Nederlandsche liddanstaiidsbank DE JACHT OP DE VEERTIG SCHEDELS DERDE EN LAATSTE BLAD BINNENLAND. VAN DONDERDAG 18 SEPTEMBER1930 CENTR. BOND VAN NEDERLANDSCH PO^f-, TELEGRAAF. EN TELEFOONPERSONEEL. Bij de opening van de Staten-Generaal is een geïllustreerd adres verzonden aan de leden van de Tweede Kamer, van den volgenden inhoud: Het bestuur van den Oentralen Bond van Nederlandsoh Post-, Telegraaf- en Telefoonpersoneel (C.B.P.T.T.), gevestigd te 's-Gravenhage, Marconistraat 96, heeft ditmaal met groot ongeduld het o ogenblik verbeid, waarop Uw hoog College weder om hare werkzaamheden gaat voortzetten in het belang van het geheele Nederland- sche Volk. ■Dat ous bestuur nu Uw speciale aan dacht vraagt voor de belangen van een deel der burgerij, heeft bijzondere oor zaken. Er is sedert 1923 bij het Staatsbedrijf der P.T.T. in buitengemeen sterke mate gerationaliseerd. Uit het Jaarverslag over 1929, uitge bracht aan H.M. de Koningin, blijkt, dat. sedert 1923 het aantal verzonden en be handelde poststukken toenam van 7t7.078.752 tot 930.671.785. Het telefoon-verkeer steeg sinds 1921 met 70 Zelfs wanneer enkele nadeelige factoren van gelijkblijvende of achteruitgaande on derdeden van dien P.T.T.-dienst daarin worden verdisconteerd, mag statistisch veilig worden vastgesteld dat de hoeveel heid handelingen bij P.T.T. sedert 1921 met minstens 80 pet. Is toegenomen. Daarnaast moeten deze handelingen in zéér versneld tempo, worden verrioht, om dat het aantal ambtenaren met 20 pet 1 «verminderd! In de afgeloopen zomermaanden heeft het Post-, Telegraaf- en Telefoonperso neel, ondanks zjjn beperkten vrijen tijd, in druk bezochte openbare vergaderingen ln verschillende plaatsen zijn ernstig mis noegen te kennen gegeven over het feit, dat de werktijden van alle categorieën, werkzaam bij het Staatsbedrijf P.T.T., sedert 1 Januari 1923 met een half uur xJJa verlengd. Terwijl voor die massa van het Rijksper soneel een maxi mum- w erk t ijd van 89, hoogstens 42, uur per week werd vastge steld of gehandhaafd, is voor het kantoor personeel bij den P.T.T.-dienst de arbeids duur reeds gedurende zeven jaren ver lengd tot 48, voor het technisch en het be stellend personeel (met inbegrip van de kantoorknechts) zelfs tot 51 uur per week, terwijl de kantoorhouders nog 10 k 13 uur per dag op hun kantoor aanwezig moeten zijn, waarin minstens 9 10 werk-uren vallen. De land- en tuinarbeiders maken gedu rende het seizoen „lange dagen". Zij kun nen echter tussohen-de-bedrijven-door nog wel eens uitblazen. Het P.T.T.-pensoneel leeft voortdurend onder hoogdruk, omdat zilm nauw-iutate» rend contact met het publiek de uiterste aandacht, correctheid en bekwaamheid vereisoht. In den winter en in den zomer, bi) dag en 'bij nacht, moeten de P.T.T.- ambtenaren op hun post zijn. Élke minuut FEUILLETON moet intensief worden benut; dit eischt de rationalisatie. Dan ook den arbeidstijd tot een billijke grens verminderd! Overal demonstreerde het personeel. Staten-Generaal: Mag het P.T.T.-perso- neel er bij de behandeling van de inge diende 'begrooting op rekenen, dat wordt aangedrongen op beduidende verkorting zijner werktijden? Het P.T.T.-peisoneel doet oen hartstoch telijk beroep op Uwe interventie. Het is toch ongehoord, dut het bedryfs- pensoneel langer werkt - terwijl liet nog wel op zeer ongeregelde tijdstippen zijn nuttigen arbeid verricht don de overige Rijksambtenaren. De verlof-regeling, met het veelvuldig voorkomende winterverlof, is slecht. Voor het bestellend personeel gelden nog steedis de veel te zware rijwieldien- sten; voor het technisch personeel is „reis tijd" van en naar db plaats, waar arbeid wordt verricht, geen dienst; de diensten van het kantorpersoneel werden tot het uiterste maximum opgevoerd; de laatste minuut wordt er door middel van de stopwatch-controle uitgehaald. De invoering van de nachtposttreinen is 'n nieuw bewijs, dat het P.T.T.-bedrijf zich aan de behoeften van Handel, Nijverheid en publiek aanpast. Waar blijven de belangen van het per soneel? De gehouden openbare vergaderingen ter onderstreping van den eisch: verkorting van den werktijd werden door duizenden P.T.T.-ambtenaren bezocht. KANTOOR DEN HELDER KONINGSTRAAT 108a Handelscredleten Girorekening Indien de verkorting wordt doorgevoerd, hetgeen beteekent voor het in-dlonst- zilnde personeel een kleine compensatie voor de sterke rationalisatie, doch ook produotleveu arbeid voor honderden werkloozen, blijft er nog winst over. Wat wil vragon, kan het bedrijf dragen. Staten-Generaal, grijpt ml Wij richten tot u bet dringend verzoek te bevorderen, dat bij het P.T.T.-bedrijf binnen den kortst mogetijken tijd min stens de werktijden van vóór 1923 worden hersteld. De uitbreiding van de werkzaamheden, de mechaniseetring en intensiveering van de diensten, rechtvaardigen zelfs een kor- teren arbeidstijd^ dan die gold vóór 1923. OORLOGSSCHEPEN. A.s. Vrijdag worden te Rotterdam ver wacht het pantserschip „Heemskerck", twee mijnleggers, een pantserboot, twee torpedobooten en vier onderzeeërs, die hier tot Maandag zullen blijven. De „Heemskerck" zal ligplaats nemen op stroom, de mijnleggers komen te liggen aan de Westerkade en de overige schepen bij de Parkkade. Een kranige prestatie. Mejuffrouw P. Rezeiman te Anna Paulowna heeft onder leiding van haar zwemonderwijzer, den heer G. Snijder, wonende Langestraat alhier, 5 uur achtereen gezwommen. Ze heeft het zwemmen eerst twee jaar geleden geleerd. Voorwaar een kranige prestatie, die zoowel der zwem ster als haar onderwijzer tot eere strekt. Een tweetal kiekjes van het zwembad te Anna Paulowna, 8 Jaar geleden opgericht door de afdeellng van de N. H. Tereeniglng „Het Witte Kruis". De opening van de feestelijkheden te Oosterend op 12 Sept. J.l. door burge meester Oort. Links de burgemeester der „belegerde vesting" Leiden. Een overzicht van het terrein, waarop het openluchtspel „Leiden's ontzet" werd gegeven. Een photo vanuit de „belegerde veste" genomen. (THE LUKB OF TïïUNDïSt Uit kat Engelaah doos LEO WALM&UMY. 7) „Misschien nog iets van uw dienst, me neer?" met die vraag gaf hij' eindelijk zijn gevoelen» lucht. De dokter deed of hij hem niet gehoord had. Na nog even treuzelen ging de rnani gewichtig stappend de ka mer uit. „Vroeger looper by het een of andere ministerie geweest", zei mijn „chef" by wyze van uitleg. „Wat kan je van zoo iemand anders verwachten!" Ik. schoof iets in myn stoel naar voren en schonk voor ons beiden een kop kof fie in. „En nu, waarde Cleweland, zullen we eens ernstig praten. Maar laat ik je eerst vertellen, wat me vannacht of beter, heden morgen vroeg, overkomen is. Iets zeer eigenaardigs, ja, zelfs zeer eigenaardigs. Als je je de moeite wilt geven even op te staan en die kleine deur aan je linkerhand open te doen Ik stond oo en deed genoemde deur aan myn linkerhand open. Aan den anderen kant bevond zich een klein vertrek, de slaapkamer van, myn chef. „Ki1k eens op je gemak rond. Zóol Zoo als je waarschijniyk nu gezien hebt, is er maar één raam en wel in den wand tegon- over dien, waartegen mijn bed staat, Dat raam komt uit op oen kleine binnenplaats en onder het raam staat myn safe. Let nu eens op 't raam. "t is een ouderwetsoh schuifraam zooals je ziet. Nogal primitief. Maar ik héb er een electrisch alarm-appa raat op aan laten brengen, dat niet zoo primitief is. Een kleine uitvinding van mezelf. Nu, vannacht om twee uuir werd ik gewekt door een zacht rinkelen vlak by I mijn hoofd. Ik liet me voorzichtig uit het bed glijden en kroop langs den wand naar het raam. 's Was zooals lk gedacht had. De een of ander deed een poging om by ine in te klimmen. Nu zijn inljn zenu wen niet wat ze vroeger waren, Gleveland, en ze sprongen nog meer uit den band toen ik tot die verontrustende ontdekking kwam. Ik was verre van kalm, tja, verre van kalin. Maar toch behield ik nüjn te genwoordigheid van geest; lk wist «ogen blikkelijk wat me te doen stond. Zie je die kleine speer daar? Boven de wascii- tafel?" „Ik keek naar de aangeduide plaats. Het was een korte en dunne yzeren staaf, met een paar venijnig-scherpe weerhaken aan weerszijden van het broede, platte godeelte by de punt. Een wapen, oppervlakkig be schouwd niet gevaariyker dan een pijl. „Die speer heb ik van een neger-koning gekregen. De punt van die wapens wordt ln een sterk werkend plantaardig vergift gedoopt, een vergift, waarvan ik, ondanks vele nasporingen en vele proeven de her komst niet heb kunnen vaststellen. De werking ervan Is nogal eigenaardig. By de groote zoogdieren en by de apen de speer is een verdedigingswapen 'by uitne mendheid, dat begriip je wel treedt de dood onmiddellijk' in,, bij den mensch daur- ontegen duurt het een paar uur en gedu rende die periode voelt hjj zich volkomen normaal, voordat dit resultaat bereikt wordt. Ik lichtte 't voorzichtig van de haken en kroop, nu met 't wapen, weer naar het raam terug. Daar richte ik me langs den mum- op en stak myn hand, mijn linkerhand uit, om den bovenkant van de safe af te zoeken, 't Eerste wat ik aanr raakte was eeni arm, een magere, gespierde mannenarm.ik stak toe met de speer. „Groote genade", barstte ik uit, „maar. dan heeft u hem vermoord!" De dokter bleef een paar oogenblikken lang onbewegelijk zitten; dan ging hij, op de mianler alsof we een medisch probleem aan 't be-discusseeren waren en niet een feit, dat werkelijk geleurd was, voort: „Ik heb je zooeven gezegd, dat by een mensch de dood pas na een paar uur in treedt. En daarbij was het zeer wel moge- ïyk, dat het vergift veel van zyn kracht verloren had. Positief kan ik niets zeggen, neen, positief kan ik niets zeggen. In elk geval heeft hij een leelijkon val gedaan. Maar hij is ontsnapt, anders had ik door Baxter wel iets van do mensehen beneden gehoord. Zoo lang ik hier woon, ben ik op iets dergelijks voorbereid geweest. Onze vijanden zuilen ons niet ongehinderd laten vertrekken." Bij die woorden schoot me de ontmoe ting van den vorlgen avond by de voor deur te binnen. Gesteld, dat de Oosterling tegen wien lk opgebotst was en de inbre ker van dr. Filmt een on dezelfde persoon was? In 't kort vertelde lk hem, wat er ge beurd was. „DusL Khan," zei, myn chef, toon ik uit gesproken had, „ongetwyfeld, Dus! Khan. Die Fransche uitspraak van dokter! De man is opgevoed in Parijs, als ik het wel heb. Een gevaariyk iemand, gevaarlijk en energiek! Iemand met veel vrienden, in vloedrijke vrienden. Waarschynlijk ver keert hü nog steeds in de meening, dat Sladon en ik in de pyramiden een schat gevonden hebben. En dus kunnen we alles verwachten. Maar komaan, tegen men- schen van. dat slag zyn wy toch zeker op gewassen 1" Ik dacht eens. aan de speer on stemde volmondig toe. „Ik: heb 't vanmorgen druk gehad", be gon hij met een kalmte, alsof die kwestie die in mijn oogen nogal belangrijk was, hem niet verder interesseerde, „en ik beb goed nieuws. Is me nog gelukt om twee hutten op de „Bulford Castle", de boot die morgen over. een week vertrekt, te be machtigen. De reis gaat dus via do Kaap. Veel tijd hebben we dus niet meer." Ik dacht vlug na. Een week was zeer zeker niet lang. En dus stelde ik voor, om nog demzelfden middag naar Whiteport te gaan, daar inlichtingen te vragen over „duiken" en me, zoo mogeiyk, een paar dagen practisch te oefenen, dan door te gaan naar huis om mijn generen en mijn wapen-uitrusting te pakken en de volgen de week Dinsdag dat was dien dag vóór ons vertrek terug te komen. „Uitmuntend", zei dr. Flint, bedacht zaam knikkend. „Baxter kan Voor me pak ken en me naar de boot brengen. Maar, Gleveland, nu moeten we 't nog even over de financieels quaestie hebben. Ik wou je nog graag een chèque geven. Je moet kunnen koopon wut je wilt.En nu wil je zeker graag weg. Schrijf me vanuit Wlüteport, als je tijd hebt. Ik wil graag weten, hoe 't je bevalt en of je vorderingen maakt." Ik wil eeriyk bekennen, dat ik een zucht van verlichting slaakte toen ik, een paar minuten later, de voordeur achter me dichttrok. Gedurende de laatste zes jaar was mijn levon geen bed van rozen ge weest; als vlieger leid je een avontuurlijk bestaan, zóó avontuurlijk, dat je gevaar en dood als gewone dingen gaat beschouwen. Maar de atmosfeer in het huls dat ik zoo juist verlaten had, beviel me niet; dan. de straat met haar drommen menschen, ge wone normale menschen! Volgens mij was d,e manier, waarop dr. Flint die geschie denis' met dien inbreker beschreven liad, gewoonweg als normaal. Alsof hij het een of ander wetenschappelijk onderwerp by den kop had! Om in koelen bloede een vergiftige speerpunt in iemands arm te steken! Als hy hem maar met een revolver bewerkt had.dat had me niets kunnen schelen. Dan zou je 't zelfverdediging heb ben kunnen noemen. Maar een wapen, waarmee de nikkers in Afrika elkaar af maken! Neen, sportief was 't niet. fWordj vervolgd.) Arbeidstijden teliegmiaf- en telefoonpersoneel. DE FEESTELIJKHEDEN TE OOSTEREND (Texel)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 11