BEIBEBflOtLMMM
UUIIEUSSEKZi.
NIEUWSBLAD VOOR DEM HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
No. 6977
EERSTE BLAD
DONDERDAG 18 JUN11931.
59ste JAARGANG
Bultonlanataeh overzicht
Het 6risisgevaar voor Duitschland geweken. - Ook
de Engelsche regeering blijft aan. - De nieuwe Fransche
president aan het woord. - Vertrouwen in de Fransche
regeering betuigt. - Het Oostenrijksche kabinet afge
treden. - President Hoover over de economische crisis.
FEUILLETON
.DRAGON"
Het verblijf der Koninklijke
familie in Frankrijk.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-ecltt
Man doodgestoken.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
11.Modeblad resp. 1 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr.p.p.6ct.
herschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekstl dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Met gevaar voor de Duitsche en Engel-
sche regeering is geweken, al is de crisis
dan ook op hot laatste moment voor
komen. De Berlijnsche correspondent van
het Hbl., die zich over het afwenden van
het gevaar voor de Duitsche regeering
danig verheugd heeft (en wie zou het niet
met hem doen?) telefoneerde Dinsdag
avond aan zijn blad:
De dreigende kabinetscrisis, die nog
hedenmiddag onafwendbaar scheen, is
vermeden. De huishoudelijke commissie
van den Rijksdag wordt niet bijeengeroe
pen. Rrüning blijft!
We zijn hier in Duitschland langzamer
hand wel gewend geraakt aan plotselinge
veranderingen van den politieken baro
meter'. De sprong echter, dien hij vanmid
dag heeft gemaakt een sprong van
„storm" naar „bijna goed weer" voor de
regeering is tódh wel bijster groot ge-
weert.
Vammidag om drie uur heeft de rijks
kanselier nog eens weer- met de leiders der
sociaal-democratie onderhandeld. Maar,
daar beide partijen halsstarrig aan hun
standpunt vasthielden, andermaal zonder
resultaat.
En in parlementaire kringen had men
clan ook algemeen den indurk, dat een
breuk onvermijdelijk was geworden.
Inderdaad bleek er in de sociaal-demo-
cratisohe fractie, die even na drieën weer
bijeenkwam, een sterke stroom in g te zijn,
die het er op aan wilde laten komen.
Indien dr. Brüning zoo onverbiddelijk
bleef, moest hij, meende men, daarvan zelf
maar de consequenties dragen. Hij mocht
niet verwachten, dat de sociaal-democra
tie te zijnen behoeve politieken zelfmoord
zou plegen.
Klaarblijkelijk hebben partijvrienden
intusschen den ^kskanselier duidelijk
gemaakt, dat hij met zijn besliste weige
ring, om den sociaal-democraten ook maar
©enigszins tegemoet te komen, te ver was
gegaan wat ook de democratische bla-
dep vanavond eenstemmig betoogen.
No» vóór de fractievergadering der S.
P. D. beëindigd was, deed dr. Brüning
een compromis-voorstel: Hii verklaarde
zi8h bereid zoo ^'oeclig mogelijk iet de
fracties in onderhandeling te treden over
een eventueel© wijziging van de noodver
ordening, mits men thans' afzag van het
bijeenroepen van de huishoudelijke com
missie. Zijnerzijds had hij er dan geen
bezwaar tegen, dat deze commissie over
eenige maanden, in geen geval echter
vóór Augustus, biieenkomt om de nood
verordening te behandelen.
I>it com p rom is -voorste 1 werd door de
sociaal-demoeraten met een zucht van ver
lichting aanvaard.
Toen de vergadering van het Senioren
convent begon, deelden de sociaal-demo
craten dan ook mede, dat ze hun voorstel
tot bijeenroeping van de huishoudelijke
Commissie introkken.
Onmiddellijk namen de communisten
dit voorstel over, maar het werd tegen de
stemmen van de drie oppositiepartijen
communisten, Dufcisch-nationalen en
nationaal-socialisben verworpen.
Ook de oorspronkelijke voorstellers, de
sociaal-democraten, stemden er tegen en
redden zoodoende voor de zooveelste maal
ihet kabinet-Briining.
zou zijn geweest van een kabinetscrisis,
herzien in een vorm, die de regeering, op
een paar details na, kon aanvaarden.
Het komisch element schijnt bij de op
lossing van deze crisis niet onderbroken te
hebben. De Londenscbe corr. van het Hbl.
seint daarover aan zijn blad:
De liberalen en arbeiders zijn weliswaar
tot overeenstemming gekomen, doch het
resultaat van de negendaagsöhe crisis is
zeer komiek, daar de voorzitter van de des
betreffende Lagerhu iseomm issi e reverend
Dunnico het amendement buiten de orde
verklaarde als ziinde niet toepasselijk op
het aan de orde ziinde artikel en daar het
den grondslag veranderde van de belas
ting. Op deze mededeeling volgde in het
dichtbezette Huis en op de overvolle pu
blieke tribunes luid en langdurig gelach
De liberale Lagerhuis-fractie kwam
hierna bijeen. Zü besloot Maandag een
nieuw artikel voor te stellen, waarin het
amendement vervat is.
De nieuwe oude president van Frank
rijk, Doumer is immers 74 jaar oud, ver
klaart in zijn boodschap aan het parle
ment, dat hij zal voortgaan, land, volk en
staat te (Menen als onpartijdig arbiter in
het kader van de republikeinsohe wetge
ving. Hii zal medewerken tot de volmaking
van de democratische instellingen, o. a. op
het gebied van het onderwijs aan de ar
beiders op zoodanige wijze dat zij op den
maatsdhappelijken ladder omhoog kunnen
komen.
Doumer prees den wil tot goede ver
standhouding, openhartigheid en goede
trouw voor het oplossen van tusschen de
staten hangende quaesties. Hii constateer
de, dat de strijd tegen de economische ma
laise buitengemeen gecompliceerd was
door de problemen van de regeling van
den oorlog en de uitvoering van de ver
dragen, Frankrijk zou volhouden bij de
veroordeeling van de geheime diplomatie
en handelen in het volle licht van den
Volkenbond.
In de Kamer is een motie van vertrou
wen met 312 tegen 260 stemmen goedge
keurd.
In Oostenrijk is een kabinetscrisis ont
staan door het aftreden van den minister
van binnerüandische zaken Winkl'er, die
ais vertegenwoordiger van den Landbond
in de regeering zat. Het ontslag werd ge
motiveerd met de mededeeling, dat zijn
partii de verantwoordelijkheid niet kan
dragen voor de waarborgen, die de regee
ring blijft aangaan voor de Kreditanstalt,
waarvan de eerstvolgende zelfs tachtig
imllioen dollar zou bedragen,.
Voor de bijeenkomst van de huishoude
lijke commissie heeft de regeering toen
beslot enin haar gefheel af te treden. De
bondspresident heeft het ontslag aan
vaard.
Ook de Engelsche regeering hehoeft niet
heen te gaan, ook daar is op het laatste
nippertje de crisis afgewend. De liberalen
bobben bun amendement op de grondbe-
lestingwet, dat bii aanneming de oorzaak
Een rede van den Amerikaanschen pre
sident Hoover over de economische we
reldcrisis is van genoeg belang om daar
in dit overzicht de aandacht op te vestigen.
Üeze rede werd uitgesproken voor het re-
puhlikeiosdhe verbond van uitgevers in
den staat Indiana. Spr. wees er in zijn in
leiding op, dat de huidige economische
crisis alle tot dusverre plaats gehad heb
bende crisis verre overtreft. De voornaam
ste oorzaak hiervan moet niet in Amerika
gezocht worden, maar in de funeste gevol
gen van den wereldoorlog: zwaren belas
tingdruk, stijgende wapening, sociale en
politieke onzekerheid, ontwrichting van
het economische leven. Spr. wilde den
economischen nood der volkeren niet on
derschatten. De Ver. Staten zijn echter
economisch zelfstandiger dan welk land
OOK.
Spr. gaf daarna een uitvoerig overzicht
van de maatregelen van de regeering ter
bestrijding van de crisis. Hij verdedigde
het douanetarief, dal de Amerikaansche
arbeiders tegen de concurrentie uit het
buitenland moet beschermen. Hii zegde
den farmers verdere hulp toe en bepleitte
handhaving van het thans bestaande loon
peil. Hii wMgerde het economisch leven
door .ieuwe belastingverhoogingen te
treffen en bepleitte stopzetting van de
immigratie tot op het moment, dat de
laatste werklooze Amerikaan werk zal
hebben gevonden. Spr. verwierp ten stel-
ligstehet idee van werkloozenzorg van
staatswege, waardoor het bestaan nog
meer gedrukt zou worden en welke instel
ling naar zijn meening een soort premie,
voor de traagheid zou zijn. Na nog gewe
zen te hebben op de sociale maatregelen,
die de regeering denkt uit te voeren, ver
klaarde Hoover tenslotte met optimisme
vast te houden aan het vertrouwen in de
sterkte der Amerikaansche traditie.
DE STERKTE VAN HET JAPANSCHE
LEGER.
Het ministerie van oorlog dat steeds
strenge geheimhouding bewaard heeft
ten aanzien van de sterkte van de mili
taire macht, publiceert de cijfers die voor
de ontwapeningsconferentie aan den Vol
kenbond zijn verstrekt. Het leger telt
231.000 manschappen en officieren, de
gendarmerie 2210, het politieleger in
Korea, Formosa en Mantsjoerije onge
veer 20.000. De militaire luchtvaart om
vat acht regimenten met 623 toestellen,
maar dit aantal zal waarschijnlijk nog
stijgen.
GROOTE BEVOLKINGSAANWAS IN
JAPAN.
Tengevolge van een aanzielijke vermin
dering van het aantal sterfgevallen en
een kleine verhooging van het getal ge
boorten, is de bevolking van Japan het
vorig jaar met 912.595 zielen vermeer
derd. In 1930 werd de bevolking geteld
op 64.759.000 zielen.
door
THE DARK OHAPTER
34)
ik ben een vervloekt ezel!"
zei hij.
„Annabelle niet," merkte Rawlins op.
„Wat is ze van plan te doen? Wil ze me
vervolgen?"
Rawlins schudde lachend het hooid.
„Zoo dom is ze niet. En waarom zou ze
je vervolgen? Ga je dan niet met haar
i trouwen?"
„Denk je, dat ik stapelgek ben? Trou
wen met een koriste?"
„Waarom niet? Koristen zijn wel met
hertogen getrouwd."
„O Rawlins, houd je mond! Vertel me
liever, wat ik moet beginnen."
Kane's» stem begon te trillen en
ofschoon hij nu bleek zag, was zijn voor
hoofd klam van het zweet.
„TV aai om laat je haar niet eens op
zicht komen? Misschien zijn ze wel alle
maal in eens dol op haar," stelde Rawlins
voor.
„Ik durf niet," barstte Kane los. Wat
moet ik doen?''
„Je zult haar nog wel een beetje langer
lj.et hof maken. Zoo gaat het meestal,
totdat ze op een goeden dag je vader
tegen het lijf loopt, en dan
veranderde
Kane kreunde. Plotseling
Rawlins van tactiek.
„Ben je bereid Annabelle op te geven?
vroeg hij.
„Ja, dadelijk."
„Dat dacht ik wel. Je hebt geen fut ge
noeg om het aan te leggen met koristen,
vriendlief. Maar als je bereid bent haar
op te geven, zal ik zien, wat ik voor je
kan doen. Begin maar met dien brief te
verscheuren. Het kan me geen laars sche
len, wat er in staat verscheur hem. Heb
je haar dikwijls geschreven?"
„Niet zoo heel dikwijls."
„Ooit iets er in beloofd?"
Kane dacht even na en schudde toen
het hoofd.
„Erg verliefd?"
„Neen."
Kane's stem klonk weifelend en niet
heel overtuigend.
„Misschien kunnen we er dan nog iets
aan doen. Je verdient het niet. Je behoor
de met haar te trouwen. Je zult haar nog
een keer moeten opzoeken; ze heeft me
niets verteld over brieven. Ik weet waar
achtig niet, waarom ik je help, maar ik
zal mijn best doen."
Rawlins wist het natuurlijk heel goed.
Het strookte niet met zijn plannen, dat
een koriste in de familie Kilbourne opge
nomen zou worden. Hij gaf niets om Kane.
Hjj verdiende Annabelle; maar er waren
anderen, behalve Kane.
„Je zei, dat Hilda haar gezien heeft,
begon Kane ineens. „Wat denkt ze
„Dat weet ik niet," antwoordde Raw
lins, hoewel hij geloofde, dat hij het w
kon raden. Zwijgend had hij de veiant-
woordelijkheid op zich genomen van ae
haarspeld en nu zou Hilda het blonde
w vindt" je ïoverdreven,
Maar zonder m'n py pje ,URAGON-'5hag,
zou in niet kunnen leven.
PURE VIRGINIA 5HA6
I5C.TS.PER KJONS
R/JPBPUIM VAft HUUR
PtJTMj en QlUP/O
Voor pijp en cigaret
meisje ook wel op zijn rekening schui
ven.
„Misschien denkt ze wel, dat jij
Kane zweeg vol hoop.
„Misschien wel. Maar ben je van plan
mij telkens weer de schuld te geven?"
„Voor jou is het iets heel anders, Raw
lins, het kan jou om zoo te zeggen geen
kwaad doen, maar voor mij
„Kane, je bent een ellendeling. Houd je
mond."
Kane zag, dat lui het meende en zweeg.
Rawlins keek hem koel aan, stond toen op
en liep naar de deur.
„Ik weet niet of ik iets voor je doen
kan," zei hij. „Ik zal wel eens zien; maar
als ik je er op betrap, dat je weer in
Annabelle's buurt komt, of haar brieven
schrijft of haar opbelt, dan sleep ik je
voor je vader en moeder en
Hij' eindigde zijn bedreiging met een
gebaar, dat blijkbaar de algeheele ver
nietiging van Kane Kilbourne moest be
duiden, en liep de kamer uit. Kane slaak
te een diepe zucht, haalde den brief te
voorschijn, las hem aandachtig over en
scheurde hem aan stukken.
„Ik kan het niet uitstaan, als Annabelle
hem heusch aardig vindt," mompelde hij.
„Het- was best, dat hii haar van hier weg-
troonde, maar hij moest zijn plaats niet
vergeten. Vervloekte kerel!"
Toen Rawlins uit Kane's kamer kwam,
zat Marian hem boven op de trapleuning
op te wachten.
„Hilda is razend," begon ze.
„Zal wel," merkte hij op. „Heb me met
gehouden aan een afspraak."
„Het is niet om de afspraak. Het is de
onbekende blonde."
„Heeft ze het gezien?"
De ontvangst te Parijs.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Parijs meldt:
De ontvangst van de Koninklijke fami
lie aan het Noorderstation heeft zich door
hartehjken eenvoud gekenmerkt. Op tijd
stoomde de gewone nachttrein binnen. De
vele passagiers bogen zich uit de raam
pjes om van de ontvangst getuigen te
zijn.
Aan het station was alles vermeden,
wat de aandacht had kunnen trekken.
Slechts een tapijt was gespreid voor het
portier, waar de Koningin, Prinses en
Prins uitstegen. Daar werden zij opge
wacht door den gezant en mevrouw Lou-
don, de andere hooge leden van de legatie,
evenals door den chef van het protocol,
het hoofd van het militaire huis van den
president van de republiek, een vertegen
woordiger van den minister van buiten-
landsche zaken en een adjudant van
maarschalk Lyautey.
Vriendelijk begroetten de gasten den
heer en mevrouw Loudon. De gezant stel
de de Fransche heeren aan de Koningin
voor, die zich eenige oogenblikken min
zaam met hen onderhield. De Fransche
heeren kusten haar de hand.
Er waren, ondanks het vroege uur, veel
fotografen van Fransche bladen en bui
ten stonden veel, hier vertoevende land-
genooten. Deze hieven luide hoera's aan
toen de Koninklijke familie in den open
auto stapte. De hooge gasten dankten
vriendelijk voor de spontane hulde. Deze
verdubbelde, toen de auto wegreed, door
andere auto's met leden van de hofhou
ding gevolgd.
Door den stralenden ochtend ging het
naar het dal van de Chevreuse.
Later: De Koninklijke familie heeft nog
een korten tocht gemaakt door de om
geving van Chevreuse. Bij de villa Les
Tilleuls waren ter verwelkoming aan
wezig de burgemeester van Chevreuse,
dr. Rigal, die tevens geneesheer is, en de
prefect van de Seine, de heer Bonnefoy
Sigour. Deze heeren zijn door de Ko
ningin na aankomst op Les Tilleuls ont
vangen, waarbij H. M. haar bewondering
uitsprak voor de omgeving van Chevreuse
en haar dank betuigde voor de hartelijke
ontvangst.
Een aantal inwoners van dit dorpje, dat
zeer landelijk gelegen is, en in de om
geving waarvan zich verschillende groote
villa's bevinden, o.a. van den Noorschen
gezant te Parijs, den heer Gade, was
samengestroomd bij Les Tilleuls om de
aankomst van de Koninklijke familie bij
te wonen. Te kwart over tien is er uit
gereden tot het maken van een autotocht
in de omgeving.
In het dorp zelf wijst niets op de aan
wezigheid van de hooge gasten. De plaat
selijke gendarmerie is versterkt, doch de
veiligheidsmaatregelen zijn zoodanig ge
troffen, dat de Koninklijke familie in
geenerlei opzicht in haar vrijheid wordt
gehinderd.
De Koningin heeft het grootkruis van
de orde van den Nederlandschen Leeuw
verleend aan den heer Paul Doumer,
president van de Fransche republiek.
Naar het graf van den Onbe
kendten Soldaat.
Donderdagmiddag te 1 uur zal de Ko
ninklijke Familie een krans leggen op het
graf van den Onbekenden Soldaat.
„DE TIJD".
Wordt niet verkocht.
Uit Amsterdam meldt men:
De Dinsdagmiddag gehouden aandeel
houdersvergadering van „De Tijd" heeft
het door de vorige vergadering genomen
„En of!"
„En het jou verteld?"
„Ja!"
„Wat heeft ze gezegd?"
„O, een heeleboel," zei Marian. „Maar
dat komt er niet op aan. Wat ga je aan
Hilda vertellen?"
„Dat weet ik nog niet. Heb jij soms een
idéé?"
„Ga je het haar vertellen van Kane?"
Rawlins keek haar even onderzoekend
aan. Marian had soms iets grlezelïg-slims.
„Wat van Kane?" vroeg hij.
Marian glimlachte veelbeteekenend en
keek hem recht in de oogen.
„Of neem jij de blonde schoone voor
eigen rekening, Wade?" vroeg ze.
„Ik geloof, dat we hier te doen hebben
met kleine potjes, die groote ooren heb
ben," zei hij.
Marian schudde het hoofd.
„Neen! Als je tenminste bedoelt, dat ik
heb staan luisteren aan Kane's deur, dan
vergis je je. Zoo gemeen ben ik nog niet,
Wade; maar ik wist, dat je in Kane's ka
mer was. Daar ben je regelrecht heenge
gaan, zoodra je thuis kwam; je hebt zelfs
niet eens de zaak aan Hilda uitgelegd.
Dat heeft ze me verteld. Het is dus duide
lijk genoeg, dat die juffer heelemaal niet
bij jou hoort. Dat zou Hilda ook begrijpen,
als ze wist, waarheen je was gegaan; maar
dat weet ze niet. Ze is op het tennisveld
en mept als een razende tegen de ballen.
Ik ben je gevolgd, toen je thuis kwam, om
uit te vinden, waar je naar toe ging; het
is dus heusch niet de moeite waard om
tegen me te jokken. Het heeft iets te ma
ken met Kane."
„Je zult nog eens meer te weten komen,
dan goed voor je is," zei Rawlins ernstig.
besluit tot verkoop van dat blad aan de
„Maasbode", gecasseerd. „De Tijd" blijft
bestaan! Alle commissarissen zijn afge
treden. Tot president-commissaris werd
benoemd mr. Witteman.
BEDRIJFSVEREENIGING VOOR
ZIEKENGELDVERZEKERING VOOR
HET GROOT BAGGERBEDRIJF EN
AANVERWANTE BEDRIJVEN.
(B.Z.G.B.)
Deze Bedrijfsvereeniging (B.Z.G.B.)
heeft 15 Juni te Rotterdam hare alge-
meene ledenvergadering gehouden ter
vaststelling o.m. der balans en rekening
en verantwoording over 't boekjaar 1930.
Uit het jaarverslag blijkt, dat niettegen
staande de moeilijkheden waarvoor men
in den beginne door gemis aan praktijk
kwam te staan de algemeene gang van
zaken en de bereikte resultaten slechts
redenen tot tevredenheid hebben gegeven.
Hoewel de Bedrijfsvereeniging het ka
rakter draagt van een omslagvereeniging
zijn in werkelijkheid de leden-werkgevers
eigen risicodragers. Het oorspronkelijk
als proef gevolgde systeem om de leden
werkgevers ieder voor zich het zieken
geld aan de bij hen in dienst zijnde ver
zekerden te laten betalen is gebleken
volkomen geslaagd te zijn, zoodat besloten
werd hiermede door te gaan. De Bedrijfs
vereeniging blijft daarbij echter het ver
antwoordelijke orgaan.
Dit resultaat is in hoofdzaak verkregen
door de goede samenwerking tusschen de
werkgevers en de aangesloten vakver-
eenigingen.
Bijzondere zorg werd besteed aan den
modischen controledienst, welke eigen
aardige moeilijkheden met zich mede
bracht in verband met de over het ge-
heele land verspreid liggende wooncentra
der verzekerden.
Het aantal ziektegevallen bedroeg
1.020 met een gemiddelden duur van 21.1
ziektedagen per geval. Aan ziekengeld
werd 98.209.13 uitbetaald. De totale kos
ten, uitbetaald ziekengeld inbegrepen,
bedroegen 1.73 van het uitgekeerd loon.
De algemeene kosten zijn zeer laag ge
weest en bedroegen slechts 0.23 van
het loon.
Over de vrijwillige verzekering, waar
van de organisatie tegen het einde van
het boekjaar werd opgebouwd, maar die
eerst in 1931 in werking is getreden, zijn
nog geen cijfers gepubliceerd.
De B.Z.G.B. is aangesloten bij de Fede
ratie van Bedrijfsvereenigingen aan welk
Instituut woorden van waardeering in het
jaarverslag worden gewijd.
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij:
Leiop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen -collectis
Binnenland.
In de Wagenstraat te 's Gra-
venhage.
Maandagnacht, kort voor twaalf uur,
is in de Wagenstraat te 's Gravenhage
een misdrijf gepleegd, dat den 35-jarigen
chauffeur H. Nieuwenburg het leven
heeft gekost.
Ter hoogte van het café-restaurant Le
Perroquet had een woordenwisseling tus
schen twee personen plaats gehad, waar
bij de een den ander ten slotte een klap
had gegeven. Daarna scheen de twist af-
geloopen, hoewel de eene partij den
tegenstander, die zich op de fiets verwij
derde, nog even trachtte na te loopen.
Kort daarop echter werd de man,
die per fiets zich had verwijderd,
wederom in de Wagenstraat, bij den in
gang van de Bijenkorf, stervende aan
getroffen. De geneeskundige dienst werd
onmiddellijk gewaarschuwd, doch de man
„En jij zal nog eens meer hooi op je
vork nemen, dan je dragen kunt," merkte
Marian op. „Wat is het voor 'n meisje?"
„Een heel verstandig meisje," antwoord
de hij voorzichtig.
„Zeker verstandiger dan Kane. Is ze erg
onfatsoenlijk?"
„Voor zoover ik weet is ze heelemaal
niet onfatsoenlijk."
Marian zuchtte.
„Ik dacht, dat het een echt schandaal
zou worden," zei ze; „vooral toen ik hoor
de, dat ze zoo blond was. Bah! Ik wou, dat
ik haar gezien had. Ik heb ook altijd pech.
Hoe heet ze?"
„Het is beter, dat we over haar zwij
gen."
„Wees voorbereid op Hilda," waar
schuwde Marian.
„Ik zal haar beneden gaan en haar mijn
verontschuldigingen aanbieden."
„Ik denk niet, dat je daarmee ver zult
komen, Wade Rawlins. Als ik in Hilda's
plaats was, zou je er tenminste niet mee
j opschieten."
Rawlins lachte, terwijl Marian zich met
een gewichtig knikje van de trapleuning
liet glijden.
„Wat ben je van plan? Ga je Kane van
haar bevrijden?" vroeg ze.
„Ik heb nog niet eens gezegd, dat ze
hem lastig valt."
„Dat hoeft ook niet. Dat weet ik. Wees
in ieder geval voorzichtig, Wade. Je kunt
niet zoo heel ver gaan met Hilda. Ik zou
het ellendig vinden, als ze je wegstuur
den."
„Ik ook," bekende hij. „Zei je dat Hilda
op het tennisveld is?"
„Ja! Maar houd je groot. Als ik jou was
zou ik me heelemaal niet verontschuldi
gaf inmiddels den geest. Bij onderzoek
bleek hij door messteken te zijn gedood.
Het stoffelijk overschot werd naar het
gemeentelijk ziekenhuis aan den Zuidwal
vervoerd.
De politie, onder leiding van commis
saris Kramer, was intusschen reeds bezig
met het onderzoek, dat aanvankelijk wei
nig steun vond in gegevens, omdat sléchts
zeer enkelen iets van het misdrijf had«
den vernomen en de dader de vlucht ge
nomen.
De verslagene, in den kring van zijn
bekenden Nico genoemd, was gehuwd en
vader van eenige kinderen. Hij woonde
in de Van der Vennestraat.
Uit de voorloopige gegevens kon na
getuigenverhoor ook enkele bezoe
kers van Scala hadden het slachtoffer
zien loopen een signalement van den
vermoedelijken dader worden opgemaakt.
Deze man, de ongeveer 30-jarige D. PI.,
wiens signalement in den afgeloopen
nacht door de politie werd rondgezonden,
is Dinsdagochtend slapende aangetroffen
in een schuurtje aan den Moerweg. Bij
zijn verhoor aan het hoofdbureau van
politie zeide hij, Maandagavond laat zóó
beschonken te zijn geweest, dat hij zich
niets kon herinneren van hetgeen hij ge
daan had of wat er met hem was gebeurd.
Verscheidene getuigen herkennen in
PI. den man, die met den verslagene heeft
gevochten en ook zijn er onder deze ge
tuigen, die P. in het bezit van een mes
hebben gezien! Bij zijn aanhouding is er
op P. geen mes gevonden.
De in verband met den doodslag aan
gehouden D. P. is tegen den middag met
het lijk van d§n verslagene geconfron
teerd. Naar ,wjj vernemen, heeft hfl vol
hard bij zijn verklaring, dat hij zoo be
schonken moet zijn geweest, dat hü zich
van het gebeurde niets meer weet te her
inneren. Wel gaf hij toe, dat hij N. van
vroeger van aanzien kende.
Dinsdagmiddag is P. in bewaring ge
steld.
gen," zei Marian.
Ze keek hem na, terwijl hij naar be
neden liep en boog zich over de leuning
om te zien, hoe hij er van boven uitzag.
„Als ik een jaar of vijf ouder was, zou
ik hem wel aan kunnen! En nu naar
Kane?"
Ze liep zonder plichtplegingen Kane's
kamer in, evenals Rawlins gedaan had. Ze
zag hem voor het raam staan. Hij starde
somber nar den tuin.
„Heb je geld, Kane?" vroeg ze.
„Blut," antwoordde hij somber. „En je
bent me al vijf dollar schuldig."
„Ik wou er tien van maken. Jij bent m_is-
.schien blut, maar toch nooit zoo erg als
ik. Ik heb maar vijf dollar noodig. Die
kan je me toch wel geven."
„Ik heb je gisteren gezegd, dat ik je
geen cent meer leen en ik doe het niet
ook."
Hy wendde zich weer naar het raam, ten
teeken, dat hü het gesprek als geëindigd
beschouwde.
„Maar alles is vandaag veranderd," zei
Marian minzaam. „Heelemaal veranderd.
Gisteren was ik een onwetend meisje,
maar vandaag ben ik een wijze vrouw."
„Dat maakt nog geen verschil van vijf
dollar," mopperde hij. „Schiet op en hin
der me niet langer."
Marian glimlachte koel, streek met de
hand door het haar en slenterde langzaam
de kamer door.
„Alleen, omdat je onbeleefd bent," zei
ze, „en gierig, eisch ik tien dollr in plaats
van vijf, Kane Kilbourne!"
„Loop rond," zei hij mat.
(Wordt vervolgd).
