HEVEA:
KHHKLUMKI
TOBRALCO
UUHfMSHIli
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buftenlandsch overzicht,
BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
JjjlsL^^ar
„DRAGOr
No. 6974
EERSTE BLAD
DONDERDAG 11 JUNI 1931.
59ste JAARGANG
Na het bezoek van de Duitsche ministers aan Enge
land. - De critiek op de Duitsche noodverordening. -
Nog een pleidooi voor de herziening van het plan
Young. - Een nieuwe burgeroorlog in China.
OOST-inOEE.
FEUILLETON
De radiocensuur.
FIETSBANDEN
hcht/oopend
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
Tjonge, daar zit spirit in!
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en We3t-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70,
i 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Lossenos. 4 ct.; fr.p.p.6et
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIËN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekstl dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Medan, mevrouw Scheurs en de
Chineesche chauffeur zijn tengevolge van
de bij het ongeluk bekomen verwondingen
overleden, terwijl van de andere inzitten
den de heer Dessauvagie, employé van de
Bataafsche Petroleum Mij. een arm- en
beenbreuk bekwam, en de heer Scheurs,
eveneens employé van de B. P. M. onge
deerd bleef.
Het bezoek van de Duitsche ministers
aan Engeland is afgeloopen, en met
vreugde kan geconstateerd worden dat
geen enkele wanklank is gehoord. De
diplomatieke correspondent van de Daily
Telegraph verklaart de hoofdlijnen te
kunnen onthullen van de conclusies
waartoe men Zondag te Chequers is ge
komen.
Deze conclusies zijn allereerst, dat de
tijd voor een nieuwe internationale con
ferentie, of commissie van deskundigen,
hetzij over schadeloosstelling hetzij over
oorlogsschulden, nog' niet rijp is. In over
eenstemming daarmede zou aan een vol
ledige herziening van het plan-Young
dan ook nog niet gedacht worden. Men
overweegt echter de mogelijkheid van
een verlichting van Dhitschland's moei
lijkheden, door het een gedeeltelijk mora
torium toe te staan, een moratorium n.1.
voor het voorwaardelijke deel der an
nuïteiten, tot een bedrag van 50 millioen
pond per jaar voor drie jaar.
Groot Britannië kan, zooals ook deze
correspondent opmerkt, zijn ontvangsten
uit de schadeloosstelling niet missen,
zonder dat het voor zijn eigen betalingen
van oorlogsschulden verlichting krijgt.
Het zelfde geldt voor andere landen. De
Vereenigde Staten zitten echter zelf voor
een leelijk deficit en zij zullen alleen daar
om dus evenmin de inkomsten uit de
Buropeesche betalingen willen missen.
Daarom zouden, volgens dezen schrijver,
in sommige kringen twee mogelijkheden
geopperd zijn. In de eerste plaats, dat de
Vereenigde Staten zich voor het missen
van de Europeesche betalingen schade
loos gouden stellen door de afdoening van
hun eigen interne binnenlandsche schuld
tot een bedrag van 50 millioen pond, het
zij te schorsen hetzij te vertragen.
ïn de tweede piaats zou een oplossing
evonden kunnen worden door een van-
pe de Vereenigde Staten uit te schrij
ven binnenlandsche leening van 50 mil
lioen pond, waarvan de interest en <Te
amortisatie gewaarborgd, zoo niet zelfs
hetend zouden worden door Duitschland
oï door Duitschland met zijn geallieerde
sohuldeischers. Formeele stappen te Was
hington zullen, naar het oordeel van dezen
correspondent, voorloopig noch door
Duitschland, noch door Groot Britannië
gedaan worden. Voorloopig zal het bij
voorzichtig polsen blijven. Het bezoek
van Stimson en Mellon zal daar ampel ge
legenheid toe geven. In verschillende
bladen wordt al reeds over een tegenbe
zoek van MacDonald en Henderson aan
Bérüjn gesproken. Volgens de Telegraph
is het waarschijnlijk, dat alleen Hender
son binnenkort naar Berlijn gaat.
In politieke kringen in Duitschland
houdt men zich met de vraag bezig hoe
de houding van den Rijkskanselier tegen
over de critiek op de noodverordening
zal zijn.
Volgens het Wolffbureau moet er niet
op gerekend worden, dat de kanselier en
dte regeering op de eischen tot wijziging
der verordening zullen ingaan, vooral
omdat men dan door het bestaan der ge-
heeie verordening gevaar zou loopen,
daar niemand weet waar de grens der wij
zigingen ligt.
Daarbij komt nog, dat de eischen der
verschillende partijen elkaar tegenspre
ken, aoodat het praktisch onmogelijk zal
zijn om tot een vergelijk te komen. Daar-
qöi houdt men het voor juister om de ver
heffen dan strikt noodig is.
Wat de zeer becritiseerde crisisbelas
ting betreft, er wordt op gewezen, dat de
regeering deze belasting niet langer zal
heffen als strikt noodig is.
Oorlogsschulden en herstelbetalingen
staan op het oogenblik weer in het mid
delpunt der publieke belangstelling en de
bladen verdiepen zich vooral in gissin
gen en beschouwingen over de houding
der Ver. Staten in deze. Van belang is
daarom wat de vroegere Amerikaansche
ambassadeur te Berlijn, Houghton, die
zich weer in het openbare leven heeft be
geven, over het Youngplan heeft gezegd.
Voor een groot aantal toehoorders
heeft hij in het Carnegie-Instituut te
Pittsburg een rede gehouden, waarin hij
zich openlijk voor revisie van het plan-
Young verklaarde. Spr. legde er den na
druk op, dat buiten en behalve de herstel
betalingen ook de geheele druk van de ge
allieerde schulden op de schouders van
het Duitsche volk wordt gelegd.
Men zegt van Duitschland, dat het den
wereldoorlog ontketend heeft en het is
op grond hiervan, dat deze zware financi-
eele eischen gesteld zijn. Men vergeet
echter, dat de geallieerden met Ameri
kaansche hulp den wereldoorlog hebben
gewonnen. Zij en niet Duitschland, zijn
dus voor de schulden aan de Ver. Staten
verantwoordelijk. Spr. waarschuwde den
geallieerden er dringend voor den boog
niet te strak te spannen. Van een ineen
storting van Duitschland kan de wereld
geen voordeel hebben. Volgens spr. is het
onvermijdelijk óf het plan-Young te her
zien óf Duitschland uitstel van betaling
te verleenen tot op het moment, dat het
weer in staat zal zijn zijn herstelprestaties
te hervatten.
ik
De strijd tusschen de troepen van Nan
king en die van Kanton, staat, naar Reu
ter uit Nanking meldt, op het punt van
uitbreken.
Berichten uit particuliere bron zeggen,
dat de centrale regeering te Nanking 8
divisies naar het Zuiden heeft gezonden,
die nu in de buurt van Yitsjang zijn aan-
fekomen, op de grens van Hoenan en
iwangtoeng. Zij bevinden zich nog
slechts op 20 mijl afstand van de Kan-
toneesche troepen.
NOODLOTTIG MOTOR-ONGELUK
TE MEDAN.
Medan. Het jongmensch Wim Holwer-
da, die den volgenden dag een proef af
zou leggen voor zijn rijbewijs, is met zijn
motor in snelle vaart door het springen
van de voorband over den kop geslagen.
Waarschijnlijk heeft hij een hersenschud
ding bekomen. Zijn toestand is ernstig.
AUTO-ONGELUK.
Drie dooden.
Medan. Een huurauto botste bij het
huis van den administrateur van de
tabaksonderneming Loeboedalam van de
Deli Mij. tegen een vrachtauto, waardoor
de huurauto over de parit werd geslagen
en onderste boven neerkwam. De inzit
tenden, de heer J. Broekhuyzen, employé
van de firma Guntzer Schumacher te
THE DARK OHAPTER
door
E. J. RATH.
32)
„Neen, ik geloof niet, dat ik het kan
raden," zei Hilda voorzichtig. „Wat voor
soort beroep is het?"
(jfjy igZe zaten samen op het ter
ras en voordat Marian verder sprak, sloop
ze eerst rond om te zien of er iemand in
de buurt was. „Hij is schrijver!" zei ze
heesch.
Hilda keek haar aan, hoewel het haar
eigenlijk niet verbaasde.
„Wat voor schrijver, Marian?"
„Romanschrijver, natuurlijk! Wat an
ders?"
Hjj schreef dus romans! Rawlins? Raw-
lins? Ze herinenrde zich niet ooit zijn
naam gezien te hebben.
„O, ik weet wel, wat je denkt," zei
Marian. „Je kunt niet één boek van hem
bedenken en dat zal je ook nooit hebben,
zoolang je vasthoudt aan den naam Raw
lins. Maar denk eens aan
Ze keek snel en voorzichtig om.
«Franklin Fielding!"
„Franklin Fielding!" riep Hilda, half
opspringend uit haar stoel.
„8-s-s-t!" waarschuwde Marian. „Nu
weet je zeker wel, wie hij is."
Of ze ze het wist! Hilda's adem stokte
haar in de keel. Wie kende hem niet?
Franklin Fielding! De man, die vijf jaar
lang zooveel sensatie had verwekt - die
het Amerikaansche volk met den micro-
toom had bewerkt, op glasplaatjes had ge
legd, onder de microscoop bekeken had
en de wereld verkondigd had, wat hij
vond.
„Marian, weet je het zeker?"
Marian glimlachte toegeeflijk.
„Natuurlijk. Hij versprak zich en ik be
trapte hem. Daarna bekende hij. Is het
niet eenig?"
Hilda kon niet antwoorden. De vorige
week had ze Franklin Fielding's laatsten
roman gelezen, die bij tienduizenden ver
kocht werd.
En nu was Franklin Fielding bij hen
aan huis. Hij had zelfs gewoond in hun
garage.
„Ik vind het geweldig," zei Marian,
toen Hilda blijkbaar geen woorden kon
vinden.
„Maar wat wat doet hij hier?"
„Nu, wat zou je denken?" vroeg Marian.
Hilda kreeg koude rillingen over den
rug en vroeg hijgend: „Marian! Toch niet
niet
„Waarom niet?"
De oudste zuster greep krampachtig de
leuning van haar stoel. De familie Kil
bourne was onder de microscoop!
„O, Marian! Het is verschrikkelijk
ontzettend!"
Wat is er voor vreesehjks aan? vroeg
de" jeugdige barbaarsche. „Ik vind het
eenig. Wat zal hij Grosvenor afmaken.
Hilda dacht aan haar familie en aan
zichzelf. In gewonen doen was ze meestul
opgewassen tegen onverwachte moeilijK-
DE KONINKLIJKE FAMILIE NAAR
TIROL.
De Nachtausgabe van het „Wiener Ex-
trablatt" heeft een officieel bericht uit
Innsbrück, volgens hetwelk de Neder-
landsche Koninklijke familie in Juli van
dit jaar geruimen tijd in Tirol zal vertoe
ven.
De reis zou incognito geschieden met
klein gevolg. Van de Koloniale Tentoon
stelling te Parijs zou het gezelschap zich
door Elzas-Lotharingen en Zwitserland
naar het plaatsje Iglo in Tirol begeven.
Het verblijf daar zou drie weken duren.
Prins Hendrik zou in Tirol op jacht gaan.
Dezer dagen wordt een der heeren van
het hof te 's Gravenhage te Innsbrück
verwacht om voorbereidingen te treffen,
waartoe waarschijnlijk een particuliere
villa in gereedheid zal worden gebracht.
De Oostenrijksche autoriteiten in het
betreffende gebied hopen van dit bezoek
althans volgens het bovengenoemde
blad toeneming van het vreemdelin-
genbezoek uit Nederland.
AMSTERDAM—WIERINGEN,
Op 9 Juli zal te 's Gravenhage worden
aanbesteed het maken van een brug over
de Ringvaart van den Buikslotermeer-
polder in den rijksweg van Amsterdam
naar Wieringen onder de gemeente Am
sterdam te Buiksloot. Raming 30.000.
PROV. STATEN NOORD-HOLLAND.
Subsidies.
Ged. Staten stellen voor aan de N.V.
Terschellinger Stoomboot Mij. te Ter
schelling, voor elk der jaren 1931 tot en
met 1935, een bijdrage van ten hoogste
8000 toe te kennen, met dien verstande
dat het subsidie van 1 April 1933 af op
zegbaar zal zijn en onder nader genoem
de voorwaarden.
Voorgesteld wordt aan de Prov. Rege
lingscommissie voor de Paardenfokkerij
in Noord-Holland voor elk der jaren 1932,
1933 en 1934, eene bijdrage van ten hoog
ste 5000 te verleenen ten behoeve van
hare werkzaamheden in het belang der
verbetering van het paardenras en de
paardenfokkerij in dit gewest.
DE VARA CONTRA DEN STAAT.
„Gevleugelde daden".
Dinsdag is bij de Haagsche rechtbank
in hoofdzaak aanhangig gemaakt de
quaestie tusschen de VARA en den Staat
betreffende de uitzending van het hoor
spel „Gevleugelde Daden", welke uitzen
ding door de radio-controlecommissie
was verboden, doch die in kort geding
door den president der rechtbank alsnog
werd toegestaan.
Nadat mr. Duys voor de VARA had
geconcludeerd voor eisch, werd de zaak
verder aangehouden tot 8 September.
De afgebroken radio-rede.
In de procedure tusschen de VARA en
den Staat over de afgebroken radio-rede
van den heer Zwertbroek heeft de procu
reur voor de VARA mr. Tj. Mobach Dins
dag conclusie van repliek genomen.
Deze zaak werd hierna voor verdere
behandeling aangehouden tot 8 Sept.
hfiflen, maar nu deinsde ze er voor terug.
Franklin Fielding de man, die geen
medelijden kende! Weer huiverde ze.
„Het is een schandaalI" riep ze uit.
„Dat vind ik heelemaal niet," zei Marian
onverschillig. „Hij zal waarschijnlijk een
prachtigen roman over ons schrijven. Als
we dan aan iedereen vertellen dat wij het
zijn, zijn we voor ons heele leven beroemd.
Dat is iets, wat je voor geen geld kunt
koopen."
„Het is o, het kan niet waar zijn,"
kreunde Hilda.
„Zit toch niet aldoor te zeggen, dat het
niet waar kan zijn!" waarschuwde Marian.
„Houd je mond. Dat heb je beloofd. En
waag het vooral niet er tegen hem over
te spreken. Als ik ooit merk, dat je het
toch gedaan hebt nou dan zal ik hem
een paar dingen vertellen voor zijn ro
man!"
XX.
Toen ze wat later op den middag op de
springplank zaten te kijken naar hun spie
gelbeeld in het water, vertelde Marian het
Franklin Fielding-sprookje aan Rawlins.
Hij greep haar plotseling bij den arm, met
zooveel kracht, dat ze ineenkromp van
pijn.
„Heb je dat aan Hilda verteld?" iep
hij uit.
„Ja natuurlijk, waarom niet?"
„Leugenaarster, die je bent!"
„Het is geen echte leugen," zei Marian,
met een poging haar ann los te trekken.
„Het zou waar kunnen zijn. Of soms niet?"
„Maar het is niet waar."
„Wat is dan wel waar?"
Alweer een conflict met de V.A.R.A.
Wij lezen in Voorwaarts:
Op 13 Juni a.s. zou de heer P. J.
Schmidt voor de microfoon van de
V.A.R.A. een rede houden over Klasse-
strijd of klassevrede?
De Radio-Omroep Controle-Commissie
had den tekst van deze rede opgevraagd
en heeft de V.A.R.A. thans medegedeeld,
dat zij er bezwaar tegen heeft den vol
genden zin voor de microfoon te doen
uitspreken:
„Maar onder de verantwoordelijkheid
van deze zelfde christelijke vertegenwoor
digers der kapitalistische klasse woedt
een terreur over een volk van 60 millioen
zielen in Indonesië, zuchten duizenden
in de gevangenissen en in de bannelin
genkampen aan den Boven-Digoel en
wordt elke zelfstandige actie der volks
beweging in de kiem gesmoord. Voor de
handhaving der Nederlandsche klasse
maatschappij In Indonesië is geen middel
te laag."
De commissie heeft verder geweigerd
den tekst dezer rede aan de VA.R.A.
terug te zenden.
DE UITVOERING VAN DE
TARWE WET.
De minister van binnenlandsche zaken
en landbouw heeft de volgende circulaire
aan de burgemeesters gezonden:
Met het oog op de maatregelen, welke
in verband met de uitvoering van de
Tarwewet 1931 ten aanzien van de brood
bakkerijen zullen worden genomen, is het
noodzakelijk, dat het regeeringsbureau
voor de uitvoering van de genoemde wet
in het bezit is van een lijst van alle in
ons land gevestigde broodbakkerijen. Een
dergelijke lijst bestaat niet en de moge
lijkheid om haar te verkrijgen kan slechts
ontstaan indien van elke gemeente een
opgave wordt ontvangen van de in die ge
meente gevestigde broodbakkerijbedrii-
ven.
Ik zal het daarom ten zeerste op prijs
stellen, indien u zoudt willen bevorderen,
dat mij zooveel uw gemeente betreft wordt
toegezonden een opgave van alle in uw
gemeente gevestigde broodbakkerij-be
drijven, ook van die, welke behalve
brood, andere artikelen, zooals banket en
beschuit, bereiden. Daarbij waren dan
ook de adressen van de bedrijven te ver
melden.
Indien één persoon of vennootschap
meer dan één broodbakkerij exploiteert,
zal van elke bakkerij afzonderlijk het
adres zijn te vermelden.
Uit den aard der zaak zijn in de op
gaven niet te vermelden zoogenaamde
brooddepothouders; die zelf geen brood
bakken.
Het zal mij zeer aangenaam zijn, de ge
vraagde opgave spoedig te mogen ont
vangen.
ZIEKTEWET EN
TEWERKGESTELDEN IN
WERKVERSCHAFFINGEN.
Voor de uitvoering van de Ziektewet is
voor het overgroote deel der bedrijven een
premie van ten hoogste 23.50 voor 1000
loon vastgesteld. Vele bedrijfsvereenigin-
gen hebben zelfs voor haar leden een
voorschotpremie van 20 en minder vast
gesteld en volgens de in 1930 opgedane
ervaring is een dergelijke premie in het
algemeen voldoende. Een zeer slecht risi
co moeten echter voor de uitvoerings
organen de tewerkgestelden in de werk
verschaffingen opleveren, voor wie, zoo
als bekend is, ook de bepalingen der Ziek
tewet van toepassing zijn. Voor de te
werkgestelden van het platteland en de
kleinere steden waren in 1930 de totale
kosten (ziekengeld, controle en admini
stratie) reeds belangrijk hooger (vaak het
dubbele van den normalen omslag), maar
voor de tewerkgestelden uit de groote
steden liepen de totale kosten op tot 75,
ja zelfs tot 150 en meer per 1000 loon.
DE COLLECTEN VAN ZONNESTRAAL
Beslissing van de Kroon.
Het vorige jaar weigerden B. en W.
der gemeenten Beilen, Hemelumer Olde-
phaert en Noordwolde en Tietjerkstera-
deel aan de vereeniging Zonnestraal toe
stemming voor door deze vereeniging in
genoemde gemeenten georganiseerde col
lecten.
Het bestuur van Zonnestraal stelde van
deze wetgevingen beroep in bij d^ Kroon
en thans is bij Koninklijke besluiten van
28 Mei jl. nrs. 20 tot en met 22, beslist,
dat de voor de weigeringen aangevoerde
motieven geen grond opleverden voor het
onthouden van de toestemming en dat der
halve de toestemming ten onrechte aan
Zonnestraal is geweigerd.
Binnenland.
Rawlins antwoordde niet. Hij probeer
de nog steeds de geweldige leugen te
overzien.
„Als we niet weten, wat waar is," sprak
Marian, met den voet in het water plas
send, „dan kan alles waar zijn. Je hebt
zelf ook een heeleboel leugens verteld,
toen je hier kwam; maar toen je merkte,
dat ik begreep, dat het leugens waren,
wou je me nog niets anders vertellen. Iets
moet toch waar zijn en je zoudt net zoo
goed Franklin Fielding kunnen zijn, als
iemand anders."
Hij schudde langzaam het hoofd, niet
zoo zeer om het te ontkennen, als wel uit
verbazing.
„En het zou me niets verbazen, als je
het was," voegde Marian er aan toe.
„Ik ben het alleen niet," zei hij scherp.
„Maar je bent iemand!"
„Ik ben niet Franklin Fielding en dat
weet je verdraaid goed."
Marian haalde de schouders .op en keek
hem van ter zijde aan, zich afvragend of
hij boos werd. Ze had hem nog nooit uit
zijn humeur gezien.
„Ook goed!" zei ze. „Als je zegt, dat je
het niet bent, dan ben je het niet. Ik wou
je alleen maar helpen en je hoeft je
heusch niet dik te maken."
„Mij helpen!"
„Natuurlijk. Iedereen probeert te weten
te komen, wie je bent. Hilda barst van
nieuwsgierigheid, vooral sedert je huis
vriend bent geworden. Nu zal ze aan het
piekeren zijn, geloof dat maar!"
Hij verwonderde zich in stilte.
„En het was een goed verhaal, al zeg ik
het zelf," vervolgde Marian. „Ik heb een
echte beroemdheid van je gemaakt. Je
DE VEEN I>A MM ER
HYPOTHEEKBANK.
Verzoek om Liebermann in
vrijwaring te mogen roepen
afgewezen.
De curator in het faillissement van de
Veendammer Hypotheekbank had van
mr. M. I. N. Spaargaren een bedrag van
100,000 gevorderd, welk bedrag mr.
Spaargaren in verband met de transacties
van Liebermann zou hebben ontvangen.
De derde kamer der Haagsche recht
bank heeft Dinsdag bij interlocutoir von
nis afgewezen het verzoek van mr. Spaar
garen, om Liebermann in vrijwaring op
te roepen.
De verdere behandeling van de hoofd
zaak werd door de rechtbank bepaald op
30 Juni voor de le kamer.
SCHAKING EN OPLICHTING.
Voor de" Arnhemsche rechtbank heeft
Dinsdag terecht gestaan de 26-jarige
decoratieschilder W. C. M., wegens scha
king van een 16-jarig meisje en oplich
ting van den Belg D„ voor een bedrag
van 16,000 francs.
In een pension te Arnhem leerde hij
het meisje Van B., de pleegdochter van
den pensionhouder, kennen. Daar de va
der geen toestemming tot een huwelijk
wilde geven, is M. er met het meisje van
door gegaan en leefde geruimen tijd met
'haar te Antwerpen. Hier werkte hij zich
in in een handelszaak van D. en lichtte
deze voor zestienduizend francs op.
Het O. M. eischte twee jaar gevange
nisstraf. De rechtbank gelastte een on
derzoek naar verd.'s geestvermogens.
EEN VOLHARDEND INBREKER.
Reeds 12 jaar in de gevangenis
doorgebracht.
De 46-jarige buffetbediende M. de J.,
recidivist en gedetineerd, bekende in den
nacht van 2 op 3 Mei te hebben ingebro
ken te Hillegersberg in de villa aan de
Juliana van Stolbferglaan, die bewoond
wordt door den bouwkundige A. Poot. Na
een ruit uit de keukendeur te hebben ver
wijderd, had hij het slot met den aan den
binnenkant stekenden sleutel kunnen om
draaien. Zoo was hij binnengekomen. Uit
deze woning had verdachte een hoeveel
heid tafelzilver en een bril in een zwart
étui weggenomen. Verdachte had dit feit
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Letop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectie
wilt toch zeker niet voor den eersten den
besten sukkel doorgaan?"
„Je hadt me heelemaal buiten beschou
wing kunnen laten."
„Neen. Je kunt niet niemand blijven,
Wade. Wat de buren betreft natuurlijk
wel. Voor hen ben je alleen onze veelge
prezen stadsvriend. Meer behoeven ze niet
te weten, maar wij weten beter of lie
ver, wij weten zelfs dat niet. Hilda wou
per se er achter komen en ik heb het dus
zoo goed mogelijk geschikt."
Rawlins was ernstig.
„Toch zul je het weer ongedaan moeten
maken, Marian 1"
„O, dat kan ik niet!"
„Dan zal ik het doen."
„Neen!" Marian schrok. „Neen, niet
doen! Je moet zelfs nooit laten merken,
dat ik het je verteld heb. Zie je, ik heb
net gedaan, of het een geheim was, dat ik
het Hilda verteld heb en Hilda heeft ge
zworen er nooit over te spreken met .jou.
Ik zou hopeloos in den knoei zitten als je
er ooit een woord over repte!"
„En als ik nu in den knoei zit?"
„Kom, je bent nu een beroemdheid."
„Ik figureer voor den ziekelijken Frank
lin Fielding."
„Is hij ziekelijk?" vroeg Marian onnoo-
zel. „Dat wist ik niet. In ieder geval is hij
beroemd. Wat wil je nog meer? Als je je
zelf niet wilt zijn, moest je blij zijn iemand
te zijn."
„Waarom denk je, dat ik niet mezelf
ben?" vroeg hij langzaam.
Ze keerde zich om en keek hem aan.
Daarna keek ze naar zijn spiegelbeeld in
het water.
„Dat weet ik niet, Wade, maar als je
denkt, dat ik je zal gaan vragen, wie j«
gepleegd in 8 dagen nadat hij uit de rijks
werkinrichting was ontslagen. Hij is in
totaal reeds 15 maal veroordeeld. Het ge
stolen zilver had hij voor 10 verkocht.
Dat geld had hij opgemaakt en daarna
had hij zich bij de politie aangemeld.
Getuige A. Poot had in den morgen van
den 3en Mei bemerkt, dat er in zijn villa
was ingebroken. Het gestolen tafelzilver
had een waarde van 150.
Het O.M. wijst er op, dat verdachte vroe
ger een poging tot inbraak in hetzelfde
pand heeft gedaan. Hij heeft het blijkbaar
als een eerezaak beschouwd toch in het
pand binnen te komen, en dat is hem dan
ook gelukt. Verdachte heeft reeds 12
jaren in de gevangenis doorgebracht en
21/» jaar in de rijkswerkinrichting, zoodat
men van de straf geen correctieve wer
king behoeft te verwachten. Men behoeft
geen profetische blik te hebben, om te
voorspellen, dat verdachte niet voor het
Deze labah.'1-ts werkelijk waar.
Dook ik liever nog dan n sigaar
PURE v/IB6trtlA SHAG
Goedkoop door haar
langzamen örand.
Pittig en toch niet zwaai
Moor pijp of ciganet
Jöourto - GRontMoOfi
bent, dan vergis je je. Zwijg er maar over.
Blijf maar kalm Franklin Fielding."
Rawlins schudde het hoofd.
„Je hebt je zuster laten denken, dat ik
jullie familie beschouw als roman-mate
riaal. Denk je heusch, dat ik tot zoo iets
laags in staat ben?"
„Het hoeft nog niet laag te zijn. Zou je
niets goeds over ons kunnen schrijven?"
Hij glimlachte.
„Als ik de waarheid eens schreef over
jou?" stelde hij voor.
„Dan keek ik je nooit meer aan."
„Juist! Maak je maar geen zorgen. Ik
heb nog nooit een boek geschreven en zal
het nooit doen ook. Ik ben
„Wat?"
„Niets."
Marian keek hem pruilend aan.
„Zie je wel!" riep ze uit „Daarom heb
ik getracht iemand van je te maken. Je
durft zelf niet."
„Hoe ben je van plan dit goed te ma
ken tegenover Hilda?" vroeg hij.
„Ik o, laten we nog maar wat wach
ten. Wat doet het er toe? Bovendien is ze
er zoo opgewonden over, Wade, dat het
haar echt goed doet."
Hij schudde het hoofd.
„Ze zal me een gluiper vinden en te
recht."
Weer keek Marian hem aan.
„Je schijnt het nogal belangrijk te vin
den, wat Hilda over je denkt," merkte
ze op.
„Wat ben je van plan te doen?" vroeg
hij koppig.
„Ik zal het je zeggen. Ik krijg net een
inval. Ik zal Hilda vertellen, dat je hét
tegen me gejokt hebt".
tWewlt vervolgd.)