»I101WUDE WERELD
Natuur en Techniek
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
'JSRf
van ZATERDAG 10 MEI 1930
433. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN).
DE LEGENDE VAN HET
GUNDLDE-MOERAS!
Meer dan duizend jaren lang had het
volk van Jutland een uitgestrekt veen-
moeras, buiten hare landpalen gelegen,
bet Gunilde-moeras genoemd. Niemand
wist waarom niemand had er reden,
niemand bewijzen voor.
Men heette het slechts het Gunilde-
moeras en volgens de overlevering van
eeuw op eeuw bleef het dezen naam be
houden!
Den naam Gunilde ontleende men aan
het feit, dat in vroegere eeuwen (de negen
de, eeuw) een der schoone koninginnen van
Noorwegen op spoorlooze wijze ver
dwenen was.... Niemand zag haar ooit
terug, noch eenig spoor van haar lijk.
En of het nu was als een herinnering
aan de schoone vorstin of dat de eerste
naamgever bezield was van een soort voor
gevoel of van een zwaar vermoeden: Men
wist het niet, maar zonder schijn van be
wijs bleef het gevaarlijke en onherberg
zame moeras in den volksmond bekend
als: Het Gunilde-Moeras!
En ziet!.
Na duizend jaren was het uitgestrekte
veen eindelijk aan de beurt van ontgin
ning. Eh op een dag van het jaar 1835
vonden gravende werklieden in den veen-
bodem een vrouwelijk lichaam, dat vol
komen gaaf was!
Het lange blonde haar, was door een
gouden band bij elkaar gehouden en was
zoo zacht als zijde!
Het lichaam zelf was bekleed met een
kostbaren pelsmantel met goud en zilver
geborduurd, waaronder de eveneens ge
borduurde wollen gewaden nog duidelijk
herkenbaar verborgen zaten! Uit de rijke
kleeding besloot men, dat de hier veronge
lukte een voorname dame moest zijn ge
weest
De' vondst verwekte algemeen opzien en
nu temeer leefde de naam op, die eeuwen
lang in den volksmond bewaard gebleven
was.
Men verdiepte zich in het geval. Zaak-
kundigen .werden ter plaatse geroepen en
uit hunne getuigenis vormde men ziel
langzaam de wonderlijke waarheid!
In dit moeras hadden de overblijfsehn
der schoone en ongelukkige gemalin ian
Koning Bloodra (Bloodaard) ongeveer
duizend jaren verborgen gelegen! Menbe-
groef het lijk der Noorweegsche Konirgin,
die het veen zoolang bewaard had -t en
deponeerde het haar en de kleeding m het
Scandinavisch museum!
En men begon nu eindelijk vasten vorm
te geven aan de oer-oude legenda uit den
tijd, waarin de vorstin leefde!
En nu luidt het aaneengeschakeld ver
haal als volgt:
In het jaar 850 'heerschte inhet land van
Noorwegen Koning Erik Bloodra (De
Bloodaard). Bij een oproer werd hij van
den troon gestooten en m»est op omzich
tige wijze meft zijn gemalin Gunilde en
zijn jeugdigen zoon Harald Graafell
(Grauwvel) het rijk verlaten en naar den
vreemde vluchten!
De ballingen namen de wijk naar Enge
land, waar zjj zich na eenigen tijd door
den doop in de Christelijke Kerk lieten
opnemen. Ne een langdurig verblijf dreei
heimwee hei echter weer over de zee en
naar hun land terug. Koning Erik begon
een krijg tei einde zijn goederen terug te
winnen en zijn macht te hernemen. Zijn
vijanden wiren echter nog te sterk; Ko
ning Erik Terloor het leven in een slag en
zijn weduve en haar zoon vluchtte naar
Denemarken, waar zij bij Koning Harald
Blaatand, (Blauwtand) een hartelijk on
derkomen vonden!
En met de hulp van Koning Blaatand
gelukte bet tenslotte aan Gunilde Noor
wegen te heroveren. Harald Graafell
werd tot Koning van het land uitgeroe
pen.
Nu we NI evenwel de koning van Dene
marken ooos en sprak: „Ik heb mijn
krijgsvolk niet geofferd om dien knaap
op den troon te zien. Mijn bedoeling
was over Noorwegen en Denemarken
tegelijk ie regeeren!"
En zinnend op wraak, noodde de Deen-
sche hefi'scher Gunilde en den jongen
Koning van Noorwegen tot deelneming
aan schitterende hoffeesten en Herten- en
Ever jachten.
Op eeit dezer jachtpartijen stierf plotse
ling de jeugdige koning van Noorwegen,
zonder dat iemand wist te zeggen door
welke oorzaak.
Koniig Blaatand huichelde verdriet en
won dom zijn geveinsde deelneming het
hart vai de nog altijd schoone Gunilde,
de geverde koningsmoeder. Een Noor-
weegsci edelman echter ontdekte ten slot
te het onopgelost geheim van Harald's
dood. dü wilde nu verhinderen, dat de
vorsteijke intrigant de hand van Gunilde
verwierf en zoodoende stilzwijgend in het
bezit van den Noorschen Koningstroon
komei zou.
Hij openbaarde aan de weduwe de ge-
pleegle misdaad.
Guiilde ten zeerste ontzet liet da
delijk in alle stilte alles in gereedheid
breigen om naar Noorwegen terug te
keeen. Onbeigrijpelijkewijs echter lekte
op let oogenblik, dat de koningin reeds
verrokken was een en ander uit en de
veraolgen en teleurgestelde koning zond
in iet geheim een van zijn edelen met den
opdracht koningin Gunilde voorgoed te
doen verdwijnen.
HET MEDAILLON VAN DE
.DANSERES.
Novelle
door A. de*N.
Vaughan boog even het hoofd en zette
zich eveneens in een armstoel.
Jazeide hij, en naar een juiste
hoiding zoekende, liet hij er op volgen:
Lady Ermintrude heeft mij dit inder
daad gevraagd en.... ik vind dat zy
Mhiinlfik8 H n h6e^' Het ls niet waar"
gekocht 200 n 8leraad zelf hett
zag haar verloofde dringend aan
en het leek hem toe of zij op hetzelfde
oogenblik in steen veranderde ftetZelICle
Dat heb ik ook niet - sprak ze toen.
Lord Vaughan sprong overeind
Je hebt het niet gekocht! riep hl1
uit, half triumfeerend, half in een aan
doening van schrik bevangen.... Dus..
Dus je hebt 't eens gekregen?
Ik heb 't eens gekregen gaf de
prima ballerina toe.
In de kamer viel 'n stilte. Sylvia keek
zwijgend in het vuur, waarvan de roode
weerschijn een zaohten gloed op haar
mooi gevormd gezichtje wierp. Zij hield
b?njL?sRe2 n®ergesl8gen, wat niet ver-
n! k6' 2 deTTLord er 'n vreemd vuur
j I tn' Het leek of ze flauw glim-
laohte, doch het was 'n vreemde, zonder-
J°nSe edelman er
nimmer tot heden in had gezien. Nlette-
Eh tussohen de Burcht van Koning
Blaatand eh de stad van Koningin Gunil
de werd een zwarte daad volvoerd, waar
van niemand ooit de ware toedracht wist.
De begeleidende dienaren der koningin
moeder werden door het leger van den af
gezant her- en derwaarts verstrooid, zon
der dat ziji later konden vertellen wat er
met hun meesteres geschied was.
En zooals gezegd of het nu was
een voorgevoel of een zwaar vermoeden:
Van dien tijd af noemde het volk van
Noorwegen en Jutland een groot moeras
in de nabijheid het Gunilde-moeras!
Eeuwen gingen voorbij' en tenslotte
bracht de ondoorgrondelijke voorzienig
heid de waarheid aan het licht en beves
tigde de eigenaardige voorgevoelens van
het vroegere geslacht! B.
min leek het Vaughan of hfl haar nimmer
in zijn leven meer aantrekkelijk en van
een wonderlijke schoonheid had gezien.
Hij wierp een wanhopigen blik op het
medaillon, waarvan de kostbare juweelen
helder in het licht schitterdenHij
dacht opnieuw aan de zonderlinge fluis
terende woorden van den vorigen avond,
toen hij een onderhoud had met Lady
Ermintrude.
Sylviawil je mij geen verklaring
geven? vroeg hij wanhopig. Zij sloeg
haar mooie oogen naar hem op.
Een eerste vereischte tusschen ons
is vertrouwen, Cecil sprak ze zacht.
Afgezien van het kostbare medaillon en
afgezien van het feit, dat ik dit niet ge
kocht maar eens in mijn leven gekregen
heb.
Maar juist ditbegon Vaughan.
Doch de jonge vrouw viel hem in de rede:
Het is waar natuurlijk: Ik ben aan
het tooneel geweest en het is heel waar
schijnlijk, dat de meeste menschen dit in
mijn nadeel zullen uitleggen. Van allo
andere menschen zou mij dit niet kunnen
schelen, doch van jou welOok zonder
dat je wist van het bezit van dit medaillon
en ook zonder dat ik je desnoods een be
vredigende verklaring zou willen geven,
zou je mi1 moeten vertrouwen. Volkomen
vertrouwen. Anders ls een huwelijk tus
sohen ons volstrekt onmogelijk.
Maar wierp Lord Vaughan er tus
schen: Als je een redeWke verklaring
zoudt kunnen geven van de herkomst van
dit sieraad, zou toch leder misverstand
uit de wereld zijn, nietwaar Sylvia?
De jonge vrouw zag hem opnieuw reoht.
In de oogen.
Behalve replioeerde zi| dat dan
de oplossing door middel van het sieraad
zou komen. Of je zou met mi|n verklaring
geen genoegen kunnen nemen of het ver
haal zou je bevredigen en dan was het
geen kwestie van vertrouwen meer....
Luister, CJecil. Ik stel er prijs op je
vertrouwen te hebben, ook zonder dat ik
voldoe aan de wenschen van je tante,
Lady Ermintrude.... Onbeperkt en on
voorwaardelijk vertrouwen.... Kan dat
niet, dan moeten we toegeven ons ln
SLACHTOFFERS DER WETENSCHAP.
Vrijwilligers voor.... Infectie!
In Havana had geruimen tijd een zware
gele koorts-epidemie gewoed en ln spijt
van tot het uiterst doorgevoerde zlnde-
Lijkh eidsrna afregelen, week deze niet.
Dr. Finley een der drie Amerikaan-
sche doctoren, die waren aangesteld om
de oorzaken van de epidemie op te sporen,
was de eerste, die een mug aanwees als
vermoedelijke overbrenger der besmet
ting. Hoewel men aanvankelijk geen be
teekenis wilde hechten aan deze hypo
these, besloot men toch in deze richting
proeven te nemen.
Derhalve werd in de nabijheid van
Havana een laboratorium ingericht om
muggen uit te broeden, waarvan de eieren
door Dr. Finley waren verschaft.
Toen de eieren ten slotte in muggen
veranderd waren, kwam bet tweede en
moeilijkste deel van de proefneming. Er
werden vrijwilligers opgeroepen, die be
reid waren hun onitbloote armen in de
kooien met muggen te steken en verder...
af te wachten.
De drie doctoren der Amerikaansche
commissie gingen moedig als vrijwilligers
voor.
Het scheen in den beginne of de expe
rimenten geen gunstig (dait wil dus zeg
gen: On-gunstig) verloop zouden hebben.
Koorts-infecties bleven uit.
Na verloop van eenige weken echter
werd een der commissie leden Dr. La-
zeur voor de tweede maal door een be
smette imug gestoken en nu ontwikkelde
zich vijf dagen later een hevigen aanval
van gele koorts1 bij hem. Op den tienden
dag stierf hij als eerste slachtoffer van de
experimenten.
Ook een tweede commissie-lid, en nog
een der proefpersonen werden aangetast,
doch beiden herstelden gelukkig. Nu wezen
deze drie gevallen inmiddels wel met
groote waarschijnlijkheid op de veronder
stelde kwade beteekenis van de mug als
overbrenger. Maar een toevallige infectie
buiten de gekweekte exemplaren was ech
ter nog niet buitengesloten. Immers niet
alle kunstmatig besmette personen bleken
werkelijk aangetast.
Het onderzoek moest daarom nog inten
ser zijn.
Op eenijge kilometers afstand1 van de
bewoonde wereld werd een klein huisje
gebouwd en met metaalgaas ingesloten,
zoodat er geen muggen of insecten in of
uit konden gaan. Door een verticalen
wand van gaas werd het huisje in twee
dee-len verdeeld.
Opnieuw werden vrijwilligers opgeroe
pen en eenige Spaansohe emigranten bo
den zich aan. Nadat ze verschillende we
ken in observatie waren gehouden om
zeker te zijn, dat ze geen gele koorts onder
de leden hadden, werden opnieuw ver
schillende proefnemingen gedaan.
Dr. Reed de ziel van het onderzoek
bracht twee personen in het huisje
elk ln een compartiment. De heeren kre
gen hetzelfde voedsel, ademden dezelfde
lucht, leefden als 't ware naast elkaar en
waren van elkaar gescheiden door een
stuk gaas.
IZe bleven beide volkomen gezond
Na eenige dagen bracht Dr. Reed nu
ln een van de compartimenten een aantal
van 15 muggen, die kort tervoren een
elkander te hebben vergist
Zonder verder 'n woord te spreken rees
de danseres uit haar stoel overeind en
trad naar de deur van de hotelkamer.
Lord Vaughan volgde haar, het hoofd
hoog opgeheven, zooals een edelman be
taamt.
Hij maakte een correcte, diepe buiging.
Sylvia sloot de deur achter hem..,.
Tien minuten later werd er zacht op de
deur geklopt, waarachter Sylvia Brunier
nog in dezelfde houding stond. Op haar
zacht antwoord „Binnen" trad Lord
Vaughan op haar toe.
Het is waar, Sylvia zeide hij
dat wij ons vermoedelijk in elkander heb
ben vergist. In ieder geval zul jij je in
Lord Vaughan teleurgesteld gevonden
hebben. Want het moet je gekrenkt heb
ben te ervaren, dat je verloofde geen on
beperkt vertrouwen in je stelde door het
simpele feit, dat hij toevallig niet op de
hoogte was van je verleden. Zoo Iemand
kan geen waardig man voor je zijn. Ik
moet tot mijn schande bekennen, dat lk
het recht verder mis mezelf als zoodanig
te besohouwenMaar voor ik je ver
laat kom lk je zeggen, dat ik voor mij
ooit meer zal twijfelen aan de waarheid,
lat je alle vertrouwen werkelijk ten volle
waard zou zijn geweest.... Het ls geon
goed praten van mijn zwakke houding
van een half uur geleden. Het is eenvou
dig om jou ln je eigen gevoel gerust to
stellen. Ik geloof onvoorwaardelijk, dat
je ln staat zou zijn geweest stel dat lk
je eerlijk en openhartig vertrouwd had
om mij een alleszins afdoende verklaring
te geven van de herkomst van het juwee
len medaillonHij maakte opnieuw
een correcte buiging.
Dus vroeg Sylvia wanneer lk
b.v. zou zeggen, dat aan de geschiedenis
van dat medaillon niets oneervols voor
mij is verbonden zou je mij onvoorwaar
delijk gelooven?
Ik zou je gelooven zei Lord Vaug
han.... En ik weet nu, dat lk het juist
zou hebben gezien.... Want Ik weet nu
wel zeker dat je mij een verklaring zou
gele koortslijder hadden gestoken. Een
van de bedde proefpersonen bleef 80 mi
nuten met de muggen samen, den volgen-
den dag nog eens er. den derden dag nog
eens. Hij werd op elk der dagen door 7,
5 en 8 muggen geBtoken.
Op den vierden dag reeds werd de man
ziek en bleek te lijden aan gele koorta
De persoon ln bet andere compartiment
bleef gezond!
Nog was de geneeskundige wereld niet
overtuigd. Men meende dat braaksel en
lijfgoed eveneens ziektestof konden be
vatten, zoodat de mug niet uitsluitend
aansprakelijk behoefde te worden gesteld.
Dr. Reed liet nu een tweede huisje hou
wen, geheel gesloten, zondier ventilatie.
Wederom werd gaas aangebracht oan het
binnendringen van muggen te voorkomen.
Uit het Gele koorts hospitaal van Ha
vana liet Dr. Reed nu allerlei door koorts
lijders gebruikte voorwerpen ongereinigd
komen: lakens, matrassen en lijfgoed,
waarop en waarin de lijders gestorven
waren en waaraan derhalve alle mogelijke
kiemen van besmetting aanwezig konden
worden geacht.
Deze voorwerpen werden nu in bet
huisje gebracht en er werden vrijwilli
gers opgeroepen om het soms onbeschrijf
lijk vuile lijfgoed aan te trekken en op de
matrassen te slapen. Verschillende Ame
rikaansche militairen o.w. een officier
van gezondheid gaven aan de oproe
ping gevolg.
Doch ofschoon deze mannen meer
dan 20 nachten in het huisje doorbrach
ten keerden ze allen, volkomen gezond, in
de buitenwereld terug.
Maar de medici bleven sceptisch. Zij
geloofden niet aan de beteekenis van de
muggenbeten, zeiden zij.
En nu naim Dr. Reed1 'n laatste en
zeer eigenaardige proef. De heeren wer
den uitgenoodigd tot een persoonlijk be
zoek aan het laboratorium.
Eerst werden hun de eieren, daarna de
larven, de poppen en tenslotte de volwas
sen muggen vertoond in een kooitje
door tule afgesloten. Deze muggen waren
onbesmet legde de dokter uit.
In een tweede kooi werden nu een
groot aantal muggen vertoond, welke
ieder imin of meer op een lijder aan de
koorts geleefd haddien derhalve nu be
smet waren en gereed voor de volgende
experimenten....
Terwijl hij bezig was een en ander uit
te leggen, liet Dr. Reed bij, ongeluk het
stuk afsluiltgaas uit de handen vallen. En
do zwerm van zoogenaamd besmette
muggen ontsnapte in bet lokaal. Bleek
van angst vloog het troepje doctoren naar
de deur. Een van hen struikelde echter
en in een oogwken lagen alle geleerde
heeren door en over elkaar op den vloer
van de gang.
Lachend kwam Dr. Reed hen gerust
stellen: Ze behoefden geen angst te heb
ben; de vrijgekomen muggen waren niet
besmet.Hij, had1 enkel eens willen zien
of de heeren nu werkelijk heelemaal niet
geloofden aan de beteekenis van de mug
genbeten.
B.
De bekende strenge rechter Jeffries iu
Amerika, wees eens met zijn stok een man
aan van zeer ongunstig uiterlijk, die in
de bank der beklaagden zat.
Daar is een groote schurk aan het
einde van mijn stok zeide hij.
Aan welk einde, meneer vroeg do
beschuldigde met het meest onnoozele ge
zicht van de wereld.
TOB NOOIT HOEKJE.
WIE NIET WAAGT DIE NIET WINT.
Het zou heel wat gemakkelijker zün om
een goede poeltle te veroveren en oen ste
vig bedrijfskapitaal te vergaren, wanneer
niet aan de uitvoering ven elk nieuw Idee
een zeker rlaloo verbonden was. Er zijn
veel menschen, wlen het geenszins nan
initiatief ontbreekt Zij hebben meer dan
één idee in het hoofd, dat hun firma voor
deel zou kunnen opleveren, en waardoor
zij, als de toepassing slaagde, door hun
chef meeT gewaardeerd zouden worden
maar ze zijn wat bang om ermee voor
den dag te komen.
Want, nietwaar, wanneer hun plan goed
uitviel, zouden ze er wel door winnen,
maar gesteld eens, dat het op een misluk
king uitliep? Dan zou men hen kunnen
verwijten, dat door hun toedoen de firma
onnoodige onkosten gemaakt had en dat
ze, zij het met de beste bedoeling, de firma
een schadepost bezorgd hadden. En deze
gedachte maakt vele huiverig om met eon
nieuw idee voor den dag te komen. Want
stelt U voor, dat het eens- verkeerd ging,
en dat het zoo'n-groote strop voor de
directie zou worden, dat deze er een aan
leiding in zou zien, om den betrokkene te
ontslaan.
Dus daarom maar liever gezwegen, om
het niet groote, maar vaste salaris niet in
de waagschaal te stellen. Dan maar liever
de directie in den waan gelaten, dat hun
employé X geen meerdere verdienste be
zit dan een eenvoudig geconstrueerde,
maar geregeld en nauwkeurig werkend
onderdeel in de groote machine van hun
bedryi'. Wie zóó redeneert, zal het nirn
mei ver brengen. Want aan elke kans om
n het leven vooruit te komen, is onher-
oepelijk een zeker r.sico verbonden. En
wel degeiijk zijn er kansen, die het dra
gen van een zeker risico ten volle waard
zijn. Het ligt allerminst in onze bedoeling
om aan te raden, alle vage en onuitge-
tikte gevolgen. Maar minstens even ver-
reeid s het om elke kans op vooruitgang
den pas af te snijden uit angst dat het
resultaat niet aan de verwachtingen zou
beantwoorden. Het beste is om, wanneer
men initiatief voor een of andere verbete
ring heeft, zulk een plan eerst volkomen
rustig voor zichzelf uit te werken. Dap
gaat men eens na, hoe verstrekkend de
gevolgen voor zoover men deze kan
overzien zouden zijn, zoowel in geval
van succes als dat van fiasco. Is U zoo
ver, maakt dan eens uit, hoe groot de kans
van slagen is tegenover die van misluk
ken. Is de eerste overwegend grooter en
gaat het om een denkbeeld, dat in geval
van geslaagde toepassing aanzienlijke
verbeterineen zou inhouden gaat dan
gerust naar Uw chef toe en legt hem Uw
vinding voor.
Wat velen van een geniale vinding
terughoudt, is de veelzijdigheid van hun
gedachten. Zij hehben niet één nieuw plan
ze hebben er wel tien. „Dit zou een aar
dig idee zijn, en dat, en dat." En geen
één van al die ideeën wordt behoorlijk uit
gewerkt. Waakt ervoor dat Uw gedachten
niet met het eene na het andere denkbeeld
spelen. Concentreert U op dat plan, dat U
in Uw geest het duidelijkst voor oogen
staat en werkt dat eerst uit. Et zijn maar
heel weinig menschen die zich kunnen
perm:tteeren veelzijdig te zijn, zonder
zoowel tijd als intellect te verbeuzelen. En
laat de ontwikkeling van Uw persoonlijk
heid niet beknotten door de angst, Uw be
trekking te verliezen. Als U geen andere
betrekking kunt krijsen, zoudt U de oude
op den duur ook verloren hebben.
hebben kunnen geven, nietwaar?
Ja antwoordde Sylvia bedaard..
Ik geloof je zei de edelman
Tante Ermintrude en anderen mogen
zeggen en denken wat ze willen.. Ik ge
loof alleen jou en niemand anders!
Er was opnieuw een oogenblik van stil
te. Sylvia zag lachend naar den jongen
Lord op.
Zou je misschien toch graag de ge
schiedenis van het medaillon kennen?
vroeg ze.
Als je ze mij zoudt willen vertellen.
begon Vaughan. Maar de danseres viel
hem in de rede:
Wanneer de kwestie van wantrou
wen er niet aan vastzit, wil ik dat zonder
voorbehoud. Niemand heeft mij nog ooit
om de historie gevraagd, maar er is niet
den minsten geheknzimiigen oorsprong
aan.
Zij nam het bewuste kleinood opnieuw
in de handen en toonde aan den lord het
wapen.
Het wapen dat je hierop ziet her
nam zij is het wapen van de Prinsen
Woronzoff uit Puien....
De Prinsen Woronzoff!.... herhaal
de Lord Vaughan verbaasd en je ont
ving het van een dezer prinsen?
Ik ontving het geschenk toen lk een
meisje was uit de handen van den laat-
sten prins uit het huis Woronzoff, toen
diens vrouw stierf.... sprak Sylvia Bru
nier zacht en heel langzaam, terwijl er
Iets als tranen ln haar stem kwamen. En
ten prooi aan een opwellende ontroering.
was
Dr: Jos De Cock.
(Nadruk verboden).
liet zij er bijna fluisterend op volgen:
Deze Prins Wladimir Woronzoff
mijn vader.
Hevig geschokt en terwijl een vale
bleekheid over zijn wangen trok rees
Lord Vaughan overeind....
Sylvia.. Prinses., stamelde hij.. Is
het dus zoo, dat.
Zoo is het sprak de Jonge vrouw
door haar tranen heen.... Dit wapen ls
mijn eigen wapen.... Ik ben de Poolsohe
Prinses Erna Woronzoff....
Is het mogelijk! riep Vaughan vol
ontzag uit.
Het Is waar antwoordde Erna
zacht. Je zult wel van ons gehoord heb
benWij behooren tot den oudsten
adel van Europa. Op het oogenblik is er
niemand meer van ons geslacht dan ik.
Wij zijn rijk geweest heel rijk. Maar
we verloren alles door de revolutie. Mijn
vader en ik kwamen incognito naar En
geland en leefden 'n tijd lang van de op
brengst onzer juweelen, die ik nog missen
wilde. Voor mij was het niet zoo erg. Maar
voor vader.... Hij werd ziek want hij
kon niet wennen aan de veranderde om
standighedenHij stierf. Wat moest
ik doen?
Arme vrouw mompelde Vaughan
vol bewondering.
Ik bemerkte ging Erna voort
dat zoovele hooggeplaatste Russen, die,
doodarm geworden waren, zich een werk
kring zochten. Soms werk deden waar
van ze nimmer gedroomd haddenIk
kon niet veel. Enkel dansen. Wij kunnen
dat allemaal. Het zit ons in het bloed. Ik
zette mijn afkeer terzijde en bood mij aan
voor de operette, aanvankelijk ter wille
van mijn vader. Ik werd aangenomen en
binnen korten tijd was lk bekendToen
vader stierf dacht ik er aan het tooneel
weer op te geven, maar lk was er Inmid
dels aan gewend geraakt en wist niets
anders te doenDus ben ik er ge
bleven. En lk zal er mij aan blijven wijden
tenzij.
Ze hield op en zag glimlachend op hem
neer.
Tenzij Je het over je zou kunnen
krijgen, Prinses Erna Woronzoff, mi) m'n
schandelijk gedrag te vergeven sprak
Lord Vaughan, en het niet beneden "Je
waardigheid van prinses en van hoog
staande vrouw zou achten zoo spoedig
mogelijk te trouwen met 'n eenvoudlgen
Lord als lk ben.
Zi1 stak hem belde handen toe en ver
rukt sloot de jonge man z'n verloofde ln
de armen.
Ik voel me diep beschaamd zelde^
hij en noch mijn familie, noch tante
Ermintrude, noch lk zpllen Je ooit vol
komen waard zijn....
HINDI.
't Jutte rt je
2)
Laat wp kinderen zwemmen leeren,
doch niet dan onder toezicht.