NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
OE INNEMENDE LAHDLQGPER
SlKMtMJIo.
GEMENGD NIEUWS.
DONDERDAG 2 A°RIL 1931.
De Duitsche minister van buitenlandsche zaken over
het tolverbond met Oostenrijk. - De nieuwe Duitsche
noodverordening. - De internationale ontwapenings
conferentie. - De Fransche begrooting in de Kamer
aangenomen. - Vrees voor scheuring in de Indische
Congres-Partij.
FEUILLETON
Russische spionnage boven
Finland.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
OOST-IN DIE.
KONIJN'S
Gebraden Kalfsvieesch
SPOORSTRAAT 122
TELEFOON 339
Vier boerderijen afgebrand.
59ste JAARGANG
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Haldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 8.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95,11.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.f r. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J...
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
Het Duitsch-Oostenryksche-tolverbond
staat nog in het teeken van de interna
tionale belangstelling. De Duitsche mi
nister van buitenlandsche zaken, Dr. Cur-
tius, heeft er Dinsdag voor den Rijksraad
een redevoering over gehouden. Hij be
gon met te zeggen dat de internationale
gedachtenwisseüng hierover op een vast
punt schijnt gekomen, sedert vaststaat,
dat de Volkenbondsraad zich binnen
kort met deze kwestie zal bezig houden.
Dr. Curtius vervolgde:
Briand heeft in zijn rede in den Senaat
gesproken van de oeconomische lasten en
verplichtingen die op Centraal Europa en
met name op Oostenrijk drukken. Juist
deze oeconomische lasten zijn het die de
Oostenrijksche en Duitsche regeeringen
den weg tot elkaar hebben doen vinden.
Duitschiand met vijf millioen werkwillige
werkloozen, met zware politieke verplich
tingen en onvoldoende kapitaal, met een
bestendige crisis in den landbouw wordt
door ernstige sociale en economische ge
varen bedreigd. Oostenrijk dat van een
groote oeconomische eenheid is afge-
icheurd en welks bevolking sinds tien
jaar gedwongen is onder haar cultuur
niveau te leven, moest vrijwel dezelfde
doeleinden als wij nastreven.
Wij verwachten van de tolunie slechts
een herleving en uitbreiding van ons
handelsverkeer. Wy zijn daarbij trouw
gebleven aan de gedachte van Europee-
sche coöperatie en concentratie. In inter
nationale politieke discussies is in de
laatste jaren herhaaldelijk toegegeven
dat de Europeesche oeconomische nood
toestand voor een zeer belangrijk deel te
wijten is aan de verdeeling van Europa
in te kleine stukjes die zelf geen levens
vatbaarheid bezitten. Hieruit volgt van
zelf dat alleen de omvertrekking van tol
muren en de aaneensluiting tot grootere
oeconomische eenheden dit euvel kan op
heffen. Het denkbeeld van regionale aan
eensluiting is deels steeds meer op den
voorgrond getreden.
Dr. Curtius weerlegde voorts de ver
wijten betreffende de diplomatieke ver
zending van de nota.
Wij willen door ons verbond de pogin
gen tot reorganisatie van het economisch
leven van Europa steunen zoo zeida hij
verder en een prikkel geven, en ik mag
met genoegdoening vaststellen dat dit
doel overal ter wereld instemming ge
vonden heeft.
Het heeft ook opwinding veroorzaakt,
maar bij nauwkeurig onderzoek zal men
toegeven dat de oeconomische plannen
geen enkele reden tot opwinding geven.
Dat een zoo belangrijk verbond vragen
in deze of gene richting doet ontstaan is
begrijpelijk, maar het is zeer overdreven
en ongepast om van een verstoring van de
goede verstandhouding met andere mo
gendheden of zelfs van den aanslag op
den vrede van Europa te spreken.
Ik geef ook volstrekt niet toe dat het
verbond in welk opzicht dan ook, een be
letsel zal vormen voor eenig punt dat het
volgend jaar op de ontwapeningsconfe
rentie ter sprake zal worden gebracht,
want geen landen ter wereld hebben
meer en grootere belangen bij ontwape
ning en behoud van den vrede in Europa
dan juist Duitschiand en Oostenrijk.
De nieuwe Duitsche noodverordening.
Nadat het Duitsche parlement de vorige
week tot 13 October was uiteengegaan,
heeft de regeering het aanstonds een ver
rassing bereid, schrijft de „Nw. Rott. Crt.",
die de nationalistische oppositie eindelijk
uit haar tent heeft gelokt, doordien zij,
THE DARK CHAPTER
doos
E. J. RATH.
8)
„Ik helb minstens veertig mijl afgelegd",
overlegde hij, „en ik weet zeker, dat-het
niet verder dan vijftig mijl is, van waar ik
uitgestapt ben. Vanavond haal ik het niet
meer. Het is ook meer iets voor overdag;
ik moet dus weer eten en slapen een
heeM^el."
Hij at in een boerderij een minuut of
tien verder, waar men hem van alles vroeg
en werk aanbood voor den heelen zomer.
Ze waren er blijkbaar werkelijk op gesteld
hem te houden. Hij beloofde er over na
te denken.
Ze wezen hem een plaats aan in de
schuur, waar hij kon slapen en gaven hem
zelfs een lantaarn te leen, nadat hij be
loofd had heel voorzichtig te zullen zijn.
De boer zei, dat hij den volgenden mor
gen wel een scheermes kon krijgen. Het
was moeilijk werkkrachten te vinden on
ze verwachtten veel van hem. Hij streek
eens over de stoppels van zijn kin en
maakte den indruk, alsof hij 's ochtends
■bij zonsopgang om het scheermes zon
komen vragen.
Maar toen hij zich ter ruste legde in de
evenals de communisten, de bijeenroeping
van den Rijksdag in buitengewone zitting
heeft aangevraagd. Die Paaschverras-
sing is de nieuwe noodverordening van
president Hindenburg, welke beoogt de
„moordzucht en goddeloosheid" die in het
rijk steeds bedenkelijker afmetingen aan
nemen, met kracht te onderdrukken.
De verordening is uitgevaardigd krach
tens art. 48 al. 2 van de Grondwet.
De overheid kan krachtens de verorde
ning zonder tusschenkomst van de justitie
menschen inrekenen, woningen binnen
dringen en in beslag nemen wat zij ver
kiest.
De rijksregeering meent dus wel scher
pe wapenen noodig te hebben om orde ie
scheppen. Zij heeft daar ook waarlijk alle
reden toe, want de verwildering der zeden,
welke maakt dat bloedige botsingen tus-
schen politieke tegenstanders van uiterst
rechts en uiterst links aan de orde van
den dag zijn en dit zich voorts uit in een
steeds feller en hatelijker wordende anti-
religieuse actie, is niet langer te dulden in
een beschaafden staat. Als men bedenkt
dat in één jaar in het rijk 300 politieke
moorden zijn gepleegd en bij de botsingen
duizenden menschen zijn gewond, dan kan
men zich niet verwonderen dat de over
heid naar paardemiddelen grijpt om zulke
misstanden te breidelen.
In parlementaire kringen te Berlijn ver
wacht men, naar de „Voss. Ztg." meldt, dat
de duur van den uitzonderingstoestand
niet lang behoeft te zijn. Die verwachting
lijkt ons lichtelijk optimistisch, want het
euvel is al diep ingevreten en vindt be
stendig voedsel in de toestanden die het
gevolg zijn van de oeconomische malaise
en de werkloosheid, welke millioenen men
schen zonder dagelijksche bezigheden laat.
Nogeens, waar zal de Internationale
ontwapeningsconferentie worden gehou
den? De secretaris-generaal van den
Volkenbond heeft aan de 14 leden van den
Volkenbondsraad een nota doen toekomen,
waarin de aanbiedingen van verschillende
steden voor het houden van de in 1932
bijeenkomende Internationale ontwape
ningsconferentie worden samengevat. De
Raad heeft in Januari besloten de confe
rentie te Genève te doen houden indien
vóór de Mei-bijeenkomst van den Raad ge
bleken mochtzyn, dat Genève aan techni
sche vereischten voldoet. De nota behan
delt de aanbiedingen van de steden Lau-
sanne, Barcelona, Biaixitz, Cannes en
Aix les-Bains. In het bijzonder verdien^
het aanbod van Barcelona de aandacht,
welke stad de onkosten der conferentie op
zich wil nemen. De plaats waar de confe
rentie zal worden gehouden, zal in Mei
vastgesteld worden.
De Fransche Kamer heeft Dinsdagmor
gen de behandeling in tweede lezing van
de begrooting over 1931'32 ten einde ge
bracht en de begrooting met 460 tegen 120
stemmen aangenomen.
Het ontwerp gaat weer terug naar den
Senaat, daar in vele quaesties tusschen
beide Huizen geen overeenstemming kon
worden bereikt. In den loop van de zitting
heeft de regeering met het oog op een
voorstel der radicalen, de .quaestie van
vertrouwen moeten stellen.
De regeering verkreeg 818 tegen 247
stemmen.
AD VERTENTIEN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bjj vooruitbetaling (adres:
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Vrees voor scheuring in het Indisch-
Congres. Hoewel het Indisch-Congres
Maandag de overeenkomst tusschen lord
Irwin en Gandhi heeft goedgekeurd,
vreest men nog immer voor een scheu
ring in de Congres-Partij.
De oppositie verklaart zich namelijk
met het verloop van de zitting zeer onte
vreden, daar de voorzitter, Patel, geen
aandacht schonk aan verschillende door
de oppositie ingediende voorstellen.
Men neemt aan dat de radicale vleugel
van de Nationalistische Partij zich onder
leiding van Sen Goepta, den burgemeester
van Calcutta zal scharen en een eigen par
tij zal oprichten, die met Gandhi's politiek
zal breken.
DE OOSTENRIJKSCHE HANDELS
VERDRAGEN MET HONGARIJE EN
ZUIDSLAVIË OPGEZEGD.
De handelsverdragen met Zuidslavië
en Hongarije zijn Dinsdag door de Oosten-
rjjkschen gezanten te Belgrado en Boeda
pest uit naam van de Oostenrijksche re
geering met. 1 Juli 1931 opgezegd.
Deze opzegging geschiedde met de mo
tiveering, dat de nog beschikbare tijd ge
bruik zou worden voor het aangaan van
een nieuwe regeling.
Vrijdagmiddag hebben drie Russische
militaire vliegtuigen ongeveer een uur
lang boven het Noordelijke deel van
Finsch-Karelen gevlogen. De toestellen
kwamen tot zeven kilometer ten westen
van de grens en daalden soms tot een
hoogte van slechts enkele honderden
meters. Tegelijkertijd volgde een toestel
sommige berichten spreken van een
groep vliegtuigen dat boven Russisch
grondgebied langs de grens heen en we-
schuur, was hij er van overtuigd, dat hij
nooit dan por ongeluk de familie zou
terugzien. Ze waren eerlijke, gastvrije
menschen, niet oninteressant zelfs, maar
het strookte niet met zijn plannen.
Hij sliep op den hooizolder en was heel
voorzichtig met de lantaarn. Het werd al
lioht, maar de zon was nog niet op, toen
hij over het hek sprong, dat het erf van
den weg scheidde. Het kostte hem moeite
zijn ontbijt in den steek te laten, maar hij
begreep, dat het anders nog moeilijker
zou zijn om weg te loopen. Hij troostte
zich met de gedachte, dat hij een eindje
verder wel iets te eten zou krijgen.
„Nu zal ik het dak wel gauw te zien
krijgen," dacht hy bij zichzelf. „Dit is on
getwijfeld de groote dag. Stel je voor,
dat die conducteur maar iets gezegd
'heeft!"
Na een paar mijl hield hy halt om zijn
uiterlijk eens te inspecteeren. Zijn baard
begon al aardig te groeien. Hij was er van
overtuigd, dat zijn gezicht vuil was, maar
hy had geen spiegel bij zich. Hy had het
niet meer gewasschen sedert htf op weg
was en hij had het volste vertrouwen in
het stof van den weg. Alleen zyn kleeren
baarden hem zorg en een half uur lang
werkte hij er aan. Met behulp van een
scherpen stok maakte hij gaten in de ej'e"
bogen en rafelde zorgvuldig de randen
uit om ze echt en oud te laten zien. ^adat
hij zijn jas flink door het stof gerold had,
i was hy er veel tevredener over. Daarna
maakte hij een gat in de knie van zyn
Zijn schoenen waren grijs bestoven,
maar hij nam bovendien den voorzorgs
maatregel de veters op verschillende
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 oent per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen-collectie
plaatsen te breken en weer aan elkaar te
knoopen. Den vorigen nacht had hij zijn
boord en das al weggegooid.
„Nu voel ik me meer op mijn gemak,"
verkondigde hij de wereld, toen hij weer
op stap ging.
„Tenzij ze heel scherpe oogen heeft,
zal ze me wel gelooven. Waarom ook niet?
Moet iemand dan studeeren voor land-
looper? Moet hij een diploma hebben? Ik
heb het' volste vertrouwen, dat ze me met
open armen zal ontvangen."
Tegen twaalf uur kwam het huis op den
heuvel in het zicht. Hij was al een tijdje
te voren de rivier overgestoken, by een
breede brug en keek nu uit naar een weg,
die den heuvel opliep. Min of meer tot zijn
spijt had hij zich genoodzaakt gezien een
ontbijt te koopen; het had hem vijf en
twintig cent gekost. Hij had nog tien
cent over en uit vrees, dat hy weer in de
verzoeking zou komen, had hij ze in de
rivier gegooid.
Vijf minuten nadat hij het huis in het
oog had gekregen, verdween het_ weer
achter den heuvelrug. Eerst een mijl ver
der kreeg hij het weer even te zien, maar
hij haastte zich niet, want hy zag, dat hij
gestadig naderbij kwam en de goede rich
ting te pakken had. Na een poosje kwam
hij aan een zijweg, wat precies klopte met
zijn berekening. Als hij verkeerd ging
hinderde het nog niet; hij had tijd genoeg.
Een auto kwam den heuvel af, met een
goede vaart, zonder roekeloos te rijden.
Hij ging naar den kant van den weg om
haar voorbij te laten cn hy zag. dat een
dame chauffeerde. Hy lette verder niet
op haar, want hij had er tientallen gezien
de laatste paar dagen. Toen hij plotseling
der vloog, de bewegingen van de ande
ren. Het leek alsof de Russische vlieg
tuigen systematisch het gebied af-
spionneerden. Bij het passeeren van de
grensposten waren de toestellen zoo hoog
dat het onmogelijk was ze te beschieten.'
De Finsche gezant te Moskou heeft op
dracht gekregen de Russische autoriteiten
om opheldering te verzoeken.
DE FINANCIEELE MOEILIJKHEDEN
IN AUSTRALIË.
Het gemeenebest betaalt de rente,
waarvan Nieuw-Zuld-Wales de be
taling weigert
Scullin, de premier van het Australische
gemeenebest, heeft meegedeeld dat de
regeering van het gemeenebest den
interest zal betalen van de Nieuw-Zuid-
Welsche leeningen, die 1 April te Londen
vervalt. Volgens de juridische deskundi
gen, die geraadpleegd zijn, ishet gemeene
best krachtens de financieele overeen
komst met de staten verantwoordelijk
voor de betaling van den interest van de
staatsleeningen.
Voorts meent men te weten, dat de
juridische deskundigen ook verklaard
hebben, dat het gemeenebest den staat,
die in gebreke blijft zijn rente te be
talen, kan vervolgen en dat de regeering
van het gemeenebest naar dit advies zal
handelen.
WAAROM ZOOVEEL INDISCHE
JONGENS AFGEKEURD WORDEN
VOOR DE MARINE.
Treurige toestanden bij de Indo-
Europeesehe bevolking der kam
pongs. Het nut van school-
voeding.
Wjj hebben onlangs melding gemaakt
van de treurige uitkomsten der keurin
gen van Indo-Europeesche jongens voor
de opleiding tot Lichtmatroos voor de
Marine. Dat in de levensomstandigheden,
waaronder het groote percentage afge
keurde jongens is opgegroeid, de hoofd
oorzaak van hun physieke ongeschikt
heid gezocht moest worden, werd reeds
toen veronderstellenderwijze uitgespro
ken. Een bevestiging kan men nu lezen
in hetgeen een ziekenzuster van het
Indo-Europeesch Verbond hierover
schrijft in het Bondsorgaan Onze Stem:
„Het blijkt, schrijft zij, dat ondervoe
ding, gezichtsgebreken en oogziekten
oorzaak zijn, dat velen van die jongens
afgekeurd zijn voor de marine. Als ik
de kampongs indwaal en zie wat een
misère er geleden wordt, dan wordt ik
wel eens bitter en vraag mij af, waarom
vadertje gouvernement zich toch niet
beter ontfermt over de arme schapen, die
geen schuld aan hun geboorte hebben.
De huisjes, waarin de kinderen wonen,
zyn -soms niet grooter dan 4 bij 5 meter,
met een kleinen* uitbouw voor de keuken.
In dat vertrek nu huizen soms 4 5 men
schen met een onderstand van 6 tot
10, waarvan nog af moet: huishuur,
licht en water. Kleeding krijgen zij van
't publiek, dat op één noodkreet om klee
ding door mij in de krant geplaatst, vele
schoolgaande kinderen daarvan voorziet.
Maar hoe staat 't met hun voeding, het
voornaamste om te bestaan, het lichaam
op te bouwen en de hersens te ontwikke
len? Het ondervoede kind met zyn zwak
gestel is natuurlijk veel vatbaarder voor
allerlei kwalen, als t.b.c. enz., dan het
gezonde. Voor zulke kinderen moeten de
beter gesitueerden zorgen, en dat kan
met wat goeden wil en toewijding gemak
kelijk.
„Ik zal hiervan een voorbeeld noemen.
Als waarnemend ambtenares van Proju-
ventute kon ik niet alle arme stumperds
uit de kampong in Projuventute's door
gangshuis opnemen, en nu heb ik het ge
de remmen hoorde knarsen, keerde hij
zich om, om te zien of ze haar stuur
soms verloren had, maar er was niets ge
beurd. De auto stond stil. De dame keek
den weg af.
Hij wilde juist verder gaan, toen ze
met den arm zwaaide, als om hem te wen
ken. Toen hij keek, toeterde ze een paar
maal en wenkte nog een paar keer. Toen
drong het tot hem door, dat ze het tegen
hem had. Er zat niets anders op, dan
terug te keeren en te zien, wat ze wilde.
Het was een jonge, goed gekleede
vrouw en haar auto was blauw en duur.
Hij zag, dat ze hem aandachtig gadesloeg
en hij vroeg zich af, of ze soms een re
volver bij zich kon hebben om menschen
van zijn slag schrik in te boezemen. Uit
gewoonte begon hij aanstalten te maken
zyn hoed af te nemen, maar toen bij
merkte, dat hij dien niet meer bezat,
trachtte hij zioh zijn vergissing goed te
maken door zich op het hoofd te krabben.
Hij hoopte, dat hy bet natuurlijk genoeg
deed.
„Iets met de onsteking?' vroeg hy.
Hij dacht, dat by bet beleefd vroeg,
maar ze keek zoo boos, dat hij zich af\ roeg
of hy oneerbiedig geweest was.
„Ben je een landlooper?" vroeg ze.
Even voelde hij een diepe teleurstelling
Mankeerde er iets aan hem?
„Zie ik er naar uit?"
„Ongetwijfeld."
De teleurstelling was over en zyn zelf
vertrouwen herwonnen. Hij keek haar
glimlachend aan.
„Waarom vraagt u het, als u het aan
me zien kunt?" vroeg hij.
„Tk raad je aan, rechtsomkeert, te ma-1
daan gekregen, dat die kinderen na
schooltijd hun middag-eten kunnen ge
bruiken in het gebouw van mej. W. Voor
één dubbelje per dag per kind krijgen
ze elk een bord rijst met sajoer, een stuk
empal of dengdeng, wat tempé of iets
anders."
Hetgeen de I.E.V.-zuster hier meedeelt
heeft de redactie van Onze Stem aan
leiding gegeven het vraagstuk der school-
voeding nog eens aan de orde te stellen.
Gelukkig kan zij daarbij tegelijk wijzen
op het goede voorbeeld der afdeeling
Meester-Cornelis, die er zorg voor draagt
dat op verschillende scholen geregeld
porties voedsel aan Indo-Europeesche
kinderen uit noodlijdende gezinnen wor
den uitgedeeld. Volgens verklaring der
onderwijzers zijn de resultaten, ook in
het leeren, duidelijk merkbaar.
EEN ONDERWIJZER ALS KOLONIST.
De heer L. J. Risseeuw, hoofdonderwij
zer te Tegal, is als kolonist naar Juliana-
dorp, de eerste nederzetting van de Ver.
Kolonisatie Nieuw-Guinea, benoorden het
Sentanimeer, vertrokken, om zich daar te
vestigen als onderwijzer en als kolonist.
De ondernemende voortrekker, die
daarmede zijn aanspraken van tien jaren
bij het Mulo prijs geeft, werkte vroeger,
naar wij in het Soer. Hbl. lezen, te Malang
en daarna te Pekalongan, waar hij lid van
het afdeelingsbestuur der Ver. K. N. G.
werd. Steeds toonde hij bijzondere belang
stelling voor de kolonisatie, waarin hij
groot vertrouwen stelt. Hij gaat voor
eigen verantwoording en onder dezelfde
voorwaarden als andere kolonisten. Hij
maakt de reis met een ander kolonist der
K. N. G. en met twee Duitschers, die op
eigen gelegenheid er heen gaan. Zijn
vrouw en kinderen blijven voorloopig op
Java, overeenkomstig het advies van het
B. B„ in verband met het minder gunstige
jaargetijde. Eind April volgen zij met den
grooten trek kolonisten, welke dan de
reis naar Nieuw-Guinea aanvaardt.
POGING TOT OMKOOPING VAN
AMBTENAREN.
Eenigen tijd geleden is in de telegram
men melding gemaakt van een strafzaak
tegen een aannemer te Bandoeng, die ge
tracht zou hebben ,den burgemeester en
den directeur van gemeentewerken van
Soekaboemi om te koopen. Over deze zaak
deelt het Bat. Nbl. nog het volgende
mede.
Nadat de gemeenteraad van Soekaboe
mi plannen vastgesteld had voor den
bouw van woningen ten behoeve van de
volkshuisvesting, waarvan de kosten ge
raamd werden op 400.000, vervoegde
zich bij den directeur van gemeentewer
ken de heer A. F. A., van de firma B. en
Co. te Bandoeng, met een aanbod tot den
directeur van een aandeel in de winst, in
dien deze kon bewerkstelligen, dat de
bouw van de woningen aan de firma B.
en Co. opgedragen werd. De directeur van
gemeentewerken wees dit aanbod van de
hand; daarna is het enkele malen her
haald.
Toen het den directeur begon te ver
velen, telkens opnieuw met een poging
tot omkooping lastig gevallen te worden,
verwees hij den heer A. naar den burge
meester. De heer A .vroeg een privé-on-
derhoud met den heer Rambonnet en
deed hem het voorstel, zijn invloed aan te
wenden tegen 10 pet. retourcommissie,
een bedrag van plus minus 40.000 dus.
De burgemeester wees den heer A. ver
ontwaardigd de deur.
Het gevolg van dit aanbod was, dat de
officier van justitie te Batavia een onder
zoek instelde en dat de heer A., die wel
geen volledige bekentenis omtrent poging
tot omkooping heeft afgelegd,
gegeven heeft den burgemee:nnn5 Van
hebben aangeboden, voor den ■<-
Justitie terecht zal moeten staan.
HANDEL IN MEISJES TE SOERABAIA
De Ind. Ct. meldt, dat de zedenpolitie te
Soerabaia een Chineescbe vrouw ïL
resteerd heeft, die verdacht wordt
handel in meisjes van Chineescbe
landaard.
De Red. van de Nw. Rott. Crt. teekent
bij dit bericht aan:
Sinds een vijftiental jaren is in bea.-
Indië met kracht de strijd aangebonden
tegen den zoogenaamden handel in vrou
wen en meisjes en met de beperkte mid
delen, waarover men ten behoeve van
dezen strijd beschikt, is reeds veel ver
richt ter beteugeling van deze vormen
van ronselarij en slavernij, die in het
Oosten dikwijls onder den vorm van
schijnhuwelijken worden uitgeoefend en
waarbij het pandelingschap uiteraard een
groote rol speelt. Te Batavia is een re-
geeringsbureau gevestigd, dat zich met
de leiding van het bestrydingswerk in het
bijzonder bezig houdt, mede ter uitvoe
ring van de hierop betrekking hebbende
internationale verdragen. Een belangrijk
onderdeel van de bestrijding komt uiter
aard voor rekening van den Indisehen
immigratiedienst, die reeds menig ver
dacht geval wist te achterhalen, en voorts
heeft de zedenpolitie in de veelgescha-
keerde bevolkingsconglomeraten der
groote steden op dit gebied een belang
rijke taak te vervullen.
ken," zei ze, zonder op mijn vraag te let
ten.
„Waarom?"
„Omdat je in een streek komt, waar
menschen als jij niet geduld worden."
Ze keek hem strak aan met haar blauwe
oogen.
Ze sprak kalm, maar vastberaden en
zonder de minste verlegenheid.
„Weet u dat zeker?" vroeg hij.
Het meisje scheen vastbesloten alle vra
gen te negeeren.
We doen wat we kunnen om landloo-
pers uit deze buurt te houden. Ze worden
bijna allemaal opgepakt. Het is nu eigen-
lijk mijn plicht de politie te waarscnu-
wen, maar ik wil niet hardvochig zijn en
geef je daardoor dezen raad: ga terug!"
Dit was wonderlijk nieuws. Het klopte
niet met het verhaal van den conducteur.
Toch wilde onze avonturier niet gelooven,
dat de conducteur alles verzonnen had,
daar had hij niet naar uitgezien.
Ze scheen een antwoord te verwachten,
maar hij zweeg en nam haar aandaohtig
op. Het huis op den heuvel moest maar
even wachten; hy vond haar grappig.
„Ben je van plan om te keeren?" vroeg
ze.
„Ik ben al bijna lialverweg den heu
vel," zei hjj. „Het is mijne gewoonte al
tijd tot den top door te gaan, als ik een
maal begonnen ben."
Zijn manier van spreken maakte haar
achterdochtig.
„Ik zou maar liever naar mijn raad
luisteren," waarschuwde ze hem ongedul
dig. „We laten geen landloopers toe. De
laatste
Ze zweeg veelbeteekenend.
Binnenland.
Maandagmiddag te omstreeks 3 uur
ontstond door tot nog toe onbekende oor
zaak brand in de boerderij van den heer
Van Mol in het gehucht Oerle (gem.
Veldhoven). Het vuur greep snel om zich
heen, zoodat het niet mo-elyk was iets
van het huisraad te redden. Twee var
kens kwamen In de vlammen om.
Door het wegwaaien van vonken vat
ten ook drie in de nabijheid geleden
boerderiien, die alle een rieten dakbedek
king hadden toebehoorende aan Van den
Berk, Gepkena en Tieleman. vlam. Het
bleek onmogelnk den brand met den
brandspuit van Oerle te hhi^schen. Ook
deze drie boerderijen gingen in vlammen
on. Het huisraad en h°t, vee kon men in
veilighe;d trenzen.
DE STRANDING VAN DEN
STOOMTREILER „REIGER TJM. «AS".
Angstige rren vc"r de bsaian-
ning.
Een der opvarenden van den op "5 - frj.
bij Dover gestranden stoomtreiler „Reiger
IJm. 106", van de scheepsexploitatie-Mij.
„De Marezaten" te IJmuiden, heeft mee
gedeeld, dat het schip op den morgen van
dien dag op een bank was geloopen. Het
schip maakte slagzij en daarom moesten
de opvarenden in de scheepshoot gaan.
Het was slecht weer, land kon men niet
zien. De mannen deden de zwemvesten om
en begonnen te roeien. Maar in de zware
branding kwam men nauwelijks vooruit,
en eenmaal hadden de 10 mannen den
dood voor oogen, toen een zware grondzee
over de boot kwam en deze half vol water
smeet. De kok sloeg over boord, doch men
wist hem nog aan zyn haren te grijpen en
in de boot te trekken.
Na 4 uur rondzwalken kwam men bij de
pieren van Dover, en de boot werd toen
door een motorboot op sleeptouw genomen
en de haven van Dover binnengebracht.
De opvarenden van de Reiger waren door
nat en geheel verkleumd. Zij werden in
„Ja? Wat gebeurde er met den laatste?"
„Die kwam niet terug."
„O, we komen nooit terug," zei hij luch
tig. „Waarom terugkeeren, als er verder
op meer te zien is, dan je in een men-
schenleven zien kan?"
„Ik ben niet van plan hier een boom
met je op te zetten," zei ze met een onge
durige beweging. „Ik waarschuw je al
leen maar. Als je me er toe dwingt de
politie te halen, zal ik dat doen. Ik wou je
een kans geven."
Haar openhartigheid trok hem aan. Ze
beschouwde hem natuurlijk als een wezen
van een heel ander soort en toch was ze
geen parvenu, hoewel ze hem met ieder
woord en in iedere beweging het stands
verschil liet voelen.
„Ik dank u," zei hij; „maar, zooals ik
zei, ben ik al halfweg
„Voor het donker zit je achter slot en
grendel," verzekerde ze hem en zette de
rem los.
„Ik hoop, dat u niets tegen mij per
soonlijk hebt," begon hij. „Ik hoop
De auto reed door.
„Doe, wat je wilt," riep ze. „Dan zal je
wel zien."
Hy keek de auto na, tot die uit het ge
zicht verdween. Ze keek niet één keer om,
om te zien, wat hy deed.
„Aardig van haar," moest hy toegeven;
„maar ik begrijp het niet goed. Alleen de
teerhartige dame in het groote huis kan
de zaak nog oplossen."
En hij begon weer verder te klimmen.
(Wordt vervolgd).