OEINNEMEKBE UHDtSOPER KONIJN'S WILO-PASTEI S. II. KMKEWASSER S Zn. TOBRALCO NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. GEMENGD NIEUWS. No. 6949 EERSTE BLAD DINSDAG 14 APRIL 1931. 59ste JAARGANG Curtius over een tolverbond met Frankrijk. - Duitsch- land en het herstelvraagstuk. - De kabinetscrisis in Roemenië. - De revolutionaire beweging in Portugal. Gemeenteraadsverkiezingen in Spanje. OOST-INDIE. De „Statendam" aan den grond. FEUILLETON 8> SPOORSTRAAT 122 Verduistering van ruim 50 mille. Poging tot doodslag. MAAGPILLEN noor Be/aarden V:er personen verdronken. Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f i._. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f I .25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J.„ Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412. Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Een Berljjnsch. correspondent van een Noorsch blad heeft een onderhoud gehad met Dr. Curtius, den Duitschen rijksmi nister van buitenlandsche zaken. Na over het voorgenomen tolverbond met Oostenrijk te hebben uitgewijd, ant woordde de minister op een vraag van den journalist: „Niets zou mij liever zijn dan een dergelijke unie met Frankrijk. Daarover is Duitschland gaarne tot on derhandelingen bereid, want een Fransch- Duitsch tolverbond zou een groote aan winst zijn voor het oeconomische leven van heel Europa. Natuurlijk zou zulk een unie „overgangsproblemen" scheppen die ik volstrekt niet gering schat. De geheele West-Duitsche wijnbouw zou er namelijk schade van hebben, omdat de Fransehe wijnbouw veel hooger ontwikkeld is dan de Duitsche. Voor deze problemen is ech ter wel een uitweg te vinden en zij zinken in het niet tegen de groote voordeelen eener unie. Ik hoop van harte dat zij tot stand mag komen". Dezelfde journalist, die bovenstaand on derhoud met Dr. Curtius had, vroeg hem ook of de Duitsche regeering, zooals den journalist vernomen had, van plan was het geheele herstelvraagstuk in den herfst opnieuw aan de orde te stellen. Curtius antwoordde dat de regeering daaromtrent nog geen beslissing genomen had, maar na de Paaschvacantie ook deze vraag on der de oogen zou zien, en dan beslissen zou wat gebeuren moest. Wij hebben, zeide Curtius, dat gecom pliceerde vraagstuk niet willen forceeren, maar na de ontwikkeling die het oecono- misch leven genomen heeft, drukken de herstellasten zoo ontzettend zwaar dat het op deze wijze niet voort kan gaan. Tegen het einde van het onderhoud verklaarde Curtius nog nopens de ont- wapenings-conferentie: „Men kan de ont- wapenings-comedie, zooals zij in deze laat ste jaren gespeeld is, niet langer zoo voortzetten. Het gaat niet op om voortdurend eischen te stellen en zelf niets te doen. De Franschen moeten begrijpen dat zij nu aan de beurt zijn, en eindelijk met de ont wapening moeten beginnen. Ik ben over tuigd dat de conferentie het volgend jaar succes zal hebben. Zij moet immers suc ces hebben, omdat, als zij zonder resul taat mocht verloopen, het gevaar groot 2ou zijn met den Volkenbond en Europa den chaos tegemoet zou gaan. ken, omdat een sterke strooming in de nationale boerenpartij er zich tegen bleef verzetten. Dat is ook de achtergrond van de huidige crisis. Over den opstand op Madeira publicee- ren de bladen eenige berichten van oog getuigen. Volgens deze mededeelingen is de opstand grondig georganiseerd door 300 politieke gevangenen, die door de Portugeesche regeering naar het eiland waren gedeporteerd. Verder wordt ver klaard dat er op Madeira thans rust en orde heerschen en dat het zakenleven een normaal verloop heeft. Slechts enkele winkel3 zijn gesloten. Een deel van de bevolking heeft echter de hoofdstad verlaten en zich naar de ber gen begeven, daar men ernstige gevech ten vreest als de Portugeesche vloot zich tegen de opstandelingen zou richten. De Portugeesche regeering bevestigt thans het bericht, dat twee garnizoenen van de eilandengroep der Azoren in op stand zijn gekomen en zich met de op standelingen van Madeira solidair ver klaard hebben. Een Engelsch vrijmetselaar, aie had deelgenomen aan de inwijding van een nieuwe vrijmetselaarsloge op het eiland, verklaarde, dat de revolutionaire bewe ging op Madeira de zelfstandigheid van het eiland beoogt. De militaire dictatuur heeft een manifest uitgevaardigd, waarin gezegd wordt, dat de volledige autonomie van het eiland de eenige mogelijke oplos sing der moeilijkheden is. Gemeenteraadsverkiezingen in Spanje. Zondag zijn in Spanje de verkiezingen voor de gemeenteraden gehouden. Er zou zeker geen aanleiding zijn hierop de aan dacht te vestigen, schrijft het Hbld., ware het niet dat ditmaal deze verkiezingen van zeer bizonder belang waren. Na zoo lange jaren van dictatuur wor- DE BEZUINIGING OP DE MILITAIRE UITGAVEN. Voorioopig afgezien van de nieuwe defensie-werken te Soe- rabaja, Tandjong Priok, Balik Papan en Tarakan. Blijkens de M. v. A. inzake de crisis maatregelen zullen in 1934 de gewone uitgaven van het departement van oorlog de 60 millioen niet meer te boven mo gen gaan. Uitgaven voor modernisee ring van de defensiemiddelen blijven voorshands achterwege.Voorloopig wordt afgezien van de kustverdedigingswerken van Soerabaja, de luchtverdediging van Soerabaja en Tandjong Priok en de ver dedigingswerken van de oliehavens Balik 1'apan en Tarakan op Borneo. Verdere bezuiniging wordt overwogen door reor ganisatie van het leger, eventueel door vermindering van bepaalde eenheden. De Volksraad zal hieromtrent worden ge hoord. Onzeker is of inkrimping reeds in de begrooting voor 1932 kan worden op genomen. Voor 1931 wordt op den buitengewonen dienst 48 mille bezuinigd op woning bouw; op den gewonen dienst ruim 4 millioen, waarvan ruim 3 millioen op m'aterieele voorzieningen en defensie- moderniseeringen en de rest op oefenin gen en personeel. Voor handhaving van rust en orde blijft het leger ten volle berekend. HET ONGELUK OP DE TORPEDOBOOT „KROKODIL". Het „Soer. Hbld." heeft een onderhoud gehad met den commandant van Hr. Ms. „Krokodil", den luitenant ter zee J. A. F. H. Douw van der Krap, over het telegra fisch gemelde ongeluk aan boord van deze torpedoboot. Donderdagmorgen 12 Maart was de „Krokodil" uitgevaren, voor oefening der milicienkustwachters en bevond zich ter hoogte van Grissee, toen de commandant, die juist met eenige miliciens een rond gang gemaakt had, aan dek kwam en aan alle zijden den stoom uit het ketelruim zag komen. Onmiddellijk waren die maat regelen genomen, welke van dek af mo gelijk zijn. Het „watergordijn" werd in juist hoog water en kon men dus langszij van de landingspier komen. Een dokter werd gewaarschuwd en dus konden de beide zwaargewonden een uur na het on geluk onder medische behandeling wor den gesteld. Eene onverwijld ingestelde commissie van onderzoek heeft haar oordeel nog niet officieel bekend gesteld, doch zooveel is wel zeker, dat de oorzaak van het onge luk gezocht moet worden in de minder goede qualiteit der gebezigde pakking. De materieele schade is niet groot. Wat dat betreft, is het ongeluk wonderwel af- geloopen, doch allen zijn ten zeerste on der den indruk van het afschuwelijke lot, dat de slachtoffers heeft getroffen. De In- landsche stoker Soekirto is aan zijne ver wondingen bezweken. De toestand van Senari is nog immer levensgevaarlijk. VERGIFTIGINGSBERICHT UIT BORNEO ONJUIST GEBLEKEN. Het Soer. Hbl. verneemt van de firma Ross Taylor, beheerster der onderneming Haijoep in de Z. en O.-afdeeling van Bor neo, dat blijkens rapport van den gouver nementsarts van een vergiftiging van Europeanen op een Inlandsche bruiloft, waarvan de Borneo Post melding maakte, geen sprake is geweest. De assistent, die stervende zou zijn, had malaria en is aan de betere hand. j 1 r-< k vil ïv /-.a ili. Aiuu iv atvi iiUlui li W CIU m den er weer eens verkiezingen m Spanje werking gesteld, waardoor een gordijn Omtrent dezen aanslag verneemt de Nw. Rott. Crt. nog, dat de 45-jarige mijn werker K. wegens doofheid voor zijn ar beid ongeschikt was geworden. De vrouw had reeds meermalen te kennen gegeven dat zü op zijn aanwezigheid niet langer prijs stelde;zij had intusschen een betrek king als dienstbode in genoemd perceel verkregen, terwijl de man in Utrecht ver blijf hield. Onlangs was oogluikend toe gestaan, dat hü voor acht dagen naar hier zou komen en gedurende dien tijd met haar zou samenwonen in het huis waar de vrouw als dienstbode intern was. Toen deze Zaterdagochtend circa vijf uur wilde opstaan zei de man dat zij nog maar wat moest blijven liggen. Intusschen haalde hij een scheermes onder zijn hoofdkussen vandaan en kort daarop gaf hij daarmee de vrouw een snede in den hals. Op het gegil van de vrouw kwam een andere dienstbode af, terwijl ook de op straat sur- veilleerende politie aldus opmerkzaam werd gemaakt op het gebeurde. Intus schen had K. getracht te vluchten, doch hü werd door de politie gegrepen, die hem in verzekering stelde. Het bebloede scheermes werd in beslag genomen. De getroffene geraakte door bloedver lies buiten bewustzijn, doch kwam later bij kennis. Binnenland. Over de kabinetscrisis in Roemenië schrijft de Nw. Rott. Crt. o.m.: Het kabinet-Mironescu, dat na het ont slag van het kabinet-Maniu op 6 October van het vorige jaar aan het bewind kwam, heeft het nog langer uitgehouden dan te verwachten was. Maniu was zes maanden geleden heengegaan omdat hü het met koning Carol niet langer kon vinden. Op het gebied van de binnenlandsche poli tiek had de eerste minister den koning tevergeefs gevraagd, hem tenminste een jaar tijd te laten voor de uitvoering van het oeconomisch program der regeering. In de buitenlandsche politiek liep het ge schil over Roemenië's oriënteering. De koning zocht toenadering tot Hongarije, in tegenstelling met Maniu, die de Kleine Entente trouw wilde blijven. De koning was bovendien het kabinet-Maniu niet ge negen omdat het zijn streven naar een nationale concentratie tegenwerkte. Het ministerie onder leiding van Miro- nescu is in dat opzicht wel volgzamer ge weest, maar heeft het ideaal van den koning toch ook niet kunnen verwezenlü- gehouden en de anti-dynastieke partü'.n willen van deze gelegenheid gebruik (maken om, al gaat het dan ook slechts om de gemeenteraden, een uitspraak der kiezers uit te lokken over den toekomsti- gen staatsvorm. Zoo schijnt dan ook de verkiezingsstrijd, waarvan men overigens niet zoo heel veel buiten Spanje verneemt, met felheid te worden gevoerd. En terwül de republi- keinsche partüen duchtig propaganda maken voor hare candidaten, zou vooral de geestelijkheid al haar krachten inspan nen ten behoeve van de monarchisten. Terwül we dit overzicht schrijven is er van den uitslag der verkiezingen nog wei nig bekend, doch wellicht vindt men elders in dit blad daarover reeds eenige bizon- derheden. THE DARK CHAPTER door E. J. RATH. „Ik geloofde het niet echt, zie je, maar ik was bereid .je te gelooven. Als iets in teressant is en avontuurlijk, dan geloof ik het tijdelijk, maar toen je dingen begon te verzwijgen, alleen om mij te plagen, toen toen moest ik me wel verdedigen." Ze glimlachten beiden. „Sommige landloopers zijn wanhopig dom", vervolgde ze; „en sommigen hebben lyne levensgeschiedenissen. Ik heb gloeiend het land aan domme. Die houden het hier nooit uit. Vroeg of laat verdwij nen ze allemaal natuurlijk, om verschil lende redenen. Ben je eerlijk?" „Nogal." „De meesten zijn het tenminste onze landloopers. Je bent tenminste niet glui perig en onderdanig. Dat is iets. Ik heb geen geduld met menschen, die met hun hoed staan te draaien. Ik geloof niet, dat ,iü dat zou doen, zelfs al hadt je er een. Ben je ooit getrouwd geweest?" Die vraag overviel hem. „Neen, juffrouw." „Dat dacht ik al. En noem me niet LOF VOOR BRIAND VAN KELLOGG. Kellogg heeft hier de pers ontvangen en daarbij gezegd, dat de staatslieden in de laatste 10 jaren meer voor den vrede hadden gewerkt, dan in de heele vroege re geschiedenis. Kellogg zwaaide vooral Briand lof toe, dien hij als den besten advocaat van den vrede beschouwt. Zijn invloed is ontzaggelijk groot. Het is voor- namelük aan Briand te danken, dat er op het oogenblik geen oorlogsgevaar bestaat. TELEFOON 339 van water neerstroomt voor den ketel en ook „de vuurblusch" werd geopend, waar door een stroom water in de vuren gutst en deze onmiddellijk uitbluscht. Nadat stoom was afgeblazen en de tor pedoboot dus hulpeloos ronddreef bij de ton van Grissee, werd het laatste restje stoom door de stoomfluit gejaagd en een seintje geheschen, maar noch het een, noch het ander werd te Grissee opge merkt. Intusschen was men omlaag gegaan en nu bleek, dat van den stuurboordswater zak een stukje pakking uit het slijkgat- deksel was weggeslagen, waardoor een straal kokend water, onder een druk van veertien atmospheren en een temperatuur van 190 graden Celsius den beiden aan stuurboord staanden stokers op 't lichaam was gespoten en hen gruwelü'k had ge wond. Aan bakboord bevonden zich even eens twee mannen, doch ofschoon dezen het geweldig benauwd kregen door den stoom en later door den damp der ge- bluschte vuren, zagen zij, zoodra het wa- tergordün neerstroomde, kans, het ketel- ruim heelhuids te verlaten. Het eerst werd Senari gevonden en in beklagenswaardigen toestand aan dek gebracht. Soekirto was aanvankelü'k niet te vinden. Deze ongelukkige had zich naar het bakboordkolenruim gesleept, waar hij, in nog vreeselijker toestand dan Senari, werd aangetroffen. Hij was het langst van beiden onderhevig geweest aan den invloed van kokend water, stoom en damp. OnverwyTd werd nu begonnen met het opstoken van den achtersten ketel en al spoedig kon langzaam aan opgedraaid worden naar Grissee. Gelukkig was het Ten nadeele van een cliënt van een ef fectenfirma aan de Keizersgracht te Am sterdam heeft een bediende, een familie lid van den directeur der firma, een be drag van ruim 50.000 verduisterd, dat hem ter hand was gesteld om daar effec ten voor te koopen. Toen levering der effecten achterwege bleef volgde een klacht bij de justitie. Bij het onderzoek bleek, dat de jonge man het geld te eigen bate had gebruikt. Na verhoor door poli tie- en justitie-autoriteiten is de dader voorioopig weer op vrije voeten gesteld, daar kans op herhaling van het misdrijf of voor ontvluchting in dit geval niet aan wezig werd geacht. Zaterdagochtend kwart vóór zes werd de Haagsche politie telefonisch gewaar schuwd, dat in een perceel aan het Ach terom een vrouw met een scheermes in den hals was gesneden. In verband hier mee werd in dat perceel gearresteerd als verdacht van poging tot doodslag de 45- jarige mijnwerker C. K„ wonende te Utrecht, die zijn 40-jarige vrouw met een scheermes een ernstige wond in den hals had toegebracht. Het slachtoffer is naar het ziekenhuis aan den Zuidwal vervoerd. Haar toestand is naar omstandighedén redelük. Man en vrouw hadden oneenigheid gehad naar aanleiding van de langdurige werkloosheid van den man. zijn inderdaad het meest ideale middel ter bevorde ring van een normalen stoelgang. Gemakkelijk in te nemen, aangename smaak, verwekken geen krampen. 0.65 per flacon. „juffrouw". Dat doet de butler ook en ik kan dien man niet uitstaan. Ik zal je Wade noemen. Gewoonlijk noemen we onze chauffeurs bij hun achternaam. Dat hoort zoo. De laatste moesten we Oswald noemen, omdat zijn achternaam niet uit te spreken was, zelfs al kon je hem ont houden. Hij zei, dat hü begon met „von", maar dat heeft niemand ooit geloofd, be halve moeder. Thuis zullen ze je Rawlins noemen, maar ik zal Wade tegen je zeg gen, behalve als ze er bij zijn." „Dank u." „Niet te danken. Ik doe het met alle landloopers. We hebben er één gehad, die Harold heette. Dat was het toppunt. En vuil dat hij was! Het maakte Hilda ra zend hem hier te zien. Niet, omdat hij zoo vuil was, want dat verwachten we, maar ze had een aanbidder, die ook Harold heette en daar wou ze niet mee geplaagd worden. Eigenlijk idioot, als je het wei- beschouwt". „Ik begrijp wel, wie haar geplaagd heeft," zei Rawlins. „O, natuurlijk! Zoo iets kan ik toch niet laten. Hilda is mijn zuster. Ze ik ge loof, dat ik moet komen. Ik zie Grosvenor komen. Blijf staan, dan zal ik je laten zien, hoe het hoort." De butler bleef op een paar meter af stand in de houding staan. Hij boog even, zonder zijn ruggegraat te bewegen. „Mevrouw vraagt naar u, juffrouw Ma- rian." „Heeft ze gezegd waarom? „Neen, juffrouw." „Heeft ze me dadelijk noodig? „Ik geloof het wel, juffrouw". „Waar is ze?" „In haar boudoir, juffrouw." „Uitstekend, Grosvenor." „Tot uw dienst, juffrouw." Hü boog weer, maar bleef staan, waar hij stond. Geen oogenblik keek hij naar Rawlins, maar de bedoeling van zün blij ven was onmiskenbaar. Juffrouw Marian compromitteerde zich hopeloos. „Zeg aan mevrouw," sprak Marian, „dat ik dadelük kom." „Jawel, juffrouw." Hij bleef onbewegelijk staan. „Dat is alles, Grosvenor." Bij deze woorden maakte ze een gebaar, dat geen hertogin haar had kunnen ver beteren. Hü boog, verwaardigde den indringer met een enkelen blik, draaide zich om en liep statig naar huis. „Is het niet afgrijselijk?" vroeg Ma rian. „Het behoort er natuurlijk bij, als je rijk bent.-Hij doet niets liever dan me roepen, zoodra ik ergens mee bezig ben. Moeder is heel tevreden over hem, maar hij vindt zichzelf veel te deftig voor ons. Het is afschuwelijk, als iemand voort durend op je neerziet. Nu zal ik moeten kijken wat moeder van me wil." Ze stond op van de treeplank en rekte zich lenig uit. „Je moet me je echte levensgeschiede nis bü de eerste de beste gelegenheid maar eens vertellen, Wade. Doe maar of je thuis bent. Moeder heeft den wagen vandaag niet meer noodig; je kunt hem dus wel opbergen. Ze zullen je pak wel sturen en een heele uitrusting. Ik zal probeeren het te laten brengen door Grosvenor; dat zal een vreeselijke verne dering voor hem zijn. Een uitrusting? O, daar heeft moeder een heelen voorraad van; gekocht na den oorlog van het Roode Kruis. Je weet wel linnen zak met naalden, garen, knoopen, zeep en een scheermes en zulke dingen. Ze heeft ze express aangeschaft voor landloopers. Ze verwacht ook, dat je het gebruikt." „Graag," zei hü. „Ja, dat dacht ik al. Je ziet er zóó on natuurlijk uit. Ik weet nog niet precies, wat ik aan je heb, maar vergeet het niet, Wade jok niet tegen me." Ze zei dit met heftigen nadruk. „Ik zal er aan denken." „Dat is je geraden. Als jij niet jokt, zal ik het ook niet doen. Afgesproken?" „Goed." „Je hand er op." Ze maakte er geen opgeschroefde plechtigheid van, maar deed als was Raw lins een huisvriend. „We kunnen elkaar nog van dienst zijn," zei ze vertrouwelijk. „Als jij mij helpt, help ik jou." „Dat is ook afgesproken". „Goed, dan reken ik op je. Laat je niet intimideeren. Dat zal je wel niet maar doe het ook niet. Vooral niet door Hilda. Ze is je zult het zelf wel zien." Ze liep op een drafje naar huis. Gros venor zocht stof op de trapleuning, toen ze langs hem liep en de trap met drie treden te gelijk opsprong. Hij keek haar na met opeengeklemde kaken en koele blikken en ging daarna zoeken naar een plichtverzakende dienstbode. Mevrouw Kilbourne zat in haar bou Geen gevaar voor het schip. De 29.511 ton metende „Statendam", het vlaggeschip van de Holland-Amerika- lÜn en de grootste boot van de Neder- landsche handelsvloot, is Zondag op de Brambles-bank aan den ingang van het Southampton-water aan den grond ge- loopen. Het schip had juist na ongeveer viei maanden uit de Atlantische vaart te zü'n geweest voor het maken van kruistoch ten, den dienst op New York hervat. Men neemt aan, dat de „Statendam" door den sterken stroom op de Brambles is gezet. Toen bleek, dat het schip niet in staat was op eigen kracht verder te gaan, werd dringend om hulp geseind naar Southampton, waarop talrijke sleepboo- ten ter assistentie uitvoeren. Ondanks den mist waren zij spoedig ter plaatse, doch zelfs met vereende krachten waren zü niet in staat het schip vlot te krijgen. Er was aan boord van het schip geen spoor van paniek, vele passagiers merk ten zelfs geruimen tijd niet, dat er iets aan de hand was; Zondagmiddag zes uur heeft een aantal sleepbooten bü hoog wa ter getracht de „Statendam" vlot te krij gen, doch ook deze pogingen faalden en toen het getü Zondagavond weer viel, zat de boot nog even vast. By auto-ongeluk in Drente. Zondagavond omstreeks kwart over zes heeft op den rüksweg Meppel-Assen tusschen Hoogersmilde en Hylkersmilde een ernstig auto-ongeval plaats gehad, dat aan 4 personen het leven heeft ge kost. Omstreeks dien tijd reed op den weg richting Assen een auto, waarin vier per sonen waren gezeten. Een andere wagen reed achterop en passeerde. Men heeft momenteel nog niet precies kunnen vast stellen wat er gebeurde, maar op een ge geven oogenblik zagen verschillende per sonen den eersten auto slingeren, tus schen de rails van de tram geraken, en ten slotte in de Drentsche Hoofdvaart terecht komen. Vermoedelijk heeft de achterop rijdende auto den anderen bü het passeeren aangereden, waardoor deze bekneld is geraakt en geslipt met het voornoemde gevolgd. Eenige jongelui in een autobus van een wedstrijd te Meppel naar Groningen terugkeerend, zagen ook het ongeluk ge beuren. Onmiddellijk schoten zü te hulp en ook van andere zijde kwamen personen toegesneld om te trachten de inzittenden van den verongelukten auto te bevrijden. Mannen sprongen in een boot en wisten door middel van scheepshaken een gat te Groote sorteering, in effen en gewerkt, 75 cent per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze stalen-collectie maken in den bovenwand van den auto, die intusschen gezonken was. Na verloop van eenigen tüd konden zü de vier inzit tenden te voorschü'n halen. De andere auto had inmiddels gestopt en nadat men het gebeurde had gezien, reed men onmiddellijk door naar Smilde om medische hulp te halen. Eenige dok toren waren spoedig ter plaatse en poog den door het toepassen van kunstmatige ademhaling de levensgeesten weer op te wekken. Dit mocht helaas niet meer baten .De doktoren konden slechts den dood constateeren. De vier slachtoffers zün de 23-jarige, ongehuwde G. Kamst, de ongeveer 22-jarige, ongehuwde Jan Lanting, de 30-jarige, ongehuwde J. Uiterwyk, en de 50-jarige weduwnaar Steenbergen, allen uit Gieten. De slachtoffers hadden een tochtje ge maakt naar Koekange, waar een dezer dagen Steenbergen, die bakker is, een nieuwe bakkerij zou openen. In den, tot bakkerswagen omgebouwden auto, waren zü nu op den terugtocht naar hun woon plaats. De marechaussee uit Smilde was spoe dig ter plaatse en stelde een voorioopig onderzoek in. Nog in den loop van den avond werd het parket van Assen ge waarschuwd. EEN INBREKER SLAAT ZIJN SLAG. 4000 gulden gestolen. In den nacht van Donderdag op Vrij dag heeft een inbreker een bezoek ge bracht aan de sociëteit Plaats Royal aan de Parklaan in Den Haag. Hij heeft zich toegang verschaft door overklimming van een schutting en openschuiving van een raam aan de achterzüde van de keu ken. Vermoedelijk was de inbreker be kend met de omstandigheid, dat er pas contributie was geïnd en dat er dienten gevolge evel geld in de kas was. Uit een geldkistje is ongeveer 4000 aan bank papier gestolen. Waarschijnlijk is de in breker in zün werk gestoord: althans het zilvergeld en eenige andere objecten van waarde heeft hij laten liggen. doir, toen Marian hijgend de deur binnen stoof. Ze luisterde naar de laatste woor den van een boetpredicatie van haar zoon. „Ik zeg u alleen maar, wat ik vind," zei hü- „Bedenk maar een goeden uitleg voor vader. Als hij merkt, dat u weer bezwe ken bent, dan hebben we de poppen aan het dansen." „Maar, Kane, ik heb eigenlük niet anders gedaan, dan een nieuwen chauf feur gehuurd," antwoordde ze vriendelijk. „We moesten toch een chauffeur hebben." „Daar gelooft vader niets van. Dat heeft hij al meer gehoord. Je raapt geen chauffeur van den weg op. Niet, dat het mij iets kan schelen, den volgenden keer pikt u een butler, op van onder de wielen van een vrachtauto.. Tot nu toe bent u er altijd in gevlogen en toch probeert u het telkens weer." Marian keek haar broer vol minachting aan. „Kane, je lijkt wel mal," zei ze. „Ik begrijp niet, dat moeder nog naar je luis tert. Als ze ooit een landlooper als huis knecht nam, zou hij niet meer wijn uit den kelder stelen, dan Grosvenor de Goede." „Marian! Je mag zulke beschuldigin gen niet uitspreken zonder eenig bewijs." Mevrouw Kilbourne deed haar best streng te zün. „Nou ja, misschien zou ik er een jury niet van kunnen overtuigen, maar ik weet wel zeker, dat je van water uit de bron niet zoo een rooiden neus krijgt. Als vader eert goeden raad van me wil aannemen, dan telt hij de flesschen!" Kane Kilbourne haalde beleefd de schouders op en slenterde naar beneden. Hü was lang, evenals Marian, maar blee- ker en apathisch. De oorzaak hiervan was, dat hij twee-en-twintig jaar oud was, bijna niets te doen had en zelfs daarvoor geen fut had. Marian keek hem na en trok een leelijk gezicht. „Waarom had u me noodig, moeder?" „Ik ik vond, dat je niet zoo lang in de garage moest blijven, kindlief." „Wie zei u, dat ik daar was?" „Grosvenor zag toevallig „O, natuurlijk. Die deftigheid moest weer klikken! Waarom zou ik niet met een landlooper praten als ik er zin in heb? U doet het toch ook." „Ik ben ouder dan jij, Marian; en ik heb een reden." „Een manie bedoelt u, moeder; maar dat doet er niets toe. Ik geloof, dat u dezen keer een goede keus hebt gedaan. Hij hoopte heusch, dat u hem een scheer mes zoudt sturen." Mevrouw Kilbourne's gelaat klaarde op. „Gevoel voor zindelijkheid is altijd een goed teeken," zei ze. „Maar ik moet heusch eens met je overleggen, Marian. Vader komt morgen thuis, en Marian ging makkelijk in een stoel zitten. Dit gebeurde steevast bij eiken nieuwen landlooper.. Mevrouw Kilbourne had ontdekt, dat een manier om vader het nieuws mee te deelen een dankbaar vraagstuk was voor den vindingrijken geest van haar jongste dochter. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1