DE INNEMENQELANDLQQPER SlMSSEIIHi. IN uw pijp: v. ROSSEM's TROOST NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. BINNENLAND. ZATERDAG 28 MAART 1931. Het Duitsch-Oostenrijksche tolverbond. - De toestand in Spanje. - De onlusten in Britsch-Indië. Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt No. 6942 EERSTE BLAD 59Ste JAARGANG COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, I 0.70, f 0.70, 11.—.- Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. O. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J... Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412. Post-Girorekening No. 16066. AD VERTENTIËN 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Het tusschen Duitschland en Oostenrijk gesloten tolverbond blijft nog voortdurend een onderwerp van groote internationale belangstelling. In het Eng. Lagerhuis is de zaak natuurlijk ook ter sprake ge komen en wel tijdens een ontwapenings debat. Onderstaatssecretaris Dalton, als mede Sir Austen Chamberlain waren bei den van meening, dat de kwestie van ver laging van invoerrechten een zaak was, die bij den Volkenbond thuishoort. Laatst genoemde vroeg zich af of het thans wel het oogenblik was den anderen staten deze Paasch-verrassing voor de voeten te gooien. Het radicale Fransche Kamerlid van Lyon, oud-minister-president Herriot, heeft in tien punten zijn meening omtrent dit tolverbond geformuleerd. Hoe hij er over denkt, blijkt wel uit het volgende: Men kan de Fransohen niet voor zulke domooren houden, dat zij niet meer we ten, dat het Duitsche keizerrijk uit een tolverbond is gegroeid, het protocol is in flagrante tegenspraak met de organisatie van den vrede, Duitschland is nu een ellips met twee middelpunten geworden en binnenkort zal Hongarije zich wel bij dit verbond aansluiten. Dat gaat dus al aardig weer den agres sieven kant op, zooals men ziet. Gelukkig valt hierbij het volgende op te merken, dat het vroegere Oostenrijk, waarmede Duitschland vóór den oorlog verbonden was, niet meer bestaat, maar uiteengeval len is in tal van andere landen. Wat er nog onder den naam Oostenrijk overge bleven is het Duitsch-sprekende deel is maar een heel klein staafje meer. Met Hongarije is het hetzelfde geval, al is het overgebleven deel wat grooter dan Oostenrijk. Maar een tolverbond (en even tueel een militair verbond, al verbiedt dit het vredesverdrag) heeft toch niet meer de beteekenis van de jaren vóór den oor log, toen het Duitsche rijk in volle kracht was. Waarom de anti-Duitsche landen zich dan ook zoo druk maken, is niet pre cies duidelijk. Tenslotte willen wij hier nog de mee ning weergeven van den Oostenrijkschen minister van Justitie. Deze zeide op een vergadering in Salzburg: De houding der verschillende Europeesche staten tegen over dit belangrijke voorstel is een toets steen voor elke werkelijke bedoelingen, die gekoesterd worden ten aanzien van de oplossing van de Europeesche problemen. De eenvoudigheid en vanzelfsprekendheid van de douane-overeenlkomst en produc ten-uitwisseling maakt vanzelf aanhan gers voor deze idee en doet een gunstige ontwikkeling verwachten. Hoe eerder de plannen uitgevoerd worden hoe beter voor de geheele economische ontwikkeling van midden-Europa. Elke verandering brengt slechts vertraging in het sanee- ringsproces van Europa, doch nimmer zal de strijd van het Duitsche volk voor zijn zelfbehoud erdoor verzwakt worden. Het zware gemeenschappelijke lot van het Duitsche volk in Oostenrijk en in Duitsch land, voert vanzelf tot gemeenschappelijke doeleinden en economische hulpmaatre gelen. Omtrent den toestand in Spanje valt het volgende te berichten: Uit Madrid: Sterke politie-afdeelingen bewaken de verschillende faculteiten der universiteit en scholen. Betoogende groe pen in de straten rondom de medische fa culteit werden door de politie terugge jaagd en verspreid. De handelaars lieten de gordijnen voor hun winkels neer. De minister van openb. onderwijs vervroegde den datum der vacanties met vier dagen, opdat de studenten reeds gisteren met vacantie zouden kunnen gaan. Uit Barcelona: De studenten van Bar- THE DARK CHAPTER door E. J. RATH. I. celona verklaarden 'i met hun Madri- leensche studiege. die tot een sta king besloten, solitu... en besloten tot een staking van 24 uur. Zij verzamelden zich den volgenden morgen echter in grooten getale in de universiteit, waar de hooglee raren de colleges reeds hadden gestaakt. Zij trachtten een betooging te houden voor amnestie, doch de politie joeg hen naar de universiteit terug, waar zij een schuil plaats zochten onder het uiten van kre ten als „Leve de Republiek!" en „Leve de amnestie!" en van waaruit zij met steenen en inktkokers naar de politie wierpen. Een veertigtal schoten werden gelost, doch niemand werd gewond. Studentenrelletjes dus nog altijd, maar 't is niet te zeggen wat er uit groeien zal. Ook in Britsch-Indië gist het nog. Bij de onlusten van Dinsdag zijn te Cawnpur 48 Muzelmannen en 30 Hindoes gedood, er liggen nog 60 gewonden in de zieken huizen, van welke nog enkelen in levens gevaar verkeeren. Toen Gandhi te Karatsji van het bloed bad hoorde, heeft hij zijn scherpe afkeu ring uitgesproken, onverschillig wie er de oorzaak van geweest was. „Door daden van waanzin als deze, zeide hij, komt het doel waarnaar wij allen in eendracht moes ten streven, Indië's vrijheid en bevrijding, weer meer op den achtergrond. Na het ge sloten bestand is de laatste aanleiding tot gewapende conflicten vervallen en het doet doet mij leed, dat de menigte zich weer heeft laten opzweepen door lieden zonder verantwoordelijkheidsgevoel, die althans beseffen moesten hoeveel onheil hun heethoofdigheid aangericht heeft." De revolutionaire beweging, die onlangs aanleiding gaf tot onlusten in het district Tharawaddy, is daar weer opgeleefd. Hier en daar komen, sporadisch, gevechten voor. Een aantal ambtenaren is aange vallen en verwond. De militaire politie is versterkt. (Voor later berichten raadplege men de rubriek „Buitenland"). DE UITVAART VAN HERMANN MULLER. Donderdagmiddag is de oudrijkskanse lier Hermann Müller begraven. Aan het gebouw van den Rijksdag en aan de Bran denburger Poort waren zwarte draperieën aangebracht. Het gebouw van de Vorwarts en het hoofdkwartier van de sociaal-de mocratische partij waren geheel met rouw- vanen behangen. Reeds om 2 uur begon de politie met afzetting der straten, waar een enorme menigte op de been was om den overledene de laatste eer te bewijzen. Voor het gebouw van de partij stond de lijkkist, waaromheen een schat van bloe men met roode linten gegroepeerd was. Leden van de Rijksbanier hielden de wacht. Om vier uur begon hier de rouw dienst. VICE-ADMIRAAL GALSTER. f Te Wiesbaden is de gepensionneerde vice-admiraal Galster overleden, de be kende voorvechter van het duikboot wapen. Hij heeft indertijd, naar de pers herin nert, zijn ontslag moeten nemen, omdat hij het niet eens was met de politiek van den keizer en von Tirpitz, die een vloot met een groote kern van slagschepen De trein maakte langzaam een groote bocht, als deinsde hij terug voor de rivier, juist op het oogenblik, dat hij die wilde oversteken. Traag en automatisch keek de conduc teur op zijn horloge. Iedereen wist, dat hij dat altijd deed, als de trein de lange bocht nam. De man, met wien hij sprak, keek ook hoe laat het was. De derdo persoon in den Pullman-rookcoupé keek alleen maar naar buiten. Hij bezat geen horloge. „Ja, z,ei de conducteur, „ze hebben hier een hoop boeren uit de streek ver jaagd. Niet, dat het de boereD iets kan Bchelen. Ze hebben goed geld gekregen, .„aar alles is erdoor veranderd. Niet zoo- scerde steden. Die zijn hetzelfde geble ven beetje beter winkels misschien maar dat is dan ook alles. Het land zelf is veranderd." ir „Met geld kan je alles doen," peinsde de reiziger van middelbaren leeftijd ter wijl hij het glas van zijn horloge schoon- poetste met den duim. „Alles", stemde de conducteur toe. „Ze hebben de boeren betaald, wat ze 'vroe- voorstonden. Galster voorzag, dat Duitsch land met die dure schepen niet veel zou kunnen uitrichten. Na de omwenteling heeft admiraal Gal ster zich aan de zijde van de republikeinen geschaard. t DE STUDENTEN-ONLUSTEN TE MADRID. Volgens een Belga-bericht uit Madrid heersohte er daar Donderdagavond groote opwinding. Een groote menigte houdt zich voor de medische faculteit op en be reden politie patroeljeert door de straten. Donderdagavond om acht uur trok er een groep studenten, waarbij zich tal van jonge arbeiders hadden aangesloten, door de straten in de buurt van het Volkshuis, revolutionnaire kreten uitend. De politie moest ingrijpen en er werden veertig menschen in hechtenis genomen. Dertig menschen liepen kwetsuren op, van wie er eenige ernstig zijn gewond. Onder de gekwetsten zijn twaalf agenten. De stu denten te Barcelona zullen uit solidariteit met hun kameraden te Madrid tot staking overgaan. Het is waarschijnlijk dat de universiteiten tot nader order zullen wor den gesloten. AUSTRALIË'S FINANCIËN. Uitstel wets-ontwerp conver teeringen. De Wetgevende Raad (Eerste Kamer) van Nieuw Zuid-Wales besloot de behan deling in tweede lezing van het wetsont werp van minister-president Lang tot converteering van de openbare en parti culiere leeningen zes maanden uit te stellen. ONLUSTEN TE CAWNPOER. Duren nog steeds voort. De onlusten te Cawnpoer duren nog steeds voort. Het aantal dooden is tot over de vijftig gestegen en het aantal gewon den bedraagt eenige honderden. Britsche troepen patrouilleeren door de straten, en de staat van beleg is afgekondigd. In een der wijken werden negen Hindoe-kinderen gedood. Men vreest thans, dat de Hindoes wraak zullen nemen en een sterke troe penmacht patrouilleert door de straten. UITZETTING VAN HONDERD DUIZEND ZEELIEDEN UIT DE VEREEN. STATEN De Amerikaansche minister van Arbeid heeft de noodige stappen gedaan om de ongeveer 100.000 zeelieden van vreemde nationaliteit, die in Amerikaansche ha vens hun schip hadden verlaten en in de Ver. Staten arbeid gezocht en gevonden hadden, het land te laten uitzetten. Volgens een beslissing van het Opper ste Gerechtshof zou een dergelijke maat regel niet in strijd zijn met de wettelijke bepalingen. ONTWAPENING IN PORTUGAL. De Portugeesche minister van Oorlog heeft meegedeeld, dat het Portugeesche leger met een derde zal worden ver minderd. NIEUWE STUDENTENRELLETJES TE LEUVEN. Te Leuven hebben zich nieuwe studen tenrelletjes voorgedaan. Trots het verbod van den burgemeester schoolden verschei dene honderden Waalsche studenten sa men op het Fochplein, waar zij door de politie uit elkaar werden gedreven. De studenten hielden daarop, ten getale van 600 een vergadering in de zaal Patria en trokken omstreeks middernacht in optocht en linde zingend en schreeuwend naar de groote Markt. Daar kwam het weer tot botsing met de politie en de gendarmerie. Een student, die twee revolverschoten had gelost, werd gearresteerd en opoe- sloten. Verscheidene zijner makkers, die met bierglazen hadden gegooid, werden even eens aangehouden. Ook met Vlaamsche arbeiders geraakten de Waalsche studen ten handgemeen. Een dezer laatsten, prins Jean Charles de Ligne, werd met een stok slag zwaar aan het hoofd gekwetst. Ook een Waalsch student werd gewond, moest eveneens door een dokter worden ver zorgd. BEGRAFENIS-OUD- VICE-ADMIRAAL H. A. SCHIPPERS. Donderdagmiddag is in allen eenvoud op Rustoord te Nijmegen bijgezet het stoffelijk overschot van oud-vice-admiraal H. A. Schippers. Er waren geen bloemen; alleen de eeresabel van den overledene lag op de kist, toen deze grafwaarts werd ge dragen. Er werd niet gesproken. Onder de met de familie om het graf geschaarden waren luitenant ter zee le klasse P. J. M. Cikot, inspecteur van den marinestaf, de garnizoenscommandant en de commandant van de koloniale reserve, een vertegenwoordiging van de afdeeling Nijmegen van den Bond van Ridders der Militaire Willemsorde beneden den rang van officier, oud-overste Koek van Leeu wen, eere-voorzitter van die afdeeling, en oud-overste de Koning. Nadat immortellen waren gestroo'd, dankte de heer Kutsch Lojenga uit Wage- riingen uit naam van de familie de aan wezigen, inzonderheid den vertegenwoor diger van de marine voor de belangstel ling. GEDWONGEN OFFICIERS OPLEIDING. Zwaardere militaire verplichtin gen voor hen die den rang niet wenschen te aanvaarden Het-J Tweede Kamerlid, de heer Albarda, heeft den Minister van Defensie de vol gende vragen gesteld: Geldt het sedert eenigen tijd als regel, dat dienstplichtigen, die tegen hun zin voor opleiding tot officier zijn aangewe zen en aan het eind van die opleiding de verklaring, bedoeld in art. 22 van het be sluit van 12 Februari 1923 niet wenschen af te leggen en in verband daarmee onder- officier blijven, verplicht worden tot op komst om het andere jaar, telkens voor een herhalingsoefening van 25 dagen, wat aanmerkelijk meer is dan van andere on derofficieren en van hen, die een officiers rang verkrijgen, geëischt wordt? Indien deze vraag bevestigend wordt beantwoord, is de minister dan niet van oordeel, dat op die wijze op hen, die tegen hun wil gedwongen zijn om aan de offi ciersopleiding deel te nemen, een afkeu- renswaardigen druk wordt geoefend om hen tot het aanvaarden van den offi ciersrang tegen hun overtuiging te be wegen, en dat zij, die op grond van hun overtuiging weigeren, daarvoor op onbil lijke wijze worden gestraft? Is de minister bereid, te overwegen, of niet de dienstplichtigen, die op grond van hun overtuiging tegen de officiersoplei ding bezwaar maken, hiervan kunnen worden verschoond en of niet in elk geval zij, die na de gedwongen officiersopleiding den officiersrang niet wenschen te be- kleeden, niet zullen worden belast met zwaardere militaire verplichtingen dan voor anderen gelden? KAMER VAN KOOPHANDEL TE ALKMAAR. Onder de rubriek „Stadsnieuws" heb ben wij melding gemaakt van de rede, die de Voorzitter der Kamer, de heer Arntz, aan de nagedachtenis van den heer D. H. Grunwald heeft gewijd. Een tweede mededeeling betrof het overlijden van den heer König te Schagen. Van wat in deze vergadering behandeld is, ver melden wij het volgende: Medegedeeld is, dat bij het pontveer te Velsen lichtseinen zullen worden aange bracht ter aanwijzing van de plaats waar de eerstvolgende pont zal afvaren. Hier mede wordt dus tegemoet gekomen aan een door de Kamer gedaan verzoek. Uitvoerig is besproken het adres van den Nederl. Bond van sigarenwinkeliers- vereenigingen aan den minister van fi- nanciën inzake de voorgestelde verhoo ging van den tabaksaccijns op sigaretten. Erkend werd het belang van den sigaret- tenhandel bij de betaling van het bedrag der verhooging in één keer tegen alge- meene kwitantie zonder daarvan te doen blijken door opdruk of zegels, zulks om te voorkomen, dat het publiek zou kun nen zien of een bepaald doosje al dan niet tot den ouden voorraad behoort. Met den eisch der winkeliers om verkoop van de sigaretten tegen prijzen beneden dien van de banderolle te verbieden, kon men minder goed accoord gaan, omdat dan de mogelijkheid zou zijn buitengesloten om oude voorraden op te ruimen. Ten slotte is besloten het adres deels te steunen en voor de rest er bij den mi nister op aan te dringen den datum van invoering van het nieuwe tarief ten min ste drie maanden tevoren bekend te ma ken, opdat de winkeliers gelegenheid krijgen hun voorraden op te ruimen. Na eenige bespreking van een paar terzake ingekomen adressen is besloten bij de directie van de Spoorwegen aan te dringen op weder-instelling van de be waking van den overweg aan de Kalk- ovensbrug te Alkmaar. Eenzelfde verzoek zal gedaan worden ten aanzien van den volgenden overweg in dezelfde spoorlijn in de richting Heiloo. Steun zal worden verleend aan een adres van den Bond van Bedrijfsauto- j houders aan den hoofdingenieur van den rijkswaterstaat met verzoek om verbete ringen aan te brengen aan de vlotbrug gen over het Noordhollandsche kanaal. Voor kennisgeving is aangenomen een verzoek van de Vereeniging tot bevor dering van het vreemdelingenverkeer te j Groet en Camperduin om steun te wil- j len verleenen aan haar verzoek om door- Trekking van de tramlijn SchoorlScha gen naar Camperduin. Er was geen ex- ploitatierekening bijgevoegd en de Ka- i mer was van oordeel, dat de Nederland- sche Spoorwegen toch nimmer zullen in- 'gaan op een dergelijk verzoek zonder dat de rendabiliteit wordt aangetoond. Het lid der Kamer, de heer Ringels, i werd aangewezen om deze Kamer te vertegenwoordigen in de commissie uit de Kamers van Koophandel in Noordhol land, die tot taak heeft een onderzoek in te stellen naar de waterleiding van het Prov. Waterleidingbedrijf. Algemeen worden de tarieven van dit bedrijf te hoog geacht, zoodat een actie tot verla ging op touw gezet zal worden. In de vacature-B. G. G. König zal door „de Hanze" te Schagen candidaat worden gesteld als lid van de Kamer van Koop handel, afd. Klein Bedrijf, te Alkmaar, de heer S. A. Knüwer, aannemer te Scha gen. Groote sorteering, in effen en gewerkt, 75 cent per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze stalen-collectie ONZE NEDERLANDSCHE ZWEMSTERS IN ZUID-AFRIKA. Aankomst aan het Centraal station. Donderdagmiddag om 2 uur 15 arriveer de aan het Centraal-Station te Amsterdam de ploeg zwemsters, die onder leiding van Mevr. Braun de bekende Zuid-Afrika-toer zorgen uraaen het hunne bij tot ont wikkeling van nierkwalen. De nieren hebben toch reeds genoeg te doen met hun taak om het bloed te filtreeren van de erin voorkomende onzuiverheden. Als deze organen overbelast worden, is het derhalve geen wonder, als zij hun werk niet meer behoorlijk doen, waar door een overmaat van urinezuur zich in het lichaam kan ophoopen. Dit urinezuur kan zich in den vorm van scherp gekante kristallen afzetten en rheumatiek, spit of ischias veroor zaken. Soms vormt het niergruis en vaak doen zich urine- of blaasstoornis- sen voor. Maak bijtijds gebruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Deze kunnen trage nieren weder opwekken en ver sterken, het overtollige urinezuur af voeren en een einde maken aan uw kwalen. gen. Als één boerderij niet genoeg was, kochten ze er twee, of meer. Ze hadden tuinarchitecten en huisarehitecten en nu zijn er, geloof ik, meer buitens dan boer derijen. Ik herinner me Een paar mijl lang herinnerde hij zich alle mogelijke dingen en de reiziger van middelbaren leeftijd was het roerend met hem eens. Het leek wel een lezing met lantaarnplaatjes. De plaatjes zag men door de ramen en ze werden voort durend toegelicht door den spreker. Hij kende precies de volgorde, zelfs zonder te kijken. „Allemaal groote heeren, eente," zei de man van middelbaren leeftijd. „Deftige lui." „Neen, niet allemaal. Ik ken de mese ten. Ik reis om zoo te zeggen dagelijks met ze. Over het geheel doodgewone menschen, alleen rijk. Ze zijn net als an deren. Praten als wij, leven als wij. Heb ben hun stokpaardjes! En hoe! Kijk. Hij hoog zich voroover, keek naar bui ten en wees in de verte. „Ziet u dat huis daar u kunt net het dak boven de boomen zien uitsteken. tegen dien heuvel? Als je nou spreekt over stokpaardjes of malle liefhebberijen, dan moet je daar zijn. Fijne plaats, hoop geld. Ik heb het over de dame, die daar woont. Rijk, kinderen, goeden man alles, wat je hart begeert, maar ze neef» een zwak voor landloopers." De reiziger keek naar het dak boven de hoornen, aan den overkant der rivier. „Landloopers?" herhaalde hij. De derde man in den rookcoupé, die gedurende tien minuten geen .vin ver roerd had, boog zich naar voren om ook het roode pannendak te zien. Hij bekeek het kalm-aandachtig, liet den blik gaan langs den groenen heuvel, nam de rivier op, die langzaam stroomde, ging toen weer achterover leunen en keek den con ducteur aan. „Landloopers," herhaalde de conduc teur en keek zijn toehoorder aan. „Bede laarsdoodgewone zwervers." De voornaamste reiziger keek nog eens naar buiten, maar het huis was niet te zien. „Ze is zeker niet snik?" zei hij. „Dat zou ik niet durven beweren." De conducteur schudde langzaam het hoofd. „Ik heb haar een paar maal op den trein gezien. Haar man reist dikwijls met me. Het is gewoon een zwak, zooals u of ik ze misschien ook hebben. Ze ziet er aardig uitniets geen aanstellerij; maar land loopers schijnen een soort bijbaantje van haar te zijn. Haar man heeft het me zelf allemaal verteld. Telkens denkt hij, dat hij er een eind aan heeft gemaakt, maar neen, hoor! Verleden maand had ze er nog een." De conducteur keek weer op zijn hor loge. „Het schijnt, dat ze een goed hart heeft en een vasten stelregel. Ze stuurt nooit een landlooper weg. Ze denkt, dat er op een goeden dag een landlooper zal komen, die de moeite waard is en dan wil ze hem redden. Ze heeft hem natuurlijk nog niet gevonden en zal hem nooit vinden ook. Het bestaat niet. Maar ze laat zich niet ontmoedigen. Ze wil een landlooper be- keeren tot een nuttig mensch, en ze maakt er dus op haar manier een studie van. Ze laat ze werken, geeft ze eten en bezorgt ze onderdak. Ais er een weggaat, kijkt ze weer uit naar een volgende. Ze gelooft niet in liefdadigheidsinstellingen, maar vindt dat zwervers opgenomen moeten worden in het gezinsleven." De derde persoon keek nog steeds naai den conducteur. Hij voelde in den zak naar een sigaret, vond er geen, hield on verschillig op met zoeken en bleef voort durend den man in dienstkleeding aan zien. „Haar man vertelde me," vervolgde de conducteur, „dat de zaken weer opleven. In den oorlog was het een verbazend slappe tijd. „Werk of vecht," was het lot voor de meeste landloopers. Zij zeggen, dat een heeleboel de voorkeur gaven aan vechten. Er waren baantjes genoeg te krijgen en ze werden goed betaald, ook nog na den oorlog. Het kostte sommigen landloopers bepaald moeilijk het werken op te geven, maar den laatsten tijd schijnen ze toch weer normaal te worden. Ik heb er zelf trouwens ook weer gezien. Haar man zei, dat ze geregeld voorzien waren." „Eens een landlooper, blijft een land looper," verkondigde de reiziger. „Laten ze je niets anders wijsmaken." „Neen, hoor." De trein minderde vaart en de conduc teur stond op, om klaar te zijn voor liet -olgend station. De man van middelba ren leeftijd klopte zijn pijp uit, stak die in den zak en volgde zijn voorbeeld. De derde passagier bleef nu alleen achter in den rookooupée. „Een sprookjesfee voor landloopers! i hij hardop en glimlachte. zat hem voornamelijk in zijn beenen, die in verhouding te lang waren, maar hij scheen er geen last van te hebben. Hij behield zelfs makkelijk zijn evenwient, toen de trein plotseling stopte, alsof de machinist proeven nam met zijn lucht- rem. De armen van den langen man wa ren in overeenstemming met zijn beenen. Ook zijn handen pasten er bij lang, hoekig, met zware knobbels. „Landloopers!" Hij ging glimlachend zitten. Hij had van alles kunnen zijn, maar niets be paalds. Om zijn ooghoeken waren fijne rimpeltjes, die deden denken aan een leven op zee, in de prairieën, in de ber gen in ieder geval in de open lucht; maar zijn huid was verweerd. Hij was blond, een beetje sproetig, zooals dikwijls menschen met ros-blond haar. Zijn oogen waren van een onbestemd grijs, met bruine vlekjes. Zijn neus was lang en iets gebogen, zijn mond groot, met dunne lippen, die een fijngevoelige uitdrukking aan zijn gezicht gaven, als hii lachte en anders een onverschillige. IIÜ zag er uit als een jaar of dertig. Zijn kleeren waren blijkbaar van goede quaüteit en zaten hem onberispelijk. Ze maakten den indruk van lang gedragen te zijn. Ze waren schoon, goed in de plooi en glommen niet verraderlijk, maar ver rieden toch teekenen van langdurig ge bruik. Er was niets nieuws aan hem ook hijzelf niet. Toen de trein het station uitstoomde, boog hij zich naar het raampje om den naam te lezen. Daarna nam hii het spoor boekje op, dat de reiziger van middelba- Bij alle drogisten enz. J 1.75 p. flacon. ZOl IU1 naruop 1 $4IlllilaL7iii>c. via l vivj j. vmi miuuciui ""Dij was een groote man. Zijn lengte ren leeftijd had laten liggen en begon er onverschillig in te bladeren. Hij had zijn trein gevonden en bestu deerde den loop ervan, toen de conduc teur terugkwam. Hij ging er een minuut of wat kalm mee door, stak het spoor boekje toen in den zak en keek op. „Wat vindt u van dat gezinsleven?" vroeg hij. De conducteur keek hem stom-ver baasd aan. „Wat voor gezinsleven?" „Voor landloopers." „O!" De conducteur knikte, dat hij het begreep. „U was hier, toen ik zat praten, nietwaar? Ik kan alleen maar zeggen, dat het niet veel uitwerking schijnt te heb ben tenminste volgens haar man Tot nu toe in ieder geval niet. Hoe denkt 11 er over?" „Ik weet nog niet. Ik ben nog onbevoor oordeeld." De conducteur schudde het hoofd „Het geeft niets." zei hij. „Waarom niet?" „Nou, omdat voornamelijk, omdat landloopers niet willen werken. Ik meen het oprecht; ik ken dat volk. De beste manier om ze kwijt te raken is oorlog en dat is nog niet de ware oplossing, want we kunnen toch niet eeuwig doorvechten." „Neen niet goed," gaf de lange man toe. „Dus moeten we vrede hebben en landloopers. We hoeven ze alleen niet aan te moedigen." De reiziger sloeg de beenen over elkaar en vouwde de handen n->< PPn knie. •»ordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1