DEUENDELMDLOOPER
Kannewasser
verkoopt uit
f uclif"
N.V. STOOM WASSCHERIJ
„DEN HELDER"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
HEERENBAAI
59ste JAARGANG
De toestand in Duitschland over het geheel genomen
rustig. - Een Duitsch-Fransche conferentie te Parijs.
Frankrijks houding tegenover Duitschland. - Mussolini
over ontwapening.
heUulrVwr°^vef ikek?llen- Dat
Communistische agitatie in
Duitschland.
De crisis in Duitschland.
BINNENLAND.
Noord-Holl. Noorderkwartier.
Indien U prijs steif op een HELDERE
WASCH tegen BILLIJK TARIEF, neemt
U dan eens een proef bij ons en U zult
beslist tevreden zijn
De postvluchten naar en van Indië.
De vliegtocht van Endres en
^agyar.
HELDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Courant f 1 .60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v'h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIÊN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewjjsno. 4 ct.
ECHTE FRIESCHE
uMwmtttMtitmum
20-50ct. per ons
De toestand in Duitschland blijft span
nend. Het is moeilijk uit de vele telegram
men een juist beeLd te distilleeren over
den toestand. Over het algemeen wordt er
gesproken van een rustige stemming van
het Duitsche volk. De arbeiders, de werk-
loozen en de rentetrekkers zijn voldaan,
daar hun inkomen vaststaat. Ze weten,
dat het op tijd uitbetaald zal worden en
gaan dus in betrekkelijke rust hun gang.
De levensmiddelen voorziening van Ber
lijn laat ook in geen enkel opzicht te
wensohen over en de prijzen schijnen
zelfs geen verandering te hebben onder
gaan.
Maar dat alles sluit niet uit, dat het er
voor Duitschland allesbehalve rooskleurig
uitziet en verbetering van de donkere toe
komst is alleen te verwachten als de red
ders in den nood krachtdadig financieele
hulp verleenen en ook spoedig bijsprin
gen. Daarvoor worden verschillende con
ferenties belegd, waarop besproken wordt
op welke wijze men het best kan helpen.
Van harte is deze hulp niet, vooral van
Fransche zijde heeft men nogal bezwaren,
en dat is wel eenigszins te begrijpen,
omdat men nog maar moet afwachten hoe
de toestand zich straks zal ontwikkelen.
En om dan millioenen te wagen! Wanneer
men daar dan ook toe overgaat zal het
wel in hoofdzaak zijn,, omdat men bij een
bankroet van Duitschland voor een nog
grooter risico staat-.
Wy hebben er immers al eerder op ge
wezen, dat Duitschland bij een even-
tueelen val ook andere landen in zijn on
geluk zal meesleepen. Dat is ook trouwens
nu reeds bewezen door de maatregelen die
Hongarije moest nemen en de Randstaten.
Frankrijk huivert te meer om Duitsch
land te helpen, omdat Duitschland ab
soluut niet geneigd is daarvoor politieke
concessies te doen. Zooals men weet wilde
Frankrijk, dat Duitschland, bij financieele
hulp van buiten af, de millioenen verslin
dende pantserkruiserbouw stop zou zetten
en van een tol-unie met Oostenrijk af zou
zien. Duitschland denkt daar eeihter niet
over en dat heeft de stemming ten op
zichte van Duitschland wel een weinig
verbitterd.
Verblijdend is, dat Brüning en Curtius
gisterenavond naar Parijs zouden gaan
©m met de Fransche regeering tot over
eenstemming te komen. Het zullen voor
de beide Duitsche ministers zeker zware
dagen worden, omdat men tot resultaat
moet komen, en dan zullen de besprekin
gen te Londen worden voortgezet.
Het doel van deze Londensche confe
rentie, die in het begin van de volgende
week zal plaats hebben, is, zooals van
hooge Amerikaansc'he zijde aan een ver
tegenwoordiger van Wolff beschreven
werd:
„Formuleering van een zorgvuldig over
legd, op langen termijn berekend, plan
„tot steun aan Duitschland op zoo breed
„mogelijken grondslag en voorts bij'leg-
„ging van de geschillen tusschen Berlijn
„en Parijs, welke een krachtige inter
nationale samenwerking tot nu toe be-
„moeilyken."
Voorts werd den vertegenwoordiger van
Wolff medegedeeld, dat het hier een nood-
conferentie 'betreft tot bestrijding van een
noodtoestand. Stimson zal aan de discus
sie op dezelfde wijze deelnemen als de
leden van den Volkenbondsraad bij hun
geregelde besprekingen te Genève. Hü
zou echter natuurlijk niet in politieke
voorwaarden kunnen treden. Hij zal op
de meest vriendschappelijke wijze pogin
gen doen om tusschen Parijs en Berlijn
zoo goed mogelijke betrekkingen op wer-
FE UILLETON
door
E. J. RATH.
*7)
«Minnie brandt- van nieuwsgierigheid
weten, wat Wade zal dragen," zei
Èem "D* "Ze kleedt zi°h natuurlijk voor
versohiUig.doet h« aan?" vroeg Hilda on"
hii Tipffrpnc o-o,, k kan nagaan, is
bestellen en heefteer'o.V geen°e'U-}m *1
gekregen. Hij heeft alleen gezegd in
goed moest opletten. Ik denk tw' i i
ridder komt. Ik heb hem
Minnie draagt." *at
Dit was de reden, dat de kleeren van
de koningin van Scheba weer voor den
dag werden gehaald en weldra llilda's
slanke gestalte tooiden. Als Minnie Har-
lan zich voor hem mooi maakte, hadden
anderen het recht hetzelfde te doen. Hilda
zou niet graag bekend hebben, dat ze met
Minnie wilde wedijveren, hoewel ze toch
niet bang was voor een uitdaging; de ko
ningin van Scheba was werkelijk mooi.
Een zachte, warme avond, met een
helderen sterrenhemel verhoogde het
'eiiot van het feest- Ze noemde het he
lheiden een feestje", maar iedereen in
kelii'k levenskrachtige basis tot stand te
brengen.
Over Frankrijks houding tegenover
Duitschland zegt Havas o.m.:
Zooals de zaken op het oogenblik staan,
zal de openbare meendng in Frankrijk,
die zich geenszins over den tegenwoor-
digen toestand in Duitschland verheugt,
niet weigeren om eventueele Fransche
medewerking te overwegen. De openbare
meening in Frankrijk ontkent inderdaad
niet, dat de oorlog een meer of minder
nauwe wederzijdsche afhankelijkheid van
de volken tengevolge gehad heeft en
Frankrijk ontkent niet de verplichting tot
internationale solidariteit.
De ondervinding die men in de laatste
jaren met de betrekkingen jegens
Duitschland opgedaan had, was echter,
helaas, niet van dien aard geweest om de
leiders der Fransche politiek te bewegen
het nationale Fransche vermogen in ris
kante financieele transacties te beleggen.
Daarom zal Frankrijk geen credieten ver
leenen zoolang Duitschland geen afdoen
de waarborgen biedt, die door gemeen
schappelijk overleg der betrokken minis
ters van financiën vastgesteld zijn. Het
plan dat men op het oog heeft is echter
zoo omvangrijk, dat het niet zonder mede
werking van Amerika, Engeland en an
dere staten gelukken kan. Het spreekt
daarbij vanzelf, dat deze technische voor
waarden niet eens voldoende zouden zijn
om het Duitsche betaalmiddel te redden,
als zij niet zouden samengaan met een
periode van politieke stabiliteit, zonder
welke internationaal vertrouwen en dus
crediet onmogelijk zouden zijn.
Mussolini over de ontwapening. In een
gesprek met een Amerikaansch journalist
heeft Mussolini gezegd, dat de beste waar
borg voor het succes der ontwapenings
conferentie, die zooals men weet in het
begin, van het volgend jaar plaats zal heb
ben, de deelneming der Ver. Staten was.
De groote staten zouden een welkome ver
mindering van hun lasten slechts door
een sterke beperking der bewapening
kunnen vinden, mits alle staten gezamen
lijk tot de ontwapening zouden overgaan.
Ten slotte verklaarde Mussolini, dat de
moderne beschaving aan een kruispunt
gekomen was.
Van de beslissing nopens de ontwape
ning zou het lot der volken nu afhangen,
die als erfgenamen van de beschaving
konden beschouwd worden.
Ongetwijfeld heeft de Duce wel eens
eens minder verstandige woorden ge
sproken.
RijLswerkloozendag.
Te Darmstadt kwam het Woensdag
eenige malen tot samenscholingen van
werkloozen, die uit de voorsteden waren
gekomen en trachtten een optocht te vor
men, die evenwel door de politie werd
uiteengedreven. Er werden 20 personen
gearresteerd. De betoogers vielen de po-
litie-agenten met metalen staven aan.
In de avonduren moest de politie in de
oude stad verscheidene groote samen
scholingen uiteendrijven, waarbij zij vele
schoten loste. Een betooger werd door een
slag zwaar gewond.
Te Gelsenkirchen is het Woensdag
avond herhaaldelijk tot communistische
samenscholingen gekomen, welke door de
politie werden uiteengedreven. Hierbij
werd een agent van politie gewond.
Later op den avond schoolden opnieuw
ongeveer 500 communisten samen. De
politie werd, toen zij wilde ingrijpen, be
kogeld met steenen, steenkool en fles-
schen. Uit kelders en zolderramen werden
ongeveer 30 schoten op de politie gelost.
Het vuur werd door de politie beant
woord. Een agent werd ernstig aan het
hoofd verwond, doch of aan de zijde dei-
communisten gewonden zijn gevallen kon
in het donker niet worden vastgesteld.
Tegen 11 uur was de rust hersteld.
Ook te Dresden is het Woensdag naar
aanleiding van den communistischen
v.erkloozen'dag tot groote samenscholin
gen gekomen. Twee politie-agenten wer
den door de menigte overvallen. Een
hunner is daarbij ernstig in de berst ge
wond. De agent schoot hierop en ver
wondde een man en een vrouw. De vrouw
moest naar het ziekenhuis worden ge
bracht.
Te Koblemtz en Breslau zijn eveneens
relletjes geweest.
zv aar. Onze kolenuitvoer uit Limburg
£«?.L.ankrijk bedroeg in 1930 goed
2.000.000 ton. Daar het gemiddelde over
Knnünn 1929 en 1930 echter slechts
ï.öOO.OÜO ton bedroeg en thans maar weer
'5 pet. van dat gemiddelde ingevoerd mag
«orden, zal Nederland zyn uitvoer naar
frankrijk met ongeveer 875.000 ton ver
minderd zien. Dit beteekent voor eenige
f Par^eu''ere mijnen, die het zwaartst
getroffen worden, meer dan 50 pet. van
haar tegenwoordigen uitvoer naar Frank
rijk.
De Duitsche gasten in
Nederlandsche badplaatsen.
ming, welke ontmoedigend op den cul
tuur werkt, zoodat om de moeite van
vroeg opstaan, plukken, sorteeren en
naar de veiling ryden te besparen, vele
tuinieren hun salada-velden omschoffe-
len. Om 10 uur was de depressie op de
V.V.V. zoo groot, dat de verkoop een
haif uur werd gestaakt, om de besturen
van de beide veilingen in Roodestraat en
ONZE UITVOER VAN STEENKOLEN
NAAR FRANKRIJK.
MUSSOLINADE.
Wat verhindert mij nog, mij tot paus
of koning van Italië te laten uitroepen?
De Fransche regeering heeft dezer da
gen den heer Guillaume, directeur-gene
raal van de Saarmijnen, naar Den Haag
gezonden om ter departemente van bui-
tenlandsche zaken, mededeeling te doen
van haar voornemen de steenkoolproduc-
lie in het eigen land en, in meerdere
mate, den steenkoleninvoer te beperken,
niet voorkoming, zooveel mogelijk van
discriminaite.
De Nederlandsche regeering is voor de
bij deze aangelegenheid betrokken Ne
derlandsche belangen bij herhaling bij de
j Fransche regeering opgekomen. Deskun
digen bevinden zich te Parijs om het ge
zantschap zooveel mogelijk bij te staan.
Onze uitvoer naar Frankrijk
met meer dan de helft vermin
derd.
Uit Maastricht wordt aan het Handels
blad gemeld:
Het Fransche decreet, waarbij het prin
cipe van de invoerbeperking van steen
kolen wordt vastgelegd, blijkt reeds 10
Juli door president Doumer te zijn onder
teekend.
De slag voor onze mijnstreek is zeer
at Jen toestand van de Duitsche bad
gasten in Soheveniingen betreft, ver
nemen Wij van de directie der Maatschap
pij Zeebad Scheveningen, dat van een
exodus nog niets bemerkt wordt.
De directie maakt het den Duitschen
gasten zoo gemakkelyk mogelijk, wat een
groot bedrijf eerder kan doen dan een
kleiner bedrijf, maar iets bijzonders deed
zich gedurende de laatste dagen niet voor.
Van andere zijde vernamen wij, dat
reeds lang vóór deze jongste crisis de
Duitschers minder in Scheveningen kwa
men dan voorheen.
Naar „Het Volk" meldt, is de crisis in
Duitschland te Zandvoort geducht voel
baar. Zandvoort's hotels worden van ouds
vooral door Duitschers bevolkt. Welnu:
uit hotel Groot Badhuis b.v. zijn gisteren
de laatste zes Duitschers vertrokken. Ook
andere hotels zagen hun Duitsche gasten
voor een belangrijk gedeelte dezer dagen
in verband met den toestand in Duitsch
land, daarheen vertrekken. Duitsche gas
ten, die hun komst in verschillende pen
sions hadden aangekondigd, zijn daar
sinds het uitbreken van den crisis-toe
stand niet verschenen, terwijl jj. Zondag
op de parkeerterreinen de Duitsche auto's
en de groote bussen uit het Rijnland, die
er hoe langer hoe geregelder gaan ver
schijnen, ontbraken.
De toestand op de veilingen te
Venlo.
Men meldt aan de Nw. Rott. Crt. uit
Venlo:
Dinsdagmorgen waren op de beide
groote veilingen vele Duitsche opkoopers
met hun auto, doch konden niet koopen,
omdat ze geen Hollandsch geld konden
krygen. De algemeene toestand is vol
gens de veilingsbesturen zeer gedrukt en
nerveus.
Honderden karren met kropsalade, die
al uren gewacht hadden op hun beurt,
passeeren de klok zonder bod en worden
op de daarvoor bestemde plaats in een
kuil vernietigd. Dinsdagmorgen was dit
aantal tot ruim 1 millioen kroppen ge
stegen. Alle groenten lijden aan pry's-
druk en vinden geen afzet meer. Onder
de honderden leden van beide veilingen
heerschtte een zeer neerslachtige stern-
hoof. benevens 26.000 voor 5 km weg
op den Zeevangszeedyk en 9000 voor
een stuk weg op den Zuidpolderzeedyk.
De rekening over 1930 werd vastgesteld
met een batig saldo op den gewonen
dienst van 131.415 en op den buitenge
wonen dienst met een batig saldo van
41.541.
Met het Rijk (De Zuiderzeewerken) werd
Havenstiaat te doen beraadslagen. Be- een overeenkomst aangegaan betreffende
sloten werd mede te deelen, dat de vei- de grensregeling van de Wieringermeer
lingsbesturen om het bedrijfsleven niet en het aanleggen van wegen en over-
geheel te ontvruchten, de mark tegen gangen.
50 ct. zouden aannemen, de risico daar- Het ambtenarenreglement werd con-
van geheel op zich nemend. Dit hielp form het voorstel vastgesteld De heer
eenigszins, doch de aanvoer was zoo Van der Sluis, Sint Maartensbrug deed
groot, dat, ofschoon de prijzen eenigszins daarbij gesteund door de heeren Zeeman
stegen, toch nog zeer veel onverkoopbaar (Alkmaar) en Kuiken (Nieuwe Niedorp),
bleef naar aanleiding van telefonische een voorstel om het artikel, dat bepaalt,
berichten uit Duitschland. Het bezoek (jat ambtenaren, die in militairen dienst
van Duitschers aan Venlo is beduidend
verminderd, nu er geen koopkracht voor
hun marken is in alle zaken. Handels-
affaires worden niet meer afgesloten.
DE POSTWISSELDIENST GESTAAKT.
De postwisseldienst van Duitschland
naar Nederland, evenals de overschrij
vingen van bedragen per postgiro, is tot
nadere mededeeling gestaakt.
Vergadering van het hoog
heemraadschap.
In de Woensdag te Alkmaar, onder
voorzitterschap van den dijkgraaf, den
heer Wijdenes Spaans, in het Gemeen-
Iandshuis gehouden vergadering van het
hoogheemraadschap Noord-Hollandsch
Noorderkwartier, deelde de penningmees
ter, de heer P. Groot, mede, dat het kohier
over het dienstjaar 1930 in totaal 62.262
aanslagen bevatte tot een bedrag van
1.178.035.
Hef kohier voor dit jaar bevat 62.898
aanslagen met een totaal bedrag van
1.162.621.
Een voorstel van den heer Zeeman om.
met het oog op den slechten toestand in
den land- en tuinbouw, te trachten de ge-
heele bijdrage van het rijk aan de pro
vincie voor den watersnoodlast 1916 aan
het hoogheemraadschap ten goede te laten
komen inplaats van 50 procent daarvan,
werd niet ondersteund, omdat men geen
kans ziet dezen wenseh verwezenlijkt te
krijgen.
Besloten werd een bedrag van 21.000
uit te trekken voor verbetering van een
weg in de Vier Noorder Koggen tusschen
Lambertsehaag en Aartswoud en 19.000
voor verbetering van een gedeelte weg van
den Kagerdijk in de gemeente Wevers-
I
zijn geroepen, 50 procent van hun salaris
krijgen, ook van toepassing te verklaren
op de dienstweigeraars.
Het voorstel werd na eenige discussie
ingetrokken, omdat het waterschap geen
jonge mannen in dienst neemt, wanneer
zij voor het eerst onder de wapenen moe
ten komen en het niet voorkomt dat amb
tenaren, die geen bezwaar hadden de
eerste maal onder de wapenen te komen,
deze bezwaren wel toonden, wanneer zij
voor herhalingsoefeningen werden opge
roepen.
KwiaHfl
67
WILHELMIN ASTRAAT 63
TEL. 524
de buurt wist, dat het een groote ge
beurtenis was, waarschijnlijk de grootste
van den heelen zomer, tenzij het de Kil-
bournes aanspoorde tot nog iets grooters
tegen het eind van het seizoen. Verder
was er niemand, die het zou kunnen over
treffen.
Het leek prettiger, eenvoudiger, meer
in stijl met het geheel, om maar te voet
naar de Harlans te gaan. Bovendien was
er geen chauffeur op Kilbourne Heights.
De afstaud was slechts een paar honderd
meter en het pad liep door groene gras
velden onder hooge boomen, die Gothi-
sche hagen vormden en langs den pronk-
tuin, waar niemand ooit kwam.
Dien avond stond Henry Kilbourne, die
heelemaal in de stemming was, er op, dat
men een omweg zou maken door den tuin
zelf. Toen ze door den tuin liepen, waar
de marmeren banken en beelden spook
achtig wit waren in het maanlicht, leken
ze een stoet van geesten uit het grijs ver
leden. Captain Kidd en Martha Washing
ton drentelden langzaam vooraan. De cap
tain voelde zich niet heel behagelyk in zijn
laarzen met bellen en zijn buis knelde hem
onder zijn armen, maar hij stapte moedig
voort, want hy vervulde zijn rol met ple
zier- Martha Washington voelde zich ook
niet geheel op haar gemak, maar ze zag er
hef, moederlijk en statig uit en in den
half-duisteren avond klemde ze zich vast
aan den arm van Captain Kidd, gelijk
vrouwen plachten te doen voordat ze ge
ëmancipeerd waren.
I) Artagnan en Pierrotte volgden hen,
voldaan over hun uiterlijk, dat misschien
niet origineel was, maar dan toch vol
maakt uitgevoerd. D'Artagnan draaide
aan zijn aangeplakte snorretje, terwijl
Pierrette's slanke, witte beenen telkens
I luchtig een paar danspasjes uitvoerden
op het gladde gras.
De koningin van Scheba liep alleen, wat
goed paste, want niemand kwam in aan
merking haar te vergezellen. Door achter
te blijven maakte ze de anderen tot een
bonten, kleurigen hofstoet. Ze zag er sta-
tig uit, verheven en scheen in gepeins j
verzonken. Ze had een sleep, dien ze voor
alle zekerheid over den arm had geno
men, want geen sleepdrager volgde haar.
Zelfs deze kleine tekortkoming, te wijten
aan de omstandigheden, deed geen af
breuk aan haar geheimzinnige verschij
ning uit lang vervlogen tijden.
Wade Rawlins had zich niet bij hen ge
voegd. Niemand wist, wat er van hem ge
worden was, want hij verdween na het
middageten en was nergens te vinden,
toen Captain Kidd hem zocht; maar ze
zouden hem ongetwijfeld wel zien op het
bal, waar hy zeker als elegante, opvallen
de figuur zou verschijnen. De koningin
i van Scheba dacht voortdurend aan hem,
terwijl ze naar het huis van de Harlans
liep en telkens drong Minnie zich op aan j
haar gedachten, wat haar hevig ergerde.
De luisterrijkheid van het feest viel hun 1
op, toen ze door een opening in de heg
traden, die de grens vormde tusschen ne
landgoed van de Harlans en Kilbourne
Heights. Onder de boomen en in den tuin
was alles verlicht en een bont gezelschap
vertoonde zich aan hun oog.
De Harlans noemden het een bal in de
schuur- Onder gewone omstandigheden
zou het een wonderlijk en belachelijk iets
geweest zijn voor dames en heeren uit de
romantische perioden der geschiedenis,
om zich een weg te banen naar een
schuur, als waren ze boerenkinkels; maar
er zyn schuren en schuren. De schuur van
de Harlans was een groot baksteenen ge
bouw, in denzelfden stijl als het huis, met
betegelde vloeren, electrisch licht en an
dere heerlijkheden. Eigenlijk was het
heelemaal geen schuur; het was minstens
een woonhuis. Maar ze noemden het een
schuur, terwille van het huis, dat een ka
zerne of een paleis leek.
Naar deze overdadige schuur begaven
zich gekroonde hoofden, ridders, edel-
vrouwen en pages. Er waren ook boeren
en wilden en wonderlijke figuren uit
mythen, legenden en sprookjes. Sommigen
wandelden, anderen liepen statig heen en
weer of sprongen rond. Er was natuur
lijk Jeanne d'Arc een van de meisjes
Perkins en Marie Antoinette, voorge
steld door mevrouw Shinn en Pocahon-
tas, wiens naam niemand kon onthouden,
maar die logeerde bij de Harlans. Niet
één belangrijke persoonlijkheid ontbrak.
Er was een bonte kleurenmengeling; ge
lach klonk van alle kanten en het orkest
speelde lustig in de schuur.
D'Artagnan en Pierrotte ze was
helaas niet de eenige Pierrette voelden
hun hart sneller kloppen en liepen snel
vooruit, botsend tegen edellieden en ge
kroonde hoofden ontwijkend met den over
moed der jeugd; maar de koningin van
Scheba liep nog steeds alleen met opgehe
ven hoofd en ongenaakbare houding. Ze
was geheel los van haar omgeving, de an-
tiekste en mooiste van hen allen; maar
haar koele blik dwaalde zoekend rond,
zoodat iedér, die dacht, dat ze zich niets
aantrok van het gezelschap, zich volko
men vergiste.
Maar tusschen allen, die de schuur be
traden of op het grasveld er voor para
deerden, zag de koningin hem niet. Ze be
keek ongemerkt iedereen ridders, edel
lieden, vechtersbazen, maar tevergeefs
keek ze uit naar Wade Rawlins- Ze wist,
dat ze zijn groote gestalte dadelyk zou
herkennen.
Ze fronste even de wenkbrauwen, heel
even maar, want een koningin mag haar
gevoelens niet verraden. Toch voelde ze
zich angstig en gejaagd. Als hij toch eens
haar zin gedaan had en weg was geble
ven, om alle moeilijkheden te voorkomen!
Het ,zou buitengewoon aardig van hem
zyn, natuurlijk. Een bewijs, dat hy haar
alle zorgen wilde sparen, maar te gelyker
tijd zou het haar spijten.
Sir Walter Raleigh trad op de koningin
toe, maakte een gevaarlijke diepe buiging,
wierp zyn kap voor haar voeten en vroeg
haar ten dans. De koningin weigerde te
dansen, maar vergunde hem haar de
schuur binnen te leiden. Weer zochten
haar oogen snel, maar hij dien zy zocht,
1 was hier niet. De menigte juichte haar
toe, maakte plaats voor haar en Sir Wal
ter begeleidde haar over den betegelden
vloer naar een soort podium.
Even dacht Hilda, dat zy op dien troon
zou zetelen, maar toen zag ze, dat hij al
bezet was, door een schoone vrouw en ge
kleed, zooals Marian beschreven had, in
Fransche hofkleedij van de achttiende
eeuw. Zelfs Hilda was ervan overtuigd,
dat Minnie Harlan er nooit zoo bekoorlijk
had uitgezien.
De koningin van Scheba aarzelde en
wachtte toen Madame de Pompadour
boog. De koningin beantwoordde haar
groet met een nauw merkbaren hoofd
knik. Zy zat niet op den troon, maar ze
Het 22ste vliegtuig te Akyab.
Het 22ste postvliegtuig is Donderdag
om 6.5 uit Allahabad vertrokken en, na
een tusschenlanding van 11 uur tot 12.3
te Calcutta, om 16.43 te Akyab aangeko
men.
Het 20ste retourvliegtuig te Boesjir.
Het 20ste postvliegtuig op de terugreis
is Donderdag om 6 uur uit Karatsji ver
trokken en om 10.13 te Djask geland.
Van daar vertrok het om 10.55. Na een
tweede landing van 12.55 tot 13.55 te
Lingeh, is het vliegtuig om 16.45 te
Boesjir aangekomen.
Vrijwel geslaagd.
Gelieei irongarye heeft Donderdag met
bange spanning den afloop afgewacht van
den vliegtocht, welke de beide Hongaar-
sche vliegers Endres cn Magyar met hun
machine Gerechtigheid voor Hongarije
over den Oceaan ondernomen hadden om
den Rothermere-prys van 10.000 dollar
voor den vliegtocht van New York naar
Boedapest zonder tusschenlanding te be
halen. Volgens mededeelingen van de
Hongaarsche Aeroclub moest men reke
ning houden met een landing tegen twee
uur. Reeds 's middags vertrokken er dan
ook reeds bijzondere treinen naar het
vliegterrein in Matysfold; men wachtte
echter tevergeefs. Even voor zessen werd
de machine boven Weenen gezien. Reeds
stond zij met Boedapest in radio-verbin-
voelde, dat ze haar Koninklijke waardig
heid had doen gelden Kortom, Minnie
had het eerst gegroet.
Er klink een geroep achter haar en
Hilda keerde zich langzaam om. zooals
paste bij haar waardigheid. Toen maakte
ze een gebaar van schrik; de adem stokte
haar in de keel.
Een groote gestalte, in lompen gehuld,
kwam schuifelend de schuur binnen en
bleef haar staan aankijken, met een glim
lach op de lippen.
XXIX.
Terwijl Hilda hem aanstaarde, kwam
haar plotseling een verschijning voor den
geest de gedaante van een landlooper
zonder hoed, met vuile kleeren, bestoven
schoenen en ongeschoren gezicht. Ze zag
hem staan aan den kant van den weg, bij
den voet- van den heuvel, met een spotten-
den glimlach op de lippen. Het was de
zelfde glimlach als nu. hy droeg dezelfde
kleeren weer was hy landlooper, met
uitzondering van zijn gezicht, dat schoon
en geschoren was.
Rawlins liet even den blik dalen over
de menigte en keek toen weer naar Hilda.
Hy boog voor haar, maakte een beweging,
alsof hy den hoed afnam en liep lang
zaam naar voren.
#fïilda hield den adem in en stond roer
loos als een standbeeld. Hij glimlachte
nog steeds, toen hij vlak voor haar bleef
staan, haar hand in de zijne nam, boog
en die kuste.
(Wordt vervolgd).