Vkhkadsk tRuyfoi 2peciiÊoüaA,2.5 Aa^pond
Uw Zenuwen
GEILL. ZONDAGSBLAD
OP EN OM HET BINNENHOF.
WeeDftrinUlL
Den Kaag, 6 Nor.
Goed rewpt D# tttd-ra
]>e Paeht-aatwerp#». HM
Bij de regeling van werkzaamheden
door de Tweede Kamer, die op Donder
dag 30 October jJ. plaats had, kwam mij
weer voor den geest het woord, door wijr
len den vermaarden financier en etaat-
h uishoudkundige uur. N. G. Pieraon, aoo
cü kwijls geciteerd in Chet lagerhuis,
toen hij zijn ontwerpen der gesplitste
Inkomstenbelasting, nu 87 jaar geleden,
verdedigde, namelijk: „waar ©en: wil la,
daar vindt men oök een wefll...."
Zoo is X
Toen dr. Nolens zeer kort geleden in
overweging gaf, tijd te winnen, welke
door de behandeling van de Pacht-ontwer-
pen in de horfst-periode zou verloren gaan
door do ttid-rantsoeneering te halveeren,
vond men dat een fantastisch uitmiddel
puntig denkbeeld. En de communist De
'v isser stond klaar met de „toelichting",
dat de Katholieke partij' toch maar een
och te, on verbeterlijke „verkiezings-partij"
moest hosten, wijl de heer Nolens do
onbetwistbaar juiste opmerking maakte,
volgend op een Juli-verkiezing en dat,
dat slechts het Zitting-jaar, onmiddellijk
voüiaigaond aan een nieuwe uitspraak
van het kiezersvolk, stof geven tot. uitvoe
rige Algemeen© Beschouwingen over een
K bks-budget.
In November van dit jaar kon men het
rus best mei wat minder spreektijd voor
3:et groot politiek debat stellen.
Had men héér Loutje Buik's zin go-
folfd, er ware heeleiuain geen rcuLsoe-
iet-ring van speecherü toegepast. Hij
kwam op voor de rechten van. „het revo-
1 nennairo proletariaat''.
Maar ook in dez3 ble :k de hoei' L. de
Visser de geheels Kamer, behalve dan
zijn vriend Wijnkoop en Plattelander
Braat, die knorrig was, dat hem slechts
dri© kwartier insteê van een vol uur werd
toegewezen, tegen zich te hebben.
Wij zullen 't dus van 11 November a.s.
met een nagenoeg-gehalveerden spreek
tijd met de Algemeen e Beschouwingen
moeten stellen.
En ik ben in mijn ziel overtuigd, dat de
„proef" prachtig zal Slagen.
Da-. Nolens heeft onlangs den koste lij
ken raad gegeven om het weekje recèa,
waarvan wij dan toch hebben kunnen ge
nieten tusschen herfst- en winterperiode,
te benutten o. im „door het verkorten
van de uit te spreken redevoeringen".
Dót is een recept om hoed of petje mot
geestdrift voor te lichten!
Ik wil dit nog even zeggen, met allen
nadruk, aan den vooravond van de ge
weldige parlementaire winteicampagne,
die wij nu vóór de borst hebben in do we
ken van 11 November tot 28 December.
Waarin steeds, gelijk den 3Oen October
werd vastgelegd, Dins- en Donderdag
se he avond-vergaderingen zullen worden
gehouden. Tusschen haakjes breng ik ook
nog even hulde aan president Van Schaik
voor zijn bij de regeling van werkzaam
heden op 30 October gemaakte opmerking,
dat de avond-zittingen liefst niet tot ver
na middernacht moeten worden gerekt.
Precies!Bij zulke nachtelijke bij
eenkomsten, soms tot vier, vijf ure in den
ochtend voortgezet, vindt men zes h acht,
doorgaans nóg minder!, leden im de
zaal. De Voorzitter leunt afgemat in zijn
fauteuil. De minister, die zijn Begrooting
heeft te verdedigen, sluit nu en dan de
oogen van begrijpelijke afmatting. Steno
grafen en journalisten leven als in eeri
koortsige droomwereldIn zulke er-
Wat ik hier zeg, betreft alle partijen.
Men brengt beschouwingen op papier,
zonder in voldoende mate rekening te
houden met de eischen, door de belangen
van den armen „nationalen tijd" gerecht
vaardigd.
Men gaat zoo'n speech opdreunen. De
kunst van improviseeren, zoo voor het
vuistje weg redevoeren, verstaan slechts
zeer-enkelen. En wanneer die hun „kunst"
vertoonen, blijkt 't bijna steeds, dat ze in
de „tdJct-rekenkiHMfe" armzalig-onbehoipen
beginnertjes zijn.
Een voortreffelijke „speaker" der Ka
mer, Voorzitter, en ons Lagerhuis bezit
in mr. Van Schaik zeer stellig, naar aller
oordeel, een der allerbesten, die ooit op
haar voordracht door de Kroon voor het
zware ambt werden benoemd, kan door
z;jn 'tactisch ingrijpen de overweelderig-
uitbottende breedsprakigheid wat be
snoeien, betoomen.
Zijn ingrijpen heeft betrekkelijk nauw--
omsloten grenzen.
Ons Lagerhuis passé toe het bekende
woord: „Herzie u zelf!"....
Dit slechls wilde ik, met allen eerbied
voor ten iiver, oe inspanning, welke de
Tweede Kamer zich getroost in het alge
meen® belang, - opmerken vlak-vóór het
begin van de midwinter-campagne, waar
aan ik niet kan denken zonder dat zekere
angst zich om mijn oude persmuskiet-hart
vastschroeft
Héél veel water heeft de Begeering bij
de behandeling van do Pacht-ontwei-pen,
die a.s. Woensdag 12 November mot
vlag-en-wimpel voor den Senaat zullen
worden rijp gemaakt, niet in haar wijn
behoeven te plengen.
Slechts op één punt, breng ik ln her
innering, dwong de Kamer haar iets
verder te gaan dan (het ontwerp beoogde.
En wel: het continuatie-recht.
Over de kwestie der continuatie
voortzetting, van de pacht is tamelijk
fel gestreden bij den overigen» zeer rus-
tigen, soms lichtelijk-slaapwekkenden
kamp. 't Bleek, dat de Kamer meer ge
voelde vooo. de continuatie dan voor een
stelsel van schade-vergoeding, zooals men
dat in Engeland kent.
Zoocis ik straks opmerkte, hierbij
ging de Kamer een stapje verder dan de
Hegeering. En wel, door: aan de be
voegdheid van den Kantonrechter om de
pacht te verlengen, te verbinden diens
recht om daarbij de pachtsom te bepalen,
't "Was, weet men' de katholieke af
gevaardigd# Fiesken», die hierbü de zege
bevocht.
De ehr.-historisch© mt. Butgers van
Rozenburg had guocès met zijn amende
ment, volgens 'hetwelk een beroeps-in
stantie in het leven wordt geroepen.
De Regeering nam over, breng ik
neg in 'herinnering, een nieuw artikel
door den katholiek mr. Goseling ontwor
pen, bepalend dat de verpachter de
overeenkomst tusschentijds kan doen ein
digen, teneinde aan het verpachte eene
bestemming te geven in het belang van
volkshuisvesting, handel of nijverheid.
Voor de Radio-bespiegelingendoor de
Kamer nog gevoerd, verwij» ik
uwe verslagen.
Dat de motie-Aibarda, strekkend tot het
vragen van opheffing der preventieve
Radio-censuur, zou worden verworpen,
wie durfce 't niet voorspellen!?
Dat oe strijd „in den aether", om het
„r* i da:« zs israss
langrijke beslissingen genomen. Het
„quorum", minimum van 61 afgevaar
digden, heet present te wezen.
Wat immers een groote_„fictie", dus:
„onwaarheid", is. Feitelijk zou de Voor
zitter verplicht zijn, in zulk geval, de zit
ting wegens onvoltalligheid op te heffen.
Men doet 't niet, daar anders de moge
lijkheid om vóór Kerstmis met den Be-
grootings-arbeid gereed te komen, nog
kleiner zou worden dan die reeds is.
Men zondigt dus tegen het Reglement
van Orde. Stelt zich bloot ^an het gevaar,
dat een afgevaardigde op zeker moment
hoofdelijke stemming vraagt, over wat
't moge wezen. En die afgevaardigde zou,
onbevangen geredeneerd, zelfs als j
hiermeê niet is geëindigd, ook voor
deze profetie i® waarlijk geen extra-ordi-
nair-scherp doorzicht noodig!
En nu gaan we dan de parlementaire
winter-periode over vijf dagen in.
Wat te zeggen van de wijze, waarop in
de afdeelingen der Tweede Kamer over
'het Regeerings-beleid is gesproken blij
kens het Voorloopig Verslag over Hoofd
stuk I der Rijks-hegrooting voor 1931?..
Ik wil in deze mijn oordeel 't liefst
„voor mij-zelf bewaren" totdat er wat „tee-
kening" zal zijn gekomen in de Algemeene
Beschouwingen.
Van bijzonder-warm vertrouwen in het
Kabinet-Ruys de Beerenbrouck, diat tot
is
a ve 01 er 2ün' - ?'n frlkend
voor liet gezag van ons Parlement.
Ze zijn ookonnoodig!
Totaliter overbodig.
De Kamer kan, als zij met ernst wil,
best de haar opgelegde taak vervullen
in veel minder tijd dan zij thans daarvoor
noodig meent te hebben.
Dr Nolens heelt spijker op kop getikt!
Men passé in de fractiën toe het puike
middel om na te gaan, wie van de poli
tieke vrienden over zeker onderwerp wen-
schen te spreken. Men schifte dan oor
deelkundig, hoe 't allerbest „de rollen
kunnen ut-nden verdeeld"Zoodat men
niet kon:e te staan voor het- grappige en
tevens ellendig-tijdroovende geval, dat
verschillende leden, tot dezelfde Kamer
fractie beh orend, pre- ies- of vrijwel na
genoeg-dezelfde opmerkingen over een-
en-dezelfde zaak mak-en 1....
De kunst om te redevoeren is er in den
ioop des tijds niet op vooruitgegaan,
ook wat het Parlement betreft.
thans minister-p resi
dent, bespeurt men óók in de Rechtsche
gelederen al heel weinig. Er zitten onge
twijfeld „knappe kopstukken" in dezen
Raad der Kroon, maar de band tusschen
Ministerie en Parlement is uiterst fragiel,
broos.
Het besef, dat men voor 't oogenblik
„geen anderen uitweg" weet, zou de heoht-
ste stut van dit ministerie wezen?
Misschien kan ook ik over een paar we
ken, of eerder antwoord van eenige
be eekenis op deze leste vraag doen
volgen?
Mr. AXTONIO.
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
Eff i dency-<fag©n, De DO X.
WJ tram, telefoon en schoolhoofden.
Water-oploopjes. Effktaaej
Deze week werden in het Stedelijk Mu
seum, waar juist de door 64000(1) .personen
bezochte v. G ogh-tentoonstfclling geslo
ten was, de „efficiency-dagen" gehouden,
georganiseerd door het bestuur van het
Ned. Instituut voor Efficiency, dagen
waar-voor veel belangstelling bestond zoo
wel onder leidende handels- en indus-
trieele-, als onder officieele kringen. On
eer efficiency valt, naar een deskundige
het indertijd eens formuleerde, 1e ver
staan: niet alleen doeltreffendheid, niet
alleen vereenvoudiging, niet alleen bespa
ring van tijd, arbeid en geld, niet alleen
organisatie, niet alleen systematiseering,
niet alleen normaliseering, maar ook ex
pansie langs wetenschappeljjken weg,
namelijk door middel van het verzamelen
van gegevens en het nemen van proeven.
Efficiency is dus een uitgebreid onder
werp en bepaalt zich niet uitsluitend tot
het vereenvoudigen en meohariiseeren van
administratieven arbeid, met behulp van
allerlei moderne kantoormachines als daar
zijn: de dictaphone, de boekhoudma
chine, enz. als hoedanig het groote
publiek er voor alles aan denkt. Dat bleek
dan ook wel uit de verschillende voor
drachten op deze dagen gehouden, waarbij
alleilei onderdeelen ter sprake kwamen en
waarbjj de bespreking en demonstratie
van de nieuwste kantoormachines (o. a.
van het dicteer-apparaat, dat door middel
van (len microfoon het op egn conferentie
of vergadering verhandelde op de wasrol
vastlegt) slechts een kleine rol speelde.
Het is, en dit werd door de sprekers
vrijwel zonder uitzondering gevoeld
eigenlijk een.slechte tijd om over
„efficiency" te spreken; vélen toch geven
aan de steeds verdere doorvoering van die
efficiency, in het industrieel© en admini
stratieve leven een groot deel van de
schuld, die tot de huidige, ongehoorde
w erkloosheid heeft geleid. Natuurlijk heb
ben de sprekers van deze dagen, ieder op
hunne wijze, getracht hun stokpaardje, de
efficiency en de o. m. daarbij behoorende
normalisatie (doelmatigheid in de voort
brenging) zooveel mogelijk van die schuld
vrij te pleiten. Het is hier niet de plaats
te gaan débatteeren over de vraag of dit
hun lucbtrzee-kasteelen een grappig-
stuntelig dingetje noemen, voor -hen was
het destijds (dat is: voor ons -is het thans)
een indrukwekkend gewrocht, dat met zijn
Iwaalf motoren, zijn échte scheepsromp,
écht scheepsanker, dekken, patrijspoorten
enz., uit het verhaal van een extra-
moderne Jules Verne schijnt urégge-
vlogen
Ook de gemeentetram is op het punt
aan meerdere efficiency te gaan doen.
Aan de hand van een uitgebreide statis
tiek, waarop men de opbrengst per
„wagen-Kilometer" kan nagaan, beraamt
zij plannen tot inkorting van enkele Ui
nen, vermeerdering of vermindering van
enkele anderen, enz. Tevens heeft zij bü
den Raad een voorstel ingediend tot in
voering van een soort wedergeboren
pasjes-stelseL Of dit, wordt het voorstel
onveranderd aangenomen, evenwel een
efficiente, oftewel doelmatige wederge
boorte zal kunnen heeten, staat te bezien.
Een pasje, een twee-rittenkaartje 10
ct.) waarop door den conducteur moet
worden aangegeven 1. datum van afgifte;
2. lijn waarop men wil overstappen; 3.
uur waarbinnen de tweede rit moet plaats
hebben, kan men moeilijk practisch, tijd
besparend en vereenvoudigend noemenf
Wie het gesukkel van de éénmanswagen
met zelfs de afgifte van de huidige en
kelvoudige kaartjes kent, houdt z'n
hart vast als bij deze éémnanswagens
mede in het voorgestelde nieuwe pasjes
systeem betrokken denkt!
Maar de Raad is er óók nog! Zoo,
als thans voorgesteld, zal hü de wederge
boorte van het pasje, als niet alle voor
teekenen bedriegen, wel niet laten door
gaan....
Geheel zónder efficiency-overwinning
bleef de tram echter niet. Zij deed, met
de invoering van de z,g, identiteits-kaar-
ten voor de conducteurs en bestuurders,
dan toch mee met den geest dezer „dagen".
In een stad als Amsterdam, met liaai- vele
bruggen, nauwe straten met enkel spoor,
komt de tram haast onvermijdelijk dage-
lijksch in botsing met een of ander niet
aan rails gebonden veryoermiddel. En al
hun wel steeds 'en in alle opzichten gelukt I is het meerendeel van deze botsingen niet
is; wèl kan geconstateerd worden, dat men
den indruk kreeg, dat dit stokpaardje door
velennog steeds ietwat eenzijdig,
d. w. z. naar den kant van 'het uitsluitend
materieel© voordeel, bereden werd. En het
deed zeker goed aan uit den mond van
den directeur-generaal van den Arbeid,
den heer Zaalberg, een soort waarschu
wing en critiek tegen deze eenzijdigheid
te vernemen. „Rationalisatie", zeide hü,
„is een noodzakelijke factor om te blijven
bestaan. Maar wat wij tot nu toe zagen
van de rationalisatie is zuiver materieel.
Er zün factoren geschapen, wolk© meer
levensvreugde kunnen brengen, doch
wij weten nog niet of die levensvreugde
inderdaad gekomen- is. De vraag, hoe wij
door normalisatie tot grooter levensgeluk
zullen komen is nog niet opgelost...."
Ook niet door de breed-vloeiende woor-
denstroomen van deze dagen!
veel meer dan een vriendelü'k stootje,
toch ziet de politie zich in de meeste ge
vallen, waar een spatbord of wat lak enz.
lichtelijk beschadigd werd, genoodzaakt
an de zaak omstandig proces-verbaal op
te maken, naam, toenaam, adres en wat
dies meer zij, van het betrokken tram
personeel te noteeren, wat dan dikwijls
langdurig oponthoud veroorzaakt-Ge
beurt er nu echter in den vervolge zoo
iets, dan reikt de bestuurder, c.q. de con
ducteur, eenvoudig zijn identiteitskaart
aan den agent over, waarop de tram
wagen aanstonds weer kan vertrekken.
De kaart komt dan den volgenden dag,
via de tramadmiriistratie, bü den betrok
kene terug. Inderdaad, het ei vande
efficiency in dezen!
Gelukkiger dan directeur van Putten
van de tram, ia directeur Snijders van de
telefoon met zün efficiency-plannen, die
En, evenmin, zeer zeker, door de.... overigens reeds, in alle stilte tot daden
praotische daden van efficiency waar- werden. De in de centrale sedert 1 No-
mede wü deze week, buiten het spreek ge- vember jJ.. in werking gestelde automa-
sto el-te en de congreszaal om, te maken tische gesprekkentellers van de meer
hadden. Al brachten een aantal van die i dan80.000 abonné's, mogen met recht
daden of plannen daartoe, dan ook ver- pet laatste woord in telefoon-efficiency
heugingheeten. AI deze tellers tezamen vragen
Daar kregen we dan in de eerste plaats niet meer ruimte dan een viertal, niet al
eindelijk, na vele malen uitstel, het nieuw- te groote, dienstvertrekken, terwijl hun
ste snufje van efficiency op het gebied stand fotografisch op gezette tüden wordt
van overzeeseih verkeer te aanschouwen! j opgenomen, wat vergissingen uitsluit en
Woensdag, tegen den avondschemer,een enorme besparing aan tüd en arbeids-
streek het lang-verbeide reuzen-lucht- kracht beteekent. Vergeleken met wereld
schip, de DO X, op het water van het I steden als Parijs en Londen, mocht onze
buiten-IJ bij ScheUingwoude neer enj telefoon-toestand, zooals wü haar de laat-
bevond zich ai aanstonds temidden van j ste jaren, na invoering van het automa-
een echt Amsterdamsch oploopje, ditmaal I tisch systeem kennen, toch al vrijwel
niet op straat of gracht, maar op het water ideaal genoemd worden, nu echter, met
vertoondIn de plaats van de, aan den
vasten wal ten dezen bekende en beruchte
slagersjongens met fiets en mand, kwa
men Lier de nieuwsgierige, opdringerige
motorbootjes, de meer bezadigde toe
schouwers waren- er in den vorm van groo-
tere stoom- en: zeilbooten, terwü'1 de ,,-hoof-
den-ui t-de-ramen" op den achtergrond
hier vertegenwoordigd werden door dui
zenden auto's, fietsen, en voetgangers op
den dijkWaar de politie te land ech
ter, geleerd door vele ondervindingen, op
loopjes meestal spoedig weet te versprei
den en kwajongensstreken weet te ver
mijden, bleek de politie te water, op
dergelijke dingen1 minder voorbereid, niet
in dezelfde mate den toestand meester.
Kwajongensstreken bleven dan ook niet
uit; men voer onder de vleugels door,
deed jogingen tot enteren van de vlieg-
boot, die daardoor groote kans van ern
stige beschadiging liep en ontstak zelfs,
vlalk onder een benzine-reservoir, mag
nesium-licht ten 'behoeve van een fotogra
fische opname, wat ons den volgenden
dag een, via de pers overgebrachte, schrob-
het in gebruik stellen van deze geheel
automatisoh-fotografisohe gesprokken-ad
ministratie, staan we zeker aan de,
efficiente spits.
Een andere categorie medeburgers, die
het onderwerp efficiency dezer dagen bü
de horens heeft trachten te nemen, zün.
onze schoolhoofden. Zü toch achten het,
blijkens een adres aan den Raad, aller
minst doelmatig, dat zü verplicht zijn de
schoolgelden van niet minder dan 48000
Amsterdammertjes wekelijks, in bedragen
van 1040 ets., te innen. Dat kan, meenen
zij, veel beter door de belasting-admini
stratie geschieden wat ook uit opvoed
kundig oogpunt beter zou zijn, omdat dan
de scholieren niet, als thans wel het geval
is, elke week weer herinnerd worden aan
liet verschil in- financieel© draagkracht
hunner ouders!De Raad, waarin deze
week deze wensch der hoofden ter sprake
kwam, oordeelde er echter, op enkele uit
zonderingen na, in zijn geheel, anders
komen tot rust, kal-
meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door het gebruik van
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apotheek en Drogisten
beering van den Commandant, kapitein j over. Het opvoedkundig bezwaar van den
Christlansen, bezorgde. Enfin, w© heb-1 tegenwoordigen toestand achtte hü zoo
ben het nu tenminste gehad: de primeurgroot niet en evenmin den door de hoof-
van dit nieuwste wonder der techniek enden ondervonden last (wat neerkomt op
eenmaal zullen de jongeren onder ons aan een uur per week extra werk). Boven
komen. Een en ander zou men allerminst
een vereenvoudiging kunnen noemen, af
gezien nog van het feit, dat men een
50.000 gezinshoofden nauwer dan noodig
is aan de, tóch al niet bijster geliefde, be-
lastingheeren zou moeten koppelen! Zoo
liet men dan de gebruikelijke, min of
meer gemoedelijke schoolhoofden-tinning
bestaan. Wat des te beter kon omdat hier
nu eens niet de gemoedelijkheid de
efficiency ln den weg zit!
Ni«uwe Uitgaven.
Verschenen bij Gebr. Kluitmans Uitgevers-maat
schappij^ te Alkmaar:
1. „Toekomstplannen", door Nanda.
Nora, de heldin van bet verhaal, Is een vroo-
iljk flink meisje met een hart van goud. Ze is
dolblij, als ze een betrekking krijgt aan een groote
bank op -een salaris van 75.per maand. Het
schijnt haar een rijkdom en ln gedachte koopt ze
er cadeautjes van voor haar moeder, broers en
zussen en voor arme menschen. Later blijkt tot
haar teleurstelling, dat ze heusch geen kromme
sprongen kan doen van haar geld en dat ze goed
moet financieren, om rond te komen. Gelukkig
krijgt ze al vrij gauw een beter gesalarieerde be
trekking, omdat ze een uitstekende kracht blijkt te
zijn, die met veel ambitie haar werkzaamheden
verricht.
Geestig zijn de verhalen van de streken der
jongens, bij wier moeder ze als paying quest thuis
Is: leuk ook de vriendin van het kantoor. Een
aardig meisjesboek met tal van bije trekjes, die
vele jeugdige lezeresjes wel ter harte zullen ne
men. Henri Pleck zorgde voor illustraties en
bandteekening. Prijs: ing. 2.geb. 2.90.
2. „Twee vriendinnen; Op de Boerderij", door
Suze Brlnkgreve.
Een boek voor kleine meisjes, een vervolg op
een vroeger verschenen boek over dezelfde twee
meisjes: „Annie en Doortje". Een aardig, eenvou
dig verhaal over een logeerpartij en allerlei kleine
avontuurtjes door twee stadsmeisjes in en om de
boerderij beleefd. Alleen moet ons van het hart:
Is het niet wat te lief hier en daar. Ik zou niet
graag tellen hoe vaak het woord lief in het boek
voorkomt. Rie Reinderhof zorgde voor twee aar
dige ilustraties en ia frisschen bandteekening.
Prijs: ing. 0.75, geb. 1.20.
3. „Hanneke", door Felicie Jehn.
Weer een boek van deze zeer vruchtbare
meisjesboeken schrijfster, maar niet een van haar
beste pennevruchten. Het is bedoeld als een soort
tendenz-romannetje, besprekend het conflict tus
schen een beetje ouderwetsche moeder en een
beetje modern meisje en tusschen Hollanders en
Amerikanen. Dat laatste is niet onaardig gedaan,
doch wij vreezen, dat de jeugdige lezeresjes de
moeder een „oude zeurpiet" zullen vinden, wat
geenszins de bedoeling van schrijfster is: Het
meisje heeft wel veel aardigs, maar Is er toch wel
wat erg jong van overtuigd, dat ze tot de moderne
jeugd behoort. Ze moet bij het begin van het boek
nog veertien worden.
De Amerikaanse he ooms en neven brengen wat
vroolljkheid ln het huis en in het boek, maar de
wat heel moderne liefdesverklaring van den oud
sten neef (achttien Jaar) aan zijn veertien-Jarig
nichtje, kunnen we niet aardig vinden. Het Jong-
mensch zegt, dat hij over vier jaar nog wel eens
terug komt. Pieck zorgde voor eenige elegante
illustraties en een frissche bandteekening.
Prijs: ing. f 1.60. geb. 2.50.
„De Robbedoezen" door W. F. Arends, een
boek voor meisjes van 1013 Jaar over een vier
tal schoolvriendinnen, levendige gezonde meisje»,
niet bang voor kattekwaad, hoewel de nasleep
ervan hun nog wel eens een benauwd oogenblik
bezorgt. Een heel eenvoudig, misschien wel wat
te eenvoudig verhaal, zonder opwindende gebeur
tenissen. Hinderlijk vinden we de uitgebreide
opschriften boven de hoofdstukken. Zoo'n in
houdsomschrijving in telegramstijl kan er alleen
mee door als het op geestige manier gebeurt. An
ders is het beter niet de spanning weg te nemen.
Paedagogisch onjuist noemen wc het, dat de
tante en de meisjes lachen als een Ideiene deug
niet een pak slaag krijgt (pag. 154), terwijl hier
en daar wel wat overdreven dingen voorkomen,
bijv. de dikke mijnheer van Puffelen in het be
gin en de jongen met de marmot aan het eind.
C. Oudenaarde zorgde voor een frissche band
teekening.
Prijs: ing. 1.geb. 1J5.
Verschenen bij Gebr. Kluitman te Alkmaar, de
volgende jongensboeken:
„Het Koperjong", door Joh. H. Been. In een
voorbericht vertelt de schrijver, dat dit boek eigen
lijk de samensmelting van twee vroeger verschenen
boeken zijn, n.1. „De Pleegkinderen van den Ve
teraan" en „De strijd om een keizerskroon", die
beide om een nieuwe uitgave vroegen.
Dit ruim 300 pagina's dikke boek speelt nu eens
niet in de gouden eeuw, doch in het eind van de
18e en begin 19e eeuw. de glorietijd en ondergang
van Napoleon. Deze is de groote figuur uit het
boek. niet de oorlogzuchtige tyran, doch de man.
die Europa vrij wilde maken en den vrede wilde
brengen, wat niet veel van zijn tijdgenooten be
grepen. Mooi teekent schrijver de ongelooflijke
magische kracht van den keizer uitgaande, die
ieder, die hem persoonlijk kende, voor goed aan
zich bond. Ook de held van het boek, de Fransche
vondeling, in Den Briel opgevoed door een Hol-
landsche pleegmoeder en een Franschen pleeg
vader, oud-strijder uit Napoleoons leger, wordt
een trouw volgeling van den keizer. Zelfs trouw
tot in den dood, daar hij bij Waterloo doodelijk
gewond wordt. Behalve groote historische en cul
tuur-historische waarde bezit het boek ook groote
beteekenis door zijn ongezochte propaganda tegen
den oorlog en tegen drankmisbruik. Een goed. in
alle opzichten aanbevelenswaardig boek voor
grootere jongens van 1116 Jaar.
Isings zorgde voor mooie Ilustraties. Pieck
voor een bandteekening.
Prijs: 2.50, geb. 350.
hun kinderen en kinds-üónderen kunnen
dien, en dit deed de deur dicht had
vertellen, dat zü. buiten Zwitserland, dei Phienjtgeréken<L dat^als deze iningover
eersten waren, die de stamvader van de J' A
dan, ongetwijfeld algemeen gebruikelijke
Oceaarwvliecbooten, <yp bet IJ en boven
de stad zagen. En al zal 'het nageslacht die
DO X waarstóhünlük: in vergelijking met
de belasting-administratie ging loopen,
idem zooveel-duizend aanmaningen, zoo-
veel-ihonderd dwangbevelen verzonden
zouden moeten worden, waarbij dan nog
een aanzienlijk aantal beslagleggingen
ONS
bevat deze week o.a.
Photo's van het prachtige stuk werk dat
voor Keizeravecr werd1 verricht. Een kijkje'op
Oud-Am sterdam en op moderne verkeerswe-
S«n. Voorts eeiüs* levensbeeldon.
