DE INNEMENDE UiLOBPER tUWIUIliZn. N.V. STOOMWASSCHERIJ „DEN HELDER" NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. Spaansche reisindrukken. Ons steeds toenemend aantal klan ten Is het beste bewijs voor een goede aflevering. No. 6958 EERSTE BLAD DINSDAG 5 MEI 1931. 59ste JAARGANG Hervatting van de vlootbespreking eerst na de zitting van den Volkenbondsraad. De Fransche socialisten en geheel zou bestaan uit stroomannen van de nationale verdediging. - De ontbinding van het^ Roemeensche parlement. - De opstand op Madeira openbaar gemaakte „voorioopige grond- geëindigd. - Een nieuwe burgeroorlog in China 1 De nieuwe onrust in China. Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt F S9P i3A +C-. F*?*? COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.Haldersche Courant f 1.50voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, jdem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.0, f 0. 0, f 1,Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, i 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 et.; fr.p.p.6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. O. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER J... Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412. Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIÊN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaotion. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct. De achtergrond van de beweging tegen Tsjang schijnt te zijn, dat de malconten ten hem dictatuurplannen toeschrijven. Hij zou de nationalen conventie, die a.s. Dinsdag te Nanking bijeenkomt, en die T- u.,-.i /••u- wet", tot dictator te proclameeren. had de Koning besloten, zoowel de Kamer als den Senaat te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven, onderschei denlijk tegen 1 Juni (Kamer) en 4 Juni (Senaat). Welk heil het kabinet van deze verkiezingen verwacht, is niet recht dui delijk. De oppositie zal, als niet alle tee kenen bedriegen, toch weer met een ster ke meerderheid terugkeeren en dan staat Jorga voor dezelfde moeilijkheden als tot dusver. De vlootbesprekingen tusschen Fran krijk, Italië en Engeland, zullen pas na de bijeenkomst van den Volkenbondsraad, volgens een te Parijs ontvangen bericht te Genève worden hervat. In Fransche politieke kringen verwacht men op het oogenblik, niets van hervat ting der besprekingen, doch men acht het dringend noodzakelijk, eerst te Genève persoonlijk van meening te doen wisselen tusschen de vertegenwoordigers der drie betrokken mogendheden. Men is te Parijs van meening, dat da huidige besprekingen een algemeen poli tiek probleem betreffen, vooral in ver band met de geëischte pariteit. De Fransche marinedeskundige Mas- sigli is Vrijdag per vliegtuig uit Londen naar Parijs teruggekeerd. Hij zal tot na de ontvangst van het antwoord der Itali- aansche regeering op de Fransche vloot- voorstellen te Parijs blijven. Een groot Fransch blad schrijft over de vlootonderhandelingen, dat men uit den terugkeer van Massigli niet de gevolg trekking mag maken, dat de onderhande lingen voor langen tijd onderbroken wor den. Niets rechtvaardigt de opvatting, dat de vlootovereenkomst ernstig in gevaar zou zijn. De onderhandelingen zijn niet afgebroken. De Fransche socialisten en de nationale ontwapening. Paul Boncour, de voorzitter van de commissie uit de Fransche Kamer voor buitenlandsehe zaken, heeft naar aanleiding van de 1 Mei-viering, voor de mijnwerkers van zijn district een rede voering gehouden over het vraagstuk der nationale verdediging, welk probleem een der voornaamste punten vormt van den aanstaanden socialistischen partijdag. Paul Boncour legde er den nadruk op, dat het onmogelijk is, dat frases als „Geen man en geen cent voor het militairisme" in de partij van Jaurés worden uitgesproken. Spr. herinnerde aan den gestorven leider der socialistische partij en zeide, dat de verdediging van het vaderland, ondanks de hooge socialistische idealen, voor de partij het hoogste vormt, wat haar aan het vaderland bindt. Het is een beleediging van de waardigheid der arbeidersklasse, j gouverneur van Kanton, naar Hong- wanneer men de banden wil ontkennen,kong, wèl een bewijs dat hij zich te Kan die haar aan het vaderland binden, zelfs ton niet veilig meer gevoelde, in den tegenwoordigen toestand. Paul Boncour besloot zijn redevoering met tot de arbeiders de vraag te richten of Europa reeds zoo vredelievend gewor den was, dat men den tijd gekomen kan achten om al deze opvattingen te wijzi gen. DE VOLKSPETITIE TOT ONTBINDING VAN DEN PRUISISCHE LANDDAG. Volgens den voorloopigen uitslag heb ben van de 26.368.215 kiesgerechtigden in Pruisen 5.950.929 personen geteekend op de lijsten der volkspetitie tot ontbinding van den Pruisischen landdag. Dit is meer dan de benoodigde 20 procent zoodat de volksstemming nu moet gehouden worden. EEN SLOT VOOR KONING ALFONSO. De opstand op Madeira is geëindigd.Het aanbod algewezen? De Portugeesche regeering bericht ten- Dezer dagen ig door de Belgische pers minste dat de opstandelingen zich hebben gemejd da{ de Spaansche graaf Fernan overgegeven en de leiders in het Engel-1 sche consulaat zijn gevlucht. Het moreel van de rebellen is gebroken door een bombardement van den kruiser Vasco da Gama. Er zijn eenige gewonden. Engelsche matrozen waren ontscheept om het leven en de eigendommen van de Eu gelschen te beschermen. Alle buitenland sehe bewoners en bezoekers zijn onge deerd gebleven. Geen enkele burger is ge wond. Het merkwaardigst bij deze revolutie was, dat in tegenstelling met in het buitenland circuleerende berichten de bevolking zich vrijwel niet met de bewe ging heeft ingelaten. Alleen een 400-tal gedeporteerden toonden zich tegenstan der van het wettig regiem. Nunez, eigenaar van het prachtige slot te Dave-bij-Namen, in de Maasvallei, dit ge bouw ter beschikking had gesteld van ko ning Alfonso voor het geval dat deze het inzicht mocht hebben zich, evenals ex- keizerin Zita, de hertog van Guise'en de graaf van Parijs, in België te vestigen. Naar thans echter van officieuse, goed in gelichte zijde wordt medegedeeld, zal de gewezen Spaansche koning van dit vrien delijke aanbod geen gebruik maken en zich dus niet in België vestigen. Staat van beleg te Kanton. Een V.D. bericht uit Moskou, dat na tuurlijk met het noodige voorbehoud aan vaard dient te worden, meldt: Volgens Russische berichten uit Kan ton hebben de opstandelingen de staats bank en de regeeringsgebouwen bezet en de roode vlag geheschen. In de stad is de staat van beleg afgekondigd. De insur- genten hebben een eigen regeering ge vormd. Aangezien de censuur zeer scherp is ontbreken nadere bijzonderheden. i. De ontbinding van het Roemeensche kabinet is wel zeer onverwachts gekomen. Scherpe critiek is op het besluit v%n den minister-president, prof. Jorga, uit geoefend en hevige verontwaardiging was er in de Kamer over ontstaan, zooals wij in ons vorig nummer nog hebben ver meld. De Nw. Rott. Crt. schrijft er o.m. over: Prof. Jorga, de Roemeensche premier, heeft het parlement, dat tot aller verras sing in buitengewone zitting was bijeen geroepen, meegedeeld dat zijn overleg met de partijen, die buiten de regeering staan .vruchteloos was gebleven. De een had vierkant medewerking geweigerd, de ander daarvoor onaannemelijke voorwaar den gesteld. Derhalve was hij, Jorga, tot de overtuiging gekomen, dat de regeering geen vertrouwen bij deze partijen geniet. Daar tegen een oppositie, die in Kamer en Senaat een groote meerderheid heelt, geen vruchtbaar werk valt te verrichten, FEUILLETON THE DARK CHAPTER door E. J. RATH. „Dank u, mevrouw," luidde het poli- Feke antwoord. Ze wees op den stapel boeken. ,,'s Avonds ben je meestal vrij, zoodat je tijd genoeg hebt om te lozen, 's Avonds gebruiken we de auto's bijna nooit. Mijn heer is altijd moe en gaat vroeg naar bed. Als de kinderen uitgaan, chauffeeren ze meestal zelf; maar in den regel gaan we ouderwets vroeg naar bed." Hü knikte, als bewijs, dat hij haar be greep. „Goeden avond Rawlins. Ik ben blij, dat je van lezen houdt." «Goeden avond, mevrouw." Hij keek haar na, totdat ze verdween in de duisternis; daarna liep hij naar de en 1F,keeh zi.in schat. Na eeni- F haatte hij zijn werk en zag zich zelf glimlachend, in de ruiten maar1'hV^Oie" pli£hte8etrouw te lezen; want dan knn n- met fl° auto's> Trjien loop laten. Hti zeer lang kon denken over de fnmiiio Killxmrne, zichzelf en zijn nieuwe cp Kilbourne Heights. Rawlins was niet gewoon veel over Alle waarschuwingen ten spijt, zijn wü op reis gegaan naar Spanje, een land in opstand zooals sommigen, die er nooit ge weest waren, het ons schilderden; een land, waar de rust niets te wenschen over laat, zooals wij hoorden van enkelen, die er zoojuist vandaan kwamen. Een land, waarvan de een beweerde, dat het wel eens spoedig van Koninkrijk in Republiek zou kunnen veranderen en waarvan de ander volhield, dat het een geboren Ko- Een nieuwe burgeroorlog in China? ninkrijk is en blijven zal. Wij zijn dus op Telegrammen uit Sjanghai aan Engelsche reis gegaan, en wij hebben in de dagen, bladen gewagen van een poging der Zuid- die dezen fameusen verkiezingsdag voor- Chineesche provincies Kwantoeng, Foe- J afgingen, nog niets bemerkt, dat ons bet kien, Kweitsjou, Hoenan en Kiangsi, om opgevatte voornemen heeft doen verwen- zich onafhankelijk te maken. De rust inschen! het Chineesche rijk is dus weer eens, voor De verbinding tusschen Parijs en Ma de zooveelste maal, verstoord. Naar het drid, Westelijk van de Pyreneeën, is een heet moet Jen Sji-sjan, op steun van soort luxe-verbinding in dien zin, dat men Feng kunnen rekenen. haar in doorgaande wagens siechts in de Ofschoon deze geruchten vermoedelijk Pullman kan afleggen. Tot aan Bordeaux overdreven zijn schrijft de Nw. Rott. gaat het langs een traject, waarop bijkans Crt. broeit er sedert eenige dagen wel de grootste snelheid in Frankrijk wordt iets in het Zuiden. I bereikt, verklaring wellicht voor de spoor- Dat blijkt uit den vlucht van Tsjen- wegonerelukken, waaraan deze lijn meer- Ming-sjoe, den door Tsjang benoemden malen blootstaat. Vanaf Orleans gaat de naar Hong- weg vele malen langs de Loire, staat schil derachtige kijkjes toe op verschillende historische kasteelen, en herinnert de Ook te Nanking, de hoofdstad van het sportliefhebbers ouder de reizigers steeds rijk, schijnt niet alles pais en vree te zijn. er aan, dat op dezen bijna 600 km langen Zoo hebben Soen-fo (een zoon van wijlenweg jaarlijks de fameuse wielerwedstrijd Soen Jat-sen), die minister van spoorwe- BordeauxParijs wordt gereden, waarin gen was, en zijn collega van .justitie dezer j eens Nederland den Limburger Cordang dagen ontslag genomen en zijn naar met over groote belangstelling volgde. Na Sjanghai uitgeweken, waar zij in de bul- j Bordeaux, zoo mooi aan de monding van tenlandsche concessie een toevlucht heb- j de rivier gelegen, handelsstad met veel ben gezocht tegen de wraak van Tsjangbeweging, gaat het door de Landes, dat kai Sjek. j eigenaardige moerasachtige gebied, waar Op reis! men dan al niet meer als in de tijden dat I de Ruyter er strandde, op stelten mag loo- pen, maar waar toch het uitzicht weinig afwisselend is. En dan komt Bayonne, oud, karakteristiek stadje, vanwaar een mooie weg naar Biarritz, de parel der bad plaatsen reikt Zou men niet weten, dat men hier in de onmiddellijke nabijheid van Spanje vertoeft, men zou het reeds bemerken aan de opschriften en aan het uiterlijk der bevolking, en ook aan de aan biedingen der stationneerende automo bielen, die uitstapjes maken naar bekende punten op Spaansch gebied. Men is dan ook inderdaad spoedig in Spanje; de af stand van Bayonne naar Handaye is uiterst ~°ring. De trein dondert over de brug, die de beide zijden van de kleine Bidasson-rivier verbindt; bij het betreden van de brug is men nog in Frankrijk, bij het veriaten reeds op Spaansch grond gebied. Aan de Spaansche grens. WILHELM IN ASTRAAT 63—67 TEL. 524 8 zichzelf na te denken, maar nu waren er toch een paar quaesties, die hij onder de oogen moest zien. Hij wist nog niet, hoe dit alles zou afloopen, er was ook niet de minste haast bij. Maar het lag niet in den menschelijken aard en zeker niet in den zijnen zijn heil te zoeken in boe ken, als er zooveel persoonlijker en be langrijker dingen beslag legden op zijn geest. Toen hij er zich op betrapte, dat hij gaapte, liep hij naar de groote deuren, die wijd open stonden en begon te slui ten. Mevrouw Kilbourne had blijkbaar gelijk de familie ging vroeg naar bed. Hij zag slechts twee verlichte ramen in het huis, beide op de bovenverdieping. Buiten verbraken alleen krekels en kik- vorschen de rust van hun geheimzinni- gen, afgebroken zang, die de diepe stilte nog intenser scheen te maken. Een paar minuten stond hij in de open deur te luis teren. In den lichtcirkel verscheen plotseling een gedaante, die zoo geruischloos over het gras kwam aanloopen, dat Rawlins niets gehoord had. De heer Kilbourne liep rakelings langs hem de garage in en wenkte, dat hij de deur moest sluiten. Rawlins gehoorzaamde en geen woord werd gesproken, voordat al het licht van buiten af onzichtbaar was. Toen begon de heer Kilbourne zich smalend uit te laten over de literatuur. Hü bladerde even in „Help u zelf', de beroemde verzameling levensbeschrijvin gen door Samuel Smiles, waarmede hij het grommend weer en de bank gooide. „Het eenige interessante van dat boek," zei hij, „is, dat het een vingerafdruk be Irun is het Spaansche grensstation. En zooals wij niet kunnen nalaten om, wan neer wü tegenwoordig het zoo simpel en monotoon aandoend station van Esschen of Emmerik passeeren, te denken aan de tooneelen van innerlijke vrees en onrust, die zich hier tijdens den oorlog bij eeni- die zich hier tijdens den oorlog bij menig een moeten hebben afgespeeld, zoo den ken wij onwillekeurig ook eraan, dat in de jaren der dictatuur in Irun wel heel scherp controle werd uitgeoefend. Men bemerkte er niet veel van, en zelfs in da gen, dat de couranten vol stonden over een samenzwering, waaraan Spanje ten prooi heette te zijn, ging het in Irun even kalm toe als gewoonlijk. Ook ditmaal viel er wednig bijzonders op te merken; er waren douaniers; er waren een paar sol daten, en er waren natuurlijk de Guardas Civiles. Die zün, èn wat hun uniform èn wat hun uiterlijk betreft, teekenend voor Spanje; zij vertegenwoordigen, althans in de oogen van den vreemdeling, nog altijd het Spanje van de Reconquista. Flinke, krachtige figuren, die het midden tus schen politieman en militair houden, kan elke regeering tot op het laatst van haar dagen op hen bouwen. Daadwerkelijke dienst doen zij hier aan het grensstation niet; de eigenlijke controle is in andere handen, maar zij staan gereed om in te grijpen wanneer het noodig is, en hier aan de grens is dat in de afgeloopen jaren meer dan eens noodig geweest! San Sebastiaan. Dan alweer een kleine afstand, nu ge heel Spaansch grondgebied, en de breede baai van de prachtige badplaats San Se- vat van iederen landlooper, dien we ge had hebben. Dat zal je wel zien. Ze waren nooit gewoon hun handen te wasschen, voor ze hun geestelijk welzijn begonnen te verzorgen. Help u zelf! De laatste werd er door geïnspireerd om er met het zilver van door te gaan!" Rawlins stond te luisteren en -wachtte af, waarvoor de heer Kilbourne eigenlijk gekomen was. „Waarom denk je, dat ik hier ben?" vroeg deze plotseling. „Ik denk dat we een eindje gaan rijden, mijnheer." De heer Kilbourne toonde niet de min ste verwondering over dit antwoord. Hij knikte als had hij het verwacht. „Hoe weet je dat?" „Ik hoorde u een afspraak maken met een heer bij het station." „Voor vanavond? Ja. Ik dacht wel, dat je het gehoord hadt. Goed dan. We zullen mijn auto nemen en let er op den knalpot te sluiten, voor we wegrijden." Rawlins trok zijn livreijas aan, zette zijn pet op en liep snel naar den open wagen. De motor sloeg zoo geruischloos aan, dat de heer Kilbourne onwillekeu rig goedkeurend knikte. „Geen lichten nog", beval hij. „En, draai het licht in de garage uit, voordat je de deur opent." Hij ging voorin zitten en de heele ga rage werd plotseling stikdonker. Een oogenblik later opende Rawlins de deu ren weer en zocht op den tast den weg naar de auto, afgaand op het zachte dreu nen van den motor. Toen ze naar buiten reden, gaf de heer Kilbourne nog een aanwijzing. „We moeten het huis vermijden," zei hij. „Weet je den anderen oprit die om den siertuin loopt?" „Jawel, mijnheer." „Neem dien en wees voorzichtig, dat je niet op den claxon leunt." i In groote stilte en zonder hulp van de lichten om den weg te verkennen, reed Rawlins voorzichtig en behoedzaam naar het hek, dat de grens aangaf van Kil bourne Heights. Eerst toen ze dat bereikt hadden, tastte de heer Kilbourne naar het knopje van het electrische licht en een oogenblik later verspreidde zich een zee van licht over den weg. „Nu kan je recht doorrijden, totdat ik je waarschuw. Rijd niet te hard. Ze heb ben 's nachts motorpatrouilles en ik wensch niet bekeurd te worden." Rawlins knikte slechts. Hij begon te be grijpen, hoe men met Henry Kilbourne moest omgaan. „Niemand, behalve jij en ik," vervolgde deze onverschillig, „weet iets van dezen rit af, Rawlins." „Zeker niet, mijnheer." „En niemand zal er ooit iets van te weten komen." „Neen, mijnheer, natuurlijk niet." „Als iemand er ooit achter zou komen" de heer Kilbourne zweeg lang genoeg om zijn woorden indrukwekkend te ma ken „dan zal je een zwaren dobber hebben." „Jawel, mijnheer, ik denk u ook." „Wat? Wat bedoel je?" De passagier keek den chauffeur scherp aan. Daarna lachte hij schamper en knikte bevesti gend. „Je snapt de situatie handig, Raw lins," zei hij. „Jammer, dat je niet een bastiaan ligt voor ons. Er is in bouw en uiterlijk van Biarritz en San Sebastiaan, die over en weer gedurende het geheeie seizoen worden bezocht, veel overeenkom stigs, ook veel verschillends. Want San Sebastiaan is in de eerste plaats badplaats, en eerst daarna oude stad van het Bas- kisch land. Tusschen de grens en San Se bastiaan ligt een kleine, bijkans onaan zienlijke plaats, die den naam van Pasajes draagt, en niemand, die het dit kleine stadje zou aanzien, dat het tot woonplaats strekte aan de stoutmoedige Baskische zeevaarders eeuwen door, maar dat het ook de plaats is geweest waar Lafayette zich naar de nieuwe wereld inscheepte. De Ooncha, de prachtige baai, aan weerszij- den door hooge bergen beschermd, heeft bad- en havenplaats geschapen, en langs de Alameda gaat dan ook het mondaine verkeer van het seizoen. Maar er is ook oud San Sebastiaan, en het middenpunt daarvan is het plein, waar men hier en daar op de huizen nog de nummers terug vindt, die vroeger, toen er stierengevech ten werden gehouden, dienst deden. San Sebastiaan behoort tot het Baskenland, en wie weet hoe trotsch de Basken zijn op hun afkomst, zou niet gaarne San Sebas tiaan dit ontnemen. Maar toch, wie denkt aan het sombere, afgesloten gedeelte, dat hoog in de Pyreneeën ligt, en dat gelijkt op het ontoegankelijkst gebied van Ara- gon, zoo eenigermate als dat, waarin zich het plotseling beroemd geworden garni zoensstadje Jaca bevindt, zal het verschil tusschen San Sebastiaan en het overig Baskenland duidelijk merken. Wie hoopte eigenlijk vanaf de grens iets van de poli tieke beweging van deze dagen te bemer ken, vergiste zich. Baskenland. De beiiuikc.cung in Baskenland is, sedert de Karolistische opstand daar aan de zoogenaamde fuero's, de oude voorrechten heeft ontnomen, verminderd; men gelooft het wel of gelooft eigenlijk heelemaal niet wat daar in Madrid wordt gedaan. Anders is het en was het ook dit maal in Santander, Bilbao en geheel Gali- cië door. Het kan al daarom niet verbazen, omdat men hier niet alleen met Spanje's meest beteekenende havens, maar ook met de uitvoerplaatsen van Spanje's ijzer- en ertsvoorraden heeft te doen. Daar waar de arbeid regeert Catalonië leert het ons ook is meer democratische zin, en het is een democratische wind, die thans door Spanje waait om het stof, in bijkans 8 jaren dictatuur opgezameld, van zich af te schudden. Intusschen, ook in deze ste den met groote arbeidersbevolking is het alleen voor degenen, die Spanje eenigs- zins kennen en het met de noodige op merkzaamheid beschouwen, duidelijk, dat er iets bijzonder is. Het Spaansche straattooneel is levendig op zichzelf, on geacht in welk deel van Spanje of men komt. Burgos. De reis naar Burgos, de plaats, die bij kans geen reiziger overslaat, stelt ons di rect in staat met de realiteit van het Spaansche landschap kennis te maken. Want de gemiddelde toerist, die Spanje op zijn reisprogramma plaatst, heeft daarover heel eigenaardige en geheel verkeerde denkbeelden. Nog altijd ziet men Spanje als_ een uitverkoren land van het zonnige Zuiden, waar het altiV warm is en waar altijd de zon schijnt, i voor keur schaduw afwerpende door palmen en andere overdadige plantenweelde. Maar in werkelijkheid wordt het grootste gedeelte van Spanje ingenomen door een plateau, Mézeta geheeten, dat Leon, de beide Castiliën en een groot deel van Estremadura omvat. De gemiddelde hoogte van de Mézeta is 800 M., en ten gevolge van de omringende bergen, die de wolken tegenhouden, met het plateau lOStËiflENÏÏenRBPAREEREN alle soorten wollen Kousen en Sokken, ook de allerfijnste. Voor nieuw werk zijn wij no. i. JAAP SNOR, Zuidstraat 19. Let op den gelen winkel. - Telefoon 512 Groote sorteering, in effen en gewerkt, 75 cent per el. Verkrijgbaar bij: Letop naam op den zelfkant Vraagt onze stalen -collectie eiken verzachtenden invloed van de zee winden. Men spreekt er zelfs van drie maanden hel, waarin de zon brandend de huid schroeit, en negen maanden water, waarin het in geheel Castilië bitter, bit ter koud kan zijn. Zulk klimaat is niet be vorderlijk aan het leven der planten, en zoodoende maakt Spanje, zoodra men San Sebastiaan verlaat, een algemeenen in druk van dorheid. Wel is de eenzaam heid, die daarmede gepaard gaat, van majestueusen aard; wel onderbreken hier en daar korenvelden de eentonigheid, maar, men ziet het direct, een rijk, een gemakkelijk te bebouwen land is deze hoogvlakte niet. Dor en armoedig land. De boomen zijn er zoo schaarsch, dat er millioenen op het pla teau hebben geleefd, die in hun leven nimmer een boom aanschouwden. De af standen zijn er groot; de wegen zijn er aanmerkelijk beter dan vroeger, voor auto zeer goed te berijden. Maar alleen dan, wanneer men de hellingen van de gebergten, die de Moseta aan alle kanten omringen, is overgegaan, komt men aan de mildere streken, die zich uitstrekken langs de zee. Zoo verklaart zich het ver schijnsel, dat Catalonië en Andalusië het heerlijkst zuidelijk klimaat bieden, en dat er in de Asturiën en in Galicië tijden van voorjaarsweelde zijn op hetzelfde oogenblik dat in Castilië de sneeuw nog vele gedeelten bedekt en de winter er zich beetje flinker bent. Misschien ben je dat ook wel; maar in ieder geval kan je het een heel emd in de wereld schoppen met bescheidenheid. Ik zelf zwijg als het graf Volg mijn voorbeeld." „Ik zal mijn best doen, mijnheer." De heer Kilbourne zat een tijdje stil op zqn sigaar te kauwen en hield den blik strak gevestigd op den weg. Na eenigen tyd sprak hij peinzend: „Alle groote mannen hebben hun zwak ke oogenblikken. Niemand, al is hij nog zoo'n reus onder zijn medemensohen, blijft voortdurend in den rol waarin de wereld hem ziet. In deze oogenblikken, dat ze zich onttrekken aan het oog van de wereld, zijn groote mannen dikwijls als kleine kinderen. Julius Caesar had zijn uren van onschuldig vermaak. Napoleon Bonaparte sloot af en toe de deur in het aangezicht der menschheid om zich te gedragen aks een gewoon sterveling. George Washington verloochende af en toe de rol van „Vader des Volks" en werd j de ruwe kolonist. Abraham Lincoln verveel ik je, Rawlins?" „Neen, mijnheer". „Goed! Let op de volgende bocht naar links. Alle groote mannen verlaten af en toe hun verheven standpunt, Rawlins en meestal in het holle van den nacht." „Jawel, mijnheer." „In het holle van den nacht, als hun gezin slaapt." „Natuurlijk, mijnheer." „Zoodat zelfs het gezin van een groot man niet altijd behoeft te ontdekken, dat hü zoo menschelük is, als de geschiedenis later aan het licht brengt," zei de heer Kilbourne met een zucht. Een dosis Foster's Maagplllen 's avonds bi) het naar bed gaan genomen, verzekert een goede nachtrust en verschaft 's morgens volkomen normale stoelgang. f 0.65 per flacon. Rawlins knikte en ging links af. „Wat de geschiedenis ooit over my zal vermelden, Rawlins, kan me weinig sche len. Als ze aan het licht brengt, dat ik me soms wel twee keer per week te buiten ging aan een onschuldig spelletje poker, dan zal ik mij niet in mijn graf om draaien. De wereld, zal het begrijpen, maar als mijn vrouw de geschiedenis zou vóór zyn en zou ontdekken Hü maakte een veelzeggend gebaar met beide handen. „Je begrijpt me zeker wel, Rawlins?" „Volkomen, münheer." „Je hebt zelf zeker ook geheimen?" „Jawel, mijnheer. Dat zal ik niet ontr kennen." „Dat hoeft ook niet. Mijn gezin ver denkt je ervan, geheimen te hebben. Wat mij betreft, kan je ze voor je houden. Je geheimen gaan mü niet aan. Maar" plechtig stak hij den rechter wijsvinger op „dit zaakje met een vüf-dollar- limiet in het eerstvolgende huis rechts, gaat mij alleen aan. Begrepen?" „Zeker, münheer." „En zal je het niet vergeten, Rawlins?" „Neen, mijnheer." „Goed! Hier slaan we rechtsaf en laat ik de auto staan. Ga maar zitten slapen, als je zin hebt. Ik zal je wel opsnorren als ik je noodig heb." Rawlins volgde dezen raad zoo letterlijk op, dat men hem eenige uren later stevig bij den arm moest heen en weer schud den, voordat men hem kon wekken. De heer Kilbourne zat al in de auto en had bet licht aangedraaid. (Werdt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1