VAN DINSDAG 2 JUNI 1931. TWEEDE EK LAATSTE BLAD. STADSNIEUWS Het einde der i.O.L.T.H.A. Wij DAMES- en KINDER-MANTELS Ernstig motorongeluk bij de Blauwe Keet. Een niet doorgegane vergadering van marinepersoneel. DE SLUITING VAN DE BOLTHA. OPENING VAN HET ZWEMGEBOUWTJE VAN DE H.Z.V. Licht op voor allo voertuigen: Zomerlijd. Dinsdag 2 Juni21.39 uur Woensdag 3 21.40 HR. MS. „WACHTSCHIP" IN REPARATIE. Naar men ons meedeelt is Hr. Ms. Wachtschip voor reparatie naar de Marinewerf gebracht. Hr. Ms. logement schip „Buffel" zal in dien tijd als Wacht schip dienst doen. Men schat de duur van deze periodieke reparatie op twee maan den. POLDER „HET KOEGRAS". De vergadering van hoofdingelanden van den polder „Het Koegras" vond Za terdagmiddag plaats in hotel Bellevue. Aanwezig waren de heeren Jb. J. Ver- faille, voorzitter, en de hoofdingelanden C. Dito, Grin, C. R. Segers, J. v. d. Berg, J. F. Roozen, C. Hoogschagen, P. Visser, G. W. Jimmink, D. Sleutel en D. Vries. Afwezig met kennisgeving de heeren jhr. Laman Trip, Blankman en Tromp. De notulen worden gelezen en onver anderd goedgekeurd. De voorzitter zegt, dat de medaille die door het polderbestuur voor de „Boltha" beschikbaar is gesteld, toegekend is aan den heer Ed. Nieuwen- huis, te Koegras. De rekening en verant woording worden hierop aangenomen. De ontvangsten bedragen 45.936.57, de uit gaven 50.024.02, alzoo een nadeelig saldo van 4087.45. De geloofsbrieven van de op 16 Mei ge kozen hoofdingelanden C. R. Segers en J. v. d. Berg worden onderzocht en in orde bevonden, waarop tot hun toelating wordt geadviseerd. De voorzitter wenscht de nieuwe hoofd ingelanden geluk met hunne benoeming en hoopt dat zij veel mogen bijdragen tot den bloei van den polder. De heer D. Vries welke aan de buurt van aftreden was, werd met algemeene stemmen herkozen en nam zijn herbenoe ming aan. De rondvraag leverde niets op, waarna sluiting volgde. Met de B.O.L.T.H.A. is het, nu wü dit schrijven, afgeloopen, totaal, geheel en al. Uit, fini. En laat ons eerlijk zijn (nu achteraf mag dat wel gezegd worden) het werd ti.jd ook: er waren nog slechts zeer weinig bloemen .in bloei, dezen Zondag, en van de fleurigheid en kleurigheid der entrée, zooals wü die nog voor kort ken den, was thans geen sprake meer. Maar- tot het laatst toe zijn de Helderschen de BOLTHA trouw gebleven; ook dezen al- lerlaatsten Zondagavond waren er eenige honderden bezoekers. Dat er niet meer waren, behoeft niet te verwonderen, want het was vrij frisch des avonds en er was geen sprake van een mooien zomerschen Mei-avond. De prijsuitreiking. Zaterdagmiddag dan had, zooals wij reeds mededeelden, ten stadihuize de prijs uitreiking plaats aan de inzenders. Daar toe waren te half vier de verschillende heeren van de diverse comité's, alsmede de heeren inzenders zelf op enkelen na in de trouwzaal aanwezig. Wij merkten daar o.a. op het volledig Dage- lijksch Bestuur der gemeente, n.1. burge meester Driessen, de heer Kamman, secre taris en de wethouders Bok, de Zwart en Smits. Verder het Dagelüksoh Bestuur der gemeente Anna Paulowna, n.1. de bur gemeester, de heer Lovink en de wethou ders Lubbert en Stammes. Het Dage- liiksch Bestuur der tentoonstelling was njet een enkele uitzondering, tegenwoor dig, eveneens het Hoofdoomité en ver schillende leden van sub-comités. Afscheidswoord van burge meester Driessen. Burgemeester Driessen riep den heeren het welkom toe. Onze gedachten, aldus spr., gaan terug naar ongeveer een jaar geleden, toen in den boezem van het Departement Den Helder van de Maat schappij voor Nijverheid en van Helder's Belang het denkbeeld ontsproot dezer tentoonstelling. Wij waren eerst ietwat huiverig hiermede te beginnen, maar onze vrees vervaagde al spoedig, toen bij de kweekers zelve het denkbeeld in goede aarde viel, en maakte plaats voor het be grip, dat een dergelijke tentoonstelling kans van slagen had. En nu wij aan het pinde dezer tentoonstelling zijn, aldus de Burgemeester, mogen wij zeker de kwee kers dankbaar zijn voor hun steun, waar door onze tentoonstelling zoo goed is ge slaagd. Het gemeentebestuur heeft dien steun op prijs gesteld door deze zaal voor de uitreiking der medailles en andere prij zen beschikbaar te stellen. Wij danken alle heeren kweekers voor hun medewer king, en ook de heeren van het Boltha- i!est uur en de verschillende gub-oomité's. verzuimd één comité op te t verzuim ons nog wel eens cmS H>m weers- ffehfid van' mi" meer medewerking den, dan waie zïrhetTrLT'^^i^T taat beter m.u'mvi J flnaneieele resul- dekwee^rSVlT üit hebl>™ noch ue xweexeis, noch het hoofdcomité in h* hand en zoo willen wfj dankbaar zL Voï WM gegeven ,s en wat tot stand* i3 Z De Voorzitter van het Hoofd-comité, de lieei Notaris Schreuder, dankt ^./(Kirden van den Burgemeester. Het Heldersche gemeentehuis wordt zoo langzamerhand bekend om zijn gastvrij heid zégt spr. Tot in Zuid-Afrika toe wordtt dm gastvrijheid .mund Burgemeester Lovink dankt de •gemeente Den Helder. Burgemeester Lovink van Anna Paulowna krijgt vervolgens het woord, fj^n liet Departement van de Mij. van Nijverheid zich tot de Kweekersvereen. wendde om medewerking, zag men in den boezem dier vereeniging niet het voordeel van zoo'n tentoonstelling in Den Helder in. Nochtans werd volledige medewerking toegezegd. De kweekers zijn wel van opinie veranderd; zij hebben ervaren, dat de tentoonstelling wel deggeliik voordeel heeft gebracht. Namens de gemeente Anna Paulowna en ook en vooral namens de kweekers brengt spr. een woord van hartelijken dank aan het Hoofdcomité. Er kwam iemand by' spr., die hem vroeg: „Zijn die Donkere Duinen werkelijk zoo mooi?" Hii had in Amsterdam, in Leiden, overal reclamebiljetten gezien. Spr. brengt een woord van warme hulde aan het werk van die Reclame-oommissie! En als het Hoofdbestuur in de toekomst wederom een beroep zon doen op de medewerking der kweekers of ook op die van de bevol king van Anna Paulowna, dan zal zeer zeker die medewerking met nog meer enthousiasme dan thans geschiedt, worden gegeven! De prijsuitreiking. De prijsuitreiking, welke hierna volgde, geschiedde door den heer Notaris Schreu der, die vooraf de juryleden dank zegde voor hun belangeloos werk. Hy hoopte; dat de heeren nog tal van jaren zich in bet bezit dezer prijzen zullen mogen ver heugen en dat liet zien daarvan aange name herinneringen aan de B.O.L.T.H.A. wakker roept, Wij hebben de lijst dezer prijswinnaars reeds vroeger gepubliceerd. Dankwoord namens de kweekers. De heer A. van den Bergh Cz., te Anna Paulowna, spreekt namens de Alg. Kweekersvereeniging en de verdere in zenders. Spr. wil terugdenken aan de eer ste besprekingen over deze tentoonstel ling. Wij stonden, zegt spr„ voor een groot vraagstuk; ons werd gevraagd hoe wij dachten over een volle grondstentoon- stelling. De groote vraag voor ons was waar een geschikt terrein te vinden; in Breezand zelf was dat uitgesloten. Toen werd de goede gedachte gelanceerd van de Donkere Duinen. De meesten onzer ken den ze niet, en wisten totaal niet wat dit voor gelegenheid was. De besprekingen leidden er toe, dat wij den heer Van Em- pelen in den arm namen, die zeide, dat daar wel iets van een tentoonstelling te maken was. Na de thans opgedane erva ringen kan ik, zegt spr., de gemeente Den Helder gelukwensohen met zoo'n terrein en wfj drukken den wensch uit, dat de tentoonstelling, die hier is gehouden, in de toekomst moge leiden tot grooter be kendheid van Den Helder zelf. Onlangs zeide iemand in een gesprek tot spr., dat hii zich in Den Helder steeds zoo thuis voelde. Diezelfde ervaring hebben wij ook opgedaan, en spr. wenscht burgemeester en inwoners geluk met die eigenschap. Met een woord van dank voor de beschik baar gestelde prijzen eindigt spr. Vorstelijk geschenk der kweekers. Burgemeester Driessen, die den spr. dank zegt voor zijn vriendelijke woor den, heeft nog verzuimd mede te deelen, dat de kweekers een groot aantal bollen, meente ten geschenke hebben aangebo- thans in den grond zittend, aan de ge- den, zoodat ook in de toekomst die in de Donkere Duinen zullen opsieren. De ge meente stelt dit cadeau natuurlijk bizon- der op prijs. Deze mededeeling wordt met luid ap plaus begroet. Notaris Schreuder bracht ten slotte dank aan den architect, den heer Van Empelen, voor diens arbeid en dank te den Burgemeester voor de verleende gastvrijheid inzake deze zaal. Gezamenlijk begaven zich de aanwezi gen nu naar het Badhotel te Huisduinen, waar de dag met een maaltijd besloten werd. Zondagavond in de „Donkere Duinen". Zooais wü hierboven reeds zeiden, was tengevolge van het vrij kille weer het aan tal bezoekers op dezen laatsten tentoon stellingsavond niet zoo druk als anders wellicht het geval ware geweest. Maar er waren desondanks vele honderden in het uitgestrekte duinterrein aanwezig. Op verschillende plaatsen waren groote schijnwerpers geplaatst, die tot ver in den omtrek het terrein verlichtten. Toen het goed donker was geworden, werden op verschillende duinheuvels de benigaalsche verlichtingen aangestoken, (de schijnwer pers gingen toen zoolang uit), hetgeen een fantastisch gezicht opleverde en deed denken aan de vuren der oude Germanen (al hebben we die persoonlijk niet bijge woond). En het leelc wel of de maan ook schik had in die illuminatie, want zij kwam met haar vriendelijk bolrond ge zicht kijken en verliet ons al dien tijd niet meer. En het was precies of zii lachte. Een booze tong zei, dat ze ons uitlachte, omdat zij zelve veel mooier illumineerde, maar dat was laster. Toen het bengaalsdie licht op was gebrand, kregen we het magne siumlicht, en dat was schitterend en ge weldig. Daartegen moest vrouw Lima het afleggen. O den nehooni, o den neboom, hoe groen zijn uwe bladerent En toen waren we er nog niet, want in middels was er op „Duinoord" een gewel dige massa publiek büeen. Allemaal van dat soort bras-dessus-bras-dessous, u weet wel, en ze waren, toen wij binnenkwamen, juist aan het uitdragen van den dennen boom. 't Ging op treurmuziek, maar erg treurig was die niet. Een aantal kellners droegen den boom een eind in de vochtige wei en daar werd er al heel spoedig den brand in gestoken. Ook de denneboom brandde reusachtig, een waar auto-da-fé, en nog met den gloed van dezen brand in de oogen werd de bus bestormd, die ons snel en veilig weer huiswaarts bracht. Weg „Boltha", rust in vrede! Gij hebt uw plicht gedaan, gy hebt den naam onzer stad naar huiten gedragen en dien hoog gehouden: Den Helder is u dankbaar voor dat werk! Laat ons hopen, dat de kennis making met de Donkere Duinen voor me nigeen aanleiding moge zijn meer regel matig van dit prachtige wandelpark, dat thans wederom vrij wordt opengesteld, .MUZIEKSCHOOL „DE TOONKUNST". Uitvoering In Casino. „Zeg, zonnetje, zeg, wat blijf je toch lang weg". Het was 'n crême-kleurig jurk je, en het meisje dat erin zat was vreese- lyk verlegen. Verder had ze een witte strik in het haar en bleek het Annie van den Brink te zyn. U weet natuurlijk niet, wie Annie van den Brink is, en dat is ook wel te begrijpen. Annie is een raadsel vriendinnetje uit het „Juttertje", nou, en dat trekt toch altijd, hè, zooiets. Annie bleek een muzikaal meisje te zyn, want na haar debuut in de Bloemencantate, kwam ze al heel gauw met een piano-num mertje, een sonatine van Diabelli, die ze voor meneer De Hoogh spelen moest. En ik zal u laten lezen wat ik erover heb op- geteekend: goede aanslag, mooi gelijk matig spel, zeer m,uzikaal, goede linker hand. En op myn woord van eer: toen wist ik niet, dat Annie van den Brink zoo na aan de „Heldersche Courant" verwant was, dat kwam ik pas later van haar zelf aan de weet. Het oordeel is dus volkomen onbevangen geweest. Naast Annie stond een rose jurkje. Dat moest zingen van „Toe, zonnetje toe"; er was een bas met een coquet rood broekje en een witte jersey en er was een tenor I Neen, zóó een heeft u nooit gehoord! „Tet- I teretet!" zong hij en hij belikte zich met Izyn eigen tong vanwege de versterking van het geluid. Had u moeten zien, was een dubbeltje waard geweest, meer nog, een gulden van na 1920 (de oude hebben geen waarde meer). En de heele cantate, waarmede de kinder-zangklasse opende, kan aldus worden gekarakteriseerd: gees tig, echt kinderlijk, maar dikwijls lang niet gemakkelijk. Geertruida VogelVan Vladeracken was de componiste. Na de zangklasse de pianoklasse. Hier- by waren een paar spybelaartjes, ook een I meisje uit Wieringen was niet gekomen. Behalve de sonatine van Annie van den Brink kregen we nu, van een tweetal oudere meisjes, Agatha Koch en Jeanne de Vos, een vierhandig nummer „Intermez zo" van Reger. De inzet gaf al dadelijk een hoogen indruk van beider samenspel, dat goed was gerepeteerd en elkaar voor- treffeiyk aanvulde. Zoodat dit nummer zeer de moeite van het aanhooren waard was. Daarna weer de zangklasse: „Hansje wil je een boodschap doen?" en meer van die echt kinderlijke, buitengewoon gees tige zangnummertjes van Hendrika van Tussenbroek. By' Worp's aardige compo sitie „Nieuwe haring" had de heer De Hoogh het aardige idéé gehad door twee meisjes en een jongen dit nummer vooraf a capella te laten zingen (d.i. zonder bege leiding). Dit geschiedde glaszuiver, heer- lijk spontaan en ongekunsteld. Het kin derkoor herhaalde het daarna, maar het refreintje „Nieuwe haring" kwam niet zoo mooi uit toen als bij de drie afzonder- lÜ'ke stemmen. Die waren dan ook wel ja, de uitdrukking „het neusje van de zalm" zou hier niet goed passen, laten we maar zeggen: „de kuit van de haring". Zoo ging het door: na de zangklasse weer de pianoklasse, en zoo was er de noodige afwisseling. Wederom 'n 4-mains en daarna, van Jeanne de Vos alleen het adagio uit de pathétique. 't Was mooi en verdienstelijk, maar de voordracht kon hier en daar nog zangeriger, 't Spelen zal op zoo'n vleugel ook wel niet meevallen. Tot slot vóór de pauze een Dalcroze- nummer, zooals wü er vroeger ook ver scheidene van den heer De Hoogh hoor den, vlot afgewerkt. Na de pauze o.a. een frisch lied van vier jongens, later wederom door het koor herhaald. Ter afwisseling kwam nu de damescursus met een drietal prachti ge, driestemmige liederen, waarbij me3* Annie Roggeveen, sopraan-solo zong. En nog tal van fraaie nummers voor de kin deren volgden. Want dat kan zeker wor den geconstateerd, de heer De Hoogh weet een uitgelezen, aan hooge eischen voldoend programma samen te stellen. De Prélude van Rachmaninoff, die Agatha Koch ten beste gaf, is een extra zwaar nummer, zooals ieder, die de muziek ge zien heeft, ons zal toestemmen. En de voordracht leed dan ook wel in den strijd tegen de techniek. Nog moet worden genoemd de mede werking van inej. A. Trap, in het bezit van een helder sopraantje, die in de Bloe mencantate een paar solo's zong, terwijl de reeds genoemde Agatha Koch de pianobegeleiding voor de verschillende nummers op zich had genomen. Verder waren er Jacob Bouma, Arie Trap, Leon de Hoogh en Rienk Bouma, die zich, ieder op zijn beurt, als solisten ontpopten; het jongensduet werd gezon gen door Jac. Bouma en Arie Trap. Ver melden we tenslotte nog, dat aan de dames Koch en Trap, alsmede, aan 't slot aan den directeur, bloemen werden over handigd, aan laatstgenoemden van de. Dameszangklasse. Het was Bab Avena- rius, die ze aanbood. Het was een aardige avond, waar van de vaders, moeders, ooms, tan- te's, zusjes en broertjes zeer hebben ge noten. Dezen zomer krijgen we in het Julianapark uitvoeringen van de kinderen terwijl in October de jaarlyksche piano klasse uitvoering plaats heeft. HELDERSCHE ZWEM VEREENIGING EN REDDINGSBRIGADE. Het nieuwe clubgebouw geopend. Dat er in onze stad behoefte bestaat aan goede bad- of zwemgelegenheid is buiten twijfel. Op warme dagen kan het bad in de Bin nenhaven bijna niet alles verwerken, vooral op Woensdag- of Zaterdagmid dagen, wanneer de kinderen er zwemmen is het dan te klein. Het gebeurt dan wel dat twee of drie kinderen zich in één hokje moeten uitkleeden. Ook grooteren maken veel gebruik van het gemeentebad, hoewel het verschillende nadeelen heeft, waarover wij echter nu niet zullen schry- ven. Voor degenen die zwemmen willen leeren is het echter de inrichting. Dan is er vervolgens het bad aan het strand, dat zyn bezwaren heeft dat het ver van honk is. Velen maken o.a. dan ook gebruik van de zwemgelegenheid aan den dijk. Hier, aan den rand van de stad, kan iedereen betrekkelijk gauw komen. Ge- aar is er bijna niet, daar de stroomingen buiten de pieren omgaan. Reeds gedurende vele jaren wordt van deze gelegenheid gebruik gemaakt en langzamerhand is de toestand geworden, zooals ze nu is. Evenmin echter als Rome in één dag is gebouwd, is ook de huidige toestand zoo vlug ontstaan. Eenige jaren terug staken een aantal echte zwemliefhebbers de hoofden bijeen om te komen tot een minder onaestheti- ,k„„ aonkiïr rlinnireleverd wordt door het uit- en aankleeden. Het resultaat hier van was, dat, wanneer het clubje zwem men ging, een zeil gespannen werd. Dit was reeds een groote verbetering. Het clubje nam den naam aan van „Fris- sche Morgen", een naam, die een ieder genoeg zegt. Op den duur voldeed het zeildoek even wel niet meer en het verlangen naar iets beters kwam naar vorens Het resultaat hiervan was een houten gebouwtje dat op de glooiing gezet werd en waarin de „Frissche Morgen" voortaan huisde. Reeds direct was de aanvrage om lid te worden zoo groot, dat het bestuur zich ge noodzaakt zag een limiet te stellen voor het aantal leden. Voortdurend stonden een aantal personen op de nominatie im lid te worden, doch veelal moest lang gewacht worden eer er weer een plaatsje open kwam. Nu heeft „Frissche Morgen" een buur gekregen, waardoor de zwemliefhebbers gelegenheid kregen om hun hart toch op le halen. De Heldersche zwemvereeniging heeft daar een ruim gebouwtje neergezet dat aan velen plaats kan bieden. Ook de dames-aWeeling is flink groot. Het gebouw is gemaakt door de firma Gebr. Boot en is zeer solide in elkaar ge zet. Verschillende reddingsmiddelen als boeien en lynen zyn aangeschaft, om in geval van nood te kunnen dienen. Een goed voorziene verbandtrommel is mede aanwezig. De firma Bern. Meijer, uit de Spoorstraat, stond gratis een flink aantal mooie spiegels af voor het lokaal. Zaterdagmiddag is de nieuwe zwemge legenheid door de H. Z. V. in gebruik ge nomen. De voorzitter, de heer Bandsma, sprak een kort openingswoord. Hü releveerde, hoe vanaf de oprich ting de club in het zwembad aan de Bin nenhaven had gezwommen, hetgeen werd mogelijk gemaakt door de medewerking van het Gemeentebestuur en van den thans vertrokken badmeester, den heer Vellekoop. In de vereeniging gingen echter stem men op om een localiteit aan den dijk, en toen vorig jaar de uren, waarop de H.Z.V., in het gemeentebad zwom, door het Ge meentebestuur werden bekort, gaf dit den doorslag en het gebouwtje staat thans op den dyk. Spr. brengt dank aan de heeren Boot voor hun uitstekend werk en aan den heer Kramer voor de moeite, die hy zich heeft getroost, om gedurende eenige weken in zyn vrijen tijd het gebouwtje te schilderen. Verder heette de heer Bandsma welkom de aanwezige leden van „Frissche Mor gen" en hoopte dat de beide vereenigin- gen steeds prettig mochten samenwerken. Nadat de clubvlag was geheschen en de fotograaf het gebouwtje had vereeuwigd, namen de aanwezige leden een frisch bad. Ongeveer 40 a 50 zwemmers en zwemsters plasten rond in het zilte nat; voorwaar een bewijs, dat de H. Z. V. het hare heeft ge daan om de behoefte aan een goede bad gelegenheid te verminderen. De H. Z. V. neemt nog leden aan, zoo- dat voor zwemmers nog de gelegenheid bestaat hun hart op te halen. RADIO-VISSCHERIJ-OMROEP. De radio-vissehe r;j -omroep kan voor de haringvisscfeeiTi in de Noordzee van groote beteekenis zijn, omdat de reeder dagelijks zijn orders aan de schippers kan door geven. Deze nieuwe berichtgeving, die in an dere landen reeds lang werd toegepast, is door den drang der snelle afwikkeling van 1 allerlei dingen noodzakelijk geworden. Er wordt wel vaak gevraagd1: ging het dan vroeger ook niet goed? Maar dan wordt vergeten, dat het absoluut noodza kelijk is met den tijd mee te gaan, wil men niet een slag ten achter komen. In dat opzicht heeft men niet te willen: men heeft slechts te volgen. Maar met deze baringberichtgeving per radio (de zakelyke omroep is immers in handen gesteld van het Hoofdbestuur der Reedtersvereeniging voor de Nederland- sche Haringvisscherü) heeft, naar het ons voorkomt, slechts het haringbedrijf profijt en men vraagt zich af of ook niet een be paalde tijd beschikbaar zou kunnen wor den gesteld aan de algemeene visscherij. Want alle vischschepen zouden daar mede kunnen worden bereikt. Niet alleen voor visscherijherichten uitsluitend, doch ook voor particuliere mededeelingen aan de bemanning. Een onoverkomelijke exploitatiepost zal het vermoedelijk niet zijn wanneer alle vischschepen (trawlers, kotters, botters) voorzien waren van een radio-ontvangst apparaat. Maar noodig zou dan zy'n een vast tijd stip (of tijdstippen) waaroD mededeelingen werden doorgegeven, opdat de bemanning op die tijdstippen zou kunnen luisteren. Niet altijd toch zal het mogelijk zijn op elk mogelijk tijdstip te luisteren, maar al licht kan men tijd vinden, iemand aan boord een poos vrij te maken om even te luisteren op gezette tijden. We twijfelen niet of de gewone oniroep- vereenigingen zouden zich graag daarmee beslasten. Wel hoor en we op ongeregelde tijden ontvingen wederom eenige zendingen in de nieuwste modellen, tegen onze bekende lage prijzen. S.O.S.-mededeelingen doorgeven, doch juist die niet vastgestelde tijdstippen is het bezwaar. De wettelijke verplichting zou dan moe ten zijn, dat elk schip, hetwelk de Noord zee bevaart, een radio-ontvangst-toestel aan boord had. Dat lijkt nog wat overdreven, maar de vraag naar een dergelijke regeling zal steeds grooter worden. Het idee van snel op de hoogte te zyn van hetgeen er in de wereld gebeurt en hetgeen in eigen familiekring plaats vindt, doordringt ieder en daardoor wordt de drang grooter by' ieder om te profiteeren van hetgeen de technici aan mogelijkheid schept. Niet uitsluitend dus om materieele be langen te bevorderen dient van de radio voor de visscherij gebruik te worden ge maakt, dooh ook om een moreel belang. Daaraan zit een psychische kant en het is bekend, dat wanneer die wordt verwaar loosd, ook het materieele schade lijdt Het een is nu eenmaal niet te scheiden van het andere. Dat voorbij te zien is bewijs van dien samengroei nog niet tot zich te hebben laten doordringen. Maar nu de eerste stap gezet is op dit gebied, zal de tweede vermoedeliik wel volgen. VISSCHERIJ. Langzamerhand begint het op een eind te loopen met de haringvisschery'. Wel is er nog vangst en soms heel wat, maar men merkt aan alles, dat het „hoogsei zoen" voorbij is. De kommen vangen nog heel wat vloed haring, maar deze is laag in prijs, omdat het z.g. lege, uittrekkende haring is. Nu en dan is deze haringsoort nauwelijks verkoopbaar. De ebharing, die door haringtrekkers, bezig met de ansjovisvangst, wordt aan gebracht, haalt flinken prijs. Deze haring blijft een nog stevig gevraagd consumptie- vischje en is door malschheid en vetheid dan ook een delicatesse. Geep blijft nog flink in prijs. De aanvoer is dit jaar, zoo als reeds meer gezegd, niet groot. De prijzen blijven wel gunstig. Ansjovis houdt den lagen prijs, welke sterk nog beïnvloed wordt door de ruime vangsten op Zuiderzee en door de nog lig gende voorraden van verleden jaar. De platvisch, door Noordzeekorders aan gebracht, kan nog op geen hoogéh prijs bogen helaas. Er werd wat makreel gevangen, maar van kleine soort, die weinig marktwaarde vertegenwoordigt. De visscherij mag wel in wat fleuriger teeken komen te staan, vooral wat betreft de prijsstelling. Twee doodea. Een ernstig motorongeluk heeft Zon dagmiddag om ongeveer drie uur piaais gevonden bij de Blauwe Keet. De -i- jarige S. C. Wagemaker reed op zyn motor in de richting Alkmaar, met als duo-passagiere de 19-jarige mej. S. Kooy, beiden van Wieringen. Ter hoogte van het café Kossen state i plotseling een jongen op een fiets den I weg over. De motorrijder wilde uitwijken, docli kwam daarbij tegen een boom terecht. Beiden werden van den motor afgeslingerd, met het gevolg dat het meisje op slag werd gedood. De motor- ry'der zelf werd zwaar gewond. Telefonisch werd om den ziekenauto I van het vliegkamp de Kooy gevraagd, 1 waarin beide slachtoffers naar het Ma rine Hospitaal overgebracht werden. Aldaar is de heer Wagemaker des avonds om tien uur aan de bekomen verwondin gen overleden. Volgens ooggetuigen is niet te hard ge reden. Onze Wieringer corr. sclirijft ons nog: By het vernemen dezer droeve tijding was de deelneming op Wieringen alge- meen. Een flinke oppassende jongeman met zijn verloofde, die prettig, opgewekt en gezond van huis gingen en op zoo'n droevige wijze om het leven kwamen, bracht groote verslagenheid. Naar wij vernemen zal de begrafenis van het meisje a.s. Woensdagmiddag 2 u. te Westerland plaats vinden. Het Tweede Kamerlid Van der Houven heeft den Minister van defensie de vol gende vragen gesteld: i 1. Is het den minister bekend, dat met j betrekking tot een door het Comité tot be hartiging van de Algemeene Belangen van het Marinepersoneel beneden den rang van Officier (C.A.M.B.O.) te Rotterdam uitgeschreven openbare vergadering, waar de bestuurders J. H. de Ny's en D. C. A. de Zwart als sprekers zouden optreden, zulks in verband met het voornemen van de Indische regeering tot verlaging der loonen, onder welke verlaging, voor zoo ver tot nu toe bekend ook het marineper soneel, dat binnen de keerkringen dient, I zou zijn begrepen, door den commandant van de marinierskazerne aldaar de onder officieren met den rang van sergeant en hooger zijn gewaarschuwd, dat hii het in strijd achtte met de krijgstucht, indien onderofficieren tezamen met minderen in een en dezelfde vergadering zouden bij eenkomen en hij deswege deze onderoffi cieren uitnoodigde bedoelde bijeenkomst niet te bezoeken, met als gevolg, dat daar door de vergadering niet heeft kunnen plaatsvinden? 2. Indien het in vraag 1 bedoelde den minister niet bekend is, wil hy' dan naar 1 het voorgevallene een onderzoek instellen en alsnog het in vraag 1 bedoelde comité het houden van een openbare vergade ring, toegankelijk voor alle marineperso neel beneden den rang van officier, moge lijk maken? 3. Is de minister bereid uit te spreken, dat het door hem niet in striid met het Reglement op de Krijgstucht geacht 1 wordt, indien teambespreking van mate- j rieele en (of) geestelijke belangen, het ma rinepersoneel beneden den rang van offi cier tezamen vergadert, ongeacht tot wel ken graad zy behooren? Het Gemeentebestuur van Den Helder, het Boltha-Comité en de prijswinnaars van de tentoonstelling voor het Badpavilloen. Een foto van het gebouwtje met een aantal leden en belangstellenden, die de opening bijwoonden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 5