Doorzitt&si A PUROL iiï bij Wielrijden (tfö t Wat Is de Volkenbond? OP EN ONI HET BINNENHOF. Economisch Weekoverzicht. (880) tinmtiiiMiil Smetten en Stutdoopen wm He*d en Voeten, verzacht en geneeet men met Doomb KMiO co 90 d. Tobc 80 et EEN VLIEGTOCHT ENGELAND— CHINA. Met een licht toestel Een licht Engelsch vliegtuig met een motor van 86 P.K., waarin een vlieger en een passagier zaten, heeft in 28 vlieg dagen uit Engeland China bereikt. Het is de eerste maal dat een lioht toestel de zen tocht heeft gedaan. China heeft verscheidene toestellen van deze soort in Engeland berteld (Avro Avian met Cirrus-motor). DE OPSPORING VAN DE ITALIA. De onder leiding van ingenieur Alber- tini staande Italiaansche expeditie, die trachten wil sporen te vinden van het luchtschip Italia en van de verloren ge raakte ballongroep is Woensdag uit Ber gen (Noorwegen) vertrokken. Het ver trek ging met veel ceremonieel gepaard, waarbij o.m. het door de expedite ge huurde Noorsche schip Heimen werd om gedoopt in SucaL Ten slotte werd een aantal vlaggen, die o.a. door den Italiaanschen Senaat en door de fascistische organisaties aan de expeditie waren aangeboden, plechtig in gewijd. De Volkenbond is het lichaam, dat uiting geeft aan de door aile volken ge- wenjschte pogingen onn den oorlog te be strijden, zijn oorzaken te verminderen of op te heffen. De Volkenbond wil In dè internationale samenleving der Staten organisatie lnplaats van anarchie. Er zijn tijden geweest en voor de ger schiedenis zijn rf} nog niet zoo heel lang geleden waarin de mensahen onderling elkander, in hun oogen evenzeer recht matig, bevochten als de volken dit tot nu toe doen. De stamimen eerst, de steden daarna, de provinciën, graafschappen of hertogdommen vervolgens, ssSJ hebben zich georganiseerd in nationale Staten, die be- heerscht worden door eenzelfde recht, eenzelfde taal, eenzelfde gezag. Dat is niet zonder strijd gegaan, maar dit natio nale staatsleven, eenmaal aanvaard zijn de, geldt als onverbreekbaar. Wat oorlog is tegenover een ander land of een ander volk, is opstand tegen het gezag in den eigen Staat, is strafbaar in dien zin der nationale wet. Wat de Volkenbond nu wil, is: schept pen internationale orde. Er is, door de economische en sociale behoeften ont staan, een internationale samenleving der volken, over alle grenzen heen, die inten ser is geworden naarmate de volken elkan der beter leerden kennen, naarmate de techniek verbeterde. Maar ondanks dit nauwe samenleven zoo nauw, dat huwe lijken tnsschen personen van verschillen den landaard geen zeldzaamheid meer vormden was de samenleving der Staten als zoodanig een chaos. In 1014 bleek hoezeer zij gebouwd was op geen enkel recht, op geen enkel ander element dan dat van het geweld en de macht. Het is daarin, dat. de Volkenbond verandering \v;l brengen. De Volkenbond is niet een Staat boven de Staten; geen lichaam, dat gezag heeft uit te oefenen over die Staten en hun innerlijk leven: neen, het is alleen een lichaam, dat regelen heeft te treffen voor de aanraking dezer Staten onderling. Het is wellicht een opperst Departement van Buitenlandsche Zaken, maar dan al leen voorzoover aangaat de algemeene richtlijnen en niet voorzoover het betreft de verzorging van ieders bijzondere be langen. Teneinde nu deze orde te brengen in de samenleving, is allereerst noodig, dat men beseft hoezeer oplossing van geschillen door geweid uit den booze ia Maar dan moet de Volkenbond zelf daarnaast stel len een andere instantie om de geschil len, die er zijn, en vermoedelijk altijd zul len blijven, tot oplossing te brengen. Van daar eenerzijds het Hof, te 's-Gravenhage gevestigd: anderzijds de Raad om z.g.n. be langengeschillen te beëindigen. Vandaar het proclaimeeren door den Volkenbond van arbitrage, indien men geen uitspraak van het Hof te 's-Gravenhage wil, en de instelling van oommissiën van verzoening teneinde te voorkomen, dat bij het uit breken van een geschil de stemming tus- schen beide landen wordt vertroebeld. Langs dezen weg hoopt men aan de Staten, in den Volkenbond georganiseerd, bij te brengen het gevoel van veiligheid, dat zij nu niet hebben. Onderling en jegeha elkander gevoelen de Staten zioh niet veilig; zjj denken aan overvallen, die ■het resultaat zijn van de overdreven be wapening van den buurman. Heeft men een gevoel van veiligheid, dan kan die overdreven bewapening vanzelf ophou den. En houdt die overdreven bewape ning op, dan is zij vanzelf niet meer, ge lijk zij in 1914 bleek te zijn, een uitdaging jegens de anderen; een prikkel tot dade lijk toeslaan in plaats van den waarborg voor den vrede, die verschillende staats hoofden ons in de overdreven bewapenin gen hebben willen doen gelooven. Hieruit volgt vanrelï, dat de hoofdtaak van den Volkenbond: te brengen orde in de samenleving der rotten; orde te bevor deren door rechtspraak en door vermin dering, Ja eventueel afschaffing der be wapeningen, niet zoo gemakkelijk ls als zjj schijnt. Hieruit valt te leeren, dat het goed is den Volkenbond aan te sporen deze taak voortdurend ter hand te nemen; den Raad van den Volkenbond toe te roe pen, gelijk Robert Oecdl in 1028 deed: moed, meer moed en nog eens moed - dat men niet het totstandkomen van dit werk in tien jaren tiJds mag ver wachten. Practisch gesproken is er in den ar beid van den Volkenbond een primaire en een secundaire taak. Primair door de politieke bestemming te volgen, die aan den Volkenbohd ingeboren is; politieke bestemming voor de oplossing van ge schillen. Op dat punt heeft de Volken bond niet zoo weinig gedaan als men wel beweert, want lang is de rij van conflic ten, die door ztJn bemiddeling in goede richting zfln gebracht of geheel zfln ter zijde gesteld. Als de Volkenbond er in 1908 niet was geweest, zouden Italië en Griekenland dan vrienden zijn gebleven na de beschieting van Oorfu? Als de Vol kenbond er niet was geweest, «ra er dlan geen oorlog zijn geweest om Mosoel tus schen Engeland en Turkije? Als de Vol kenbond niet onmiddellijk had ingegre pen, zou dan het Grieksdh-Bulgaarsche grensgeschil van 1626 geen onrust op den steeds onrustigen Balkan hebben teweeg gebracht? En als de Volkenbond1 er niet was geweest, zoudlen Polen en Lithauen dan nog steeds elkanders grenzen heb ben geëerbiedigd. Men kan het antwoord op deze vragen geven, dat men wensdht, maar welk antwoord ook, men kan niet ontkennen, dat er beteekenis is in den arbeid van den Volkenbond. Beteekenis, die ook spreekt uit de bescherming, die hij aan Danzig, de vrije stadl, biedt; uit het beheer, dat hij indirect voert over het iSaargebied, steen des aanstoots tusschen I Frankrijk en Dultschland. En uit de be moeienissen met de minderheden, die na den vredle van 1010 er zijn gebleven ge lijk zij er waren vóór den oorlog. Be moeienissen, die niet direct tot succes kunnen leiden, maar die, reeds door het minderhedenvraagstuk in bet volle licht te plaatsen, tot die oplbastng kunnen medewerken. Secundair is de arbeid van den Volken bond op verlerlei gebied. Arbeid, verricht door ztJn secretariaat en afzonderlijke organisaties, die dit ter zijde staan. Er ls een Internationale Arbeidsorganisatie met Arbeidsoonferenties eens per jaar teneinde den socialen vrede te beharti gen. Er zijn organisaties voor vraagstuk ken' van eoonomdschen en financieelen aard, van doorvoer en verkeer, van hy giëne, en daarnaast oommissiën voor in tellectueels samenwerking, voor het toe zicht over de mandaatianden, voor den strijd tegen het opium-misbruik, voor den strijd tegen dien handel in vrouwen en kinderen en voor wat al niet meer. Veel en velerlei is de arbeid, dien de Volken bond verricht; uiteenloopend zijn de re sultaten, daarmede verkregen. Maar hoe men over deze resultaten moge oord'eelen, en hoezeer men naast de geslaagde re constructie van Oostenrijk moge stellen de Economische Conferentie, die het tot dusver helaas nog bij woorden heeft moeten laten, er is óén ding dat vaststaat ten opzichte van deze zjg. se cundaire werkzaamheden. Men moet de volkeren leeren internationaal te denken en te handelen. Ook vóór den oorlog wa ren er conferenties en organisaties voor tal van economische, sociale, intellec- tueele, artistieke en andere doeleinden. Maar hoe langzaam werkten zij niet, en hoeveel moeite kostte het niet om tot de samenstelling eener internationale conferentie te komen. Dat voordeel biedt ons Genève, dat men van daaruit in zeer korten tijd internationale besprekingen kan organiseeren. Daardoor wordt van zelf de internationaliteit der wereld ver groot; door het wegnemen van hinder palen op elk gebied, die aan de samen leving van volken in den weg staan, wordt de internationale sfeer verbeterd. Door dit secundaire werk schept de Vol kenbond een toestand en een atmosfeer, waarin, beter dan het vóór den oorlog mogelijk was, kan worden gearbeid aan de hoogste belangen, die de menschheid heeft. De arbeid van den Volkenbond1 staat aan het begin. Tien jaren beteeken en voor lichamen als dit weinig of niets, en betee- kenen zeer zeker niets tegenover de ge- schiedenis. Onvolmaakt is de arbeid van den Volkenbond, maar wie kan dit den Volkenbond verwijten? Het komt er op aan steun te verleenen aan dit goede, opdat dit behouden blijve en groeie. De „Vereendging voor Volkenbond en Vrde,'1' nationaal centrum om belangstell ing te wekken voor den arbeid van den Volkenbond, vraagt op 18 Mei Vol kenbondsdag aller belangstelling voor den arbeid te Genève, waarvan de arbeid van het Hof te 's-Gravenhage zoo belang rijk onderdeel vormt. Week-kroniek. Den Haag, 16 MeL uur" naar het eind-Station. De ouderdomswet. De zaak- Vrijman. Héél-klein groepje! De laatste week van de finale scheiding. Twee avondvergaderingen. Dr. De Vis ser pres. te acht ure. Mr. Ruys de Bee- renbrouck moet zich nog in acht nemen. Terwijl ik dit schrijf, 01 heel wat af te doenl. In den laten middag van Woensdag 16 Mei stonden wj(J, in de Tweede Ka mer, vlak-vóór de „perkara" van de N.V. LouiBBkgroeve. Hadden wij de Vrflman-zaak achter den rug, die in de zitting van 16 dezer op rustiger, kalmer én vlugger wijze ls ten-einde gebracht, zeer ten genoegen van den armen oud-Rijksbouwmeester! dan men verwacht had. Men weet: Vrijdag 17 Mei ls het eind station voor de in Julj 1026 gekozen Tweede Kamer. KtJ moet, r waar op Dinsdag na komen de Pinksteren de officieele oandidaat-stel- lingen plaats hebben heel wat laten lig gen. In den avond van Donderdag 16 Mei zal wel blijken, met hoe-geweldig bloedend harte zij afscheid zal nemen oa van ai wat met de Zuiderzee-steunwet ae. ver hand houdt. Er is een tijd van komen, er la een tijd van gaan!. Men moet den-boer-op. Zélfs onder de Evenredig© Vertegen woordiging, dewelke de banden tuBschen kiezersvolk (thans zoo vuriglijk aange beden en zoo angstigiHjk naar de oogen ge keken I) zooveel losser heeft gemaakt. 't Is nu immers ook de periode van de dwerg-partijen. En van wat daarmee ver band houdt. De middenstander» groepeerden zich om dengeen, die „opvolger van A. P. Staal man" wil worden. Het tafellaken tusschen die kongsi en den Vrfjheidsb. is doorge sneden. D© heer Henrl ter Hall heeft zich een phalanx gevormd. Er zijn nog andere landgenooten, die lust en kracht en be kwaamheid en „kijk op dingen" in zich ontdekken, hen makend tot de geroepe nen, bestemd om de publieke zaak op het Haagsche Binnenhof te dienen. In hoever daarbij het duvelke van de ifdel- heid een rol speelt, wil ik nu onaange roerd laten. Voorshands blijf ik in het kamp van de sceptisch-aangelegden, die gelooven, of van meening zijn, dat na 8 Juli 1029 het bekende deuntje weer zal gelden, luidend: „ga ne veut pas la peine assurément, „De changer de gouvernement!. Zeker, wij kunnen verrassingen krij gen. Mijne herinnering aan Stembus-tijd perk jes reikt tot tamelijk ver verleden. Ik kan mij niet voor den geest brengen een tijd, waarin het kiezersvolk in zóó „slappe spanning" verkeerde, wanneer de komende kiezerij ter sprake kwam. 't Is nu Pinksteren. De zomer is einde lijk gekomen. In gezelschap van den offi- cieelen zomer-tijd. De lust ontbreekt mi): werkelijk, een „boom op te zetten" over dè vraag, wat de oorzaak ls van de apathische stemming, thans Jan Kiezer en zijne Johanna be- heerschend. Stellen wij de bespreking ervan uit, tot dat de Tweede Kamer in den laten mid dag van 17 Mei a.s. met heel-groot verlof zal zijn uiteengegaan. Voor onzen Senaat breken in Juni nog zeer drukke uren aan. Zeker wanneer de Eerste Kamer wat toch wel zeker lijkt! ook het ontwerp betreffende de finan- cieele verhouding tusschen het Rijk en de Gemeenten wil afdoen voor haar zomer- recèa 7/efcu/&rule Alleenverkoopen Gros Den Helder en Omstreken JAC. VKRFAILLE, Den Helder Groothandel in Tabaksfabrikaten. Ons Lagerhuis heeft de wijziging van de Ouderdoms wet er inderdaad zoo'n beet je door-gejakkerd. Laten wü eerbiediger en zachter zeig- gen: 't is snel gegaan. In de zitting van Dinsdag j.L 14 Mei ging 't wat vreemd, kan van onzijdig standpunt bezwaarlijk worden betwist. De Regeering wilde de Ouderdoms-rente, de laatste jaren maximaal 20 tot tien gul den terugbrengen, wijl een bedrag, boven 10 uitgaande, niet noodig was gebleken. Een amend.-Kuiper wilde tot 16 gaan, een van mr. Saniies ging tot twintig gulden. De Kamer-meerderheid koos het hoogste, schoon de minister zulke beslis sing had ontraden. Zonder stemming kwam er een amende ment van den vooruitstrevenden katholiek Kuiper om het maximum voor de wedu wen-verzekering (waarbij ook eene we duwnaars-verzekering wenxit begrepen) te verhoogen van fl tot 10. Over "de technische herziening van de Armenwet, welke Dinsdagmiddag af liep, wil ik slechts aanteekenen, dat mi nister Kan zich bereid heeft verklaard, met zijne collega's van Financiën en van Arbeid, N. en H. te overleggen omtrent de schepping van eene oommissie, welke zon der in eene principieele herziening van d© Armenwet te treden, zal overwegen, hoe steun aan werkloozen buiten de Armenwet te onthouden. Uit de avond-zitting van 14 Mei stip ik nog aan, dat de Ghr.-Historisohe afgevaar digde Krijger „zeer sombere klanken" deed hooren over den tegenvaller met de kosten van de Zuiderzee-werken. Hti acht een „débflole" niet onmogelijk!. rs dat te boud gesproken, te „zwart- kjjkerlg" beschouwd? Voor den buitenstaander eene bijzonder moeilijke vraag! Minister v. d. Vegte legd© kalmeerende verklaringen af. Zijn aldus de heer Krijger de ro mingen van nu meer betrouwbaar dan die van 1924, die. een paar honderd mil- lioen zijn tegengevallen? Ook alweer geen onderwerp om tête reposée" te worden besproken door eene Kamer, dewelke hunkert naar het einde en beseft, dat hoe 't ook loopt en wat er ook mocht gebeuren de „doodsklok" voor haar in den namiddag of avond van 17 Mei zal gaan luiden. Eigenlijk: een naargeestig schouwspel. De vergadering van Woensdag 16 Mei bracht dan eindelijk de parlementaire „fi nale* van de tragedie of „perkara" van de zaak des oud-Rflksbouwmeeeters Vrijman. De man zooals leder weet, Slachtoffer van diep-ingekankerde misbruiken bij een dienst der Rijksgebouwen, is Woens dagmiddag schitterend gerehabiliteerd. De Tweede Kamer verklaarde, dat hem, Vrijman, eervol ontslag moet worden ver leend. Alsook: schadeloosstelling, tege moetkoming, hoe men 't wil noemen, in verband met het leed, dat deze strikt- eerlijke, misschien wat zwakke hoofdamb tenaar heeft geleden door een jaar pre ventieve hechtenis. Mr. Marchant heeft Woensdag wei-rake dingen gezegd. De even rondborstige, ais scherpe vrfjz.- democraat bracht in herinnering, hoe in reeds ver verleden mr. Victor de Stuers aan BinnenL Zaken, als chef van de atfdeeling K. en W. de lakens uitdeelde. Victor de Stuers, erkende mr. Marchant, was een echte potentaat, allerminst een „ambtenaar". Victor de Stuers was een stipt-en-sftrikt-eerlflk, hoogstaand, moedig man. Maar.poten taat! Zelfs een man als A. F. de Savornin Lobman, toen deze groote en wilskrachti ge staatsman zijn shef was als minister, en 't geweldig met D© Stuers aan-den-stok kreeg, durfde 't toch niet aan, den refe rendaris weg te zenden. D© Stuers schreef zijn ministers de wet voor!Hij had mailing aan allerlei amb telijk formalisme. De Stuers liet bouwen en afbreken naar hartelust Zich niet bekom merend over welke voorschriften ook. Al lerminst uit winstbejag. Slechts gedreven door geestdrift van kunstzinnig© soort In die dagen "ontkiemden allerlei mis bruiken, zelfs zeer ernstige, waar tegen geen ambtenaar durfde sputteren, zich verzetten. Mannen van groote autoriteit cura toren en professoren van onze universi teiten, vele andere „sommiteiten" deden aan de knoeierijen mee. Mr. Marchant leg de kwitanties over voor duizenden gul dens! afgegeven door Nederlandsche hoogleeraren en andere „hervorragen- den", aan.ambtenarenl Zonder dat die boeren zich hadden vergewist of die zaken in-den-haak waren. Heter gezegd: terwijl zJJ wisten, dat 't heel smaal niet in orde wasi Mr. Marchant sprak over de „zwijgende levenden", waar gewezen was op de dooden, in verband met de onmogelijk heid om die dingen nog te onderzoeken. „Leefde De Stuers nog", riep de heer Marchant uit, „htj zou stellig den moed hebben bezeten om hier voor de waarheid uit te komenl 't Is niet onmogelijk, dat terwijl mr. Marchant redevoerde, In de zaal der Tweede Kamer afgevaardigden waren, door angst overmand.Voor de moge lijkheid, dat de Vrijz.-democraat tot hen de vraag zou richten: „Was U, collega, heelemaal niet» bekend van dat „rotten in the State" Zeker viel er iets te zeggen, gelijk b.v. de heer Schaper toegaf, voor mi- oister De Geer's argument tegen het als- aog eervol ontslag geven aan den heer Vrijman. Niet wijl de oud-Rijksbouwmeester dat uiet waard is. Maar wijl er nu eenmaal „formeele fouten" zijn begaan. En men waken moet tegen verslapping bij het be stier der publieke zaak. De Tweede Kamer heeft met groote meerderheid als haar meening uitgespro ken, dat den heer Vrijiman geen blaam treft. Dat votum is sympathiek. Mr. Marchant heeft ook nog Woensdag j.1. gezegd, dat het debat over de zaak- Vrijman op hem „geen verheffenden in druk" had gemaakt. Dat woord is begrijpelijk. Zou de grijze jurist zich werkelijk in ernst de illusie hebben gevormd, dat een van de „zwijgende levenden" de stilte zou hebben verbroken, zijne medp-aanspra kelijkheid in deze zou hebben erkend, rfj 't dan als gedragen hebbend de opperste verantwoordelijkheid?. Het getal van hen, die zóódanig blijk van zedelijken moed durven vertonnen, is zoo heel klein. Hier heeft d© heer Marchant sommigen overschat. Mr. ANTONIO. en de resultaten in zake de vermindering van de algemeene kindersterfte onder zocht. Dit onderzoek omvatte de vacoi- naties, die van 1926 tot 1927 verricht zijn. Er werden 1400 gevallen nagegaan van kinderen van 10 dagen tot vier jaar, be smet of geboren uit juberculeuze ouders. Bij de gevaccineerde kinderen bedroeg de sterfte 2 pct„ terwijl ze bij de andere tot 12 pet steeg. Professor Calmette voeg de erbij, dat vele geneesheeren het mid del toepassen en allen er zeer mee in genomen zijn. Ze hebben er geen enkel ongeluk en zelfs geen Incident van eeni- ge beteekenis mee gehad; Meer dan 160.000 kinderen ontvingen die vacolnatle, zonder dat de staat hunner gezondheid een oogenblik verontrustend waa Professor Calmette besluit uit een en ander, dat het vaccin B.O.G. onschadelijk en doeltreffend is en dat het in de gezin nen onvergelijkelijke diensten bewijst WETENSCHAPPELIJKE BERICHTEN. HET VACCIN TEGEN DE TUBERCULOSE Nieuwe mededeellngen van professor Calmette over gun stige uitkomsten. In de Akademie van geneeskunde te Parijs is professor Calmette teruggeko men'op het vraagstuk van het vaccin B.C.C. tegen tuberculose. In de lokalen, waar de behoeftige kinderen van Seine- departement behandeld worden, heeft hij opnieuw de uitwerking van die inenting Gedurende de afgeloopen week heeft de geldmarkt niet beantwoord aan de verwachting welke men daarvan koes terde, namelijk dat een ontspanning zou volgen. Dit moet voor velen, welke zich op deze ontspanning gebaseerd hadden, wel een groote teleurstelling zijn ge weest. Over het algemeen baarde de stij ging der geldprijzen aan het einde der vorige maand geen bijzondere zorg, omdat deze door het publiek als een gewone altimo-stijging werd aange zien. Gewoonlijk worden aan het eind der maand aan de geldmarkt groote eisohen gesteld. De stijging te New- Tork van daggeld tot 11 11 °l0, en van den prolongatiekoers ten onzeüt tot 6 6 werd beschouwd als te zijn van voorbijgaanden aard, en oefende geen nadeeligen invloed uit op de fondsenmarkt in het algemeen. Integen deel, bleef de grondtoon vast, en alge- men koesterde men de verwachting dat in het begin van Mei een ruimere credietverleening kon worden tegemoet gezien. De feiten hebben echter uitge wezen, dat juist het tegenovergestelde het geval is geweest. Men vindt de ver klaring hiervan in het volgende. Niettegenstaande de speculatie ter beurze te New-York zich den laatsten tijd wat kalmer heeft gehouden, blijft meen er van hooger hand angstvallig voor waken dat het zelfde spelletje van voor eenige weken niet nog eens her haald wordt, en reeds van te voren heeft men daartegen stelling genomen. Naar de feiten te oordeelen, heeft men in zijn opvattingen niet mis gegrepen. In het bankdistrict San Francisco rijn, volgens de jongste verklaring van den gouverneur der Federal Reserve Bank te New-York, in den loop der drie laat ste maanden niet minder dan 100 mil- lioen dollars aan spaargelden opgeno men, met het doel daarvoor effecten te koopen. Hiervoor moet een tegenwicht gevonden worden, en worden de ban ken vaak gedwongen andere waarden met verlies te verkoopen, of credieten op te nemen bij de Federal Reserve Bank. Van alle zijden kwamen aanvra gen om dergelijke credieten binnen, met als noodzakelijk gevolg dat de rente voor Oallgeld niet kon dalen, en zelfs steeg tot ruim 14 °/o. Dit abnor male koerspeil werd bijna de geheele vorige week gehandhaafd. Volgens de verklaringen van den gouverneur heeft de economische toestand in Amerika tot dusverre van deze stijgende geld prijzen nog niet te lijden gehad. Ook het buitenland heeft zich bij de hooge geldprijzen in de Unie minder sterk geïnteresseerd, omdat men algemeen de veronderstelling was toegedaan, dat deze niet lang gehandhaafd konden blijven. Toch dient men er rekening mede te houdtjn, dat, mocht de specu latie in Amerika weder van voren af aan beginnen, hooge geldkoersen niet zijn te vermijden, en dat goudverschui vingen van de oude naar de nieuwe wereld zoo goed als zeker zullen zjjn in dat geval. Tenzij men natuurlijk ge dwongen wordt het disconto te verhoo gen, waardoor de zakenwereld in de eerste plaats wel gedupeerd wordt. Geconstateerd mag echter worden, dat de toestand op de Europeesohe geldmarkten eerder bevredigend mag worden genoemd dan zorgwekkend, hetgeen kan worden afgeleid uit de po sitie der centrale oredietinstellingen Over het algemeen is de toestand niet achteruitgaande geweest, doch optimis me bleef achterwege, omdat men ge voelt dat de geldmarkten nog teveel als een vulkaan leven. Door allerlei even tualiteiten kan de stabiliteit weer ver stoord worden, en in dat geval zijn de gevolgen niet te overzien. In Nederland bracht de geldmarkt geen verruiming, hetgeen voor velen, die ook hier te lande gunstige verwach tingen hadden voor na den ultimo, te leurstelling heeft gebrasht. Dit feit weerspiegelde zich in den weekstaat van de Nederlandsche Bank in den post beleeningen, welke in plaats van een vermindering, een toename van circa 11.000.000 guldens te zien gaf. Door het feit, dat particulier disconto een fractie beneden het bankdisconto is gebleven, zijn geen wissels bij de bank gebracht. Tenslotte toont deze Bank- staat, dat door allerlei manipulaties de Bank in elk geval hare positie heeft weten te behouden, en deze zelfs nog iets versterkt heeft. Ter beurze te Amsterdam oefende een en ander geen invloed uit, en bleef het dure geld een overheerschende factor. Slechts bijzonder gunstige omstandigheden, zooals bij voorbeeld de schitterende toestand der Philips- lampenfabrieken, waarvan de nieuwe uitgifte met bijzondere ingenomenheid werd begroet, kwamen tot uitdrukking.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 10