Quasi COURANT
DE GEHEIME ZENDING.
Uniform 0.-0. Kon. Mar.
TWEEDE EN LAATSTE BLAD
PLAATSELIJK NIEUWS
Den Helder.
Algem. Coöperatie, Koningstr. 9.
VAN DONDERDAG 31 JANUARI 1929
J. TAN DE POLL. t
FEUILLETON
„EEN MOEDER".
Laken Pantalon f 17.50
POLDER „HET KOEGRAS".
flSLoi volgt).
Onder tamelijk groote belangstelling
yan de zijde van vrienden en verwanten,
is op Dinsdag 29 dezer om elf uur in den
ochtend, het stoffelijk overschot van den
heer J. v. d. Poll, wonende aan de Vla
mingstraat 27 alhier, op de algemeene be
graafplaats te Huisduinen ter aarde be
steld. Vele kransen en andere bloemstuk
ken dekten de baar. Achter de baar volg
den een drietal banieren, n.1. één van de
afdeeling den Helder van de Soc. Dem.
Arbeiderspartij en twee van de afdeeling
den Helder van de A. J. C., terwijl daar
achter vele afgevaardigden van verschil
lende corporaties volgden. Van der Poll
was een geziene figuur in de arbeiders
beweging, eensdeels omdat hij in vele be
sturen had plaats genomen, maar ander
deels, omdat hij op de hem eigen wijze
kalme vaak juiste adviezen wist te vinden
en te geven aan allen, die er hem om
vroegen. Voor niemand gaf hij niet thuis,
altijd kon men hem om raad en daad vra
gen en was hij bereid deze te geven.
Aan de groeve was het eerst een familie
lid die het woord voerde en v. d. Poll een
„rust zacht" toeriep, en daarna trad de
heer Verstegen naar voren, die in een
kort, maar zeer waardeerend woord de
verdiensten van zijn partijgenoot van der
Poll schetste en de .verzekering gaf, dat
zijn vrienden hem nimmer zullen ver
geten omdat, al is hij van ons heengegaan,
zijn geest bij ons zal blijven. Hierna sprak
nog doctor Ketner als voorzitter van de
afdeeling den Helder van het Instituut
voor de arbeidersontwikkeling over de
verdiensten van v. d. Poll als penning
meester, terwijl hij het een slag voor het
Instituut achtte dat deze graag geziene
figuur zoo plotseling van ons is gerukt.
Daarna sprak nog de heer Tuk als Voor
zitter van de afdeeling den Helder van
de Dageraad, die ook niet anders kon me-
moreeren dan dat ook. in deze organisatie
de ontslapene een kracht van beteekenis
was, die men noode zal missen. Toen een
zoon van den overledene daarna naar vo
ren trad en zeer bewogen dankte voor de
groote eer aan zijn vader en zijn besten
kameraad in het leven, bewezen, werd het
verscheidene omstanders en vooral het
groot aantal vrouwelijke te machtig en
zag men de waterlanders voor den dag
komen. De plechtigheid was hiermee ten
einde, waarna, mede in verband met de
felle koude, op de rustplaats onzer doo-
den spoedig geen levend wezen meer te
bekennen was.
EEN OUDE REDDER.
80 Jaar.
Naar men ons meedeelt wordt de oude
redder Cornelis Bijl, Brouwerstraat 26,
heden 80 jaar. Bijl is langen tijd lid ge
weest van de bemanning van de redding-
vlet.
Het zal hem zeker vandaag niet aan
belangstelling ontbreken.
CONCERT HARMONIEKAPEL
„WINNUBST".
De Harmoniekapel „Winnubst", direc
teur de heer H. B. Schenkels, geeft op
Dinsdag 5 Februari a.s. wederom een con
cert voor haar donateurs en begunstigers,
des avonds te 8 uur in Casino. Op het
programma komen een 8-tal concert-stuk
ken voor, welke voor het eerst door de
Harmoniekapel worden uitgevoerd, o.a. La
Fête du Berger (het feest v. d. helder),
door
EDGAR FRANKLIN.
84)
„Ik wou ziegigen," antwoordde Mark
hardnekkig, „dat zij toch maar haar arm
oon zijn hals gehad heeft!"
„Ik kan haar daar geen verwijt van
maken 1zeide Doris* vader en hij werd
steeds rooder toen hij' het exemplaar van
de Evening Record inkeek dat hij onder
weg gekocht had. „Ieder© vrouw die met
jou getrouwd zou zijn bah!"
Doris lachte verwezen.
„Wij zouden eigenlijk wel naar huis
kunnen gaan, Vader."
„Waarom? Ik geloof dat zij' gauw hier
zullen zijn."
„Ik niet."
„Nee, en ik ook niet!" verklaarde
Mark, toen Phelps opeens naar het raam
toerende. „En ik zal u zeggen waarom'
„Dat hoeft niet!" zeide de vader van
Doris. „Daar zijn zij al!"
„Wèt, zijn ze daar?" schreeuwde Bar-
row en vl'oog van zijn stoel.
„Z'>g eens, als je weer herrie begint te
schoppen, zal ik je afrossen tot je geen
pap meer kunt zeggen!" zeid'e de oude
heer ongemakkelijk. „En ik kan dat! Zij
komen daar uit de auto van dr. Craig en
ja, hij komt met hen mee."
„Is J Jimmy daar?' vroeg Doris
trillend. „Ig Jimmy daar?''
Pastorale et Mazurka van O. Guillon, solo
voor hobo, benevens Romance van Beet
hoven en Souvenir du Dauphiné van L.
Blemant, soli voor clarinet, terwijl voor
't humoristische gedeelte de Burgerwacht
Comische scène van Adr. Smit, wordt uit
gevoerd.
Voor toegangsbewijzen zie men de ad
vertentie in dit blad.
UITSLAG OPENBARE VERKOOPING
gehouden door Notaris A. M. Engelmann
gisteren avond 7.30 uur, in het gebouw
„Musis Sacrum".
De volgende perceelen werden publiek
verkocht:
De Machinefabriek met kantoor aan de
Binnenhaven no. 32a, groot pl.m. 2 Aren
83 centiaren, voor 4520.—, H. van Pelt
q.q. te Den Helder.
Heerenhuis met Erf aan de Binnen
haven no. 33, groot pl.m. 1 Are 4 centi
aren, voor 4780.H. Slikker te Juliana-
dorp.
Huis en Erf aan de Kroonstraat no. 11
groot 52 centiaren, voor ƒ885.F. H.
Nijpels, q.q. te Den Helder.
MEVR. DE BOERVAN RIJK
De 2e Zondagsvoorstelling door eerste
rangs gezelschappen wordt gegeven door
„Het Schouwtooneed", dir. Adr. v. d.
Horst en Jan Musch op a.s. Zondag. We
gens het overgroot© succes zal een tweede
opvoering alhier plaats vinden van het
prachtvolle tooneelspei „Een Moeder",
waarin het hartroerende en diepaangrij
pende sublieme spel van Mevr. de Boer
v. Rijk alleen reeds een gang naar Casino
waard is.
De geheel© pers roemt de opvoering,
zoo schrijft „De Tijd":
Na elk bedrijf en soms bij open doek
was er gul applaus, applaus, dat meer
malen aangroeide tot een stormachtige
ovatie. Een avond weer van groot tooneel
spel,een avond weer van spanning in den
schouwburg.
STRENGE HEEREN
Gladdie wegen. Storing ln het
telefoonverkeer. Weinig ernstige
ongelukken.
Wie Dinsdagavond nog van het ijs
wilde proflteeren moest daar een koude
neus voor over hebben. Er stond een
vinnige wind en de ijsbaan van de ijsclub
«Het Noorden» lag nu niet bijster gunstig,
want men moestom een baantje te maken,
steeds een keer tegen den sterken wind
optornen en dat was minder aangenaam,
al werd deze moeite ook ruimschoots be-
ioond op den terugrit als men den wind
meehad. Er waren niet veel bezoekers
en de gezelligheid was daardoor niet zoo
groot als op de avonden dat het drukker
en levendiger op de baan was. De ver
lichting was goed, het ijs daarentegen
liet nogal wat te wenschen over, doch
daaraan had het bestuur van de ijsbaan
geen schuld.
En gisteren kwam het bericht, dat door
spuien het ijs onbetrouwbaar zou zijn,
met andere woorden: «berg uw schaatsen
maar weer op, want de pret is afgeloo
pen». Voor hoelang???
Voor de jeugd was de ijsvreugde echter
nog geenszins voorbij, want langs de
spiegelgladde straten, die de regen en de
vorst ons gisteren bezorgd hadden, reden
heel wat schooljongens en dat was ook
wel de beste manier om je voort te be
wegen, want loopen was in den vroegen
morgen wel zoo goed als onmogelijk.
Glibberend en glijdend, vallend en op
staand, gingen de menschen langs den
weg. En al was er dan ook de hiraliteit,
althans voor de jeugd, van wonderlijke
capriolen makende menschen, een pretje
was het niet op straat. Gelukkig dat de
Gem. reiniging groote activiteit aan den
dag legde met het strooien van zand,
waardoor de hoofdstraten al betrekkelijk
vroeg, zonder levensgevaar begaanbaar
waren.
Ernstige ongelukken zijn er niet ge
beurd. Een korporaal van de Marine is
„Ga hem opendoen," zeide haar vader
vermoeid.
Zijn eeniige kind was echter weer zich
zelf. Met opeengeperste lippen bleef zij
stil zitten.
„Na wat hij, gedaan heeft, wil' ik nooit
nooit meer begon zij.
„Ach, verdraaid neg toe!" zeide haar
vader en ging zelf opendoen.
Dus keerde Mabel naar haar huis terug
en de man van de Record probeerde tever
geefs met hen tegelijk binnen te komen en
werd door dr. Craig opzij geduwd; en de
agent ging, ofschoon dat natuurlijk tegen
alle reglementen was, op de treeplank van
dr. Craig's auto zitten en stak een cigaret
op en de deur ging voor hun neus
dicht.
Er volgde een vreeseljjk dramatisch
oogenblik waarin Mabel, ondanks alles, ln
de armen van haar man zou gevlogen zijn,
indien hij haar niet weggeduwd had met
de moeilijk uit zijn keel komende woor
den:
„Niets van dat alles: ja goed, je bent
terug en je zult hier moeten blijven, tot
wij weten wat wij zullen doen, maar
Toen kwam er een oogenblik waarin de
twee oudere mannen elkaar de hand druk
ten en' triest, geduldig tegen elkaar glim
lachten zooals oudere mannen ln zulke
oogenblikken betaamt een oogenblik
waarin James Henry Polsom, ziende dat
Doris daar werkelijk was, en levend ge
noeg om fonkelende oogen op hem te
richten, vochtige oogen kreeg en knikken
de knieën, terwijl hij, fluisterde:
„Ach, kind! Ben je ben je heusch
gezond en wel!"
„En hoor nu eens!" riep Mark. „Vóór
wjj iets anders doen
gisterenmorgen op de Hoofdgracht ge
vallen en moest in het hospitaal woraen
opgenomen. Naar men ons echter mede
deelde was de val niet van ernstlgen
aard geweest.
Toen gisterenmiddag de vorst opnieuw
inviel kon men het wonder van bevroren
boomen zien. Hoe schoon stonden zij daar
in hun witte pracht. De wintersche bloei.
De ijzel veroorzaakte ook storing in
het telefoonverkeer. De plaatselijke sto
ringen waren niet zoo erg, doch het
interlokale verkeer ondervond nogal ver
traging.
En nu wachten we maar weer geduldig
af wat voor weer er komt. Wij zijn op
alles voorbereid.
De autobusdlensten kooiden nog onder
houden worden. (De eerste dienst van
Prins (6 uur 's morgens) kon evenwel niet
doorgaan, daar maatregelen getroffen
moesten worden tegen het uitglijden.
Overigens was de dienst op Wieringen
normaal, al was er dan ook eenige ver
traging.
De gladheid was natuurlijk niet plaat
selijk. Over het geheel© land' heeft de
regen en ijzel de ellende van onbegaan
bare wegen gebracht. Verscheidene auto's
en autobussen werden hiervan het slacht
offer. In Amsterdam, Rotterdam en an
dere plaatsen gleden er enkele te water.
De inzittenden konden echter bijtijds ge
red' worden, zoodat geen persoonlijke on
gelukken hierbij te betreuren zijn.
Bij' Utrecht is een autobus te water ge
raakt, die in den dienst tussohen Utrecht
en Houten voorziet.
De zestien inzittenden konden zich allen
redden door het luik in de zoldering.
Ook braken verschillende menschen bij
het vallen armen of beenen. Doch groot
is dit aantal niet
Hoe de gladheid ontstond.
De warme Zuidelijke luchtstroom, die
Dinsdag reeds temperaturen boven 10 gr.
C. 50 gr. F.) voor den ingang van het
Kanaal bracht, heeft zich gisteren ook in
onze omgeving doen gelden, zij het ook
aanvankelijk indirect. Dinsdagnacht is
immers eerst de stroom van lichtere,
warme en vochtige lucht schuin naar be
neden geschoven tegen de koude lucht-
raassa op, welke op het sneeuwdek van
Midden-Europa rust en wier Westgrens
juist over ons land ligt. Ben pool van
extreme koude 24 gr. O. 11 gr. F.)
lag bij, München.
Door het opstijgen werd de vochtige,
warme lucht gedwongen een deel van
haar waterdamp tot regen te condenseer
ren en deze regen viel door de onderste
koude lucht heen op den „kouden grond'',
waar hij, tot ijs werd afgekoeld in den
vorm van ijzeL
Het einde van het wisselvallige
weer nog niet ln zicht
In verband met den algemeenen weers-
toestand dient nog te worden opgemerkt,
schrijft de weerkundige medewerker van
„Het Vaderland", dat wij nog steeds in
een kenteringsstadium zijn. De absoluut
stationaire barometer doet vermoeden,
dat de depressie in het .Westen vastligt
tegen het krachtige gebied van hoogen
druk boven het vasteland. Daar wij hier
tegelijk op de grens tusschen het weste
lijke dooi- en het oostelijke strenge vorst-
gebied liggen, leven wij voortdurend in
de dobbering tusschen vriezen en dooien,
waarvan het einde niet te zien is, maar
die een verwarring veroorzaakt in de ver
wachting van dooi of ijs, die voor deze
lange winterperiode bijna zonder weer
ga is.
Ingezonden mededeeling.
van prima laken, compleetf72.50.
Profiteert!!!
„Voor wij iets anders doen, ga jij zit
ten' en kom jij, bij, je zinnen!" viel dr. Craig
hem krachtdadig in de rede. „Ik ben van
de week tien of twaalf uur slaap te kort
gekomen en ik ben niet van plan de rest
van den nacht aan deze malle geschiede
nis te verdoen."
„Als ik had geweten, Barrow, dat jij nog
altijd schuimbekte, zou ik naar bed zijn
gegaan en had ik het jelui alleen laten
uitvechten. Maar ik ben nu eenmaal hier;
zeg mij eenvoudig wat er gebeurd is, en
als ik iets 'kan doen, zal ik het doen."
Zij' vertelden het hem.
Zij vertelden hem alles in monologen en
in samenspraken; verscheidene malen
spraken drie van de meest belanghebben
den personen tegelijk, en een keer probeer
den alle vier tegelijk dr. Craig vier ven-
schillende lezingen van een zeker detail
te igeven.
En terwijl hij over het algemeen aan
dachtig luisterde, speelde hij' het ook
klaar een beetje behagelijk te soezen, daar
hij de meeste leemten zelf onderweg had
aangevuld.
Toen zij hein alles verteld hadden, was
de spanning grootoud e>p is verlicht. Doris
was naar den haard van de eetkamer toe
gegaan en had', met geen vroolijken lach,
de zielige overblijfselen van de onder-
kleeren op het rooster bekeken, terwijl zij
rechtstreeks het woord tot Mark richtte:
„Ja, natuurlijk waren dat mijn spullen.
Ik begrijp niet, waarom jij' die in flarden
gescheurd hebt!"
„Wist ik dat die van jou waren?" vroeg
Mark.
„Mijn monogram stond er anders op."
„Nou op dat oogenblik heb ik niet naar
monogrammen gekeken!" bromide Barrow.
Vergadering van Hoofdingelanden-van
den Polder JHet Koegras" op Dinsdag
midadg 29 Jan., 2 uur, in hotel „Bellevue".
Aanwezig de heemraden P. Glas Jz., C.
Dito, P. Zeeman en D. Sleutel, en de
hoofdingelanden Blankman, C. Hoog-
schagen, W. Laman Trip, G. W. Jimmink
Wz., D. Vries, Pieter Sluis Nz., C. Tromp
en Grin. Voorzitter de heer Jb. Verfaille,
dqkgraaf.
Na de opening, lezing en goedkeuring
der'notulen, komt allereerst aan de orde
de vaststelling eener
Suppletoir© begroottng 1928.
Hierin is opgenomen de geldleening ad
10.000.ten behoeve van herstellen en
teren van den weg langs de Langevliet,
alsmede enkele kleine posen betreffe i-
de de herstelling opslagplaats nabij West
einde, enz. De begrooting wordt zJijb.
goedgekeurd.
Begrootfng 1929.
Aan de orde komt daarna de vaststel
ling der begrooting 1929. Wij geven
hier een resumé van de verschillende
posten.
Batig saldo, alsmede restanten van
vroeger diensten 2138.48°, polderlasten
(3898.00.90 H.A. a 7 per H.A.) 27286.06
(raming 1928 22219.14), Pachten enz.
816.75 (v. j. 636.25), verkoop van grint,
enz. 1007.— (v. j. 907.kasgeldlee-
ning en vermoedelijk batig saldo der bui
tengewone ontvangsten en uitgaven,
dienst 1928, enz. 3602 (v. j. 13002.
totaal ontvangsten 34850.29° (vorig jaar
38501.59).
Uitgaven: Jaarwedden leden van be
stuur, enz. 1100.(onveranderd), idem
van ambtenaren, enz. 4361.pensioe
nen 1439.88, huishoudelijke kosten
450.andere kosten van administratie
955.uitbaggeren slooten enz., 2100,
onderhoud sluizen, 1400.Wegen
(onderhoud 1000.aankoop grint
3600— (v. j. 5900.—), lossen en ver
voeren 1400.(v. j. 2100.gereed
schap 100.aankoop teer enz. 5600.—
(v. j. 2000.totaal met nog enkele
kleinere uitgaven 12200.Lasten en
Recognities 95.Rente en aflossingen
972.aflossingen leeningen 5900.—
(hieronder 5000.— van de leening 1928),
bijdrage Esona 100.—, aflossing kas-
geldleening 3000.herstellen en teren
weg Langevliet 600.onvoorzien
174.41°, totaal 34850.29°.
De begrooting komt in bespreking. Jhr.
Laman Trip bespreekt de wijze van
teren. Hiervoor is 10.000.geleend,
welke over twee begrootingen verdeeld
wordt. Maar op deze begrooting komt, be
halve de 5000.dezer leening, nog een
bedrag extra van 5900,voor, hetgeen
spr. te veel vindt om in één jaar te ver
werken.
De Voorzitter merkt op, dat het
eene bedrag het totaal aangeeft, wat ver
werkt is, terwijl het andere den leenings-
post weergeeft. Overigens kan de heer
Laman Trip bij het betrokken nummer
op de zaak terugkomen.
Uitgaven. Omitrent post 30 (pensioen
W. Raven 520.merkt de Voorzit
ter op, dat de betrokkene overleden is,
zoodat dit pensioen gedeeltelijk vervalt.
Teren van wegen.
Bij volgnummer 61 (Aankoop van teer
enz. 5600.komt de heer Laman
Trip terug op zijn bezwaren.
In de toelichting wordt hieromtrent ge
zegd:
Voor aankoop en vervoer van teer voor
het gewoon onderhoud der reeds geteerde
wegen en voor het verbeteren met teer
van andere wegen, wordt 'het uitgetrok
ken bedrag noodig geacht 5600.
Het eerst zullen dan voor verbetering
in aanmerking kunnen komen de weg
langs den Langevliet, van het Juliana-
dorp tot den Middenvliet en vervolgens
de weg langs de Schoolvaart, van het
Noord-Hollandsch Kanaal tot het Juliana-
dorp en van daar tot den weg langs den
Zanddijk. Een en ander uit te voeren
voor zoover de begrooting en de weers
omstandigheden zulks toelaten.
De boezem van mevrouw Folsom zwoeg
de zichtbaar.
,En het waren nog al mijn mooiste
nachtjaponnen!"
Nu was dr. Craig stil opgestaan en
naar de gang1 toegegaan.
„Ik ga naar de telefoon," zeide hij
kortaf; en kort daarop dreunde zijn zware,
bedarende stem onder de trap: „Hallo!
Met de Evening Record? Ik moet mijn
heer Jones, den stadsredacteur spreken!
Ja, Harry Jones.
„Hallo, Harry! je spreekt met dr. Craig.
Wat is dat? Nou, natuurlijk. Mevrouw
Barrow is mijn nicht; ik spreek nu van
haar huis uit. Ja, ik zei haar huis. Wat is
daar nu voor merkwaardigs aan?
„Nou voor zoover ik weet is hier alles
puik in orde.
„Hè? Zeker, Folsom en zijn vrouw zit
ten hier met Mabel te praten. Mark is niet
wat is dat?
„Nou, ik weet niet wat jij verzonnen
hebt, Harry, maar ik kan je verzekeren,
dat zij tien voet van mij af zitten. Weg-
geloopen?" riep hij in de hoogste ver
bazing.
„Weggeloopen? Waarom?
„Zeg eens, is dat mogelijk? Is Mark's
auto naar het politie-bureau gebracht?
Geen wonder dat zij hem niet hebben
kunnen vinden, waar zij hem achter
gelaten hadden!
„Ja, Folsom en Mabel hebben bij mij'
een bezoek aan huis gebracht, al meer
dan een uur geleden; zjj waren erheen
komen wandelen toen heb ik hen na
tuurlijk thuis moeten brengen, aangezien
zij er niet anders konden komen. Ja, bij
mij thuis! Wat is daar voor interessants
aan?''
De heer Laman Trip -telt voor de
zen post te verminderen, naar schatting
4000—, en dit jaar alleen de wegen, die
geteerd zijn, daaruit te onderhouden, en
geen nieuwe wegen te teren, maar liever
eens aan te zien hoe de andere aieh zullen
houden.
De heer Sluis is het met deze be
schouwingen niet geheel eens, meent toch
ook, dat we met dat teren niet te hard
van stal moeten loopen. Spr. heeft ook
elders proefnemingen gezien met Valada,
waarop men toch later terugkwam. Het
bij den Polder gevolgde procédé lijkt
spr. wel beter dan dat met Valaaa, maar
we kunnen er eigenlijk nog niets van
zeggen.
De Voorzitter zet uiteen, dat het
hier geen proefneming betreft, daar we
inete deze betering al tien jaar bezig zijn.
De Strooweg is in 1914 gemaakt en al
spoedig bleek, dat de weg losraakte. Toen
is een proef genomen met bereide teer,
die wel voldeed. Een paar jaar later moest
hjj evenwel opnieuw geteerd worden. We
gens de kosten is dit toen geschied met
koolteer. Ook dit voldeed en het was goed-
kooper dan met wegenteer. Daar we tot
onderhoud van den weg verplicht waren,
is langzamerhand uit deze proefneming
het idee onstaan om meerdere wegen te
teren; de Doggersvaart is aldus behan
deld en wij gingen er toe over om ook de
grintwegen aldus te behandelen. Op de
oude wijze verharden zou meerdere kos
ten meebrengen bij minder resultaat. In
1914 is ons voorspeld, dat de weg wel tien
jaar zou meegaan, maar het zijn er nu al
vijftien. Op den duur komen we tot min
der onderhoudskosten. De begrooting
wijst dit trouwens al uit, de post grint is
kleiner geworden.
De heer Sluis is dankbaar voor deze
uiteenzetting en kan zich met den post
vereenigen.
Niet aldus de heer Laman Trip,
die uiteenzet, dat eerst in 1927 sprake was
van een proefneming op eenigszins groote
schaal met teer. Ook is de Strooweg niet
in 1914 in orde gemaakt met teer, dat ge
schiedde later. Hij handhaaft zijn voor
stel.
De Voorzitter licht de zaak nader
toe. Als we er grint op brengen, moeten
we dat na eenigen tijd weer van de ber
men afhalen, waardoor we extra kosten
krijgen. We hebben dezen maatregel des
tijds genomen en de vergadering zal er
zich niet gemakkelijk laten afbrengen.
De heer Vries roemt zeer deze wijze
van verharding en wil ermee doorgaan,
de vergadering is in het algemeen voor
voortzetting van de proef.
De heer Laman Trip geeft noch-
thans geen kamp en houdt een betoog
over het berijden van vroeger met paard
en wagen en thans met autos. Het weg
dek dient thans geheel anders te worden
geconstrueerd, betoogt hij.
De heer Jimmink merkt op, dat
ten vorigen jare een geldleening hiervoor
is gesloten en het nu toch niet aangaat,
dat we dat geld terzijde leggen.
De heer Sleutel zet uiteen, dat de
begrooting maar 600.hooger is dan
die van verleden jaar, en, hoewel we eerst
dachten, dat daarvoor nog een kleine lee
ning noodig zou zijn, blijkt dat niet het
geval te zijn.
Daar het voorstel-Laman Trip niet ge
steund wordt, kan het geen punt van be
spreking uitmaken.
Bij volgnummer 62: Aankoop van drie
ketels voor het vervoer van teer, merkt
de Voorzitt er op, dat met de aan
vaarding van dezen post tevens uitgespro
ken is, dat de Polder wenscht door te gaan
met de betering. Eenige aanwezigen vra
gen inlichtingen omtrent de capaciteit der
ketels.
Bijdrage aan die Esona.
Volgnummer 75. Bijdragen aan de
Stoombootonderneming Esona voor her
stel van een aanlegsteiger aan de Blauwe
Keet 100.In de toelichting wordt
hieromtrent gezegd:
Door de Stoomboot-onderneming E.S.O.
N.A. te Den Helder is gevraagd eene jaar-
lijksche subsidie van 100.—, als bijdrage
in de kosten van onderhoud en herstel
van haar aanlegsteiger aan het Noord-
In den hoorn ratelde de stem en een
tijd lang zeide dr. Craig niets. Toen hij
weer sprak, klonk zijn stem werkelijk
hard.
„Nou, zoo iets lijkt niet mogelijk, Jqnea!
Het is volstrekt ongelooflijk voor mij! Na
tuurlijk! Ik had wel geruchten gehoord
en daarom helb ik opgebeld, voor jullie je
neus er in steken en allerlei onzin ver
spreiden.
„Hoor eens, Harry. Neem je wel eens
voorzichtigheid in acht bij1 zoo iets? Ga
je nooit na of het waar is?
„Doe je nooit moeite, om erachter te
komen, of de man, die je zoo iets verteld,
in staat is zijn eigen zaken te bestieren?
„Wat? nou, ik zal mijn best deen om je
te zeggen, wat ik bedoelde. Die neef van
mij, Barrow, heb ik ol een tijdje voor
zijn zenuwen behandeld!"
„Wat is dat?" riep Mark.
„Dat is zoo," zeide Mabel.
„Nou ik zou zeggen dat het dat was!
Ik zou zeggen dat het een almachtig ern
stige zaak was," bulderde de dokter ver
ontwaardigd. „En waar een proces uit
voort kan komen, zou ik zeggen."
„Wat heeft dat er mee te maken? De
man die hem opbelde, was toch geen
dokter? Nee, je dient te weten dat ik over
mijn patiënten verder niets mag zeggen.
„Dat kan wel Jones. Maar is het niet
bij je opgekomen dat een krankzinnige
of iemand die tijdelijk van de kook is
aan de politie kan telefoneeren dat er
een auto of desnoods een stadhuis ge
stolen is?"
Van den anderen kant van de lijn
scheen nu iemand te schreeuwen.
