N.V. STOOMWSSCHERIJ
„DEN HELDER"
Heerenbaai EEN DUBBELTJE
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buiterilandsch overzicht
HEERENBAAI
BE INKEMENOE LAHDLOOPER
f ucfifv&êkr?
UUIKMSSEIlb.
EERSTE BLAD ZATERDAG 4 JULI ,93,. S9s,e JAARGANG
Het Amerikaansch memorandum. - Frankrijk blijft
nog steeds op zijn starre houding staan. - De kransche
vlootbouw. - Angst voor Duitschland. - De commissie
voor het werkloosheidsvraagstuk te Genéve.
OOST-INDÜE.
BINNENLAND.
De Wieringermeerpolder.
De qualiteit onzer aflevering
is onze beste reclame.
Informeert U eens bij
een Uwer kenissen.
Helden der lucht.
Zoo gemakkelijk te wasschen
Zoo moeilijk te verslijten
Kleur-, wasch- en zon-echt
CHE COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENT1EX
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewysno. 4 ct.
Frankrijk blijft nog steeds roet in 't eten
gooien. Alle landen hebben in beginsel
het Amerikaansche voorstel aanvaard, al
leen Frankrijk heeft de noodige^ voorbe
houden gemaakt, die reeds eerder wer
den meegedeeld en waarop de rransche
regeering star aan blijft vasthouden. Een
angst voor Duitschland is daaraan niet
vreemd, angst voor bewapening. Dat
blijkt ook duidelijk uit hetgeen deze week
in den Franschen Senaat gesproken is
bij de behandeling van het toestaan van
de vlootcredieten, waarop wij hieronder
uitvoeriger terugkomen.
Doch laat ons terugkomen op het voor
stel van Hoover. Tegelijk met een
Fransch memorandum is Donderdagmid
dag door het Amerikaansche departe
ment van staat een memorandum gepu
bliceerd. In dit memorandum wordt het
standpunt van de Ver. Staten uiteenge
zet.
Het memorandum beteekent niet een
einde van de discussie, maar heeft slechts
ten doel de Amerikaansche these volko
men duidelijk uiteen te zetten, in de
hoop, dat Frankrijk zal begrijpen, dat
Amerika op bepaalde punten toegeeft en
op andere niet kan toegeven.
De Fransche regeering heeft het me
morandum vriendelijk opgenomen en ver
dere onderhandelingen tegen Donderdag
aangekondigd. Ten aanzien van de door
Frankrijk geëischte concessie in de
kwestie van het garantiefonds wordt er
op gewezen, dat weliswaar het plan-
Young een zuiver Europeesche aangele
genheid is, dat Frankrijk de toestemming
van de schuldeischers van het plan-
Young slechts gebruiken zou, om af te
zien van het garantiefonds, maar dat
Frankrijk wil bereiken, dat Duitschland
als voorwaarde voor de uitvoering van
het plan-Hoover zich zal verplichten in
geval van een nieuw moratorium het
voorgestelde crediet dadelijk terug te be
talen en de onvoorwaardelijke annuïteit
te betalen. Dit is voor Amerika onaanne
melijk. De geest van het plan-Hoover
laat een dergelijke dubbele belasting niet
toe, zelfs als men de vaste hoop heeft,
dat Duitschland geen nieuw moratorium
zal behoeven af te kondigen. Men beves
tigt, dat op het oogenblik andere plan
nen worden overwogen, voor het geval
de onderhandelingen te Parijs mochten
mislukken. D-^ze plannen zijn echter nog
niet gerijpt en aan geen andere regee
ring toegezonden.
Mocht Frankrijk in een weigering vol
harden, dan rekent men er te Londen op,
dat Henderson, de Britsche minister van
buitenlandsche zaken, direct naar Parijs
zal vertrekken. De toestand wordt te Lon
den critiek geacht, zooals blijkt uit on
dervolgend officieel communiqué, dat
Donderdag is gepubliceerd en waarin ge
zegd wordt, dat de Engelsche regeering
oprecht wenscht, dat de besprekingen te
Parijs over het voorstel van Hoover tot
een bevredigend einde zullen gebracht
worden.
Indien niet spoedig een oplossing wordt
gevonden, is de Engelsche regeering be
reid. teneinde binnen zoo kort mogelyken
tijd overeenstemming mogelijk te maken,
spoedig een bijeenkomst te houden van
de voornaamste belanghebbende mo
gendheden.
De correspondent van Reuter te Parijs
verneemt, dat Frankrijk het voorstel van
de Engelsche regeering om te Londen
een bijeenkomst te houden van de onder
teekenaars van het plan-Young van de
hand gewezen heeft en voorgesteld heeft
de conferentie te Parijs in plaats van te
Londen te doen plaats hebben.
Men ziet dus wel, dat men nog lang niet
uit de moeilijkheden vandaan is.
De angst van Frankrijk voor Duitsch
land, waarover wij hierboven schreven,
heeft zich geuit in den Franschen Senaat,
waar men zich Donderdag met de vloot
credieten voor 193132 heeft bezigge
houden, die door de Kamer reeds waren
goedgekeurd met het voorbehoud, dat
het parlement nog over de indeeling der
tonnenmaat te beslissen zal krijgen.
Tegen dit voorbehoud der Kamer is in
den Senaat door verscheidene sprekers
geprotesteerd. De rapporteur van de
marinecommissie betoogde, dat men den
vlootbouw niet mocht vertragen, al was
de ontwapeningsconferentie aanstaande.
Het zou wel goed zijn, maar er is geen
reden voor om onactief te blijven nu
Duitschland pantserschepen van bijzon
dere technische waarde op stapel zet.
Italië in het geheel 30 eenheden van in
het geheel 60.000 ton gebouwd heeft en
Engeland zijn overmacht ter zee be
houdt. Het staat ook nog niet vast, dat
de ontwapeningsconferentie werkelijk
resultaten zal bereiken.
De rapporteur stond op het standpunt,
dat Frankrijk moet vasthouden aan het
dadelijk op stapel zetten van de in het
bouwprogram voorziene schepen; in
ieder geval zoolang als Duitschland zijn
program voor pantserschepen niet op
het altaar van den vrede en de verant
woordelijkheid geofferd heeft. Frankrijk
heeft reeds genoeg offers gebracht en
het hoeft er niet meer te brengen.
Ook de minister van marine verklaar
de van meening te zijn, dat men den
aanbouw moest bespoedigen, want men
zou niet kunnen inzien, waarom Frank
rijk zijn verdediging ter zee, den Duit-
schen vlootbouw in aanmerking genomen
niet verzekert.
Onder de sprekers, die bijzonder hef
tig tegen den Duitschen vlootbouw te
velde trokken, behoorden de senatoren
Lemery en Rio.
Ook senator Cheron kon niet nalaten
de opmerking te maken, dat de gemid
delde Franschman niet begrijpt, dat
Duitschland voortdurend de wereld zijn
ellende toeschreeuwt en geld over heeft
om zoo'n vloot te bouwen. Senator Hen-
nessy merkte op, dat Duitschland een
vloot bouwt, die voor aanvallen dient,
terwijl het in 1914 slechts een verdedi
gende vloot bezat. De beraadslagingen
werden hierop tot 's middags geschorst.
De Senaat heeft zooals later gemeld
wordt het vlootbouwprogramma aan
genomen. Naar aanleiding van een inter
pellatie betreffende de stopzetting van
den bouw van een linieschip werd een mo
tie aangenomen, waarin het vertrouwen
in de regeering werd uitgesproken en
waarin deze verzocht wordt in den aan
vang van de volgende zitting een voor
stel in te dienen tot het onmiddellijk op
stapel zetten van een schip, dat een ant-
woord zal zijn op den bouw van den
Duitschen kruiser „Deutschland".
ECHTE FRIESCHE
2.0-50d. per ons
Het werkloosheidsvraagstuk behoort
nog altijd tot een van de moeilijkst oplos
bare problemen van onzen tijd. Leeken
meenen wel eens in waanwijsheid dat zij
het vraagstuk in een handomdraai op
kunnen lossen, doch waar groote kopstuk
ken het vraagstuk van alle kanten heb
ben bezien en er geen afdoende oplos
sing voor weten, past dezulken wel een
beetje meer bescheidenheid.
De commissie voor de bestudeering van
de voorstellen van de directeur van het
internationale arbeidsbureau inzake de Sumatra is door brand geteisterd: Tien
bestryding van de werkloosheid is spoe- toko-s zyn verbrand u;
diger dan men verwacht had, met haar gen
BRAND IN DE HANDELSWIJK TE
KOTABOEMI (Z.-SUMATRAa.
De hadelswijk van Kotaboemi in Zuid-
werk gereed gekomen.
De commissie is, wat betreft Thomas'
voorstellen voor de betere organisatie
van de plaatsing van arbeiders, tot een
positief besluit gekomen om de Euro
peesche commissie voor te stellen bij den
raad aan te dringen op de bijeenroe
ping van een technische conferentie van
deskundigen op het gebied van arbeids
beurzen. Deze conferentie zal zoo spoe
dig mogelijk bijeen moeten komen en
zich vooral concentreeren op de mogelijk
heid te komen tot de oprichting van een
vergemakkelijking van de uitwisseling
van arbeidskrachten binnen Europa van
het eene land naar het andere. Verder
dringt de commissie sterk aan op h,et slui
ten van bilaterale overeenkomsten voor
de vergemakkelijking van het verkrijgen
van arbeid van arbeiders in het buiten
land. De conferentie zal georganiseerd
moeten worden door het internationale
arbeidsbureau.
Tenslotte wordt aan de Europeesche
studiecommissie voorgesteld den Volken
bond te verzoeken een grondige bestu
deering te maken van de voorstellen van
het internationale landbouwinstituut te
Rome voor de ontginning van onvrucht
bare gebieden, waarheen arbeidskrachten
uit de landen, waar overbevolking
heerscht, zouden kunnen trekken. Deze
voorstellen betreffen n.1. niet alleen
Europa, maar de geheele wereld. De drie
resoluties zyn met algemeene stemmen
aangenomen.
Oorzaak onbekend.
Chineesche vrouw is levensgevaar
lijk gewond. Een kind is in de vlammen
omgekomen. Schade f 55,000, waarvan
12,500 door verzekering gedekt.
LUCIFERSSMOKKELARIJ OT
GROOTE SCHAAL.
De veldpolitie in het Loeboek Pakam-
sche (O. v. Sum.) heeft een vrauchtauto
aangehouden, waarmede getracht werd
72.000 dozyn pak lucifers te smokkelen.
Vijf inzittende Chineezen zijn gear
resteerd; zy hebben bekend.
Plaatsing van bedrijfsleiders of
bedrijfsboeren,
In verband met het overleg, dat de voor-
loopige Wieringermeer-directie te Alk
maar heeft gehad met de door de centrale
landbouworganisaties ingestelde contact
commissie, deelt deze directie mee, dat bij
de leiding van de cultuurwerkzaamheden
omstreeks 40 bedrijfsleiders of bedryfs-
hoeren geplaatst kunnen worden. Deze
bedrijfsleiders dienen flinke personen te
zijn met een degelijke kennis van den
landbouw, zoowel in theoretisch als in
nF r>HTivF,F,^r,i:ïF' RiTRPKROORT/ir* actisch opzicht, hetgeen vuoial tot
DL LHIALLM HL BlKOLKUOKLOt». uiting dient te zyn gekomen door het met
i i succes voeren van de leiding vin een
Communistische troepen verslagen j „r00t bedrijf
Wieringermeerpolder te vestigen,
i De personen zullen geleidelijk aan noo-
uig zQn, al naar de uitbreiding van de
werkzaamheden, zoodat ook de afroep
geleidelijk zal plaats hebben.
Als regel zal niemand de leiding van
een bedrijf worden toevertrouwd, voor
aleer hy voldoende georiënteerd is in den
polder en na eenigen tijd van praktijk te
hebben doorgebracht bij het bestaande
bedrijf.
Aangezien hoooge eischen zullen wor
den gesteld aan de bekwaamheid enz. van
de aan te stellen bedrijfsboeren, wordt in
overweging gegeven, niet alleen te solli-
citeeren naar een plaats als bedryfsboer,
maar zich op te geven voor assistent bij
de bedrijfsboeren.
De aanmelding van de gegadigden
moet geschieden by de voorloopige direc
tie van den Wieringermeerpolder te Alk
maar.
il'Jll»'" TyilPSH!!'-"'»"
Het officieele Chineesche Telegraaf
Agentschap meldt, dat de Chineesche
regeeringstroepen in de provincie Kiang-
si erin geslaagd zijn, in de nabijheid van
de stad Foetsjoen de communistische troe
pen beslissend te verslaan. Hierbij wer
den 600 communisten gevangen genomen,
terwijl een groote voorraad geschut en
munitie in handen der regeeringstroepen
viel. Deze danken hun overwinning voor
namelijk aan de hulp van een zwaar bom
bardementsvliegtuig.
WlLH ELMINASTRAAT 63—67
FEUILLETON
door
E. J. RATH.
41)
De heer Kilbourne stond onopgemerkt
e luisteren, totdat hy het een en ander
",n was gekomen. Toen liet zyn ge-
/.nhrikïÜ'n ni?1 meer met rust en met een
Heelmi n gezicht trad hy nader.
„Heelen nacht uit, hè?" vroeg hn
Kane keerde zich om en keek zi n vader
volkomen onbevreesd aan. Hij gedroeg
zich zelfs hoogst oneerbiedig en buitom
gewoon nieuwsgierig. 8 c" UU11CI1
„Ja, ik ben den heelen nacht uit ee
weest", antwoordde hij. „\vat zou dat5"
Het groote zelfvertrouwen maakte
blijkbaar geen indruk op den heer Kil
bourne. Hy zag alleen de onbegrijpelijke
brutaliteit van zijn zoon.
..Je geeft het dus toe!" bulderde hij,
„Waar ben je geweest! En wat heb je
gedaan? En'wat heeft dit alles te betoe-
kenen?"
Ken gaapte en keek Hilda aan. Ze sloeg
vader en zoon gade, benieuwd, hoe het
zou afloopen.
„Nu?" vroeg de heer Kilbourne.
„Ik heb niets te zeggen," antwoordde
Kane.
„Wat?"
TEL. 524
„Behalve, dat ik niet met volle muziek
ben thuis gebracht midden in den nacht,
als het u soms interesseert."
De heer Kilbourne keek hem woedend
aan. De volle beteekenis van de opmer
king van zyn zoon drong nog niet geheel
tot hem door.
„Ik ben niet thuis gebracht door een
schreeuwende koriste," vervolgde Kane
brutaal. „Als u nu nog iets te zeggen
hebt, kom dan maar op."
Het hoofd der familie deed een stap
achteruit. Hy gaapte zyn zoon nog steeds
aan, maar nu niet meer zoo boos. Hij
maakte den indruk van iemand, die een
stevigen stomp in de maag had gekregen,
waardoor hli min of meer wee was. Zyn
onderlip hing slap neer en hli bevochtigde
die met de tong, zich niet bewust, dat hy
min of meer den indruk maakte van een
oud, schichtig paard.
„Wa wat bedoel je?" vroeg hy.
Kane begon te lachen en voelde zich
moedig worden.
„Ik bedoel, dat ik den halven nacht niet
heb zitten pokeren en drinken om daarna
te gaan rijden met een blonde dame, die
de halve buurt bij elkaar geschreeuwd
heeft. U bent een mooie, om my nog wat
te verwijten!"
Dit was stout gesproken door Kane Kil
bourne, maar hij begreep, dat hij zoo han
dig eenigp verwijten afleidde, die Hilda
hem toegediend had. Zweetdroppels ver
schenen op het voorhoofd van den heer
Kilbourne. hoewel het lekker frisch was
in de garage. Angstig dwaalde zyn blik af
naar zyn dochter.
„Ik weet niet, wat je bedoelt," zei hli
mat.
„Jawel, vader, u weet het best," merkte
Hilda koel op.
„Ik maar Hilda!"
„Hilda kan u nog wel het een en ander
I vertellen, dat u misschien vergeten bent,"
'zei Kane met een kwaadaardigen lach.
De heer Kilbourne greep naar zyn zak
doek, zuchtte en ging terneergeslagen zit
ten op de treeplank van den blauwen two-
seater. Hy kon niets meer ontkennen.
„Het is net, zooals Kane zegt," verkon
digde Hilda langzaam en met nadruk.
„Het was een schande. Ik heb het gezien,
het personeel heeft het gezien, Marian
heeft het gezien iedereen."
„Emily toch niet?" hijgde de heer Kil
bourne.
„Moeder sliep gelukkig. Er is haar veel
bespaard."
De heer Kilbourne trachtte uiting te
geven aan zijn dankbaarheid, maar hy
was slechts in staat een dof gekreun te
laten hooren.
„Als ik bedenk, dat myn eigen vader
zoo weinig égards heeft voor zijn gezin,
dan huiver ik," vervolgde Hilda.
„We hadden van den baas van 't spul
nooit zoo iets verwacht," voegde Kane er j
aan toe.
Hilda keek haar broer verwijtend aan.
„Jy bent nog veel erger dan vader," zei
ze. Het is per slot van rekening allemaal
jouw. schuld. Ik wil eerlijk zyn tegenover
jullie en dan moet ik zeggen, dat Kane
het ergst is, maar veel scheelt het niet.
Jullie verdient beiden de minachting van
ons allen, het personeel incluis. Verder
heb ik niets te zeggen".
„Hilda!" kreunde de heer Kilbourne.
Maar ze keerde zich om en liet hen al
Het ligt in de bedoeling aan de be
drijfsboeren, na een kortere of langere
practische oriëntatie in den polder, de lei
ding op te dragen van de exploitatie van
400 a 500 H.A. cultuurland, totdat deze in
gebruik gesteld worden voor den gewo
nen gebruiker. De directie stelt zich voor,
dat de leeftijd dezer bedrijfsboeren moet
liggen bij de 35 a 45 jaar.
Naast deze bedrijfsboeren zyn noodig
omstreeks 200 landbouwers, die deze be
drijfsleiders assisteeren in de leiding en
mede practisch aan den cultuurarbeid
mede doen. Zy dienen een leeftijd te heb
ben van omstreeks 25 a 30 jaar.
Aan de eerste categorie zou een vergoe
ding gegeven kunnen worden van plus
minus 40 per week en aan de tweede
categorie van plus minus 30 per week.
De betrokken personen kunnen tijdelijk
met hun gezin onderdak vinden in een
voudige bij hun werk gelegen woningen,
die later ingeruimd dienen te worden
voor de landarbeiders.
Aan de centrale landbouworganisaties j
is nu verzocht aan de voorloopige Wie
ringermeer-directie bii de keuze van deze
personen haar bemiddeling te verleenen.
Hierdoor zal worden bereikt, dat aan een
groote groep landbouwers de gelegen
heid wordt geopend, van nabij met den
Wieringermeerpolder kennis te maken,
zoodat het gemakkelijker is, om te zijner
tijd het besluit te nemen al of niet van de
gelegenheid gebruik te maken, zich in den
Helden der lucht, ja dat zyn Post en
Gatty ongetwijfeld. In aoht dagen, vijf
tien uren en vijftien minuten, zooals Reu
ter meldt, zijn zy van New-York over En
geland, Duitschland, Rusland, Siberië,
Alaska, Canada naar New-York terugge
vlogen, een afstand van 15.550 myl, die de
aarde omspant, zij het dan ook op een
breedte, tusschen de 40 en de 60 graden,
waar de ring om de aarde slechts drie-
vijfde bedraagt van den omtrek langs den
evenaar. Als men hun tyd berekent naar
de uren, dat zij werkelijk gevlogen heb
ben, dan hebben zy er 4 dagen, 10 uren
en 8 minuten over gedaan, wat beteekent,
dat hun gemiddelde snelheid 146 myl per
uur of bijna 235 K.M. heeft bedragen. Een
mooie prestatie, niet alleen voor de vlie
gers, maar ook voor hun eendekker, een
Lockhead Vega en zijn motor, 'n „Wasp"
van 450 P.K.
Met de verrichting van Post en Gatty
is de reis om de wereld per vliegtuig (als
wii het nu zoo maar noemen mogen) voor
deden er in 1924 maar eventjes 175 dagen
gers, Amerikaansche luchtvaartofficieren,
ded ener in 1924 maar eventjes 175 dagen
over en waren 14 dagen en 15 uren in de
lucht. Zy legden echter een afstand af van
bijna 28.000 myl. Kingsford Smith heeft
in 1929 de tweede reis per vliegtuig om
de wereld gemaakt, doch in ver uiteenlig-
gende étappes.
Voorts heeft ook de Zeppelin, in 1929,
een reis om de wereld gemaakt en wel in
21 dagen, 8 uur en 26 minuten. Dit lucht
schip legde ook ca. 28.000 mijlen af op
dien tocht.
Men moet voor een tocht als Post en
Gatty volbracht hebben zyn toestel wel
goed meester ziin en tevens vast vertrou
wen op de mogelijkheid van het bereiken
van zyn doel en op zyn eigen uithou
dingsvermogen. Het is dit laatste, de
geestkracht, die voor het slagen van een
onderneming als deze vliegtocht van Post
en Gatty noodig is, dat hun verrichting
tot een daad stempelt, waarvoor zy inder
daad den naam van helden der lucht ver
dienen. („N. Rott. nrt.").
Groote sorteering,
in effen en gewerkt,
75 cent per el.
Verkrijgbaar bij.
Letop naam op den zelfkant
Vraagt onze stalen-collectie
De vliegers, hun geldschietet
en hun vliegtuig.
Wiley Post, een een-oogige Indiaan
uit Oklahoma, is in dienst van den mil-
lionair Hall aldaar. Deze oliemagiiat ia
een verwoed belangstellende in de vlieg
sport, al vliegt hy ook zelf niet. Hy heelt
het wel eens trachten te leeren, maar dat
was hem niet bevallen. Wel echter heeft
hij zyn eigen vliegtuig. Hy is zelfs al aan
zijn vyfde toe. Post is zyn vlieger. Hali's
eerste pogingen om geld in de luchtvaart
te steken hebben hem vrijwel geruïneerd.
Doch de ontdekking van een nieuwe 'spui
tende petroleumbron maakte hem op
nieuw millionair. Post, die om bezuini
gingsredenen ontslagen was, werd terug
geroepen en won in 1930 voor zijn „baas"
de „luchtderby" Los AngelesChicago.
De laatste drta jaar heetf de heer Hall
250,000 au.den aan zyn vliegliei'hebberij
besteed. Voor de reis om de wereld, dat
wil dan zeggen New York—New York,
binnen tien dagen heeft hy 50,000 gulden
uitgeloofd. Ongetwijfeld zal niemand
meer dan hij verheugd zyn met Post's
succes. Met mevrouw Post bevond hy zich
Woensdag te New York om van zyn glo
rieuze aankomst getuige te zyn.
Gatty is een gewezen Australische adel
borst en een bekend vlieger, zooals al
blijkt uit het feit, dat hy door Lindbergh
werd uitverkoren om mevrouw Lindbergh
in de beginselen van de luchtvaart te on
derwijzen. In September van het vorig
jaar heeft hy met Harold Bromley een
poging gedaan om van Sambongi (Japan)
naar Tacoma (Washington) te vliegen.
De vliegers waren al een heel eind op weg
leen. Kane, wiens zelfvertrouwen aan het
wankelen was, keek zyn vader moe aan.
De heer Kilbourne zat op de treeplank van
den two-seater het voorhoofd af te wis-
schen.
v. ROSSEM'sTROOST
XXV.
In den namiddag werd er familieraad
gehouden. Het feit, dat men bijeengeroe
pen werd door mevrouw Kilbourne, deed
haar man en zoon niets goeds vermoeden.
De spanning verminderde echter, toen ze
ontdekten, zoodra ze allen bii elkaar zaten
op een hoek van het terras, dat het doel
van de bijeenkomst was te beraadslagen
over Wade Rawlins.
Mevrouw Kilbourne had een paar foto's
in de hand, die ze toevallig in Marian's
kamer gevonden had. Ze gaven Rawlins
weer in uniform, staande naast één van
hun auto's, achtei het stuur en in andere
houdingen, die geheel kenmerkend waren
voor een chauffeur. Marian kwam er eer
lijk voor uit, waardoor mevrouw Kilbour
ne nog meer onthutst was, dan wanneer
ze uitvluchten had trachten te vinden.
Natuurlijk had Marian die foto's geno
men. Waarom niet? Ze had een heeleboel
foto's genomen van alle mogelijke men-
schen. Ja, ze had er een paar van cadeau
gegeven aan een stuk of wat meisjes uit
de buurt. Hinderde het soms iets? Was
Wade geen interessante persoon? Was hij
soms niet gepromoveerd tot huisvriend?
Marian weigerde zelfs het erg te vinden.
Dat was misschien ook. omdat mevrouw
Kilbourne niet had durven vertellen,
waarvoor ze eigenlijk bang was. Ook in
den familieraad durfde ze er niet over
spreken. Zelfs daarvoor was het te erg.
I Ze vermoedde met angst en beven, dat
haar jongste dochter verliefd was.
Omdat ze het hierover nooit zou durven
hebben met haar gezin, bedacht ze een
andere reden voor den familieraad. Nie
mand was natuurlijk meer gesteld op
Rawlins dan zii zelf. Ze gaf dit nadrukke
lijk te kennen, maar er dreigden moei
lijkheden, rampen zelfs. Foto's van Raw
lins als heer zouden er nog mee door
kunnen en beschouwd kunnen worden als
een gril van een opgetogen kind; maar
foto's van Rawlins, als chauffeur wie
zou die kunnen verantwoorden?
De familie Kilbourne beraadslaagde
met de noodige gewichtigheid allen,
behalve Marian. Ze zat op de leuning van
het terras te bengelen met de beenen en
weigerde koppig toe te geven, dat er
eenige reden voor verlegenheid of gevaar j
lag in een zoo onbenullig voorval.
„Ze denken natuurlijk, dat we hem voor
de grap verkleed hebben," zei ze.
Maar mevrouw Kilbourne schudde het
hoofd.
„Ik ben al eerder bang geweest, zelfs
voordat ik deze vond." zei ze. „Ik ver
trouw het personeel niet."
„Zeg hun den dienst op," stelde Marian
voor.
Mevrouw Kilbourne werd door dit voor
stel nog slechts versterkt in haar vermoe
dens omtrent haar dochter.
„We kunnen het heele huishouden niet
in de war sturen," zei ze vastberaden.
„Het zou eindeloos geklets veroorzaken.
Bovend'en zouden de Harlans dadelijk
beslag leggen op Grosvenor. Ze willen
hem per se hebben en als hij bii hen in
dienst kwam. zou de heele buurt alles te
weten komen."
„Nu dan." zei de heer Kilbourne; „wat
is de oplossing?"
Zijn vrouw zuchtte.
„Ik vraag me af," zei ze, „of het
oogenblik niet gekomen is, dat we Raw
lins moeten verliezen."
Marian schudde boos het hoofd en ver
loor bijna haar evenwicht.
„Dat is niet eerlijk tegenover hem,"
wierp ze tegen. „Ik begrijp niet, waar jul
lie allemaal zoo bang voor bent. Ik heb
niet meer dan drie of vier foto's wegge
geven."
De heer Kilbourne keek zyn vrouw aan
en streek zich over de kin.
„Je moet niet denken, dat ik iets togen
hem heb," zei mevrouw Kilbourne, die
oven gewetenswroeging voelde. „Het
spijt me werkelijk. Ik had in Rawlins
meer vertrouwen, dan ik ooit gehad had."
Haar man gromde iets.
„Maar ik denk aan myn gezin," ver
volgde ze. „We moeten in de eerste
plaats aan onszelf denken, aan onze posi
tie en alles."
„Goed! Daarmee is het dus uit," sprak
de heer Kilbourne ongeduldig. „Ik vind
het best. Emily vindt, dat Rawlins moet
verdwijnen. Uitstekend! Wat z»g jy er
van, Hilda?"
Hilda knikte langzaam. Er zat niets an
ders op.
„Jy, Kane?"
De beide heeren Kilbourne keken
elkaar onderzoekend aan. Kane knikte.
Hy zag ook geen anderen uitweg.
(Wordt vervolgd).
