KUHH BERICHT!
STOFFEN
ALG. COÖPERATIE
HET FRANSCH-BELGISCH MILITAIR VERDRAG.
Onis nieuw» oolleotie
voor het a.t. seizoen ont
vangen. Zij bevat meerden
1000 verschillende dessins
voor blauwe- en faniasie-
eostuums. Voor U eldor»
stoffen koopt vraagt eorst
onzo staleoeoltootla tsr Inzago.
Prijzen uiterst laag.
%1e klas afwerking.
PRIMA PASVORM.
KONINGSTRAAT 9 TEL. 60
la, groote voldoening over h©t optreden
van dezen inspecteur en adjunct-inspecteuri.
De minister is van. oordeel, dat meerge
noemde inspecteur en adjunct-inspecteur
bun -hij .tfitetek moeilijke 'taak met den noo-
digen tact en bezadigdheid verrichten en
dat zij voor hun functiën ten volle geschikt
*öm
Hij1 acht het dan ook niet noodig, een
anderen ambtenaar aan het hoofd van de
inspectie te Helevoetsluïs te plaatsen.
Tot een gezamenlijk optreden van de op-
geroepenen, als in een der vragen bedoeld',
bestaat niiet de minste aanleiding. Mocht het
door verkeerde voorlichting daartoe komen,
dan zou dit slechts tot moeilijkheden voor
da opfceroepenen leiden.
EEN BEWOGEN VERGADERING,
Kamille Hnysmons sprak te
Amsterdam over het militaire
verdrag.
De strijd over de beweerde vervalsching
van het door bet Utr. Dagblad gepubli
ceerde geheime militaire verdrag tue-
schen Frankrijk en België, waaromtrent
men elders in dit blad nadere bizonder-
heden vindt, is nog heftig aan den gang.
De Federatie Amsterdam der S.D.A.P.
had haar partijgenoot, het Belgische Ka
merlid en oud-minister Kamille Hysmans
gevraagd naar aanleiding hiervan eene
rede te komen houden en deze had daar
aan gevolg gegeven. Het resultaat ervan
was een tot den nok gevuld Cèrró-gebouw,
en, in het begin, een tamelijk rumoerige
vergadering, dank zij de aanwezigheid
van andere elementen, die blijkbaar wa
ren gekomen om de vergadering te ver
storen, doch die successievelijk door het
publiek werden verwijderd.
De heer Oudegeest merkte op, dat de
publicaties niet uit onverdachte bron kwa
men, en dat, indien zij echt waren, de
vrede ernstig in gevaar was. De S.D.A.P,
heeft meer vertrouwen in haar voorman
nen dan in officieele dementi's en heeft
daarom den heer Huysmans gevraagd zijn
standpunt hier te komen uiteenzetten.
Deze wees er op, dat het annexionisme,
zooals dat in België vóór den oorlog be
stond, dood en begraven is, doch dat er
in Holland thans een annexionisme be
staat, dat spr. gevaarlijke politiek noemt.
Men wil daar namelijk Vlaanderen aan
Nederlan<f$ieehton. Er is niets anders ge
beurd, zoo zeide hij, dan het sluiten van
een verdrag tegen een eventueel nieuwen
aanval van Duitschland, en er wordt in
behandeld de eventueele troepenverplaat
sing van België, meer niet. De socialisti
sche ministers hebben de stukken gezien
en gezegd, dat er niet meer in staat. Wij
konden onze oogen niet gelooven toen wij
het document lazen, noch minder dat het
beroering zou geven. In 1929 is er op de
regeeringsbanken in België geen mensch,
die zich met een intrige tegen Nederland
zou inlaten. Zelfs Italië heeft het doou-
znent ironisch opgenomen: de eerste maal,
zoo zegt spr. onder hilariteit van de aan
wezigen, dat de fascisten verstandige po
litiek voeren. De Belgische minister van
Oorlog beschouwt het als humbug, en het
zal niet lang duren of de feiten zullen dit
bewijzen. De gansche zaak is vervalscht
van a tot z. De Nederlandsche regeering
dient vast te stellen wat te Utrecht is
geschied. Het heeft spr. voorts verwon
derd, dat men aan het stuk geloof hechtte,
nog meer, dat de Nederlandsche regee
ring den schijn aannam alsof het echt zou
zijn. De schriftvervalscher is een geniale
kerel, omdat bij de psyche van bet Neder-
landsohe volk goed kende, oen anti-mili
taristisch volk, dat zooveel wantrouwen
jegens het militarismo heeft, dat men het
tot alles in staat acht.
Spr. waarschuwt tegen het activisme.
Activisme beteekent annexionisme, do
Vlaamsche zaak is er een van eigen land.
Wij hebben uw cultureele en intelloo-
tueele hulp noodig, niet uw politieke. Bin-
kort zal de gansche kwestie opgehelderd
zijn. De militaire besprekingen hebben
niet plaats gehad; vermoedelijk is de ge
heele boel op touw gezet om in uw land
•r militaire wetten door te krijgen.
Er werd tenslotte een lange motie aan
genomen, waarin wantrouwen tegen het
stelsel van militaire bondgenootschappen
werd uitgesproken en verklaard werd,
dat alle misverstanden slechts door over
lag sullen worden opgeklaard.
TB VEEL ONDERWIJZERS.
Vbor de vacante betrekking van on
derwijzeres te Dorst (N.Br.) hebben zich
110 sollicitanten aangemeld.
Voor de vacante betrekking van onder
wijzer aan de bijzondere schooi te Musael-
kanssl (Gron.) hebban slab M sollicitan
te» aangemeld.
De Utrechtsche publicatie toch
een falsificatie?
VoUodügc bekentenis floo® oen
falsaris afgelegd.
Zaterdagnacht beeft zich een verras
sende wending voorgedaan in de zaak der
door het „Ulrechtsch Dagblad" gepubli
ceerde documenten, schrijft „De Courant
Degeen die van de vervalsching verdacht
werd, de propagandist Albert Frank-
Heine, is n.1. gearresteerd en heeft vol
mondig bekend, de stukken persoonlijk
vervalscht te hebben.
Wij lezen verder in het blad:
De Belgische regeering had zijdelings
vernomen, dat Frank-Helne, die zich uit
geeft voor een kleinzoon van Heinrich
Heine, een gewezen journalist met oen
tamelijk welvoorzien dossier bij de justi
tie, bij de zaak der vervalscht© documen
ten betrokken was. Zij verzocht de recht
bank, tusschonbeide te komen.
Het blijkt, dat de documenten te Brus
sel zijn getypt Frank-Heine gaf ze met
papier van het departement van Lands
verdediging aan een typiste, met het ver
zoek, den haar overhandigden tekst op
dit papier over te typen. Hierbij bevond
zich behalve de later door het „Utrechtsoh
Dagblad" gepubliceerde documenten ook
een stuk, dat tot dusver niet het licht
heeft gezien. Om de typiste gerust te stel
len omtrent het feit, dat hij liaar zulk een
zonderlinge opdracht gaf, verklaarde
Frank-Heine, Belgisch officier te zijn en
hij liet haar een valsch identiteitsbewijs
zien. Den volgenden dag haalde Frank-
Heine de stukken terug. Toen nu de pers
de onthullingen van het „Utrechtsoh Dag
blad" bracht, deelde de typiste een en an
der mede aan een ambtenaar van het
departement van Buitenlandsche Zaken.
De politie deed daarop een huiszoeking
in de woning van Frank-Heine, waar zij
verscheidene documenten in beslag nam,
en onderwierp diens echtgenoote aan een
langdurig verhoor. Zij deelde mede, dat
haar man zich in Holland bevond en nog
denzelfden nacht weer te Brussel zou ar-
riveeren.
Inderdaad kwam Frank-Heine 's nachts
om 12 uur 84 aan het Zuiderstation aan,
waar zijn vrouw, die natuurlijk door de
politie in het oog werd gehouden, hem
opwachtte. Zij had haar hand aan een ket
ting bij zich. Toen het dier zijn baas zag
naderen, rukte het zich los en snelde zijn
meester tegemoet, zoodat de politie niet
de minste moeite had, den gezochte te
vinden en te arresteeron. Aanvankelijk
scheen het, alsof hU zich wilde verzetten,
doch toen hij besefte, dat dit hem niet zou
baten, ging hij gewillig mede.
Eert verhoor.
Frank-Heine werd naar het politie
bureau in het stationsgebouw gebracht,
waar de rechter van instructie hem kwam
ondervragen. Na ten verhoor, dat vier
uren duurde, bekende Frank-Heine, dat
alle documenten van A tot Z vervalscht
waren. Het document, zoo zeide hij, is aan
het „Utrechtsoh Dagblad" ter hand ge
steld door een journalist, werkzaam aan
een extremistrisch Vlaamsch blad te Ant
werpen. In den loop van het verhoor ver
telde Frank-Heine, hoe hij bij de verval
sching te werk was gegaan. „Ik heb daar
toe een oud verdrag gebruikt", zeide hij,
„dat lang voor den oorlog tusschen twee
landen (noch België, noch Frankrijk) is
gesloten. Eenige wijzigingen waren vol
doende om het bij de speciale situatie van
Frankrijk en België aan te passen. De
notulen der besprekingen tusschen de
generale staven vond ik eveneens in de
bijlagen van een oud verdrag".
Ik geloof niet, zeide Frank-Heine, dat
ik een groot misdrijf begaan heb. Ik ver
ried België noch Frankrijk. Ik heb slechts
mijn kooper beet gehad, en dat is ten slot
te slechts gewone oplichting.
Frank-Heine overhandigde den officier
van justitie Louage spontaan het origi
neel van het door hem vervalschte stuk.
De cijfers omtrent kanonnen, tanks enz.
had hij zoomaar uit zijn duim gezogen.
De namen van de officieren vond hij in
het militair jaarboekje. De handteekenin-
gen schreef hij zonder meer onder het
stuk; een studie van de nabootsing had
hij niet gemaakt
Frank-Heine werd na afloop van zijn
verhoor naar de gevangenis overge
bracht. Zijn eohtgenoote, die ook gear
resteerd werd, is later weer vrijgelaten.
Frank-Heine is een zoon van een Belgi
schen vader on een Duitsche moeder. Hij
koos indertijd echter de Duitsche natio
naliteit en heeft zelfs bij de Duitsche
marine gediend. Een jaar geleden was hij
in dienst van de Duitsche legatie te Brus
sel. In dien tijd publiceerde hij ettelijke
pamfletten, gericht tegen vooraanstaande
Belgische personen.
Een onderhoud met den falsaris.
De speciale oorr. van de „Soir" had te
Amsterdam een onderhoud met Heine,
waarin deze met een zekere opgewektheid
en humor vertelde van de vervalsching.
Hij verhaalde ojn. hoe in de laatste da
gen van November 1928 zekere Hermans,
redacteur van het Antwerpsche blad „De
Schelde", toevallig bij hem het befaamde
document-Galet had gezien, dat eenige
dagen tevoren naar Duitsohland was ge
zonden.
Hermans had reeds twee of drie we
ken voordien bij Heine aangedrongen op
een afschrift van het militair Fransch-
Belgisch verdrag van 1920 of van den
brief, dien Vandervelde dienaangaande
aan de Brouokère geschreven zou hebben.
H. drong zoo sterk aan, dat Heine, na
eenlg advies te hebben Ingewonnen, be-
sloot, hem ter wille te zijn. In de laatste
tien dagen van Januari heb ik zoo ver
teld* Hein# verder In allerijl da docu
menten, welke te Utrecht rijn gepubll
ceerd, in elkaar gozet. Die dooumenten
heb ik aan H. doen toekomen op 29 Jan.
1029 in het café Theo te Mechelen. H.
heoft daaraan niet meer dan 5000 of 6000
francs verdiend, Ujj lei dan ook een
idealistl
Geen lakzegels.
En de fameuze zegels2 vroeg de oor
respondent.
Alleen het document-Galet is voor
zien van een z.g. droog zegel van den ge-
neralen staf. Dit was trouwens oen echt
zegel. Het stuk, dat onlangs to Utrctcht is
gepubliceerd, werd getypt op papier van
het departement van Landsverdediging
en draagt geen enkel zegel. Op een bijge
voegd document echter bracht ik met
drukinkt een afdruk aan van een 25 cen
times stuk uit den oorlogstijd. Er bevin
den zich geen andere zegels op, tenzij H.
of de koopers ze erop hebben aange
bracht. Wat de handteekeningen betreft,
zij gelijken evenveel op de echte hand
teekeningen als dr. Ritter op een man
met helder inzicht. Neen, wat de waarde
van die stukken uitmaakt, dat is, zooals
het met merkwaardig inzicht door den
voormaligen chef van den Nederland-
schen generalen staf, generaal Snijders,
Donderdag j.1. is verklaard; van militair
wetenschappelijk standpunt zijn de ont
wikkelde projecten te beschouwen als
volkomen logisch en aanpassend bij het
strategisch doel, dat wordt beoogd. Ge
ziet het: ik wil eer bewijzen aan generaal
Boem.
Nu wil ik bekennen, dat noch mijn rela
ties, noch ikcelf in den aanvang vermoed
hebben, dat Van Beuningen en zijn spion-,
nenclique voornemens waren, het stuk Jte
publiceeren.
„Een tweede kapitein van
Köpenlcfc".
Wat denkt ge van al het gerucht, dat
er om die publicaties is gemaakt?
Ik heb er geducht om gelachen. Stel
u voor: interpellaties in vier parlementen,
kilometers artikelen, interviews met pre
miers, diplomatieke démarches, oorlogs
leuzen en sabelgekletter, tandenknersen
de burgers, en dat alles, omdat ik op een
goeden dag de grap heb uitgehaald, den
Duitschers en Hollanders zand in de
oogen te strooien! Het is waarlijk een
grap, den kapitein-schoenmaker van Kö-
penick waardig.
Beschouwen wij echter de zaak ernstig,
dan heeft zij de uitwerking van een voet
stap in een mierennest. Wij hebben noch
de Duitschers noch de Hollanders ge
zocht, maar zij zijn tot ons gekomen en
het was waarlijk niet uit sympathie voor
België. Zoo kwam het, dat zij gevangen
zijn in hun eigen strik. Dank zij de naieve
perfidie van deze personen kan België
thans de balans opmaken van zijn vrien
den en vijanden, openlijke zoowel als ver
borgene."
Bij deze woorden stak Frank Heine
voor de tiende maal zijn pijp op en
wenschte den correspondent „tot weer
ziens".
Huiszoeking Ml Frank Heine.
Het parket heeft een reeks huiszoekin
gen gedaan, eerst bij Frank Heine, ver
volgens in het bureau van het tijdschrift:
Nouveaux Jours; voorts ten huize van
Ward Hermans. Er zijn tal van documen
ten en boeken in beslag genomen. Er is
ook een huiszoeking gedaan bij de ty
piste, waar tal van kopieën van het be
faamde dokument in beslag zijn genomen.
De rechter van instructie heeft gister
ochtend nog verscheidene getuigen ge
hoord. Ward Hermans is nog niet in
hechtenis genomen.
Arrestatie-bevel tegen den
redacteur van de „Schelde".
Het Belgische telegraaf-agentschap
meldt, dat tegen Waard Herremans, den
redacteur van de „Schelde", die zijn tus-
schenkomst verleende bij den verkoop
van de documenten aan het „Utrechtsoh
Dagblad", een bevel tot arrestatie is uit
gevaardigd.
Wat Sb Duitsch-natfonalls ten
Beuken,
De Berlijnsohe Maandagochtendbladen
brengen alle het bericht over de arrestatie
van Frank Heine. De Hugenbergsche
„Montag" levert hier een interessant
kommentaar bij. Natuurlijk is het natio
nalistisch blad niet bereid zoo maar on
middellijk over stag te gaan en zoo maar
dadelijk aan te nemen, dat men hier met
een doodgewonan bedrieger te doen heeft.
Het ziet in de arrestatie van Heine een
truc van de Belgische regeering, die haar
tegenspraak nu wil versterken door de
verklaringen van Heine. Het blad vindt
bet feit van zijn arrestatie hoogst merk
waardig. Zes en dertig uur voor zijn
arrestatie hadden de Nederlandsche bla
den reeds gemeldv dat de Belgische justi
tie tegen Heine een onderzoek had inge
steld. Heine, die in Nederland vertoefde,
moet natuurlijk Nederlandsche kranten
hebben gelezen. Toch is hij doodgemoede
reerd van Amsterdam naar Brussel ver
trokken en werd daur onmiddellijk in ar
rest genomen. Het blad neemt hier een
plompe regie door de Belgische regee
ring aan. Heirie is omgekocht om te be
kennen. Hfj heeft wellicht ook reeds de
valsche dooumenten vervaardigd, waar
uit de vnlschheld van de eohto stukken
moet blijken. Het woord Is nu aan het
„Utrechtsoh Dagblad". Mnur ook de Fran-
sohe en de Belgische regeering moeten
den tekst van het verdrag van 1920, waar
van zij hot bestaan zelf hebben toegege
ven, onder internationals controle publl-
oeer«&,
TEGENSPRAAK VAN GENERAAL
GALET,
De oorrespondent van de Nw. Roti Ort
te Brussel meldt:
Generaal Galet, ohef van den Belgi
schen generaion staf, heoft ons do vol
gende mededeellng gedaan:
„Ik heb zoo even kennis genomen van
het z.g. proces-verbaal van do Fransoli-
Belgische oonferentie tussohon de gene
rale staven, die zou plaats hebbon gehad
te Brussel van 7 tot 12 September 1927.
welk document door het Utreohtsoh Dag
blad gepubliceerd wordt. 'Ik verklaar op
de meest formeels wijze, dat dit stuk van
het begin tot het eind valsch is.
„Volgons dit doouiment zou ik in het
geheim geniepige combinaties op touw
zetten om mijn land in avonturen te be
trekken, om een naburigen en bevrienden
staat verraderlijk aan te vallen en den
vrede te verstoren, die door alle volkeren
diep verlangd wordt. Deze manier om
mijn persoon voor te stellen is in strijd
met alle daden, die ik gedurende en na
den oorlog gesteld heb.
„Telkens, wanneer het mogelijk was,
heb ik voor don vrede gewerkt; in het
bijzonder ten opzichte van Nederland heb
ik getracht met de militaire autoriteiten
op vertrouwen gegronde betrekkingen te
houden, zooals het behoort tusschen de
vertegenwoordigers van twee kleine sta
ten, die van elkaar niets te vreezen heb
ben. Overeenkomsten, die voor mijn land
internationale verbindingen medebren
gen, heb ik nooit geredigeerd of onder
teekend. Ik heb nooit militaire maatrege
len op het oog gehad, tenzij alleen een
verdeer tegenover Duitschland, deze
maatregelen dan uitsluitend op ons ge
biedl uit te voeren. Hun eenig doel was,
een aanval af te slaan, waarmede ik naar
aanleiding van de gebeurtenissen van
1914, van welke mijn land! het slachtoffer
is geworden, had rekening te houden.
„Ik protesteer tegen do lastertaal van
het U. D. en behoud mij het recht voor,
herstel te eischen van dengeen, die voor
deze beleedigende publicatie verantwoor
delijk is."
HET OORDEEL VAN GENERAAL
SNIJDERS.
Het stuk draagt dén kennelijken
stempel van betrouwbaarheid cn
echtheid.
In een artikel, getiteld: „Nogmaals: Ne
derland en het Fraosch-Belsiich imlMair
verdrag", schrijft generaal b.d. O. J. Snij'
ders in de avondeditie van het „Vaderland"
van Zaterdag o. a.:
Wiji hebben) nu te doen met een volledig
document van volkomen begrijtpeliijken in
houd en logiscben gedachtengang; geen
onvolledigheden!, geen tegenstrijdigheden,
geen duisterheden imeer! ,Het stuk draagt
den kenneijfcen stempel van betrouwbaar
heid en echtheid. De Inlichtingendienst van
onzen Generaled Staf zal ongetwijfeld1 de
j'distiheid veriïieteren van de feitelijke ge
gevens, welke i'n 'het stuik voorkomen. Ik
zal mij daarin niet begeven, maar wensch
toch te verklaren!, dat 'het hiehbedoelde do
cument, naar mijn imeenliing, slechts door
deskundigen en ingewijden kan zijn samen
gesteld1.
Het doel en de beteekenfis van het
FranScb-Hel'gisch aocoord, gelijk ook de
uitwerking hiervan door die generale sta
ven), verschijnen ook in hielt nieuwe stuk in
geen ander licht dan te voren. Slechts moet
de Nederltand'schle lezer met nog grooter
ontstieltenlib, verbijstering en verontwaardi
ging ervaren, hoe de schending van ons
grondgebied in geval van een campagne
tegen Duïtschtod, alsook 'bij een afzonder-
ijken oorlog van België tegen Nederland,
met cynisme beradenheid enl niet het meest
geraffineerd© overleg in aMie details zaak
kundig worden voorbereidt
Het proces-verbaal houd jfc voor echt. Ik
kan dit niet bewijlzen, maar de indruk dringt
zich onweerstaanbaar op.
Dit liis een stuk van verpletterende reali
teit Men zal natuurlik de edhtheid betwis
ten; maar dit zal niet baten. Zoo'rn stuik ver
zint men niet!
iZoo aanvaard' enl 'handhaaf ik dlan ook de
meeni'ng omtrent de Fransch-Beigisehe
plannen tegen ons landl, zooals fik die in
miyn vorig opstel nog onder voorbehoud
hteb uitgesproken. En met meer weerzfin
dan ooit te varen keer ik imfij af van de
vredestouidbjeJnitü der groot© politiek.
Het vnlscho stuk.
Onder dliit hoofd sobrfijfft „Het Volk" o.m.
in het Maandagochtendblad:
[De laatste tiweie etmalen hebben thhns
ook van Belgisch© en Framlsche zfijde de be-
wijlzeni gebracht, dat het door het „Utr.
Dagblad" gepubliceerde stuk niet anders
dian hlet fabrioaat van een vervalscher flean
zijn. Tenzij mlon züofo niet wil Haten over
tuigen, kan nielt anders moer aangenomen
wordien.
M yuap cbvutfti W
(Al diezo verkliiartLngen aüjtm niet de echt
heid' van het stuk onvereenfigbaar.
Hierbij, (komen de zeer positieve verkla
ringen van onzeü partijgenoot oud-minister
Huysmans. (Zie elders In ons blad. Red.
Held. CrL).
Waren (deze posttl'eve verteringen fin de
deze week gehouden Belgische KamerzliL-
tilnig afgelegd!, dan ware daarmee toen reeds
de onrust geweken. Dat ze thans in zoo
stelligen vorm' zijn afgelegd, verblijdt ons
bovenmiafie.
dezen W "u t>U ons
in Nederland.
Daartoe vestigen wüf allereerst de bijzon
dere «ainldlaoht op hielt verslag van een vraag-
f2Pi,haü ®tan,d<iard" met den
Uinreohtscmonl petroleiumprofeösor (ïerret-
Sile^tuDBctIel8& Wdn' d« «nti.
vï* ^''9KmfyP, Deze deelde mede, dat
Wüi het in het „Utr. Digjbted" opgenomen
stuk vóór de publicatie gekend heefL In
hit varateg l»»»t taan hst vofigauidii, waarbij
e©i®t die man van JDe Standaard" aan hlet
woord fis:
Naar het departement van Buïtentemd-
scho Zaken in de pers liet verluiden, was
minister Beoteerta door de publicatie vol
komen verrast en heeft men hem zelfs
den inhoud' vanuit Den Haag moeten
over seinen.
i— Iridlen zulks werk dijk door Buiten
landsche Zaken aan de .pers lis jte aennon
gegeven, dsni moet 'Ik verklaren die mede
deellng niet tie begrijpen. 'De „Manchester
Guardian'", die gewoonlijk 'buitengewoon
goed is ingelicht, heeft medegedeeld, dat
minister Beeteerts kennis droeg van den
Inhoud vóór de publicatie»
Acht u dlie medledeefidrg Juist?
Be geloof nfiet» dat zij voor tegen
spraak vatbaar ia Ik melen inderdaad, dat
minister Beelaerts in staat ils gesteld),
vóór dë 'publicatie van den inhoud van
biet document kennis te nemen, zoodet hij
in staat is geweest, iintydö die commissie
voör buitenflland'sohe zakenl to te lichten.
[Het is mij niet bekend, dat dit laatste ge
schied fis.
Wat dit laatste betreft kunnen wij mede-
deelen, dat de ooanmissde voor buitenlamd-
sohe zaken uit die Tweede Kamer pas tegen
heden voor bet eerst bijeen 'Is geroepen.
Intussohen is hlet niet de eerste imlaal' dat
van voorkennis van het Utrechtsche stuk
bij minister Beelaerts, zoo nfiet van voor
kennis van d'e publicatie, gerept wordt, zij
het niet zoo stelfflig en openlijk als door
prof. Gerretsou), ten dor Ingewijden in hlet
complot.
Het zal noodzakelijk zijn, dlat onomwon
den), openhaar en zonder demand te sparen,
bülijfce wat hiervan aan cis, of minister Bee
laerts een rol i'n dezen gespeeld hleeft en»
zoo ja» weHke ro/L Nu van Nederlandsche
zijde zoo fel' over Belgisch© intrigues en
gebeten gewroet gesproken als» mag geen
spoor van twijfel omtrent Nederlandsche
intrigue en! gewroet ovarbUjveni. Wii be-
schuidfigcn niemand, maar eischen volledige
opheldering zonder eenig voorbehoud.
Mocht de heer Beelaerts een bedenkelijke
rol in dezen vervuld hebben, dan zou hij
niet aan het hoofd der ibuitentend'schle pojll-
tiek kunnen blijjyen, zeker niet in een tijd
waarin met vernieuwde krocht op een goede
verstandhouding mfet België moet worden
aangestuurd en waarbij geen gecompromit
teerde bruikbaar is.
In ,de tweede plaats zafif voornamelijk op
ons sodiaafi-democratenl de .plicht vallen, om
ai wat in ons vermogen is aan te wenden ter
bestrijding van de verfoeilijke anti-BelI|0i-
sdh© complOtteurSbende tin ons land.
KLAARHEID GEVRAAGD.
Dm fat vertrouwen te komen.
Het „Handelsblad" schrijft:
De zaak van het Fransch-Beltgiscb miltair
tractaat blijft ons verrassingen brengen.
Eerst kwamen de ontkenningen; toen volg
den! mededeeiingen omtrent onwaarschijn
lijkheden! i'n het eerst gepubliceerde stuk.
Daarna kwamen de feitelijke onjuistheden
in het later gepubliceerde volledige stuk.
En thans heet het), dat bet geheele document
een opzettelijk opgemaakte vervalsching ia,
bestemd om aan een Duitsch spibnaxage-
bureau fin handen gespeeld te worden. Mat
welk doel? Om de Dulitschers om den tuin
te leiden? Omi daartegenover Duitsche me-
dedeefiingen echte danl te ontvangen?
Her lila nog niet drtiideljjk.
En aan dit valscbe stuk, zoo opgesteld
dat hlet vertrouwen moest wakken en firn zoo
ver onjuist, dat rneni het kon desavoueeren
door te wijzen op medtedeeüingen in strijd
mlet de feiten, zou de Belgisch© staf hebben
meegewerkt, anders kon het uit strategisch
oogpunt nooit zoo moed zijn geweest, dat
militairen fin andere .landen het voor echt
hielden»
Het duizelt ons eenfigszins. Wij wanen
ons een oogenblik terug in de dagen van
'bet Dreyfus-prooes met ai de spionnage,
contra-spionnage, vervatechlingen en verra
ders waarvan wij toen diagefifijka hoorden.
En ais destijds geraken wij in een zee van
onzekerheid en twijfel. Zijn deze laatste
mededeelingen juist? Er zijn natuur lijk ook
hier weer onverklaarbare dingen: -waarom
is de man), die mlet het stuk moest werken,
en dlie thans te Brussel gearresteerd ia,
daarheen teruggekeerd? Zijn er twee exem
plaren van het valsche stuk geweest, een
voor de IXritischie spion nage, een dat men
ons in de maag wilde stoppen? Er blfijft
mogelijkheid voor allerlei opvattingen.
Zelfs voor deze» die ons genoemd werd en
dlie wij ter wille van de volledigheid' ver
nielden. dat de Belgische 'staf deze lezing
thans zou hebben gegeven om de aandacht,
al te lelden van het gepubliceerde stuk, dat
dus wel' eobt zou zlfni een onderstelling,
die wijl, nog daargelaten de onjuistheden,
die in het dan eohte stuk zouden hebben
gestaan» eni "de pertinente tegenspraken
hiervan, vooral van Engelsch© zijde, zeker
niet zoudeni willen aanvaarden. Er zal hier
nog veel onderzocht en rechtgezet moeten
worden. Maar dit wiüen wij thans reeds met
nadruk zeggen: die 'grootst© openhartigheid
is thans in deze zaair de eenige redding, het
eenige middel om weer te komen tot een
zuiveren toestand;, tot betere verstandhou
ding, tot vertrouwen.
iMenr daartoe zullen geheime tractaten' de
wereld uit moeten, zullen spionnagedlen-
slen, dfie werkeni met zulke ofilenifige mid
delen ate thans weer zlj.n aangewend', die
agonts-provocateura noodllg Itebben en ver
raders kweekoni, moeten verdwijnen. Wij
zieni dat nog niet zoo spoedig gebeuren.
Maar daarom mogen wy toch wel eens zeg
gen, welk een- ftiloudig bedrijf dit alles is.
Geheime traotatm on spionnogedlenston,
zeifs onder bondgenooten is er erger be
wijs van dan geest v»n wsiitrouwaa, dis
iuofi «taads da wsrsfcjj bahsarseht^
e/USaan. <i»v <&ofc*v
