tkhkadós Cj/voofc (BeécAuitnuf/ets.
DE JACHT OP
DE VEERTIG SCHEDELS
TWEEDE EN LAATSTE BLAD
STADSNIEUWS
VAN DINSDAG 16 SEPTEMBER 1930
Dinsdag 16 Sept.
V\ oensdag 17
19.44
19.42
uur.
Met ingang van 1 October is de
havenwachter M. Dijk overgeplaatst niaiar
HeLLevoetsduis.
AANBESTEDING.
Door den architect S. Krijnen werd
Maandagmorgen aanbesteed het bouwen
van een winkelhuis, Koningstraat no. 2,
Den Helder. De volgende billetten waren
hiervoor ingekomen:
M. O. van der Plas 9980.H. Rie-
mers 10.260.—, G. Smits 10.600.—,
0. Goes 10.940.-, Gebrs. Smit 10.980.-,
G. Groot 10.986.—, J. Ran 11.000.-
Gebrs. van Pelt f 11.180.Gebrs. Boot
11.200.—, Joh. Steeman 11.500.—, H.
Hagen 11.660.—, O. Bot 11.665.—, W.
A. Ran f 11.976.—.
BEZICHTIGING ZEEVAARTSCHOOL.
Zaterdag en Zondag laatstleden was
van half drie tot vier uur de nieuwe Zee
vaartschool te bezichtigen voor het pu
bliek. Daarvoor was overgroöte belang
stelling. Zaterdag bezochten 618 personen
de school en Zondag ruim 1680. De be
zoekers werden in groepen van 20 tot 40
personen, door do leeraren rondgeleid,"
die hun alle bezienswaardigheden uitleg
den.
ORGELBESPELINGEN FEEKE ASMA.
9e bespeling Woensdag 17 Sep
tember 1930, 7 n. 30—8 n. 30.
Het programma luidt:
A.V.R.O.-ACTIE-COMITE.
A.V.R.O. auto- en fietstocht ln
Den Heldier.
Het A.VJt.O.-Actie-Comité alhier is
voornemens, mits toestemming van de
autoriteiten, op een nader te bepalen
datum, een auto- en fietstocht in Den
Helder te organiseeren.
Voor verdere bijzonderheden wordt
verwezen naar een in dit blad voorko
mende advertentie.
TE
Heldersche prijswinnaars.
Op de te Winkel gehouden pluimvee
tentoonstelling werden door stadgenoo-
ten de navolgende prijzen behaald:
A deeling konijnen: 12 le, 4 2e, 2 3e en
7 ee eprijzen door de heeren Thomas en
Kiesling.
Afdeeling hoenders 1 le en 1 eereprijs
door den heer J. Soek, een 2e door den
heer Ve ere schild»
Verder door den heer Wlering 2 le, 8
2e en 2 eereprijzen, door den heer Nieuw-
kamp 2 le prijzen.
DE NIEUWE WINKEL DER
Fm MA VAN BAAREN.
Wij verzuimden in ons berichtje om
trent de opening van den nieuwen winkel
der firma Van Baaren mede te deel en, dat
de verbouwing is geschied door den heer
J. D. de Kruyff, timmer- en schilderwerk
door de firma M. O. van der Plas en
Schoneveld.
Ensemble Bonber.
vv'y hebben, in het vorig winterseizoen,
goede volksvoorstellingen gehad van het
ensemble, dat, onder leiding van Herman
Bouber, als „groot volkstooneel" zijn tour-
nées maakt door ons land, onder de auspi
ciën van het Instituut van Arbeidersont
wikkeling en de V.A.R.A. Ook dezen win
ter zal women voortgegaan met het geven
van volksvoorstellingen, welke tegen zeer
lagen entréeprijs toegankelijk zullen zijn.
Gisterenavond had de eerste dezer voor
stellingen plaats voor een goed-gevulde
zaal. Opgevoerd werd' een Duitsch stuk
van Richard Duchinsky, getiteld „Geef
ons Arbeid", en omschreven als „werke-
loozen-tragedie in vijf bedrijven".
De schrijver geeft in dit drama wij
konden door omstandigheden slechts de
urie eerste (bedrijven zien een aangrij
pend beeld van een door langdurige wer
keloosheid geteisterd gezin. Van een be
paalde intrigue, waaromheen zich de han
deling afwikkelt, is daarin geen sprake.
Evenals in. Gorki's „Nachtasyl" bestaat
liet stuk uit samenspraken, waarin de
•j,±.ryer natuurlijk uit den aard der zaak
eei ci.eo re. Geert, maar waarin hij er te
vens in siaagt ons de wanhoop en de
eliende, üie het gevolg zijn dezer lang-
u..rige werkeloosheid, voor oogen te stel
len. in dit laatste opzicht biedt het derde
bedrijf een sterke climax, waar de man,
het hoofd van het gezin, in een zenuw
aanval tot het vernielen van meubilair
komt en waar zelfs Haase, de optimist, die
er door zijn kwinkslagen in slaagt de
familie nu en dan wat op te monteren, tot
wanhoop vervalt. De geest van het stuk
wordt gekarakteriseerd in, de volgende
uitingen van hem tot den kunstcriticus
Dr. Magnussen, mode-bewoner van het
huis, en ook al maanden werkeloos: „Als
visschen spartelen we in 't net; voor de
stempelaars is er geen uitkomstI We vech
ten, maar waar is de vijand? Tegen wien
vechten wij?" „Is het niet het verstandig
ste zich maar te onderwerpen, de feiten te
aanvaarden?" vraagt dr. Magnussen. Maar
hierop reageert Haase met de bittere woor
den, dat zij, de werkeloozen van thans
het nog goed hebben vergeleken bij die
van de middeleeuwen, toen men hen aan
den lijve „strafte" voor hun werkeloosheid.
„Thans heeft men andere methoden I"
De bedoeling van den schrijver is een
beeld te geven van den toestand en de
eilende waartoe werkeloosheid leidt. Prik
kelbaarheid, ruzie, opvliegendheid, wan
hoop ol' erger al naar het individu
is er het gevolg van.
Uit tooneel-technisch oogpunt een zwak
si uk, dat gespeend is van de spanning van
een dramatische ontknooping. Maar als
tendenzstuk zeker geslaagd, met tal van
scherpe, rake dialogen.
Ais steeds, was het spel van de meeste
artisten voortreffelijk, het decor spe
ciaal vervaardigd door G. Dullé, zeer mooi,
zoodat het een in alle opzichten goede ver
tooning was. De vrouwenrollen werden
vervuld door de dames Aaf Bouber (vrouw
Lorenz), Fetty Beek (Pauli), en Jeanne
T-Iursche (vrouw Irma), terwijl de man
nenrollen werden vertolkt, door de heeren
Jan Lenrdre (Lorenz, s hrijnwerker), An-
FEUILLETON
(THE LURE OF THUNDER ISDAKD).
Uit het Engelscl»
door
LEO WALMRLBTY.
„Daar twijfel ik geen oogenbük aan",
zei hij kalm, terwijl hij na even tasten zijn
glas neerzette. „Dus tot morgenochtend
tien uur" dit onder het gaan naar de
deur.Adieu, beste kerel adieu, 't Heeft
me buitengewoon veelgenoegen ge-
gedaan onze kennismaking. Je hebt
n ander mensch van me gemaakt.. Je
vindt den weg wel alleen? Ja! Tot morgen
dan tien uur precies. Slaap lekker,
Adieu!"
Eenvoudig-weg niet meer tot geregeld
denken in staat, mijn gedachten warrel
den zoo dooreen dat het me duizelde, liep
ik de gang door. Maar bij het zien van het
lifthek werd al het andere verdrongen
door het beeld' van het meisje, dat ik geen
twee uur geleden daar ontmoet had. Wat
waren dat prachtige oogen geweest, en
wat vorm en wat kleur betrof! En de
manier waarop ze me aangekeken had!
En dat heette de eigen woorden van, dr.
ton Burgdorffer (Jozef), Arie Das (Fred-
dy), Ben Groeneveld (Haase), E. Erfman
(dr. Magnussen), Lucas Wonsing (Isidor
Stern), TT. K. Teune (Glubsch, de portier),
en G. Dullé (agent van politie).
RECLAME-AVOND MAGGPS
PRODUCTEN.
Er zullen, thans nog maar weinigen zijn,
die den naam Maggi nog noodt gezien of
gehoord hébben. Een ieder weet, dat dit
de firma is, die de bekende voedingsmid
delen fabriceert. Toch, hoe bekend de
naam ook moge zijn, de firma streeft er
steeds naar om dezen naam bekend te
houden en de bekendheid nog te vergroo-
ten. Daartoe benut zij alle soorten van
r6C']ftHlÖ
Met één dezer soorten hebben wij giste
renavond kennis gemaakt. Ln het gebouw
van oen R.-K. Volksbond had de firma
een avond georganiseerd, waar met haar
producten kon worden kennis gemaakt en
waar eenige films-op het bedrijf betrek
king hebbende werden vertoond.
De leider der demonstratie sprak vooraf
een kort woord. In den ouden tijd, toen de
strijd om het bestaan nog niet zoo hard
was, bekommerde men zich niet veel om
het voedsel; men at zware spijzen.
Na een uiteenzetting door een dame
over het gebruik der verschillende Maggi-
produoten, werd er Maggi-bouillon rond
gediend in Maggi-kopjes. Een drietal aar
dige dames waren nieuwsgierig hoe het
den verslaggever beviel en informeerden
belangstellend hoe het hem smaakte, waar
op. deze constateerde, dat het in orde was.
Hierna werd het eerste gedeelte van de
film van het bedrijf vertoond, n.1. het
landbouwbedrijf, dat een oppervlakte van
circa 650 H.A. beslaat Ook hadden wij
een kijkje op den veestapel van de fabrie
ken, allemaal prachtige heesten. Alles
wordt bij Maggi benut Voor het fabrieks-
afval heeft men een speciale varkensfok
kerij. Verder kregen wü een goeden in
druk van de mechaniaeering van dat land
bouwbedrijf. Allerlei soorten machines
zagen wij in werking. Efficiency wordt
ook ruimschoots toegepast. De laatste last
graan verlaat den akker en men is reeds
bezig het veld weer om te ploegen. De
groenten worden in een hoeveelheid van
circa één miilioen kilogram van de velden
geoogst.
Hierna volgde weer een uiteenzetting
van de bereiding der soepen, waarin de
mannen slechts dan belang stellen als de
siep aangebrand is. Voor het overige zal
het hun niet veel kunnen schelen. Voor
de da- es was dit interessanter. Zoo kwa
men zij te weten, dat er 16 verschillende
soorten soeptabletten zijn.
Het tweede gedeelte van de film omvatte
het bedrijf, waar circa 1200 menschen
werk vinden, ondanks de vele machines,
die daar in gebruik zijn. Wat opvalt Is de
zuivere hygiënische bereiding. Met uitzon
dering van heel in het begin worden de
producten nimmer door een hand aange
raakt.
In de fabrieken, de zich over één kilo
meter uitstrekken, volgen wü de behande
ling der producten zoo versoh van het veld.
Wij zien het wasscben, drogen, het vor
men ven tabletten, het verpakken in de
Tip-Toppon (3X4 c.M.) per 1/1 doa. en Cablnetfoto 11.
Fotokaarten per doz. en Salonfoto 12.—, f 2.z>0 en
ATELIER EISELIN (Maandags en Donderdags gesloten
me1!
doosies, het vullen van de fleschjes, alles
door vernuftige machines en op hygiëni
sche wijize. Een ruimen, luchtigen indruk
maken ook de werkplaatsen. Zoo zijn in
de verpakkingsinrichting speciale huizen
waardoor het stof wordt weggezogen, zeer
ten voordeele voor de arbeiders. Zooals bü
elke moderne fabriek is hier ook een labo
ratorium, waar de artikelen onder voort
durende controle staan, om toch maar eer
ste kwaliteit te leveren.
Het einde van de bedrijfsfilm was hier
mede gekomen.
Porties soep werden ook nog rondge
diend ter kennismaking. De meergenoem
de dames aten met smaak, nietwaar
dames?
Een film met werkelijk zeer prachtige
natuuropnamen werd nu vertoond. De be
oefening van de bergsport maakt hongerig
en wat is natuurlijker dan dat men Mag-
gi's soepen medeneemt? Heel gemakkelijk
en het neemt niet veel ruimte in. De drie
toeristen op de film dachten er tenminste
ook zoo over. Zü aten met smaak hun
bordje eigengekookte soep. Werkelük een
zeer goede reclame voor het artikel.
Een aardig teekenfilmpje, natuurlijk
eveneens reclame, besloot het programma,
De leider van den avond dankte voor de
belangstelling en herinnerde aan eenzelfde
demonstratie, die Donderdagavond 18 de
zer in „Musis Saorum" wordt gehouden.
De zaal van den Volksbond was giste
renavond flink bezet.
HELDERSCHE ZWEMVEREENIGING
EN REDDINGSBRIGADE.
Ais slot van het zwemseizoen had de
H. Z. V. Zaterdagmiddag voor adspiranten
en ieuen zwemwedstrijden georganiseerd.
De deelname was niet erg groot, hetgeen
gezien uen v erge vorderden tijd en het
minder gunstige weer wel te verwachten
was.
Door de deelnemers, die er waren, is
echter met animo pezwommen.
Eerst vonden de wedstrijden voor de
adspiranten plaats over 50 meter snel-,
schoolslag en zugzwemmon. Onder deze
adspiranten zijn verscheiden goede krach
ten. Eén verrassing was het, dat het Dick
Liebert gelukte, zij het met een gering ver
schil, van Frans Kiesewetter te winnen.
De door hen gemaakte tüden zijn werke
lijk heel goed, bü ernstige training kan
men later nog wel wat van hen hooren.
Door de dames-leden der adspiranten werd
ook goed gezwommen.
Hierna werd, zü het gedeeltelük, het
clubkampioenschap voor de leden ver-
zwommen. De uitslagen vindt men hier
onder.
Tijdens de wedstrijden heerschte er een
prettige geest. De penningmeester had
diep in den buul getast en voor flink wat
chocolade gezorgd, waarvan niets is over
gebleven.
Na afloop nam de voorzitter, de heer
Bandsma, het woord. Hü feliciteerde de
winnaars en winnaressen en reikte hen de
behaalde prijzen uit. Hü dankte den bad
meester en den badknecht voor hun be
reidwilligheid om weer voor een goede
baan te zorgen.
Hierna kwam de heer Bandsma nog
even terug op de wedstrüden te Huisdui
nen. Hü releveerde de prettige samenwer
king, die er geweest is tusschen „Helder's
Belang" en de H. Z. V. Tevens reikte hij
de eervolle vermeldingen uit, die toen door
een tweetal dames zijn behaald. De andere
prijzen waren nog niet gekomen, behalve
de medaille voor den buiteniandschen
zwemmer, den Hongaar Schfifer, die toen
ook heeft medegezwommen. Met een har
telijk woord overhandigde de heer
Bandsma hem deze medaille.
Hiermede was het einde van- dezen goed
geslaagden middag gekomen.
De uitslagen volgen hieronder:
Mannelüke adspiranten.
50 M. vrüe slag: 1. D. Liebert, 84V» spa
2. F. Kiesewetter, 86 sec.
50 M. schoolslag: 1. F. Kiesewetter,
442/b sec. 2. D. Liebert, 62sec.
Vrouwelyke adspiranten.
50 M. vrije tllag: 1. iM. Kolster, 47*/»
2. A. Thüssen, 524/# sec.
50 M. schoolslag: 1. M. Kraan, 674/» »ea
2. A. Thüssen, 59 sec.
50 M. rugslag: 1. A. Thüssen, 581/» see.
2. M. Kraan, 1 min. sec.
Clubkampioenschap heeren.
100 M. vrüe slag: O. Boonen, 1 min.
8öa/# sec.
100 M. schoolslag: A Bolk, 1 m. 62'/# s.
LANTAARNPAAL OMVERGEREDEN.
Door een der autobussen van de O. V.
Autobusdienst „Noord-Holland" is een
lantaarnpaal omver gereden.
De bus stond op de Hoofdgracht, met
den voorkant naar het Havenplein ge-
r cht en wilde de Weststraat oprüden. Te
dien einde reed de chauffeur achteruit
in de richting van den dük om dan de
Weststraat te kunnen oprüden. Door
deze manoeuvre werd de lantaarnpaal,
die voor den bakkerswinkel staat, ge
raakt, met het gevolg dat deze bi) den
grond afknapte.
De bus werd eveneens besohadigd. In
den achterwand ontstond een scheur.
EEN TWEETAL AANRIJDINGEN.
Zaterdagmorgen, ongeveer negen uur,
kwam een jongen in Uinken vaart den
Polderweg afrijden met de bedoeling de
Koningstraat in te gaan. Esn dame kwa*
aanloopen /au de P^stbrug en wilde
eveneens de Koningstraat ln loopen.
Even voorbü den vluchtheuvel reed de
jongen de dame aan, met het gevolg dat
zü kwam te vallen, doch zich gelukkig
niet bezeerde. De jongen mankeerde
eveneens niets, zoodat dit goed is afge-
loopen. Een waarschuwing voor den
jongen voortaan minder hard te rijden.
De tweede aanrijding vond des Zater
dagmiddags, ongeveer om half zes plaats,
in den laan waar de Zuidstraat en West
straat samenkomen.
Een fietser kwam van de Zuidstraat en
wilde den laan van de Weststraat inrij
den terwül een dame het juist andersom
wilde doen. Volgens ooggetuigen reed de
fietser verkeerd, terwül de dame den goe
den kant hield. Het gevolg was een aan
rijding. Een pedaal van de heerenfieti
was geheel verbogen en kapot Hierop
wilde de fietser het rijwiel van de dame
vasthouden, totdat de politie ter onder
zoek was gearriveerd, doch een passee-
rend chauffeur verschilde met hem van
meening, volgens hem was de aanrüding
aan den fietser te wüten.
Een en ander trok nog al de belangd
stelling van het publiek.
INLICHTINGEN GEVRAAGD.
Door het gemeentebestuur vso»
Bergen.
Naar aanleiding van de Zaterdag 6
September des namiddags omstreeks 7
ure op den Kanaaldük onder de gemeente
Bergen ter hoogte van de losplaats van
de kalkzandsteenfabriek plaats gehad
hebbende aanrijding tusschen een motor
rijwiel, waarop twee personen gezeten
waren en een hooge, oud model automo
biel, blauw van kleur, verzoekt de Bur
gemeester van Bergen, allen die inlich
tingen kunnen verschaffen betreffende
deze automobiel, die na het ongeval snel
in de richting Den Helder is doorge
reden, zich mondeling of schriftelük tot
hem te wenden.
Flintl een duivelin, een dievegge! On-
mogelijk, gewoon-weg onmogelük! 't Was
geen zaoht zieltje, dat kon je aan haar
manier van kü'ken wel zien. Een vrouw
met karakter, met wilskracht, durf, met
een tikje koketterie misschien ook
maar niet iemand die tot bedriegen in
staat was. Met zulke oogen was dat uitge
sloten. Waarschünlijk haddr. Sladen haar
wel de waarheid verteld. Ein 't was te be-
grüpen dat zü, vooral nu hü dood was,
niets kwaads van hem wilde hooren. Het
idéé, dat zü ook een expeditie om op de
veertig schedels jacht te maken, ging uit
rusten
Ik bleef staan op de mat en zocht tas
tend naar de sluiting van de deur. Daar
had ik 'em! Een korte ruk de deur
klemde wat een stap en.... ik botste
tegen een man op, die met zijn voet op
den drempel stond.
„O, pardon!" verontschuldigde ik me
met ndjn beide handen om zijn schouders
om ons beider evenwicht te bewaren.
„'t Is niets, m'n'r!" gaf hij heel gewoon
ten antwoord. „Myn eigen schuld! Maar
kunt u me misschien ook zeggen, of hier
Docterre Maclintock woont. Ik ben nogal
bijziende. En met zoo'n mist....!"
Ik keek den man aan. Meteen kreeg ik
een schok van verbazing of van schrik,
wat precies weet ik niet. Want al was hij
heel gewoon gekleed1 de stereotype re
genjas met opstaanden kraag, die'zoo wat
iedere Londenaar met een mist, die elk
oogenblik in een druilregen veranderen
kan, aantrekt het gezicht dat me van
onder den slapvilten hoed aankeek, was
onmiskenbaar Oostersch. Gesteld, dat het
een Egyptenaar was!
„Ik kan 't u niet zeggen. Ik ben hier
zelf niet bekend", gaf ik daarom ontwü-
kend ten antwoord. Meteen nam ik mün
hoed af en ging weg.
TWEEDE HOOFDSTUK.
Ik deed dien nacht hüna geen oog dicht.
De combinatie veertig schedels, dr. Flint,
de Egyptenaar en de avontuurlüke expe
ditie, waarvan ik sinds den vorigen avond
deel uitmaakte, was zelfs voor mün ge
zonde zenuwen te veel. Daarom stond ik,
dadelijk toen het begon te schemeren, op,
kleedde me aan en ging naar beneden. Met
't gevolg, dat mün hospita, miss Parkins,
een magere, melancholiek-uitziende oude
vrijster, die zulke matineuse buien niet
van mij gewend was, geen tien minuten
na ndjn verscihü'nen met de rekening
kwam binnenwandelen, die ze me, voor
deze gelegenheid, zonder zelf te denken,
dat haar vóórhaar nog in kruipennetjes
opgeborgen zat, in hoogst eigen persoon
overhandigde. Ik knikte haar maar eens
welwillend toe, vroeg haar „Who's Who"
ter leen en begon onder de F. naar dr.
Wallace Flint te zoeken.
Wat zün carrière betreft, had hij me tem-
minste niet voor den gek gehouden; de
schryving besloeg bijna een halve pagina:
beroemd anthropoloog en ontdekkings
reiziger, autoriteit op 't gebied van tropi
sche vergiften, schrijver van diverse boe
ken en medewerker aan idem zooveel we-
tenschappelyfee bladen en een rijtje
letters achter zy'n naam zoo lang als het
heele alphabet Over de laatste expeditie
natuurlijk niets, 't Boek was tien jaar oud.
Daarna kwam Sladen aan de beurt. Een
paar wetenswaardigheden, daarmee liep
dat af. Maar toch waren die genoeg, om
het laatste restje twüfel, dat in het een of
ander hoekje van myn brein achtergeble
ven kon zün, te doen verdwünen.
Prompt om tien uur schelde ik bü No.
242 aan. My'n nieuwe bekende begroette
me even uitbundig als den vorigen avond
Maar toch kreeg ik nu een anderen indruk
van hem. Hy' leek me minder zonderling
waardiger en kalmer, zooals ik van
iemand van zün positie en bekwaamheden
verwacht had.
„'t Is toch wel heel erg, blind te zün.
ja, ja, heel erg", begon hü dadelü'k toen ik
zat, „je bent geïsoleerd, je be3te vrienden
züni voor je verloren. Gewoonlü'k leest
Baxter me voor. Maar hü is een imbeciel,
hij verknoeit alles, hij maakt me gek met
zijn hakkelen, zün verkeerd uitspreken.
Als jy 't. eens zou willen probeeren?
„Diana of the Crossways", 't laatste boek
op de tweede plank. Ken je het? Neen?
Schande, gewoonweg schande. Buitenge
woon boek. Knap. Geestig. Begin b;j het
begin. Eén hoofdstuk zuilen we zeggen.
Niet, omdat ik denk dat het je vervelen
zal. Natuurlijk geniet jy ervan, net als ik,
natuurlek, net ais ik."
Dat was het begin van het onderhoud,
waarvan ik me iets geweldig-interessants
had voorgesteld. Ik had niet kunnen sla
pen van opwinding, ik had den halven
nacht en den heelen ochtend aan niets
anders gedacht dan aan de expeditie ik
was de woning van mün nieuwen „chef"
komen binnenwandelen in de vaste over
tuiging, dat ik au moest toonen, wat ik
waard was, dat de geheele voorbereiding
van gonoemde expeditie, onze uitrusting,
de benoodigdheden voor het duiken, de
wapens die we mee zouden nemen, de
quaestie met welke boot we „uit" zouden
gaan en wie de hutten zou bespreken, en-
zoovoort, enzoovoort, dien morgen tot ln
alle details besproken zou worden. En in
plaats daarvan zat ik in een gemakkelij-
ken stoel een verhaal van George Meredith
voor te lezen.
Maar bü het einde van het hoofdstuk
hadden we tenminste dit gewonnen: Dr.
Flint had zün optimistische stemming van
den vorigen avond terug.
„Beste kerel", barstte liü met een jeug
dig enthousiasme uit, „al* je eens wist,
hoe dankbaar ik me voel! Je hebt me, een
uur lang, doen vergeten dat ik blind ben.
Er bestaat geen genot dat te vergelüken
is met wat goede literatuur je geven kan.
Schrijven, goed schrijven is volgens mij
de hoogste kunst-uiting die er bestaat.
Schel even wil je! Je drinkt toch een
kon koffie mee?"
Geen tien tellen nadat lk op 't sohel-
knopje gedrukt had kwam Baxter, een
man van een jaar of veertig, met een ge
zicht,^ dat met het onderschrift „vóór de
kuur" op een reclameplaat voor het een
of ander soort krachtpillen fucore gemaakt
zou hebben, met de koffie binnen. Hü
zette het blaadje op een laag tafeltje tus
schen onze stoelen in en kuchte een paar
maal nerveus.
Licht op
voor alle voertuigen:
Zomertijd.
1. Koraal-Trio: „Gebed die# Heeren"
Jan Zwart
Dorische Toccata J. S. Bach
3. Aria Serioza S. Kag-Elert
4. a. Allegro vivace A. Guilmant
,b. Cantilène Pastoralia A. Guilmant
c. Scherzo Symphonique A. Guilmant
5. 3 Geeatlijke Liederen Feinka Asma
a. „Waarheer. pelgrim".
b. „Heer! ik hoor van rijken zegen"
•c. „Er gaat dloor alle landen".
a. Allegretto grazioso B. Toura
b. Menuetten B. Toura
7. a. Spring Song (Lentelied! A. HoUifts
b. Grand Choeur P. Fauchey
8. Finale over de melodieën Feike Asma
„Lof zij den Heer" en „Dank, dankt nu
allen God".
De no.'# 3 en 8 op verzoek.
PLUIMVEETENTOONSTELLING
WINKEL.
GROOT VOLKSTOONEEL.
6)
De meerdere eisohen, welke nu aan onze
zenuwen worden gesteld, maakten ander
voedsel noodig, licht verteerbaar, men
komt terug van de zware spijzen. De ver
standige huisvrouw zal zooveel mogelijk
haar best doen om de spijzen zoo licht en
zoo smakelijk mogelijk te doen zijn. Wan
neer men vergelijkingen met andere lan
den treft zal men zien, dat daar veel meer
soep gegeten wordt dan hier, hoewel het
hier ook toeneemt. De hoofdmaaltijd moet
cigeldijk altijd door soep worden vooraf
gegaan, niet alleen in de betere kringen,
maar ook in die waar men het zuinig moet
a,inleggen. Immers de soep, die ehn hooee
veaimgswaarue heeft, maaktidat van de
andere spijzen minder noodig is, terwül de
bereiding evenmin veel geld kost.
Dc vermomd# Egyptenaar.
