De ontvoerde Sinterklaas
Den Helder als visscherij-centrum.
DERDE EN LAATSTE BLAD
Tei'
GEMENGD NIEUWS.
Vijftig dooden tengevolge van de
koude.
VAN DINSDAG 2 DECEMBER 1930
Binnenland.
Ongeluk op een opbewaakten
overweg.
Ditmaal ie Rllthoven.
Een auto, waarin gezeten waren een
lieer en dame uit Utrecht, is Zaterdag
avond, waarschijnlijk tengevolge van on
bekendheid met den weg van den bestuur
der, op den onbewaakten overweg aan den
Leyenschen weg, gegrepen door den
trein, die te ongeveer half elf te Bilt-
hoven aankomt. De auto werd totaal ver
nield. De dame werd ernstig, de heer
licht gewond. Beiden zdjn naar het zieken
huis te Utrecht vervoerd, waar zij ter ver
pleging zijn opgenomen.
Modderregen.
Te Roermond -en omgeving Is Vrijdag
middag een vreemd natuurverschijnsel
waargenomen. Tijidens een paar regen
buitjes was de lucht eigenaardig geel ge
kleurd; in do regendroppels zat een fijne
gele stof. Autorijders merkten dze op de
ruiten, de kweekers constateerden, dat al
hun serre-ruiten met modderspatten be
dekt warren. Toen men deze afdroogde,
werd die fijne gele stof duidelijk zicht
baar; het was buitengewoon zacht en voel
de als een soort poeder aan.
Het verschijnsel werd ook waargeno
men te Baexuni, Maasniel en S walmen.
BEROOVLNG?
Een inwoner van Amersfoort bezocht
Vrijdag na afloop van de markt een ver
lofzaak aan den Soesterweg aldaar. Daar
na, ging 'hij een autotochtje maken met
den verlofhouder en zijn echtgenoot©, via
Soesterberg naar Utrecht. De toerist
schijnt zich niet alles van het snoepreisje
meer te herinneren, doch Zaterdagmor
gen; kwam hij tot de onaangename ontdek
king, dat hij 300 uit zdjn beurs miste.
Hij heeift aangifte gedaan.
Buitenland.
De watersnood in België.
De toestand zeer verbeterd.
Toch nofg meer dan 1000 wonin
gen onder water.
Volgens de laatste berichten uit het
overstroomde gebied' is de toestand aldaar
aanzienlijk verbeterd. Er wordt nu hard
gewerkt aan het vullen der laatste bres
sen. Te Hoboken en in de streek van
Dendoimionde hoopt men daarmede tegen
het midden der volgende week geheel
klaar to zijn. In de streek van Dender-
monde, vooral: te Grem bergen, Moerzeke,
Berlaar enz. ziet het er, voor de bevol
king, nog steeds zeer tragisch uit. Ruim
1000 woningen en verscheidene duizen
den hectaren akkerland en wegen staan
in dit gewest nog immer onder water.
Overal wordt door de autoriteiten, het
Roode Kruis van België en het VLaam-
sche Kruis hulp verleend.
In verschillende paatsen van de Ver-
eenigde Staten ls de temperatuur ge
daald tot een abnormale laagte. Tot nu
toe worden tengevolge van de koude
dooden 'gemeld,
ew York, Washington en andore
groote steden In hot oosten rapporteerden
den koudsten 28sten November sinds vele
jaren. Ook uit Clücago wordt een zeer
lage temperatuur gemeld. Verwacht
wordt dat tegen Zondag een stijging van
die temperatuur zou Intreden, ofschoon
deze vergezeld zal gaan van regen. In
het Midden-Westen heeft een hevige
sneeuwval het verkeer ernstig bemoei
lijkt.
Bloedige familietwist in een
Fransch dorp.
Een ernstig bloedbad is Zaterdagavond
aangericht in een kleine gemeente in de
nabijheid van Rennes. De burgemeester
dezer plaats had eenige familieleden en
vrienden te zijnen huize uitgenoodigd.
Toen men de deur voor de bezoekers
opende, kwamen twee familieleden bin
nen, elk met een dolk gewapend.
Terwijl de een tot de aanwezigen „goe
den avond" zei, stortte de ander zich op
den burgemeester en verwondde hem doo-
delijk in de borst. Daarop keerde de
moordenaar zich tot de vrouw, die hij le
vensgevaarlijk verwondde. Een ander fa
milielid, die tusschenbeide trachtte te
komen, werd eveneens ernstig gewond.
Eerst na een hevigen strijd gelukte het
de beide mannen te overmeesteren en aan
de politie over te leveren.
EEN KOELBLOEDIGE
ZELFMOORDENAAR.
Te Vaux btf Partfs heeft Zaterdag ©en
60-jarig koopman zelfmoord gepleegd
door zich op te hangen, aangezien hij door
het echtscheidingsproces,waarin hij ge
wikkeld was, een dezer diagen van zijn
vrouw gescheiden zou worden. Hij pleeg
de den zelfmoord op den dag, dat de
rechter de zaak zou behandelen1, en re
gelde zelf voor zijn dood alle formalitei
ten en bijzonderheden. Hüj regelde zijn
begrafenis, liet mededeelingen over zijn
overlijden drukken, die hij zelf aan zijn
vrienden adresseerde, bestelde een kist
en begaf zich naar den geestelijke ter
plaatse om zijn begrafenis verder te re
gelen. Toen de katholieke geestelijke hem
mededeelde, dat zelfmoordenaars uit de
kerk worden uitgesloten en dus ook geen
kerkelijke begrafenis kunnen krijgen,
schreef de man eigenhandig op do ge
drukte kaarten „geen kerkelijke plechtig
heid". Vervolgens begaf hij zich naar zijn
slaapvertrek, waar hij zich ophing.
DE HONGERKUNSTENAAR JOLY. t
De eertijds bekende hongerkunstenaar
Joly, die den laatsten tijd in armoedige
omstandigheden te Berlijn woonde, heeft
daar Donderdag een einde aan zijn leven
gemaald Hij was ook hier te lande op-
getiredèn, maar aan zijn séances was een
eind gekomen, toen bleek dat bij zich in
zijn glazen kooi chocolade liet geven, die
hij; dan in stilte oppeuzelde.
IZüjn laatste hongerkuur heeft hij on
vrijwillig doorstaan, want uit gevonden
brieven blijkt, dat ontbering en gebrek
hem tot afijn wanhoopsdaad hebben ge
bracht.
EEN TER DOOD VEROORDEELING.
Het Hof van assiesen van het departe
ment nan de Seine - en - Oise heeft
vonins gewezen in de geruchtmakende
zaak van den moord op een chauffeur,
dien men zich misschien zal herinneren.
Een jongen van achttien jaar en ©een
vrouw namen te Parijs een taxi, zeiden
den chauffeur hen naar- een vrij ver
gelegen plaats te brengen en toen zij in
een eenzame streek waren gekomen, heb
ben zij den chauffeur vermoord, met de
bedoeling hem te berooven,
Het hof heeft dien jongeman, voor wlen
de gezworenen geen verzachtende om
standigheden wilden laten géiden; tier
dood en do vrouw, zijn medeplichtige,
tot levenslangen dwangarbeid veroor
deeld.
BANDIETEN EN ZENDELINGEN
IN CHINA.
De Italiaansohe priester Migtnani, die
den 14en October cloor communistische
roevers gevankelijk was weggevoerd
maar weer was vrijgelaten om voor zijn
mede-gevangen genomen metgezellen los
gelden .bijeen te brengen, heeft thans
meegedeeld, dat do Chineesche zes pries
ters en vijf geestelijke zusters, die ook
waren gevangen genomen, zijn vrijge
laten.
Echter zijn de buitenlandsche vier
priesters en vijf zusters onder gewapend
geleide overgebracht naar Tangkiangsoe,
de provincie Kiam
Men vreest dat deze tocht door het
bergachige gebied voor de oudere zusters
zeer uitputtend zal wezen.
EEN MIJNONGELUK.
13 dooden en 4 gewonden.
Tengevolge van een ontploffing op een
mijn in Oklahoma zijn 17 mijnwerkers
bedolven. Toen men hen uitgegraven had,
bleken dertien hunner reeds overleden. De
vier overigen waren gewond.
EEN VROUW VERMOORD.
De houdster van een kleinen banket
bakkerswinkel op den hoek van de
Prenzlauor Allee te Berlijn, de 67-j. Anna
Matschke, werd Zaterdagmorgen in haar
kamer achter den winkel vermoord ge
vonden; waarschijnlijk is deze moord
Vrijdagnacht gepleegd. De politie heeft
de zaak in handen.
ONTPLOFFING IN EEN
AMER1KAANSCHE MIJN.
45 mijnwerkers opgesloten.
In de 40 mijl van Mc Alester (Oklaiho-
ma) gelegen steenkoolmijn Haileyola is
een ontploffing geschied, waardoor 45
mijnwerkers op 450 meter opgesloten
werden. Het reddingswerk is begonnen;
tot nu toe zijn 18 dooden en 4 gewonden
geborgen.
VERDUISTERING.
Op bevel van de justitie to Neuenberg
zijn 3 leden van de directie in den raaa
van beheer van een fabriek te La Cbaux
de Fonds gearresteerd, verdacht van wis-
selvervalsohing tot een bedrag van 860
400.000 frs.
EEN KOSTBAAR REUKOFFER.
Te Sjanghai zijn verdoovende middelen
tot een waarde van over de twee miilioen
Mexicaansdie dolars, die onlangs door
douanebeambten waren in beslag geno
men aan boord van een Italiaansch oor
logsschip, in het openbaar verbrand.
TWEE VERPLEEGSTERS
GEVANGEN.
Een Amerikaansohe en een Bngedsohe
verpleegster, die tot de binnenlandsche
Chineesche zending behooren, zijn dicht
bij Pao toe sjen, waarheen zij op een vlot
onderweg waren, door roovers aangehou
den, van kleeren en koffers beroofd en
ten slotte gevankelijk meegevoerd.
Het gemeentebestuur dient xlch In de
eerste plaate achter de zaak te zetten.
Volgens het voorloopig verslag der ge-
meentebegrooting, wordt een post, uitge
trokken ter verbetering -van den visch-
afslag, aangehouden.
Mag daaruit worden afgeleid, dat mis-
Bchien ingrijpende veranderingen in het
vischafslagbedrijf op til zijn? Dan zullen
dat vermoedelijk veranderingen zijn, die
het visscherijbedrijf in zijn geheel ten
goede zullen komen. Daarover zouden we
ons slechts kunnen verheugen, omdat,
zooals we ook reeds in het nummer van
Zaterdag schreven, zeer waarschijnlijk de
visscherij in de naaste toekomst, als de
Zuiderzee zal zijn afgedamd, een nog
grooter oeconomische beteekenis voor on
ze plaats zal krijge'n dan ze nu reeds heeft.
Onlangs telden we b.v. een vijftigtal
schuiten en kotters, die in de haven ge
meerd lagen. Neemt men door elkaar een
bemanning van drie koppen per schuit en
rekent men het gemiddelde loon op 20
per week, dan zou mén komen op een jaar-
lijksche verdienste van 150.000.
Tel daarbij het bestaan van nevenbe-
drijven, zooals de scheepswerven, victu
alie-winkels, zeilmakerijen, olie- en kolen
handel, dan valt het groote beiang op,
hetwelk onze stad bij een zich uitbreiden
de visscherij kan hebben, want ook de
vischhandel met de aanverwante bedrijfs
takken grondt zijn bestaan natuurlijk op
de visscherij. Als we daarenboven nog
rekening houden met de seizoenvisacherij
der vletten dan werpt het vischbedrijf een
flinke som in de gemeenschappelijke pot
van het geheele oeconomische stadsleven.
Hoe zal zich dat alles nu verder ontwik
kelen?
Zijn er plannen in wording om het ge
heele afslagbedrijf te reorganiseeren in
verband met hetgeen staat te wachten n a
de Zuiderzeeafslulting? Zou het dan mis
schien ook overweging verdienen het ge
heele vischbedrijf te concentreeren en als
middelpunt daarvoor te kiezen een afzon
derlijke visschershaven, waaromheen zich
de verwante bedrijven zouden kunnen
groepeeren?
Het zou dan kunnen worden in het
klein, zooals IJmuiden dat in het groot
heeft.
Meen nu niet dadelijk, dat dat allemaal
veel te grootscheepsch is.
Er zou voor het plan belangstelling die
nen gewekt te worden bij rijk en provin
cie, zooals voor zooveel dingen, die de
oeconomische belangen raken, de bijstand
van genoemde lichamen wordt ingeroe
pen.
Nemen we een recent geval, dat met tal
rijke andere zou zijn te vermeerderen: de
verbreeding en verdieping van het Noord
zeekanaal.
Al kan dat waarschijnlijk ook een lands
belang worden genoemd, in engeren zin
is het een Amsterdamsoh belang. Maar
daarvan zijn we nu wel overtuigd, dat een
gemeentelijk belang vaak de belangen yan
èen groote omgeving raakt.
Overigens zou men zeggen, dat die tel
kens grooter wordende kosten voor den
toevoerweg der koopvaardij naar Amster
dam konden worden voorkomen door te
IJmuiden een groote koopvaardijhaven te
stichten, van waaruit de aangevoerde
goederen zouden kunnen worden gedis
tribueerd.
Het spoorwegbrugvraagstuk bij Hem-
brug en Velsen zou van een heel andere
beteekenis worden en het aanvaringspro-
bleein op het Noordzeekanaal zou zijn op
gelost.
Maar misschien oordeelen we daarovèr
te licht, omdat we weten, dat de financi-
eele wereld enorme belangen heeft bij de
thans bestaande outillage der havens te
Amsterdam.
Het was slechts om aan te duiden, dat
financieele steun van rijk en provincie
HL
„Sohei toch uit, idioot. Je kunt die vent
z'n stem anders uitstekend nabootsen, dat
moet ik zeggen,' maar.
Hij viel zichzelf plotseling in de rede.
„Lieve deugd, daar komt iemand aanl
G a gauw terug. Je wilt toch zeker niet in
deze plunje gezien worden? Ga mee en
trek de spullen uit!"
Boven aan de trap zag hij een open deur
en daar trok hij don verbaasden van
Drummeien in.
„Hier binnen, gauw wat!" riep hij en
trok de deur achter den ander dicht.
„Nu zul je me toch zeker wel eens wil
len uitleggen waarom je zoo krankzinnig
doet?" vroeg do Delftsche student veront
waardigd.
„Hou je stil, kerel, hii zal jo hooren.
Als de kust vrij is, zullen we er als de
weerlicht vandoor gaan, en...."
Geschrokken hield hij op. Iemand aan
de andere zijde van de kamer had den
sleutel van de deur omgedraaid.
Toen de krijgshaftige meneer van Op
heusden zijn slachtoffer op den grond had
zien liggen, had hij maar één verlangen
en dat was, om zoo gauw mogelijk den
huis af te leggen. Maar toen hij bij' de
afstand tussohen het schuurtje en zijn
deur kwam, bleef hij staan. En toen zijn
hijgen on blazen, ©enigszins tot 'bedaren
was gekomen, begon hij de situatie te
overdenken. Hij was heel dankbaar dat
hij ontsnapt was, maar de zaak 'had toch
een 'bitteren nasmaak! Want op die blinde
vlucht in de duisternis zou hij altijd met
zeer gemengde gevoelens moeten blijven
terugzien. Waar waren zijn waardigheid,
zijn tegenwoordigheid van geest, zijn'
moed gebleven? En onder andere omstan
digheden had meneer van Opheusden zich
den verwaaiden en lichtelijk verfrommel-
bet mogelijk geweest, dat lxli er zoo ijlings
vandoor was gegaarr zonder zijn aanran
der in de schuur op te sluiten? Maar plot
seling hief de oude heer het hoofd. op.
Het was toch nog niet te laat om aan de
zaak een dramatisch tintje te geven. Een
van zijn aanvallers, of misschien nog wel
I allebei, was wellicht nog in de buurt HU
had zich op zijn eigen trap laten ontvoe
ren en in een schuur laten opsluiten en
kon dus een. gevoel van gerechtvaardigde
schaamte niet van zich afzetten. Hij moest
zich re'habillteerenl
Zijn jachtgeweer hing in de bergkamor!
Daarheen richtte hij zijn schreden en
weldra kwam hij met dat vuurwapen en
I zijn patroontasch in de hall terug.
Hij keek naar boven en zag tot zijn
groote verbazing dat twee mannen-gestal
ten, waarvan een verkleed als Sinterklaas,
een deur binnenglipten on deze achter
zich dicht deden. Zacht sloop hii do trap
op en deed de deur op slot; gelukkig dat
de sleutel er aan den 'buitenkant in stak!
Toen ging bij weer naar beneden en
stapte trots als een paw den salon binnen.
Daar zaten allen met smart op Sint Nico-
laas te wachten en het binnenkomen van
den verwaaiden een lichtelijk verfrommel
den heer des huizes in hemdsmouwen,
veroorzaakte geen geringe opschudding.
Met het geweer onder den arm geklemd
stond' hij hen allen toe te 'knikken, een
lach van tevredenheid om zijn welgedaan
gezicht.
„Lieve help, vader, waar hebt u ge
zeten?" riep Nora, die het eerst haar
tegenwoordigheid van geest terugkreeg.
„Ik ben op jacht naar inbrekers ge
weest", antwoordde hij op fieren toon en
hij leek wel tien centimeter te groeien!
„Er waren er twee, ging hij voort, „een
kwartier geleden kwam ik de trap af en
toen sprongen ze op me af on wilden me
chloroformeeren.
Er voer een 'huivering door de toeschou
wers, die een zeer and moerende uitwerking
had op meneer van Opheusden's fantasie.
En met groote levendigheid beschreef hij
hoe hij met de indringers gevochten had
om te verhinderen dat hem een prop onder
den neus werd geduwd en hoe hij ten
slotte half bewusteloos weggedragen werd
naar de schuur en daar was ontsnapt, toen
hij de verdooving van zich had afgeschud.
„En waar zijn die kerels gebleven?"
vroeg iemand uit het gezelschap.
„Wel, als je het weten wil; ze zijn op
het oogenblik hier in huis"
Hij wachtte evon totdat de consternatie
wat bedaard was hij constateerde met
genoegen dat zijn verhaal den gewensch-
ten indruk maakte. En daarop vervolgde
hij:
„Toen ik ontsnapte stonden ze nog bij
de deur te loeren. Ze vluchtten het huis
binnen; ik heb ze tot boven aan de trap
nagezeten en ze zijn de kinderkamer in-
geglipt, waarvan de deur toevallig open
stond."
Eenige van de oudere zoons van meneer
van Opheusden waren onmiddellijk be
reid hun vader naar boveri te vergezellen.
Voorzichtig opende de oude heer de deur
en beval' zijn aanranders op strengen toon
om zich over te geven,
(Maar er kwam geen antwoord en een
onderzoek wees uit dat zich geen levende
ziel meer in de kamer bevond.
Hugo, die diep onder den indruk van
de wending die de zaak genomen had, op
zijn bed zat, had geluld gehoord in een
van de kamers naast de zijne. In het eerst
had hij er geen acht op geslagen, maar
toen merkte hij, dat het de stemmen waren
van Philip en Teddy. Een oogenblik aar
zelde hij, toen stond hii op, draalde den
sleutel van de aangrenzende kamer om en
ging naar binnon.
voor vele ©economische belangen wordt
ingeroepen en verleend.
Daarom zou er ook te werken zijn voor
steun om te komen tot aanleg van een
visschershaven te Den Helder.
Daarbij denken we aan het Inrichten
dier haven ter hoogte van Fort Oostoever.
Misschien zou zelfs de mogelijkheid be
staan de haven daar ter plaatse te maken.
Dit is natuurlijk afhankelijk van de vraag
of genoemd fort nog defensieve waarde
heeft. Is dit niet bet geval, dan zou het
gevoegelijk, evenals Vischmarkt, Oostbat-
terij en Wierhoofd onttakeld kunnen wor
den en deze ruimte, na uitgraving, ter be
schikking kunnen komen voor de vis-
schers.
Waarschijnlijk zou oök het Kuitje daar
toe voor een deel benut moeten worden
om de haven voldoende groot te maken
en daaromheen ruimte te krijgen voor
bouw van vischrookerijen, garnalenpelle-
rijen, puffabrieken, vischhandel, enz. en
niet te vergeten voor een vischafslagge-
bouw.
Een belemmering tot toegang zouden
zijn de beide sluizen, doch wanneer daar
over kwamen een paar flinke bruggen en
wanneer èn bruggen èn sluizen door mid
del van electriciteit worden bediend, kan
dat beletsel niet van zóó overwegende be
teekenis zijn, ondanks het feit, dat het
verkeer door de koopvaardijsluis in stij
gende lijn zich beweegt.
Juist electrische beweegkracht maakt
het oponthoud geringer.
Ophooging van het Kuitje zou geen
overwegende moeilijkheid met zich bren
gen omdat een breede strook gronds daar
met elk ebgetij droog komt te liggen. Een
prachtige outillage voor het visscherijbë-
drijf, dat het best op een terrein buiten de
eigenlijke stadskom kan worden gecon
centreerd, zou dan kunnen ontstaan.
Dat het terrein iets verder zou liggen
dan de tegenwoordige vischafslag kan,
met het tegenwoordige autovervoer, niet
van zoo'n overwegend bezwaar zijn. Nu
de vischdistributie ook straks waarschijn
lijk zal worden gebaseerd op het vervoer
per vliegtuig, zou het Kuitje (opgehoogd)
bovendien voldoende ruimte bieden voor
inrichting van een bedrijfsvliegterrein.
Waarom nu gepleit voor verplaatsing
van het vischafslagbedrijf e.a.? Hebben
de visschers geen gelegenheid daar te
meeren?
Jawel, marine werkt voldoende mee een
goede ligplaats te verzekeren, maar er ia
n u reeds gebrek aan ruimte. En er dient
verder te worden geschouwd, want dat
?de visschersvloot zich zal uitbreiden, na
^afsluiting der Zuiderzee, staat haast wel
onomstootelijk vast.
Bovendien bestaat de mogelijkheid, dat
er eenige meerdere beweging komt van de
koopvaardij, zooals ook de Inspecteur van
het Zeevaartkundig onderwijs bij de ope
ning der nieuwe Zeevaartschool als zijn
verwachting uitsprak.
En dan zou het kunnen zijn, dat er èn
voor marine, èn koopvaardij, èn visschers
vloot niet voldoende ruimte zou zijn.
Daarom is het noodig te streven naar
een afdoende oplossing en wordt nu reeds
gepleit voor het tot stand komen van een
visschershaven en, zooals geschreven,
meenen we dat Oostoever en het Kuitje
daartoe de meest geschikte plaatsen zijn.
Zooals onze haven is een rijkshaven,
zoo zou het ook het verkieslijkste zijn, dat
de visschershaven werd een rijkshaven.
Wel spraken we in het begin van hulp in
te roepen bij rijk en provincie, maar het
spreekt vanzelf, dat een rijkshaven het
meest gewenscht is.
Niet slechts dat de kosten dan uitslui
tend worden gedragen door het rijk, maar
het beheer van visschershaven,buiten
haven en binnenhaven blijft dan in één
.Luister eens, Philip", zei hij flink, „we
zitten er leelijk in, Teddy en ik, en we
zijn aan jou genade overgeleverd".
„Wat ia er aan de hand?" vroeg de Delf
tenaar vol belangstelling. „Iets is er
niet in den 'haak, dat heb ik allang ge
merkt. Maar mijn kop eraf als lk snap
wat Van Laren bedoelt!"
„Ga mee naar mijn kamer, die ligt ver
der van de trap dat is veiliger. Dan
zal Ik je alles uitleggen. Jij moet maar
zeggen wat er verder gebeuren moet".
Ze zorgden ervoor den sleutel van de
kamer die ze verlieten, weer om te draaien
en glfigen naar Hugo's kamer. Daar volg
de de explicatie.
„En zeg jij' nu maar wat we moeten
doen, Van Drummelen", eindigde Hugo.
„De oude heer zal ons nooit vergeven, dat
we hem op die manier te pakken hebben
gehad".
Het vernuftige brein van den veelge-
sniaden technische student bracht uit
komst en het resultaat van zijn advies
was, dat ze de uitrustingsstukken van den
bissdhoppelijken 'kindervriend uit het
raam lieten vallen en na zich op deze ma
nier van alle bezwarend bewijsmateriaal
te hebben ontdaan, voegde het drietal zich
met effen gezichten bij het gezelschap dat
boven aan de trap stond en dat te opge
wonden was door de verrassende ontdek
king van de leege kamer, om zijn verster
king met drie op inbrekersjacht beluste
leden op te merken.
„Ze lammeni niet ver zijn", meende de
heer des huizes, „laten we eerst buiten
maar eens zoeken. Komen jullie allemaal
meel"
Maar na een half uur waren ze er van
overtuigd dat geen van de boosdoeners
zich meer in' de omgeving van „de Ber
ken" bevond. En meneer Van Opheusden
zelf vond in den tuin de kleedingstukken
van Sinterklaas, die hij vol triomf aan de
.anderen toonde, als bevestiging van zijn
'verhaal.
„Toch snap ik niet hoe ze uit die kamer
gekomen zijn", verklaarde hij hoofd
schuddend.
„Ik ben overtuigd, meneer Van Op
heusden," zette Fhiiip uiteen, „dat ze met
z'n drieën waren. De derde is natuurlijk
naar boven geslopen om zijn makkers uit
de kamer te helpen^ terwijl u naar bene
den was gegaan".
„Ik geloof, dat je het bij het rechte eind
hebt", stemde de oude heer toe. „Toen ik
met ze aan het vechten was, meende ik
ook al, dat er drie waren, als het er ten
minste niet nog méér zijn geweest."
Het oorlogszuchtige gezelschap keerde
naar den salon terug en nadat ze de dames
gerust gesteld hadden, kon de langverbeide
St. Nicolaasviering een aanvang nemem
„Blijven jullie even bij me, terwijl ik
me verkleed", had Philip, die nu tenslotte
toch voor St. Nicolaas zou spelen, tegen
Teddy en Hugo gezegd.
Toen ze met hun drieën op Phillp's ka
mer waren, zei deze laatste opgewekt:
„Wat zeggen jullie van dat schitterende
verhaal, dat de oude heer heeft opgedlscht?
Laten we ze maar in den waan laten, dat
hij voor held gespeeld heeft, want hij ls
zoo verrukt van zijn avontuur, dat 'hij het
ons nooit zou vergeven als we de waar
heid aan het licht brachten. Hij zou woest
zijn! En ik wil hem graag in een goeie bui
hebben, want zie je, ik heb Nora vanmor
gen gevraagd en ze heeft me aangenomen
en de oude heer moet in het geëigende
humeur zijn als ik ziin toestemming
vraag. En aan jullie heb ik het te danken,
dat hij op het oogenblik zoo buitengewoon,
in zijn nopjes is. Jullie hebt me schitte
rend geholpen en ik ben jullie er erg
dankbaar voor."
De twee anderen keken elkaar veelbe-
teekenend aam Dót hadden ze nu juist
niet bedoeld!
BINDB.
