SSS3£S53SB^P «sa
SJ £!SnrwTr:etengttkSt;P=
UIT DE WIJDE WERELD
Per auto naar het Buitenland
Ingezonden.
Heuwe soorten en het beter selecteeren van
■e Jucuinda. Bepalen wij ons tot de nieuwe
oorten, die o.m. op het proefveld van (ien
;eer Tervoort, voorzitter van de Tmnbouw-
•ereniging „De Eendracht" te Beverwijk zijn
;eteeld. Men is ongeveer 4 iaar geleden met
eze proeven begonnen fnet iS verschillende
ioórten, waarvan er thans nog 2 als uitnemen-
•e planten zijn overgebleven, n.1. de „Ober-
chlesien" en „Moulin Rouge'welke laatste
(orspronkelijk als Oberschlesien was ge-
fcverd, doch waarvan spoedig bleek, dat zij in
lunstigen zin daarvan afweek, Ze was n.1. nog
vruchtbaarder, terwijl de bladen evenals de
lloemstengels stevige lange stengels hebben;
ce bladhoeveelheid is iets minder en de kleur
vijkt ook af van de Oberschlesien. De vruch
ten gelijken wel op elkander.
Wij kunnen ten zeerste aanbevelen proeven
net Moulin Rouge te nemen op grond van
hetgeen te Beverwijk is waargenomen. De in
<it voorjaar aangelegde bedden geven krach
tig ontwikkelde planten met vele mooie groote
vruchten. Een hoek het vorig jaar aangelegd,
gaf een oogst, dien men gezien moet hebben
om het te gelooven: het geheele veld. lag als
het ware bedekt met groote, mooie gelijk
matige vruchten. Deze hoek is ongeveer 9 Are
groot. De eerste pluk had plaats op 20 Juni en
leverde op 77 sloffen van 3 K.G. per slof; de
tweede pluk geschiedde op 23 Juni en gaf niet
minder dan 230 sloffen. En nog waren de
planten beladen, alsof de oogst nog moest be
ginnen. Een samenvatting van den totalen
oogst beloopt 800 A 900 sloffen. En dat van
zoo'n klein oppervlak.
De bedden van 3 en 4 jaar oud waren on
geveer in diezelfde mate met vruchten beladen.
Was de Oberschlesien een aanwinst, in nog
meerdere mate is dit het geval met de Moulin
Rouge. Het is geen wondier, dat deze plant de
aandacht te Beverwijk treft van velen, en bijna
dagelijks bezocht wordt door tal van tuinders.
Wij vermelden nog, dat de vrucht mooi, groot,
lichtrood en vrij vast is, terwijl de smaak
goed is.
Nog een paar soorten trokken de aandacht
a.1. „Nathilda" en „Aberdeen", maar tot nu
ipant Moulin Rouge de kroon.
Het spreekt vanzelf, dat de bemesting hier
ten groot woord heeft mede te spreken, te
neer omdat in dat opzicht de aardbei wel eens
n de versukkeling is.
Kunstmest kan zeer goed gebruikt worden
11 bevelen wij daarvoor aan per Are 12 K.G.
"atentkali, 12 K.G. Superfosfaat of slakken
leel en 8 tot 10 K.G. Chilisalpeter. Voor oog
ten als van Moulin Rouge zal een zwaardere
femesting vrij zeker noodig zijn. Men dient
chter rekening te houden met den bemes-
togstoestand van den grond; naarmate die
bter is, kan de bemesting iets minder geno
ten wonden. P.
dat ons land ln 1929 naar Duitschland Jongkees, BokJuchter, De/ker—-KI Ik,
uitvoerde 36 millioen K.G. boter of wel A. Ruymgaart, Teun©—-van u Vijgn
rond 80°/o van onzen totalen boterexport! en Van Zdj'1Corndissen, benevens de
In de eerste vijf maanden van het heeren, Ds. Enklaar, 1. de Hooglh, .1.
loopende jaar bedroeg de boterexport Kamman, G. A. Niessink, Ds. F. 1 otter-
naar Duitschland 12.8 millioen K.G. van naar en I>r. M. G. Vroom.
de 17.3 mill. K.G. totaal. Vele stadgenooten stelden reeds weder
Om een idee te geven van de betee- hun huizen open voor logies der leueo
kenis voor onzen boterexport van een van het beroemde oorps. Otis vriendelijk
Duitsch invoerrecht ad f 30 per 100 K.G., verzoek is, dat bij den secretaris, wonende
wijzen wij er ORj dat gerekend naar onzen Loodsgraoht 68, nog meer opgaven voor
Duitschen boterexport in 1929 een invoer- loigies [mogen binnenkomen.
recht verschuldigd zal zijn een bedrag ]>e muziek op Huisduinen kan door
f 11 millioen. Landb. Red. Hbl. iedereen bij de thee worden beluisterd;
's avonds is het concert tegen zeer lage
prijzen toegankelijk voor oud en jong.
k x vrnwrFRFPHT at KMAAR INaar we van een bekend stadgenoot ver-
KANTONGERECHT ALRMAAK. namellj i3 een corps van dit gehalte ruim
,r T ,j 20 iaar geleden ook hier komen spelen, en
Zitting van Vrijdag 11 Juli. oogstte dit veel bijval. Het is dan ook in-
Wederom een belangrijke beslissing met derdaad volgen nog
betrekking tot personenvervoer in daartoe zonderheden. Het zal van hoog gehalte
van...
niet goed gekeurde vrachtauto's.
zijn.
De intocht na aankomst van den trein,
De 48-jarige heer J. P., vischhandelaar Imorgens, zal z<eer feestelijk zijn. er-
te Den Helder, heeft in verband met zijn moedehjk zal het Redelijk Muziekoorp
bedrijf in gebruik een vrachtautomobiel, hen voorafgaan en naar het Stadhuis
die hij tevens bezigt om met huisgezin en brengen, waar B. en W. een aubade
verdere familie of feestdagen uitstapjes te I wordt gebracht.
dtoïï tevens braigt om m^huisgezm en brengen, waar B en W ^aubade
verdere familie of feestdagen uitstapjes te wordt gebracht. De heer Burgemie
maken en de auto te dien einde ingericht eere-vooratter ontvan^ hen dan, en het
gelijke politie en betaalt bovendien aan de hoogacnting.
belastingadministratie een zeker bedrag Het comité van ontvangst:
boven zijn gewone aanslagen. Ondanks al ir. W. S. F. Moiiheunus, voorzitter,
die voorzorgen werd de heer P. op Hemel- J. Fijting van Walsuan, secr.-penn
vaartsdag te Koedijk, terwijl in zijn die gaarne bewijzen van belang-
vrachtauto zich bevonden 8 kinderen, 51 stelling ontvangt,
van bestuurder, 3 van zijn zwager, bene
vens de respectieve ouders, totaal 12 per
sonen, aangehouden en proces-verbaal op-1 WONDERLIJKE REDDING VAN EEN
gemaakt, omdat de auto bevatte meer dan
8 personen, dus een dienst uitoefende, ter
wijl het motorrijtuig voor dat doel niet
was goedgekeurd.
De heer P. stond dientengevolge Vrijdag
terecht en gaf alstoen een uitvoerige toe
lichting, waaruit bleek, dat van een per-
HOUTHAKKER.
financieele vergoeding genoten. „In his
steps" is een verhaal van wat de ervarin
gen van Jezus zouden zijn, bij een weder
verschijning op aarde onder de moderne
toestanden. Ook in het NederlandBch is
het verschenen.
„PARIJS BIJ NACHT".
Een droevige truc!
De buitenlandsche toeristen, wier mee
ning omtrent de „verdorvenheid" van
Parijs versterkt wordt door de lokkende
reclames van reisbureaux, die gedurende
de late avonduren tochten per autoear
organiseeren om het nachtleven te laten
zien, zijn diep teleurgesteld dooi een
klein bericht in de bladen.
Tijdens een zg. gevaarlijken rit door
Paris la nuit" werden zij tot dusver 111
een duister, rookerig cabret in het Quartier
des Gobelins gebracht, waar een afschu
welijke uitgedoste helleveeg, „la lionne
de Moufletard" genaamd, temidden van
een groep vagebondeu gruwelijke liedjes
zong en dreigende woorden tot de toe
risten richtte. Het wac bepaald griezelig.
Maar wat is nu gebleken De „lionne
de Mauffetard" was geenszins een vrouw
uit de duistere lagen der maatschappij,
maar Mme. Ino, zangeres bij de Opera
Comique, die door de organisatoren van
„Paris la Nuit" was geëngageerd cm de
bezoekers te doen huiveren I Ze is niet
tevreden met de behandeling harer werk
gevers, heeft dezen een proces aange
daan en eischt 25.000 franos van hen 1
Ook is aan het licht gekomen, dat zich
onder de „vagebonden" een zanger van
de Opéra bevindt
De truc is ontdekt, de illusie is gebroken.
HOND MET MILITAIRE EER
BEGRAVEN.
Maakt Uw Vicantlerels per luxa 7-pera. Ai, 0
Vraagt onze lage tarieven voor ritten van
meerdere dagen, in binnen- en buitenland
MOORMAN" Tel. 470
darage
De houthakkers in de bosschen bij de
Forsmo in het Angermonland-district
zijn vol van de wonderlijke redding van
een hunner kameraden, zekere Pettersson,
uit de wilde kolken van de Forsmo-
DUITSGHLANDS INVOERRECHT
OP BOTER.
Verhooging gaat reeds spoedig in
De Directie van den Landbouw deelt
mide, dat, blijkens telegrafisch bericht
vu onzen gezant te Berlijn, het ver-
h<Dgde invoerrecht op boter (60 Mark
pe 100 K.G zeer binnenkort, misschien
reids dezer en uiterlijk 1 Aug. a.s.
inwerking zal treden.
Jij het bericht, dat Duitschland de
ve-hooging van het invoerrecht op boter
reids volgende week, uiterlijk over drie
wek,en zal doen ingaan, te.ekent het Hbl.
aai, de grootste pessimisten in vakkrin-
gei dit niet vóór 16 September hadden
veiwacht.
Een en ander is een gevolg van het
Duitsch-Finsche handelsverdrag, waar
over eerst te Helsingfors en, toen deze
doodgeloopen waren, te Berlijn is onder
handeld. Als resultaat is toen overeen
gekomen, dat Duitschland zijn invoer
rechten op boter, kaas en margarine
mocht verhoogen, doch dat Finland daar
tegen zemelen en stikstofmeststoffen aan
een hooger tarief zal mogen onderwerpen.
En als gevolg van de meestbegunstigings-
■jlausule zal nu ook voor onze boter het
Duitsche invoerrecht gaan stijgen tot 50
lark of 30 guideD per 100 K.G.I
Reeds werd er in kringen van Duit
se importeurs over gemompeld, dat als
vrder uitvloeisel van het Duitsch-Fin-
sCe accoord een Duitsch rijksmonopolie
vot den invoer van boter en kaas zou
TOden ingesteld, d.w.z. dat er een rijks-
inprtbureau zal worden opgericht, dat
in (9 plaats zal treden van de invoer-
bfmoiingen der particuliere importeurs.
Jf, z«lfs zou Duitschland reeds met Fin-
laid zjn overeeugekomen, 8 millioen K.G.
b<ter n 3 millioen K.G* kaas af te nemen.
Tensotte herinneren wij er nog aan,
Veterman zendt eenige geschreven en ecrwge
ongeschreven brieven in: Hoe ze t graag wil
den.... en hoe ze het doen, bij eenige karika
tuur-koppen.
Cornelis Veth schrijft over „De neger in de
Caricatuur".
Verder vinden we een artikeltje over „rluist,
750 jaar oud" door Van den Eeckhout, een
mystiek verhaal van Ivans: „Zwarte Paarden
over „Roshilde, een oude Deensche stad
waarvan L. W. Bierens de Haan een bezoek
bracht, een grappig verhaal van B. Bruins:
„Avontuur van twee amateur folkloristen en
een verhaal van oud en jong door Phila Kamp-
fraath-Malienpaard. „Het droevig uiteinde van
Jacko, de baviaan", met teekeningen van V^r-
stijnen.
Verschenen bij W. de Haan, Dtrccht: No-s.
25 en 26 van „Kie-ke^boe". Kiekeboe, het dui
veltje uit het doosje, komt nu bij de konijnen
terecht en mag daar blijven. Jantje vertelt hoe
hij mag wandelen met Mammie, een ander
Jantje knipt leuke huisjes, stoeltjes, tafeltjes
en nog veel meer en Daan haalt suiker in-
plaats van zout, waardoor de stamppot erg
raar smaakt!
Zwemmen is de meest gezonde sport.
Leert het dezen zomer.
sonemdienst tegen betaling geen sprake stroomversnellingen. Het is gewoonte,
was en de auto alleen werd gebezigd ten ^et gekapte hout in de rivier te werpen,
genoegen van huisgezin en familie. waar de wilde stroom de stammen voor-
Er kon dus in het onderhavige geval bij (je watervallen en stroomversnellingen
niet worden gezegd, dat bedoelde auto I naar beneden voert, waar het hout dus
werd aangewend als openbaar middel van zonder kosten zoo ver mogelijk naar de
vervoer. verzamelplaats wordt vervoerd. Soms
De heer Ambtenaar was dan ook in zijn stapelen de stammen zich echter op en
requisitoir de meening toegedaan, dat hier Vormt zich in de rivier een barricade,
van een dergelijk veirvoermiddel in' den zin pettersson behoorde tot drie arbeiders,
der wet, niet kon worden gesproken en Djie Zulk een barricade, die gevormd werd
het O. M. requireerde mitsdien vrijspraak, door één groote stam, die een vlot van
De Kantonrechter ging evenwel in1 zijn stammen tegenhield, uit den wegmoesten
vonnis nog verder, verklaarde het ten laste ruimen. Plotseling brak de stam door.
gelegde wel bewezen, doch niet straf- De twee andere arbeiders sprongen op
baar en ontsloeg den verdachte roitödien 1 zij, doch Pettersson werd door den stroom
van alle rechtsvervolging. meegesleurd. Langs het dooreenwoelende
Een' dergelijke belangrijke beslissing bout en bruisende draaikolken schoot de
werd onlangs door den Kantonrechter ge- ongelukkige weg naar de twee water-
nomen in een analoge zaak, waarin het vallen, die de Forsmo even verder vormt,
betrof een groentehandelaar uit Velzen, Even nog zag men 'hem, nadat hij den
die te Lammen te dier zake was aange- eersten waterval reeds gepasseerd was.
houden en geverbaliseerd. Spoedig had zich in de omgeving
en langs de rivier het bericht van Pet-
tersson's nood verspreid, toen plotseling
Pettersson zelf verscheen, mat en bleek,
niet enkele kneuzingen aan het reehter-
bèen, maar overigens ongedeerd. Hij had
kans gezien, boven op een der vlotten te
Den Helder, 10 Juli 1930. klimmen en had zich gedurende den val
langs de beide watervallen er op weten
vast te klemmen. Over een afstand van
een- mijl was hij door de stroomvorsnel-
ing meegesleept en had toen kans ge
zien aan land te komen.
Te Dennlson in den staat Ohio is een
hond met militaire eerbewijzen ter aarde
besteld.
Bing, zoo heette het dier, was een
regimentshond. In 1917, nadat de Ver-
eenigde Staten aan Duitschland den
oorlog hadden verklaard, vertrok hij met
zijn regimentsbroeders naar de Fransche
slagvelden, waar hij spoedig van zich
deed spreken Hij bezat namelijk een nog
fijner ontwikkeld reukorgaan, dan de
meeste van zijn soortgenooten en dienten
gevolge was hij in staat onmiddellijk in
geval van een gasaanval de soldaten te
waarschuwen. De mannen kregen daar
door voldoenden tijd om hun gasmaskers
aan te doen en menige afdeeling is aldus
door Bing's waarschuwend geblaf van
den dood gered.
Na den oorlog werd aan Bing door de
Amerikaansche regeering een levenslang
pensioen van 60 dollar toegekend. Hij
heeft er nog bijna twaalf jaar van kunnen
profiteeren.
BEZOEK VAN BUITENLANDERS.
„Leger des Heils" gala-concert.
Hooggeachte Redactie.
Het comité voor ontvangst van
„The Glapton Oongress Hall-Band" van
bet Londensche Heilsleger Corps ont
vangt reeds veel medewerking. Een groot
DRIE-EN-DERTIG MILLIOEN
EXEMPLAREN.
Moet men predikant Charles Monroe
aantal zaken gaf advertenties op voor het -•
WC '^n^'ie^ve^r Un mter-
ook te komen, \olgende week zullen een nationaal be^en^ geworden boek. „In his
groot aantal winkelbiljetten uwe aandacht waarvan jn 34 jaar tijds in de ge-
trekken. Daarna lette u met ai onze btn-- heele wereld 33.000.000 exemplaren zijn
gers op de advertenties. Houdt den dag I ygrkocht. Het is in tientallen talen ver-
en avond tty. taald. Maar door de een of andere vergis-
Het oaimté bestaat uit ondersaande per- siUg dominee Sheldon niet in het bezit
sonen, behalve de reeds genoemden, eere- LekomeT1 of geblevra van auteursrechten,
voorz. en bestuur, t.w. de dames de Boer-1 Hij heeft voor zijn arbeid nooit eenige
TIJDSCHRIFTEN. WEEKBLADEN enz
„De Stad Amsterdam" van 11 Juli heeft een
goed geslaagde photo vim het bezoek der Zuid
Afrikaansche studenten op het oogenblik, dat Ir.
Monhemius hen toespreekt. Twee volle pagina's
zijn gewijd aan ons naburig eiland Texel, waar tal
van aardige opnamen genomen zijn. Ook de tekst
erbij is aardig en levendig beschreven. Van de
vele opnamen uit binnen- en buitenland willen wij
Vermelden de mooie photos van de begrafenis van
Nap de la Mar. We krijgen een goed beeld van
de enorme menschenmenigte, die bij den stads
schouwburg stond tijdens het uitdragen van de
baar, alsmede van den schat van bloemen op het
kerkhof. De voorplaat stelt voor een jongetje naast
een blok Ijs gekiekt, dat als remedie tegen de
groote warmte daar naast hem ls geplaatst, terwijl
een aardige Jordaan-opname een goeden Indruk
geeft van de typische sfeer in dit stadsdeel. De
middenplaat stelt voor een zwaargeladen zolder
schuit met steenkool. „Wintervoorraad" is de titel.
Dan is er nog een mooi oud geveltje te Hoorn.
DE BEDELAARS VAN NEW YORK
(STAD).
Een commissie, welke een onderzoek
instelt naar de economische toestanden in
iïew York (stad) heeft ook het bedelaars-
Traagstuk bestudeerd. De commissie con
stateerde een groote toeneming in het
aantal bedelaars gedurende den laatsten
tijd. Naar schatting halen deze bedelaars
per jaar samen ongeveer 10,000,000 op.
Toch zijn er maar 2000 officieele bede
aars, waarbij er dan nog ongeveer 1765
omen, die venten met veters, knoopjes,
Tcifers, potlooden e.d.
De voorzitter van de oommissie, Wil-
hm Hodson, heeft een oproep aan het
Pbliek doen verschijnen, toch niet te
geen aan bedelaars.
IAAML. VENN. DIEVENBENDE.
Geen nette firma.
TeBerlijn hebben 22 jongelieden te-
reohtestaan, die zich onder den naam
Baudibstahi A.G., hij bij afkorting Bau-
diag, adden aaneengesloten met het
doel, cLfgtalien te plegen, vooral bij bouw
bedrijf.
De „voornaamste aandeelhouder*
kreeg, wagens het plegen van 27 ernstge
diefstailn( l1/- jaar gevangenisstraf met
aftrek va vier maanden preventief, een
ander tw» jaar en drie maanden, de rest
kortere Siafien, het eenige vrouwelijke
lid der fiiua vier maanden. Vijf deelne
mers werdu vrijgesproken.
Verschenen bij C. J. van Houten en Zoon
te Weesp: het Juli-nummer van „Ons Eigen
Tijdschrift".
A. Penning opent dit nummer met een
merkwaardig artikel over „Verborgen Facet
ten in Parijs", waarbij hij de ville lu-mière
vergelijkt met een brillant, waarvan het over-
groote deel der geslepen facetten voor on
ingewijden - ook voor de Parijzenaars zelf
verborgen blijven. Hans Boereback teekende
er eenige geestige illustraties bij.
}{ort ver haai
HET AVONTUUR VAN DEN
WIJSGEER
Ze zaten aan de table d'hote van een
Duitsche provinciestad tezamen, 'n groep
handelsreizigers, ambtenaren, geleerden
enz., en ook een vrij talrijk gezelschap
leden van een jachtclub. Ieder dezer laat
sten kwam allengs aan de beurt om zijn
avonturen te verhalen, die aan bluf niets
te wenschen overlieten. Daar vroeg een
der aanwezige wijsgeeren het woord.
Wat zal die te vertellen hebben?
dacht men.
Maar het viel mee, want direct had de
geleerde ieders aandacht, toen hij zijn
spannend verhaal begon.
Ik werd eens door een vriend, die in
Noorwegen uitgestrekte bosschen bezit,
uitgenoodigd deel te nemen aan een door
ïein en verscheidene zijner buren ontwor
den berenjacht. Men was een stevig paar
deren op het spoor. Met een-jachtmes en
een buks gewapend, werd mij mijn post
aangewezen. Tot mijn ongeluk werd ik
gescheiden van het gezelschap en de drij
vers en zag ik mij plotseling alleen aan
den rand van een duizelingwekkenden af
grond, waarover een boomstam gelegd
was, die als brug moest dienen. Opeens
hoor ik een vreeselyk gebrul achter me
en me omwendende, zie ik een beer recht
op mè afkomen. Mij bleef geen andere
keus dan te beproeven den tegenove^e-
stelden kant te bereiken.
Ik nam het mes in den mond. de buks
in de band en sloeg het gevaarlijke pad
over den boomstam in. Toen ik daar mid
den op stond, zag ik tot mijn ontzetting,
dat een andere beer aan de overzijde van
den afgrond mij wachtte. Ik was verlamd
van schrik. De buks ontviel mijn hand en
stortte in de diepte, en toen ik mijn vrien
den te hulp wilde roepen, liet ik ook mijn
mes uit den mond glippen. Voor en achter
me een woest beest, beneden mij een vree-
se lij ke afgrond.
Eenigszins vermoeid, nam de vertelleT
zijn glas, vulde het en ledigde het in één
teug. Het gezelschap, dat in ademlooze
spanning het verhaal gevolgd had, kwam
allengs tot zichzelf, en een der jagers
waagde eindelijk beschroomd de vraag:
En wat gebeurde er toen met u?
Ik? antwoordde op een gedemp-
ten toon de berenjager, ik werd door
de beesten geheel en al opgevreten.
DE KLEEDING VAN SOLLICITANTEN
Een eigenaardige discussie loopt dezer
dagen door de Engelsohe onderwijspers.
Het betreft de schijnbaar onbeteekenende
kwestie van een sollicitant, die minder ge
lukkig is geweest, doordat hij bij de tradi-
tioneele bezoeken bij hoofd der school en
schoolbestuur verschenen was zonder
hoed. Is een onderwijzer door het feit dat
hij blootshoofds zijn sollicitatiebezoeken
aflegt, minder geschikt? Het schijnt, dat
men in Engeland in het algemeen niet ge-,
diend is van deze op zichzelf onschul
dige sans-gêne. „Kom ik bij smoorheet
weer in mijn badpak voor de klas?" vraagt
een inzender in de „Times". Dat de hoed
(met den wandelstok en de handschoenen)
bij bezoeken meestal in de gang worden
achtergelaten bewijst nog niet, dat men
bij gewichtige gelegenheden zich zonder
deze attributen mag aanmelden bij de
autoriteiten.
Het zou aardig zijn, de meening in ons
land betreffende deze kleedkwestie te ver
nemen. Het is bekend, dat sommige krin
gen aanstoot nemen aan de pet, die het
•hoofd van den een of anderen onderwijzer
bekroont. Is men gediend van sollicitan-
tenbezoek, afgelegd' in rijbroek en mian-
chesterbuis?
Natuurlijk zit er meer aan' deze zaak
vast dan een simpele toiletkwestie. Men
krijgt ook door het toilet een (zij het'op-
pervlakkigen) indruk van den goeden
smaak en het gezonde verstand van de
candidateni Men gaat niet tennissen in zijn
rok met hoogen hoed en zal zijn gasten
niet ontvangen in zijn hemdsmouwen op
huissloffen.
LAWAAI EN GEZONDHEID.
Een noodtoestand.
Volgens een verslag van een commissie
tot bestrijding van het lawaai, ingediend
bij den commissaris voor de gezondheid
van dé stad New York, bestaat er te New
York en in andere groote steden een
noodtoestand als gevolg van de gewel
dige toeneming van het lawaai in de
laatste paar jaren.
Proeven, door de commissie genomen,
hebben bewezen dat lawaai inderdaad
nadeelig is voor menschelijke wezens en
verklaard wordt dat tenzij het verminderd
wordt de gezondheid en de efficiency van
grootest'adsbewoners er onder zullen
lijden.
Door middel van een toestel om een
verhooging van den druk op de hersenen
te maken hebben de onderzoekers gecon
stateerd, dat het stukslaan van een opge
blazen papieren zak den druk tot het
viervoud van het normale deed .stijgen en
sterker dan de druk voortvloeiend uit een
inspuiting met morfine of nitroglycerine
Harde geluiden hebben ook invloed op
de stofwisseling, veroorzaken gcdeelte-
lyke of al geheele doofheid, beletten con
centratie, hebben een nadeeligen invloed
op het leeren zoowel van kinderen als van
volwassenen en belemmeren ernstig de
normale ontwikkeling van zuigelingen en
kleine kinderen. Lawaai doet vermoeid
heid toenemen, sloopt het zenuwstelsel en
is aansprakelijk voor tal van kwalen
De commissie dringt er bij de stedelijke
autoriteiten op aan onverwijld maatrege-
t™"®, aarl d(«en noodtoestand
net hoofd te bieden door bestraffing der-
•geilen dio onnoodig lawaai maikGii.
Sedert dien beeft de jachtclub haar
leden verboden in vreemd gezelschap hun
jachtavonturen te vertellen.
DROEVIGE HYGIËNISCHE
TOESTANDEN TE BOEKAREST.
De Poster Llioyd bericht uit Boekarest,
dat in de laatste aflevering der Dimineata
een artikel is versohenen onder den titel
„Boekarest de hoofdstad der epidemieën"
ln dat artikel wordt er o.a. op gewezen,
dat nergens op de geheele wereld zooveel
besmettelijke ziekten worden vermeld, als
in de Roemeensohe steden. En verder:
„Bij ons in Roetaienië zijn de epidemieën
om zoo te zeggen permanent. De autori
teiten verkondigen wel strenge maatrege
len ter bestrijding der ziekte, zelfs ter
voorkoming van deze, doch alles blijft bij
papier, of nieuwe „preventieve maat
regelen" worden eenvoudig uit oude ge
neeskundig© leerboeken afgeschreven. De
waarheid is, dat de maatregelen niet- toe
gepast worden, noch door den genees
kundigen dienst, noch door het publiek.
De zieken worden bij ons niet geïsoleerd
en verspreiden dus de kiemen der ziekte.
Onder deze omstandigheden lijkt het een
grap, dat de hoofd-districtsgeneeshoer
van Boekarest niets beters weet te be
schikken, dan dat de ruimte voor de toe-
schiOTiwers in d© bioscopen met welrie
kend© stoffen moet worden geparfumeerd.
Dit zal de epidemieën werftelijk niet af
schil kken, nog iminder echter den naam
van Boekarest van een© der meest ver
peste steden van Europa verbeteren."
TWEE HANDEN.
De Academie van geneeskunde gaat
propaganda maken voor het gebruik van
beide handen, d.w.z. voor de geHjkwaar
\\wl VÖL Iinker- m rechterhand.
Wiaaroim, zegt zij, moet de linkerhand
altijd als onbekwaam, ja nutteloos wer
den beschouwd. Zij wekt de ouders op
bun kinderen van jongsaf er aan t-e ge
wennen zich gelijkelijk met belde handen
te bedienen. De toekomsc ls aan de men-
schen, die bun twee handen even vaardig
uit de mouw weten te steken.
HET AARDBEVINGSMANNETJE.
Uit Bali wordt aan het „Soer. HbL" ge
meld:
Gedurende een zeker aantal dagen1 door
kruiste Denpasar en naaste omstreken per
dogcar een kleine Baliër, getaxeerd op
circa 12 jaar of iets ouder; al rijdende
blies hij op een soort herdérsfluitje, 4
6 tonen bevattende, om attentie te trekken.
En dit gelukte maar al te wel. Dit man
neke maake n.1. den goedgeloovigen Ba-
licrs wfjs, dat hij met de laatste aardbeving
uit den grond verrezen was en toover-
kracht bezat om allerlei ziekten te gene
zen. En men geloofde hem; onder dege
nen, die tot hem kwamen om hulp, waren
zelfs ontwikkelde menschen, het stroomde
naar hem toe en het mannetje liet flink
betalen. Een soediara (broeder) van een
oppasser van den assistent-resident bleek
f 10 te hebben geofferd, doch werd niet
beter. liet werd' tenslotte zoo'n publieke
afzetterij, dat de controleur van Banidöeng
zich er mede moest bemoeien, die den man
liet arresteoren. BH zijne arrestatie had
mi zyne zakken vol bankpapier. En thans
regent het natuurlijk klachten van alle
kanten van bedrogen lieden, die zwaar be
taalden, doch 'geen baat vonden voor
hunne kwalen en plagen!
