Wi'
den heerlijken smaak.
men over
Eü
OP EN OM HET BINNENHOF.
pepermunt goedj^ej
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
ziriii tn TtJn kajuit op «n dreigde elkeen eenlgen tijd geledon in Belg.8 werd gear-
neer te schieten, die binnen vilde drin- resteerd, waarbij, na ook in JSederlnnd,
gen. Tenslotte Is de kapitein echter toch
overmeesterd en geboeid ln de motorboot
naar de gevangenis te Aarhus gebracht.
De drie schepen vilde men in de haven
van Aarhus laten sleepen, doch de beman
ning liet plotseling de ankers vallen,
waarop men het plan moest opgeven. Een
sterke politiemacht bevindt zich thans op
de schepen.
STAKING VAN HET P.P.T.-
FERSONEEL TE PARIJS.
Voornamelijk een demonstratie
staking van eenlge uren.
Dé beambten van den dienst der P.T.T.
te Parijs, die Donderdagmorgen om 11
uur op hun werk kwamen zijn tot sta
king overgegaan. Zij bleven met de armen
over elkaar op hun plaatsen zitten.
De telefoondienst werd hierdoor vrij
wel dadelijk zoo gedesorganiseerd, dat
het in verschillende wijken der stad on
mogelijk was verbinding te krijgen.
Een aantal stakers heeft verklaard, dat
het alleen om een salariskwestie ging,
dat de staing vrijwillig beperkt zou blij
ven en dat het geregelde verkeer waar
schijnlijk in den aanvang van den mid
dag hervat zou worden.
Olm 13 uur werd de dienst op de Parij-
sche kantoren, waar men staakte, hervat.
Tengevolge van de staking van het
telegraaf- en telefoonpersoneel, heeft de
ministerraad besloten om alle noodige
maatregelen te nemen, teneinde een her
haling van de staking te voorkomen. Er
zullen straffen worden uitgevaardigd
tegen de beambten, die tegen de orders
van- hun chefs in, den arbeid hebben
neergelegd.
Ook in eenige groote provinciesteden,
zooals Marseille, Lyon en Rijsel is ge
staakt
INTERNATIONALE SCHILDERIJEN-
DIEF VEROORDEELD.
De schilderijen-dief, M'aurice Sainte
Croix, geboren te Montevideo in 1905, die
Zwitserland en Noord-Frankrijk uit ver.
sohillende musea doeken van oude mees.
tere te hebben ontvreemd, ook te Meohe.
len, Kortrijk en Vervlers schilderijen haft
gestolen, is voor de boetstraffelijke recht
bank te Brussel verschenen. Hij werd
wegens de in België gepleegde feiten tot
2 jaar en 9 maanden gevangenisstraf ver
oordeeld.
VISSCHERS DIE NIET KUNNEN
ZWEMMEN.
Bij de schouwing van het lijk van een
over boord geslagen matroos te Yarmouth
vroeg men aan den schipper, of de man
had kunnen zwemmen.
Hij dacht van niet want maar heel
weinig visschers, zeide hij, kunnen zwem
men.
De reeder van het schip verklaarde, dat
geen vijf percent van de visschers te Yar
mouth de kunst verstaan.
De superintendent van de koopvaardij
die het onderzoek leidde, zeide dat som
mige visschers weigerden om te leeren
zwemmen, aangezien hun doodstrijd bij
het verdrinken er maar door verlengd zoü
worden.
DE COCAINEVERGIFTIGING.
Een winstgevend bedrijf.
Weer heeft dé Brusselscbe politie in
verhand met de zaak Lamnoy twee per
sonen gearresteerd, verdacht van ia het
bezit te zjjn van cocaïne.
Dat de oocaïne-handel zeer winst
gevend is bewijzen de volgende cijfers:
Te Darmstadt, in Duitschland, het
groote productiecentrum, is de productie
prijs 700 fr. per kilogram. Maar zij kost
den „groothandelaar" te Brussel onge
veer 10.000 fr. De verkoop in het klein
gebeurt per gram tegen 40 tot 100 fr.
Echter wordt van één gram zuivere
cocaïne gewoonlijk twee tot drie gram
gemaakt, door toevoeging van imeel.
We-e&kronlefci,
In Mcmoriam-mr. Troelstra. Dreigement
Van de Gemeentewet.
Den Haag, 15 Mei.
„Burgermoeders".
Toen de Tweede Kamer Dinsdagochtend
j.L 13 Mei bijeenkwam, was de tijding ont
vangen, die men reeds zoo lang verwacht
had, het droeve bericht van mr. Troel
stra's overlijden. Vijf jaren lang was de
eenmaal zoo krachtige, vurige strijder
genoodzaakt zich huiten den kamp te hou
den. Wijlen Troelstra heeft teveel van
zijn krachten gevergd. Zijn uiterst gevoe
lige natuur0was niet opgewassen tegen de
geweldige inspanning, waartoe hij zich
ondanks herhaalde waarschuwingen van
zijn artsen en van zijn vrienden, dwong.
Vooral de oorlogstijd en hetgeen in 1918,
toen de vrede eindelijk bereikt werd
voorviel in de gelederen van zijn partij
genooten, hebben hem zooals hij zelf
toegaf, den genadeslag gegeven.
Hoe duidelijk herinner ik me nog dat
ontroerende moment, toen mr. Troelstra
in de Tweede Kamer zijn laatste rede uit
sprak. Hij was toen reeds' een lichamelijk
gebroken man. Besefte, dat hij niet meer
meêkon. De slotwoorden van zijn toen
uitgesproken rede luidden: „In gewone
omstandigheden zou dit een „dïsoours-
ministre" zijn geweest, nu is 't mijn
politiek testament!"
En de ontroering overmande den
genialen man, die zooals president mr.
Van Schaïk 't terecht heeft gezegd in de
reder Dinsdag door den Voorzitter van
ons Lagerhuis gewijd aan mr. Troelstra's
nagedachtenis, de S.D.A.P., wier leider
hij zoo lang was, groot heeft gemaakt.
De overleden staatsman was ook dichter.
Zijn woord bezielde de massa, had
machtigen invloed op de Kamer. De No-
vember-rede van wijlen Troelstra, bij
de Algemeene Beschouwingen over de
Rijksbegrooting, het dusgenaamde groot-
politiek debat was een „gebeurtenis".
Men verlangde er naar, óók in de ge
lederen van de politieke tegenstanders.
Ook zij, die lijnrecht in wereldbeschou
wing en economisch inzicht vlak-tegen-
over Troelstra stonden, luisterden naar
zijne groote redevoeringen in gespannen
aandacht.
Hij was een der laatste waarachtig-
groote parlementaire figuren. Toen Dins
dag j.1. eerst door den Kamer-president,
vervolgens' door den premier aan de na
gedachtenis van den op 7O-jarigen leeftijd
uit zijn schrikkelijk lichaamslijden einde
lijk verlosten staatsman eerbiedige hulde
werd gebracht, voelde men, dat de Kamer
in haar geheel met die woorden instem
de, diep onder den indruk was van de
rouwtijding. Eten woord van weemoedige
erkentelijkheid komt ook toe aan de gade,
die zich jaren achtereen met volle toe
wijding, voortreffelijke en geboren
verpleegster, gelijk mevr. De Vries
Bruins haar nog pas in het hoofdorgaan
van. de soc.-dem. partij heeft genoemd,
heeft gewijd aan de verzorging van den
doodzieken echtgenoot.
Over de Tweede Kamerzitting van Don
derdag 8 Mei (de 9de van Bloeimaand
werd aan Afdeelingsonderzoek besteed)
nog een enkel woord.
Mijn „profetie", dat den communist L.
de Visser, zijne interpellatie over „de actie
tegen de geloofsvervolging in Rusland"
zou worden geweigerd, zij is in -vervul
ling gegaan. Er was „geen speld te
steken" tusschen de overwegingen van
den Voorzitter, dewelke leidden tot de
conclusie: er bestond geen reden om
buiten verband met de Begrooting van
Buitenl. Zaken, eene interpellatie als
deze toe te staan.
De geheele Kamer ging met mr. Van
Schalk's voorstel meê.
Natuurlijk tot gloeiende verontwaardi
ging van den communist, die wees op het
internationale gevaar. z.L schuilend in de
- 'e tegen Rusland. Voort» dreigde de
man-van-Moskou met obstructie, dus:
met belemmering van den gang der zaken
in de Kamer, als men 't mocht aandurven,
zijn verzoek tot interpelleeren af te
wijzen.
Zoo ergens, dan geldt 'hier wel het oude,
wijze woord: Vrees is een slechte raad
geefster.
De Kamer liet zich niet overbluffen. En
de „officieele" communist moet nu zijn
spellebrekers-plannen maar zien uit te
voeren, 't Zal vermoedelijk zoo'n vaart niet
loopen.
Voor de behandeling der wijziging van
de Gemeentewet kan ik eigenlijk verder
verwijzen naar de verslagen.
Uitzondering maak ik echter voor het
zeer pijnlijke échec, op 8 Mei geleden door
minister Ruys de Beerenbrouok t.a. van de
veelbesproken kwestie: „Kan in Neder
land eene vrouwi tot burgemeester wor-
„den benoemd?"
Men weet, in 1923 heeft minister Ruys
de bepaling van het ontwerp-Oppenheim,
de benoembaarheid van vrouwen, te on
zent tot „burgermoeders" naast de bur
gervaders van gemeenten voorgedragen
aan bet Parlement. Zijn opvolger, mi nis-
ter Kan, handhaafde haar in zijn be
knopte wetsvoordracht. Nu bleek mr. Ruys
de Beerenbrouok eensklaps op 't hier be
doelde stuk „bekeerd" te zijn!.... Thans
bleek Z.Exo. de overweging, dat het de
leiding moeten nemen b.v. bij groote bran
den, alsook in gevallen, waarbij de politie
zich moet laten gelden, voor eene vrouw
ganschelijk ongeschikt is. 't Is zeer begrij
pelijk, dat de vraag rees: beeft minister
Ruys allicht „argumenten" gezocht om af
te komen van het gevaar, dat in de Recht
sche gelederen in 't bijzonder wat de
Cmvfiist. betreft, oppositie tegen het
geheele wetsontwerp zou ontstaan, bijal
dien de benoembaarheid van vrouwen
voor het burgemeesterschap zou worden
gehandhaafd?
In de Katholieke Kamerclub was ver
deeldheid over de zaak. Mr. Kortenhorst
bestreed bet amendement-Boon, dat tegen
over het Regeeringsvoorstel de benoem
baarheid, hier bedoeld, in de wet wilde
vastleggen. Maar.... dr. Nolens, de zoo
invloedrijke leider van de Katholieke
Kamer-fractie, bleek het amend.-Boon te
steunen! Stond i.c. dus ook tegenover zijn
partijgenoot, den minister van Binnen l.
Zaken!.... De zeven dames-afgevaardig
den sloten zich mej. mr. Katz, de Chr.-
Historische Vertegenwoordigster inbe
grepen! aaneen tot het met geestdrift
en kracht steunen van het voorstel-Boon.
Minister Ruys deed z'n uiterste best om
de zaak te redden. Met 45—35 werd de be
noembaarheid der vrouw tot burgemeester
uitgesproken.
Van de Katholieken stemden mej.
Meyer en de h.h. Suring, Van Poll, Aal-
berse, Bongaerts, Nolens en president Van
Schaik voor.
I"pr
deuren over verschillende onderwerpen
geen beslissing mag vallen en ook niet
worden beraadslaagd. De Regeering nu
bad voorgesteld, voortaan het beraad
slagen over de aangeduide onderwerpen
in comité-generaal mogelijk te doen wor
den. Zelfs: behandeling van eene Begroo
ting met gesloten deuren!
Zonder stemming nu is Dinsdag j.L aan
genomen een amend.-Ketelaar c.s., waarbij
wordt verboden èn beslissing èn het be
raadslagen in geheime vergadering over:
D.w.z., men hoede zich voor de eerste
schrede op een ongewenschten weg. Air.
De Wilde vreest, dat men aldus zal terecht
komen op het einddoel der feministen.
Hij zou de Regeering dus in deze steu
nen. Minister Ruys de Beerenbrouck gaf
toe, dat hier de teerling reeds was gewor
pen. Toch gaf Z.Exc. er voorkeur aan, het
amendement te bestrijden.
Het amendement is ten slotte aange
nomen met 5129.
De anti-revolutionnairen, Staatkundig
toelating van leden; invoering, wijziging j Gereformeerden, Chr.-Hist. (behalve mej.
of' afschaffing van plaatselijke belastingen
en het aanleggen en opheffen van inrich
tingen van openbaar nut.
Communist Wijnkoop kwam „in 't ge
weer" door een voorgestelde bepaling,
volgens welke de Raad, op voorstel van
den burgemeester leden van het college,
die den behoorlijken gang der zaken
trachten te verstoren, eerst voor een
maal, bij herhaling voor hoogstens vijf
vergaderingen de toegang zal kunnen be
let worden.
Natuurlijk zijn dergelijke, in onzen
tijd helaas onmisbaar geworden bepalin
gen den heer Wijnkoop een gruwel. Hij
acht ze in strijd met elk gezond begrip
van democratie.
De Kamer liet hem den 13en „heelemaal
alleen" staan in zijne opvatting. En de
heer L. de Visser was afwezig. Verder
nam niemand in de vergadering 't voor
den heer Wijnkoop op.
De Kajner nam zich den tijd om allerlei
amendementen rustigjes te wikken en te
wegen.
De agenda zal eenige uitbreiding onder
gaan. Er liggen weet men interpel-
latiën in 't zout. De Arbeidsbemiddeling
moet o.m. vóór het zomer-rèces worden af
gedaan. De crisis in den land- en tuin
bouw de heer Braat kwam met vragen,
waarop de Regeering zoo kort na de in-
terpellatie-v. d. Heuvel zeer bezwaarlijk
„iets nieuws" zal kunnen zeggen! zal
nog wel enkele uren vorderen, 't Is ech
ter niet waarschijnlijk, dat ons Lagerhuis
tot diep in de Junimaand zal bijeenbLijven
ditmaal. Het eerste jaar van een parlemen
tair tijdvak is nu eenmaal voornamelijk:
periode van voorbereiding.
In de zitting van Woensdag 14 Mei is
vastgelegd, dat de vrouw te onzent ook
benoembaar zal zijn voor het ambt van
gemeente-secretaris. Feitelijk was daartoe
door de meerderheid der Kamer reeds be
sloten toen het votum viel t.o. van de be
noembaarheid tot burgemeester, hier
boven genoemd.
Zelfs de anti-revolutionnair mr. De
Wilde bleek geneigd, hier meê te gaan
met het amendement, dat vrouwelijke ge
meente-secretarissen gedoogde. Maar:
toch gold voor hem en zijne fractiege-
nooten het sterkst: „principiis obsta!"
mr. Katz en de heer Snoeck Henkemans)
de Plattelander Braat, alsmede oe
Katholieken Van Hellenberg Hubar, Her
mans, Lookefeer, Van Vuuren, Kuiper,
Teulings, Feber, v. d. Bilt, Kortenhorst,
Schaepman en Engels stemden tegen.
Nogmaals, voor de Regeering betee-
kende de aanneming der amendementen,
de benoembaarheid der vrouw tot burge
meester en gem.-secretaris vastleggend,
een pijnlijke nederlaag.
Minister Ruys heeft doen begrijpen: het
ontwerp zal niet worden teruggenomen.
Wat niet belet, dat indien de anti-
revolutionnairen inderdaad gevolg geven
aan bun dreigement, tegen het ontwerp
te zullen stemmen, de positie van het njet gepleit voor
damsche Jongemannen Vereen bjj het
Leidsche boschje) en nu deze lente zijn we
al weer toe aan de eerste steenlegging
van het tweede Sportfondsenbad, dat aan
het begin van den Admiraal de Ruyter-
weg, in West, verrijzen zal.
Deze Sportfondsen-zweminrichtingen,
die aan den Heiligenweg, het Zui-
cierbad verder de niet overdekte ge
meentelijke dito's aan den Zeeburgerdijk,
aan den Schinkel, daarbij nog liet voort
durend toenemend aantal gemeentelijke
badhuizen voor kuip- en douohebaden,
waarlijk, hier in de hoofdstad beginnen
we nu toch langzamerhand de oude
nationale reputatie te vei liezen, dat we
een volk zijn uiterst zindelijk op puien en
stoepen die Betje de keukenmeid met
harsttocht tot in het overdrevene boent en
met water overplast, maar uiterst
waterschuw voor zoover het onze eigen,
lichamelijke pui betreft!....
We behoeven nu waarlijk niet meer te
vreezen dat de door de hitte gekwelde
stadgenoot in het warme seizoen, bij ge
brek aan een andere gelegenheid ter af
koeling in het grachtwater zal springen,
zooals dat blijkbaar een goede honderd
jaar geleden nog dikwijls, in zomersche
dagen voorkwam; heeft men toch destijds
het instellen van zee-
Kabinet-Ruys IV daardoor (aldus de be- baden in het IJ als „middel tegen de
kende Haagsohe Briefschrijver van „De
Tijd"), zeer wankel zou worden!....
Immers, de band tusschen de Rechtsche
partijen wordt aldus ganschelijk ver
broken!
De Regeering en de Rechtsche partijen
(zegt deze gezaghebbende politicus),
zullen goed doen, het overleg, destijds
„opzettelijk en welbewust" achterwege
gelaten, „op dit late, maar nog niet te
late uur, er zijn nog geen wetten van
groote politieke beteekenis door dit Kabi
net ingediend, even opzettelijk en wel
bewust te plegen"....
Het Katholieke Dagblad „Ons Noorden"
merkt, evenals de zooeven genoemde
Briefschrijver, op, hoe „een Kabinet,
dat steeds duidelijk beeft verklaard te
willen stednen op de partijen van Rechts,
- zich niet kan laten drijven in een rich
ting, welke met deze opvatting totaal in
strijd is, zonder zelf aanmerkelijk te ver
zwakken".
Het gebeurde heeft, hoe men de
zake ook beschouwt, de positie van het
zittend Kabinet dus allerminst krachtiger
gemaakt!..
In de afgeloopen week heeft de Senaat
de Indsiche Begrooting-1930. en die van
Suriname afgedaan en voor de Koninklij
ke bekrachtiging rijp gemaakt. Voor de
deliberatiën, welke aan deze beslissingen
voorafgingen, verwijs ik naar de ver
slagen.
Mr. ANTONIO.
Een nieuwe lente en nieuw geluld. Een oudte reputatie verloren.
Stadsreiniging. Rodin-tentoonstelling.
Zomertijd.... en tegelijkertijd, nu de
ijsheiligen ons blijkbaar eindelijk aan het
verlaten zijn, opnieuw: de lente. Ook was
er dit keer bij deze nieuwe lente het bij-
behoorende nieuwe geluid in den vorm
van de ministerieele stem uit den Haag
die inzake onze verbinding met den Rijn
nu eens niet het oude bekende geluid deed
hooren waarbij klanken opgingen als
„nog overwogen", „rapport afwachten",
„in studie", enz., maai* waarbij nu ten
laatste met een kort en krachtig: „Voor
Wijk bij Duurstede" aan de Amsterdam
sche verlangens die sinds lang het nieuwe
Rijnkanaal via genoemde plaats wensch-
ten, werd voldaan. Minister Reijmer heqjt
woord gehouden: reeds aan het feestdiner
op den dag van de opening der nieuwe
IJmuidersluis had hij laten doorscheme
ren, dat hij persoonlijk het hoofdstedelijk
standpunt t.a.v. de Rijnverbinding onder
schreef en dat hij binnenkort in dien zin
een beslissing zou nemen. Gezien echter
het feit, dat men feestelijke tafelspeechen
niet altijd naar de letter kan nemen en
gezien ook de ervaring dat het woord
„binnenkort" op de Haagsche departe
menten meestal een aanzienlijk langpr
tijdsbestek aanduidt dan het dit waar ook
elders doet, had men deze toezegging
niet al te ernstig genomen en had men er
in alle geval niet op gerekend dat de zaak
dan toch nog zoo spoedig voor elkaar zoü
komen. Zoodat dit geluid inderdaad als
nieuw aandeed en als een blijde lentever
rassing het Amsterdamsche milieu bin
nenviel
■p. p Bij het nieuwe, en het 'blijde dat de lente
j ,y® Beerenbrouck heeft i brengt, mengt zich voor velen ook altijd
m den loop der jaren in ons Parlement J!-
zóóveel nederlagen te verduren gehad, dat
hij gaandeweg wel „gehard" zal zijn ge
worden tegen dergelijke toch altijd pijn
lijke stootjes. Het échec van Donderdag 8
Mei was extra-onprettig. En gaf ook blijk
van eene verdeeldheid in de Katholieke
fractie, welke tot heel wat bespiegelingen
stof gaf, en: nog aanleiding'daartoe zal
verschaffen.
De Kamerzitting van Dinsdag 13 dezer
was een zeer-rustige, op 't kantje van saai-
worden toe. De .tocht door het ontwerp-
Gemeentewet werd voortgezet.
De nog altijd zoo kranige vrijz.kiem.
veteraan Ketelaar mocht een succesje
boeken. Art. 44 Gemeentewet bepaalt, dat
in eene Raadsvergadering met gesloten
iets weemoedigs. En zoo was er ook naast
dit eerste blijde bericht uit den Haag,
dat andere, dat van het overlijden van
Tfoelstra wat in vele Amsterdamsche har
ten weemoed wekte. In vele buurten
waaien roode vlaggen halfstok en groot
zal ongetwijfeld het aantal Amsterdam
sche „partijgenooten" zijn dat Vrijdag de
laatste eer in den Haag aan hun leider
brengen gaat. Wél hebben en behouden
zy, hier, in eigen stad hun leiders, hun
V ibaut, hun Polak, hun de Miranda,
maar de oude Pieter Jelles was toch altijd
gebleven de leider, het symbool, ook al
was bij dan de laatste jaren voor het prao-
tische leven verloren en trad hij hier al
lang niet meer op.... En bewust of on
bewust wordt gevoeld, dat er in de roode
gelederen geen enkele figuur is die ook
maar voor een deel de thans voor-goed
opengevallen plaats kan innemen....
Het nieuwe geluid inzake den Stads
schouwburgkwestie is nog wel niet ge
sproken, maar het zweeft, om zoo te zeg
gen B. en W. reeds op de lippen: het
nieuwe geluid, dat wij trouwens reeds da
delijk na den negatieven uitslag der stem
ming inzake benoeming van een vasten
bespeler voorspelden en waarbij gedecre
teerd zal worden dat het Leidsche plein
voorloopig half om half bespeeld zal wor
den door de twee solliciteerende partijen:
het Amsterdamsch en de Kon. Ver. Het
Ned. Tooneel. De 'besprekingen zijn thans
al zoo ver, dat een dezer dagen deze nieu
we voordracht in het gemeenteblad ver
schijnen zal, een voordracht, die, als niet
alle teekenen bedriegen, er in dén Raad
wel door zal komen. Zoo zal er dan een
voorloopige oplossing komen met allerlei
nadeelen, in de eerste plaats1 voor de
beide „spelende partijen" die, gezien de
toch al niet zoo bijster vriendschappelijke
verstandhouding, elkaar in de gangen en
kleedkamers van 't door beiden te gebrui
ken gebouw, nog wel eens leelijk in den
weg zullen loopen, maar althans met
dit eene voordeel, dat het publiek waar
schijnlijk enkele maanden lang een uiterst
gevarieerd tooneelprogramma te aan
schouwen zal krijgen. Er zal artistiek ge
sproken, ongetwijfeld zwaar geconcur
reerd worden nu de kans op den maar
schalksstaf van alleenheerscher in Neer-
lanos eerste schouwburg aan het einde
uf-w i Y001"100^^6 Periode nog altijd
blijft lokken
Voor Amsterdam geldt overigens niet
alleen het oude „een nieuwe lente, een
nieuw geluid", maar welhaast ook het
nieuwe.... „een nieuwe lente en een
nieuw... bad!" Bad- en zweminrichtin-
Lfïü1-' gemeentelijke als particuliere,
schieten de laatste jaren als paddestoelen
uit den grond, zou men kunnen zeggen
als het met de beeldspraak die hier lich
telijk ernaast is, op een accoordje wordt
gegooid De vörige lente beleefden we de
openstelling van een nieuw groot zwem
bad, bet z.g. Sportfondsenbad in de oude
gebouwen van de Oostergasfabriek aan
de Lmnaeusstraat (nadat we nog maar
kort daarvoor ons mochten verheugen in
d© aanwinst van het fraaie, modem p
zwembassin in het gebouw der Ster-
schandelijke gewoonten van onbeschaamd,
geheel naakt in de stadsgrachten te
zwemmen", zooals de oude kronieken ver
halen?
Wie zal heden ten dage het toch altijd
min-smakelijke grachtwater verkiezen
boven bet op alle mogelijke manieren ge
zuiverde en gecontroleerde van genoem
de, te kust en te keur staande inrichtin
gen?..
Dat, niettegenstaande de rioleering,
niettegenstaande een beter spui-systeem,
niettegenstaande allerlei verbodsbepalin
gen onze grachten, naar ik reeds aanstip
te, nog altijd niet zoo heel zindelijk zijn,
wat het water betreft, ligt voor een
deel wel aan het feit, dat het straatvuil
enz. nog altijd voor een groot deel ver
voerd wordt in open houten schuiten, wel
ke niet afgedekt kunnen worden. Onze
stedelijke Reinigingsdienst moge in veel
.opzichten te loven vallen, hier, met dit
vervoer dat geschiedt met materiaal dat
gedeeltelijk meer dan 50 jaar in gebruik
is, kan zij met recht nog achterlijk heeten.
Wat de vuilverwerking aangaat is de
dienst zeer zeker „bij" en lofwaardig
modern: al het opgezamelde vuil toch
gaat sinds 1913 naar de Inrichting voor
Vuilverbranding benoorden het IJ waar
bij duizenden kilo's tegelijk het afval ia
de roodgloeiende vuurmonden verdwijnt.
De saamgekoekte massa, die daar ln den
oven achter blijft, wordt gebruikt voor het
maken van geluiddempende wegbedek-
kingen die in zoo snel tempo de geheele
binnenstad en de hoofdwegen daarbuiten
aan het vervoeren zijn en waar we met
recht trotsch op zijn. Met het vuilvervoer
zijn we er daarentegen nog niet.Wél
gebruikt men de laatste jaren ook al,
speciaal voor het vervoer van huisvuil, ge
sloten vuilniswagens (motorische zelfs!)
met afneembare gesloten bak die door
middel van een kraan in een schuit wordt
overgezet; maar of de gemeente nu al
op die gesloten schuiten de opvoedende
woorden laat schilderen: „werp geen vuil
op straat of in de gracht", het zal niet
veel helpen als zij zelf met haar andere,
open vuil-schuiten, waar veel van afvalt
en afwaait, het slechte voorbeeld blijft
geven. Gelukkig zal nu aan dezen toestand
een eind komen. B. en W. hebben n.1. den
Gemeenteraad voorgesteld om een belang
rijk gedeelte van het drijvend materiaal
der Stadsreiniging te vernieuwen, waar
door dan ook de open houten schuiten
worden vervangen door ijzeren schuiten
van grooten inhoud, welke afgedekt en
beter gereinigd kunnen worden.
Aangeschaft zullen worden 44 ijzeren
beunschuiten, 50 ijzeren schuiten, be
nevens 5 motorsloep booten. Daarmede zal
de vloot van onze Reiniging aanzienlijk
zijn uitgebreid en gemoderniseerd en zal
ook deze dienst in vrijwel alle opzichten
„model" zijn en tot voorbeeld voor andere
gemeenten kunnen strekken.
Het nieuwe geluid in het rijk der beel
dende kunsten werd, om dan toch maar
weer met dit geluid te eindigen, deze
lente niet gesproken door onze moderne
schilders, die voor een deel hun nieuwste
werken in het Stedelijk Museum laten
zien door middel van een voorjaarsten
toonstelling van de „Onafhankelijken",
™aar door den Franschen beeldhou
wer Rodin. Men heeft in enkele zalen van
genoemd museum een aantal van zijn wer-
n 111 °rigineel en afgietsel, afkomstig
uit het musée-Rodin te Parijs, bijeenge
bracht en alhoewel deze kunstenaar al
weer tot een vorig geslacht behoort,
alhoewel ook vele van zijn stukken, zooals
b.v. Le Penseur (De Denker) uit ontel
bare reproducties ook hier te lande over
bekend mogen heeten en als zoodanig den
titel oud" eigenlijk konden dragen,
Z1>in deze beelden, deze portret-busten enz.
zoo „levend", zoo geladen als het ware met
geniale scheppingsmacht, dat zij' een
ieder die er voor komt als volkomen
„nieuw" aandoen, nieuw pakken en ont
roeren..Een „groote" tentoonstelling
is het in alle opzichten en voor wie nu
eens wil zien wat beeldhouwkunst, een
kunst die in ons land eenigszins achter
aan komt, of althans kwam, eigenlijk i* eB
kan.doen, ga dit zien!
