De dag van den goeden Sint.
TWEEDE BLAD
STADSNIEUWS.
VAN DONDERDAG 5 DECEMBER 1929
Iedereen pakjesdrager.
AFSCHEID DS. WARNERS.
Het ligt in het voornemen van het bestuur
der afdeeling den Helder van den Neder-
landschen Militairen Bond, ter gelegen
heid van het heengaan van ds. Warners,
een afscheidsavond te organiseeren, waar
in het bestuur hem dank wil zeggen voor
den door hem als vlootpredikant verrich
ten arbeid. Deze avond zal worden gehou
den Vrijdag 6 December a s., te 8 uur in
het Chr. Mil. Tehuis, Kanaalweg.
LEZING OVER BEROEPSKEUZE.
De heer E. J. van Det, oud-directeur
van het gemeentelijk bureau voor be
roepskeuze te Amsterdam en hoofdredac
teur van het tijdschrift„Jeugd 'en Be
roep", zal voor de afdeeling den Helder
van den Nederl. Bond van leerarèn en
leeraressen bij het Nijverheidsonderwijs
Dinsdagavond 10 dezer een lezing houden
over het psycho-technisch vooronderzoek
in verband met beroepskeuze. De lezing
zal plaatshebben te 8.15 uur in de boven
zaal van het Chr. Militair Tehuis, Kanaal-
weg, en worden bijgewoond door vele ge-
noodigden op onderwijs- en beroepskeuze-
gebied.
TOONKUNST ROSE-KWARTET.
Het optreden van het vermaarde Rosé
kwartet, dat na het „Capef'-kwartet (door
overlijden van haar leider, Lucien Capel,
ontbonden), het grootst erkend klassiek
Europeesch kwartet is, belooft op 20 Dec.
in „Casino" een gebeurtenis te worden.
Door groote tegemoetkoming van het
Ned. Concertbureau, J. Beek te Den
Haag, is het Comité er ih geslaagd ook
deze eersterangs artisten hier te enga-
geeren.
Het nieuwe bestuur van Toonkunst
alhier geeft nu al reeds blijken van zij h
activiteit door de leden en werkende
leden-der afdeeling in de gelegenheid te
stellen dit concert te kunnen bijwonen
tegen zeer gereduceerden prijs f 1.
plus belasting, mits een voldoend aantal
zich daartoe opgeeft bij het bestuur of
den directeur, Prins Hendriklaan 11.
Daar de gewone entréeprijs f 2.50
blijft is deze reductie zeer belangrijk.
Voor hen die nog als abonné wenschen
toe te treden, zullen voor dit concert en
het laatste of 21 Februari (Dorothy
Helmuch) abonnementen a f 3.50 beschik
baar gesteld worden.
DE RIJKSWEG DEN HELDER—
ALKMAAR-
Gisteren (Woensdag) is de laatste hand
aan het nieuw-gemaakte wegdek op den
Rijksweg langs het Noord-Hollandsch ka
naai tusschen Stolpervlotbrug en 't Zand
gelegd. Behoudens eenige kleine werk
zaamheden bij een paar bruggen, is thans
de geheele rijksweg tusschen Alkmaar en
den Helder in uitstekende conditie.
Dat de restauratie ekyan geen kleinig
heid is geweest, moge blijken uit het, dat
op liet baanvak Burgervlotbrug— 't Zand
alleen reeds 56 Rijnaken van gemiddeld
elk 450 M3- inhoud aan materialen zijn
gebruikt.
We kunnen thans echter van een pracht
hoofdweg spreken.
SLUITINGGSUUR VOOR WINKELS.
Een bespreking tusschen B. en
W. en verschillenden bonden.
Dinsdagmorgen waren ten raadhuize in
vergadering met Burgemeester en Wet
houders bijeen een viertal plaatselijke
organisaties, teneinde, zoo mogelijk, tot
samenwerking te komen ten opzichte van
de vaststelling van een verplichte winkel
sluiting, in verband met het werktijden
besluit, dat met Januari in werking
treedt.
Aanwezig waren1 de heeren Zoetelief en
Van Amesfoort van de afdeeling der
„Hanze", R.-K. Winkeliersvereeniging,
L. Coltof en Delgorge van de Alg. Held.
Winkeliersvereeniging, Van Deutekom en
Gerrits van den Kappersbond, Bosma en
Van der Mast van de afdeeling van den
Alg. Bond voor Handels- en Kantoorbe
dienden.
Zooals de Burgemeester bij de opening
reeds mededeelde, betrof het hier een
viertal adresseerende vereenigingen, wel
ke alle vier verschillende voorstellen had
den gedaan. Het is voor B. en W. uiterst
moeilijk in dezen een beslissing te nemen,
vandaar, dat B. en W. deze bespreking
hebben uitgeschreven, in de hoop, dat
men tot samenwerking zal kunnen komen.
De verschillende voorstellen, die aan B
en W. gedaan zijn, luiden:
De „Hanze" wenscht vervroegd slui
tingsuur op 8 uur, Zaterdags óp 10 uur,
met tusschen- den middag verplichte slui
ting van 12.301-30 ur.
De Alg. Winkeliersver. wenscht ditzel"
de, doch tusschen den- middag open te
blijven-.
De Kappershond vraagt een vrijen
Maandagmorgen tot 3 uur nam.
De Alg. Bondi van Handels- en Kan
toorbedienden wenscht algemeene winkel
sluiting te 7 uur des avonds, Zateadags te
8.30 uur. Tusschen den middag Van 12.30
tot 2 uur, Zaterdags tot 3 uur vrij; Don
derdags na 1 uur gesloten.
Da Burgemeester, de verschillende ver
zoeken toelichtend, meent, dat het niet
wel doenlijk is een bepaalden dag voor
sluiting voor te schrijven. Desgevraagd
zetten de. betrokkenen hun standpunt na
der uiteen.
De heer Coltof acht tusschentijds slui
ten overbodig; met zijn personeel treffe
men een regeling. De toestand voor den
winkelier is niet rooskleurig. De laatste
jaren hebben we nogal wat te doen uit den
omtrek, maar als wij beginnen op den dag
te sluiten, is dat nadeelig voor de zaak.
Wij behoeven toch ook alleen voor het
personeel aan de wettelijke voorschriften
van 53 werkuren te voldoen. De meeste
winkeliers kunnen geen dag missen.
De heer Zoetelief wenscht een bepaal
den middag te sluiten. Wij juichen de wet
toe, die de menschen in dit opzicht vrij
laat. De „Hanze" wenscht de winkelie
eveneens vrij te laten, en het personeel
kan dan bij toerbeurt vrijaf krijgen.
Namens den Kappersbond wordt mede
gedeeld, dat deze bedrijven niet met an
dere winkeliers kunnen meedoen, omdat
het bedrijf veelal is ingericht om zonder
personeel te werkem
De Voorzitter van de afdeeling van den
Handels- en Kantoorbediendenband houdt
een uitvoerig betoog, waarin hij het stand
punt van zijn Bond1 uiteenzet. 10 jaar ge
leden is de Arbeidswet ingevoerd, doch
het winkelpersoneel viel daar buiten. Na
een taaie actie van tien jaar zal nu einde
lijk met Januari het Werktijdenbesluit in
werking treden. Spr. zet uiteen hoe de
Arbeidswet grenzenloos ontdoken is. Dat
wij nu een vrijen middag vragen, komt
omdat wij voelen, dat van de nieuwe rege
ling wellicht ook wel niet te veel terecht
zal komen. Dat wij daarvoor niet den
morgen vroegen, geschiedde uit overwe
ging, dat een morgen meestal druk en
roezig is in een gezin en van ontspanning
niets terecht komt. Er zijn al plaatsen
waar deze vrije middag is ingevoerd, o. a.
Enschedé. Wij hebben vooraf overleg ge
pleegd met de Winkeliersvereen. en de
„Hanze", die beide hun instemming met
ons plan betuigden, doch hier thans een
anderen indruk wekken. Aanvankelijk
wilden wij den Woensdagmiddag voor
den vrijen middag bestemmen, maar om
dat dit bij uitstek de middag is voor men
schen van elders, en ook de scholen dan
vrij hebben, is die middag minder geschikt
daarvoor Toen is de Donderdagmiddag
gekomen. Thans wordt hier een geluid
géhoord; als zou een winkelier eigenlijk
nooit mogen sluiten. Een dergelijk geluid
moest toch in onzen tijd niet meer worden
gehoord. Natuurlijk, er is malaise, maai
dat kan ons toch niet worden aangewre
ven. Maar met voortdurend openhouden
van een winkel wordt de zaak toch niet
beter, dat hangt uitsluitend af van het
geld, dat het publiek besteedt. Het publiek
zal,zich moeten leeren aanpassen, en dat
gebeurt ook wel.
Er is gezegd: als de menschen Donder
dagmiddag hier niet terecht kunnen, gaan
ze naar Schagen. Maar dat gebeurt toch,
want Donderdags is het Sehager markt.
Maar geconstateerd is, dat men hier
koopt in plaats van elders. En een win
kelier wil toch ook wel gaarne, eens een
middag naar het strand. Wat de controle
betreft de politie kan niet alles contro
leeren, maar het publiek kan in deze me
dehelpen. En als er geen gemeenteveror
dening. is, zijn wij hang, dat er van de
sluiting niet veel terechtkomt. De kwestie,
dat de winkeliers elkander op het puni
van concurrentie niet vertrouwen, g'
buiten ons om.
De heer Coltof: Er is niet met het be
stuur der A.H.W. gesproken, alleen met
een vertegenwoordiger daarvan.
De heer Zoetelief: Onze afdeeling staa*
grootendeels aan de zijde van het perso
neel, maar wij achten de tijd nog niet ge
komen voor deze regeling.
Het blijkt, dat geen der vertegenwoor
digers bereid is zijn standpunt op te ge
ven, zoodat de vergadering, na nog eenig
heen en weer gepraat, onverrichterzake
uiteen gaat.
TWEEDE ABONNEMENTSVOOR
STELLING.
Gezelschap Het Schouwtooneel.
„Elias weet het beter".
Zoo toen het scherm opging, zagen we
Jan Musch met z'n onafscheidelijke siga-
renpeukje. Hij wist alles beter en hel
publiek, klaarblijkelijk al hierop getraind,
lachte en gierde al "bij voorbaat. Maar Jan
Musch zou Jan Musch ook niet zijn,, nis
hij niet van deze Eliasrol iets heel moois'
gemaakt had. „Hij doet het mooier dan
een Jood-zelf", zeide iemand ons in de
pauze. „Musch is veel beheerschter, veel
beschaafder dan een Joodsch acteur in
doorsnee een dergelijke rol zou weergeven.
Die zou te veel chargeeren".
Er is wellicht veel van aan wat onze
zegsman hier opmerkte. Maar wie nu
meenen njocht, dat Musch hier nochtans
Musch was gebleven, vergist zich deerlijk:
Jan Musch was weg, en in zijn stoffelijk
omhulsel stak, dezen avond, de geest van
Elias, met twee I's: Isaac Isidor, in siga
ren op de Amsterdam Avenue te New-
York. En wie verder meenen mocht, dat
deze Elias 'n vervelend, lawaaierig stukje
mensch was, met een massa ondeugden
van het ras behept, die vergist zich al
weer: Elias was een Joodsch winkeliertje,
dat, evenals u en ik, zijn eigenaardigheden
en hebbelijkheden had, maar dat voor het
overige als karakter kostelijk en zoo naar
het leven was geschilderd. En het is dunkt
ons, geen geringe lof, dien wy den Ame-
rikaanschen schrijver eigenlijk een
schrijverspaar hiermede brengen, want
is niet het tooneel juist bij uitstek de
plaats om het leven uit te beelden? En
een levenswarm, echt tooneel biedt ons
bij voortduring dit vier-bedrijvige stuk.
O, zeker, het is geen hartverheffend on
derwerp, dat ons. bezighoudt, want het
gansche stuk is gewijd aan de speculatie
ter beurze,- en, in plaats van diepzinnige
gesprekken, zooals bijvoorbeeld bij Ibsen,
LUXE AUTOVERHUUR MOORMAN
Garage Brakkeveldweg 62 Tel. 470
Nieuwe wagen* Laag tarief
V
krijgen we de discussies over een pintje
meer of een puntje minder en den aan
kleve van dien. Maar daarom is het juist
zoo edht; we voelen zoo, dat hier een
stukje volksleven is weergegeven, dat in
Amerika al net is als in de oude wereld:
sappig, smeuiig, met humor en vooral
vlot weergegeven. Het tempo doet in dit
stuk alles, het moet snel, levendig, vlot
worden weergegeven, anders verliest het
zij«n aantrekkelijkheid. En voor vlot spel
zorgden de artisten, waarbij het juist de
groote verdienste was van Musch bijvoor
beeld, in deze den juisten middenweg te
kiezen. Zijn Elias leefde; kon zóó uit de
Amsterdam Avenue zijn weggelocpen.
Ja, wat overigens van het stuk te zeg
gen? Een stuk als dit staat of valt met het
spel der artisten; bij middelmatig spel
wordt het een middelmatig stuk, want dan
komen de karakters niet zoo naar voren.
Aljs „tranche de vie" is het aardig. Van de
overige artisten noemne wij Mary Sm.it-
huysen, die als Josie, Elias' dochter, even
eens vlot spel gaf, Ko van Dijk, als aris
tocratisch geldman, die voornaam, be-
heerscht spel gaf, Carel Rijken, Josie's
verloofde, Henk Schaer als Bill Cannack,
den secretaris, die zich voor James Liv-
ingstone uitgeeft, Daan van Ollefen Sr.,
als Yankel, Elias' broer, Marcel Berek-
mans, die een gemoedelijke politieagent
was (dat schijnt in Amerika voor te ko
men), terwijl er voorts een aantal mede
spelenden was, die min of meer als figu
ranten dienst deden, en die voor levendige
tooneeltjes en vele actie zorgden. Alles
tezamen heeft dit stuk beter voldaan dan
het vorige, Het Kruis op de Deur, dat
vereeheldeaao tegenviel.
VIJFTIG JAAR LANGS DE STRAAT.
Een merkwaardig jubileum.
Onze stad heeft zijn zeeridders, waarvan
er zelfs over de grenzen van ons land be
kendheid hebben, ze heeft ook haar
„straat" figuren, die alleen populariteit
hebben bij de stadgenooten. Over een van
dezen wilden we een paar regels schrijven,
het betreft hier, onzen „petroleum-ko-
ning". Nu weet U meteen wien wij bedoe
len, ook zonder den naam „Jongkees" te
noemen. Waarom we over hem wilden
schrijven? Wel, Jongkees heeft het bijltje
er bij neergelegd. En dat is in zooverre
merkwaardig, dat. hij meer dan vijftig
jaar, met zijn petroieumkarretje „langs de
straat" is geweest. En nu zullen we hem
missen, den petroleumkoning. In de eer
ste plaats natuurlijk zijn klanten, die zoo
gewend waren aan zijn levendige persoon
lijkheid, voor wie Jongkees een vraag
baak was en voor velen van wie hij de
nieuwsbron, de geestelijke verzorger 'en de
medische adviseur waS.
„Jongkees zegt, daar moet je Haarlem
merolie voor gebruiken", het middel, waar
bij de petroleumkoning zwoer. Misschien
kwam het ook wel, omdat hij zelf,, de on-
vervaischte" verkocht. Maar Jongkees
raad werd opgevolgd. En Jongkees zei dit
en zei dat en het was toch altijd het over
wegen waard.
Jongkees kende ieder, en ieder kende
hem. 't Is vreemd, dat er nu achter „zijn
karretje" een ander loopt. Altijd liep hij
even pittig achter zijn wagen. Het weer
kon niet zoo slecht rijn, of Jongkees was
langs de straat en het merkwaardige was
misschien wel, dat hij zijn goede humeur
nooit thuis liet, een voorbeeld voor hen,
die altijd iets op het weer hebben aan te
merken, altijd moeten mopperen.
In die ruim vijftig jaar, heeft de nu
ruim 72-jarige en nog krasse heer Jong
kees natuurlijk heel wat meegemaakt en
als hij op zijn praatstoeltje zit, dan kan hij
onderhoudend vertellen over die ,^goeie
ouwe tijd", toen de-menschen nog werk
ten van 's morgens vijf tot 's avonds tien
uur, voor vijf en twintig stuivers in de
week. Hy weet U te verhalen over den
vooruitgang van Den Helder, over den
tijd, toen de Spoorstraat en Koningstraat
nog niet bestonden en er koeien graasden,
op de plek, waar nu 's avonds de Helder-
sche jongens en meisjes flirten.
Ja, die Jongkees heeft heel wat meege
maakt en zijn populariteit dankt hij aan
zijn vriendelijkheid, niet echter aan zijn
onderdanigheid, hii is wars van alle con-
ventioneele beleefdheid en groet niet met
een buiging, of het afnemen van zijn pet,
maar met een joviale handbeweging. Zoo
is hij, onze petroleumkoning en het zou.
vreemd zijn, als hij morgen zijn pet voor
U afnam. Zijn „bofijour", met zijn rechter-
arm in de lucht, zegt meer.
Waarom we nu. dit alles schreven? We
zeiden het hierboven al, hij was het vorig
jaar eigenlijk al jubilaris en toen zwegen
wit, doch nu hij voortaan zonder petro-
leumwagen zijn weg door Helder's straten
zal kiezen (moge het nog vele jaren zijn),
nu wilden we iets zeggen over dit vijftig
jarig jubileum langs de straat.
Het is te hopen dat zijn opvolger een
zelfde populariteit zal verkrijgen, en een
even lang tijdperk zijn waar aan den man
mag brengen, al is de tijd daarvoor niet
meer zoo gunstig als vijftig jaar geleden.
VOOR DE KINDEREN.
I
De prijzen zijn verloot jongens en
meisjes en hieronder volgen de gelukkige
prijswinnaars voor deze maand. Daar er
veel meer jongens dan meisjes meege
daan hebben, zijn er drie prijzen gewon
nen door de jongens en één door een
meisje.
Hier volgen hun namen:
Trijntje Klok, Sluisdijkstraat 35.
Hendrik Kramer, Kuiperdwarsstr. 13.
Albert J. W. Veénstra, Goversstraat 51.
Gerbr. Veldman, v. Limburg Sistr. 11.
Komen jullie het boek vanmiddag tus
schen vier «n vijf uur even halen?
EEN AARDIGE RECLAME.
De bekende slotenfabriek Lips heeft
een aardige reclame bedacht, in den vorm
van een ballade. „Het kasteel van 's Gra
vendeel" heet het verhaal, en het is een
verhaal van een overval van roovers; die
evenwel, dank zij de Lips-sloten, mislukte-
Alle roovers zijn toen van honger gestor
ven. Het boekje, als kinderverhaal be
doelt, is aardig geïllustreerd.
Dezelfde firma stelt, eveneens bij wijze
van reclame, doosjes beschikbaar niet
spelfiches, die, daar ze van metaal zyn
vervaardigd, onbreekbaar en onverslijt
baar zijn.
Beide artikelen zijn voor zoover de voor
raad strekt, verkrijgbaar bij de firma T.
C. Govers, Weststraat 7273.
ERNSTIG ONGELUK OP DE
STOOMWASSCHERIJ „INSULINDE".
Het slachtoffer overleden.
Een ernstig ongeluk met doodelyken af
loop, heeft gisteren in de stoomwasscherij
„Insulinde" nabij het vliegkamp „De
Kooy", plaats gehad.
De pl.m. 15-jarige Dina Hendrika de
Wolf, was geheel alleen in een bepaalde
afdeeling van de fabriek werkzaam. Om
streeks 10 uur vonden de zoon van den
directeur en de machinist van de inrich
ting haar badende in haar bloed, naast de
centrifugaal, een snel ronddraaiende
machine, welke wordt gebruikt om het
waschgoed te drogen.
VERGADERINGEN, VERMAKELIJK
HEDEN, ENZ.
Zaterdag 7 December.
Gymnastiekuitvoering O.K.K., Casino.
8 uur.
Lezing Handelsschoolvereeniging „Musis"
8 uur.
Zondag 8 December.
Revue „Nou moet je eerlijk wezen" Casine
8'uur.
Donderdag 12 December.
Gymnastiekuitvoering O.K.K., Casino 8 u.
Daar er niemand tijdens het ongelijk bij
haar werkzaam was, kon men slechts ver
moeden hoe het ongeluk is gebeurd.
Men denkt, dat het meisje het deksel van
de centrifugaal heeft opgelioht en haar
arm in den ketel heeft gestoken, waardoor
deze door het snel ronddraaiende rad is
gegrepen, zoodat zij werd medegesleurd en
den arm bijna totaal werd afgerukt- Hier
bij zal zy een klap van het deksel, dat zij
nog steeds in haar hand hield, hebben ge
kregen, waardoor zij een gapende wonde
aan het hoofd kreeg.
De directeur, de heer Mos, die tijdens
het ongeluk op zijn kantoor was, waar
schuwde onmiddellijk het vliegkamp,
waarvan een sergeant eerste hulp ver
leende.
Met de ziekenauto is rii daarop naar het
hospitaal vervoerd, waar zy, zonder bij
kennis te zijn gekomen, vannacht om half
twee is overleden.
Er is één dag in het jaar, waarin het
nijvere gild der pakjesdragers plotseling
is vermeerderd met vele duizenden en
tienduizenden, waarin groot'en klein, oud
en jong en rijk en arm zwoegen onder
lasten, die veel te groot of te zwaar voor
hen zijn. Waarin hoofden schuil gaan
achter reusachtige doozen, die misschien
niet zwaar, maar daarentegen uitstekend
object voor den wind zijn, en den drager
alzoo een onaangenaam kwartiertje be
zorgen, waarin' nekken, griezelig ach
terovergebogen, zijn bezwaard met voor
werpen, die aan alle kanten uitsteken en
de schreden van den drager wankelend
doen zijn en 'onzeker. Waarin het bezit
van een buikje, anders een groot inoonve-
nient, ditmaal een wezenlijk voordeel op
levert, zijnde dit buikje in te richten als
steunpunt voor min of meer lastig te
torsen lasten; één dag is er, waarin
hoofden warm zijn geworden, zonder dat
■nochtans de in die hoofden bijeen verza
melde gedachten in botsing zijn gekomen
met in andere hoofden bijeen verzamelde
anldere gedachten, waarin schijnbaar
verdorde harten weer fleurig en energiek
zijn gaan kloppen voor de meest kinder
achtige dingen; één dag, waarin
iemand, die zich gedurende driehonderd
vierenzestig dagen van het jaar niet be
zondigd heeft aan één enkel rijmwoord,
thans alles tezamen heeft gerijmd wat los
en vast was en het aan vrienden en magen
rondzendt, vergezeld van een cadeautje,
één dag is er, waarin de liefde niets
wil weten van wat haar griefde, maar
daarentegen des temeer van wat haar
bliefde, waarin Sint Nicolaas totaal de
baas is, en met speculaas strooit, waar
in lang vergeten pekelzonden, een heele-
maai per ongeluk gemorst asohplekje op
het pas schoongemaakte kleed, een in den
zak gehouden brief, een.... ja, vult u
maar in, waarin, zeg ik, dit alles ge
wroken wordt door den nimmer verge-
tenden, maar wel met zijn overgroote hart
alles vergevenden Sint....
Eén dag is er, die in het donkerste
plekje valt van het heele jaar, een dag,
waarop, als het een dag naar den aard is,
het niet licht behoort te worden, maar die
toch lichter is dan de lichtste zomertijd-
dag, die bet strand te Huisduinen oplevert.
Een dag, waarin ieder mensdh, al is-ie nog
zoo'n izegrim, nog zoo'n bullebijter of nog
zoo'n nurks, een zonnige stemming heeft,
waarin er een orgeltje in hem speelt, zoo'n
lief, zacht, stemmig wijsje. Een dag, waar
op het regenen, hagelen, sneeuwen of
stormen kan, waarop de lantaarnpalen
kunnen omwaaien, de Noordzee over de
kruin van den dijk kan komen, en die
ons niettemin tóch niet uit ons humeur
brengt. Een dag om kort te gaan, die er
maar éénmaal is in het jaar, en dien wij
willen genieten zooals geen tweeden dag
genietbaar is.
Ziet ze daar gaan, de pakjes-ezeltjes,
hoe ze bezwijken schier onder hun last.
Opa met z'n oude boenen heeft de zakken
vol; voor 't eene kleinkind en voor 't an
dere, voor de oudste dochter, voor zyn
schoonzoon. Z'n gezichtje, 'één en al
rimpel, straalt van de pret, z'n oogen zijn
heelemaal weggetrokken van den glim
lach, waarachter ze schuilgaan. Hij geniet,
de oude baas, en de vraag is maar of hij
niet minstens zooveel geniet als zyn klein
kind wien dit geldt. Dat hy een volgend
St. Nicolaasfeest misschien niet meer mee
zal vieren.... opa denkt er niet aan.
Ziet ze daar gaan, de vaders en moe
ders, in hun functie van ooms en tantes,
wat er allemaal in die pakken mag zitten,
zal joost weten. Een pak-genie is er mee
bezig geweest en heeft van 10 Helder-
sche Couranten, in de lengte gevouwen
en doorgescheurd, daarna aan één ge
plakt, een verwonderlijk pak gemaakt,
dat den ontvanger vele minuten van los-
wikkelen kost, om dan misschien een
symbolische turf te vinden
En ziet ze daar sluipen, de jongelui,
belast en beladen, zich met huid en haar
overgegeven hebbend aan god Amór.
Straks zal het liefste meisje van de wereld
een gouden ringetje ergens vandaan
halen, terwijl een suikeren vrijer plotse
ling tusschen haar en den echten in komt
gekropen.
Ja, één dag is er in het jaar, waarin
alles mag. Kleine hatelijkheidjes, die nog
niet verrekend waren, worden ingelost
in den vorm van een marsepeintje, spel-
deprikjes worden uitgedeeld, wijze levens
lessen rondgestrooid. Eén dag is er van
groote harten, warme stemmingen, van
akelige sentimenteelerigheden, yan eeu
geven-is zaliger-dan-ontvangen-stemmihg
een dag van opparelende lachen, van
innig genieten, van een blije stemming,
die voorkomt uit louter onzelfzuchtige
motieven, enkel uit de zucht een ander
iets te geven.
Goede, oude Sint 1 Jij bent er weer, je
bent weer in ons midden, en je lieve,
lieve gezicht is weer om ons en bij ons.
Je witte baard zien wij weer, je tabberd
en je mijter, ook al zitten d'r misschien
roestvlekken in en al wordt-ie wat oud
goede Sint I
Ze hadden mij verteld, Sint, dat de
menscheif minder van je wilden weten.
Dat ze 't flauw gingen vinden en beneden
hun waardigheid, dat de tegenwoordige
menschheid het hooger opzoekt en mekaar
op andere wijze beschenkt en begiftigt.
Ik geloof het niet, Sint, ik kèn het niet
gelooven, wil het ook niet gelooven, om
dat, als ik het zou moeten gelooven, ik
erg verdrietig zoq worden en ik wil van
daag, nu ik dien ouden opa heb gezien
met z'n stralend oude-marmetjesgezicht,
en de snuitjes van z'n kleinkinderen met
de mondjes open en de oogjes groot van
verwachting, niet verdrietig zijn. En
daarom geloof ik het niet. En bovendien,
Sinterklaas, wat zou het helpen, als
we je niet hadden Ons leven zou zoo
leeg zijn en zoo treurig en zoo eenzaam,
als we 't zonder jou moesten doen, dat
we, Sinterklaas, je in een minimum van
tijd gingen uitvinden, we zouden net zoo
lang zoeken tot we je bij elkaar hadden
je staf en jo mijter, zelfs al zat er een
roestvlekje op, en je witten baard, en je
zak vol met lekkers. Vinden zouden we
je, oude heer, en onze oude opa's zouden
we weer met barstend volle jaszakken
en rhéumatiek. in de kuiten, de straat
op sturen, ook al regende het dakpannen.
Verkouden worden ze op zoo'n dag als
deze niet, en je kan zulke kleinkinder
snuitjes toch niet laten wachten En
waar moeten de menschen met al hun
oude kranten heen, als ze er geen surpri
ses van kunnen maken voor Sinterklaas I
Neen, we kunnen Sinterklaas niet mis
sen en Sinterklaas denkt er niet aan bij
ons weg te gaan. Al is het waar, dat,
over 't algemeen genomen, we een tijd
van bezuiniging doormaken.
