DE INNEMENDE UiLOBPER
tUWIUIliZn.
N.V. STOOMWASSCHERIJ
„DEN HELDER"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Spaansche reisindrukken.
Ons steeds toenemend aantal klan
ten Is het beste bewijs voor een
goede aflevering.
No. 6958 EERSTE BLAD
DINSDAG 5 MEI 1931.
59ste JAARGANG
Hervatting van de vlootbespreking eerst na de zitting
van den Volkenbondsraad. De Fransche socialisten en geheel zou bestaan uit stroomannen van
de nationale verdediging. - De ontbinding van het^
Roemeensche parlement. - De opstand op Madeira openbaar gemaakte „voorioopige grond-
geëindigd. - Een nieuwe burgeroorlog in China 1
De nieuwe onrust in China.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
F
S9P
i3A +C-.
F*?*?
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Haldersche Courant f 1.50voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, jdem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.0, f 0. 0,
f 1,Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, i 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 et.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J...
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412.
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIÊN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaotion.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres:
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct.
De achtergrond van de beweging tegen
Tsjang schijnt te zijn, dat de malconten
ten hem dictatuurplannen toeschrijven.
Hij zou de nationalen conventie, die a.s.
Dinsdag te Nanking bijeenkomt, en die
T- u.,-.i /••u- wet", tot dictator te proclameeren.
had de Koning besloten, zoowel de Kamer
als den Senaat te ontbinden en nieuwe
verkiezingen uit te schrijven, onderschei
denlijk tegen 1 Juni (Kamer) en 4 Juni
(Senaat). Welk heil het kabinet van deze
verkiezingen verwacht, is niet recht dui
delijk. De oppositie zal, als niet alle tee
kenen bedriegen, toch weer met een ster
ke meerderheid terugkeeren en dan staat
Jorga voor dezelfde moeilijkheden als tot
dusver.
De vlootbesprekingen tusschen Fran
krijk, Italië en Engeland, zullen pas na
de bijeenkomst van den Volkenbondsraad,
volgens een te Parijs ontvangen bericht
te Genève worden hervat.
In Fransche politieke kringen verwacht
men op het oogenblik, niets van hervat
ting der besprekingen, doch men acht het
dringend noodzakelijk, eerst te Genève
persoonlijk van meening te doen wisselen
tusschen de vertegenwoordigers der drie
betrokken mogendheden.
Men is te Parijs van meening, dat da
huidige besprekingen een algemeen poli
tiek probleem betreffen, vooral in ver
band met de geëischte pariteit.
De Fransche marinedeskundige Mas-
sigli is Vrijdag per vliegtuig uit Londen
naar Parijs teruggekeerd. Hij zal tot na
de ontvangst van het antwoord der Itali-
aansche regeering op de Fransche vloot-
voorstellen te Parijs blijven.
Een groot Fransch blad schrijft over de
vlootonderhandelingen, dat men uit den
terugkeer van Massigli niet de gevolg
trekking mag maken, dat de onderhande
lingen voor langen tijd onderbroken wor
den.
Niets rechtvaardigt de opvatting, dat
de vlootovereenkomst ernstig in gevaar
zou zijn. De onderhandelingen zijn niet
afgebroken.
De Fransche socialisten en de nationale
ontwapening. Paul Boncour, de voorzitter
van de commissie uit de Fransche Kamer
voor buitenlandsehe zaken, heeft naar
aanleiding van de 1 Mei-viering, voor de
mijnwerkers van zijn district een rede
voering gehouden over het vraagstuk der
nationale verdediging, welk probleem een
der voornaamste punten vormt van den
aanstaanden socialistischen partijdag.
Paul Boncour legde er den nadruk op,
dat het onmogelijk is, dat frases als „Geen
man en geen cent voor het militairisme" in
de partij van Jaurés worden uitgesproken.
Spr. herinnerde aan den gestorven leider
der socialistische partij en zeide, dat de
verdediging van het vaderland, ondanks
de hooge socialistische idealen, voor de
partij het hoogste vormt, wat haar aan het
vaderland bindt. Het is een beleediging
van de waardigheid der arbeidersklasse, j gouverneur van Kanton, naar Hong-
wanneer men de banden wil ontkennen,kong, wèl een bewijs dat hij zich te Kan
die haar aan het vaderland binden, zelfs ton niet veilig meer gevoelde,
in den tegenwoordigen toestand.
Paul Boncour besloot zijn redevoering
met tot de arbeiders de vraag te richten
of Europa reeds zoo vredelievend gewor
den was, dat men den tijd gekomen kan
achten om al deze opvattingen te wijzi
gen.
DE VOLKSPETITIE TOT
ONTBINDING VAN DEN
PRUISISCHE LANDDAG.
Volgens den voorloopigen uitslag heb
ben van de 26.368.215 kiesgerechtigden in
Pruisen 5.950.929 personen geteekend op
de lijsten der volkspetitie tot ontbinding
van den Pruisischen landdag. Dit is meer
dan de benoodigde 20 procent zoodat de
volksstemming nu moet gehouden worden.
EEN SLOT VOOR KONING ALFONSO.
De opstand op Madeira is geëindigd.Het aanbod algewezen?
De Portugeesche regeering bericht ten- Dezer dagen ig door de Belgische pers
minste dat de opstandelingen zich hebben gemejd da{ de Spaansche graaf Fernan
overgegeven en de leiders in het Engel-1
sche consulaat zijn gevlucht.
Het moreel van de rebellen is gebroken
door een bombardement van den kruiser
Vasco da Gama. Er zijn eenige gewonden.
Engelsche matrozen waren ontscheept om
het leven en de eigendommen van de Eu
gelschen te beschermen. Alle buitenland
sehe bewoners en bezoekers zijn onge
deerd gebleven. Geen enkele burger is ge
wond.
Het merkwaardigst bij deze revolutie
was, dat in tegenstelling met in het
buitenland circuleerende berichten de
bevolking zich vrijwel niet met de bewe
ging heeft ingelaten. Alleen een 400-tal
gedeporteerden toonden zich tegenstan
der van het wettig regiem.
Nunez, eigenaar van het prachtige slot te
Dave-bij-Namen, in de Maasvallei, dit ge
bouw ter beschikking had gesteld van ko
ning Alfonso voor het geval dat deze het
inzicht mocht hebben zich, evenals ex-
keizerin Zita, de hertog van Guise'en de
graaf van Parijs, in België te vestigen.
Naar thans echter van officieuse, goed in
gelichte zijde wordt medegedeeld, zal de
gewezen Spaansche koning van dit vrien
delijke aanbod geen gebruik maken en
zich dus niet in België vestigen.
Staat van beleg te Kanton.
Een V.D. bericht uit Moskou, dat na
tuurlijk met het noodige voorbehoud aan
vaard dient te worden, meldt:
Volgens Russische berichten uit Kan
ton hebben de opstandelingen de staats
bank en de regeeringsgebouwen bezet en
de roode vlag geheschen. In de stad is de
staat van beleg afgekondigd. De insur-
genten hebben een eigen regeering ge
vormd. Aangezien de censuur zeer scherp
is ontbreken nadere bijzonderheden.
i.
De ontbinding van het Roemeensche
kabinet is wel zeer onverwachts gekomen.
Scherpe critiek is op het besluit v%n
den minister-president, prof. Jorga, uit
geoefend en hevige verontwaardiging
was er in de Kamer over ontstaan, zooals
wij in ons vorig nummer nog hebben ver
meld.
De Nw. Rott. Crt. schrijft er o.m. over:
Prof. Jorga, de Roemeensche premier,
heeft het parlement, dat tot aller verras
sing in buitengewone zitting was bijeen
geroepen, meegedeeld dat zijn overleg
met de partijen, die buiten de regeering
staan .vruchteloos was gebleven. De een
had vierkant medewerking geweigerd, de
ander daarvoor onaannemelijke voorwaar
den gesteld. Derhalve was hij, Jorga, tot
de overtuiging gekomen, dat de regeering
geen vertrouwen bij deze partijen geniet.
Daar tegen een oppositie, die in Kamer en
Senaat een groote meerderheid heelt,
geen vruchtbaar werk valt te verrichten,
FEUILLETON
THE DARK CHAPTER
door
E. J. RATH.
„Dank u, mevrouw," luidde het poli-
Feke antwoord.
Ze wees op den stapel boeken.
,,'s Avonds ben je meestal vrij, zoodat
je tijd genoeg hebt om te lozen, 's Avonds
gebruiken we de auto's bijna nooit. Mijn
heer is altijd moe en gaat vroeg naar bed.
Als de kinderen uitgaan, chauffeeren ze
meestal zelf; maar in den regel gaan we
ouderwets vroeg naar bed."
Hü knikte, als bewijs, dat hij haar be
greep.
„Goeden avond Rawlins. Ik ben blij,
dat je van lezen houdt."
«Goeden avond, mevrouw."
Hij keek haar na, totdat ze verdween in
de duisternis; daarna liep hij naar de
en 1F,keeh zi.in schat. Na eeni-
F haatte hij zijn werk en zag
zich zelf glimlachend, in de ruiten
maar1'hV^Oie" pli£hte8etrouw te lezen;
want dan knn n- met fl° auto's>
Trjien loop laten. Hti
zeer lang kon denken over de fnmiiio
Killxmrne, zichzelf en zijn nieuwe
cp Kilbourne Heights.
Rawlins was niet gewoon veel over
Alle waarschuwingen ten spijt, zijn wü
op reis gegaan naar Spanje, een land in
opstand zooals sommigen, die er nooit ge
weest waren, het ons schilderden; een
land, waar de rust niets te wenschen over
laat, zooals wij hoorden van enkelen, die
er zoojuist vandaan kwamen. Een land,
waarvan de een beweerde, dat het wel
eens spoedig van Koninkrijk in Republiek
zou kunnen veranderen en waarvan de
ander volhield, dat het een geboren Ko-
Een nieuwe burgeroorlog in China? ninkrijk is en blijven zal. Wij zijn dus op
Telegrammen uit Sjanghai aan Engelsche reis gegaan, en wij hebben in de dagen,
bladen gewagen van een poging der Zuid- die dezen fameusen verkiezingsdag voor-
Chineesche provincies Kwantoeng, Foe- J afgingen, nog niets bemerkt, dat ons bet
kien, Kweitsjou, Hoenan en Kiangsi, om opgevatte voornemen heeft doen verwen-
zich onafhankelijk te maken. De rust inschen!
het Chineesche rijk is dus weer eens, voor De verbinding tusschen Parijs en Ma
de zooveelste maal, verstoord. Naar het drid, Westelijk van de Pyreneeën, is een
heet moet Jen Sji-sjan, op steun van soort luxe-verbinding in dien zin, dat men
Feng kunnen rekenen. haar in doorgaande wagens siechts in de
Ofschoon deze geruchten vermoedelijk Pullman kan afleggen. Tot aan Bordeaux
overdreven zijn schrijft de Nw. Rott. gaat het langs een traject, waarop bijkans
Crt. broeit er sedert eenige dagen wel de grootste snelheid in Frankrijk wordt
iets in het Zuiden. I bereikt, verklaring wellicht voor de spoor-
Dat blijkt uit den vlucht van Tsjen- wegonerelukken, waaraan deze lijn meer-
Ming-sjoe, den door Tsjang benoemden malen blootstaat. Vanaf Orleans gaat de
naar Hong- weg vele malen langs de Loire, staat schil
derachtige kijkjes toe op verschillende
historische kasteelen, en herinnert de
Ook te Nanking, de hoofdstad van het sportliefhebbers ouder de reizigers steeds
rijk, schijnt niet alles pais en vree te zijn. er aan, dat op dezen bijna 600 km langen
Zoo hebben Soen-fo (een zoon van wijlenweg jaarlijks de fameuse wielerwedstrijd
Soen Jat-sen), die minister van spoorwe- BordeauxParijs wordt gereden, waarin
gen was, en zijn collega van .justitie dezer j eens Nederland den Limburger Cordang
dagen ontslag genomen en zijn naar met over groote belangstelling volgde. Na
Sjanghai uitgeweken, waar zij in de bul- j Bordeaux, zoo mooi aan de monding van
tenlandsche concessie een toevlucht heb- j de rivier gelegen, handelsstad met veel
ben gezocht tegen de wraak van Tsjangbeweging, gaat het door de Landes, dat
kai Sjek. j eigenaardige moerasachtige gebied, waar
Op reis! men dan al niet meer als in de tijden dat
I de Ruyter er strandde, op stelten mag loo-
pen, maar waar toch het uitzicht weinig
afwisselend is. En dan komt Bayonne,
oud, karakteristiek stadje, vanwaar een
mooie weg naar Biarritz, de parel der bad
plaatsen reikt Zou men niet weten, dat
men hier in de onmiddellijke nabijheid
van Spanje vertoeft, men zou het reeds
bemerken aan de opschriften en aan het
uiterlijk der bevolking, en ook aan de aan
biedingen der stationneerende automo
bielen, die uitstapjes maken naar bekende
punten op Spaansch gebied. Men is dan
ook inderdaad spoedig in Spanje; de af
stand van Bayonne naar Handaye is
uiterst ~°ring. De trein dondert over de
brug, die de beide zijden van de kleine
Bidasson-rivier verbindt; bij het betreden
van de brug is men nog in Frankrijk, bij
het veriaten reeds op Spaansch grond
gebied.
Aan de Spaansche grens.
WILHELM IN ASTRAAT 63—67
TEL. 524 8
zichzelf na te denken, maar nu waren er
toch een paar quaesties, die hij onder de
oogen moest zien. Hij wist nog niet, hoe
dit alles zou afloopen, er was ook niet de
minste haast bij. Maar het lag niet in den
menschelijken aard en zeker niet in
den zijnen zijn heil te zoeken in boe
ken, als er zooveel persoonlijker en be
langrijker dingen beslag legden op zijn
geest.
Toen hij er zich op betrapte, dat hij
gaapte, liep hij naar de groote deuren,
die wijd open stonden en begon te slui
ten. Mevrouw Kilbourne had blijkbaar
gelijk de familie ging vroeg naar bed.
Hij zag slechts twee verlichte ramen in
het huis, beide op de bovenverdieping.
Buiten verbraken alleen krekels en kik-
vorschen de rust van hun geheimzinni-
gen, afgebroken zang, die de diepe stilte
nog intenser scheen te maken. Een paar
minuten stond hij in de open deur te luis
teren.
In den lichtcirkel verscheen plotseling
een gedaante, die zoo geruischloos over
het gras kwam aanloopen, dat Rawlins
niets gehoord had. De heer Kilbourne liep
rakelings langs hem de garage in en
wenkte, dat hij de deur moest sluiten.
Rawlins gehoorzaamde en geen woord
werd gesproken, voordat al het licht van
buiten af onzichtbaar was. Toen begon de
heer Kilbourne zich smalend uit te laten
over de literatuur.
Hü bladerde even in „Help u zelf', de
beroemde verzameling levensbeschrijvin
gen door Samuel Smiles, waarmede hij
het grommend weer en de bank gooide.
„Het eenige interessante van dat boek,"
zei hij, „is, dat het een vingerafdruk be
Irun is het Spaansche grensstation. En
zooals wij niet kunnen nalaten om, wan
neer wü tegenwoordig het zoo simpel en
monotoon aandoend station van Esschen
of Emmerik passeeren, te denken aan de
tooneelen van innerlijke vrees en onrust,
die zich hier tijdens den oorlog bij eeni-
die zich hier tijdens den oorlog bij menig
een moeten hebben afgespeeld, zoo den
ken wij onwillekeurig ook eraan, dat in
de jaren der dictatuur in Irun wel heel
scherp controle werd uitgeoefend. Men
bemerkte er niet veel van, en zelfs in da
gen, dat de couranten vol stonden over
een samenzwering, waaraan Spanje ten
prooi heette te zijn, ging het in Irun even
kalm toe als gewoonlijk. Ook ditmaal viel
er wednig bijzonders op te merken; er
waren douaniers; er waren een paar sol
daten, en er waren natuurlijk de Guardas
Civiles. Die zün, èn wat hun uniform èn
wat hun uiterlijk betreft, teekenend voor
Spanje; zij vertegenwoordigen, althans in
de oogen van den vreemdeling, nog altijd
het Spanje van de Reconquista. Flinke,
krachtige figuren, die het midden tus
schen politieman en militair houden, kan
elke regeering tot op het laatst van haar
dagen op hen bouwen. Daadwerkelijke
dienst doen zij hier aan het grensstation
niet; de eigenlijke controle is in andere
handen, maar zij staan gereed om in te
grijpen wanneer het noodig is, en hier
aan de grens is dat in de afgeloopen jaren
meer dan eens noodig geweest!
San Sebastiaan.
Dan alweer een kleine afstand, nu ge
heel Spaansch grondgebied, en de breede
baai van de prachtige badplaats San Se-
vat van iederen landlooper, dien we ge
had hebben. Dat zal je wel zien. Ze waren
nooit gewoon hun handen te wasschen,
voor ze hun geestelijk welzijn begonnen
te verzorgen. Help u zelf! De laatste werd
er door geïnspireerd om er met het zilver
van door te gaan!"
Rawlins stond te luisteren en -wachtte
af, waarvoor de heer Kilbourne eigenlijk
gekomen was.
„Waarom denk je, dat ik hier ben?"
vroeg deze plotseling.
„Ik denk dat we een eindje gaan rijden,
mijnheer."
De heer Kilbourne toonde niet de min
ste verwondering over dit antwoord. Hij
knikte als had hij het verwacht.
„Hoe weet je dat?"
„Ik hoorde u een afspraak maken met
een heer bij het station."
„Voor vanavond? Ja. Ik dacht wel, dat
je het gehoord hadt. Goed dan. We zullen
mijn auto nemen en let er op den knalpot
te sluiten, voor we wegrijden."
Rawlins trok zijn livreijas aan, zette
zijn pet op en liep snel naar den open
wagen. De motor sloeg zoo geruischloos
aan, dat de heer Kilbourne onwillekeu
rig goedkeurend knikte.
„Geen lichten nog", beval hij. „En,
draai het licht in de garage uit, voordat
je de deur opent."
Hij ging voorin zitten en de heele ga
rage werd plotseling stikdonker. Een
oogenblik later opende Rawlins de deu
ren weer en zocht op den tast den weg
naar de auto, afgaand op het zachte dreu
nen van den motor.
Toen ze naar buiten reden, gaf de heer
Kilbourne nog een aanwijzing.
„We moeten het huis vermijden," zei
hij. „Weet je den anderen oprit die om
den siertuin loopt?"
„Jawel, mijnheer."
„Neem dien en wees voorzichtig, dat
je niet op den claxon leunt."
i In groote stilte en zonder hulp van de
lichten om den weg te verkennen, reed
Rawlins voorzichtig en behoedzaam naar
het hek, dat de grens aangaf van Kil
bourne Heights. Eerst toen ze dat bereikt
hadden, tastte de heer Kilbourne naar
het knopje van het electrische licht en een
oogenblik later verspreidde zich een zee
van licht over den weg.
„Nu kan je recht doorrijden, totdat ik
je waarschuw. Rijd niet te hard. Ze heb
ben 's nachts motorpatrouilles en ik
wensch niet bekeurd te worden."
Rawlins knikte slechts. Hij begon te be
grijpen, hoe men met Henry Kilbourne
moest omgaan.
„Niemand, behalve jij en ik," vervolgde
deze onverschillig, „weet iets van dezen
rit af, Rawlins."
„Zeker niet, mijnheer."
„En niemand zal er ooit iets van te
weten komen."
„Neen, mijnheer, natuurlijk niet."
„Als iemand er ooit achter zou komen"
de heer Kilbourne zweeg lang genoeg
om zijn woorden indrukwekkend te ma
ken „dan zal je een zwaren dobber
hebben."
„Jawel, mijnheer, ik denk u ook."
„Wat? Wat bedoel je?" De passagier
keek den chauffeur scherp aan. Daarna
lachte hij schamper en knikte bevesti
gend. „Je snapt de situatie handig, Raw
lins," zei hij. „Jammer, dat je niet een
bastiaan ligt voor ons. Er is in bouw en
uiterlijk van Biarritz en San Sebastiaan,
die over en weer gedurende het geheeie
seizoen worden bezocht, veel overeenkom
stigs, ook veel verschillends. Want San
Sebastiaan is in de eerste plaats badplaats,
en eerst daarna oude stad van het Bas-
kisch land. Tusschen de grens en San Se
bastiaan ligt een kleine, bijkans onaan
zienlijke plaats, die den naam van Pasajes
draagt, en niemand, die het dit kleine
stadje zou aanzien, dat het tot woonplaats
strekte aan de stoutmoedige Baskische
zeevaarders eeuwen door, maar dat het ook
de plaats is geweest waar Lafayette zich
naar de nieuwe wereld inscheepte. De
Ooncha, de prachtige baai, aan weerszij-
den door hooge bergen beschermd, heeft
bad- en havenplaats geschapen, en langs
de Alameda gaat dan ook het mondaine
verkeer van het seizoen. Maar er is ook
oud San Sebastiaan, en het middenpunt
daarvan is het plein, waar men hier en
daar op de huizen nog de nummers terug
vindt, die vroeger, toen er stierengevech
ten werden gehouden, dienst deden. San
Sebastiaan behoort tot het Baskenland, en
wie weet hoe trotsch de Basken zijn op
hun afkomst, zou niet gaarne San Sebas
tiaan dit ontnemen. Maar toch, wie denkt
aan het sombere, afgesloten gedeelte, dat
hoog in de Pyreneeën ligt, en dat gelijkt
op het ontoegankelijkst gebied van Ara-
gon, zoo eenigermate als dat, waarin zich
het plotseling beroemd geworden garni
zoensstadje Jaca bevindt, zal het verschil
tusschen San Sebastiaan en het overig
Baskenland duidelijk merken. Wie hoopte
eigenlijk vanaf de grens iets van de poli
tieke beweging van deze dagen te bemer
ken, vergiste zich.
Baskenland.
De beiiuikc.cung in Baskenland is,
sedert de Karolistische opstand daar
aan de zoogenaamde fuero's, de oude
voorrechten heeft ontnomen, verminderd;
men gelooft het wel of gelooft eigenlijk
heelemaal niet wat daar in Madrid wordt
gedaan. Anders is het en was het ook dit
maal in Santander, Bilbao en geheel Gali-
cië door. Het kan al daarom niet verbazen,
omdat men hier niet alleen met Spanje's
meest beteekenende havens, maar ook met
de uitvoerplaatsen van Spanje's ijzer- en
ertsvoorraden heeft te doen. Daar waar
de arbeid regeert Catalonië leert het
ons ook is meer democratische zin, en
het is een democratische wind, die thans
door Spanje waait om het stof, in bijkans
8 jaren dictatuur opgezameld, van zich af
te schudden. Intusschen, ook in deze ste
den met groote arbeidersbevolking is het
alleen voor degenen, die Spanje eenigs-
zins kennen en het met de noodige op
merkzaamheid beschouwen, duidelijk, dat
er iets bijzonder is. Het Spaansche
straattooneel is levendig op zichzelf, on
geacht in welk deel van Spanje of men
komt.
Burgos.
De reis naar Burgos, de plaats, die bij
kans geen reiziger overslaat, stelt ons di
rect in staat met de realiteit van het
Spaansche landschap kennis te maken.
Want de gemiddelde toerist, die Spanje
op zijn reisprogramma plaatst, heeft
daarover heel eigenaardige en geheel
verkeerde denkbeelden. Nog altijd ziet
men Spanje als_ een uitverkoren land van
het zonnige Zuiden, waar het altiV warm
is en waar altijd de zon schijnt, i voor
keur schaduw afwerpende door palmen
en andere overdadige plantenweelde.
Maar in werkelijkheid wordt het grootste
gedeelte van Spanje ingenomen door een
plateau, Mézeta geheeten, dat Leon, de
beide Castiliën en een groot deel van
Estremadura omvat. De gemiddelde
hoogte van de Mézeta is 800 M., en ten
gevolge van de omringende bergen, die
de wolken tegenhouden, met het plateau
lOStËiflENÏÏenRBPAREEREN
alle soorten wollen Kousen en Sokken, ook de
allerfijnste. Voor nieuw werk zijn wij no. i.
JAAP SNOR, Zuidstraat 19.
Let op den gelen winkel. - Telefoon 512
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Letop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectie
eiken verzachtenden invloed van de zee
winden. Men spreekt er zelfs van drie
maanden hel, waarin de zon brandend de
huid schroeit, en negen maanden water,
waarin het in geheel Castilië bitter, bit
ter koud kan zijn. Zulk klimaat is niet be
vorderlijk aan het leven der planten, en
zoodoende maakt Spanje, zoodra men San
Sebastiaan verlaat, een algemeenen in
druk van dorheid. Wel is de eenzaam
heid, die daarmede gepaard gaat, van
majestueusen aard; wel onderbreken hier
en daar korenvelden de eentonigheid,
maar, men ziet het direct, een rijk, een
gemakkelijk te bebouwen land is deze
hoogvlakte niet.
Dor en armoedig land.
De boomen zijn er zoo
schaarsch, dat er millioenen op het pla
teau hebben geleefd, die in hun leven
nimmer een boom aanschouwden. De af
standen zijn er groot; de wegen zijn er
aanmerkelijk beter dan vroeger, voor
auto zeer goed te berijden. Maar alleen
dan, wanneer men de hellingen van de
gebergten, die de Moseta aan alle kanten
omringen, is overgegaan, komt men aan
de mildere streken, die zich uitstrekken
langs de zee. Zoo verklaart zich het ver
schijnsel, dat Catalonië en Andalusië het
heerlijkst zuidelijk klimaat bieden, en
dat er in de Asturiën en in Galicië tijden
van voorjaarsweelde zijn op hetzelfde
oogenblik dat in Castilië de sneeuw nog
vele gedeelten bedekt en de winter er zich
beetje flinker bent. Misschien ben je dat
ook wel; maar in ieder geval kan je het
een heel emd in de wereld schoppen met
bescheidenheid. Ik zelf zwijg als het graf
Volg mijn voorbeeld."
„Ik zal mijn best doen, mijnheer."
De heer Kilbourne zat een tijdje stil op
zqn sigaar te kauwen en hield den blik
strak gevestigd op den weg. Na eenigen
tyd sprak hij peinzend:
„Alle groote mannen hebben hun zwak
ke oogenblikken. Niemand, al is hij nog
zoo'n reus onder zijn medemensohen,
blijft voortdurend in den rol waarin de
wereld hem ziet. In deze oogenblikken,
dat ze zich onttrekken aan het oog van de
wereld, zijn groote mannen dikwijls als
kleine kinderen. Julius Caesar had zijn
uren van onschuldig vermaak. Napoleon
Bonaparte sloot af en toe de deur in het
aangezicht der menschheid om zich te
gedragen aks een gewoon sterveling.
George Washington verloochende af en
toe de rol van „Vader des Volks" en werd j
de ruwe kolonist. Abraham Lincoln
verveel ik je, Rawlins?"
„Neen, mijnheer".
„Goed! Let op de volgende bocht naar
links. Alle groote mannen verlaten af en
toe hun verheven standpunt, Rawlins
en meestal in het holle van den nacht."
„Jawel, mijnheer."
„In het holle van den nacht, als hun
gezin slaapt."
„Natuurlijk, mijnheer."
„Zoodat zelfs het gezin van een groot
man niet altijd behoeft te ontdekken, dat
hü zoo menschelük is, als de geschiedenis
later aan het licht brengt," zei de heer
Kilbourne met een zucht.
Een dosis Foster's Maagplllen
's avonds bi) het naar bed gaan
genomen, verzekert een goede
nachtrust en verschaft 's morgens
volkomen normale stoelgang.
f 0.65 per flacon.
Rawlins knikte en ging links af.
„Wat de geschiedenis ooit over my zal
vermelden, Rawlins, kan me weinig sche
len. Als ze aan het licht brengt, dat ik me
soms wel twee keer per week te buiten
ging aan een onschuldig spelletje poker,
dan zal ik mij niet in mijn graf om
draaien. De wereld, zal het begrijpen,
maar als mijn vrouw de geschiedenis zou
vóór zyn en zou ontdekken
Hü maakte een veelzeggend gebaar met
beide handen.
„Je begrijpt me zeker wel, Rawlins?"
„Volkomen, münheer."
„Je hebt zelf zeker ook geheimen?"
„Jawel, mijnheer. Dat zal ik niet ontr
kennen."
„Dat hoeft ook niet. Mijn gezin ver
denkt je ervan, geheimen te hebben. Wat
mij betreft, kan je ze voor je houden. Je
geheimen gaan mü niet aan. Maar"
plechtig stak hij den rechter wijsvinger
op „dit zaakje met een vüf-dollar-
limiet in het eerstvolgende huis rechts,
gaat mij alleen aan. Begrepen?"
„Zeker, münheer."
„En zal je het niet vergeten, Rawlins?"
„Neen, mijnheer."
„Goed! Hier slaan we rechtsaf en laat
ik de auto staan. Ga maar zitten slapen,
als je zin hebt. Ik zal je wel opsnorren als
ik je noodig heb."
Rawlins volgde dezen raad zoo letterlijk
op, dat men hem eenige uren later stevig
bij den arm moest heen en weer schud
den, voordat men hem kon wekken. De
heer Kilbourne zat al in de auto en had
bet licht aangedraaid.
(Werdt vervolgd.)