OEINNEMEKBE UHDtSOPER
KONIJN'S WILO-PASTEI
S. II. KMKEWASSER S Zn.
TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
GEMENGD NIEUWS.
No. 6949 EERSTE BLAD
DINSDAG 14 APRIL 1931.
59ste JAARGANG
Curtius over een tolverbond met Frankrijk. - Duitsch-
land en het herstelvraagstuk. - De kabinetscrisis in
Roemenië. - De revolutionaire beweging in Portugal.
Gemeenteraadsverkiezingen in Spanje.
OOST-INDIE.
De „Statendam" aan den grond.
FEUILLETON
8>
SPOORSTRAAT 122
Verduistering van ruim 50 mille.
Poging tot doodslag.
MAAGPILLEN
noor Be/aarden
V:er personen verdronken.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70,
f i._. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f I .25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J.„
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres:
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Een Berljjnsch. correspondent van een
Noorsch blad heeft een onderhoud gehad
met Dr. Curtius, den Duitschen rijksmi
nister van buitenlandsche zaken.
Na over het voorgenomen tolverbond
met Oostenrijk te hebben uitgewijd, ant
woordde de minister op een vraag van
den journalist: „Niets zou mij liever zijn
dan een dergelijke unie met Frankrijk.
Daarover is Duitschland gaarne tot on
derhandelingen bereid, want een Fransch-
Duitsch tolverbond zou een groote aan
winst zijn voor het oeconomische leven
van heel Europa. Natuurlijk zou zulk een
unie „overgangsproblemen" scheppen die
ik volstrekt niet gering schat. De geheele
West-Duitsche wijnbouw zou er namelijk
schade van hebben, omdat de Fransehe
wijnbouw veel hooger ontwikkeld is dan
de Duitsche. Voor deze problemen is ech
ter wel een uitweg te vinden en zij zinken
in het niet tegen de groote voordeelen
eener unie. Ik hoop van harte dat zij tot
stand mag komen".
Dezelfde journalist, die bovenstaand on
derhoud met Dr. Curtius had, vroeg hem
ook of de Duitsche regeering, zooals den
journalist vernomen had, van plan was
het geheele herstelvraagstuk in den herfst
opnieuw aan de orde te stellen. Curtius
antwoordde dat de regeering daaromtrent
nog geen beslissing genomen had, maar
na de Paaschvacantie ook deze vraag on
der de oogen zou zien, en dan beslissen
zou wat gebeuren moest.
Wij hebben, zeide Curtius, dat gecom
pliceerde vraagstuk niet willen forceeren,
maar na de ontwikkeling die het oecono-
misch leven genomen heeft, drukken de
herstellasten zoo ontzettend zwaar dat het
op deze wijze niet voort kan gaan.
Tegen het einde van het onderhoud
verklaarde Curtius nog nopens de ont-
wapenings-conferentie: „Men kan de ont-
wapenings-comedie, zooals zij in deze laat
ste jaren gespeeld is, niet langer zoo
voortzetten.
Het gaat niet op om voortdurend
eischen te stellen en zelf niets te doen. De
Franschen moeten begrijpen dat zij nu
aan de beurt zijn, en eindelijk met de ont
wapening moeten beginnen. Ik ben over
tuigd dat de conferentie het volgend jaar
succes zal hebben. Zij moet immers suc
ces hebben, omdat, als zij zonder resul
taat mocht verloopen, het gevaar groot
2ou zijn met den Volkenbond en Europa
den chaos tegemoet zou gaan.
ken, omdat een sterke strooming in de
nationale boerenpartij er zich tegen bleef
verzetten. Dat is ook de achtergrond van
de huidige crisis.
Over den opstand op Madeira publicee-
ren de bladen eenige berichten van oog
getuigen. Volgens deze mededeelingen is
de opstand grondig georganiseerd door
300 politieke gevangenen, die door de
Portugeesche regeering naar het eiland
waren gedeporteerd. Verder wordt ver
klaard dat er op Madeira thans rust en
orde heerschen en dat het zakenleven een
normaal verloop heeft. Slechts enkele
winkel3 zijn gesloten.
Een deel van de bevolking heeft echter
de hoofdstad verlaten en zich naar de ber
gen begeven, daar men ernstige gevech
ten vreest als de Portugeesche vloot zich
tegen de opstandelingen zou richten.
De Portugeesche regeering bevestigt
thans het bericht, dat twee garnizoenen
van de eilandengroep der Azoren in op
stand zijn gekomen en zich met de op
standelingen van Madeira solidair ver
klaard hebben.
Een Engelsch vrijmetselaar, aie had
deelgenomen aan de inwijding van een
nieuwe vrijmetselaarsloge op het eiland,
verklaarde, dat de revolutionaire bewe
ging op Madeira de zelfstandigheid van
het eiland beoogt. De militaire dictatuur
heeft een manifest uitgevaardigd, waarin
gezegd wordt, dat de volledige autonomie
van het eiland de eenige mogelijke oplos
sing der moeilijkheden is.
Gemeenteraadsverkiezingen in Spanje.
Zondag zijn in Spanje de verkiezingen
voor de gemeenteraden gehouden. Er zou
zeker geen aanleiding zijn hierop de aan
dacht te vestigen, schrijft het Hbld., ware
het niet dat ditmaal deze verkiezingen
van zeer bizonder belang waren.
Na zoo lange jaren van dictatuur wor-
DE BEZUINIGING OP DE MILITAIRE
UITGAVEN.
Voorioopig afgezien van de
nieuwe defensie-werken te Soe-
rabaja, Tandjong Priok, Balik
Papan en Tarakan.
Blijkens de M. v. A. inzake de crisis
maatregelen zullen in 1934 de gewone
uitgaven van het departement van oorlog
de 60 millioen niet meer te boven mo
gen gaan. Uitgaven voor modernisee
ring van de defensiemiddelen blijven
voorshands achterwege.Voorloopig wordt
afgezien van de kustverdedigingswerken
van Soerabaja, de luchtverdediging van
Soerabaja en Tandjong Priok en de ver
dedigingswerken van de oliehavens Balik
1'apan en Tarakan op Borneo. Verdere
bezuiniging wordt overwogen door reor
ganisatie van het leger, eventueel door
vermindering van bepaalde eenheden. De
Volksraad zal hieromtrent worden ge
hoord. Onzeker is of inkrimping reeds in
de begrooting voor 1932 kan worden op
genomen.
Voor 1931 wordt op den buitengewonen
dienst 48 mille bezuinigd op woning
bouw; op den gewonen dienst ruim
4 millioen, waarvan ruim 3 millioen
op m'aterieele voorzieningen en defensie-
moderniseeringen en de rest op oefenin
gen en personeel.
Voor handhaving van rust en orde
blijft het leger ten volle berekend.
HET ONGELUK OP DE
TORPEDOBOOT „KROKODIL".
Het „Soer. Hbld." heeft een onderhoud
gehad met den commandant van Hr. Ms.
„Krokodil", den luitenant ter zee J. A. F.
H. Douw van der Krap, over het telegra
fisch gemelde ongeluk aan boord van deze
torpedoboot.
Donderdagmorgen 12 Maart was de
„Krokodil" uitgevaren, voor oefening der
milicienkustwachters en bevond zich ter
hoogte van Grissee, toen de commandant,
die juist met eenige miliciens een rond
gang gemaakt had, aan dek kwam en aan
alle zijden den stoom uit het ketelruim
zag komen. Onmiddellijk waren die maat
regelen genomen, welke van dek af mo
gelijk zijn. Het „watergordijn" werd in
juist hoog water en kon men dus langszij
van de landingspier komen. Een dokter
werd gewaarschuwd en dus konden de
beide zwaargewonden een uur na het on
geluk onder medische behandeling wor
den gesteld.
Eene onverwijld ingestelde commissie
van onderzoek heeft haar oordeel nog niet
officieel bekend gesteld, doch zooveel is
wel zeker, dat de oorzaak van het onge
luk gezocht moet worden in de minder
goede qualiteit der gebezigde pakking.
De materieele schade is niet groot. Wat
dat betreft, is het ongeluk wonderwel af-
geloopen, doch allen zijn ten zeerste on
der den indruk van het afschuwelijke lot,
dat de slachtoffers heeft getroffen. De In-
landsche stoker Soekirto is aan zijne ver
wondingen bezweken. De toestand van
Senari is nog immer levensgevaarlijk.
VERGIFTIGINGSBERICHT UIT
BORNEO ONJUIST GEBLEKEN.
Het Soer. Hbl. verneemt van de firma
Ross Taylor, beheerster der onderneming
Haijoep in de Z. en O.-afdeeling van Bor
neo, dat blijkens rapport van den gouver
nementsarts van een vergiftiging van
Europeanen op een Inlandsche bruiloft,
waarvan de Borneo Post melding maakte,
geen sprake is geweest. De assistent, die
stervende zou zijn, had malaria en is aan
de betere hand.
j 1 r-< k vil ïv /-.a ili. Aiuu iv atvi iiUlui li W CIU m
den er weer eens verkiezingen m Spanje werking gesteld, waardoor een gordijn
Omtrent dezen aanslag verneemt de
Nw. Rott. Crt. nog, dat de 45-jarige mijn
werker K. wegens doofheid voor zijn ar
beid ongeschikt was geworden. De vrouw
had reeds meermalen te kennen gegeven
dat zü op zijn aanwezigheid niet langer
prijs stelde;zij had intusschen een betrek
king als dienstbode in genoemd perceel
verkregen, terwijl de man in Utrecht ver
blijf hield. Onlangs was oogluikend toe
gestaan, dat hü voor acht dagen naar hier
zou komen en gedurende dien tijd met
haar zou samenwonen in het huis waar
de vrouw als dienstbode intern was. Toen
deze Zaterdagochtend circa vijf uur wilde
opstaan zei de man dat zij nog maar wat
moest blijven liggen. Intusschen haalde
hij een scheermes onder zijn hoofdkussen
vandaan en kort daarop gaf hij daarmee
de vrouw een snede in den hals. Op het
gegil van de vrouw kwam een andere
dienstbode af, terwijl ook de op straat sur-
veilleerende politie aldus opmerkzaam
werd gemaakt op het gebeurde. Intus
schen had K. getracht te vluchten, doch
hü werd door de politie gegrepen, die hem
in verzekering stelde. Het bebloede
scheermes werd in beslag genomen.
De getroffene geraakte door bloedver
lies buiten bewustzijn, doch kwam later
bij kennis.
Binnenland.
Over de kabinetscrisis in Roemenië
schrijft de Nw. Rott. Crt. o.m.:
Het kabinet-Mironescu, dat na het ont
slag van het kabinet-Maniu op 6 October
van het vorige jaar aan het bewind kwam,
heeft het nog langer uitgehouden dan te
verwachten was. Maniu was zes maanden
geleden heengegaan omdat hü het met
koning Carol niet langer kon vinden. Op
het gebied van de binnenlandsche poli
tiek had de eerste minister den koning
tevergeefs gevraagd, hem tenminste een
jaar tijd te laten voor de uitvoering van
het oeconomisch program der regeering.
In de buitenlandsche politiek liep het ge
schil over Roemenië's oriënteering. De
koning zocht toenadering tot Hongarije,
in tegenstelling met Maniu, die de Kleine
Entente trouw wilde blijven. De koning
was bovendien het kabinet-Maniu niet ge
negen omdat het zijn streven naar een
nationale concentratie tegenwerkte.
Het ministerie onder leiding van Miro-
nescu is in dat opzicht wel volgzamer ge
weest, maar heeft het ideaal van den
koning toch ook niet kunnen verwezenlü-
gehouden en de anti-dynastieke partü'.n
willen van deze gelegenheid gebruik
(maken om, al gaat het dan ook slechts
om de gemeenteraden, een uitspraak der
kiezers uit te lokken over den toekomsti-
gen staatsvorm.
Zoo schijnt dan ook de verkiezingsstrijd,
waarvan men overigens niet zoo heel veel
buiten Spanje verneemt, met felheid te
worden gevoerd. En terwül de republi-
keinsche partüen duchtig propaganda
maken voor hare candidaten, zou vooral
de geestelijkheid al haar krachten inspan
nen ten behoeve van de monarchisten.
Terwül we dit overzicht schrijven is er
van den uitslag der verkiezingen nog wei
nig bekend, doch wellicht vindt men elders
in dit blad daarover reeds eenige bizon-
derheden.
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
„Ik geloofde het niet echt, zie je, maar
ik was bereid .je te gelooven. Als iets in
teressant is en avontuurlijk, dan geloof ik
het tijdelijk, maar toen je dingen begon
te verzwijgen, alleen om mij te plagen,
toen toen moest ik me wel verdedigen."
Ze glimlachten beiden.
„Sommige landloopers zijn wanhopig
dom", vervolgde ze; „en sommigen hebben
lyne levensgeschiedenissen. Ik heb
gloeiend het land aan domme. Die houden
het hier nooit uit. Vroeg of laat verdwij
nen ze allemaal natuurlijk, om verschil
lende redenen. Ben je eerlijk?"
„Nogal."
„De meesten zijn het tenminste onze
landloopers. Je bent tenminste niet glui
perig en onderdanig. Dat is iets. Ik heb
geen geduld met menschen, die met hun
hoed staan te draaien. Ik geloof niet, dat
,iü dat zou doen, zelfs al hadt je er een.
Ben je ooit getrouwd geweest?"
Die vraag overviel hem.
„Neen, juffrouw."
„Dat dacht ik al. En noem me niet
LOF VOOR BRIAND VAN KELLOGG.
Kellogg heeft hier de pers ontvangen
en daarbij gezegd, dat de staatslieden in
de laatste 10 jaren meer voor den vrede
hadden gewerkt, dan in de heele vroege
re geschiedenis. Kellogg zwaaide vooral
Briand lof toe, dien hij als den besten
advocaat van den vrede beschouwt. Zijn
invloed is ontzaggelijk groot. Het is voor-
namelük aan Briand te danken, dat er op
het oogenblik geen oorlogsgevaar bestaat.
TELEFOON 339
van water neerstroomt voor den ketel en
ook „de vuurblusch" werd geopend, waar
door een stroom water in de vuren gutst
en deze onmiddellijk uitbluscht.
Nadat stoom was afgeblazen en de tor
pedoboot dus hulpeloos ronddreef bij de
ton van Grissee, werd het laatste restje
stoom door de stoomfluit gejaagd en een
seintje geheschen, maar noch het een,
noch het ander werd te Grissee opge
merkt.
Intusschen was men omlaag gegaan en
nu bleek, dat van den stuurboordswater
zak een stukje pakking uit het slijkgat-
deksel was weggeslagen, waardoor een
straal kokend water, onder een druk van
veertien atmospheren en een temperatuur
van 190 graden Celsius den beiden aan
stuurboord staanden stokers op 't lichaam
was gespoten en hen gruwelü'k had ge
wond. Aan bakboord bevonden zich even
eens twee mannen, doch ofschoon dezen
het geweldig benauwd kregen door den
stoom en later door den damp der ge-
bluschte vuren, zagen zij, zoodra het wa-
tergordün neerstroomde, kans, het ketel-
ruim heelhuids te verlaten.
Het eerst werd Senari gevonden en in
beklagenswaardigen toestand aan dek
gebracht. Soekirto was aanvankelü'k niet
te vinden. Deze ongelukkige had zich
naar het bakboordkolenruim gesleept,
waar hij, in nog vreeselijker toestand dan
Senari, werd aangetroffen. Hij was het
langst van beiden onderhevig geweest
aan den invloed van kokend water, stoom
en damp.
OnverwyTd werd nu begonnen met het
opstoken van den achtersten ketel en al
spoedig kon langzaam aan opgedraaid
worden naar Grissee. Gelukkig was het
Ten nadeele van een cliënt van een ef
fectenfirma aan de Keizersgracht te Am
sterdam heeft een bediende, een familie
lid van den directeur der firma, een be
drag van ruim 50.000 verduisterd, dat
hem ter hand was gesteld om daar effec
ten voor te koopen. Toen levering der
effecten achterwege bleef volgde een
klacht bij de justitie. Bij het onderzoek
bleek, dat de jonge man het geld te eigen
bate had gebruikt. Na verhoor door poli
tie- en justitie-autoriteiten is de dader
voorioopig weer op vrije voeten gesteld,
daar kans op herhaling van het misdrijf
of voor ontvluchting in dit geval niet aan
wezig werd geacht.
Zaterdagochtend kwart vóór zes werd
de Haagsche politie telefonisch gewaar
schuwd, dat in een perceel aan het Ach
terom een vrouw met een scheermes in
den hals was gesneden. In verband hier
mee werd in dat perceel gearresteerd als
verdacht van poging tot doodslag de 45-
jarige mijnwerker C. K„ wonende te
Utrecht, die zijn 40-jarige vrouw met een
scheermes een ernstige wond in den hals
had toegebracht.
Het slachtoffer is naar het ziekenhuis
aan den Zuidwal vervoerd. Haar toestand
is naar omstandighedén redelük.
Man en vrouw hadden oneenigheid
gehad naar aanleiding van de langdurige
werkloosheid van den man.
zijn inderdaad het meest
ideale middel ter bevorde
ring van een normalen
stoelgang. Gemakkelijk in
te nemen, aangename
smaak, verwekken geen
krampen.
0.65 per flacon.
„juffrouw". Dat doet de butler ook en ik
kan dien man niet uitstaan. Ik zal je
Wade noemen. Gewoonlijk noemen we
onze chauffeurs bij hun achternaam. Dat
hoort zoo. De laatste moesten we Oswald
noemen, omdat zijn achternaam niet uit
te spreken was, zelfs al kon je hem ont
houden. Hij zei, dat hü begon met „von",
maar dat heeft niemand ooit geloofd, be
halve moeder. Thuis zullen ze je Rawlins
noemen, maar ik zal Wade tegen je zeg
gen, behalve als ze er bij zijn."
„Dank u."
„Niet te danken. Ik doe het met alle
landloopers. We hebben er één gehad, die
Harold heette. Dat was het toppunt. En
vuil dat hij was! Het maakte Hilda ra
zend hem hier te zien. Niet, omdat hij zoo
vuil was, want dat verwachten we, maar
ze had een aanbidder, die ook Harold
heette en daar wou ze niet mee geplaagd
worden. Eigenlijk idioot, als je het wei-
beschouwt".
„Ik begrijp wel, wie haar geplaagd
heeft," zei Rawlins.
„O, natuurlijk! Zoo iets kan ik toch niet
laten. Hilda is mijn zuster. Ze ik ge
loof, dat ik moet komen. Ik zie Grosvenor
komen. Blijf staan, dan zal ik je laten
zien, hoe het hoort."
De butler bleef op een paar meter af
stand in de houding staan. Hij boog even,
zonder zijn ruggegraat te bewegen.
„Mevrouw vraagt naar u, juffrouw Ma-
rian."
„Heeft ze gezegd waarom?
„Neen, juffrouw."
„Heeft ze me dadelijk noodig?
„Ik geloof het wel, juffrouw".
„Waar is ze?"
„In haar boudoir, juffrouw."
„Uitstekend, Grosvenor."
„Tot uw dienst, juffrouw."
Hü boog weer, maar bleef staan, waar
hij stond. Geen oogenblik keek hij naar
Rawlins, maar de bedoeling van zün blij
ven was onmiskenbaar. Juffrouw Marian
compromitteerde zich hopeloos.
„Zeg aan mevrouw," sprak Marian, „dat
ik dadelük kom."
„Jawel, juffrouw."
Hij bleef onbewegelijk staan.
„Dat is alles, Grosvenor."
Bij deze woorden maakte ze een gebaar,
dat geen hertogin haar had kunnen ver
beteren.
Hü boog, verwaardigde den indringer
met een enkelen blik, draaide zich om en
liep statig naar huis.
„Is het niet afgrijselijk?" vroeg Ma
rian. „Het behoort er natuurlijk bij, als
je rijk bent.-Hij doet niets liever dan me
roepen, zoodra ik ergens mee bezig ben.
Moeder is heel tevreden over hem, maar
hij vindt zichzelf veel te deftig voor ons.
Het is afschuwelijk, als iemand voort
durend op je neerziet. Nu zal ik moeten
kijken wat moeder van me wil."
Ze stond op van de treeplank en rekte
zich lenig uit.
„Je moet me je echte levensgeschiede
nis bü de eerste de beste gelegenheid
maar eens vertellen, Wade. Doe maar of
je thuis bent. Moeder heeft den wagen
vandaag niet meer noodig; je kunt hem
dus wel opbergen. Ze zullen je pak wel
sturen en een heele uitrusting. Ik zal
probeeren het te laten brengen door
Grosvenor; dat zal een vreeselijke verne
dering voor hem zijn. Een uitrusting? O,
daar heeft moeder een heelen voorraad
van; gekocht na den oorlog van het Roode
Kruis. Je weet wel linnen zak met
naalden, garen, knoopen, zeep en een
scheermes en zulke dingen. Ze heeft ze
express aangeschaft voor landloopers. Ze
verwacht ook, dat je het gebruikt."
„Graag," zei hü.
„Ja, dat dacht ik al. Je ziet er zóó on
natuurlijk uit. Ik weet nog niet precies,
wat ik aan je heb, maar vergeet het niet,
Wade jok niet tegen me."
Ze zei dit met heftigen nadruk.
„Ik zal er aan denken."
„Dat is je geraden. Als jij niet jokt, zal
ik het ook niet doen. Afgesproken?"
„Goed."
„Je hand er op."
Ze maakte er geen opgeschroefde
plechtigheid van, maar deed als was Raw
lins een huisvriend.
„We kunnen elkaar nog van dienst
zijn," zei ze vertrouwelijk. „Als jij mij
helpt, help ik jou."
„Dat is ook afgesproken".
„Goed, dan reken ik op je. Laat je niet
intimideeren. Dat zal je wel niet
maar doe het ook niet. Vooral niet door
Hilda. Ze is je zult het zelf wel zien."
Ze liep op een drafje naar huis. Gros
venor zocht stof op de trapleuning, toen
ze langs hem liep en de trap met drie
treden te gelijk opsprong. Hij keek haar
na met opeengeklemde kaken en koele
blikken en ging daarna zoeken naar een
plichtverzakende dienstbode.
Mevrouw Kilbourne zat in haar bou
Geen gevaar voor het schip.
De 29.511 ton metende „Statendam",
het vlaggeschip van de Holland-Amerika-
lÜn en de grootste boot van de Neder-
landsche handelsvloot, is Zondag op de
Brambles-bank aan den ingang van het
Southampton-water aan den grond ge-
loopen.
Het schip had juist na ongeveer viei
maanden uit de Atlantische vaart te zü'n
geweest voor het maken van kruistoch
ten, den dienst op New York hervat. Men
neemt aan, dat de „Statendam" door den
sterken stroom op de Brambles is gezet.
Toen bleek, dat het schip niet in staat
was op eigen kracht verder te gaan, werd
dringend om hulp geseind naar
Southampton, waarop talrijke sleepboo-
ten ter assistentie uitvoeren. Ondanks den
mist waren zij spoedig ter plaatse, doch
zelfs met vereende krachten waren zü
niet in staat het schip vlot te krijgen.
Er was aan boord van het schip geen
spoor van paniek, vele passagiers merk
ten zelfs geruimen tijd niet, dat er iets
aan de hand was; Zondagmiddag zes uur
heeft een aantal sleepbooten bü hoog wa
ter getracht de „Statendam" vlot te krij
gen, doch ook deze pogingen faalden en
toen het getü Zondagavond weer viel, zat
de boot nog even vast.
By auto-ongeluk in Drente.
Zondagavond omstreeks kwart over
zes heeft op den rüksweg Meppel-Assen
tusschen Hoogersmilde en Hylkersmilde
een ernstig auto-ongeval plaats gehad,
dat aan 4 personen het leven heeft ge
kost.
Omstreeks dien tijd reed op den weg
richting Assen een auto, waarin vier per
sonen waren gezeten. Een andere wagen
reed achterop en passeerde. Men heeft
momenteel nog niet precies kunnen vast
stellen wat er gebeurde, maar op een ge
geven oogenblik zagen verschillende per
sonen den eersten auto slingeren, tus
schen de rails van de tram geraken, en
ten slotte in de Drentsche Hoofdvaart
terecht komen. Vermoedelijk heeft de
achterop rijdende auto den anderen bü
het passeeren aangereden, waardoor deze
bekneld is geraakt en geslipt met het
voornoemde gevolgd.
Eenige jongelui in een autobus van een
wedstrijd te Meppel naar Groningen
terugkeerend, zagen ook het ongeluk ge
beuren. Onmiddellijk schoten zü te hulp
en ook van andere zijde kwamen personen
toegesneld om te trachten de inzittenden
van den verongelukten auto te bevrijden.
Mannen sprongen in een boot en wisten
door middel van scheepshaken een gat te
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen-collectie
maken in den bovenwand van den auto,
die intusschen gezonken was. Na verloop
van eenigen tüd konden zü de vier inzit
tenden te voorschü'n halen.
De andere auto had inmiddels gestopt
en nadat men het gebeurde had gezien,
reed men onmiddellijk door naar Smilde
om medische hulp te halen. Eenige dok
toren waren spoedig ter plaatse en poog
den door het toepassen van kunstmatige
ademhaling de levensgeesten weer op te
wekken. Dit mocht helaas niet meer
baten .De doktoren konden slechts den
dood constateeren. De vier slachtoffers
zün de 23-jarige, ongehuwde G. Kamst,
de ongeveer 22-jarige, ongehuwde Jan
Lanting, de 30-jarige, ongehuwde J.
Uiterwyk, en de 50-jarige weduwnaar
Steenbergen, allen uit Gieten.
De slachtoffers hadden een tochtje ge
maakt naar Koekange, waar een dezer
dagen Steenbergen, die bakker is, een
nieuwe bakkerij zou openen. In den, tot
bakkerswagen omgebouwden auto, waren
zü nu op den terugtocht naar hun woon
plaats.
De marechaussee uit Smilde was spoe
dig ter plaatse en stelde een voorioopig
onderzoek in. Nog in den loop van den
avond werd het parket van Assen ge
waarschuwd.
EEN INBREKER SLAAT ZIJN
SLAG.
4000 gulden gestolen.
In den nacht van Donderdag op Vrij
dag heeft een inbreker een bezoek ge
bracht aan de sociëteit Plaats Royal aan
de Parklaan in Den Haag. Hij heeft zich
toegang verschaft door overklimming
van een schutting en openschuiving van
een raam aan de achterzüde van de keu
ken. Vermoedelijk was de inbreker be
kend met de omstandigheid, dat er pas
contributie was geïnd en dat er dienten
gevolge evel geld in de kas was. Uit een
geldkistje is ongeveer 4000 aan bank
papier gestolen. Waarschijnlijk is de in
breker in zün werk gestoord: althans het
zilvergeld en eenige andere objecten van
waarde heeft hij laten liggen.
doir, toen Marian hijgend de deur binnen
stoof. Ze luisterde naar de laatste woor
den van een boetpredicatie van haar zoon.
„Ik zeg u alleen maar, wat ik vind," zei
hü- „Bedenk maar een goeden uitleg voor
vader. Als hij merkt, dat u weer bezwe
ken bent, dan hebben we de poppen aan
het dansen."
„Maar, Kane, ik heb eigenlük niet
anders gedaan, dan een nieuwen chauf
feur gehuurd," antwoordde ze vriendelijk.
„We moesten toch een chauffeur hebben."
„Daar gelooft vader niets van. Dat
heeft hij al meer gehoord. Je raapt geen
chauffeur van den weg op. Niet, dat het
mij iets kan schelen, den volgenden keer
pikt u een butler, op van onder de wielen
van een vrachtauto.. Tot nu toe bent u
er altijd in gevlogen en toch probeert u
het telkens weer."
Marian keek haar broer vol minachting
aan.
„Kane, je lijkt wel mal," zei ze. „Ik
begrijp niet, dat moeder nog naar je luis
tert. Als ze ooit een landlooper als huis
knecht nam, zou hij niet meer wijn uit
den kelder stelen, dan Grosvenor de
Goede."
„Marian! Je mag zulke beschuldigin
gen niet uitspreken zonder eenig bewijs."
Mevrouw Kilbourne deed haar best
streng te zün.
„Nou ja, misschien zou ik er een jury
niet van kunnen overtuigen, maar ik weet
wel zeker, dat je van water uit de bron
niet zoo een rooiden neus krijgt. Als vader
eert goeden raad van me wil aannemen,
dan telt hij de flesschen!"
Kane Kilbourne haalde beleefd de
schouders op en slenterde naar beneden.
Hü was lang, evenals Marian, maar blee-
ker en apathisch. De oorzaak hiervan
was, dat hij twee-en-twintig jaar oud was,
bijna niets te doen had en zelfs daarvoor
geen fut had. Marian keek hem na en
trok een leelijk gezicht.
„Waarom had u me noodig, moeder?"
„Ik ik vond, dat je niet zoo lang in
de garage moest blijven, kindlief."
„Wie zei u, dat ik daar was?"
„Grosvenor zag toevallig
„O, natuurlijk. Die deftigheid moest
weer klikken! Waarom zou ik niet met
een landlooper praten als ik er zin in
heb? U doet het toch ook."
„Ik ben ouder dan jij, Marian; en ik
heb een reden."
„Een manie bedoelt u, moeder; maar
dat doet er niets toe. Ik geloof, dat u
dezen keer een goede keus hebt gedaan.
Hij hoopte heusch, dat u hem een scheer
mes zoudt sturen."
Mevrouw Kilbourne's gelaat klaarde op.
„Gevoel voor zindelijkheid is altijd
een goed teeken," zei ze. „Maar ik moet
heusch eens met je overleggen, Marian.
Vader komt morgen thuis, en
Marian ging makkelijk in een stoel
zitten. Dit gebeurde steevast bij eiken
nieuwen landlooper.. Mevrouw Kilbourne
had ontdekt, dat een manier om vader het
nieuws mee te deelen een dankbaar
vraagstuk was voor den vindingrijken
geest van haar jongste dochter.
(Wordt vervolgd).