iwm
Voor allen die Sukkelen
EEN RIJNREIS VOOR TWINTIG GULOEN
G
GEMENGD NIEUWS.
Mijnhardt's Laxeertabletten
Srg6iySii®Weren' een volsla&en °n"
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
Wanneer wij Pepermunt
koopen, willen wij geen
scherp of bitter goedje»
maar wenschen eenvoudig
rf*
PEPERMUN
UNT
a crown.
Vreugde Jubel onder kikken, en ratten. - De Leldsche plein-slag.
Rens zestig!
De faelft-phis-één, deze afgod onzer de
mocratische tijden» heeft dan tenslotte,
dezen Woensdagavond, op het Ho kin de
overwinning behaald voor de anti-de m-
pere. De Raad heeft, met de kleinst moge
lijke meerderheid de kikkers, ratten en
ander ongedierte hun Rijk in het Rokin-
slootje, dat is 't al spreken prof. Brug-
mans en zijn Amstelodanum-genooten dan
ook van een rivier, wat in thwne juist w
gelaten. Het is feest in het door
pende modderwatertje: het gist m bon el
troepen van het Nieuwe Ned. looneel en
\an een, van het Verkade-leger afge
dwaalde afdeeling en bereidt zich met den
nieuwen gedelegeerde commissaris Weru-
meus Buning als generaal-k wartiermees-
ter, óók op den beslissenden eindstrijd
voor.
Vanzelf komt. over deze dingen spre
kende, de oorlogs-beeldspraak naar boven.
Wie, zij het maar vanuit de verte, het ge-
intrigeer, wantrouwend gesp ionneer, poli
tiek gekonkel en de perecampagnes ron-
pende modder^e^P» dom d^ ^llicitaüe heeft meegemaakt,
en geurt er nog eens zoo hard ais a voortdurend kruitdamp te ruiken
en i;rui i di uuft vv.«. -
nu gejubeld en gefeest wordt door de 01
gure levende have die daar welig tiert 111
de troebele ondergronden!.... En de ka
pitein van het pontje heeft ook al, naar 1
verneem, groen en dundoek besteld om
zijn waterkasteel, ter gelegenheid van het
heuglijk feit te versieren en te pavoisee-
ren Helaas zal 't dus, wat het Rokin be
treft, ditmaal geen „nieuwe lente en een
nieuw geluid", mitsgaders een ruime en
frissche moderne boulevard, worden,
maar een nieuwe lente en eeno "de
stank mitsgaders een nieuwe halfslach
tigheid, een dihg waar die reeds genoemde
fcelft-plus-één trouwens in 't algemeen zoo
gaarne mee werkt. Er zal „verbetei d
verfraaid en nieuw-ingedeeld worden»
waarmede dan de vele halfbakken half
slachtigheden, in de oude stad toch
reeds zoo ruim voorradig, weer met één
vermeerderd zullen zijn. Precieser gezegd:
stationair, op hetzelfde peil zullen blij
ven, gezien het feit, dat de gemeente dezer
meent voortdurend kruitdamp te ruiken
en moet moeite doen om zich zoo nu en
dan weer bewust te maken, dat het hier
tenslotte gaat om de.... kunst, die, in
wezen, toch nog altijd een uitdrukking is
van het „ware, goede en schoone"!
Het moge, deze tooneel-politiiek en
oorlogstoebereidselen, voor sommigen
een spannend, opwindend schouwspel zijn,
dat de aandacht boeit, aan den anderen
kant is het ongetwijfeld waar, dat de toch
al niet bijster groote belangstelling van
het publiek voor de meer ernstige tooneel-
speelkunst er niet door verhoogd wordt.
Men wendt zich in toenemende mate er
vanaf om zich, naast den bioscoop, in
plankenland meer en meer te bepalen bij
de wat lichtere Muze van operette, revue
en klucht, die een goeden tijd heeft en
zich voor een deel, inplaats van zich in
onderlingen strijd uit te putten, in stilte
tot een landelijke trust heeft samenge
voegd. Zoo kwam onder leiding van Louis
Y-en. gezien nei ituiu urn uc Komopuro -- -
dagen eindelijk tot definitieve overeen- Bouwmeester Jr. een Operette-trust tot
V tdo.vi^ tir.ooviVvf? 7nn iiTAnfl iilQ, JlllP. HTl f\ li" CTft-
stemming kwam met de eigenaren van het
oudie café „De Bisschop" op den Dam,
hoek Damrak, waardoor de half-afgebro-
ken ruïne, die we daar nu reeds jaren
kennen, eerstdaags zal verdwijnen en deze
oude 'halfbakkenheid dus geschrapt zal
kunnen worden tegenover die nieuwe op
het Rokin.
Intusschen vermeerderen de steedsche
teekenen dier groeiende lente zich met den
dag. Zoo b.v., om nu eens niet de herle
vende café-terrassen en de park-crocusjes
te noemen! het zienderoogen toenemen
der verhuizingen; het zeer merkbare be
gin der, telken jaar zich herhalende locale
volksverhuizing en het drukke uitzwer
men der plaveisel-fotografen die, voor het
Centraal Station, op den Dam, het Leid-
sche plein en andere centra, de laatste
dagen een ware belegering houden van
slachtoffers van beiderlei kunne die, vol
gens hun oordeel, in aanraking komen
'in hun nieuwe seizoen-toiletten of met
hun nieuwe seizoen-gezichten „genomen"
te worden.
En dan is er ook nog dat andere teeken:
het extra tierig worden onzer stads-mus-
schen, die hun speciale boomen, den
laatsten tijd hebben- zij er o. a. een in het
plantsoentje voor het Victoria-hotel, let u
er maar eens op als u het station uit komt,
dermate druk bezoeken, dat deze, hun
sociëteits-lokalen, geheel over togen wor
den met een witte waas, die in de verte
als bloesem aandoet en aldus een bedrie-
gelijk nagemaakt voorproefje bieden van
de bloeiende appel- en perenboomen, die
ons te wachten staan.
Vóór dat we ons echter kunnen over
geven aan bloei- en bloesem-geneugten,
moeten we echter eerst- nog getuige zijn
v an den slag op het Leidsche plein waar
heen thans, nu de termijn voor de sollici
tatie naar de positie van vasten bespeler
van den Stadsschouwburg voor de eerst
komende drie jaar, weldra ten einde
spoedt, de tooneel-politieke legerscharen
van verschillende zijden optrekken. Tot
voor kort gaf men aan den Vereenigd
Tooneel-generaal Verkade, met zijn nieu
wen bondgenoot Van Dalsum en zijn
Oost-Nederlandsoh Tooneel, de beste
kansen.
De strategie van deze troepen uit
Hoofdstad en bet Oosten safimgestroomd,
scheen dan ook aanvankelijk wel in staat
de hoofdstedelijke, gemeentelijke planken-
burcht, economisch gesproken het eeni-
ge „honk" voor onze meer of minder be
rooide tooneelspeelkunst, te nemen. Op
het laatste oogenblik evenwel ziet men nu
ook betrekkelijk onverwachts een andere
hoofdmacht optrekken: De, uit haar jaren
langen schijndood herrezen Oude Konink
lijke Vereeniging „Het Nederlandsch Too
neel", concentreerde rond de beide bevel
voerders Saalborn en Verbeek, de keur-
Verhaal van een leeraar (historisch).
Donderdag spoorden we reeds vroeg
naar Walpotzhefon in het Ahthal'. Van
daar hebben we een heerlijken tocht naar
Altenahr, een pad langs de berghelling
volgend, met een vrij uitzicht over het
schilderachtige Ahrtal. Van Altenahr
bracht ons de trein naar Adenau 'op den
Eifel, waar een prachtige, zeer modern
ingerichte Jugendherberge ons onder
dak verleende. Ze was bekroond op de
Austellung in Dtisseldorf en vandaar naar
Adenau verplaatst. Al hielden stortregens
ons dien avond binnen, het samenzijn niet
meisjes van de Töchterschule uit -het
Ruhrgebied voorkwam verveling, en
voordat we slapen gingen, zongen de
Duitsche en Hollandsche jeu-gd eikaar in
eigen raai een beurtzang toe, om ieder
met zijn eigen volkslied te besluiten.
Het weer van Vrijdag was somber,
doch wat hinderde ons dat? Binnen in
ons scheen een zonnetje, dat heelemaal
niet onderging: voor ons waren het alle
maal Zondagen. We schroomden dan ook
niet ondanks het regenweer, op miarsch
stand, waarbij zoo goed als alle, op dit ge
bied vooraanstaande artisten zijn geënga
geerd en die voortaan geregeld het gebouw
Carré in de hoofdstad, Scala in de resi
dentie en Tivoli in de Rottestad zal be
spelen.
Gelukkig zijn er in de hoofdstedelijke
kunstwereld ook nog genoeglijker, vrien
delijker en- meer vreugdevolle oorden dan
de strijd- en slagvelden bovengenoemd.
Oorden waar de oude bohème-gee-st niet
geweken is, waar de kunstbroeders elkaar
met die op-en en gemakkelijke kameraad
schap tegemoet treden, die het mensche-
üjk-beste deel is van allen, die in het rijk
der Muze verkeeren. In zulk een oord zal
men dan dezen Zaterdagavond b.v. samen
komen om er den zestigsten verjaardag
te vieren van den dichter J. K. Rensburg,
die in de hoofdstad nu al- jaren lang zeer
zeker de -meest bekende litteraire figuur
is. „Reus", zooals -hij door zijn ontelbare
vrienden en bekenden genoemd wordt, is
in zeker opzicht een symbool. Iedere min
of meer afgesloten wereld heeft zulk een
symbool. De studentenwereld heeft er
een; de sport-wereld, de vrijgezellen-we
reld. Het is meestal een, -tot ver buiten
den ei-gen kring bekend persoon, waarin
een iet of wat romantische en sentimen-
teele verbeelding „het" type van een -be
paalden staat van leven weerspiegeld ziet.
In zulk -een type zijn dan veelal de bui
tenissigheden van dien bepaalden staat
lichtelijk caricaturaal aangedikt. „De"
student bij uitnemendheid drinkt veel,
haalt wonderlijke streken uit, heeft veel
avontuurtjes; of hij daarnaast ook een
vlugge kop -heeft en studeert, doet minder
ter zake. „De? sports-man draagt een pet,
rookt een pijp, munt uit in jachtvesten en
dik-gezoolde schoenen; of hij daarnaast
veel wedstrijden wint of records slaat is
voor zijn „symbool^zijn" bijzaak. Zoo
gaat 't er bij- Rens ook niet in de eerste
plaats om of hij talent heeft en schoone
verzen schrijft; -hij heeft het eerste en- hij
doet het tweede, tot op zekere hoogte
en met mate echter en niet meer dan tien
tallen anderen. Maar niemand onder zijn
kun-stgenooten is zoovele jaren lang zoo
onverdroten enthousiast gebleven voor de
eigen vondsten; niemand -heeft het als hij
klaargespeeld zóó vurig en fel, avond na
avond, nacht na nacht dikwijls, aan café
tafeltjes, in ateliers en artistencl-ubs, te
genover een toevallig aanwezig gehoor de
meest wereldschokkende en aller-modern-
ste theorieën over wereldbestel, kunst en
politiek, zóó lang te blijven verdedigen;
niemand -heeft het, zooals hij met zijn
foulard, zijn lorgnetje, zijn -in winter en
zomer gedragen beenkappen (dat spaart
slijtage van een broek uit, weet u!) zoover
gebracht, dat iedere Amsterdamsche tram
conducteur, kapper en sigarenwinkelier,
als hij met zijn steeds zwaar gevulde por
tefeuille voorbijgaat, weet,dat daar een
stuk Nederlandsche litteratuur loopt....
„Rens" is tot nu toe gebleven wat menig
kunstbroeder alleen .maar in zijn jeugd
was: de volkomen buiteranaatechappelijke,
aan niets dan aan zijn eigen invallen,,
theorieën en onverwoestbaar zelfvertrou
wen gebonden romanticus. De meesten
zijn, in den loop der jaren, naar het woord
v an Sbakespeare, „wijzer en droever men-
schen" geworden; zij allen bijna hebben
op de een of andere wijze hun tol aan de
geregelde maatschappij betaald en zij hou
den geen beschouwingen meer over de
wegen naar en het beeld van een toekomst,
anders dan 'in termen van „mogelijkhe
den" of op z'n hoogst „waarschijnlijkhe
den". Niet- zoo Rens: hij zal u, nu nog
precies vertellen hoe binnen enkele jaren
de verbinding met Mars tot stand komt;
hij weet, hij heeft het al lang ontdekt, hoe
de komende wereldtaal er uit zal zien. Hij
kent de staatkundige vormen der toe
komst, de hoofdstad van het toekomstig
wereldrijk, alles tot op 'n haartje en
tot in détails!
Dezen Zaterdagavond zal 'hij gehuldigd
worden door kunstenaars en intellectuee-
len van allerlei pl-uimaga Voor een oogen
blik zal men de onderlinge veeten en vier
kant-tegenovergestelde opvattingen weer
eens laten varen- om safim te komen rond
dit menschelijk symbool van artistiek vrij-
buiterdom, dat ailen in 'hun- hart eigenlijk
nog evenzeer lief hebben als in de eerste
jaren van hunwilden op-gang! Een
echte „bohème" is er in de hoofdstad al
sinds jaren niet meer. Maar één symbool
van diien verloren staat is er nog: Rensl
Om met een laatste lente-klank te ein
digen-van 15 April zal aan onze
Zuidelijke -grens, in Aalsmeer, een groote
bloemententoonstelling gehouden worden.
En wie zich nu eens wil overtuigen welk
een enorme vlucht de bloementeelt daar,
in dat kweekersen-paradijs, de laatste
jaren vooral, genomen heeft, kan niet
beter doen dan dit flora-festijn te bezoe
ken. Trein, boot en- bus -kunnen- u er voor
weinig geld en in weinig tijd heen- voeren.
H-et wordt ongetwijfeld een bezienswaar
digheid van den eersten rang!
Buitenland.
DIJKBREUK IN MEXICO.
Vier dooden.
Bij M'orales Hacierda is een dijk door
gebroken. Bi- ziin vier lieden bij omge
komen, vele and éren werden gewond.
SNEEUWSTORM IN CHICAGO.
Het heeft in Ohicago geweldig ge
sneeuwd. Op sommige plaatsen ligt de
sneeuw een halven meter dik. De
scholen bleven dicht. Meer dan 1000 dak-
loozen meldden zich bij de politie om be
scherming tegen de koude.
AANVAL VAN BANDIETEN OP EEN
TRAM.
Chlcago-methoden in Duitsch-
land!.
Zes gewapende bandieten hebben tus-
schen Laurahütte en Kattowitz een aan
val gedaan op een tramwagen. Ze sloegen
den bestuurder met ijzeren stangen neer
en wilden daarna de passagiers plunde
ren. Deze verdedigden zich echter hard
nekkig en slaagden er zelfs in drie ban
dieten te overweldigen en aan de. politie
over te leveren; de drie overigen konden
nog in den loop van den nacht worden
gepakt. De conducteur van de tram werd
in bedenkelijken toestand naar een zie
kenhuis gebracht
INVOERRECHTEN VAN DE
KRANSEN EENER BEGRAFENIS.
Men, meldt uit Boedapest:
Vijfhonderd-twee-en-zeventig meter van
de nieuwe Hongaarsch-Roemeensche
grens ligt de gemeente Ersemjén, schrijft
de Uj Nemzedék, waar Vrijdag liet stoffe
lijk overschot van den overleden compo
nist-liedjeszanger Lorónt de Fróter in den
familiegrafkelder zou worden begraven.
Desondanks verlangde de Roemeensche
douane, dat van de kransen, voor welke
geen plaats meer in denlijkwagen was,
invoerrechten zouden worden betaald.
Voor de 24 kransen, die in een aparten
te gaan, de zon zou wel doorbreken. En
waarlijk, ze brak door, zoodra we de Hohe
Acht bestegen hadden en de hooge Eifel-
iudht inademden. Onze weg voerdle langs
korenvelden en door bosschen, tot we in
Kem-penich In den trein stapten. Van
daar naar Burgbroh-1 en dan te voet, bij
mooi weer in de schitterende „Aufstieg"
n-aar Wassenaoh aan de Laaoh-er See. Met
de Jugendherberge troffen we het daar
niet. De Herbdrgsvater, een Wirt, was
meer bedacht op de belangen van zijn
zaak dan op de naleving door de Wan-
dervögel van de voorschriften op de
„H-ausordnung der Jugendherbergen".
De slaapruimte was duf, de bedden waren
stoffig. Nu was dat niet erg geweest, als
ik mij-n leerlingen gezegd had, dat ze
slaapzakken mee moesten brengen, waar
door elke aanraking met het bed wordt
voorkomen. Ik wil dan ook eiken collega
den dringenden raad geven, dit niet te
verzuimen. Men neme een laken, sfa dit
om en naaie het aan twee kanten dicht.
Knipt men nu boven nog een stuk aan
den eeneni kant weg, dan komt het hoofd
op den overblijvenden achterkant te
liggen.
Ook de Zaterdag schonk ons veel genot.
We hadden ons nu reeds mooi aan het
„Wanderleben" gewend. Ieder kende zijn
taak en stelde er een eer in die prompt
met Verstopping of moeilijken, tragen
en onregelmatigen Stoelgang rij
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn.
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 6o ct.
wagen volgden, moeeten de famiheleden
44.000 lei aan belasting betalem WU ge-
looven, schrijft het blad, dat.J* £®t^e-
maal is, dat van de in een lijkstoet mee
gevoerde kransen invoerrechten moeten
worden betaald.
HET BEDORVEN IJSBERENVLEESCH
TE STUTTGART,
Een dokterevrouw verliest het
gezicht
De echtgenoote van een arts uit Bad
Wildbad, die eveneens te Stuttgart na bet
eten van bedorven ijsbe-erenvleesch onge
steld was geworden, heeft Woensdag in
het ziekenhuis te Pforzheim, waar ze
werd verpleegd, het gezicht verloren. Vol
gens de dokters is dit een gevolg van de
vleesohvergiftiging. De geneeskundigen
kenden tot nu toe echter slechts twee ge
vallen van dergelijken aard.
TERUGKEER TOT DEN ZOMERTIJD
IN BELGIË.
In den nacht van 12 op 13 April.
Een bericht in den Moniteur Beige her
innert aan de bepalingen der koninklijke
besluiten van 22 Febr. 1926 en 15 Sept.
1928 betreffende het vervangen van den
gewonen wettelijken tijd door den zooge-
naamden zomertijd. Deze zal ditmaal in
toepassing treden in den nacht van 12 op
13 April a.s. te 2 uur.
ROTSBLOKKEN OMLAAG
GEKOMEN.
Bij Tynemouth in Northumberland zijn
Donderdag rotsblokken van naar schatting
40.000 ton gewicht naar beneden ge
komen, waardoor op het strand een tijde'
lijke versperring is ontstaan. De ruïnen
van Tynemouth Castle en de abdy, die uit
1240 dateeren, zijn nu gevaarlijk dicht bij
den rand van de klippen gekomen.
HUWELIJKEN OP DE GRENS
TSJECHO-SLOWAKIJEDUITSCH-
LAND.
Een lucratief bedrijf van
Tsjechische rabbijnen.
Door de Tsjechoslowaksche en de Duit
sche regeering worden op het oogenblik
nota's gewisseld met betrekking tot een
merkwaardige kwestie.
In Duitsohland was het opgevallen, dat
vele zoogenaamde Oost-Joden, die in
Rusland kerkelijk getrouwd waren, doch
wier huwelijk in Duitsohland, waarheen
zij zijn gevlucht, niet werd erkend, korten
tijd nadat hun oorspronkelijke trouwpa-
pieren onvoldoende waren bevonden, zich
presenteerden met nieuwe huwelijksacten
van Tsjechoslowaksche rabbijnen.
Er werd een onderzoek ingesteld, waar
bij men tot de ontdekking van een lucra
tief bedrijf kwam, dat geëxploiteerd werd
door rabbijnen uit verschillende plaatsen
aan de 'Saksisch-Tsjechoslowaksche grens
Deze Tsjechische rabbijnen voltrokken
speciaal huwelijken van Oost-Joden, wier
papieren niet in orde waren en die uit
Duitsohland" kwamen. De inzegening ge
schiedde over de grens heen. De rabbijn
bleef aan de Tsjechische zijde, de huwe-
lijkscandidaat aan den Duitschen kant.
Het baldakijn stak aan weerszijden over
de grens heen. Ook geschiedden huwe
lijksvoltrekkingen op een afstand; men
zond eenvoudig een bedrag en ontving
het trouwbewijs.
Op de bezwaren van Duitsche zijde
heeft Tsjechoslowakije thans geantwoord
met alle rabbijnen in de Tsjechisoh-Sak-
sisdhe grensplaatsen de bevoegdheid tot
het sluiten van huwelijken te ontnemen.
Duitsohland verklaarde de reeds door hen
gesloten huwelijken als ongeldig. Hun
aantal loopt in de honderden.
MEER VRUCHTEN IN ONZEN
MAALTIJD!
Profiteert van de sinaasappelen.
_,Hebt u al geprofiteerd van de goed
koope sinaasappelen?" vraagt het tijd
schrift „Voeding en Hygiëne".
Hebt u 's morgens, 's middags
s avonds een sinaasappel gegeten?
te vervullen. Een paar jongens had ik
opgedragen om bij het verlaten van trein
of boot er op te letten, of iemand wat liet
liggen. Ze redden mijn bergstok en
regenjas. We voelden ons als een feest
vierend groot gezin. Niet een enkel mo
ment werd de blijde stemming verstoord.
Meermalen trokken we, onze liederen
zingend, door de Duitsche dorpen.
-Ons program voor den Zaterdag was
zeer vol en daarom liet lk h-et bijwonen
van de mis in de Klosterkirch aan de
Laacher See vervallen. Dwars door de
boschen voerde onze weg naar Ander-
nach, vanwaar een „Rheindampfer" ons
in vijf uren naar Oberwesel bracht. De
weg van hier tot Bacharach viel ons lang.
Jugendherberge Stahleck was een burcht-
ruïne, gelegen op een berghelling. Aan
den overkant flikkerden de lichtjes van
Bacharach en schemerde de waterspiegel
van den Rijn. De ruïne, slechts gedeelte
lijk gerestaureerd, had een- spookachtige
geheïmziningheld. In den avondschemer
voerden Wandervögel hun dansen uit.
Den volgenden dag, Zondag, gingen
we met de boot naar Assmanshausen en
vandaar te voet over den Niederwald
naar Rüdesheim. Had de dag een kalm
verloop gehad, de nacht was des te druk
ker. Een groote school was gedurende de
zomervancantde als Jugendherberge inge
en
ïfrilffen de kinderen het uitgeperste
oinnnsarpelsap te drinken?
H?btThet al gegeven aan patiënten?
Bijvoorbeeld met, wat citroensap vermengd
°^Pfmkf''v11,1 aan,dat, als afwisseling,
sinaasappcLsla met noten of amandelen
^Maakte' 'u^van het sinaasappelsap ai
pons een gelei-pudding, of, met griesmeel,
een ander ïrisch puddinkje? Ook met rijst,
nn dezelfde wijze als riz-glacé, laat het
sinaasappelsap zioh best smaken.
Weet -i, dat een sinaasappelsaus, ge-
maakt bij een griesmeelpudding, een aar-
See variatie op de bessensapsaus is?
Maakte u a) sinaasappeljam en -limo-
n8Dpnkt u er om de schilletjes te bewaren
in suiker of in azijn? Voor deze en voor
nog heel meer gerechten zijn de sinaas
appelen, zelfs de zure, want ook de suiker
5K goedkooper, nu met succes te ge-
blprobeert u toch om méér vruchten te
verwerken in de maaltijden Alle huisge
noot en, de kinderen niet het minst, zullen
dankbaar zijn voor deze welkome afwis-
seling.
DE REIS VAN DE „EUROPA".
Lloyds vestigt de aandacht op het merk
waardige feit, dat de „Europa die met
haar reoordreis den blauwen wimpel voor
den snelsten tocht over den Atlantischen
Oceaan heelt verovèrd, in westelijke rich
ting met dezelfde snelheid heelt gevaren
als de „Bremen" op de terugreis, in
Oostelijke richting dus. Die snelheid be
droeg 27,91 knoop.
De kapitein van de „Europa heeft ver
klaard, dat het aanvankelijk heelemaal
zijn bedoeling niet was het record te
halen. Maandag bleek intusschen, dat het
schip in weerwil van sterken tegenwind
zoo goed opschoot, dat het den blauwen
wimpel toch zou kunnen winnen. Op aan
dringen van vele passagiers, o.w. ook de
heer Blohm, de directeur-generaal van de
werf, waarop de „Europa" is gebouwd,
werd toen besloten een poging te doen.
Volle kracht hebben de machinisten
echter niet gewerkt; er is steeds een re
serve geweest van circa 2000 P-K. en de
kapitein is dan ook overtuigd zijn eigen
record later, bij beter weer nog te kunnen
verbeteren.
Bij den bouw van de „Europa heeft
men reeds partij getrokken van de erva
ringen, bij de eerste reizen der „Bremen"
opgedaan, o.a. ten aanzien van de plaat
sing der schroeven met het oog op het
doen verminderen der trillingen, en het
wijzigen van den bouw der schoor-
steenen, met het doel de dekken rookvrij
te maken.
Een paar aardige bijzonderheden zijn
nog, dat de „Europa", die 51.000 ton groot
is en door vier schroeven wordt gedre
ven, een zoo groot personeel heeft, dat
voortdurend dertig machinisten, bijge
staan door talrijke assistenten, eleetri-
ciens en mecaniciens, toezicht houden op
de vier machines, dat er voor de reis van
Bremerhaven naar New-York 5000 ton
stookolie noodig is, en dat door het aan
brengen van een bepaald soort tanks het
rollen en slingeren van het schip, zelfs
bij ruw weer, tot een minimum is geredu
ceerd.
Wortk
richt. Alles droeg de sporen van tijdelijk
heid en gebrekkigheid. Dien nacht logeer-
den er 't was van den Zondag op den
Maandag vele leden van Turnvereine.
ierwyl de meisjes beneden een lokaal
tot hun beschikking hadden gekregen,
moest de mannelijke helft zich met een
wi-Lan, zoWer tevreden stellen. Het
pubhek kwam niet tot rust. Eerst lachen-
oe en spottende uitroepen, daarna ver
manende woorden van hen, die slapen
wilden en toen die in den wind
werden geslagen, weerklonken dreige
menten. Ons publiek vond het vermake
lijk, een jongen wou wel meedoen aan het
spektakel en riep: „Ist es hier da-s Para
dies? Daverend gelach! Eindelijk ver
stomde het lawaai. Eerlijkheidshalve ver
tel ik dit hier even, doch men rni-ake zich
geen verkeerde voorstelling. Het gedrag
der echte Wandervögel is tadellos. Dit
moet trouwens ook wel, want anders was
het bestaan der Jugendherbergen, waar
ieder voor zich zelf moet zorgen, alles
mag gebruiken, doch weer in goeden
's Maandags keerden we huiswaarts.
De reis duurde van 8.52 tot 23.03. Bij h<£
hahng van de reis zou ik stellig ondeï-
weg uitstappen en ergens een dag bliiven
Toen ik in Troisdorf uitstapte, om,.'
dat ik nog een maand in Duitsohland wou
werken, de zorg voor het gezelschap aan
rn i,jn collega overlatend, waren de vele
landen, die mij uit de raampjes toewuif-
den het bewijs, dat ik een heerlijke week
m h-et geheugen mijner leerlingen had
gegrift en dat deze me absolutie sohon-
ff! ™°r ik b« mlJn lessen wel eens
te kort geschoten was. Dat dit reiisj-e,
u .eerste» ni«t mijn laatste m
geweest, staat voor mij- vast.
«o at i myn f 20 ben toegekomen?
knnn v6 r,est van onze kas, heb lk
u ieniken aan de Jugendherber
gen, die ons deze goedkoope manier van
nfD hebben gemaakt,
m,* i i. eTf?enaardige moeilijkheden
.enigt, 6011 gemengd gezelschap
op reis te gaan? We klagen tegenwoordig
i 1 nVer de verwildering der jeugd,
och ik ben op de heele reis noch door
■en woord, noch door een gebaar, noch
uoor een gelaatsuitdrukking een oogen-
dk verontrust. Hiertoe mag bijgedragen
lebben het trekkende leven, alle dagen
waren boordevol met nieuwe en schoone
uidrukken.
Belangstellenden kunnen inlichtingen
inwinnen bij den heer A. Zuidervliet,
Directeur der Handelsschool.
BINB&