S. A. KANNEWASSER ZN.
GRATIS OITNOOHG
NOR IEDERE
DE HAND DER TRAGEDIE
BUITENLAND.
BINNENLAND
Nr. 6663
DONDERDAG 13 JUNI 1929
67ste JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: C. DE BOER Jr., DEN HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
Eerste Blad.
Donderdag 18 Juni 9.49 uur.
Vrijdag 14 9.50
ENGELAND.
DE KONING.
De Koning is Maandag voor het eerst,
nadat het nieuwe absces zich bij hem ont
wikkeld had, uit geweest. Hij liep uit zijn
vertrekken naar het park en bracht daar
een hall uur in den zonnenschijn door.
ENGELAND EN DE CONVENTIE
NOPENS DEN ACHTUURSWERKDAG
Tot ratificatie besloten.
De Daily Herald, het orgaan van de
arbeiderspartij en dus de spreekbuis van
de nieuwe regeering, zegt dat Dinsdag in
de vergadering van het internationale
bureau van den arbeid uit naam van de
Engelsche regeering medegedeeld zal
worden, dat de Britsohe regeering van
plan is, onverwijld tot ratificatie van de
conventie van Washington nopens den
achtuurswerkdag over te gaan.
DREIGEND CONFLICT IN DE
KATOENNIJVERHEID.
De patroons in Lancashlre kon
digen loonsverlaging aan.
Het verbond van patroons in de weve
rijen te Lancashire heeft Dinsdag in een
vergadering besloten een voorstel aan de
vakbonden te doen tot vermindering van
het loon der wevers met 12.82 procent, om
dat de weverijen niet langer kunnen
voortgaan met het betalen van de tegen
woordige loonen zonder ernstige bedrijfs
verliezen te zullen lijden. Bij dit voorstel
zijn 190.000 wevers direct betrokken, maar
indirect zullen nog 200.000 andere arbei
ders den terugslag van deze eventueele
verlaging ondervinden. De arbeiders heb
ben, zoodra het voorstel bekend was, er
reeds ten sterkste tegen geprotesteerd.
MACDONALD BESLUIT NAAR
WASHINGTON TE GAAN.
Naar Reuter verneemt heeft MacDonald
thans definitief besloten tegen het einde
van Juli, na de sluiting van de parle-
mentszitting, naar de Ver. Staten te gaan.
en smaakvolle versiering nauwelijks te
herkennen. Aan den hoofdingang aan de
zijde van de van Baerlestraat was de Ko
ninklijke loge opgebouwd met het front
naar het podium.
Toen de Koninklijke familie de zaal
binnentrad, speelde het Concertgebouw
orkest, onder leiding van dr. Willem Men
gelberg, diens Preludium over het Oude
Wilhelmus, eindigend in den zang door
het Toonkunstkoor van de eerste drie
coupletten.
De verschijning van de Koningin-
Moeder verwekte algemeen bewondering.
Zij droeg een toilet van licht grijs velours
chiffon geborduurd; op het grijze hoofd,
laag afhangend langs den rug, een witten
kanten sluier met diadeem. Koningin
Wilhelmina was getooid met het nationale
minder dan veertiendhiizend zangera:
mannen, vrouwen en kinderen!
Even voor half twaalf begon het caril
lon het voorspel van het Wilhelmus en
gingen de baloondeuren van het Paleis
open, de Koningin-Moeder, de hoofdper
soon van dit feest, natuurlijk weer in het
midden. Voor zich, vlak tegen het hek
werk van het balcon plaatste zij, gehol
pen door Koningin Wilhelmina, een groot
bloemstuk, dat haar zooeven was aan
geboden door twee weeskinderen, als af-
gezantjea van het kleine grut, de zee van
kindleren op den Dam. Driemaal hieven
de kinderen op het teeken van den diri
gent, den heer Roeske, die van zijn hoog
gestoelte af het sein gaf, een donderend
gejuich aan, maar toen; barstte hun on-
offioieele geestdrift log. Duizenden bandl-
huldeblijk en droeg een wit avondkleed ije8 -yuifden de Koninginnen, den Prins
met goud bewerkt, in de hand een waaier
van witte struisveeren. Prinses Juliana
KINDERJURKEN
KRUIPPAKJES
PYAMA's OVERHEMDEN
JONGEMEISJESKLEED1NG
VEREENIGDE STATEN.
HET AMERIKAANSCHE STAATS-
DEPARTEMENT VOOR SPOEDIGE
ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND.
In kringen van het staatsdepartement
wordt verklaard, dat nu door de herstel
overeenkomst een bevredigende metbode
gevonden is, waardoor de Europeesche
volkeren, hun finantieele verplichtingen
kunnèn regelen, het Duitsche bezette ge
bied van de vreemde legermachten zal
kunnen worden bevrijd, zoodat men lang
zamerhand weer naar normale toestanden
zal terugkeeren.
FRANKRIJK.
DE FRANSCHEN IN MAROKKO.
Een rampspoedige hinderlaag.
Oaaablanoa, 11 Juni Fransche en Ma-
rokkaansche soldaten, die in het Zuiden
van het Atlasgebergte op verkenning
waren, zijn in de buurt van Erfa in een
hinderlaag gevallen. Volgens de laatste
berichten hadden de Franschen 110 doo-
den, w.o. zes officieren.
FEUILLETON
HET KONINKLIJK BEZOEK AAN
AMSTERDAM.
Het galaconcert..
Het galaconcert in het Concertgebouw,
Dinsdagavond, is een hoogtepunt van de
feesten ter eere van de Koningin-Moeder
geweest.
De groote zaal van het Concertgebouw
was zoowel door de buitengewone indee
ling van de zitplaatsen als door de rijke
was gekleed in wit met rose japonnetje;
Prins Hendrik was in admiraalsuniform.
Staande hoorden de Vorstelijke perso
nen het Wilhelmus aan.
Daarna voerden het koor en het orkest,
met Mia Peltenburg (sopraan), Meta Rei
del (alt), Jacques Urlus (tenor) en Tom
Denijs (bariton) als solisten, de Negende
Symphonie van Beethoven uit. Aan het
einde van de prachtige uitvoering gaf de
Koningin-Moeder het sein tot geestdriftig
applaus.
Voor het vertrek bracht mr. G. Visse
ring een hoera op de Koninklijke familie
uit, dat geestdriftig werd overgenomen.
Bezoek aan Artt
Dinsdagmorgen het weder was nu
zomersch warm en zonnig reed de
Koninklijke familie weder uit, om het
traditioneele bezoek te brengen aan de
tentoonstelling van schilderijen en beeld
houwwerken, vervaardigd door leden
van de maatschappij Arti et Amicitae.
Het bezoek aan de tentoonstelling duur
de zeer lang, langer zelfs dan het offici-
eele programma aangaf. In het bijzon
der onderhielden de Koninginnen zich
met mej. Jacoba Surie, die dit jaar de
gouden medaille van H.M. de Koningin
verworven heeft.
Na het bezoek aan Arti is een rijtoer
van meer dan een uur gemaakt, waarbij
speciaal de uitbreiding-Zuidi en de uit
breiding-West bezocht werden, zoodat de
Koningin-Moeder vergelijkingen kon
treffen tusschen het oude Amsterdam van
vóór 50 jaar en het nieuwe, dat vooral de
laatste jaren uit den grond is gerezen.
Langs den weg warev duizenden school
kinderen, schoolsgewijze geschaard, on
der leiding van hunne onderwijzers en
onderwijzeressen, zoowel geestelijke als
wereldlijke,
Gisteren was het een algameene
feestdag.
Gisteren was het een algameene feest
dag voor de stad. De rijksbureau! waren
gesloten, evenals de Beurs, en verschil
lende kantoren gaven dientengevolge op
ruime schaal verlof aan hun personeel.
Ook alle schoolkinderen hadden natuur
lijk vacantie, en vóór half tien zag men
de kleine deelnemers van de aubade op
den Daim, die om half twaalf zou begin
nen
De buitenwijken1 der stad waren Zon-
dagsch-verlaten, maar in de city, en in
het bijzonder om en bij dien Dam, ooncen-
treerde zich al vroeg in den morgen een
geweldige drukte. Wat niet te verwonde
ren was, want alleen het koor dat de
Vorstin zou toezingen, bestond al uit niet
VRAAGT SPOOR/MOSTERD
en de Prinses een welkom toe, en daar de
meesten een programma vasthielden, leek
het alsof een veld van witte meeuwen
klapwiekte, oom omhoog te vliegen.
Ontroerd en gelukkig blijkbaar door
deze spontane kinderhulde, knikte Ko
ningin Emma terug, wuivend met den
zakdoek en ook Koningin Wilhelmina en
haar gemaal en dochter dankten getrof
fen.
Dan klonk, gedragen en plechtig, het
koraal: Dankt allen Godl, den Heer; ter
wijl het opeens op den zooeven nog zoo
luidruchtigen Dam doodstil werd Hierna
klonken nog eenige liederen op.
Nadat de grooten het altijd mooie Zege
koor van Handel haddien gezongen, werd
de aubade besloten met het Wilhelmus
In de oude zetting, dat door velen werd
meegezongen.
En toen kwam eindelijk het aardigste
Van den morgen. Eerst weer een drie
werf hoera van de kinderen, met vleugeü-
fladdering van den geheelen Dam, en
daarna het défilé over de kleine steentjes.
Heel langzaam en voorzichtig, prachtig
in orde, ontrolde zich' het kluwen van
deelnemertjes en deelnemers, waarvan er
verscheidene het in de volte helaas te
kwaad hadden gekregen.
Tusschen 1 en 2 u. stroomt het Stadion
weer vol voor de bijwoning van het hul-
digicgsspel voor de Koningin-Moeder.
Het is broeiend warm en er vallen enkele
regendroppels. Te half drie klinkt bazuin
geschal, de diverse muziekkapellen, die
opgesteld zijn op verschillende punten,
vallen in, benevens een' jongenskoor en
de 750 zangers en zangeressen die hot
spel zullen begeleiden. Het is een door
Frank Luns ontworpen gebarenspel, met
als strekking hulde aan het regentschap,
door vrouwen uitgeoefend in den loop
der geschiedenis en als apotheose de hul
diging door de Nederl. maagd aan het
hoofd van al die figuren van de regentes,
die het laatst hier regeerde: Koningin
Emma. Bij deze huldiging sloot zich het
geheele Stadion-publiek aan.
Op het Weesperplein is de Kon. familie
gehuldigd door de Joodsche Invalide.
Aan de Koningin-Moeder werd een kant
kussen overhandigd, werk van een der
verpleegden. Een soortgelijk kussen is
aan Koningin Wilhelmina aangeboden.
Ook hier zang- en bloemenhuldede
eerste onder leiding van den ook hier
bekenden dirigent L. H. Engelander.
Te 8 uur gisterenavond is de Koningin-
Moeder vertrokken; een half uur later
dan de bedoeling was.
Het vertrek.
1 De Koninklijke familie zal Donderdag
a.s., des namiddags te 17.51 met den ge
wonen trein van het Centraal Station
vertrekken.
Het Tweede Kamerlid Hiemstra heeft
den minister van defensie gevraagd:
CEMT.
RN&M&LK
MfcT METAMK&R
BEVAT EIWIT EN 13
DAARDOOR
HEERLIJK ZACHT
D^BBELM^NN
L Is het juist, dat tijdens of na de be
sprekingen met de directeuren van de
Rijkswerven en den directeur van
scheepsbouw, vermeld; ln het antwoord
van den minister op door mij op 28 Mei
1929 ingezonden vragen, door deze direc
teuren een schriftelijk rapport aan den
minister is uitgebraoht, waaruit zou moe
ten blijken, dat de werf te Hellevoetaluls
wel rendabel is te maken P
2. Mocht het antwoord op vraag 1 be
vestigend luiden, la de minister dan be
reid de Kamer met dit rapport in ken
nis te stellen?
STAKING TB ANDIJK.
De werklieden in gemeentedienst te
Andljk legden Zaterdag Li het werk neer
door
E. PH3LUPS OPPENHEIM.
15)
Toen wij de laan uit kwamen in de
open Downs haalde hij even diep adem
en zeitte zijn hoed at De herfstwind
speelde door zijn haren en zijn jas woei
open. Hij bleef langen tijd zoo staan.
„Dat doet goed," zeide hij zacht. „Laat
ons hier blijven."
Wij gingen op den stam zitten van
een omgevallen pijnboom. Heel ln de
verte zagen wij de schoorsteenen van
Naselton Hall.
Ik keek daar naar en plotseling werd
het verlangen, om mijn vader te vertel
len wat ik wist van de tegenwoordigheid
van den mam daar, sterker en sterker.
Het was immers ook zijn recht het te
weten. Het beste was, hem alles te ver
tellen.
„Vader," zeide ik, „ik heb u iets te
vertellen. Het Is iets, dat u moet weten,
naar Ik meen."
Hij keek mij opeens scherp aan. Hij
fronste het voorhoofd, en antwoordde:
„Wat is het, kind? Maar denk er om,
dat het geen vragern mogen zijn."
„Het zijn geen vragen," zeide ik. „Het
is iets, dat ik u wilde vertellen. Misschien
had ik het u al eerder moeten vertellen.
Op een middag verleden week was ik
bij Lady Naselton. Ik heb daar een heer
ontmoet.
Hij was kort te voren uit Zuidl-Amerika
teruggekeerd;. Zijn1 naam was Berdenl-
stein.'
Hij hoorde mij in stilzwijgen aan.
Alleen zonk zijn hoofd dietper, en een
zonderlinge stijfheid, die zich over zijn
trekken verspreidde, deed deze alle uit
drukking verliezen.
In de stilte die nu volgde, voor lk op
nieuw het woord nam, kon ik hem scherp
en diep hooren ademhalen.
„Denk niet, dat ik gespionneerd heb,
vader," verzocht ik. „Het is alles zoo na
tuurlijk gegaan. Ik had u uw brieven1 ge
geven op den dag, dat u vertrok, en ik
had opgemerkt, geheel onwillekeurig, dat
een daarvan uit Zuid-Amerlka kwam. Op
de enveloppe was geschreven: „Te Lon
den omtrent 16." Welnu, toen u terstond
daarop naar Londen ging, vermoedde lk,
dat u ging om den! schrijver van dien
brief op te zoeken.
Toen bij Lady Naselton keek die man
mij zoo zonderling aan en hiji vertelde
mij, dat hij uit Zuid-Amerlka kwam. Een
voorgevoel zeidie mij, dat hij de man was,
die den brièf had geschreven. Ik praatte
eenige oogenblikken met hean, en toen
was ik er zeker van."
Nu eindelijk sprak mijn vader. HJJ was
als een man, die een slag had ontvangen.
Zijn stem' klonk, alsof zij van een groo
ten afstand kwam.
„Zoo nabij," zeide hij zacht, „zoo heel
nabij. Hoe is hij hier gekomen? Was dat
toeval?"
„Hij heeft in het buitenland den zoon
van Lady Naselton geholpen," antwoord
de lk. „Men zegt, dat hij heel rijk is."
„Ja. Ja."
Mijn vader knikte langzaam met hst
hoofd Zijn manieren werden langzamer
hand meer zooals wij van hem gewoon
waren. Maar een uitdrukking van som
bere ernst op zijn wit, strak gelaat, bleet
Het deed mij bijna huiveren;, als lk hem
aanzag. Er was iets in zijn voorkomen,
dat een voorbode scheen van een trage
die die komen moest
„Wij kunnen dus spoedig tegenover
elkander staan," zeide hij nadienkend.
„Misschien vandaag, misschien morgen.
Kate, je oogen zijn jonger dan de mijne.
Komt daar ginds op den weg niet een
I
WECK komt morgen, Vrijdag
middag, in Casino demonstreeren
van half drie tot vijf uur.
WECK schenkt U tevreden ge
zichten aan tafel, besparing van
;ijd, geld en arbeid en verhoogt
daarom Uw gezondheid en levens
vreugde.
Het zal WECK aangenaam zijn,
als velen van deez' uitnoodiging
gebruik maken.
- hij stond als versteend.
Zijn zwarte oogen waren vol afschrik.
Hij staarde mijn vader aan, alsof hij een
man voor zich zag, die uit het graf her
rezen was.
En mijn vader beantwoordde zijn blik
met een zwakken, eigenaardigen glim
lach, die zijn lippen nauwelijks plooide.
„Welkom opnieuw in Engeland, Stephen"
zeide mijn vader op bitteren toon. „Ik ge
lóóf, dat je mijn dochter wilde aan
spreken. Ben je soms verdwaald?"
De man opende tweemaal de lippen
voordat hij; sprak. Ik verbeeldde mij, dat
Zijn
man aan? Zie Je het wel?"
Ik stond even op. Er was iemand in het ik zijn tanden hoorde klapperen,
zicht, maar nog heel ver af. stern was zeer zacht en godempt,
„Het is een man," zeide ik. ,J3jj komt ,jk wilde den weg vragen naar Deville
onzen kant uit'1 Oourtf', zeide hij.
Verscheiden minuten lang bleven wij Geen oogenblik wendde hiQ den 'blik van
naast elkander staan kijken. Mijn vader mijn vaders gelaat af. Zijn oogen waren
leunde op mijn schouders. De greep van vol schrik en verbazing. Mijn vaders
zijn vingers scheen door mijn japon heen aanwezigheid scheen hean' van ontzetting
in mijn vleesch te branden. Het was, alsof te vervullen,
hij vuur in de aderen had. „De weg naar Deville Oourt?" herhaal-
HJj bewoog zich niet. Hij; hield de oogen de mijn vader. „Ik ga terug in die rich-
strak op den weg gericht. ting. Ik zal je zelf den weg wijzen. Ér
Ik volgde rijü starenden blik. Midden zijn verschillende kruispunten, voordat Je
op den weg kon ik thans dien1 man zien. op het rechte pad komt".
Hij droeg een wandelstok, waarmee hij
de koppen afsloeg van de distels, die aan
den kant van den weg groeiden.
Van het eerste oogenblik af had ik er
nauwelijks aan getwijfeld, of dit was de
man, over wien wjj gesproken hadden.
Hij kwam tot op een paar el afstand
van ons, voordat hij mij scheen te her
kennen. Toen nam hij den hoed' af en
maakte een zwierige buiging voor mij.
Maar midden in die vertooning ont
moette zijn oog mijn vaders starenden
blik. Zijn hoed gleed1 hem uit de vingers
Mijn vader liep naar den weg. De
vreemdeling mompelde iets onverstaan
baars, waarop mijn vader geen acht sloeg.
„Laten wjj op weg gaan", zeide hl;
kalm. „Het is tamelijk ver af".
De man die door mijn vader Stephen
genoemd was, aarzelde en deed een stap
achteruit
„De jonge dame" mompelde hij, „gaal
stellig met ons meer.
„De jonge dame gaat een bezoek afl
gen in een andere richting", zeide
vader, met de oogen op mij gevestigd.
sfleg-
wilde wel Kate, dat je even naar Oarls-
worth glrugt, en hem zeide, dat hij moet
zorgen, van avond in de kerk te rijn. Je
moogt hem vertellen, waarom dat van be
lang la".
Er was een toon ln mjjn vaders stern
en een licht in den blik dien hij mij toe
wierp, die mij iedere gedachte aan tegen
spraak deed ter zijde stellen.
En' toch ging mij een koude huivering
door de leden bij het denkbeeld, die twee
mannen alleen samen te laten. Er was iets,
dat mij deed gevoelen, dat dit geen1 ge
wone ontmoeting was. De blik van angst
en vrees, waarmede die Berdensteln mjjn
vader herkend' had, was voor geen ver
keerde uitlegging vatbaar. Zelfs op dit
oogenblik toonde hjj zich bevreesd, met
hem mee te gaan.
Ik bleef hen staan nakijken, terwijl rij
samen de laan afliepen. Toen ging dik mijn
boodschap doen er zat niets anders op.
Omstreeks een uur later was lk thuis.
AJice ontmoette mij aan de deur.
„Is vader al thuis gekomen?" vroeg ik
gejaagd
Zij knikte.
„Vijf minuten geleden. De wandeling
scheen hem goed gedaan te hebben5,
voegde zij, er bij. „Hij was heel vrooljjk en
hjj had een gezonde kleur. Maar Kate,
waar heb jij gezeten? Je bent zoo wit als
een geest.
„Was hjj alleen?" vroeg ik, zonder op
haar gezegde te antwoorden.
„Alleen? Natuurlijk was hij alleen. Ga
mee en drink win kopje thee. J« bent veèl
te -raaaP, ^Vosdt vervolgd.)
MELDERSCHE COURANT
Lloht op
voor Auto's en Fietsen
TOBRALCO
is het meest gesohlkte en sollede
Katoenen weefsel voor
Gegarandeerd Wasch-, Zon- en llchtecht
Verkrijgbaar In een groote keuze
dessins en effen kleuren.
Beantwoordend aan eiken smaak.
Let op den naam TOBRALCO op den zelfkant
j DE WERF TE HELLEVOETSLUIS.
OP feOSDE ZEEP STAAT:
Loonsvermindering.