D© feestviering op Koninginnedag.
Mooi weer, de te groote hitte
in de straten.
Ja gelukkig, die al te groote hitte
waaronder we de laatste dagen gezucht
en gezwoegd hebben, is voorbij. Gauw
tevreden is een mensch niethij wil liefst
een zomer met mooi weer, en als dan de
zon komt en zegt, na een langdurige
koude en natte periodenou, hier heb je
me, dan' weeklaagt hij weer en hoopt maar
op wat minder. Intusschen is het een feit,
dat bij groote hitte de hersenen van den
mensch wel schoensmeer lijken te worden,
of roomboter als u dat liever heeft. Alles
gaat zoo'n beetje door mekaar loopen, je
wilt het liefst maar op een koel plekje
met niets aan dan met verlof een
zwempakje, zoo'n beetje klimaatschieten.
En allerminst wiltu Koninginnedag vieren
in zoo'n hitte.
Enfin, om het kort te maken't zag er
Zondag niet zoo bijster goed uit met dien
regen, maar Maandagmorgen vertelde de
barometer ons al, dat het weer goed zou
gaan. En zoo was er dan een aanvankelijk
wel bewolkte, maar geleidelijk opklarende
lucht, en de velen, die beroepshalve dien
morgen op straat moesten zijn, zuchtten
tevredenhè, hè, gelukkig, dat het
niet meer zoo warm is i
Aanvulling van het verslag van
Vrijdagavond. Telcjgram aan de
Koningin.
Wij moeten beginnen met een aanvul
ling te geven op het verslag betreffende
den feestavond der Ohr. Oranjevereni
ging. Na afloop hiervan is aan de ver
gadering voorgesteld aan Hare Majesteit
de Koningin een telegram te zenden van
den volgenden inhoud»Aan H. M. de
Koningin. De Ohr. Oranjevereniging te
'Den Helder, op 29 Augustus ter herden
king van Uwen geboortedag infeest^er-
gadering in »Oasino« bijeen, wenscht Uwe
Majesteit, onder verzekering van onwan
kelbare trouw aan het Huis van Oranje,
van harte geluk en bidt U God's onmis-
baren zegen toe. J. de Jong, voorzitter».
Dit telegram werd met algemeene stem
men besloten te verzenden, hetgeen Maan
dag is geschied.
Alvorens ons te bepalen tot de feeste
lijkheden van Maandag moeten we toch
eerst vermelden
De feesten op Kanaalweg en
Loods gracht op Zaterdagmiddag.
Onder de voortvarende leiding van den
heer K. Zeeman waren de contanten der
commissie verdubbeld; hadden de autori
teiten der Rijkswerf allerlei in bruikleen
afgestaan, was een muziekcorps geënga
geerd, rezen de masten hoog uit boven
Kanaalweg en Loodsgracht en wapperden
de vlaggen vroolijk tegen het mooiste
blauw van den hemel bij een zee van zon
licht na al den regen van weken.
Vaardige handen hadden de lijnen ge
spannen, waaraan straks de kleurige
lampions zouden hangen en 36 meisjes
en jongens hadden zich aangemeld voor
de behendigheidswedstrijden.
En zoo stonden dan op Zaterdagmiddag
J.l. de heeren Zoetelief en Annijas, Van
der Leek en Govers, Schol en Van der
Werf en al de anderen, wier bereidwil
ligheid hen zelfs in de meest tropische
hitte in actie bracht, met lijsten gewa
pend tusschen Post- en Molenbrug trouw
de verrichtingen der fietsende jongelui
op te teekenen.
Ringen werden gestoken of gemist,
tobbes water stortten over de arme hoof
den der onkundigen, gejuich ging op,
't was feest en vroolijkheid.
In Casino werden ten slotte de prijzen
uitgereikt londer een koelen dronk aan
al de 36, welwillend verstrekt door den
heer M. Polak.
Zij werden behaald door de volgende
deelnemers: le prijs Rinus Hoekstra; 2e
pr. Wim Franssen; 8e pr. Tinus Vlot; 4e
Dirk Dekker; öe pr. B. Giezen; 6e pr.
H. Duvalois; 7e pr. J. Verhoef; 8e pr.
Bertus Vis; 9e pr. Koert Oswald.
Als troostprijs ontving elk nog een
reuzenkoek, die als meevaller gereeden
aftrek vond.
En 's avonds, bij het mooiste zomer
weer, met een voor onze woonplaats haast
ongekende windstilte, genoten duizenden
van de wondermooie verlichting, zuiver
weerkaatst in 't rimpellooze watervlak,
waarop de muziektempel dreef onder de
opwekkendste tonen van Winnubst.
Een buitengewoon geslaagde feestdag.
Het mooiste weer, de prettigste stemming,
onverstoorde harmonie.
Tot het volgende jubileum I
Muzikale rondgang door de stad.
Maandagmorgen te half negen zou,
aldus verkondigde het programma der
feestelijkheden, de „Oranje Harmonie-
kapel" een muzikalen rondgang door de
stad maken. Omstuwd door een groote
menigte, trok de stoet, waarvoor opzette
lijk een uitgebreide route was genomen,
door de in het programma vermeld©
straten. Te ongeveer half tien was deze
muzikale wandeling geëindigd, en bij de
werfpoort werd de stoet weder ontbonden.
Veel vlaggen en versieringen.
In het centrum der stad waren van
verschillende woningen de vlaggen uit
gestoken. Reeds Zaterdagavond was de
verlichting van de Loodsgracht ontstoken
hetgeen een feestelijk gezicht opleverde.
En naarmate de morgen vorderde kwamen
meer en meer menschen op de straat,
velen met oranje versierd. Vooral de
kinderen hadden er, zooals altijd, werk
van gemaakt door zich met oranje sjerpen
te omhangen. Een en ander veroorzaakte,
zoo tegen het uur van de parade om
tien uur begon het al te loopen een
ongekende levendigheid.
Is voorbtJ. Veel vlaggen en menschen
Autotocht voor weeskinderen.
Ongeveer 55 kinderen, uit het algemeene
weeshuis zoowel als van de stichting te
Huisduinen, vertrokken des morgens tien
uur ln een 16-t.al auto's, door particu
lieren afgestaan, voor een rondtourtje
door de stad, naar Julianadorp en Duin
oord. Te ongeveer half een waren ze weer
terug. Door de firma Wittebrood was
een aantal bananen afgestaan ter versna
pering, terwijl de firma's Pronk en Dunsel
man gebak en de firma Grunwald een
kist biscuit ten geschenke had gegeven,
welke feestgaven natuurlijk in de altijd
hongerige magen een goed onthaal vonden.
Deze autotocht ging uit van het alge
meene comité, onder leiding van de heeren
Biersteker en Coltof.
De Parade.
Intusschen stroomden, zooals we boven
zeiden, de menschen naar Loodsgracht
en Kanaalweg ter bijwoning van de parade.
Men had ditmaal met de traditie gebroken
om de jaarlijksche parade op het Stations
plein te geven, en het Westplein bleek
voor zoo'n gelegenheid veel beter geschikt
te zijn dan het kleine en smalle Stations
plein. Immers, daar moesten de troepen
zich opstellen op een lang en smal opper
vlak, waardoor het groote publiek weinig
gelegenheid kreeg de troepen bezig te
zien. Op het Westplein daarentegen had
men de ruimte, in een groot carré stonden
langs alle vier de zijden van het groote
grasveld de troepen opgesteld; de staf-
muziek had zich opgesteld voor het
raadhuis,
Wij hebben de samenstelling en de
indeeling van deze parade, die onder
commando stond van den kapitein der
mariniers II. T. J. M. A. voxi Freytag
Drabbe, uitvoerig vermeid en zullen die
thans niet herhalen.
Een aardige entourage vormde het
groote bloempark in hei midden met de
fleurige geraniums, terwijl het, van den
kant van het Raadhuis gezien, een aardig
gezicht was op de compacte menigte te
kijken, die op het Dijkje stond geschaard.
Ook aan de Kerkgracht- en Kanaalweg
zijde stondeu de menschen opeengehoopt
Voor genoodigden en de dames der offi
cieren enz,, was een plaats op het terrein
van de parade opengelaten.
Zelfs op den omloop van de
Westerkerk stonden de menschen
Aan alle kanten, uit alle ramen, zag
men de menschen. Jongens waren op de
dokon der huizen geklommen, ja, tot op
den omloop van den toren der kerk zag
men menschen. Die hebben daar een
reuzenplaatsje gehad, want zoo, van boven
af gezien, leverde de parade een fleurig
gezicht op. Het gemeentebestuur was
vertegenwoordigd door den Burgemeester,
den gemeente-secretaris en de wethouders
Bok en Smits. Verder natuurlijk de com
missaris van politie, de inspecteur, als-
me.de, voor de afzetting van het terrein,
de noodige agenten.
Precies elf uur klinken de roffels van
de tamboers, bevelen worden uitgegalmd
en compagniesgewijze hernaald, nogmaals
roffels.... dan zet de Staf de eerste maten
in van het volkslied, en de admiraal,
vergezeld door zijn stafofficieren, ver
schijnt om de troepen te inspecteeren.
Camera's van de persfotografen klikken,
zij zoeken zich de beste plaatsjes uitde
parade is aangevangen.
Het bevel„Open de gelederen 1" wordt
gehoord, doorgegeven langs de geheele
linie van troepende muziek zet in en
de admiraal met zijn staf, vergezeld van
burgemeester Driessen, begeven zich op
weg voor de inspectie,
VHegparade.
Zes vliegtuigen komen van de richting
»De Mok»zij vliegen hun kameraden
van »de Kooij» tegemoet, want eenige
minuten later komen er vijftien, vijf aan
vijf vliegend, over het paradeterrein
vliegen. Zij verdwijnen en keeren terug,
en tenslotte blijven de zes weerover,die
in de richting »de Mok» verdwijnen.
De gedecoreerde officieren
ad{.on derofflcleren.
en
In ons Zaterdagnummer hebben wij de
lijst opgenomen van hen, die ter gelegen
heid van den ver:aardag van H. M. de
Koningin onderscheidingen hebben ont
vangen. De officieren en adjudant-onder
officieren, die in de stelling Den Helder
verblijf houden, worden naar aanleiding
van deze gelegenheid voor het front der
troepen toegesproken door den admiraal
en persoonlijk gecomplimenteerd met
deze onderscheiding. Hij wijst er daarbij
op, dat het een groote eer mag worden
genoemd een dergelijke onderscheiding
te mogen ontvangen. Hoewel dit een
jaarlijks voorkomende plechtigheid is, is
een koninklijke onderscheiding toch
steeds een bewijs, dat men door zijn werk
boven de anderen uitsteekt, en spr. hoopt
daarom, dat deze decoratie den betrok
kenen een aansporing moge zijn tot
hooge plichtsbetrachting. Dat deze onder
scheiding juist op dezen dag valt, moge
als een dubbele onderscheiding worden
gerekend. Vandaar, dat spr. er behoefte
aan gevoelde hen op dezen dag voor het
front der troepen persoonlijk geluk te
wenschen en de hand te drukken.
Afmarsch en défilé.
Na afloop van deze plechtigheid zette
de stafmuziek wederom een vroolijken
marsch iri, en| de troepen marcheerden
langs Singel en Ouden Helder, om ver
volgens weder door de Dijkstraat terug
te keeren, waarna voor de officieren
werd gedefileerd. Deze laatsten hadden
zich in lange rij voor den ingang van
den Singel en het front van het raadhuis
opgesteld. Vooral de omstaanden, die aan
den Kanaalwegkant en op het Dijkje
stonden, hadden vandaar een prachtig
gezicht op dit unieke schouwspel. Wel
zielig viel het handjevol landmacht-
menschen bij deze massa van marine
troepen in het niet. Op zoo'n dag ziet
men eerst goed dat Den Helder een
marinestad is. De marine heeft daarbij
haar fleurige uniform nog voor; vooral
het groot tenue der officieren komt dan
goed uit. De photografen hebben een
trap weten te bemachtigen, en van hun
verheven standpunt af wordt menige
opname gemaakt.
De stafmuziek heeft zich nabij het
raadhuis opgesteld, en de troepen mar-
cheeren, al deflleerende, langs het front
der officieren, om vervolgens door de
van Speykstraat do Emmastraat ln te
gaan, waar zij halt houden en waar de
stafmuziek zich, na afloop van het défilé,
bij hen voegt en aan het hoofd verder
marcheert, de stad door.
Kleppermwsch van 600 kinderen.
Inmiddels is voor uw verslaggever de
tijd gekomen om zijn werk aan een
collega over te dragen, en' zijn relaas
vindt u hieronder.
Wat pittig, wat gelijkmatig, wat ryth-
misoh klonk die marsch van de 600 kin
deren. De heer Asma, wet zijn helpers
hadden eer van hun werk en een dank
baar gehoor bij de duizenden menschen,
die stonden te luisteren. Ook de vader-
landsche liederen na den marsch werden
met spirit gezongen en het dankwoord
dat de burgemeester bracht aan het comité,
de leiders, de muzikanten en de kinderen,
was dan ook wel verdiend. Het driewerf
hoera, dat de burgemeester verzocht voor
de Koningin aan te heffen, werd spontaan
en geestdriftig overgenomen en direct
daarachter liet de heer Asma een drieworf
hoera uitbrengen op den burgemeester,
dat met niet minder geestdrift gedaan
werd. f
Naar het Helder terrein.
Langs de in liet programma voorge
schreven route werd daarna naar het
terrein aan den Bolweg gemarcheerd.
De beide muziekkorpsen „Het Stedelijk"
en „Winnubst" zorgden voor marsch-
muziek. Een groote menschenmassa volgde
achter den stoet, doch een nog grootere
was eraan voorafgegaan en rondom het
Helder-terrein stonden duizenden men
schen, die genoten hebben van den zang
van de kinderen, van den kleppermarsch.
van de toeren der vier acrobaten, waarbij
weer eens overduidelijk bleek dat htt
„zwakke" geslacht het sterkere in vele
opzichten den baas is. Die acrobaten ver
toonden een paar aardige nummers, die
door tal van toeschouwers echter „grie
zelig" gevonden werden en waarnaar ze
maar niet keken.
O ja, 't Is eigenlijk niet aardig om dat
te zeggen, maar de afwerking van het
programma liet nogal wat te wenschen
over. De pauzes waren veel te groot. Er
zat geen gang in. De organisatoren had
den in dat opzicht nog wel iets kunnen
leeren van Circus Schneider. Maar overi
gens, de menschen verveelden zich niet
en hadden töoh vrij.
En tot slot kwam er dan de geeostu-
meerde voetbalwedstrijd, waarbij de lach
salvo's niet van de lucht waren. Dat was
dan ook geestig en we wisten waarlijk
niet dat onze stad nog zooveel humoristen
bezat.
Om vijf uur was het programma afge
werkt, de chocolade naar binnengewerkt,
en de muzikanten uitgewerkt, zoodat de
menschenstroom stadwaarts vloeide, om
zich gereed te maken voor den
Historisch allegorlschen optocht
AI vroeg ln den avond heerschte in
de omgeving van het Instituut groote
bedrijvigheid. In een diohte rij stond langs
het gedeelte Buitenhaven tot aan de poort
en op het Havenplein de menschen
menigte geschaard, die getuige wilde zijn
van den afmarsch, en wier geduld en
volhardingsvermogen lang op de proef
werd gesteld. Nabij den uitgang: de poort
tusschen Instituut en Paleis stonden reeds
de herauten te paard, die den stoet zouden
openen en wier aantal Teel grooter was
dan de twee, ln het programma vermeld.
En ook de meisjes van de Heldersche
Stedemaagd,in hun luchtige kleedlj, waren
al aangetreden. Ze klaagden nog volstrekt
niet over kou of vermoeidheid, maar dat
zal in den loop van den avond wel ver
anderd zijn, denken wij. Koning Willem
III, zijn vader en grootvader waren er
nog niet: er werd nog hevig aan hen
gewerkt.
In dé vertrekken van het Insti
tuut
Daar de opstelling enz. van dezen stoet
onder leiding stond van de heeren Jac.
Polak en anderen, die op dit gebied hun
sporen hadden verdiend, mocht men een
regeling verwachten, die in alle opzichten
tip-top was. En zoo'n regeling is niet
voor de poes, want het spreekwoord zegt
niet tevergeefs: zooveel hoofden zooveel
zinnen. Al die meisjes, die daar al zoo
buiten stonden, zagen er stuk voor stuk
snoezig uit, da's vast. Maar binnen was
het een heidensoh kabaal. Daar waren,
in een paar vertrekken, daartoe door de'
autoriteiten welwillend afgestaan, de deel
nemers en deelneemsters bezig, onder
leiding van eenige costumlere, de laatste
hand aan hun toilet te leggen, dat bi,
velen herhaalde uitingen van verrassing
en vroolijkheid teweegbracht. Daar liep
de Landbouw trotsch rond met haar sikke
en vroeg coquet aan den verslaggever o1
ze niet allerliefst was; Oost- en West-
Indië hadden een vast verbond gesloten
en een van de heeren probeerde voor
zichtig of zijn baardje, dat hem voor de
gelegenheid was aangeplakt, wel hield.
Nederlandsche maagden verzusterden zich
met welgedane boertjes; aardigeboerinne
tjes, niet gewend aan zoo lange en niet
bepaald op maat gemaakte rokken, deden
verwoede pogingen deze voor afzakken
te behoeden; een of andere jeugdige oud-
Hollander bond heel gemoedelijk zijn
kouseband vast op de stoep. Visschers
liepen er met hun eega, die soms verdacht
roode koontjes had, en een verschrik kelijk-
mooie heraut bleek zich te ontpoppen als
een onmisbaar lid van ons personeel. Dit
alles krioelde dooreen, en het was onbe
grijpelijk hoe uit deze chaos de orde zou
moeten ontstaan, die noodig was voorde
opstelling.
Juist werd de laatste hand gelegd aan
een omvangrijken mulat, die een hevige
kroeskop had boven een pikzwart gezicht.
U zal zeggen: wat moet nou zoo'n nikker
erbij? Jawel, maar hij behoorde tot de
esperantisten, die met hun zegewagen den
geheelen aardbol symboliseerden. Het
was een gedraaf en gesjouw, een geroep
en een gekakel, een geloop en geschreeuw
om bang van te worden. En telkens ging
er weer een nieuwe groep naar buiten
om* door de collega's met gejuich te wor
den ontvangen.
Rondom de Noorderpoort.
Butten toekende zich inmiddels de
stoet in zijn samenstelling meer en meer
af, De gelegenheid, waarbij gebruik ge
maakt werd van den doorgang langs het
Paleis eu verderdewerf op was prachtig.
Overal had men met krijt de nummering
voor de verschillende groepen aange
geven, zoodat ieder wist, waar hij te
staan had. Photografen waren hier hevig
in actie, om nog te proflteeren van het
snel verdwijnende daglicht, en tal van
meisjesstemmen vroegen met een vlei-
stemmetje: „Hé toe, neemt u ons effen I"
Wat doe je dan als persphotograaf zijnde
Je laat ze netjes staan, maakt ze eventjes
aan het lachen (hetgeen niet zoo moeilijk
is) en klik: ze staan er op I 't Was een
oogenbllk hard werken, en plaatje na
plaatje passeerde den sluiter. Want iedere
vijf minuten werd het donkerder.
Al maar stonden, bij den ingang, de
herauten, met do oranjestrikjes aan een
zeker lichaamsdeel, dat wil zeggen do
paarden dan altijd, maar ik beschouw
man en paard in dit geval als één ondeel
baar geheel.
De muziek komt
Ha, daar komt „Winnubst", de werf
over met slaande trom. En achter „Win
nubst" de praalwagens, nog niet verlicht.
Nu wordt het meenens. Maar er isvoor-
oopig nog opstopping: niet alle stede-
en andere maagdon zijn gereed en boven
dien is het nog te licht ook.
Acht uur heeft de klok!
Prompt te acht uur wordt de verlich
ting ontstoken van Instituut en „Jac. v.
leemskerek". De fraai gekroonde W en
de verlichting van de „Heemskerck" doen
het goed, ook al is het nog niet donker
genoeg. Vervelend, dat het nu niet denker
wil worden, want alles is gereed voor
den afmarsch, maar het Comité wil liever
nog even wachten, omdat men den Btoet
met de fakkelverliohting moet zien. In
tusschen worden de instrumenten gepro
beerd zoo hier en daar.
Voorwaarts marsch!
Maar zooals altijd komt ook hier het
einde, dat eigenlijk het begin is. De
ruiters te paard zetten zich in beweging
en de Heldersche stedemaagd in haar
gondel eveneens. Koning Willem III met
de beide andere vorsten zijn ten tooneele
verschenenzijn volle baard doet hem
irecies op den eshten koning gelijken
en ook de le en 2e Willem zijn natuur
getrouw nagemaakt. Is het wonder als
deze mannen zich straks door hunne
vrouwen als „majesteit" willen hooren
toespreken Je had er heusch nu al
moeite mee om geen révérence te maken I
Zoeklichten van de „Heemskerck".
En zóó toen de stoet zich in beweging
zette, begon het zoeklicht van de „Heems-
terek'' te werken, den stoet in fantas
tisch licht zettend. Het was een schilder
achtig' gezicht, vooral ook door de enorme
menschenmenigte, die langs dit deel der
Buitenhaven stond opgesteld.
Op marsch.
Hoera, daar gaat-iel In de al zoolang
wachtende menigte komt ontspanning
hoera's klinken op als de eerste praal
wagen verschijnt en door het zoeklicht
wordt overstroomd en de mannen van
het Stedelijk Muziekkorps blazen,blazen
zoo gauw kunnen de anderen niet
meekomen. Maar dit is niet erg, er komen
in zoo'n grooten stoet wel eens van die
kleine strubbelingen en oponthoudjes
voor, dat komt op zijn pootjes terecht.
Hoofdzaak was, dat we op marsch waren,
dat er geen koude voeten of zenuwach
tigheden meer bestonden, dat de fakkels
waren aangestoken en de muzikanten
bliezen. Dat er gejuich was en stemming
en een fantastische uittocht.
de Sterrenkunde en de Zeevaart, kortom
en in één woord gezegd: het is totaal
ondoenlijk ook maar iets te noemen.
Ditzelfde geldt van de praalwagens.
Veel goede smaak en veel fantasie was
er aan ten koste gelegd, en ze maakten
met hun eleotrische verlichting een aller-
aardigst effect, te moer doordat ze be
last en beladen waren met jonge meisje.
En u kent toch ook het aardige liedje:
„Nu neem ik mijn levens dagen
Steeds jonge meisjes op mijn wagen,
Hup, paardje, hupl"
Sommige praalwagens, zooals de oude
redders, die, onder de auspiciën van de
Vereeniging „Moed, Volharding, Zelf
opoffering" (welke zelf ook met een de
putatie in den optocht was vertegen
woordigd) meetrokken werden met
luid gejuich en applaus begroet.
Wat een
menschen!
menschen! wat een
De verslaggever
verder.
vertikt het
Ja, en nu verlangt u misschien van
mij een uitvoerige beschrijving van den
stoet? Maar dan moet ik u teleurstellen.
Wij hebben drie oplagen gedrukt van het
uitvoerige programma, en wie nu nog
niet weet hoe de stoet was samengesteld,
die verdient niet beter dan dat wij hier
eindigen. Maar dat zou toch al te on-
heusch zijn, want we zijn nog maar aan
het begin, en om u nu al in den steek
te laten is niet aardig. Maar een volledige
beschrijving van den stoet is niet mo
gelijk; de Heldersche Courant zou er te
klein voor zijn. Er waren niet minder dan
zes en twintig nummers, en wat zou het
worden die alle zes en twintig te ver
melden? Er waren smaakvolle costuump-
jes bij, van meisjes in 't wit-met-oranje-
de 11 Provinciën bijvoorbeeld waar
bleef de twaalfde? maar 't is waar, die
is voorloopig nog niet boven wuter
waren in de verschillende kleederdrachten
uitgebeeld. Europa was er en de muziek,
En wat een menschen, wat een men
schen langs den wegl Wat zijn dertigdui-
zend menschen er toch nog veell Als je
ze zóó ziet staan, denk je als rechtge
aard gemeentenaar met de zorgen en
de bekommernissen der stad vertrouwd:
als je die nou alle dertigduizend nog
eens een gulden extra belasting liet be
talen, jonge wat een mooi extra potje
zou je duu maken. Maar da's nou niet
aardig van die verslaggever: wie denkt
nou aan zóó iets? Maar dertigduizend
zijn er veel, en zelfs die waren niet allen
langs den weg. Overal, overal langs de
geheele lengte van Hoofdgracht en
Kanaalweg, stonden ze in rijen opge
steld en overal, langs de geheele lengte
hingen ze uit de ramen. En overal langs
de geheele lengte waren schijnwerpers
op een auto gemonteerd, die ziah telkens
snel verplaatste en weer op een andere
plaats de stoet belichtte. En ook werd
overal, langs de geheele lengte af en
toe hengaalsche verlichting ontsteken.
Wat een menschen, wat een menschenl
En wat een mooi weer, wat een lange
stoet en wat een aardige verlichting I
De Loodsgracht en het tegenover lig
gende deel Hoofdgracht hadden nog een
speciale lamplonverliohting ontstoken.
Ons dunkt, de comité's, die dit ln elkaar
zetten, kunnen tevreden zijn.
Goede regelinfc van de politie.
De regeling van een en ander is onze
tegenwoordige politie wel toevertrouwd.
Hoewel aan het uitdrukkelijke verzoek
niet met den stoet mee te loops>&,
hand goed werd gehouden, kon niet wor
den voorkomen natuurlijk, dat de vele
duizenden, toen de stoet voorbij was,
zich daar achter aansloten. Het was toen
het oogenblik om de nog altijd niet ge
trouwde Marie met haar huzaar weder
te doen herleven, en dit ging weliswaar
ten koste van het koper van de Oranje
Harmoniekapel, die den stoet sloot, maar
overigens in eer en deugd.
Krans legging en vaandelgroet.
Precies half elf was voor de tweede
maal het Havenplein bereikt. Hieruit
blijkt wel, dat men met bekwamen spoed
de route, die, zooals we zeiden, zeer lang
was, heeft afgewerkt Voor het monument
stelden zich de drie muzlekoorpsen ln een
boog op en onder het spelen van het
Wien Neerlands Bloed werd door de Hel-
dersohe Stedemaagd (mejuffrouw Kroon-
stulver) den krans aan de voeten van het
monument neergelegd. Schijnwerpers ver
lichtten daarbij het geheel.
Toen dit geschied was, nam de Burge
meester het woord om in een korte rede
allen, die op eenige wijze medewerkten
aan deze huldiging, daarvoor te danken.
Hulde bracht hij aan het Comité voor de
organisatie en de medewerkenden voor
deze waardige wijze waarop zij den vijf
tigsten verjaardag van Hare Majesteit
hebben herdacht, en hij noodlgde de. aan
wezigen uit een driewerf hoera voor de
Koningin uit te brengen. Aan dit verzoek
gaven de duizenden, die langs den weg
stonden geschaard, spontaan gevolg.
Daarna traden de verschillende vaan
deldragers naar voren om, onder het spe
len van het Wilhelmus, den groet te
brengen aan „hen, die vielen".
Ontbinding van den stoet
Te half elf had, zooals we zeiden, de licht-
stoet wederom zijn punt van uitgang be
reikt, het Kon. instituut, waar hij ont
bonden werd. Het is voor de deelneem
sters en deelnemers ongetwijfeld een
zware avond geweest, die van hun uit
houdingsvermogen veel heeft gevergd.
Maar onze turnsters en turners, die
meestal te voet gingen, zijn goed g0-
tralnd en zullen het wel hebben volg0-
houden. En in de beste orde is een en
ander van stapel geloopen, en
een aardig slot van dezen voor
stadgenooten belangrijken dag.
Toch is er nog een incident
met een der lichtwagens, waarvan elders
wordt verteld.
Photo's van de groepen.
Verschillende photo's van de groep0Ij
zijn in onze étalagekast opgehangen. Zy
zijn vervaardigd door het Photo-bureau
„Helder" en verkrijgbaar bij de firma
Spruit, Boekhandel, Kanaalweg.
vormde
zooveel
De verjaardag van H. M. de
Koningin ook kerkelijk herdacht
In de morgen godsdienstoefening to de
Geref. Kerk, ia de verjaardag van II.
de Kaningiin herdacht
