HEVEA: KHHKLUMKI TOBRALCO UUHfMSHIli NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buftenlandsch overzicht, BINNENLAND. GEMENGD NIEUWS. JjjlsL^^ar „DRAGOr No. 6974 EERSTE BLAD DONDERDAG 11 JUNI 1931. 59ste JAARGANG Na het bezoek van de Duitsche ministers aan Enge land. - De critiek op de Duitsche noodverordening. - Nog een pleidooi voor de herziening van het plan Young. - Een nieuwe burgeroorlog in China. OOST-inOEE. FEUILLETON De radiocensuur. FIETSBANDEN hcht/oopend Zoo gemakkelijk te wasschen Zoo moeilijk te verslijten Kleur-, wasch- en zon-echt Tjonge, daar zit spirit in! COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en We3t-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, i 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 ct.; fr.p.p.6et Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag, Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. AD VERTENTIËN 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekstl dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Medan, mevrouw Scheurs en de Chineesche chauffeur zijn tengevolge van de bij het ongeluk bekomen verwondingen overleden, terwijl van de andere inzitten den de heer Dessauvagie, employé van de Bataafsche Petroleum Mij. een arm- en beenbreuk bekwam, en de heer Scheurs, eveneens employé van de B. P. M. onge deerd bleef. Het bezoek van de Duitsche ministers aan Engeland is afgeloopen, en met vreugde kan geconstateerd worden dat geen enkele wanklank is gehoord. De diplomatieke correspondent van de Daily Telegraph verklaart de hoofdlijnen te kunnen onthullen van de conclusies waartoe men Zondag te Chequers is ge komen. Deze conclusies zijn allereerst, dat de tijd voor een nieuwe internationale con ferentie, of commissie van deskundigen, hetzij over schadeloosstelling hetzij over oorlogsschulden, nog' niet rijp is. In over eenstemming daarmede zou aan een vol ledige herziening van het plan-Young dan ook nog niet gedacht worden. Men overweegt echter de mogelijkheid van een verlichting van Dhitschland's moei lijkheden, door het een gedeeltelijk mora torium toe te staan, een moratorium n.1. voor het voorwaardelijke deel der an nuïteiten, tot een bedrag van 50 millioen pond per jaar voor drie jaar. Groot Britannië kan, zooals ook deze correspondent opmerkt, zijn ontvangsten uit de schadeloosstelling niet missen, zonder dat het voor zijn eigen betalingen van oorlogsschulden verlichting krijgt. Het zelfde geldt voor andere landen. De Vereenigde Staten zitten echter zelf voor een leelijk deficit en zij zullen alleen daar om dus evenmin de inkomsten uit de Buropeesche betalingen willen missen. Daarom zouden, volgens dezen schrijver, in sommige kringen twee mogelijkheden geopperd zijn. In de eerste plaats, dat de Vereenigde Staten zich voor het missen van de Europeesche betalingen schade loos gouden stellen door de afdoening van hun eigen interne binnenlandsche schuld tot een bedrag van 50 millioen pond, het zij te schorsen hetzij te vertragen. ïn de tweede piaats zou een oplossing evonden kunnen worden door een van- pe de Vereenigde Staten uit te schrij ven binnenlandsche leening van 50 mil lioen pond, waarvan de interest en <Te amortisatie gewaarborgd, zoo niet zelfs hetend zouden worden door Duitschland oï door Duitschland met zijn geallieerde sohuldeischers. Formeele stappen te Was hington zullen, naar het oordeel van dezen correspondent, voorloopig noch door Duitschland, noch door Groot Britannië gedaan worden. Voorloopig zal het bij voorzichtig polsen blijven. Het bezoek van Stimson en Mellon zal daar ampel ge legenheid toe geven. In verschillende bladen wordt al reeds over een tegenbe zoek van MacDonald en Henderson aan Bérüjn gesproken. Volgens de Telegraph is het waarschijnlijk, dat alleen Hender son binnenkort naar Berlijn gaat. In politieke kringen in Duitschland houdt men zich met de vraag bezig hoe de houding van den Rijkskanselier tegen over de critiek op de noodverordening zal zijn. Volgens het Wolffbureau moet er niet op gerekend worden, dat de kanselier en dte regeering op de eischen tot wijziging der verordening zullen ingaan, vooral omdat men dan door het bestaan der ge- heeie verordening gevaar zou loopen, daar niemand weet waar de grens der wij zigingen ligt. Daarbij komt nog, dat de eischen der verschillende partijen elkaar tegenspre ken, aoodat het praktisch onmogelijk zal zijn om tot een vergelijk te komen. Daar- qöi houdt men het voor juister om de ver heffen dan strikt noodig is. Wat de zeer becritiseerde crisisbelas ting betreft, er wordt op gewezen, dat de regeering deze belasting niet langer zal heffen als strikt noodig is. Oorlogsschulden en herstelbetalingen staan op het oogenblik weer in het mid delpunt der publieke belangstelling en de bladen verdiepen zich vooral in gissin gen en beschouwingen over de houding der Ver. Staten in deze. Van belang is daarom wat de vroegere Amerikaansche ambassadeur te Berlijn, Houghton, die zich weer in het openbare leven heeft be geven, over het Youngplan heeft gezegd. Voor een groot aantal toehoorders heeft hij in het Carnegie-Instituut te Pittsburg een rede gehouden, waarin hij zich openlijk voor revisie van het plan- Young verklaarde. Spr. legde er den na druk op, dat buiten en behalve de herstel betalingen ook de geheele druk van de ge allieerde schulden op de schouders van het Duitsche volk wordt gelegd. Men zegt van Duitschland, dat het den wereldoorlog ontketend heeft en het is op grond hiervan, dat deze zware financi- eele eischen gesteld zijn. Men vergeet echter, dat de geallieerden met Ameri kaansche hulp den wereldoorlog hebben gewonnen. Zij en niet Duitschland, zijn dus voor de schulden aan de Ver. Staten verantwoordelijk. Spr. waarschuwde den geallieerden er dringend voor den boog niet te strak te spannen. Van een ineen storting van Duitschland kan de wereld geen voordeel hebben. Volgens spr. is het onvermijdelijk óf het plan-Young te her zien óf Duitschland uitstel van betaling te verleenen tot op het moment, dat het weer in staat zal zijn zijn herstelprestaties te hervatten. ik De strijd tusschen de troepen van Nan king en die van Kanton, staat, naar Reu ter uit Nanking meldt, op het punt van uitbreken. Berichten uit particuliere bron zeggen, dat de centrale regeering te Nanking 8 divisies naar het Zuiden heeft gezonden, die nu in de buurt van Yitsjang zijn aan- fekomen, op de grens van Hoenan en iwangtoeng. Zij bevinden zich nog slechts op 20 mijl afstand van de Kan- toneesche troepen. NOODLOTTIG MOTOR-ONGELUK TE MEDAN. Medan. Het jongmensch Wim Holwer- da, die den volgenden dag een proef af zou leggen voor zijn rijbewijs, is met zijn motor in snelle vaart door het springen van de voorband over den kop geslagen. Waarschijnlijk heeft hij een hersenschud ding bekomen. Zijn toestand is ernstig. AUTO-ONGELUK. Drie dooden. Medan. Een huurauto botste bij het huis van den administrateur van de tabaksonderneming Loeboedalam van de Deli Mij. tegen een vrachtauto, waardoor de huurauto over de parit werd geslagen en onderste boven neerkwam. De inzit tenden, de heer J. Broekhuyzen, employé van de firma Guntzer Schumacher te THE DARK OHAPTER door E. J. RATH. 32) „Neen, ik geloof niet, dat ik het kan raden," zei Hilda voorzichtig. „Wat voor soort beroep is het?" (jfjy igZe zaten samen op het ter ras en voordat Marian verder sprak, sloop ze eerst rond om te zien of er iemand in de buurt was. „Hij is schrijver!" zei ze heesch. Hilda keek haar aan, hoewel het haar eigenlijk niet verbaasde. „Wat voor schrijver, Marian?" „Romanschrijver, natuurlijk! Wat an ders?" Hjj schreef dus romans! Rawlins? Raw- lins? Ze herinenrde zich niet ooit zijn naam gezien te hebben. „O, ik weet wel, wat je denkt," zei Marian. „Je kunt niet één boek van hem bedenken en dat zal je ook nooit hebben, zoolang je vasthoudt aan den naam Raw lins. Maar denk eens aan Ze keek snel en voorzichtig om. «Franklin Fielding!" „Franklin Fielding!" riep Hilda, half opspringend uit haar stoel. „8-s-s-t!" waarschuwde Marian. „Nu weet je zeker wel, wie hij is." Of ze ze het wist! Hilda's adem stokte haar in de keel. Wie kende hem niet? Franklin Fielding! De man, die vijf jaar lang zooveel sensatie had verwekt - die het Amerikaansche volk met den micro- toom had bewerkt, op glasplaatjes had ge legd, onder de microscoop bekeken had en de wereld verkondigd had, wat hij vond. „Marian, weet je het zeker?" Marian glimlachte toegeeflijk. „Natuurlijk. Hij versprak zich en ik be trapte hem. Daarna bekende hij. Is het niet eenig?" Hilda kon niet antwoorden. De vorige week had ze Franklin Fielding's laatsten roman gelezen, die bij tienduizenden ver kocht werd. En nu was Franklin Fielding bij hen aan huis. Hij had zelfs gewoond in hun garage. „Ik vind het geweldig," zei Marian, toen Hilda blijkbaar geen woorden kon vinden. „Maar wat wat doet hij hier?" „Nu, wat zou je denken?" vroeg Marian. Hilda kreeg koude rillingen over den rug en vroeg hijgend: „Marian! Toch niet niet „Waarom niet?" De oudste zuster greep krampachtig de leuning van haar stoel. De familie Kil bourne was onder de microscoop! „O, Marian! Het is verschrikkelijk ontzettend!" Wat is er voor vreesehjks aan? vroeg de" jeugdige barbaarsche. „Ik vind het eenig. Wat zal hij Grosvenor afmaken. Hilda dacht aan haar familie en aan zichzelf. In gewonen doen was ze meestul opgewassen tegen onverwachte moeilijK- DE KONINKLIJKE FAMILIE NAAR TIROL. De Nachtausgabe van het „Wiener Ex- trablatt" heeft een officieel bericht uit Innsbrück, volgens hetwelk de Neder- landsche Koninklijke familie in Juli van dit jaar geruimen tijd in Tirol zal vertoe ven. De reis zou incognito geschieden met klein gevolg. Van de Koloniale Tentoon stelling te Parijs zou het gezelschap zich door Elzas-Lotharingen en Zwitserland naar het plaatsje Iglo in Tirol begeven. Het verblijf daar zou drie weken duren. Prins Hendrik zou in Tirol op jacht gaan. Dezer dagen wordt een der heeren van het hof te 's Gravenhage te Innsbrück verwacht om voorbereidingen te treffen, waartoe waarschijnlijk een particuliere villa in gereedheid zal worden gebracht. De Oostenrijksche autoriteiten in het betreffende gebied hopen van dit bezoek althans volgens het bovengenoemde blad toeneming van het vreemdelin- genbezoek uit Nederland. AMSTERDAM—WIERINGEN, Op 9 Juli zal te 's Gravenhage worden aanbesteed het maken van een brug over de Ringvaart van den Buikslotermeer- polder in den rijksweg van Amsterdam naar Wieringen onder de gemeente Am sterdam te Buiksloot. Raming 30.000. PROV. STATEN NOORD-HOLLAND. Subsidies. Ged. Staten stellen voor aan de N.V. Terschellinger Stoomboot Mij. te Ter schelling, voor elk der jaren 1931 tot en met 1935, een bijdrage van ten hoogste 8000 toe te kennen, met dien verstande dat het subsidie van 1 April 1933 af op zegbaar zal zijn en onder nader genoem de voorwaarden. Voorgesteld wordt aan de Prov. Rege lingscommissie voor de Paardenfokkerij in Noord-Holland voor elk der jaren 1932, 1933 en 1934, eene bijdrage van ten hoog ste 5000 te verleenen ten behoeve van hare werkzaamheden in het belang der verbetering van het paardenras en de paardenfokkerij in dit gewest. DE VARA CONTRA DEN STAAT. „Gevleugelde daden". Dinsdag is bij de Haagsche rechtbank in hoofdzaak aanhangig gemaakt de quaestie tusschen de VARA en den Staat betreffende de uitzending van het hoor spel „Gevleugelde Daden", welke uitzen ding door de radio-controlecommissie was verboden, doch die in kort geding door den president der rechtbank alsnog werd toegestaan. Nadat mr. Duys voor de VARA had geconcludeerd voor eisch, werd de zaak verder aangehouden tot 8 September. De afgebroken radio-rede. In de procedure tusschen de VARA en den Staat over de afgebroken radio-rede van den heer Zwertbroek heeft de procu reur voor de VARA mr. Tj. Mobach Dins dag conclusie van repliek genomen. Deze zaak werd hierna voor verdere behandeling aangehouden tot 8 Sept. hfiflen, maar nu deinsde ze er voor terug. Franklin Fielding de man, die geen medelijden kende! Weer huiverde ze. „Het is een schandaalI" riep ze uit. „Dat vind ik heelemaal niet," zei Marian onverschillig. „Hij zal waarschijnlijk een prachtigen roman over ons schrijven. Als we dan aan iedereen vertellen dat wij het zijn, zijn we voor ons heele leven beroemd. Dat is iets, wat je voor geen geld kunt koopen." „Het is o, het kan niet waar zijn," kreunde Hilda. „Zit toch niet aldoor te zeggen, dat het niet waar kan zijn!" waarschuwde Marian. „Houd je mond. Dat heb je beloofd. En waag het vooral niet er tegen hem over te spreken. Als ik ooit merk, dat je het toch gedaan hebt nou dan zal ik hem een paar dingen vertellen voor zijn ro man!" XX. Toen ze wat later op den middag op de springplank zaten te kijken naar hun spie gelbeeld in het water, vertelde Marian het Franklin Fielding-sprookje aan Rawlins. Hij greep haar plotseling bij den arm, met zooveel kracht, dat ze ineenkromp van pijn. „Heb je dat aan Hilda verteld?" iep hij uit. „Ja natuurlijk, waarom niet?" „Leugenaarster, die je bent!" „Het is geen echte leugen," zei Marian, met een poging haar ann los te trekken. „Het zou waar kunnen zijn. Of soms niet?" „Maar het is niet waar." „Wat is dan wel waar?" Alweer een conflict met de V.A.R.A. Wij lezen in Voorwaarts: Op 13 Juni a.s. zou de heer P. J. Schmidt voor de microfoon van de V.A.R.A. een rede houden over Klasse- strijd of klassevrede? De Radio-Omroep Controle-Commissie had den tekst van deze rede opgevraagd en heeft de V.A.R.A. thans medegedeeld, dat zij er bezwaar tegen heeft den vol genden zin voor de microfoon te doen uitspreken: „Maar onder de verantwoordelijkheid van deze zelfde christelijke vertegenwoor digers der kapitalistische klasse woedt een terreur over een volk van 60 millioen zielen in Indonesië, zuchten duizenden in de gevangenissen en in de bannelin genkampen aan den Boven-Digoel en wordt elke zelfstandige actie der volks beweging in de kiem gesmoord. Voor de handhaving der Nederlandsche klasse maatschappij In Indonesië is geen middel te laag." De commissie heeft verder geweigerd den tekst dezer rede aan de VA.R.A. terug te zenden. DE UITVOERING VAN DE TARWE WET. De minister van binnenlandsche zaken en landbouw heeft de volgende circulaire aan de burgemeesters gezonden: Met het oog op de maatregelen, welke in verband met de uitvoering van de Tarwewet 1931 ten aanzien van de brood bakkerijen zullen worden genomen, is het noodzakelijk, dat het regeeringsbureau voor de uitvoering van de genoemde wet in het bezit is van een lijst van alle in ons land gevestigde broodbakkerijen. Een dergelijke lijst bestaat niet en de moge lijkheid om haar te verkrijgen kan slechts ontstaan indien van elke gemeente een opgave wordt ontvangen van de in die ge meente gevestigde broodbakkerijbedrii- ven. Ik zal het daarom ten zeerste op prijs stellen, indien u zoudt willen bevorderen, dat mij zooveel uw gemeente betreft wordt toegezonden een opgave van alle in uw gemeente gevestigde broodbakkerij-be drijven, ook van die, welke behalve brood, andere artikelen, zooals banket en beschuit, bereiden. Daarbij waren dan ook de adressen van de bedrijven te ver melden. Indien één persoon of vennootschap meer dan één broodbakkerij exploiteert, zal van elke bakkerij afzonderlijk het adres zijn te vermelden. Uit den aard der zaak zijn in de op gaven niet te vermelden zoogenaamde brooddepothouders; die zelf geen brood bakken. Het zal mij zeer aangenaam zijn, de ge vraagde opgave spoedig te mogen ont vangen. ZIEKTEWET EN TEWERKGESTELDEN IN WERKVERSCHAFFINGEN. Voor de uitvoering van de Ziektewet is voor het overgroote deel der bedrijven een premie van ten hoogste 23.50 voor 1000 loon vastgesteld. Vele bedrijfsvereenigin- gen hebben zelfs voor haar leden een voorschotpremie van 20 en minder vast gesteld en volgens de in 1930 opgedane ervaring is een dergelijke premie in het algemeen voldoende. Een zeer slecht risi co moeten echter voor de uitvoerings organen de tewerkgestelden in de werk verschaffingen opleveren, voor wie, zoo als bekend is, ook de bepalingen der Ziek tewet van toepassing zijn. Voor de te werkgestelden van het platteland en de kleinere steden waren in 1930 de totale kosten (ziekengeld, controle en admini stratie) reeds belangrijk hooger (vaak het dubbele van den normalen omslag), maar voor de tewerkgestelden uit de groote steden liepen de totale kosten op tot 75, ja zelfs tot 150 en meer per 1000 loon. DE COLLECTEN VAN ZONNESTRAAL Beslissing van de Kroon. Het vorige jaar weigerden B. en W. der gemeenten Beilen, Hemelumer Olde- phaert en Noordwolde en Tietjerkstera- deel aan de vereeniging Zonnestraal toe stemming voor door deze vereeniging in genoemde gemeenten georganiseerde col lecten. Het bestuur van Zonnestraal stelde van deze wetgevingen beroep in bij d^ Kroon en thans is bij Koninklijke besluiten van 28 Mei jl. nrs. 20 tot en met 22, beslist, dat de voor de weigeringen aangevoerde motieven geen grond opleverden voor het onthouden van de toestemming en dat der halve de toestemming ten onrechte aan Zonnestraal is geweigerd. Binnenland. Rawlins antwoordde niet. Hij probeer de nog steeds de geweldige leugen te overzien. „Als we niet weten, wat waar is," sprak Marian, met den voet in het water plas send, „dan kan alles waar zijn. Je hebt zelf ook een heeleboel leugens verteld, toen je hier kwam; maar toen je merkte, dat ik begreep, dat het leugens waren, wou je me nog niets anders vertellen. Iets moet toch waar zijn en je zoudt net zoo goed Franklin Fielding kunnen zijn, als iemand anders." Hij schudde langzaam het hoofd, niet zoo zeer om het te ontkennen, als wel uit verbazing. „En het zou me niets verbazen, als je het was," voegde Marian er aan toe. „Ik ben het alleen niet," zei hij scherp. „Maar je bent iemand!" „Ik ben niet Franklin Fielding en dat weet je verdraaid goed." Marian haalde de schouders .op en keek hem van ter zijde aan, zich afvragend of hij boos werd. Ze had hem nog nooit uit zijn humeur gezien. „Ook goed!" zei ze. „Als je zegt, dat je het niet bent, dan ben je het niet. Ik wou je alleen maar helpen en je hoeft je heusch niet dik te maken." „Mij helpen!" „Natuurlijk. Iedereen probeert te weten te komen, wie je bent. Hilda barst van nieuwsgierigheid, vooral sedert je huis vriend bent geworden. Nu zal ze aan het piekeren zijn, geloof dat maar!" Hij verwonderde zich in stilte. „En het was een goed verhaal, al zeg ik het zelf," vervolgde Marian. „Ik heb een echte beroemdheid van je gemaakt. Je DE VEEN I>A MM ER HYPOTHEEKBANK. Verzoek om Liebermann in vrijwaring te mogen roepen afgewezen. De curator in het faillissement van de Veendammer Hypotheekbank had van mr. M. I. N. Spaargaren een bedrag van 100,000 gevorderd, welk bedrag mr. Spaargaren in verband met de transacties van Liebermann zou hebben ontvangen. De derde kamer der Haagsche recht bank heeft Dinsdag bij interlocutoir von nis afgewezen het verzoek van mr. Spaar garen, om Liebermann in vrijwaring op te roepen. De verdere behandeling van de hoofd zaak werd door de rechtbank bepaald op 30 Juni voor de le kamer. SCHAKING EN OPLICHTING. Voor de" Arnhemsche rechtbank heeft Dinsdag terecht gestaan de 26-jarige decoratieschilder W. C. M., wegens scha king van een 16-jarig meisje en oplich ting van den Belg D„ voor een bedrag van 16,000 francs. In een pension te Arnhem leerde hij het meisje Van B., de pleegdochter van den pensionhouder, kennen. Daar de va der geen toestemming tot een huwelijk wilde geven, is M. er met het meisje van door gegaan en leefde geruimen tijd met 'haar te Antwerpen. Hier werkte hij zich in in een handelszaak van D. en lichtte deze voor zestienduizend francs op. Het O. M. eischte twee jaar gevange nisstraf. De rechtbank gelastte een on derzoek naar verd.'s geestvermogens. EEN VOLHARDEND INBREKER. Reeds 12 jaar in de gevangenis doorgebracht. De 46-jarige buffetbediende M. de J., recidivist en gedetineerd, bekende in den nacht van 2 op 3 Mei te hebben ingebro ken te Hillegersberg in de villa aan de Juliana van Stolbferglaan, die bewoond wordt door den bouwkundige A. Poot. Na een ruit uit de keukendeur te hebben ver wijderd, had hij het slot met den aan den binnenkant stekenden sleutel kunnen om draaien. Zoo was hij binnengekomen. Uit deze woning had verdachte een hoeveel heid tafelzilver en een bril in een zwart étui weggenomen. Verdachte had dit feit Groote sorteering, in effen en gewerkt, 75 cent per el. Verkrijgbaar bij: Letop naam op den zelfkant Vraagt onze stalen -collectie wilt toch zeker niet voor den eersten den besten sukkel doorgaan?" „Je hadt me heelemaal buiten beschou wing kunnen laten." „Neen. Je kunt niet niemand blijven, Wade. Wat de buren betreft natuurlijk wel. Voor hen ben je alleen onze veelge prezen stadsvriend. Meer behoeven ze niet te weten, maar wij weten beter of lie ver, wij weten zelfs dat niet. Hilda wou per se er achter komen en ik heb het dus zoo goed mogelijk geschikt." Rawlins was ernstig. „Toch zul je het weer ongedaan moeten maken, Marian 1" „O, dat kan ik niet!" „Dan zal ik het doen." „Neen!" Marian schrok. „Neen, niet doen! Je moet zelfs nooit laten merken, dat ik het je verteld heb. Zie je, ik heb net gedaan, of het een geheim was, dat ik het Hilda verteld heb en Hilda heeft ge zworen er nooit over te spreken met .jou. Ik zou hopeloos in den knoei zitten als je er ooit een woord over repte!" „En als ik nu in den knoei zit?" „Kom, je bent nu een beroemdheid." „Ik figureer voor den ziekelijken Frank lin Fielding." „Is hij ziekelijk?" vroeg Marian onnoo- zel. „Dat wist ik niet. In ieder geval is hij beroemd. Wat wil je nog meer? Als je je zelf niet wilt zijn, moest je blij zijn iemand te zijn." „Waarom denk je, dat ik niet mezelf ben?" vroeg hij langzaam. Ze keerde zich om en keek hem aan. Daarna keek ze naar zijn spiegelbeeld in het water. „Dat weet ik niet, Wade, maar als je denkt, dat ik je zal gaan vragen, wie j« gepleegd in 8 dagen nadat hij uit de rijks werkinrichting was ontslagen. Hij is in totaal reeds 15 maal veroordeeld. Het ge stolen zilver had hij voor 10 verkocht. Dat geld had hij opgemaakt en daarna had hij zich bij de politie aangemeld. Getuige A. Poot had in den morgen van den 3en Mei bemerkt, dat er in zijn villa was ingebroken. Het gestolen tafelzilver had een waarde van 150. Het O.M. wijst er op, dat verdachte vroe ger een poging tot inbraak in hetzelfde pand heeft gedaan. Hij heeft het blijkbaar als een eerezaak beschouwd toch in het pand binnen te komen, en dat is hem dan ook gelukt. Verdachte heeft reeds 12 jaren in de gevangenis doorgebracht en 21/» jaar in de rijkswerkinrichting, zoodat men van de straf geen correctieve wer king behoeft te verwachten. Men behoeft geen profetische blik te hebben, om te voorspellen, dat verdachte niet voor het Deze labah.'1-ts werkelijk waar. Dook ik liever nog dan n sigaar PURE v/IB6trtlA SHAG Goedkoop door haar langzamen örand. Pittig en toch niet zwaai Moor pijp of ciganet Jöourto - GRontMoOfi bent, dan vergis je je. Zwijg er maar over. Blijf maar kalm Franklin Fielding." Rawlins schudde het hoofd. „Je hebt je zuster laten denken, dat ik jullie familie beschouw als roman-mate riaal. Denk je heusch, dat ik tot zoo iets laags in staat ben?" „Het hoeft nog niet laag te zijn. Zou je niets goeds over ons kunnen schrijven?" Hij glimlachte. „Als ik de waarheid eens schreef over jou?" stelde hij voor. „Dan keek ik je nooit meer aan." „Juist! Maak je maar geen zorgen. Ik heb nog nooit een boek geschreven en zal het nooit doen ook. Ik ben „Wat?" „Niets." Marian keek hem pruilend aan. „Zie je wel!" riep ze uit „Daarom heb ik getracht iemand van je te maken. Je durft zelf niet." „Hoe ben je van plan dit goed te ma ken tegenover Hilda?" vroeg hij. „Ik o, laten we nog maar wat wach ten. Wat doet het er toe? Bovendien is ze er zoo opgewonden over, Wade, dat het haar echt goed doet." Hij schudde het hoofd. „Ze zal me een gluiper vinden en te recht." Weer keek Marian hem aan. „Je schijnt het nogal belangrijk te vin den, wat Hilda over je denkt," merkte ze op. „Wat ben je van plan te doen?" vroeg hij koppig. „Ik zal het je zeggen. Ik krijg net een inval. Ik zal Hilda vertellen, dat je hét tegen me gejokt hebt". tWewlt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1