NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. OE INNEMENDE LAHDLQGPER SlKMtMJIo. GEMENGD NIEUWS. DONDERDAG 2 A°RIL 1931. De Duitsche minister van buitenlandsche zaken over het tolverbond met Oostenrijk. - De nieuwe Duitsche noodverordening. - De internationale ontwapenings conferentie. - De Fransche begrooting in de Kamer aangenomen. - Vrees voor scheuring in de Indische Congres-Partij. FEUILLETON Russische spionnage boven Finland. Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt OOST-IN DIE. KONIJN'S Gebraden Kalfsvieesch SPOORSTRAAT 122 TELEFOON 339 Vier boerderijen afgebrand. 59ste JAARGANG COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Haldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 8.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 0.95,11.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.f r. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. O. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J... Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412. Post-Girorekening No. 16066. Het Duitsch-Oostenryksche-tolverbond staat nog in het teeken van de interna tionale belangstelling. De Duitsche mi nister van buitenlandsche zaken, Dr. Cur- tius, heeft er Dinsdag voor den Rijksraad een redevoering over gehouden. Hij be gon met te zeggen dat de internationale gedachtenwisseüng hierover op een vast punt schijnt gekomen, sedert vaststaat, dat de Volkenbondsraad zich binnen kort met deze kwestie zal bezig houden. Dr. Curtius vervolgde: Briand heeft in zijn rede in den Senaat gesproken van de oeconomische lasten en verplichtingen die op Centraal Europa en met name op Oostenrijk drukken. Juist deze oeconomische lasten zijn het die de Oostenrijksche en Duitsche regeeringen den weg tot elkaar hebben doen vinden. Duitschiand met vijf millioen werkwillige werkloozen, met zware politieke verplich tingen en onvoldoende kapitaal, met een bestendige crisis in den landbouw wordt door ernstige sociale en economische ge varen bedreigd. Oostenrijk dat van een groote oeconomische eenheid is afge- icheurd en welks bevolking sinds tien jaar gedwongen is onder haar cultuur niveau te leven, moest vrijwel dezelfde doeleinden als wij nastreven. Wij verwachten van de tolunie slechts een herleving en uitbreiding van ons handelsverkeer. Wy zijn daarbij trouw gebleven aan de gedachte van Europee- sche coöperatie en concentratie. In inter nationale politieke discussies is in de laatste jaren herhaaldelijk toegegeven dat de Europeesche oeconomische nood toestand voor een zeer belangrijk deel te wijten is aan de verdeeling van Europa in te kleine stukjes die zelf geen levens vatbaarheid bezitten. Hieruit volgt van zelf dat alleen de omvertrekking van tol muren en de aaneensluiting tot grootere oeconomische eenheden dit euvel kan op heffen. Het denkbeeld van regionale aan eensluiting is deels steeds meer op den voorgrond getreden. Dr. Curtius weerlegde voorts de ver wijten betreffende de diplomatieke ver zending van de nota. Wij willen door ons verbond de pogin gen tot reorganisatie van het economisch leven van Europa steunen zoo zeida hij verder en een prikkel geven, en ik mag met genoegdoening vaststellen dat dit doel overal ter wereld instemming ge vonden heeft. Het heeft ook opwinding veroorzaakt, maar bij nauwkeurig onderzoek zal men toegeven dat de oeconomische plannen geen enkele reden tot opwinding geven. Dat een zoo belangrijk verbond vragen in deze of gene richting doet ontstaan is begrijpelijk, maar het is zeer overdreven en ongepast om van een verstoring van de goede verstandhouding met andere mo gendheden of zelfs van den aanslag op den vrede van Europa te spreken. Ik geef ook volstrekt niet toe dat het verbond in welk opzicht dan ook, een be letsel zal vormen voor eenig punt dat het volgend jaar op de ontwapeningsconfe rentie ter sprake zal worden gebracht, want geen landen ter wereld hebben meer en grootere belangen bij ontwape ning en behoud van den vrede in Europa dan juist Duitschiand en Oostenrijk. De nieuwe Duitsche noodverordening. Nadat het Duitsche parlement de vorige week tot 13 October was uiteengegaan, heeft de regeering het aanstonds een ver rassing bereid, schrijft de „Nw. Rott. Crt.", die de nationalistische oppositie eindelijk uit haar tent heeft gelokt, doordien zij, THE DARK CHAPTER doos E. J. RATH. 8) „Ik helb minstens veertig mijl afgelegd", overlegde hij, „en ik weet zeker, dat-het niet verder dan vijftig mijl is, van waar ik uitgestapt ben. Vanavond haal ik het niet meer. Het is ook meer iets voor overdag; ik moet dus weer eten en slapen een heeM^el." Hij at in een boerderij een minuut of tien verder, waar men hem van alles vroeg en werk aanbood voor den heelen zomer. Ze waren er blijkbaar werkelijk op gesteld hem te houden. Hij beloofde er over na te denken. Ze wezen hem een plaats aan in de schuur, waar hij kon slapen en gaven hem zelfs een lantaarn te leen, nadat hij be loofd had heel voorzichtig te zullen zijn. De boer zei, dat hij den volgenden mor gen wel een scheermes kon krijgen. Het was moeilijk werkkrachten te vinden on ze verwachtten veel van hem. Hij streek eens over de stoppels van zijn kin en maakte den indruk, alsof hij 's ochtends ■bij zonsopgang om het scheermes zon komen vragen. Maar toen hij zich ter ruste legde in de evenals de communisten, de bijeenroeping van den Rijksdag in buitengewone zitting heeft aangevraagd. Die Paaschverras- sing is de nieuwe noodverordening van president Hindenburg, welke beoogt de „moordzucht en goddeloosheid" die in het rijk steeds bedenkelijker afmetingen aan nemen, met kracht te onderdrukken. De verordening is uitgevaardigd krach tens art. 48 al. 2 van de Grondwet. De overheid kan krachtens de verorde ning zonder tusschenkomst van de justitie menschen inrekenen, woningen binnen dringen en in beslag nemen wat zij ver kiest. De rijksregeering meent dus wel scher pe wapenen noodig te hebben om orde ie scheppen. Zij heeft daar ook waarlijk alle reden toe, want de verwildering der zeden, welke maakt dat bloedige botsingen tus- schen politieke tegenstanders van uiterst rechts en uiterst links aan de orde van den dag zijn en dit zich voorts uit in een steeds feller en hatelijker wordende anti- religieuse actie, is niet langer te dulden in een beschaafden staat. Als men bedenkt dat in één jaar in het rijk 300 politieke moorden zijn gepleegd en bij de botsingen duizenden menschen zijn gewond, dan kan men zich niet verwonderen dat de over heid naar paardemiddelen grijpt om zulke misstanden te breidelen. In parlementaire kringen te Berlijn ver wacht men, naar de „Voss. Ztg." meldt, dat de duur van den uitzonderingstoestand niet lang behoeft te zijn. Die verwachting lijkt ons lichtelijk optimistisch, want het euvel is al diep ingevreten en vindt be stendig voedsel in de toestanden die het gevolg zijn van de oeconomische malaise en de werkloosheid, welke millioenen men schen zonder dagelijksche bezigheden laat. Nogeens, waar zal de Internationale ontwapeningsconferentie worden gehou den? De secretaris-generaal van den Volkenbond heeft aan de 14 leden van den Volkenbondsraad een nota doen toekomen, waarin de aanbiedingen van verschillende steden voor het houden van de in 1932 bijeenkomende Internationale ontwape ningsconferentie worden samengevat. De Raad heeft in Januari besloten de confe rentie te Genève te doen houden indien vóór de Mei-bijeenkomst van den Raad ge bleken mochtzyn, dat Genève aan techni sche vereischten voldoet. De nota behan delt de aanbiedingen van de steden Lau- sanne, Barcelona, Biaixitz, Cannes en Aix les-Bains. In het bijzonder verdien^ het aanbod van Barcelona de aandacht, welke stad de onkosten der conferentie op zich wil nemen. De plaats waar de confe rentie zal worden gehouden, zal in Mei vastgesteld worden. De Fransche Kamer heeft Dinsdagmor gen de behandeling in tweede lezing van de begrooting over 1931'32 ten einde ge bracht en de begrooting met 460 tegen 120 stemmen aangenomen. Het ontwerp gaat weer terug naar den Senaat, daar in vele quaesties tusschen beide Huizen geen overeenstemming kon worden bereikt. In den loop van de zitting heeft de regeering met het oog op een voorstel der radicalen, de .quaestie van vertrouwen moeten stellen. De regeering verkreeg 818 tegen 247 stemmen. AD VERTENTIEN 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bjj vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Vrees voor scheuring in het Indisch- Congres. Hoewel het Indisch-Congres Maandag de overeenkomst tusschen lord Irwin en Gandhi heeft goedgekeurd, vreest men nog immer voor een scheu ring in de Congres-Partij. De oppositie verklaart zich namelijk met het verloop van de zitting zeer onte vreden, daar de voorzitter, Patel, geen aandacht schonk aan verschillende door de oppositie ingediende voorstellen. Men neemt aan dat de radicale vleugel van de Nationalistische Partij zich onder leiding van Sen Goepta, den burgemeester van Calcutta zal scharen en een eigen par tij zal oprichten, die met Gandhi's politiek zal breken. DE OOSTENRIJKSCHE HANDELS VERDRAGEN MET HONGARIJE EN ZUIDSLAVIË OPGEZEGD. De handelsverdragen met Zuidslavië en Hongarije zijn Dinsdag door de Oosten- rjjkschen gezanten te Belgrado en Boeda pest uit naam van de Oostenrijksche re geering met. 1 Juli 1931 opgezegd. Deze opzegging geschiedde met de mo tiveering, dat de nog beschikbare tijd ge bruik zou worden voor het aangaan van een nieuwe regeling. Vrijdagmiddag hebben drie Russische militaire vliegtuigen ongeveer een uur lang boven het Noordelijke deel van Finsch-Karelen gevlogen. De toestellen kwamen tot zeven kilometer ten westen van de grens en daalden soms tot een hoogte van slechts enkele honderden meters. Tegelijkertijd volgde een toestel sommige berichten spreken van een groep vliegtuigen dat boven Russisch grondgebied langs de grens heen en we- schuur, was hij er van overtuigd, dat hij nooit dan por ongeluk de familie zou terugzien. Ze waren eerlijke, gastvrije menschen, niet oninteressant zelfs, maar het strookte niet met zijn plannen. Hij sliep op den hooizolder en was heel voorzichtig met de lantaarn. Het werd al lioht, maar de zon was nog niet op, toen hij over het hek sprong, dat het erf van den weg scheidde. Het kostte hem moeite zijn ontbijt in den steek te laten, maar hij begreep, dat het anders nog moeilijker zou zijn om weg te loopen. Hij troostte zich met de gedachte, dat hij een eindje verder wel iets te eten zou krijgen. „Nu zal ik het dak wel gauw te zien krijgen," dacht hy bij zichzelf. „Dit is on getwijfeld de groote dag. Stel je voor, dat die conducteur maar iets gezegd 'heeft!" Na een paar mijl hield hy halt om zijn uiterlijk eens te inspecteeren. Zijn baard begon al aardig te groeien. Hij was er van overtuigd, dat zijn gezicht vuil was, maar hy had geen spiegel bij zich. Hy had het niet meer gewasschen sedert htf op weg was en hij had het volste vertrouwen in het stof van den weg. Alleen zyn kleeren baarden hem zorg en een half uur lang werkte hij er aan. Met behulp van een scherpen stok maakte hij gaten in de ej'e" bogen en rafelde zorgvuldig de randen uit om ze echt en oud te laten zien. ^adat hij zijn jas flink door het stof gerold had, i was hy er veel tevredener over. Daarna maakte hij een gat in de knie van zyn Zijn schoenen waren grijs bestoven, maar hij nam bovendien den voorzorgs maatregel de veters op verschillende Groote sorteering, in effen en gewerkt, 75 oent per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze stalen-collectie plaatsen te breken en weer aan elkaar te knoopen. Den vorigen nacht had hij zijn boord en das al weggegooid. „Nu voel ik me meer op mijn gemak," verkondigde hij de wereld, toen hij weer op stap ging. „Tenzij ze heel scherpe oogen heeft, zal ze me wel gelooven. Waarom ook niet? Moet iemand dan studeeren voor land- looper? Moet hij een diploma hebben? Ik heb het' volste vertrouwen, dat ze me met open armen zal ontvangen." Tegen twaalf uur kwam het huis op den heuvel in het zicht. Hij was al een tijdje te voren de rivier overgestoken, by een breede brug en keek nu uit naar een weg, die den heuvel opliep. Min of meer tot zijn spijt had hij zich genoodzaakt gezien een ontbijt te koopen; het had hem vijf en twintig cent gekost. Hij had nog tien cent over en uit vrees, dat hy weer in de verzoeking zou komen, had hij ze in de rivier gegooid. Vijf minuten nadat hij het huis in het oog had gekregen, verdween het_ weer achter den heuvelrug. Eerst een mijl ver der kreeg hij het weer even te zien, maar hij haastte zich niet, want hy zag, dat hij gestadig naderbij kwam en de goede rich ting te pakken had. Na een poosje kwam hij aan een zijweg, wat precies klopte met zijn berekening. Als hij verkeerd ging hinderde het nog niet; hij had tijd genoeg. Een auto kwam den heuvel af, met een goede vaart, zonder roekeloos te rijden. Hij ging naar den kant van den weg om haar voorbij te laten cn hy zag. dat een dame chauffeerde. Hy lette verder niet op haar, want hij had er tientallen gezien de laatste paar dagen. Toen hij plotseling der vloog, de bewegingen van de ande ren. Het leek alsof de Russische vlieg tuigen systematisch het gebied af- spionneerden. Bij het passeeren van de grensposten waren de toestellen zoo hoog dat het onmogelijk was ze te beschieten.' De Finsche gezant te Moskou heeft op dracht gekregen de Russische autoriteiten om opheldering te verzoeken. DE FINANCIEELE MOEILIJKHEDEN IN AUSTRALIË. Het gemeenebest betaalt de rente, waarvan Nieuw-Zuld-Wales de be taling weigert Scullin, de premier van het Australische gemeenebest, heeft meegedeeld dat de regeering van het gemeenebest den interest zal betalen van de Nieuw-Zuid- Welsche leeningen, die 1 April te Londen vervalt. Volgens de juridische deskundi gen, die geraadpleegd zijn, ishet gemeene best krachtens de financieele overeen komst met de staten verantwoordelijk voor de betaling van den interest van de staatsleeningen. Voorts meent men te weten, dat de juridische deskundigen ook verklaard hebben, dat het gemeenebest den staat, die in gebreke blijft zijn rente te be talen, kan vervolgen en dat de regeering van het gemeenebest naar dit advies zal handelen. WAAROM ZOOVEEL INDISCHE JONGENS AFGEKEURD WORDEN VOOR DE MARINE. Treurige toestanden bij de Indo- Europeesehe bevolking der kam pongs. Het nut van school- voeding. Wjj hebben onlangs melding gemaakt van de treurige uitkomsten der keurin gen van Indo-Europeesche jongens voor de opleiding tot Lichtmatroos voor de Marine. Dat in de levensomstandigheden, waaronder het groote percentage afge keurde jongens is opgegroeid, de hoofd oorzaak van hun physieke ongeschikt heid gezocht moest worden, werd reeds toen veronderstellenderwijze uitgespro ken. Een bevestiging kan men nu lezen in hetgeen een ziekenzuster van het Indo-Europeesch Verbond hierover schrijft in het Bondsorgaan Onze Stem: „Het blijkt, schrijft zij, dat ondervoe ding, gezichtsgebreken en oogziekten oorzaak zijn, dat velen van die jongens afgekeurd zijn voor de marine. Als ik de kampongs indwaal en zie wat een misère er geleden wordt, dan wordt ik wel eens bitter en vraag mij af, waarom vadertje gouvernement zich toch niet beter ontfermt over de arme schapen, die geen schuld aan hun geboorte hebben. De huisjes, waarin de kinderen wonen, zyn -soms niet grooter dan 4 bij 5 meter, met een kleinen* uitbouw voor de keuken. In dat vertrek nu huizen soms 4 5 men schen met een onderstand van 6 tot 10, waarvan nog af moet: huishuur, licht en water. Kleeding krijgen zij van 't publiek, dat op één noodkreet om klee ding door mij in de krant geplaatst, vele schoolgaande kinderen daarvan voorziet. Maar hoe staat 't met hun voeding, het voornaamste om te bestaan, het lichaam op te bouwen en de hersens te ontwikke len? Het ondervoede kind met zyn zwak gestel is natuurlijk veel vatbaarder voor allerlei kwalen, als t.b.c. enz., dan het gezonde. Voor zulke kinderen moeten de beter gesitueerden zorgen, en dat kan met wat goeden wil en toewijding gemak kelijk. „Ik zal hiervan een voorbeeld noemen. Als waarnemend ambtenares van Proju- ventute kon ik niet alle arme stumperds uit de kampong in Projuventute's door gangshuis opnemen, en nu heb ik het ge de remmen hoorde knarsen, keerde hij zich om, om te zien of ze haar stuur soms verloren had, maar er was niets ge beurd. De auto stond stil. De dame keek den weg af. Hij wilde juist verder gaan, toen ze met den arm zwaaide, als om hem te wen ken. Toen hij keek, toeterde ze een paar maal en wenkte nog een paar keer. Toen drong het tot hem door, dat ze het tegen hem had. Er zat niets anders op, dan terug te keeren en te zien, wat ze wilde. Het was een jonge, goed gekleede vrouw en haar auto was blauw en duur. Hij zag, dat ze hem aandachtig gadesloeg en hij vroeg zich af, of ze soms een re volver bij zich kon hebben om menschen van zijn slag schrik in te boezemen. Uit gewoonte begon hij aanstalten te maken zyn hoed af te nemen, maar toen bij merkte, dat hij dien niet meer bezat, trachtte hij zioh zijn vergissing goed te maken door zich op het hoofd te krabben. Hij hoopte, dat hy bet natuurlijk genoeg deed. „Iets met de onsteking?' vroeg hy. Hij dacht, dat by bet beleefd vroeg, maar ze keek zoo boos, dat hij zich af\ roeg of hy oneerbiedig geweest was. „Ben je een landlooper?" vroeg ze. Even voelde hij een diepe teleurstelling Mankeerde er iets aan hem? „Zie ik er naar uit?" „Ongetwijfeld." De teleurstelling was over en zyn zelf vertrouwen herwonnen. Hij keek haar glimlachend aan. „Waarom vraagt u het, als u het aan me zien kunt?" vroeg hij. „Tk raad je aan, rechtsomkeert, te ma-1 daan gekregen, dat die kinderen na schooltijd hun middag-eten kunnen ge bruiken in het gebouw van mej. W. Voor één dubbelje per dag per kind krijgen ze elk een bord rijst met sajoer, een stuk empal of dengdeng, wat tempé of iets anders." Hetgeen de I.E.V.-zuster hier meedeelt heeft de redactie van Onze Stem aan leiding gegeven het vraagstuk der school- voeding nog eens aan de orde te stellen. Gelukkig kan zij daarbij tegelijk wijzen op het goede voorbeeld der afdeeling Meester-Cornelis, die er zorg voor draagt dat op verschillende scholen geregeld porties voedsel aan Indo-Europeesche kinderen uit noodlijdende gezinnen wor den uitgedeeld. Volgens verklaring der onderwijzers zijn de resultaten, ook in het leeren, duidelijk merkbaar. EEN ONDERWIJZER ALS KOLONIST. De heer L. J. Risseeuw, hoofdonderwij zer te Tegal, is als kolonist naar Juliana- dorp, de eerste nederzetting van de Ver. Kolonisatie Nieuw-Guinea, benoorden het Sentanimeer, vertrokken, om zich daar te vestigen als onderwijzer en als kolonist. De ondernemende voortrekker, die daarmede zijn aanspraken van tien jaren bij het Mulo prijs geeft, werkte vroeger, naar wij in het Soer. Hbl. lezen, te Malang en daarna te Pekalongan, waar hij lid van het afdeelingsbestuur der Ver. K. N. G. werd. Steeds toonde hij bijzondere belang stelling voor de kolonisatie, waarin hij groot vertrouwen stelt. Hij gaat voor eigen verantwoording en onder dezelfde voorwaarden als andere kolonisten. Hij maakt de reis met een ander kolonist der K. N. G. en met twee Duitschers, die op eigen gelegenheid er heen gaan. Zijn vrouw en kinderen blijven voorloopig op Java, overeenkomstig het advies van het B. B„ in verband met het minder gunstige jaargetijde. Eind April volgen zij met den grooten trek kolonisten, welke dan de reis naar Nieuw-Guinea aanvaardt. POGING TOT OMKOOPING VAN AMBTENAREN. Eenigen tijd geleden is in de telegram men melding gemaakt van een strafzaak tegen een aannemer te Bandoeng, die ge tracht zou hebben ,den burgemeester en den directeur van gemeentewerken van Soekaboemi om te koopen. Over deze zaak deelt het Bat. Nbl. nog het volgende mede. Nadat de gemeenteraad van Soekaboe mi plannen vastgesteld had voor den bouw van woningen ten behoeve van de volkshuisvesting, waarvan de kosten ge raamd werden op 400.000, vervoegde zich bij den directeur van gemeentewer ken de heer A. F. A., van de firma B. en Co. te Bandoeng, met een aanbod tot den directeur van een aandeel in de winst, in dien deze kon bewerkstelligen, dat de bouw van de woningen aan de firma B. en Co. opgedragen werd. De directeur van gemeentewerken wees dit aanbod van de hand; daarna is het enkele malen her haald. Toen het den directeur begon te ver velen, telkens opnieuw met een poging tot omkooping lastig gevallen te worden, verwees hij den heer A. naar den burge meester. De heer A .vroeg een privé-on- derhoud met den heer Rambonnet en deed hem het voorstel, zijn invloed aan te wenden tegen 10 pet. retourcommissie, een bedrag van plus minus 40.000 dus. De burgemeester wees den heer A. ver ontwaardigd de deur. Het gevolg van dit aanbod was, dat de officier van justitie te Batavia een onder zoek instelde en dat de heer A., die wel geen volledige bekentenis omtrent poging tot omkooping heeft afgelegd, gegeven heeft den burgemee:nnn5 Van hebben aangeboden, voor den ■<- Justitie terecht zal moeten staan. HANDEL IN MEISJES TE SOERABAIA De Ind. Ct. meldt, dat de zedenpolitie te Soerabaia een Chineescbe vrouw ïL resteerd heeft, die verdacht wordt handel in meisjes van Chineescbe landaard. De Red. van de Nw. Rott. Crt. teekent bij dit bericht aan: Sinds een vijftiental jaren is in bea.- Indië met kracht de strijd aangebonden tegen den zoogenaamden handel in vrou wen en meisjes en met de beperkte mid delen, waarover men ten behoeve van dezen strijd beschikt, is reeds veel ver richt ter beteugeling van deze vormen van ronselarij en slavernij, die in het Oosten dikwijls onder den vorm van schijnhuwelijken worden uitgeoefend en waarbij het pandelingschap uiteraard een groote rol speelt. Te Batavia is een re- geeringsbureau gevestigd, dat zich met de leiding van het bestrydingswerk in het bijzonder bezig houdt, mede ter uitvoe ring van de hierop betrekking hebbende internationale verdragen. Een belangrijk onderdeel van de bestrijding komt uiter aard voor rekening van den Indisehen immigratiedienst, die reeds menig ver dacht geval wist te achterhalen, en voorts heeft de zedenpolitie in de veelgescha- keerde bevolkingsconglomeraten der groote steden op dit gebied een belang rijke taak te vervullen. ken," zei ze, zonder op mijn vraag te let ten. „Waarom?" „Omdat je in een streek komt, waar menschen als jij niet geduld worden." Ze keek hem strak aan met haar blauwe oogen. Ze sprak kalm, maar vastberaden en zonder de minste verlegenheid. „Weet u dat zeker?" vroeg hij. Het meisje scheen vastbesloten alle vra gen te negeeren. We doen wat we kunnen om landloo- pers uit deze buurt te houden. Ze worden bijna allemaal opgepakt. Het is nu eigen- lijk mijn plicht de politie te waarscnu- wen, maar ik wil niet hardvochig zijn en geef je daardoor dezen raad: ga terug!" Dit was wonderlijk nieuws. Het klopte niet met het verhaal van den conducteur. Toch wilde onze avonturier niet gelooven, dat de conducteur alles verzonnen had, daar had hij niet naar uitgezien. Ze scheen een antwoord te verwachten, maar hij zweeg en nam haar aandaohtig op. Het huis op den heuvel moest maar even wachten; hy vond haar grappig. „Ben je van plan om te keeren?" vroeg ze. „Ik ben al bijna lialverweg den heu vel," zei hjj. „Het is mijne gewoonte al tijd tot den top door te gaan, als ik een maal begonnen ben." Zijn manier van spreken maakte haar achterdochtig. „Ik zou maar liever naar mijn raad luisteren," waarschuwde ze hem ongedul dig. „We laten geen landloopers toe. De laatste Ze zweeg veelbeteekenend. Binnenland. Maandagmiddag te omstreeks 3 uur ontstond door tot nog toe onbekende oor zaak brand in de boerderij van den heer Van Mol in het gehucht Oerle (gem. Veldhoven). Het vuur greep snel om zich heen, zoodat het niet mo-elyk was iets van het huisraad te redden. Twee var kens kwamen In de vlammen om. Door het wegwaaien van vonken vat ten ook drie in de nabijheid geleden boerderiien, die alle een rieten dakbedek king hadden toebehoorende aan Van den Berk, Gepkena en Tieleman. vlam. Het bleek onmogelnk den brand met den brandspuit van Oerle te hhi^schen. Ook deze drie boerderijen gingen in vlammen on. Het huisraad en h°t, vee kon men in veilighe;d trenzen. DE STRANDING VAN DEN STOOMTREILER „REIGER TJM. «AS". Angstige rren vc"r de bsaian- ning. Een der opvarenden van den op "5 - frj. bij Dover gestranden stoomtreiler „Reiger IJm. 106", van de scheepsexploitatie-Mij. „De Marezaten" te IJmuiden, heeft mee gedeeld, dat het schip op den morgen van dien dag op een bank was geloopen. Het schip maakte slagzij en daarom moesten de opvarenden in de scheepshoot gaan. Het was slecht weer, land kon men niet zien. De mannen deden de zwemvesten om en begonnen te roeien. Maar in de zware branding kwam men nauwelijks vooruit, en eenmaal hadden de 10 mannen den dood voor oogen, toen een zware grondzee over de boot kwam en deze half vol water smeet. De kok sloeg over boord, doch men wist hem nog aan zyn haren te grijpen en in de boot te trekken. Na 4 uur rondzwalken kwam men bij de pieren van Dover, en de boot werd toen door een motorboot op sleeptouw genomen en de haven van Dover binnengebracht. De opvarenden van de Reiger waren door nat en geheel verkleumd. Zij werden in „Ja? Wat gebeurde er met den laatste?" „Die kwam niet terug." „O, we komen nooit terug," zei hij luch tig. „Waarom terugkeeren, als er verder op meer te zien is, dan je in een men- schenleven zien kan?" „Ik ben niet van plan hier een boom met je op te zetten," zei ze met een onge durige beweging. „Ik waarschuw je al leen maar. Als je me er toe dwingt de politie te halen, zal ik dat doen. Ik wou je een kans geven." Haar openhartigheid trok hem aan. Ze beschouwde hem natuurlijk als een wezen van een heel ander soort en toch was ze geen parvenu, hoewel ze hem met ieder woord en in iedere beweging het stands verschil liet voelen. „Ik dank u," zei hij; „maar, zooals ik zei, ben ik al halfweg „Voor het donker zit je achter slot en grendel," verzekerde ze hem en zette de rem los. „Ik hoop, dat u niets tegen mij per soonlijk hebt," begon hij. „Ik hoop De auto reed door. „Doe, wat je wilt," riep ze. „Dan zal je wel zien." Hy keek de auto na, tot die uit het ge zicht verdween. Ze keek niet één keer om, om te zien, wat hy deed. „Aardig van haar," moest hy toegeven; „maar ik begrijp het niet goed. Alleen de teerhartige dame in het groote huis kan de zaak nog oplossen." En hij begon weer verder te klimmen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1