DE INNEMENQELANDLQQPER
SlMSSEIIHi.
IN
uw pijp: v. ROSSEM's TROOST
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
BINNENLAND.
ZATERDAG 28 MAART 1931.
Het Duitsch-Oostenrijksche tolverbond. - De toestand
in Spanje. - De onlusten in Britsch-Indië.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
No.
6942 EERSTE BLAD
59Ste JAARGANG
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, I 0.70, f 0.70,
11.—.- Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J...
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIËN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres:
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Het tusschen Duitschland en Oostenrijk
gesloten tolverbond blijft nog voortdurend
een onderwerp van groote internationale
belangstelling. In het Eng. Lagerhuis is
de zaak natuurlijk ook ter sprake ge
komen en wel tijdens een ontwapenings
debat. Onderstaatssecretaris Dalton, als
mede Sir Austen Chamberlain waren bei
den van meening, dat de kwestie van ver
laging van invoerrechten een zaak was,
die bij den Volkenbond thuishoort. Laatst
genoemde vroeg zich af of het thans wel
het oogenblik was den anderen staten deze
Paasch-verrassing voor de voeten te
gooien. Het radicale Fransche Kamerlid
van Lyon, oud-minister-president Herriot,
heeft in tien punten zijn meening omtrent
dit tolverbond geformuleerd. Hoe hij er
over denkt, blijkt wel uit het volgende:
Men kan de Fransohen niet voor zulke
domooren houden, dat zij niet meer we
ten, dat het Duitsche keizerrijk uit een
tolverbond is gegroeid, het protocol is in
flagrante tegenspraak met de organisatie
van den vrede, Duitschland is nu een
ellips met twee middelpunten geworden
en binnenkort zal Hongarije zich wel bij
dit verbond aansluiten.
Dat gaat dus al aardig weer den agres
sieven kant op, zooals men ziet. Gelukkig
valt hierbij het volgende op te merken,
dat het vroegere Oostenrijk, waarmede
Duitschland vóór den oorlog verbonden
was, niet meer bestaat, maar uiteengeval
len is in tal van andere landen. Wat er
nog onder den naam Oostenrijk overge
bleven is het Duitsch-sprekende deel
is maar een heel klein staafje meer.
Met Hongarije is het hetzelfde geval, al is
het overgebleven deel wat grooter dan
Oostenrijk. Maar een tolverbond (en even
tueel een militair verbond, al verbiedt dit
het vredesverdrag) heeft toch niet meer
de beteekenis van de jaren vóór den oor
log, toen het Duitsche rijk in volle kracht
was. Waarom de anti-Duitsche landen
zich dan ook zoo druk maken, is niet pre
cies duidelijk.
Tenslotte willen wij hier nog de mee
ning weergeven van den Oostenrijkschen
minister van Justitie. Deze zeide op een
vergadering in Salzburg: De houding der
verschillende Europeesche staten tegen
over dit belangrijke voorstel is een toets
steen voor elke werkelijke bedoelingen,
die gekoesterd worden ten aanzien van de
oplossing van de Europeesche problemen.
De eenvoudigheid en vanzelfsprekendheid
van de douane-overeenlkomst en produc
ten-uitwisseling maakt vanzelf aanhan
gers voor deze idee en doet een gunstige
ontwikkeling verwachten. Hoe eerder de
plannen uitgevoerd worden hoe beter
voor de geheele economische ontwikkeling
van midden-Europa. Elke verandering
brengt slechts vertraging in het sanee-
ringsproces van Europa, doch nimmer zal
de strijd van het Duitsche volk voor zijn
zelfbehoud erdoor verzwakt worden. Het
zware gemeenschappelijke lot van het
Duitsche volk in Oostenrijk en in Duitsch
land, voert vanzelf tot gemeenschappelijke
doeleinden en economische hulpmaatre
gelen.
Omtrent den toestand in Spanje valt het
volgende te berichten:
Uit Madrid: Sterke politie-afdeelingen
bewaken de verschillende faculteiten der
universiteit en scholen. Betoogende groe
pen in de straten rondom de medische fa
culteit werden door de politie terugge
jaagd en verspreid. De handelaars lieten
de gordijnen voor hun winkels neer. De
minister van openb. onderwijs vervroegde
den datum der vacanties met vier dagen,
opdat de studenten reeds gisteren met
vacantie zouden kunnen gaan.
Uit Barcelona: De studenten van Bar-
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
I.
celona verklaarden 'i met hun Madri-
leensche studiege. die tot een sta
king besloten, solitu... en besloten tot een
staking van 24 uur. Zij verzamelden zich
den volgenden morgen echter in grooten
getale in de universiteit, waar de hooglee
raren de colleges reeds hadden gestaakt.
Zij trachtten een betooging te houden voor
amnestie, doch de politie joeg hen naar
de universiteit terug, waar zij een schuil
plaats zochten onder het uiten van kre
ten als „Leve de Republiek!" en „Leve de
amnestie!" en van waaruit zij met steenen
en inktkokers naar de politie wierpen.
Een veertigtal schoten werden gelost,
doch niemand werd gewond.
Studentenrelletjes dus nog altijd, maar
't is niet te zeggen wat er uit groeien zal.
Ook in Britsch-Indië gist het nog. Bij
de onlusten van Dinsdag zijn te Cawnpur
48 Muzelmannen en 30 Hindoes gedood,
er liggen nog 60 gewonden in de zieken
huizen, van welke nog enkelen in levens
gevaar verkeeren.
Toen Gandhi te Karatsji van het bloed
bad hoorde, heeft hij zijn scherpe afkeu
ring uitgesproken, onverschillig wie er
de oorzaak van geweest was. „Door daden
van waanzin als deze, zeide hij, komt het
doel waarnaar wij allen in eendracht moes
ten streven, Indië's vrijheid en bevrijding,
weer meer op den achtergrond. Na het ge
sloten bestand is de laatste aanleiding tot
gewapende conflicten vervallen en het
doet doet mij leed, dat de menigte zich
weer heeft laten opzweepen door lieden
zonder verantwoordelijkheidsgevoel, die
althans beseffen moesten hoeveel onheil
hun heethoofdigheid aangericht heeft."
De revolutionaire beweging, die onlangs
aanleiding gaf tot onlusten in het district
Tharawaddy, is daar weer opgeleefd. Hier
en daar komen, sporadisch, gevechten
voor. Een aantal ambtenaren is aange
vallen en verwond. De militaire politie is
versterkt.
(Voor later berichten raadplege men
de rubriek „Buitenland").
DE UITVAART VAN
HERMANN MULLER.
Donderdagmiddag is de oudrijkskanse
lier Hermann Müller begraven. Aan het
gebouw van den Rijksdag en aan de Bran
denburger Poort waren zwarte draperieën
aangebracht. Het gebouw van de Vorwarts
en het hoofdkwartier van de sociaal-de
mocratische partij waren geheel met rouw-
vanen behangen. Reeds om 2 uur begon
de politie met afzetting der straten, waar
een enorme menigte op de been was om
den overledene de laatste eer te bewijzen.
Voor het gebouw van de partij stond de
lijkkist, waaromheen een schat van bloe
men met roode linten gegroepeerd was.
Leden van de Rijksbanier hielden de
wacht. Om vier uur begon hier de rouw
dienst.
VICE-ADMIRAAL GALSTER. f
Te Wiesbaden is de gepensionneerde
vice-admiraal Galster overleden, de be
kende voorvechter van het duikboot
wapen.
Hij heeft indertijd, naar de pers herin
nert, zijn ontslag moeten nemen, omdat
hij het niet eens was met de politiek van
den keizer en von Tirpitz, die een vloot
met een groote kern van slagschepen
De trein maakte langzaam een groote
bocht, als deinsde hij terug voor de rivier,
juist op het oogenblik, dat hij die wilde
oversteken.
Traag en automatisch keek de conduc
teur op zijn horloge. Iedereen wist, dat
hij dat altijd deed, als de trein de lange
bocht nam.
De man, met wien hij sprak, keek ook
hoe laat het was. De derdo persoon in
den Pullman-rookcoupé keek alleen maar
naar buiten. Hij bezat geen horloge.
„Ja, z,ei de conducteur, „ze hebben
hier een hoop boeren uit de streek ver
jaagd. Niet, dat het de boereD iets kan
Bchelen. Ze hebben goed geld gekregen,
.„aar alles is erdoor veranderd. Niet zoo-
scerde steden. Die zijn hetzelfde geble
ven beetje beter winkels misschien
maar dat is dan ook alles. Het land zelf
is veranderd." ir
„Met geld kan je alles doen," peinsde
de reiziger van middelbaren leeftijd ter
wijl hij het glas van zijn horloge schoon-
poetste met den duim.
„Alles", stemde de conducteur toe. „Ze
hebben de boeren betaald, wat ze 'vroe-
voorstonden. Galster voorzag, dat Duitsch
land met die dure schepen niet veel zou
kunnen uitrichten.
Na de omwenteling heeft admiraal Gal
ster zich aan de zijde van de republikeinen
geschaard. t
DE STUDENTEN-ONLUSTEN TE
MADRID.
Volgens een Belga-bericht uit Madrid
heersohte er daar Donderdagavond groote
opwinding. Een groote menigte houdt
zich voor de medische faculteit op en be
reden politie patroeljeert door de straten.
Donderdagavond om acht uur trok er een
groep studenten, waarbij zich tal van
jonge arbeiders hadden aangesloten, door
de straten in de buurt van het Volkshuis,
revolutionnaire kreten uitend. De politie
moest ingrijpen en er werden veertig
menschen in hechtenis genomen. Dertig
menschen liepen kwetsuren op, van wie
er eenige ernstig zijn gewond. Onder de
gekwetsten zijn twaalf agenten. De stu
denten te Barcelona zullen uit solidariteit
met hun kameraden te Madrid tot staking
overgaan. Het is waarschijnlijk dat de
universiteiten tot nader order zullen wor
den gesloten.
AUSTRALIË'S FINANCIËN.
Uitstel wets-ontwerp conver
teeringen.
De Wetgevende Raad (Eerste Kamer)
van Nieuw Zuid-Wales besloot de behan
deling in tweede lezing van het wetsont
werp van minister-president Lang tot
converteering van de openbare en parti
culiere leeningen zes maanden uit te
stellen.
ONLUSTEN TE CAWNPOER.
Duren nog steeds voort.
De onlusten te Cawnpoer duren nog
steeds voort. Het aantal dooden is tot over
de vijftig gestegen en het aantal gewon
den bedraagt eenige honderden. Britsche
troepen patrouilleeren door de straten, en
de staat van beleg is afgekondigd. In een
der wijken werden negen Hindoe-kinderen
gedood. Men vreest thans, dat de Hindoes
wraak zullen nemen en een sterke troe
penmacht patrouilleert door de straten.
UITZETTING VAN
HONDERD DUIZEND ZEELIEDEN
UIT DE VEREEN. STATEN
De Amerikaansche minister van Arbeid
heeft de noodige stappen gedaan om de
ongeveer 100.000 zeelieden van vreemde
nationaliteit, die in Amerikaansche ha
vens hun schip hadden verlaten en in de
Ver. Staten arbeid gezocht en gevonden
hadden, het land te laten uitzetten.
Volgens een beslissing van het Opper
ste Gerechtshof zou een dergelijke maat
regel niet in strijd zijn met de wettelijke
bepalingen.
ONTWAPENING IN PORTUGAL.
De Portugeesche minister van Oorlog
heeft meegedeeld, dat het Portugeesche
leger met een derde zal worden ver
minderd.
NIEUWE STUDENTENRELLETJES
TE LEUVEN.
Te Leuven hebben zich nieuwe studen
tenrelletjes voorgedaan. Trots het verbod
van den burgemeester schoolden verschei
dene honderden Waalsche studenten sa
men op het Fochplein, waar zij door de
politie uit elkaar werden gedreven. De
studenten hielden daarop, ten getale van
600 een vergadering in de zaal Patria en
trokken omstreeks middernacht in optocht
en linde zingend en schreeuwend naar de
groote Markt. Daar kwam het weer tot
botsing met de politie en de gendarmerie.
Een student, die twee revolverschoten
had gelost, werd gearresteerd en opoe-
sloten.
Verscheidene zijner makkers, die met
bierglazen hadden gegooid, werden even
eens aangehouden. Ook met Vlaamsche
arbeiders geraakten de Waalsche studen
ten handgemeen. Een dezer laatsten, prins
Jean Charles de Ligne, werd met een stok
slag zwaar aan het hoofd gekwetst. Ook
een Waalsch student werd gewond, moest
eveneens door een dokter worden ver
zorgd.
BEGRAFENIS-OUD- VICE-ADMIRAAL
H. A. SCHIPPERS.
Donderdagmiddag is in allen eenvoud
op Rustoord te Nijmegen bijgezet het
stoffelijk overschot van oud-vice-admiraal
H. A. Schippers. Er waren geen bloemen;
alleen de eeresabel van den overledene lag
op de kist, toen deze grafwaarts werd ge
dragen. Er werd niet gesproken.
Onder de met de familie om het graf
geschaarden waren luitenant ter zee le
klasse P. J. M. Cikot, inspecteur van den
marinestaf, de garnizoenscommandant en
de commandant van de koloniale reserve,
een vertegenwoordiging van de afdeeling
Nijmegen van den Bond van Ridders der
Militaire Willemsorde beneden den rang
van officier, oud-overste Koek van Leeu
wen, eere-voorzitter van die afdeeling, en
oud-overste de Koning.
Nadat immortellen waren gestroo'd,
dankte de heer Kutsch Lojenga uit Wage-
riingen uit naam van de familie de aan
wezigen, inzonderheid den vertegenwoor
diger van de marine voor de belangstel
ling.
GEDWONGEN OFFICIERS
OPLEIDING.
Zwaardere militaire verplichtin
gen voor hen die den rang niet
wenschen te aanvaarden
Het-J Tweede Kamerlid, de heer Albarda,
heeft den Minister van Defensie de vol
gende vragen gesteld:
Geldt het sedert eenigen tijd als regel,
dat dienstplichtigen, die tegen hun zin
voor opleiding tot officier zijn aangewe
zen en aan het eind van die opleiding de
verklaring, bedoeld in art. 22 van het be
sluit van 12 Februari 1923 niet wenschen
af te leggen en in verband daarmee onder-
officier blijven, verplicht worden tot op
komst om het andere jaar, telkens voor
een herhalingsoefening van 25 dagen, wat
aanmerkelijk meer is dan van andere on
derofficieren en van hen, die een officiers
rang verkrijgen, geëischt wordt?
Indien deze vraag bevestigend wordt
beantwoord, is de minister dan niet van
oordeel, dat op die wijze op hen, die tegen
hun wil gedwongen zijn om aan de offi
ciersopleiding deel te nemen, een afkeu-
renswaardigen druk wordt geoefend om
hen tot het aanvaarden van den offi
ciersrang tegen hun overtuiging te be
wegen, en dat zij, die op grond van hun
overtuiging weigeren, daarvoor op onbil
lijke wijze worden gestraft?
Is de minister bereid, te overwegen, of
niet de dienstplichtigen, die op grond van
hun overtuiging tegen de officiersoplei
ding bezwaar maken, hiervan kunnen
worden verschoond en of niet in elk geval
zij, die na de gedwongen officiersopleiding
den officiersrang niet wenschen te be-
kleeden, niet zullen worden belast met
zwaardere militaire verplichtingen dan
voor anderen gelden?
KAMER VAN KOOPHANDEL
TE ALKMAAR.
Onder de rubriek „Stadsnieuws" heb
ben wij melding gemaakt van de rede,
die de Voorzitter der Kamer, de heer
Arntz, aan de nagedachtenis van den
heer D. H. Grunwald heeft gewijd. Een
tweede mededeeling betrof het overlijden
van den heer König te Schagen. Van wat
in deze vergadering behandeld is, ver
melden wij het volgende:
Medegedeeld is, dat bij het pontveer te
Velsen lichtseinen zullen worden aange
bracht ter aanwijzing van de plaats waar
de eerstvolgende pont zal afvaren. Hier
mede wordt dus tegemoet gekomen aan
een door de Kamer gedaan verzoek.
Uitvoerig is besproken het adres van
den Nederl. Bond van sigarenwinkeliers-
vereenigingen aan den minister van fi-
nanciën inzake de voorgestelde verhoo
ging van den tabaksaccijns op sigaretten.
Erkend werd het belang van den sigaret-
tenhandel bij de betaling van het bedrag
der verhooging in één keer tegen alge-
meene kwitantie zonder daarvan te doen
blijken door opdruk of zegels, zulks om
te voorkomen, dat het publiek zou kun
nen zien of een bepaald doosje al dan
niet tot den ouden voorraad behoort. Met
den eisch der winkeliers om verkoop van
de sigaretten tegen prijzen beneden dien
van de banderolle te verbieden, kon men
minder goed accoord gaan, omdat dan de
mogelijkheid zou zijn buitengesloten om
oude voorraden op te ruimen.
Ten slotte is besloten het adres deels
te steunen en voor de rest er bij den mi
nister op aan te dringen den datum van
invoering van het nieuwe tarief ten min
ste drie maanden tevoren bekend te ma
ken, opdat de winkeliers gelegenheid
krijgen hun voorraden op te ruimen.
Na eenige bespreking van een paar
terzake ingekomen adressen is besloten
bij de directie van de Spoorwegen aan
te dringen op weder-instelling van de be
waking van den overweg aan de Kalk-
ovensbrug te Alkmaar. Eenzelfde verzoek
zal gedaan worden ten aanzien van den
volgenden overweg in dezelfde spoorlijn
in de richting Heiloo.
Steun zal worden verleend aan een
adres van den Bond van Bedrijfsauto- j
houders aan den hoofdingenieur van den
rijkswaterstaat met verzoek om verbete
ringen aan te brengen aan de vlotbrug
gen over het Noordhollandsche kanaal.
Voor kennisgeving is aangenomen een
verzoek van de Vereeniging tot bevor
dering van het vreemdelingenverkeer te
j Groet en Camperduin om steun te wil-
j len verleenen aan haar verzoek om door-
Trekking van de tramlijn SchoorlScha
gen naar Camperduin. Er was geen ex-
ploitatierekening bijgevoegd en de Ka-
i mer was van oordeel, dat de Nederland-
sche Spoorwegen toch nimmer zullen in-
'gaan op een dergelijk verzoek zonder
dat de rendabiliteit wordt aangetoond.
Het lid der Kamer, de heer Ringels,
i werd aangewezen om deze Kamer te
vertegenwoordigen in de commissie uit
de Kamers van Koophandel in Noordhol
land, die tot taak heeft een onderzoek in
te stellen naar de waterleiding van het
Prov. Waterleidingbedrijf. Algemeen
worden de tarieven van dit bedrijf te
hoog geacht, zoodat een actie tot verla
ging op touw gezet zal worden.
In de vacature-B. G. G. König zal door
„de Hanze" te Schagen candidaat worden
gesteld als lid van de Kamer van Koop
handel, afd. Klein Bedrijf, te Alkmaar,
de heer S. A. Knüwer, aannemer te Scha
gen.
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen-collectie
ONZE NEDERLANDSCHE
ZWEMSTERS IN ZUID-AFRIKA.
Aankomst aan het Centraal
station.
Donderdagmiddag om 2 uur 15 arriveer
de aan het Centraal-Station te Amsterdam
de ploeg zwemsters, die onder leiding van
Mevr. Braun de bekende Zuid-Afrika-toer
zorgen uraaen het hunne bij tot ont
wikkeling van nierkwalen. De nieren
hebben toch reeds genoeg te doen met
hun taak om het bloed te filtreeren van
de erin voorkomende onzuiverheden.
Als deze organen overbelast worden, is
het derhalve geen wonder, als zij hun
werk niet meer behoorlijk doen, waar
door een overmaat van urinezuur zich in
het lichaam kan ophoopen.
Dit urinezuur kan zich in den vorm
van scherp gekante kristallen afzetten
en rheumatiek, spit of ischias veroor
zaken. Soms vormt het niergruis en
vaak doen zich urine- of blaasstoornis-
sen voor.
Maak bijtijds gebruik van Foster's
Rugpijn Nieren Pillen. Deze kunnen
trage nieren weder opwekken en ver
sterken, het overtollige urinezuur af
voeren en een einde maken aan uw
kwalen.
gen. Als één boerderij niet genoeg was,
kochten ze er twee, of meer. Ze hadden
tuinarchitecten en huisarehitecten en nu
zijn er, geloof ik, meer buitens dan boer
derijen. Ik herinner me
Een paar mijl lang herinnerde hij
zich alle mogelijke dingen en de reiziger
van middelbaren leeftijd was het roerend
met hem eens. Het leek wel een lezing
met lantaarnplaatjes. De plaatjes zag
men door de ramen en ze werden voort
durend toegelicht door den spreker. Hij
kende precies de volgorde, zelfs zonder
te kijken.
„Allemaal groote heeren, eente," zei de
man van middelbaren leeftijd. „Deftige
lui."
„Neen, niet allemaal. Ik ken de mese
ten. Ik reis om zoo te zeggen dagelijks
met ze. Over het geheel doodgewone
menschen, alleen rijk. Ze zijn net als an
deren. Praten als wij, leven als wij. Heb
ben hun stokpaardjes! En hoe! Kijk.
Hij hoog zich voroover, keek naar bui
ten en wees in de verte.
„Ziet u dat huis daar u kunt net het
dak boven de boomen zien uitsteken.
tegen dien heuvel? Als je nou spreekt
over stokpaardjes of malle liefhebberijen,
dan moet je daar zijn. Fijne plaats, hoop
geld. Ik heb het over de dame, die daar
woont. Rijk, kinderen, goeden man
alles, wat je hart begeert, maar ze neef»
een zwak voor landloopers."
De reiziger keek naar het dak boven
de hoornen, aan den overkant der rivier.
„Landloopers?" herhaalde hij.
De derde man in den rookcoupé, die
gedurende tien minuten geen .vin ver
roerd had, boog zich naar voren om ook
het roode pannendak te zien. Hij bekeek
het kalm-aandachtig, liet den blik gaan
langs den groenen heuvel, nam de rivier
op, die langzaam stroomde, ging toen
weer achterover leunen en keek den con
ducteur aan.
„Landloopers," herhaalde de conduc
teur en keek zijn toehoorder aan. „Bede
laarsdoodgewone zwervers."
De voornaamste reiziger keek nog eens
naar buiten, maar het huis was niet te
zien.
„Ze is zeker niet snik?" zei hij.
„Dat zou ik niet durven beweren." De
conducteur schudde langzaam het hoofd.
„Ik heb haar een paar maal op den trein
gezien. Haar man reist dikwijls met me.
Het is gewoon een zwak, zooals u of ik ze
misschien ook hebben. Ze ziet er aardig
uitniets geen aanstellerij; maar land
loopers schijnen een soort bijbaantje van
haar te zijn. Haar man heeft het me zelf
allemaal verteld. Telkens denkt hij, dat
hij er een eind aan heeft gemaakt, maar
neen, hoor! Verleden maand had ze er
nog een."
De conducteur keek weer op zijn hor
loge.
„Het schijnt, dat ze een goed hart heeft
en een vasten stelregel. Ze stuurt nooit
een landlooper weg. Ze denkt, dat er op
een goeden dag een landlooper zal komen,
die de moeite waard is en dan wil ze hem
redden. Ze heeft hem natuurlijk nog niet
gevonden en zal hem nooit vinden ook.
Het bestaat niet. Maar ze laat zich niet
ontmoedigen. Ze wil een landlooper be-
keeren tot een nuttig mensch, en ze maakt
er dus op haar manier een studie van. Ze
laat ze werken, geeft ze eten en bezorgt
ze onderdak. Ais er een weggaat, kijkt ze
weer uit naar een volgende. Ze gelooft
niet in liefdadigheidsinstellingen, maar
vindt dat zwervers opgenomen moeten
worden in het gezinsleven."
De derde persoon keek nog steeds naai
den conducteur. Hij voelde in den zak
naar een sigaret, vond er geen, hield on
verschillig op met zoeken en bleef voort
durend den man in dienstkleeding aan
zien.
„Haar man vertelde me," vervolgde de
conducteur, „dat de zaken weer opleven.
In den oorlog was het een verbazend
slappe tijd. „Werk of vecht," was het lot
voor de meeste landloopers. Zij zeggen,
dat een heeleboel de voorkeur gaven aan
vechten. Er waren baantjes genoeg te
krijgen en ze werden goed betaald, ook
nog na den oorlog. Het kostte sommigen
landloopers bepaald moeilijk het werken
op te geven, maar den laatsten tijd
schijnen ze toch weer normaal te worden.
Ik heb er zelf trouwens ook weer gezien.
Haar man zei, dat ze geregeld voorzien
waren."
„Eens een landlooper, blijft een land
looper," verkondigde de reiziger. „Laten
ze je niets anders wijsmaken."
„Neen, hoor."
De trein minderde vaart en de conduc
teur stond op, om klaar te zijn voor liet
-olgend station. De man van middelba
ren leeftijd klopte zijn pijp uit, stak die
in den zak en volgde zijn voorbeeld. De
derde passagier bleef nu alleen achter in
den rookooupée.
„Een sprookjesfee voor landloopers!
i hij hardop en glimlachte.
zat hem voornamelijk in zijn beenen, die
in verhouding te lang waren, maar hij
scheen er geen last van te hebben. Hij
behield zelfs makkelijk zijn evenwient,
toen de trein plotseling stopte, alsof de
machinist proeven nam met zijn lucht-
rem. De armen van den langen man wa
ren in overeenstemming met zijn beenen.
Ook zijn handen pasten er bij lang,
hoekig, met zware knobbels.
„Landloopers!"
Hij ging glimlachend zitten. Hij had
van alles kunnen zijn, maar niets be
paalds. Om zijn ooghoeken waren fijne
rimpeltjes, die deden denken aan een
leven op zee, in de prairieën, in de ber
gen in ieder geval in de open lucht;
maar zijn huid was verweerd. Hij was
blond, een beetje sproetig, zooals dikwijls
menschen met ros-blond haar.
Zijn oogen waren van een onbestemd
grijs, met bruine vlekjes. Zijn neus was
lang en iets gebogen, zijn mond groot,
met dunne lippen, die een fijngevoelige
uitdrukking aan zijn gezicht gaven, als
hii lachte en anders een onverschillige.
IIÜ zag er uit als een jaar of dertig.
Zijn kleeren waren blijkbaar van goede
quaüteit en zaten hem onberispelijk. Ze
maakten den indruk van lang gedragen
te zijn. Ze waren schoon, goed in de plooi
en glommen niet verraderlijk, maar ver
rieden toch teekenen van langdurig ge
bruik. Er was niets nieuws aan hem
ook hijzelf niet.
Toen de trein het station uitstoomde,
boog hij zich naar het raampje om den
naam te lezen. Daarna nam hii het spoor
boekje op, dat de reiziger van middelba-
Bij alle drogisten enz. J 1.75 p. flacon.
ZOl IU1 naruop 1 $4IlllilaL7iii>c. via l vivj j. vmi miuuciui
""Dij was een groote man. Zijn lengte ren leeftijd had laten liggen en begon er
onverschillig in te bladeren.
Hij had zijn trein gevonden en bestu
deerde den loop ervan, toen de conduc
teur terugkwam. Hij ging er een minuut
of wat kalm mee door, stak het spoor
boekje toen in den zak en keek op.
„Wat vindt u van dat gezinsleven?"
vroeg hij.
De conducteur keek hem stom-ver
baasd aan.
„Wat voor gezinsleven?"
„Voor landloopers."
„O!" De conducteur knikte, dat hij het
begreep. „U was hier, toen ik zat praten,
nietwaar? Ik kan alleen maar zeggen, dat
het niet veel uitwerking schijnt te heb
ben tenminste volgens haar man Tot
nu toe in ieder geval niet. Hoe denkt 11
er over?"
„Ik weet nog niet. Ik ben nog onbevoor
oordeeld."
De conducteur schudde het hoofd
„Het geeft niets." zei hij.
„Waarom niet?"
„Nou, omdat voornamelijk, omdat
landloopers niet willen werken. Ik meen
het oprecht; ik ken dat volk. De beste
manier om ze kwijt te raken is oorlog en
dat is nog niet de ware oplossing, want
we kunnen toch niet eeuwig doorvechten."
„Neen niet goed," gaf de lange man
toe.
„Dus moeten we vrede hebben en
landloopers. We hoeven ze alleen niet
aan te moedigen."
De reiziger sloeg de beenen over elkaar
en vouwde de handen n->< PPn knie.
•»ordt vervolgd).