DAMES SALON MANSHANDEN Na de Wasch TWEEDE EN LAATSTE BLAD. STADSNIEUWS Goedkoop stoken Fa. H. BOOY &ZOON VAN DiNSDAG 24 FEBRUARI 1931. BABY-Anthraciet PARELCOKES Ook het door een niet vakkundige behandeling droog geworden haar, kan door deze preparaten met hetzelfde succes gepermanent worden PRIJZEN (tijdelijk) SYSTEEM WELLA f 5.- SYSTEEM GALLIA f 10.- (o. a.) STAKMAN BOSSESTRAAT 65 (n. n.) TEL. 514 De film. Licht op voor alle voertuigen: Wintertijd. Dinsdag 24 Feb17.56 uur Woensdag 25 17.58 i AANKOMST INDISCHE MAIL. Zaterdag in ons land. De speciale trein, met post en passa giers in aansluiting] op het stoomschip Johan de Witt, zal' Vrijdagmorgen 27 dezer om 10 u. 20 uit Genua vertrekken. Aankomst Zaterdagmorgen 28 Februari 9 u. 53 Amstea-dam (C.S.). AUTOBUSDIENST DEN HELDERWIERINGEN. Onze mededeeling inzake .bet postver voer naar en van Wieringen, zooais wij de vorlgie week hebben weergegeven, yer- eischt eenige nadere toelichting. De firma W. Prins 'heeft voor vijf jaar geleden dit postvervoer met gemeentelijke subsidie aangenomen. Door die subsidie was het mogelijk het vervoer voor een zeer laag tarief te aanvaarden. Het resul taat daarvan is geweest, dat, dank zij deze gemeentelijke steun, het postvervoer via Dem Helder is geschied, waarbij tevens een levendig verkeer met de om liggende gemeenten bereikt is geworden. Aan de bedoeling, die destijds bij' ons gemeentebestuur voorzat is wel een groo- tere trek naar Den Helder het gevolg geweest. 'Nu echter de gemeentelijke subsidie ophoudt kan de post niet meer voor d'at lage tarief vervoerd worden, en heeft de heer Prins bet postbestuur verzocht voor een1 hoogere betaling van dat vervoer in aanmerking te komen. Dit klinkt inderdaad anders dan het zonder meer bedanken voor postvervoer, Integendeel dit zal door den betrokken ondernemer gaarne worden voortgezet, mits de vergoeding daarvoor evenredig A\ aan de vele moeite, welke daaraan ver- ionden is. BRAND AAN BOORD HR. MS. „BANCKERT". Materieel» schade waarschijn lijk gering; geen persoonlijke ongelukken. Blijkens bij bet dep. van Defensie ont vangen bericht is er Zaterdagavond om streeks zes uur aan boord van Hr. Ms. „Banckert", liggende voor Cu ra cao, een begin van brand ontstaan in het achter ste compartiment, vermoedelijk door zelf- ohtbrandinig van daar bewaarde fosfor. Door krachtig optreden van de beman ning en assistentie van de drijvende spuit der Curagaosche Petroleum Mij», is het gelukt den brand spoedig te blussohen. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor; de materieel© schade is waarschijn lijk gering. COMITÉ VOOR ABONNEMENTS CONCERTEN. Betreffende het optreden van den ver maarden Hongaarschen cellist Paul Her- inann, welke, begeleid door den pianist- componist Geza Frid a.s. Donderdag bij het 3e en laatste abonnementsconcert op treed, volgen hieronder de zeer gunstige critieken der groote bladen. ....zoo deed hij ons met een' Hündel ken nis maken, die subtieler, gevoeliger en als ge wilt ook „moderner" was, dan de H'Sndel van tienduizend andere musici. En wanneer, hoe langer hoe meer, bij den toehoorder den na druk gaat vallen, op „een persoonlijke kijk", dan is dit eerst en vooral, omdat persoonlijk heden zoo uiterst schaarsch zijn onder die velen die het podium bevolken. ...dit spel, technisch geacheveerd, stijlvol en erudiet. De Telegraaf. ....wat ik geheel toeschrijf aan het intense en prachtige spel van P. H. voering van Koday's werk zijtn onverdeeld voering van Kodal's werk zijn onverdeeld meesterschap als cellist bewezen. Het Algem. Handelsblad. Technisch is het wel het „non plus ultra" op dit cel-solo-terrein, dat hier bereikt is. P. H. schudde het uit zijn mouw, otm zoo te zeggen. Fameus, wat een cellistII Kern en fantasie, élan en geest had zijn spel in hooge mate. Het Vaderland. Een techniek, die zeker niet voor die der besten behoeft onder te doen en een rijpe, ,be- heerschte muzikaliteit van streng, maar ge voelig karakter Avondpost. Doch het voornaamste is, dat P. H. in de voordracht van heel zijn programma steeds f 1 60 per H.L. 90 cent per H.L. THUISBEZORGD 10 CT. MEER. Tel. 235 en 479. BESTELKANTOREN Wed. v. VLIET—WICKEL, Hoogstraat 20. J. SLOT, Van Galenstraat 9. Telefoon 428. B. KRiJNS, Gasstraat 23. van een eigen1 zienswijze en een groote fijn gevoeligheid blijk gaf. De Maasbode. De kennismaking met den violoncellist P. A. was een verrassing van de meest aangename soort. liet niet den minsten twijfel bestaan omtrent de bijzondere begaafdheid van dezen musicus. Zijn toon, was zeer zangerig en Innig die d'en waren kunstenaar kenmerkt. Nieuwe Rottend' Courant. P. H. is een cellist), die tot de besten, van d'en tegenwoordigen tijd moet worden gere kend. Onvergetelijk mooi heeft hij een sonate van Handel voorgedragen. Leidscihe Courant. Betreffend© entrée buiten abonnement raadplege men de in dit blad voorkomen de advertentie. Zal het Heldensche publiek op deze kunstuiting reageeren! GEREFORMEERDE ZANVER „HALLELUJA". De Ger. Zangver. „Halleluja" hoopt Donderdag 26 Maart a.s. een uitvoering tie geven van oratorium,: jPaulus" van Felix Mendelssohn, ter .gelegenheid van haar 55-jarig bestaan. Als solisten zullen dien avond optreden: mevr. Greta de Knegt—ter Haar, sopraan, te Delft, mevr. M. C. Günthert—Breet, alt, Den Helder, de heer Joh. v. d. Ploeg, tenor, te Rotterdam en de bekende hel- denbariton Joh. Nelissen, van Bloemen- daal. Het strijkorkest is samengesteld uit eenige dames, en heeren musici. Aan den vleugel de heer J. A. v. d. Vliet, terwijl de orgelbespeling zal waargenomen wor den door Feike Asma. Het geheel staat onder leiding van den directeur, den heer Joh» F. Asma. Het concert zal plaats vinden in de Ger. Kerk (Spoorstraat). VEREENIGING „KERK EN VREDE". Rede door da F. Kuiper. Gisterenavond hield de Heldersche af deeling van bovengenoemde Vereeniging een openbare vergadering in „Casino", waar do Krommenieër predikant, ds. F. Kuiper, een rede hield over het onder werp: „Mogen wij meedoen?" Daar aan militairen verboden was deze bijeenkomst bij te wonen, stond militaire politie voor den ingang van „Casino", ter controlee ring van de naleving van dit gebod. Desondanks was de zaal goed bezet. De predikant der Doopsgezinde Ge meente, ds. Smids, heette de aanwezigen welkom en drukte over de opkomst zijn tevredenheid uit. Het heeft eenige moeite gekost een spreker te vinden, maar ten slotte is men in ds. Kuiper geslaagd en spr. heet zijn collega dan ook welkom. Spr. rede is getiteld: „Mogen wij mee doen?" en wellicht heeft men, dien titel lezende, gedacht, dat er de kern van de zaak aan ontbrak, namelijk het woordje „waaraan". Inderdaad is dit de alles- beheerschende vraag: „Waaraan mogen wij meedoen?" Maar opzettelijk is deze, ietwat vage omschrijving, gekozen, ten einde daardoor het algemeen karakter der vraag te doen uitkomen. Het is noodig de drie woorden, waaruit zij bestaat, elk afzonderlijk te bezien en te analyseeren. Vooreerst dan het woord „mogen". Wat mogen wij, wat mogen wij niet? In 't algemeen gesproken, heeft ieder wel iets of iemand, waaraan bij zich te onderwerpen heeft, waarvan hij iets niet of wel „mag", 't Schijnt bijvoorbeeld hedenavond verboden te zijn, dat mili tairen hier tegenwoordig zijn. Ten on rechte meenen velen, dat zij groote vrij heden bezitten; in onze samenleving zijn er vele factoren, die ons binden, maat schappelijke machten zijn het, die boven ons staan, maar ook algemeene machten. De mensch mag, wat dit betreft, niet alles. Maar is die macht, die hen iets verbiedt, de laatste, of is er een hooger, eeuwige macht aan wie wij weder gehoor zamen moeten? Voor de Vereeniging „Kerk en Vrede" is dit geen open vraag; het is een ver eeniging van geloovigen, die zich richt tot geloovigen van wat richting of kerk ook. Nu het tweede woordje: „Mogen wij". Wie zijn wij? Die hier vanavond samen gekomen zijn? Gezamenlijk richten wij onze gedachten op de vragen die vóór ons liggen. «Wij» zijn uit allerlei rangen def samenleving hier bijeen. Het samenleven der menschen is zóó verbonden, dat we niet kunnen zeggen, dat we alleen staan. Bijna altijd is wel een mensch met allerlei andere groepen verbonden door gelijke Ideeën. Wie vertegenwoordigen wij dan Geen bepaalde groepen. Hen, die, die niet over tuigd zijn, dat het met de christenheid de laatste eeuwen den goeden kant uit gaat. Zijn wij voor elkander verantwoorde lijk Is het niet waar wat de apostel Paulus gezegd heeft, dat ieder in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd moet zijn? Zeker, dat is zoo, ieder onzer moet in eigen gemoed ten volle verzekerd zijn beseffen de eigen taak, maar er is het gemeenschappelijke, het gevoel nr--V00r e'kander verantwoordelijk zqn Wij moeten begrijpen, dat ons voor beeld voor anderen geldt, dat wij in de wereld elkanders lasten hebben te dragen, net gaat ni >t om ons eigen leven, wü moeten door onze daad getuigenis afleg- Door ontvangst van de nieuwste preparaten zijn wij in staat zelfs het fijnste haar met volkomen succes te permanenten daarmee het noodige opleggen. i deel. Maar er zijn wel christenen, die er Waaraan mogen wij wèl moedoen en mede accoord gaan. Wij beantwoorden waaraan niet? Wij mogen niet mesdoen de vraag of men daaraan mag meedoen aan de zonde. bevestigend. In de Grondwet is trouwens Dat is het algemeene antwoord wat rekening gehouden met gewetensbezwa men geven kan. Maar indien men niet ren en in de wet op de dienstweigering aangeeft, wat men daaronder verstaat, is dit óók omschreven. Dienstweigering komen wij niet verder. Er zijn bepaalde is niet meer een strafbaar feit, maar zij dingen waaraan niet mag worden meege- gaat wel in tegen wat »men« geoorloofd daan, en er is één dat van de aller- acht. Wij achten het geoorloofd dat men grootste beteekenis is voor den christen mag meedoen aan het anti-militarisme en dat is dat God niet gelasterd mag van de daad. Wij ontkennen geenszins, worden. Spr. zai over het a.s. wetsontwerp thans evenwel niet spreken, In verband hiermede releveert spr. de politiek der Russische sovjets tegen den godsdienst, en bespreekt een van de uitingen van dien strijd. Mogen wij daaraan meedoen vraagt spr. Wij kunnen niet ontkennen, dat daar, waar het christendom het meest verspreid is, in West-Europa, waar het eeuwen en eeuwen zijn invloed heeft ge had, de volkeren meer gewapend zijn dan elders. Natuurlijk zegt gij toch: neen, wij dat er allerlei problemen aan verbonden zijn, maar wij erkennen de groote waarde van het persoonlijk protest. Mogen wij meedoen met «Kerk en Vrede?» Ik stel het als gewetensvraag voor u allen, en het antwoord is: wij móeten daaraan meedoen, bereid tot taaie volharding. Van de gelegenheid tot het stellen van vragen werd door een tweetal aanwezigen gebruik gemaakt. De heer Trap vraagt een verklaring van het feit, dat, aangezien volgens spr., mogen aan zooiets niet meedoen, maar alle gezag van God komt, men zich des- er is nog wat anders: wij mogen niet niettemin verzet tegen het militarisme, meedoen aan de instandhouding van zon- dat toch óók van God Is gekomen De dige gebruiken en ook niet aan lauwheid spr. begaf zich ter beantwoording hiervan en onverschilligheid. Tot een werkelijk in een tamelijk diepgaand theologisch krachtig protest komt het niet. Noodig betoog. is hartstocht, volkomen toewijding, een Tenslotte dankte Ds. S m i d t s de aan- geweten, dat wij nu voor deze dingen wezigen en den spr. voor hun opkomst, werken moeten en tot inzicht moeten Hij drukte er zijn voldoening over uit, komen. In dit jaar en hier, in ons vader- dat Ds. Kuiper in een kalme, heldere en land, moet het gezegd worden, dat de toch diepgaande rede het standpunt van christelijke gemeente in beweging moet Kerk en Vrede heeft uiteengezet, en wees en óók dat gen. Ten slotte de vraag: «Mogen wij mee doen*. Wij hebben in het Hollandsch een niet zeer fraai synoniem voor mee doen, n.1. naëpen. Mogen wij nafipen wat een ander doet? Daar komt het immers in de practijk dikwijls op neer. Het komt er evenwel op aan of men een «men» wil zijn, dat is de man, die nafiapt, dan wel een »niensch« die zelfstandig denkt komen I Maar, er is nog iets anders noodig naast hartstocht: de volharding, tegen de teleurstelling in, die ons natuurlijk niet bespaard blijft. Volharding en trouw. „Waaraan mogen wij dan wèl mee doen?" Dat was de vraag, die spr. na de pauze beantwoordde. Die vraag is eenerzijds vei'1 belangrijker dai» de andere, anderzijds voor den christen veel moei lijker te beantwoorden Licht en duister zijn In deze wereld dooreen gemengd, omdat er in den loop der eeuwen telkens een neiging is geweest zooveel mogelijk zich aan alles te onttrekken, is be grijpelijk. Dit is toch verkeerd, men heeft nu eenmaal een keuze te doen in de wereld. Neutraliteit beteekent altijd het helpen instandhouden van wat thans gangbaar is. En als dat gangbare een groote schande is, moet men weten te kiezen. De vereeniging „Kerk en Vrede" heeft dat beseft bij haar doelstelling. Naast de taak die zij zichzelve zag toe bedeeld om in de groepen der christenen voortdurend te protesteeren tegen wat verkeerd is, heeft zij eveneens enkele eischen opgesteld, die mede door haar worden onderschreven. De vereeniging heeft zich gesteld achter den Volkenbond. De arbeid daar van wordt gesteld. De Volkenbond is een organisatievorm waar nog van alles uit groeien kan. Sommigen waarschuwen er tegen, dat de organisatie de kleine volkeren zal verdrukken en slechts op treden zal voor de belangen der groote mogendheden, 't Kan evenwel ook zijn, dat het een organisatie-groep zal worden, die zich keert tegen een andere. Tot nu toe is de Volkenbond nog niet veel anders geweest dan een bepaalde groep regeeringsvertegenwoordigers. On danks dat alles willen wij toch onzen steun geven aan datgene wat mee kan werken aan de nauwere vereeniging van volkeren onderling. Er is een eenheid van geheel het menschelijk geslacht en wij allen, die zoeken naar den wil van God, spreken ons uit voor het inter nationale boven het nationale. Er is een beweging buiten »Kerk en Vrede* ontstaan, n.1. die van «nationale ontwapening*. Ook hieraan mogen wij meedoen. Uitgaande van de vraag of wij het voor God kunnen verantwoorden of wij aan een dergelijke uit het volk op komende beweging moeten meedoen, is het eeii eisch van waarachtigheid en als wij or.s steeds weer uitspreken dat wij een vredelievend volk zijn, mogen wij niet voortgaan met de oorlogstoerustin gen. Wij moeten een duidelijk teeken geven, dat wij een anderen weg uit willen. Spr. verheugt er zich over, dat de leuze van ontwapening ingang heeft gevonden bij ons volk, en dat zij niet meer ingang vond juist bij het zich christenen noe mende volksdeel is te betreuren. Wij moeten meedoen die leuze tot gemeen schappelijk goed te maken. Tenslottevan elk der leden van K. en V. wordt geëischt, dat zij een hou ding aannemen, die aan den ernst hunner beginselen niet doet twijfelen. Niet de ÜnJ'nit' ^3! £a,m..m^ den stroom mede, e i s o h van persoonlijke dienstweigering dagelijks doen wij dat in honderderlei wordt evenwel gesteld. Die eisch is ook 111 de feeding, in onze wijze al weer niet door ons ontstaan, de per- r doen enz. Het kan niet anders enjSoonlijke dienstweigering is 'niet voort- is ook niet verkeerdals wij maargekomen uit die groepen die zich het met aan eigen hoofd en hart tevens sterkst verwant gevoele aan het christelijk er op, dat ten opzichte van het werk der Vereeniging wij het voorbeeld van de «Eugenia» voor oogen moeten houden, die op den dijk was geslagen door den storm, maar die door taaie volharding tenslotte weer vlot kwam. Zoo ook kan volharding slechts hier naar het doel voeren. FILMAVOND A. N. T. B. Door de afdeeling Den Helder van den Algem. Nederlandschen Typografenbond, was gisterenavond in Musis Sacrum een filmavond georganiseerd, waarin een film vertoond werd, welke een overzicht gal van het bedrijf der grafische vakken. De zaal was goed bezet en de film werd met groote aandacht gevolgd. De Helder sche Orkestvereeniging onder haar direc teur, den heer Hertsworm, zorgde voor muziek voor den aanvang en tijdens de pauze. Ook e n gedeelte van |de film werd door enkele leden van dit orkest begeleid. Was het voor ons, die dagelijks met het typografenbedrijf hebben te maken, reeds een interessante avond, hoeveel te meer zal dit dan wel niet geweest zijn voor hen, die uiteraard er vreemd tegen over staan. De verschillende onderdeelen van het bedrijf hadden de volle aandacht, wij komen hierop nader terug. De heer Valkenburg, de voorzitter der afdeeling, opende de bijeenkomst met een woord van welkom en een woord van dank aan de leden van het hoofdbestuur, die den avond zouden leiden en aan de leden der H. O. V, voor hunne muzikale medewerking.,' Redle van den heer Ponstein. De tweede secretaris van het hoofd bestuur van den A. N. T. B., de heer Ponstein, hield daarna een korte propa- ganda-rede, met als onderwerp »Het gezin en de vakbond*. Deze film heeft tot doel, aldus de heer Ponstein, de belangstelling voor het vakverenigingsleven gaande te houden, In de laatste jaren is, in het algemeen, in de werkliedenorganisaties een ver minderde belangstelling waar te nemen, men vindt dat de zaak goed marcheert, alleen wanneer de overeenkomst herzien moet worden, toont men wat activiteit. Dat standpunt is niet goed. Het is nu a. h. w. een opoffering gewor den, om, nu er 's avonds door de radio enz. zooveel thuis ie genieten valt, een vergadering te gaan bezoeken. Deze film is daarom gemaakt om de belangstelling aan te wakkeren, om de menschen uit huis te halen. Ook om de vrouwen iets te doen zien van de moderne vakbeweging, is de film gemaakt, om haar te doen zien, dat de bond maar niet een contributie-automaat is, geen soort belastingkantoortje, maar dat de vakbond is een belangrijk ietsin haar gezinsleven, die noodig is om een bepaalden welstand te kunnen bereiken, om het peil te verhoogen van het gezin, waarvoor een aantal personen werkt en leeft voor eikaars welzijn en een soort van onderlinge solidariteit, gedragen door liefde en kameraadschap, door plichts besef en wederzijdsch verantwoordelijk heidsgevoel, om tot iets beters te komen. De eenheid die we in het gezin zien, bemerken we niet in het maatschappelijk leven, integendeel. Buiten het gezin staat men in een ehaos, waar men wejkte" vecht om een zoo groot mogelijk aeei ie krijgen. Dit is zoo eeuw na eeuw door tintelen loop der eeuwen Is de maat schappij heel veel veranderd, het gezin niet zooveel. Door de technische ontwikkeling is veel veranderd en zoo stond de enkeling zwak tegenover hen, waarop zij resul taten hebben te behalen. Langzaam be gon het door te dringen, dat wilde men zijn plicht tegenover het gezin behoorlijk vervullen, men zich bij elkaar moest aan sluiten tot het gemeenschappelijk doel. Langzamerhand werd gebroken met het oude begrip, dat als iets rechtvaardig was, dat het er dan ook zou komen. De menschen werden teruggeroepen tot de werkelijkheid, het oude idee werd stuk gemaakt, er moest gestreden wor den voor de rechten. De arbeiders die de mooiste hulzen bouwen, wonen niet in die huizen, dat is echter niet noodzakelijk, maar zij krijgen geen profijt van hun werk. Dat kan echter wel als er een maoht bestaat om dat profijt binnen te halen, en die macht is de vakbond. Onze voorgangers hadden evenveel recht op de sociale voorzieningen, als ziekengeld, vacantie, enz., als wij, maar ze kregen ze niet, omdat er geen vak bond was om er voor te strijden. De vakbonden zijn echter nog niet tegen elk maatschappelijk euvel opge wassen. Dat komt omdat velen er nog niets voor voelen om mee te strijden, zij denken, dat het hun tijd nog wel duren zal. De vrouwen moeten hier ook mede werken. Als de man werkloos wordt, wordt het gezin getroffen en daarmede de kinderen. De moeder heeft In het maatschappelijk leven een groote plicht te vervullen. Er is echter nog een grooter en moeilijker taak in het gezin voor haar, die nog niet zoo goed wordt ge voeld. Als het kind groot is geworden, dan bemerkt het vaak, dat er eigenlijk geen plaats voor hem is, dat er geen behoefte bestaat aan zijn arbeidskracht. Dan kan zoo'n kind aan de moeder vragen, waarom hem niets van deze voor hem nieuwe wereld is geleerd. Dan zijn wij niet klaar met te antwoorden, dat we steeds naar het recht hebben ge streefd, omdat daardoor het leven eer lijker en waarachtiger zou worden. Een ieder moet zijn verantwoordelijk heid steeds bewust zijn en wil hij daar aan uitdrukking geven, dan moet hij met ons medestrijden voor een gelukkiger samenleving, waar niet alleen de leuze van het recht heerscht, maar het waar achtige recht zelf. Laat het een aan sporing zijn, dat ieder naar zijn krachten medewerkt en medebouwt om in de ar beidersbeweging zijn aandeel te leveren. Hierna werd een aanvang gemaakt met de vertooning van de film. Het eerste gedeelte voerde ons in de fabriek van de N.V. Lettergieterij Amster dam v/h. Tetterode. Na een aantal plaatjes uit Haarlem, waar volgens de Hollanders Laurensz Jansz. Ooster de boekdrukkunst uitvond, zagen wij hoe in ouden tijd de looden letters werden gegoten met de hand, met een productie van ongeveer 40 per minuut. Daarna de moderne fabricage met een capaciteit van 7 8000 letters per minuut. Verder werd, de fabricage van ver schillend ander zetmateriaal in beeld ge bracht. Na een kijkje in de expeditie komen wij aan een bedrijf waar het letter materiaal wordt gebruikt, n 1. de Amster- damsche stadsdrukkerij, de hand- en machinezetterij passeeren de revue. Dan komen wij op de drukkerij van Blikman en Sartorius met de talrijke drukpersen in verschillende soorten, het automatische apparaat begint veld te winnen. Een curiositeit was een drukker die linksch inlegde,wat eenige hilariteit onder de vak- menschen in de zaal tengevolge had, de drukker had er blijkbaar zelf ook schik in. Na een kijkje op de groote cylinderpersen gaan we naar de moderne binderij van de fa. Wöhrmann te Zutfen. In zeer kor ten tijd en met de modernste machines is alles voor expeditie gereed. Dan wordt ons een blik gegund in de kraamkamer van de krant, in dit geval »De Telegraaf». Wij volgen den weg van een stuk copie van de redactie naar de zetterij door een vernuftig systeem van buizen en zetlpost; alles wordt daar machinaal gezet. Er zijn misschien geen 10 zetkasten meer te vinden bij «De Telegraaf». Na verschillendebewerkingen is men zoover, dat de krant gedrukt kan worden. Dan beginnen de drie machines te daveren en met een gezamenlijke snelheid van 120.000 exemplaren per uur wordt de courant gedrukt, terwijl een legertjes van 60 drukkers er een oog op houdt. De verschillende opnamen toonen, dat een hooge graad van efficiency ls bereikt. Hierna volgde nog een gedeelte betref fende het interne werk van den Bond, waaruit wij vermelden, dat de Bond in 1866 werd opgericht met een ledenaantal van 748 en dat dit aantal in September 1930 10.206 bedroeg, met een bondsver- mogen van f2.010.546.27, waaruit heel veel bekostigd wordt. Interessant waren de opnamen van de jeugddagen, waaruit bleek, dat ook de A.N.T.B. groote zorg heeft voor zijn jongere leden. De heer Valkenburg sloot met een dankwoord dezen avond, waarbij hij nog melding maakte van het feit, dat op Donderdag 5 Maart a.s. in «Casino» de N.V.V.-fllm «Triomf» zal worden vertoond. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 5