iwm Voor allen die Sukkelen EEN RIJNREIS VOOR TWINTIG GULOEN G GEMENGD NIEUWS. Mijnhardt's Laxeertabletten Srg6iySii®Weren' een volsla&en °n" AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. Wanneer wij Pepermunt koopen, willen wij geen scherp of bitter goedje» maar wenschen eenvoudig rf* PEPERMUN UNT a crown. Vreugde Jubel onder kikken, en ratten. - De Leldsche plein-slag. Rens zestig! De faelft-phis-één, deze afgod onzer de mocratische tijden» heeft dan tenslotte, dezen Woensdagavond, op het Ho kin de overwinning behaald voor de anti-de m- pere. De Raad heeft, met de kleinst moge lijke meerderheid de kikkers, ratten en ander ongedierte hun Rijk in het Rokin- slootje, dat is 't al spreken prof. Brug- mans en zijn Amstelodanum-genooten dan ook van een rivier, wat in thwne juist w gelaten. Het is feest in het door pende modderwatertje: het gist m bon el troepen van het Nieuwe Ned. looneel en \an een, van het Verkade-leger afge dwaalde afdeeling en bereidt zich met den nieuwen gedelegeerde commissaris Weru- meus Buning als generaal-k wartiermees- ter, óók op den beslissenden eindstrijd voor. Vanzelf komt. over deze dingen spre kende, de oorlogs-beeldspraak naar boven. Wie, zij het maar vanuit de verte, het ge- intrigeer, wantrouwend gesp ionneer, poli tiek gekonkel en de perecampagnes ron- pende modder^e^P» dom d^ ^llicitaüe heeft meegemaakt, en geurt er nog eens zoo hard ais a voortdurend kruitdamp te ruiken en i;rui i di uuft vv.«. - nu gejubeld en gefeest wordt door de 01 gure levende have die daar welig tiert 111 de troebele ondergronden!.... En de ka pitein van het pontje heeft ook al, naar 1 verneem, groen en dundoek besteld om zijn waterkasteel, ter gelegenheid van het heuglijk feit te versieren en te pavoisee- ren Helaas zal 't dus, wat het Rokin be treft, ditmaal geen „nieuwe lente en een nieuw geluid", mitsgaders een ruime en frissche moderne boulevard, worden, maar een nieuwe lente en eeno "de stank mitsgaders een nieuwe halfslach tigheid, een dihg waar die reeds genoemde fcelft-plus-één trouwens in 't algemeen zoo gaarne mee werkt. Er zal „verbetei d verfraaid en nieuw-ingedeeld worden» waarmede dan de vele halfbakken half slachtigheden, in de oude stad toch reeds zoo ruim voorradig, weer met één vermeerderd zullen zijn. Precieser gezegd: stationair, op hetzelfde peil zullen blij ven, gezien het feit, dat de gemeente dezer meent voortdurend kruitdamp te ruiken en moet moeite doen om zich zoo nu en dan weer bewust te maken, dat het hier tenslotte gaat om de.... kunst, die, in wezen, toch nog altijd een uitdrukking is van het „ware, goede en schoone"! Het moge, deze tooneel-politiiek en oorlogstoebereidselen, voor sommigen een spannend, opwindend schouwspel zijn, dat de aandacht boeit, aan den anderen kant is het ongetwijfeld waar, dat de toch al niet bijster groote belangstelling van het publiek voor de meer ernstige tooneel- speelkunst er niet door verhoogd wordt. Men wendt zich in toenemende mate er vanaf om zich, naast den bioscoop, in plankenland meer en meer te bepalen bij de wat lichtere Muze van operette, revue en klucht, die een goeden tijd heeft en zich voor een deel, inplaats van zich in onderlingen strijd uit te putten, in stilte tot een landelijke trust heeft samenge voegd. Zoo kwam onder leiding van Louis Y-en. gezien nei ituiu urn uc Komopuro -- - dagen eindelijk tot definitieve overeen- Bouwmeester Jr. een Operette-trust tot V tdo.vi^ tir.ooviVvf? 7nn iiTAnfl iilQ, JlllP. HTl f\ li" CTft- stemming kwam met de eigenaren van het oudie café „De Bisschop" op den Dam, hoek Damrak, waardoor de half-afgebro- ken ruïne, die we daar nu reeds jaren kennen, eerstdaags zal verdwijnen en deze oude 'halfbakkenheid dus geschrapt zal kunnen worden tegenover die nieuwe op het Rokin. Intusschen vermeerderen de steedsche teekenen dier groeiende lente zich met den dag. Zoo b.v., om nu eens niet de herle vende café-terrassen en de park-crocusjes te noemen! het zienderoogen toenemen der verhuizingen; het zeer merkbare be gin der, telken jaar zich herhalende locale volksverhuizing en het drukke uitzwer men der plaveisel-fotografen die, voor het Centraal Station, op den Dam, het Leid- sche plein en andere centra, de laatste dagen een ware belegering houden van slachtoffers van beiderlei kunne die, vol gens hun oordeel, in aanraking komen 'in hun nieuwe seizoen-toiletten of met hun nieuwe seizoen-gezichten „genomen" te worden. En dan is er ook nog dat andere teeken: het extra tierig worden onzer stads-mus- schen, die hun speciale boomen, den laatsten tijd hebben- zij er o. a. een in het plantsoentje voor het Victoria-hotel, let u er maar eens op als u het station uit komt, dermate druk bezoeken, dat deze, hun sociëteits-lokalen, geheel over togen wor den met een witte waas, die in de verte als bloesem aandoet en aldus een bedrie- gelijk nagemaakt voorproefje bieden van de bloeiende appel- en perenboomen, die ons te wachten staan. Vóór dat we ons echter kunnen over geven aan bloei- en bloesem-geneugten, moeten we echter eerst- nog getuige zijn v an den slag op het Leidsche plein waar heen thans, nu de termijn voor de sollici tatie naar de positie van vasten bespeler van den Stadsschouwburg voor de eerst komende drie jaar, weldra ten einde spoedt, de tooneel-politieke legerscharen van verschillende zijden optrekken. Tot voor kort gaf men aan den Vereenigd Tooneel-generaal Verkade, met zijn nieu wen bondgenoot Van Dalsum en zijn Oost-Nederlandsoh Tooneel, de beste kansen. De strategie van deze troepen uit Hoofdstad en bet Oosten safimgestroomd, scheen dan ook aanvankelijk wel in staat de hoofdstedelijke, gemeentelijke planken- burcht, economisch gesproken het eeni- ge „honk" voor onze meer of minder be rooide tooneelspeelkunst, te nemen. Op het laatste oogenblik evenwel ziet men nu ook betrekkelijk onverwachts een andere hoofdmacht optrekken: De, uit haar jaren langen schijndood herrezen Oude Konink lijke Vereeniging „Het Nederlandsch Too neel", concentreerde rond de beide bevel voerders Saalborn en Verbeek, de keur- Verhaal van een leeraar (historisch). Donderdag spoorden we reeds vroeg naar Walpotzhefon in het Ahthal'. Van daar hebben we een heerlijken tocht naar Altenahr, een pad langs de berghelling volgend, met een vrij uitzicht over het schilderachtige Ahrtal. Van Altenahr bracht ons de trein naar Adenau 'op den Eifel, waar een prachtige, zeer modern ingerichte Jugendherberge ons onder dak verleende. Ze was bekroond op de Austellung in Dtisseldorf en vandaar naar Adenau verplaatst. Al hielden stortregens ons dien avond binnen, het samenzijn niet meisjes van de Töchterschule uit -het Ruhrgebied voorkwam verveling, en voordat we slapen gingen, zongen de Duitsche en Hollandsche jeu-gd eikaar in eigen raai een beurtzang toe, om ieder met zijn eigen volkslied te besluiten. Het weer van Vrijdag was somber, doch wat hinderde ons dat? Binnen in ons scheen een zonnetje, dat heelemaal niet onderging: voor ons waren het alle maal Zondagen. We schroomden dan ook niet ondanks het regenweer, op miarsch stand, waarbij zoo goed als alle, op dit ge bied vooraanstaande artisten zijn geënga geerd en die voortaan geregeld het gebouw Carré in de hoofdstad, Scala in de resi dentie en Tivoli in de Rottestad zal be spelen. Gelukkig zijn er in de hoofdstedelijke kunstwereld ook nog genoeglijker, vrien delijker en- meer vreugdevolle oorden dan de strijd- en slagvelden bovengenoemd. Oorden waar de oude bohème-gee-st niet geweken is, waar de kunstbroeders elkaar met die op-en en gemakkelijke kameraad schap tegemoet treden, die het mensche- üjk-beste deel is van allen, die in het rijk der Muze verkeeren. In zulk een oord zal men dan dezen Zaterdagavond b.v. samen komen om er den zestigsten verjaardag te vieren van den dichter J. K. Rensburg, die in de hoofdstad nu al- jaren lang zeer zeker de -meest bekende litteraire figuur is. „Reus", zooals -hij door zijn ontelbare vrienden en bekenden genoemd wordt, is in zeker opzicht een symbool. Iedere min of meer afgesloten wereld heeft zulk een symbool. De studentenwereld heeft er een; de sport-wereld, de vrijgezellen-we reld. Het is meestal een, -tot ver buiten den ei-gen kring bekend persoon, waarin een iet of wat romantische en sentimen- teele verbeelding „het" type van een -be paalden staat van leven weerspiegeld ziet. In zulk -een type zijn dan veelal de bui tenissigheden van dien bepaalden staat lichtelijk caricaturaal aangedikt. „De" student bij uitnemendheid drinkt veel, haalt wonderlijke streken uit, heeft veel avontuurtjes; of hij daarnaast ook een vlugge kop -heeft en studeert, doet minder ter zake. „De? sports-man draagt een pet, rookt een pijp, munt uit in jachtvesten en dik-gezoolde schoenen; of hij daarnaast veel wedstrijden wint of records slaat is voor zijn „symbool^zijn" bijzaak. Zoo gaat 't er bij- Rens ook niet in de eerste plaats om of hij talent heeft en schoone verzen schrijft; -hij heeft het eerste en- hij doet het tweede, tot op zekere hoogte en met mate echter en niet meer dan tien tallen anderen. Maar niemand onder zijn kun-stgenooten is zoovele jaren lang zoo onverdroten enthousiast gebleven voor de eigen vondsten; niemand -heeft het als hij klaargespeeld zóó vurig en fel, avond na avond, nacht na nacht dikwijls, aan café tafeltjes, in ateliers en artistencl-ubs, te genover een toevallig aanwezig gehoor de meest wereldschokkende en aller-modern- ste theorieën over wereldbestel, kunst en politiek, zóó lang te blijven verdedigen; niemand -heeft het, zooals hij met zijn foulard, zijn lorgnetje, zijn -in winter en zomer gedragen beenkappen (dat spaart slijtage van een broek uit, weet u!) zoover gebracht, dat iedere Amsterdamsche tram conducteur, kapper en sigarenwinkelier, als hij met zijn steeds zwaar gevulde por tefeuille voorbijgaat, weet,dat daar een stuk Nederlandsche litteratuur loopt.... „Rens" is tot nu toe gebleven wat menig kunstbroeder alleen .maar in zijn jeugd was: de volkomen buiteranaatechappelijke, aan niets dan aan zijn eigen invallen,, theorieën en onverwoestbaar zelfvertrou wen gebonden romanticus. De meesten zijn, in den loop der jaren, naar het woord v an Sbakespeare, „wijzer en droever men- schen" geworden; zij allen bijna hebben op de een of andere wijze hun tol aan de geregelde maatschappij betaald en zij hou den geen beschouwingen meer over de wegen naar en het beeld van een toekomst, anders dan 'in termen van „mogelijkhe den" of op z'n hoogst „waarschijnlijkhe den". Niet- zoo Rens: hij zal u, nu nog precies vertellen hoe binnen enkele jaren de verbinding met Mars tot stand komt; hij weet, hij heeft het al lang ontdekt, hoe de komende wereldtaal er uit zal zien. Hij kent de staatkundige vormen der toe komst, de hoofdstad van het toekomstig wereldrijk, alles tot op 'n haartje en tot in détails! Dezen Zaterdagavond zal 'hij gehuldigd worden door kunstenaars en intellectuee- len van allerlei pl-uimaga Voor een oogen blik zal men de onderlinge veeten en vier kant-tegenovergestelde opvattingen weer eens laten varen- om safim te komen rond dit menschelijk symbool van artistiek vrij- buiterdom, dat ailen in 'hun- hart eigenlijk nog evenzeer lief hebben als in de eerste jaren van hunwilden op-gang! Een echte „bohème" is er in de hoofdstad al sinds jaren niet meer. Maar één symbool van diien verloren staat is er nog: Rensl Om met een laatste lente-klank te ein digen-van 15 April zal aan onze Zuidelijke -grens, in Aalsmeer, een groote bloemententoonstelling gehouden worden. En wie zich nu eens wil overtuigen welk een enorme vlucht de bloementeelt daar, in dat kweekersen-paradijs, de laatste jaren vooral, genomen heeft, kan niet beter doen dan dit flora-festijn te bezoe ken. Trein, boot en- bus -kunnen- u er voor weinig geld en in weinig tijd heen- voeren. H-et wordt ongetwijfeld een bezienswaar digheid van den eersten rang! Buitenland. DIJKBREUK IN MEXICO. Vier dooden. Bij M'orales Hacierda is een dijk door gebroken. Bi- ziin vier lieden bij omge komen, vele and éren werden gewond. SNEEUWSTORM IN CHICAGO. Het heeft in Ohicago geweldig ge sneeuwd. Op sommige plaatsen ligt de sneeuw een halven meter dik. De scholen bleven dicht. Meer dan 1000 dak- loozen meldden zich bij de politie om be scherming tegen de koude. AANVAL VAN BANDIETEN OP EEN TRAM. Chlcago-methoden in Duitsch- land!. Zes gewapende bandieten hebben tus- schen Laurahütte en Kattowitz een aan val gedaan op een tramwagen. Ze sloegen den bestuurder met ijzeren stangen neer en wilden daarna de passagiers plunde ren. Deze verdedigden zich echter hard nekkig en slaagden er zelfs in drie ban dieten te overweldigen en aan de. politie over te leveren; de drie overigen konden nog in den loop van den nacht worden gepakt. De conducteur van de tram werd in bedenkelijken toestand naar een zie kenhuis gebracht INVOERRECHTEN VAN DE KRANSEN EENER BEGRAFENIS. Men, meldt uit Boedapest: Vijfhonderd-twee-en-zeventig meter van de nieuwe Hongaarsch-Roemeensche grens ligt de gemeente Ersemjén, schrijft de Uj Nemzedék, waar Vrijdag liet stoffe lijk overschot van den overleden compo nist-liedjeszanger Lorónt de Fróter in den familiegrafkelder zou worden begraven. Desondanks verlangde de Roemeensche douane, dat van de kransen, voor welke geen plaats meer in denlijkwagen was, invoerrechten zouden worden betaald. Voor de 24 kransen, die in een aparten te gaan, de zon zou wel doorbreken. En waarlijk, ze brak door, zoodra we de Hohe Acht bestegen hadden en de hooge Eifel- iudht inademden. Onze weg voerdle langs korenvelden en door bosschen, tot we in Kem-penich In den trein stapten. Van daar naar Burgbroh-1 en dan te voet, bij mooi weer in de schitterende „Aufstieg" n-aar Wassenaoh aan de Laaoh-er See. Met de Jugendherberge troffen we het daar niet. De Herbdrgsvater, een Wirt, was meer bedacht op de belangen van zijn zaak dan op de naleving door de Wan- dervögel van de voorschriften op de „H-ausordnung der Jugendherbergen". De slaapruimte was duf, de bedden waren stoffig. Nu was dat niet erg geweest, als ik mij-n leerlingen gezegd had, dat ze slaapzakken mee moesten brengen, waar door elke aanraking met het bed wordt voorkomen. Ik wil dan ook eiken collega den dringenden raad geven, dit niet te verzuimen. Men neme een laken, sfa dit om en naaie het aan twee kanten dicht. Knipt men nu boven nog een stuk aan den eeneni kant weg, dan komt het hoofd op den overblijvenden achterkant te liggen. Ook de Zaterdag schonk ons veel genot. We hadden ons nu reeds mooi aan het „Wanderleben" gewend. Ieder kende zijn taak en stelde er een eer in die prompt met Verstopping of moeilijken, tragen en onregelmatigen Stoelgang rij onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn. Bij Apothekers en Drogisten. Doos 6o ct. wagen volgden, moeeten de famiheleden 44.000 lei aan belasting betalem WU ge- looven, schrijft het blad, dat.J* £®t^e- maal is, dat van de in een lijkstoet mee gevoerde kransen invoerrechten moeten worden betaald. HET BEDORVEN IJSBERENVLEESCH TE STUTTGART, Een dokterevrouw verliest het gezicht De echtgenoote van een arts uit Bad Wildbad, die eveneens te Stuttgart na bet eten van bedorven ijsbe-erenvleesch onge steld was geworden, heeft Woensdag in het ziekenhuis te Pforzheim, waar ze werd verpleegd, het gezicht verloren. Vol gens de dokters is dit een gevolg van de vleesohvergiftiging. De geneeskundigen kenden tot nu toe echter slechts twee ge vallen van dergelijken aard. TERUGKEER TOT DEN ZOMERTIJD IN BELGIË. In den nacht van 12 op 13 April. Een bericht in den Moniteur Beige her innert aan de bepalingen der koninklijke besluiten van 22 Febr. 1926 en 15 Sept. 1928 betreffende het vervangen van den gewonen wettelijken tijd door den zooge- naamden zomertijd. Deze zal ditmaal in toepassing treden in den nacht van 12 op 13 April a.s. te 2 uur. ROTSBLOKKEN OMLAAG GEKOMEN. Bij Tynemouth in Northumberland zijn Donderdag rotsblokken van naar schatting 40.000 ton gewicht naar beneden ge komen, waardoor op het strand een tijde' lijke versperring is ontstaan. De ruïnen van Tynemouth Castle en de abdy, die uit 1240 dateeren, zijn nu gevaarlijk dicht bij den rand van de klippen gekomen. HUWELIJKEN OP DE GRENS TSJECHO-SLOWAKIJEDUITSCH- LAND. Een lucratief bedrijf van Tsjechische rabbijnen. Door de Tsjechoslowaksche en de Duit sche regeering worden op het oogenblik nota's gewisseld met betrekking tot een merkwaardige kwestie. In Duitsohland was het opgevallen, dat vele zoogenaamde Oost-Joden, die in Rusland kerkelijk getrouwd waren, doch wier huwelijk in Duitsohland, waarheen zij zijn gevlucht, niet werd erkend, korten tijd nadat hun oorspronkelijke trouwpa- pieren onvoldoende waren bevonden, zich presenteerden met nieuwe huwelijksacten van Tsjechoslowaksche rabbijnen. Er werd een onderzoek ingesteld, waar bij men tot de ontdekking van een lucra tief bedrijf kwam, dat geëxploiteerd werd door rabbijnen uit verschillende plaatsen aan de 'Saksisch-Tsjechoslowaksche grens Deze Tsjechische rabbijnen voltrokken speciaal huwelijken van Oost-Joden, wier papieren niet in orde waren en die uit Duitsohland" kwamen. De inzegening ge schiedde over de grens heen. De rabbijn bleef aan de Tsjechische zijde, de huwe- lijkscandidaat aan den Duitschen kant. Het baldakijn stak aan weerszijden over de grens heen. Ook geschiedden huwe lijksvoltrekkingen op een afstand; men zond eenvoudig een bedrag en ontving het trouwbewijs. Op de bezwaren van Duitsche zijde heeft Tsjechoslowakije thans geantwoord met alle rabbijnen in de Tsjechisoh-Sak- sisdhe grensplaatsen de bevoegdheid tot het sluiten van huwelijken te ontnemen. Duitsohland verklaarde de reeds door hen gesloten huwelijken als ongeldig. Hun aantal loopt in de honderden. MEER VRUCHTEN IN ONZEN MAALTIJD! Profiteert van de sinaasappelen. _,Hebt u al geprofiteerd van de goed koope sinaasappelen?" vraagt het tijd schrift „Voeding en Hygiëne". Hebt u 's morgens, 's middags s avonds een sinaasappel gegeten? te vervullen. Een paar jongens had ik opgedragen om bij het verlaten van trein of boot er op te letten, of iemand wat liet liggen. Ze redden mijn bergstok en regenjas. We voelden ons als een feest vierend groot gezin. Niet een enkel mo ment werd de blijde stemming verstoord. Meermalen trokken we, onze liederen zingend, door de Duitsche dorpen. -Ons program voor den Zaterdag was zeer vol en daarom liet lk h-et bijwonen van de mis in de Klosterkirch aan de Laacher See vervallen. Dwars door de boschen voerde onze weg naar Ander- nach, vanwaar een „Rheindampfer" ons in vijf uren naar Oberwesel bracht. De weg van hier tot Bacharach viel ons lang. Jugendherberge Stahleck was een burcht- ruïne, gelegen op een berghelling. Aan den overkant flikkerden de lichtjes van Bacharach en schemerde de waterspiegel van den Rijn. De ruïne, slechts gedeelte lijk gerestaureerd, had een- spookachtige geheïmziningheld. In den avondschemer voerden Wandervögel hun dansen uit. Den volgenden dag, Zondag, gingen we met de boot naar Assmanshausen en vandaar te voet over den Niederwald naar Rüdesheim. Had de dag een kalm verloop gehad, de nacht was des te druk ker. Een groote school was gedurende de zomervancantde als Jugendherberge inge en ïfrilffen de kinderen het uitgeperste oinnnsarpelsap te drinken? H?btThet al gegeven aan patiënten? Bijvoorbeeld met, wat citroensap vermengd °^Pfmkf''v11,1 aan,dat, als afwisseling, sinaasappcLsla met noten of amandelen ^Maakte' 'u^van het sinaasappelsap ai pons een gelei-pudding, of, met griesmeel, een ander ïrisch puddinkje? Ook met rijst, nn dezelfde wijze als riz-glacé, laat het sinaasappelsap zioh best smaken. Weet -i, dat een sinaasappelsaus, ge- maakt bij een griesmeelpudding, een aar- See variatie op de bessensapsaus is? Maakte u a) sinaasappeljam en -limo- n8Dpnkt u er om de schilletjes te bewaren in suiker of in azijn? Voor deze en voor nog heel meer gerechten zijn de sinaas appelen, zelfs de zure, want ook de suiker 5K goedkooper, nu met succes te ge- blprobeert u toch om méér vruchten te verwerken in de maaltijden Alle huisge noot en, de kinderen niet het minst, zullen dankbaar zijn voor deze welkome afwis- seling. DE REIS VAN DE „EUROPA". Lloyds vestigt de aandacht op het merk waardige feit, dat de „Europa die met haar reoordreis den blauwen wimpel voor den snelsten tocht over den Atlantischen Oceaan heelt verovèrd, in westelijke rich ting met dezelfde snelheid heelt gevaren als de „Bremen" op de terugreis, in Oostelijke richting dus. Die snelheid be droeg 27,91 knoop. De kapitein van de „Europa heeft ver klaard, dat het aanvankelijk heelemaal zijn bedoeling niet was het record te halen. Maandag bleek intusschen, dat het schip in weerwil van sterken tegenwind zoo goed opschoot, dat het den blauwen wimpel toch zou kunnen winnen. Op aan dringen van vele passagiers, o.w. ook de heer Blohm, de directeur-generaal van de werf, waarop de „Europa" is gebouwd, werd toen besloten een poging te doen. Volle kracht hebben de machinisten echter niet gewerkt; er is steeds een re serve geweest van circa 2000 P-K. en de kapitein is dan ook overtuigd zijn eigen record later, bij beter weer nog te kunnen verbeteren. Bij den bouw van de „Europa heeft men reeds partij getrokken van de erva ringen, bij de eerste reizen der „Bremen" opgedaan, o.a. ten aanzien van de plaat sing der schroeven met het oog op het doen verminderen der trillingen, en het wijzigen van den bouw der schoor- steenen, met het doel de dekken rookvrij te maken. Een paar aardige bijzonderheden zijn nog, dat de „Europa", die 51.000 ton groot is en door vier schroeven wordt gedre ven, een zoo groot personeel heeft, dat voortdurend dertig machinisten, bijge staan door talrijke assistenten, eleetri- ciens en mecaniciens, toezicht houden op de vier machines, dat er voor de reis van Bremerhaven naar New-York 5000 ton stookolie noodig is, en dat door het aan brengen van een bepaald soort tanks het rollen en slingeren van het schip, zelfs bij ruw weer, tot een minimum is geredu ceerd. Wortk richt. Alles droeg de sporen van tijdelijk heid en gebrekkigheid. Dien nacht logeer- den er 't was van den Zondag op den Maandag vele leden van Turnvereine. ierwyl de meisjes beneden een lokaal tot hun beschikking hadden gekregen, moest de mannelijke helft zich met een wi-Lan, zoWer tevreden stellen. Het pubhek kwam niet tot rust. Eerst lachen- oe en spottende uitroepen, daarna ver manende woorden van hen, die slapen wilden en toen die in den wind werden geslagen, weerklonken dreige menten. Ons publiek vond het vermake lijk, een jongen wou wel meedoen aan het spektakel en riep: „Ist es hier da-s Para dies? Daverend gelach! Eindelijk ver stomde het lawaai. Eerlijkheidshalve ver tel ik dit hier even, doch men rni-ake zich geen verkeerde voorstelling. Het gedrag der echte Wandervögel is tadellos. Dit moet trouwens ook wel, want anders was het bestaan der Jugendherbergen, waar ieder voor zich zelf moet zorgen, alles mag gebruiken, doch weer in goeden 's Maandags keerden we huiswaarts. De reis duurde van 8.52 tot 23.03. Bij h<£ hahng van de reis zou ik stellig ondeï- weg uitstappen en ergens een dag bliiven Toen ik in Troisdorf uitstapte, om,.' dat ik nog een maand in Duitsohland wou werken, de zorg voor het gezelschap aan rn i,jn collega overlatend, waren de vele landen, die mij uit de raampjes toewuif- den het bewijs, dat ik een heerlijke week m h-et geheugen mijner leerlingen had gegrift en dat deze me absolutie sohon- ff! ™°r ik b« mlJn lessen wel eens te kort geschoten was. Dat dit reiisj-e, u .eerste» ni«t mijn laatste m geweest, staat voor mij- vast. «o at i myn f 20 ben toegekomen? knnn v6 r,est van onze kas, heb lk u ieniken aan de Jugendherber gen, die ons deze goedkoope manier van nfD hebben gemaakt, m,* i i. eTf?enaardige moeilijkheden .enigt, 6011 gemengd gezelschap op reis te gaan? We klagen tegenwoordig i 1 nVer de verwildering der jeugd, och ik ben op de heele reis noch door ■en woord, noch door een gebaar, noch uoor een gelaatsuitdrukking een oogen- dk verontrust. Hiertoe mag bijgedragen lebben het trekkende leven, alle dagen waren boordevol met nieuwe en schoone uidrukken. Belangstellenden kunnen inlichtingen inwinnen bij den heer A. Zuidervliet, Directeur der Handelsschool. BINB&

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 6