S. A. KANNEWASSER ZN. GRATIS OITNOOHG NOR IEDERE DE HAND DER TRAGEDIE BUITENLAND. BINNENLAND Nr. 6663 DONDERDAG 13 JUNI 1929 67ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: C. DE BOER Jr., DEN HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412 Eerste Blad. Donderdag 18 Juni 9.49 uur. Vrijdag 14 9.50 ENGELAND. DE KONING. De Koning is Maandag voor het eerst, nadat het nieuwe absces zich bij hem ont wikkeld had, uit geweest. Hij liep uit zijn vertrekken naar het park en bracht daar een hall uur in den zonnenschijn door. ENGELAND EN DE CONVENTIE NOPENS DEN ACHTUURSWERKDAG Tot ratificatie besloten. De Daily Herald, het orgaan van de arbeiderspartij en dus de spreekbuis van de nieuwe regeering, zegt dat Dinsdag in de vergadering van het internationale bureau van den arbeid uit naam van de Engelsche regeering medegedeeld zal worden, dat de Britsohe regeering van plan is, onverwijld tot ratificatie van de conventie van Washington nopens den achtuurswerkdag over te gaan. DREIGEND CONFLICT IN DE KATOENNIJVERHEID. De patroons in Lancashlre kon digen loonsverlaging aan. Het verbond van patroons in de weve rijen te Lancashire heeft Dinsdag in een vergadering besloten een voorstel aan de vakbonden te doen tot vermindering van het loon der wevers met 12.82 procent, om dat de weverijen niet langer kunnen voortgaan met het betalen van de tegen woordige loonen zonder ernstige bedrijfs verliezen te zullen lijden. Bij dit voorstel zijn 190.000 wevers direct betrokken, maar indirect zullen nog 200.000 andere arbei ders den terugslag van deze eventueele verlaging ondervinden. De arbeiders heb ben, zoodra het voorstel bekend was, er reeds ten sterkste tegen geprotesteerd. MACDONALD BESLUIT NAAR WASHINGTON TE GAAN. Naar Reuter verneemt heeft MacDonald thans definitief besloten tegen het einde van Juli, na de sluiting van de parle- mentszitting, naar de Ver. Staten te gaan. en smaakvolle versiering nauwelijks te herkennen. Aan den hoofdingang aan de zijde van de van Baerlestraat was de Ko ninklijke loge opgebouwd met het front naar het podium. Toen de Koninklijke familie de zaal binnentrad, speelde het Concertgebouw orkest, onder leiding van dr. Willem Men gelberg, diens Preludium over het Oude Wilhelmus, eindigend in den zang door het Toonkunstkoor van de eerste drie coupletten. De verschijning van de Koningin- Moeder verwekte algemeen bewondering. Zij droeg een toilet van licht grijs velours chiffon geborduurd; op het grijze hoofd, laag afhangend langs den rug, een witten kanten sluier met diadeem. Koningin Wilhelmina was getooid met het nationale minder dan veertiendhiizend zangera: mannen, vrouwen en kinderen! Even voor half twaalf begon het caril lon het voorspel van het Wilhelmus en gingen de baloondeuren van het Paleis open, de Koningin-Moeder, de hoofdper soon van dit feest, natuurlijk weer in het midden. Voor zich, vlak tegen het hek werk van het balcon plaatste zij, gehol pen door Koningin Wilhelmina, een groot bloemstuk, dat haar zooeven was aan geboden door twee weeskinderen, als af- gezantjea van het kleine grut, de zee van kindleren op den Dam. Driemaal hieven de kinderen op het teeken van den diri gent, den heer Roeske, die van zijn hoog gestoelte af het sein gaf, een donderend gejuich aan, maar toen; barstte hun on- offioieele geestdrift log. Duizenden bandl- huldeblijk en droeg een wit avondkleed ije8 -yuifden de Koninginnen, den Prins met goud bewerkt, in de hand een waaier van witte struisveeren. Prinses Juliana KINDERJURKEN KRUIPPAKJES PYAMA's OVERHEMDEN JONGEMEISJESKLEED1NG VEREENIGDE STATEN. HET AMERIKAANSCHE STAATS- DEPARTEMENT VOOR SPOEDIGE ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND. In kringen van het staatsdepartement wordt verklaard, dat nu door de herstel overeenkomst een bevredigende metbode gevonden is, waardoor de Europeesche volkeren, hun finantieele verplichtingen kunnèn regelen, het Duitsche bezette ge bied van de vreemde legermachten zal kunnen worden bevrijd, zoodat men lang zamerhand weer naar normale toestanden zal terugkeeren. FRANKRIJK. DE FRANSCHEN IN MAROKKO. Een rampspoedige hinderlaag. Oaaablanoa, 11 Juni Fransche en Ma- rokkaansche soldaten, die in het Zuiden van het Atlasgebergte op verkenning waren, zijn in de buurt van Erfa in een hinderlaag gevallen. Volgens de laatste berichten hadden de Franschen 110 doo- den, w.o. zes officieren. FEUILLETON HET KONINKLIJK BEZOEK AAN AMSTERDAM. Het galaconcert.. Het galaconcert in het Concertgebouw, Dinsdagavond, is een hoogtepunt van de feesten ter eere van de Koningin-Moeder geweest. De groote zaal van het Concertgebouw was zoowel door de buitengewone indee ling van de zitplaatsen als door de rijke was gekleed in wit met rose japonnetje; Prins Hendrik was in admiraalsuniform. Staande hoorden de Vorstelijke perso nen het Wilhelmus aan. Daarna voerden het koor en het orkest, met Mia Peltenburg (sopraan), Meta Rei del (alt), Jacques Urlus (tenor) en Tom Denijs (bariton) als solisten, de Negende Symphonie van Beethoven uit. Aan het einde van de prachtige uitvoering gaf de Koningin-Moeder het sein tot geestdriftig applaus. Voor het vertrek bracht mr. G. Visse ring een hoera op de Koninklijke familie uit, dat geestdriftig werd overgenomen. Bezoek aan Artt Dinsdagmorgen het weder was nu zomersch warm en zonnig reed de Koninklijke familie weder uit, om het traditioneele bezoek te brengen aan de tentoonstelling van schilderijen en beeld houwwerken, vervaardigd door leden van de maatschappij Arti et Amicitae. Het bezoek aan de tentoonstelling duur de zeer lang, langer zelfs dan het offici- eele programma aangaf. In het bijzon der onderhielden de Koninginnen zich met mej. Jacoba Surie, die dit jaar de gouden medaille van H.M. de Koningin verworven heeft. Na het bezoek aan Arti is een rijtoer van meer dan een uur gemaakt, waarbij speciaal de uitbreiding-Zuidi en de uit breiding-West bezocht werden, zoodat de Koningin-Moeder vergelijkingen kon treffen tusschen het oude Amsterdam van vóór 50 jaar en het nieuwe, dat vooral de laatste jaren uit den grond is gerezen. Langs den weg warev duizenden school kinderen, schoolsgewijze geschaard, on der leiding van hunne onderwijzers en onderwijzeressen, zoowel geestelijke als wereldlijke, Gisteren was het een algameene feestdag. Gisteren was het een algameene feest dag voor de stad. De rijksbureau! waren gesloten, evenals de Beurs, en verschil lende kantoren gaven dientengevolge op ruime schaal verlof aan hun personeel. Ook alle schoolkinderen hadden natuur lijk vacantie, en vóór half tien zag men de kleine deelnemers van de aubade op den Daim, die om half twaalf zou begin nen De buitenwijken1 der stad waren Zon- dagsch-verlaten, maar in de city, en in het bijzonder om en bij dien Dam, ooncen- treerde zich al vroeg in den morgen een geweldige drukte. Wat niet te verwonde ren was, want alleen het koor dat de Vorstin zou toezingen, bestond al uit niet VRAAGT SPOOR/MOSTERD en de Prinses een welkom toe, en daar de meesten een programma vasthielden, leek het alsof een veld van witte meeuwen klapwiekte, oom omhoog te vliegen. Ontroerd en gelukkig blijkbaar door deze spontane kinderhulde, knikte Ko ningin Emma terug, wuivend met den zakdoek en ook Koningin Wilhelmina en haar gemaal en dochter dankten getrof fen. Dan klonk, gedragen en plechtig, het koraal: Dankt allen Godl, den Heer; ter wijl het opeens op den zooeven nog zoo luidruchtigen Dam doodstil werd Hierna klonken nog eenige liederen op. Nadat de grooten het altijd mooie Zege koor van Handel haddien gezongen, werd de aubade besloten met het Wilhelmus In de oude zetting, dat door velen werd meegezongen. En toen kwam eindelijk het aardigste Van den morgen. Eerst weer een drie werf hoera van de kinderen, met vleugeü- fladdering van den geheelen Dam, en daarna het défilé over de kleine steentjes. Heel langzaam en voorzichtig, prachtig in orde, ontrolde zich' het kluwen van deelnemertjes en deelnemers, waarvan er verscheidene het in de volte helaas te kwaad hadden gekregen. Tusschen 1 en 2 u. stroomt het Stadion weer vol voor de bijwoning van het hul- digicgsspel voor de Koningin-Moeder. Het is broeiend warm en er vallen enkele regendroppels. Te half drie klinkt bazuin geschal, de diverse muziekkapellen, die opgesteld zijn op verschillende punten, vallen in, benevens een' jongenskoor en de 750 zangers en zangeressen die hot spel zullen begeleiden. Het is een door Frank Luns ontworpen gebarenspel, met als strekking hulde aan het regentschap, door vrouwen uitgeoefend in den loop der geschiedenis en als apotheose de hul diging door de Nederl. maagd aan het hoofd van al die figuren van de regentes, die het laatst hier regeerde: Koningin Emma. Bij deze huldiging sloot zich het geheele Stadion-publiek aan. Op het Weesperplein is de Kon. familie gehuldigd door de Joodsche Invalide. Aan de Koningin-Moeder werd een kant kussen overhandigd, werk van een der verpleegden. Een soortgelijk kussen is aan Koningin Wilhelmina aangeboden. Ook hier zang- en bloemenhuldede eerste onder leiding van den ook hier bekenden dirigent L. H. Engelander. Te 8 uur gisterenavond is de Koningin- Moeder vertrokken; een half uur later dan de bedoeling was. Het vertrek. 1 De Koninklijke familie zal Donderdag a.s., des namiddags te 17.51 met den ge wonen trein van het Centraal Station vertrekken. Het Tweede Kamerlid Hiemstra heeft den minister van defensie gevraagd: CEMT. RN&M&LK MfcT METAMK&R BEVAT EIWIT EN 13 DAARDOOR HEERLIJK ZACHT D^BBELM^NN L Is het juist, dat tijdens of na de be sprekingen met de directeuren van de Rijkswerven en den directeur van scheepsbouw, vermeld; ln het antwoord van den minister op door mij op 28 Mei 1929 ingezonden vragen, door deze direc teuren een schriftelijk rapport aan den minister is uitgebraoht, waaruit zou moe ten blijken, dat de werf te Hellevoetaluls wel rendabel is te maken P 2. Mocht het antwoord op vraag 1 be vestigend luiden, la de minister dan be reid de Kamer met dit rapport in ken nis te stellen? STAKING TB ANDIJK. De werklieden in gemeentedienst te Andljk legden Zaterdag Li het werk neer door E. PH3LUPS OPPENHEIM. 15) Toen wij de laan uit kwamen in de open Downs haalde hij even diep adem en zeitte zijn hoed at De herfstwind speelde door zijn haren en zijn jas woei open. Hij bleef langen tijd zoo staan. „Dat doet goed," zeide hij zacht. „Laat ons hier blijven." Wij gingen op den stam zitten van een omgevallen pijnboom. Heel ln de verte zagen wij de schoorsteenen van Naselton Hall. Ik keek daar naar en plotseling werd het verlangen, om mijn vader te vertel len wat ik wist van de tegenwoordigheid van den mam daar, sterker en sterker. Het was immers ook zijn recht het te weten. Het beste was, hem alles te ver tellen. „Vader," zeide ik, „ik heb u iets te vertellen. Het Is iets, dat u moet weten, naar Ik meen." Hij keek mij opeens scherp aan. Hij fronste het voorhoofd, en antwoordde: „Wat is het, kind? Maar denk er om, dat het geen vragern mogen zijn." „Het zijn geen vragen," zeide ik. „Het is iets, dat ik u wilde vertellen. Misschien had ik het u al eerder moeten vertellen. Op een middag verleden week was ik bij Lady Naselton. Ik heb daar een heer ontmoet. Hij was kort te voren uit Zuidl-Amerika teruggekeerd;. Zijn1 naam was Berdenl- stein.' Hij hoorde mij in stilzwijgen aan. Alleen zonk zijn hoofd dietper, en een zonderlinge stijfheid, die zich over zijn trekken verspreidde, deed deze alle uit drukking verliezen. In de stilte die nu volgde, voor lk op nieuw het woord nam, kon ik hem scherp en diep hooren ademhalen. „Denk niet, dat ik gespionneerd heb, vader," verzocht ik. „Het is alles zoo na tuurlijk gegaan. Ik had u uw brieven1 ge geven op den dag, dat u vertrok, en ik had opgemerkt, geheel onwillekeurig, dat een daarvan uit Zuid-Amerlka kwam. Op de enveloppe was geschreven: „Te Lon den omtrent 16." Welnu, toen u terstond daarop naar Londen ging, vermoedde lk, dat u ging om den! schrijver van dien brief op te zoeken. Toen bij Lady Naselton keek die man mij zoo zonderling aan en hiji vertelde mij, dat hij uit Zuid-Amerlka kwam. Een voorgevoel zeidie mij, dat hij de man was, die den brièf had geschreven. Ik praatte eenige oogenblikken met hean, en toen was ik er zeker van." Nu eindelijk sprak mijn vader. HJJ was als een man, die een slag had ontvangen. Zijn stem' klonk, alsof zij van een groo ten afstand kwam. „Zoo nabij," zeide hij zacht, „zoo heel nabij. Hoe is hij hier gekomen? Was dat toeval?" „Hij heeft in het buitenland den zoon van Lady Naselton geholpen," antwoord de lk. „Men zegt, dat hij heel rijk is." „Ja. Ja." Mijn vader knikte langzaam met hst hoofd Zijn manieren werden langzamer hand meer zooals wij van hem gewoon waren. Maar een uitdrukking van som bere ernst op zijn wit, strak gelaat, bleet Het deed mij bijna huiveren;, als lk hem aanzag. Er was iets in zijn voorkomen, dat een voorbode scheen van een trage die die komen moest „Wij kunnen dus spoedig tegenover elkander staan," zeide hij nadienkend. „Misschien vandaag, misschien morgen. Kate, je oogen zijn jonger dan de mijne. Komt daar ginds op den weg niet een I WECK komt morgen, Vrijdag middag, in Casino demonstreeren van half drie tot vijf uur. WECK schenkt U tevreden ge zichten aan tafel, besparing van ;ijd, geld en arbeid en verhoogt daarom Uw gezondheid en levens vreugde. Het zal WECK aangenaam zijn, als velen van deez' uitnoodiging gebruik maken. - hij stond als versteend. Zijn zwarte oogen waren vol afschrik. Hij staarde mijn vader aan, alsof hij een man voor zich zag, die uit het graf her rezen was. En mijn vader beantwoordde zijn blik met een zwakken, eigenaardigen glim lach, die zijn lippen nauwelijks plooide. „Welkom opnieuw in Engeland, Stephen" zeide mijn vader op bitteren toon. „Ik ge lóóf, dat je mijn dochter wilde aan spreken. Ben je soms verdwaald?" De man opende tweemaal de lippen voordat hij; sprak. Ik verbeeldde mij, dat Zijn man aan? Zie Je het wel?" Ik stond even op. Er was iemand in het ik zijn tanden hoorde klapperen, zicht, maar nog heel ver af. stern was zeer zacht en godempt, „Het is een man," zeide ik. ,J3jj komt ,jk wilde den weg vragen naar Deville onzen kant uit'1 Oourtf', zeide hij. Verscheiden minuten lang bleven wij Geen oogenblik wendde hiQ den 'blik van naast elkander staan kijken. Mijn vader mijn vaders gelaat af. Zijn oogen waren leunde op mijn schouders. De greep van vol schrik en verbazing. Mijn vaders zijn vingers scheen door mijn japon heen aanwezigheid scheen hean' van ontzetting in mijn vleesch te branden. Het was, alsof te vervullen, hij vuur in de aderen had. „De weg naar Deville Oourt?" herhaal- HJj bewoog zich niet. Hij; hield de oogen de mijn vader. „Ik ga terug in die rich- strak op den weg gericht. ting. Ik zal je zelf den weg wijzen. Ér Ik volgde rijü starenden blik. Midden zijn verschillende kruispunten, voordat Je op den weg kon ik thans dien1 man zien. op het rechte pad komt". Hij droeg een wandelstok, waarmee hij de koppen afsloeg van de distels, die aan den kant van den weg groeiden. Van het eerste oogenblik af had ik er nauwelijks aan getwijfeld, of dit was de man, over wien wjj gesproken hadden. Hij kwam tot op een paar el afstand van ons, voordat hij mij scheen te her kennen. Toen nam hij den hoed' af en maakte een zwierige buiging voor mij. Maar midden in die vertooning ont moette zijn oog mijn vaders starenden blik. Zijn hoed gleed1 hem uit de vingers Mijn vader liep naar den weg. De vreemdeling mompelde iets onverstaan baars, waarop mijn vader geen acht sloeg. „Laten wjj op weg gaan", zeide hl; kalm. „Het is tamelijk ver af". De man die door mijn vader Stephen genoemd was, aarzelde en deed een stap achteruit „De jonge dame" mompelde hij, „gaal stellig met ons meer. „De jonge dame gaat een bezoek afl gen in een andere richting", zeide vader, met de oogen op mij gevestigd. sfleg- wilde wel Kate, dat je even naar Oarls- worth glrugt, en hem zeide, dat hij moet zorgen, van avond in de kerk te rijn. Je moogt hem vertellen, waarom dat van be lang la". Er was een toon ln mjjn vaders stern en een licht in den blik dien hij mij toe wierp, die mij iedere gedachte aan tegen spraak deed ter zijde stellen. En' toch ging mij een koude huivering door de leden bij het denkbeeld, die twee mannen alleen samen te laten. Er was iets, dat mij deed gevoelen, dat dit geen1 ge wone ontmoeting was. De blik van angst en vrees, waarmede die Berdensteln mjjn vader herkend' had, was voor geen ver keerde uitlegging vatbaar. Zelfs op dit oogenblik toonde hjj zich bevreesd, met hem mee te gaan. Ik bleef hen staan nakijken, terwijl rij samen de laan afliepen. Toen ging dik mijn boodschap doen er zat niets anders op. Omstreeks een uur later was lk thuis. AJice ontmoette mij aan de deur. „Is vader al thuis gekomen?" vroeg ik gejaagd Zij knikte. „Vijf minuten geleden. De wandeling scheen hem goed gedaan te hebben5, voegde zij, er bij. „Hij was heel vrooljjk en hjj had een gezonde kleur. Maar Kate, waar heb jij gezeten? Je bent zoo wit als een geest. „Was hjj alleen?" vroeg ik, zonder op haar gezegde te antwoorden. „Alleen? Natuurlijk was hij alleen. Ga mee en drink win kopje thee. J« bent veèl te -raaaP, ^Vosdt vervolgd.) MELDERSCHE COURANT Lloht op voor Auto's en Fietsen TOBRALCO is het meest gesohlkte en sollede Katoenen weefsel voor Gegarandeerd Wasch-, Zon- en llchtecht Verkrijgbaar In een groote keuze dessins en effen kleuren. Beantwoordend aan eiken smaak. Let op den naam TOBRALCO op den zelfkant j DE WERF TE HELLEVOETSLUIS. OP feOSDE ZEEP STAAT: Loonsvermindering.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 1