verkoopt uit
DE SCHAT
KONIJN's Vleeschwaren
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
DINSDAG 18 AUGUSTUS 1931.
59ste JAARGANG
Wat geschiedt er als het jaar vari Hoover is afge-
lonpen- Brüning óver den toestand in Euiopa. - De
financieële crisis in Engeland. - Het groote aibeids-
conflict in Noorwegen. - De opstand in Cuba gebro
ken.
FEUILLETON
BINNENLAND.
Ebreifi alles best,
Bij de opening van hef nieuwe
Nederlandsche paviljoen op de
internationale tentoonstelling
te Parijs.
SPOORSTRAAT 122
FOSffisMAAGPIIifN
r. 7003. EERSTE BLAD
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.Ê5 Losse nos. 4 ct.fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Wat zal er geschieden als het jaar van
Hoover is afgeloopen? dat is de vraag die
op het oogenblik te Washington druk be
sproken wordt. Misschien vanwege den
komkommertijd, zoo kunnen we ons af
vragen?
Volgens de „New-Yorksche Evening
Post" is men in de kringen van Wall-
street over het algemeen van meening.
dat men nimmer meer tot den grondslag
van de oorlogsschulden zal terugkeeren,
zooals die was voor de aanneming van het
plan Hoover. Menschen, die pas uit Euro
pa teruggekeerd zijn, zouden gezegd heb
ben, dat men zulks in de groote hoofd
steden algemeen inziet. Zij die meenen,
dat Duitschland in staat of genegen zou
zijn tot den ouden grondslag van betaling
terug te keeren, hebben den toestand niet
nauwkeurig nagegaan. Als Duitschland de
betalingen zou hervatten, zou de toestand
er nog erger zijn dan voor het plan, daar
dan de last van de uitgestelde betalingen
nog bij de overige lasten zal komen. De
beter ingelichten achten het waarschijn
lijk, dat Duitschland om een herziening
van het verdrag van Versailles zal vragen
en men neemt aan dat deze herziening ter
sprake gebracht zal worden voor het mo
ratoriumjaar is afgeloopen.
De toestand in Europa baart alle staats
lieden groote zorg en de bestrijding en
oplossing van de crisis is niet het pro
bleem van den enkeling, doch een vraag
stuk voor allen geworden. In de „Nw.
Rott. Crt." vinden wij een interessant in
terview van een corr. van de „Daily Mail','
met den Duitschen rijkskanselier, dr.
Brüning, dat wij hieronder laten volgen:
„De landen van Europa moeten samen
werken om het gemeenschappelijk gevaar
te bestrijden. Ik ben er sterk voor, dat de
verantwoordelijke staatslieden van Euro
pa zooveel mogelijk bijeenkomen om over
de vaststelling van internationale prijzen
voor waren van dezelfde kwaliteit te be
raadslagen en ook de industrieele en com-
mercieele concurrentie, welke thans nog
tusschen de afzonderlijke landen heerscht
te bespreken. Vervolgens zou ik ook in
ternationale besprekingen ter regeling
van de hooge douanetarieven gehouden
wenschen te zien en ik verheug mij te
kunnen zeggen, dat dit niet slechts een
vrome wensch is. Ik heb reeds, aldus dr.
Brüning, particuliere besprekingen over
dit punt met de minister-presidenten van
Engeland en Italië gehad. Hierover kan
ik intusschen niets meer zeggen voordat
ik gelegenheid heb gehad deze kwesties
ook met den Franschen minister-president
bespreken.
Het is een noodzakelijkheid van buiten
gewoon groot belang, dat de landen van
Europa voor vele, vele jaren aan den
vrede gelooven. Ik ben overtuigd, dat de
bevolking van elk land in West-Europa
vrede noodig heeft. Ik heb getracht het
Fransche volk van de oprechtheid van
Duitschlands wensch naar een duurza-
men vrede te overtuigen.
De huidige moeilijkheden zijn volgens
dr. Brüning het gevolg van de volgende
oorzaken:
le. Overmatige industrialiseering van
de kleine, nieuwe landen;
2e. vermindering van de koopkracht in
China en Indië;
3e. veel te hooge douanetarieven in de
geheele wereld;
4e. de kunstmatige richting, waarin de
Duitsche schadevergoedingsbetalingen
vloeien.
Tenslotte heeft Brüning nog opgemerkt,
dat hij aan de gedachtenwisseling tus
schen de minister-presidenten de groot
ste waarde hecht.
Het communisme beschouwde hij als
Duitschlands grootste binnenlandsche ge
vaar".
De financieele crisis in Engeland baart
den Engelschen staatslieden weer bijzon
dere zorg, zooals de Duitschers weer in
het bijzonder aandacht wijden aan de op
lossing van eigen moeilijkheden. In Ne
derland leven we tot nog toe als in Abra
hams schoot en in de stad onzer inwoning
zijn we wel heelemaal bevoorrecht.
MacDonald heeft ter geruststelling een
oproep gericht tot het Engelsche volk,
waarin hij vermaant om in de huidige
crisis zijn koelbloedigheid niet te verlie
zen. In deze oproep zegt MacDonald o.a.:
„Wij moeten volhouden. Luistert niet
naar de alarmberichten. In werkelijkheid
is ons land gezond. Onze moeilijkheden
zijn geen gevolg van slechte financieele
methoden, doch een gevolg van den slech
ten economischen toestand van de wereld.
Niet alleen Engeland bevindt zich in een
moeilijke positie. De geruchten, dat niets
gebeurt om de moeilijkheden meester te
worden, zijn onwaar. De regeering is met
alle middelen aan het werk. Met een ver
mindering van het volksinkomen moet
echter vermindering van uitgaven hand
in hand gaan. Noodmaatregelen zjjn noo
dig. Door deze maatregelen zal echter niet
één bepaalde laag der bevolking getrof
fen worden doch ieder zal het zijne moe
ten bijdragen om het land over zijn on
gunstige economische positie heen te hel
pen. De vermindering der uitgaven zal
aangevuld moeten worden met bijzondere
lasten voor diegenen, die ze kunnen dra
gen. Doch deze lasten zullen zoo gering
worden gehouden als de toestand slechts
veroorlooft".
Zijn socialistische partijgenooten herin
nert MacDonald eraan, dat de regeering
met ongewijzigde idealen het probleem
aanpakt.
„Wij hebben onze politiek niet gewij
zigd. Wij zijn slechts gedwongen bijzon
dere maatregelen te nemen om de huidige
moeilijkheden meester te worden. Ook on
ze critici staan tegenover denzelfden toe
stand; ook zij zouden zich gedwongen zien
ze eerlijk in het belang van het land te
boven te komen".
Het groote arbeidsconflict in Noor
wegen, dat nu reeds eenige maanden
duurt, begint, naar wij in een bericht in
de „Nw. Rott. Crt." lezen, een ernstig
karakter aan te nemen.
De Noorsche arbeidersorganisaties, zoo
luidt het bericht, hebben Vrijdag de arbi
trale uitspraak van den rijksbemiddelaar
afgewezen, waardoor te Oslo een zekere
crisisstemming is ontstaan, omdat men het
uitbreken van groote arbeidsconflicten
vreest. Uit een oogpunt van veiligheid
wordt de woning van den bemiddelaar
door politie bewaakt, naar hij mededeelt
tegen zijn eigen zin. De revolutionaire
vakvereenigingen hebben verschillende
vergaderingen uitgeschreven en overal is
de politiebewaking versterkt. Aangezien
communistische arbeiders een poging
hebben gedaan om het vakvereenigings-
gebouw, waar het bestuur van het Noor
sche vakverbond vergaderde, te bestor
men, is de politie op alles voorbereid. Be
halve de industrieën waar reeds gestaakt
wordt of de uitsluiting is afgekondigd,
zijn nu alle buiten Oslo gelegen drukke
rijen der burgerlijke dagbladen en alle
wijnhandels betrokken bij de staking.
De opstand in Cuba gebroken. Uit
Havana wordt gemeld, dat de opstande
lingen een groote nederlaag hebben ge
leden. Hun leiders, oud-president Menocal
en de oversten Aguiar en Mendita zouden
tezamen met 30 hunner aanhangers, in dc
provincie Pinar del Rio gevangen zijn
genomen.
Door deze arrestaties zou de regeering
thans definitief meester van den toestand
zijn. President Machado heeft last ge
geven de gevangenen aan boord van
de kanonneerboot „Havana" te be
handelen als gasten van den staat. Men
vimoedt, dat Machado een algemeene am
nestie zal afkondigen wanneer de aanhan
gers van Menocal vrijwillig den strijd be
ëindigen.
Uit de provincie Santa-Clara worden
minder gunstige berichten gemeld. Giste
ren is het er tot een hevig gevecht geko
men, waarbij velen gekwetst of gedood
zijn. De troepen van de regeering moes
ten terugtrekken.
KERK EN STAAT IN SPANJE.
Van welingelichte zijde wordt gemeld,
dat de Spaansche politie aan de Fransche
grens den vicaris heeft aangehouden,
dien het kapittel Toledo had benoemd om
kardinaal Segura in bepaalde zaken te
vervangen. De vicaris, terugkeerend van
zijn bezoek aan zijn naar Frankrijk uit
geweken superieur, bleek de drager te
zijn van compromitteerende documenten,
n.1. van een circulaire door kardinaal Se
gura aan de Spaansche bisschoppen ge
richt. In deze circulaire zet Segura de
bisschoppen aan zoo spoedig mogelijk de
bezittingen van de kerk in Spanje: grond,
gebouwen, kostbaarheden te verkoopen,
vóór het ontwerp-Grondwet, waarin de
scheiding tusschen kerk en staat is neer
gelegd, door de Kamer wordt goedge
keurd.
DE NIEUWE GRONDWET IN
SPANJE.
Gemakkelijke echtscheiding.
Naar de correspondent van de „Daily
Telegraph" te Madrid mededeelt, is be
kend geworden, dat in de nieuwe grond
wet, die op het oogenblik door de commis
sie uit het parlement wordt vastgesteld,
een bepaling zal worden opgenomen, vol
gens welke echtscheiding voortaan zal
kunnen plaats hebben door wederzjjd-
sche goedkeuring van de echtgenooten,
door een met redenen omkleeden eisch
van den man of door een eenvoudig ver
zoek van de vrouw.
Onwettige kinderen zouden dezelfde
rechten hebben als wettige kinderen. Het
schijnt de eerste keer te zijn, dat een
dergelijke bepaling in een grondwet is
opgenomen. Het burgerlijk wetboek zal
nu onderzoek naar 't vaderschap eischen
van staatswege.
Voorloopig wordt het aprtieulier eigen
dom erkend, maar geleidelijk wordt socia
lisatie in het vooruitzicht gesteld.
Aan het parlement wordt het recht ge
geven om zonder schadevergoeding te
onteigenen „indien sociale belangen dit
eischen".
Tenslotte zouden de wetten uitsluitend
door de Kamer van afgevaardigden vast
gesteld worden.
I)E INDISCHE DELEGATIE
VERTROKKEN.
Van de Indiërs, die uitgenoodigd zijn
om deel te nemen aan de Indische confe
rentie te Londen, zijn er Zaterdagmor
gen 27, w.o. Sapru, naar Engeland scheep
gegaan.
GANDHI TOCH NAAR
ENGELAND
Naar Reuter uit Simla meldt, is daar
gisteren de Raad van den onderkoning
opnieuw bijeengekomen, wat de veronder
stelling wettigt, dat er, daar de briefwis-
seling hervat is, mogelijkheid bestaat op
een vergelijk tusschen de regeering en
het bestuur van de congrespartij. Het is
nog mogelijk dat Gandhi toch de Britsch-
Indische conferentie te Londen zal bij
wonen.
Naar het Fransch van
PAUL BOURGET.
(Nadruk verboden).
3)
De rechtmatige eigenaar van deze
juweelenkist en haar inhoud is Monsieur
Lankwitz.
rr Omdat hij het chóteau gekocht heeft?
et c°ntract zegt uitdrukkelijk: „met
uki. 6I-in bevindt op het oogen-
inner me f ei1Ken<1omsoverdracht". Ik her-
en zei: „Jullie zTet £?Vr
zijn, die aan het bestaan v-?8 n'enschen
gelooven". uestaan van den schat
Dus uw vader geloofd»
Neen. IQe e* niet aan?
Als hü het wel gedaan had, zou hii
het kasteel dan toch verkocht hebben?
Dat had hij in elk geval moeten doen
klonk het droevig.
Maar u bent toch zeker overtuigd,
dat als hii aan het bestaan van den schat
had geloofd, hü een bepaling in het con
tract had gemaakt, om zich de rechten
daarop te verzekeren?
Het meisje knikte toestemmend.
T>an, ging Michel vol vuur voort,
is het mijn diepste overtuiging, dat u door
dat contract niet gebonden bent. En hij
gaf een spitsvondige juridische beschou
wing ten beste, waarin hii met klem be
toogde. dat de vondst hóór toekwam en
biet aan monsieur Lankwitz.
Het meisje luisterde naar zijn betoog
met t uidelijk-merkbaar ongenoegen.
En hoe staat het met u-zelf?, vroeg
ze, toen hij uitgesproken was. U zoudt
van uw kant redeneeren: dit kistje heeft
geen wettigen eigenaar meer; de Cherche-
monts hebben er na meer dan een eeuw
geen enkel recht meer oo. Waarom moet
ik er dan mee naar Mlle. de Cherchemont
gaan? „Uw moreele plicht", zult ge ant
woorden. Zeer juist. Maar mijn moreele
plicht is het om eerbied te toonen voor de
hand: ekening, die mijn vader onder een
overeenkomst heeft gezet.
Ze sprak met den gloed der overtuiging
en er kwam een lichte blos op haar ge
zicht en een glans in haar oog en. Op dat
oogenblik was ze werkelijk buitengewoon
mooi.
En zoo stond ze daar, met haar aristo
cratische schoonheid in een kale leerka
mer, waar de heele sinistere omgeving
sprak van haar moeilijk en vreugdeloos
leven en versmaadde een fortuin!
Haar schoonheid en de hoogheid van
haar houding, spraken dieper tot Michel's
hart, dan hjj zich op dat oogenblik be
wust was.
Neem tijd om na te denken, drong
hij aan. Er is geen haast bij de zaak.
Ik heb er voldoende over nagedacht,
antwoordde Claudine. Ik ben niet van
Plan om pogingen te doen een contract te
ontduiken, dat door mijn lieven vader is
liik^ ■•en<1'' ook a' zou rïat juridisch moge-
drec begrüp niet, monsieur Cou
JAAP SNOR
ook wollen Badpakken a f3.50 per stuk
ZUIDSTRAAT 19
Let op den gelen winkel.
Voor Texel: Wed. SCHUMAKER.
voor uw houding in dezen, raad me dan
verder niet iets aan, dat ik gemeen en laf
vind.
Ze wachtte even en vervolgde toen:
Bovendien, als u inderdaad van mee
ning bent, dat het gevondene van mij is,
zult u ook mijn recht moeten erkennen
om er vrijelijk over te beschikken. Breng
mü vandaag alles nog; dan zal ik het zelf
naar monsieur Lankwitz brengen. Het zal
natuurlijk een moeilijk ding voor mij zijn
om (F man te moeten opzoeken, die ook
door andere manoeuvres mijn vader ge
ruïneerd heeft. Hü heeft het kasteel en
de landerijen voor de helft van de waarde
opgekocht. Wanneer kunt u mij den kof
fer brengen?
Ik zal hem zelf vandaag nog bü mon
sieur Lankwitz afgeven, antwoordde
Michel.
Wat vriendelü'k van u!, riep ze uit en
nu straalde haar gezicht. Ik ben u toch
zoo oneindig dankbaar. Ja, zei ze pein
zend, ik zou het hebben gedaan, maar
vraag niet wat het me gekost zou hebben.
Monsieur Lankwitz is een slecht mensch,
in elk opzicht. En nu moet u gaan. Het is
twee uur.... mijn leerlingen zullen direct
komen.
V.
„Reconstruction du pavillon de la
Hollande". Het stond er met even zoovele
simpele woorden op de schutting, welke
gedurende de afgeloopen dagen het nieu
we gebouw van Nederland op de Interna
tionale Koloniale Tentoonstelling te Parijs
nog aan het oog der voorbijgangers ont
trok. Luttele weken waren het. Want nog
heugt ons de catastrophe, die het Holland-
sche Paviljoen te Parijs trof en waarbij
met een slag een geweldige arbeid ver
nietigd werd. Een prachtverzameling der
kostbaarste historische eultureele zeld
zaamheden, een collectie, met bekwame
deskundigheid opgebouwd, ging ten
gronde. Het sierlijke Nederlandsche Pa
viljoen op de Internationale Koloniale
tentoonstelling te Parijs, dat in de rij dei-
vertegenwoordigde koloniseerende landen
zulk een waardige plaats innam, was in
en kek uren door een feilen brand ver
worden tot een rookende puinhoop. Het
vernielde element liet van de waardevolle
kunstschatten niets over dan enkele ver
koolde, verbrijzelde fragmenten, die een
droeve ïerinnering vormden aan wat en
kele uren tevoren een schitterend onder
deel der machtige expositie en ieders be
wondering afdwong. De glorie van Neder
land op de „koloniale" te Vincennes was
gebroken, met den grond gelijk gemaakt,
in een chaos neergesmakt.
Maar niet voorgoed.
Daarvoor zou de echte Nederlandsche
energie en ondernemingsgeest borg staan.
Ruim anderhalve maand is het geleden,
dat de tüding van de vernietiging zich als
een onheilspellende mare over binnen- en
buitenland verspreidde. Nu amper zeven
weken na de catastrophe staan we voor
een nieuw gebouw.
Slechts de herinnering aan hetoude
paviljoen leeft nog voort, van het droeve
gebeuren is geen spoor meer te ontdek
ken. Een statig, monumentaal gebouw is
in dit miniem tijdsbestek als 't ware uit
den grond gestampt.
Men vraagt zicL met verbazing af, hoe
dit mogelijk is. E_- zou misschien menige
explicatie nood:g zijn om dit schitterend
resultaat te verklaren, doch zij culminee-
ren allen in dit ééne: een saluut voor zulk
een krachtprestatie.
Want het was een kracht prestatie in
den besten zin van het woord.
Nederland mocht niet bij de pakken
gaan neerzitten en het is ook niet ge
beurd, want nauwelijks waren de laatste
vlammen van het oude paviljoen gedoofd,
of onmiddellijk rees de vraag: „Zal er een
nieuw gebouw verrijzen?" Een vraag, die
met een spontaan „Ja" is beantwoord.
En het resultaat?
Heden, 18 Augustus, zal in tegenwoor
digheid van den nieuwen gouverneur-ge
neraal van Ned.-Indië, Jhr. Mr. B. C. de
Jonge, van den Nederlandschen minister
van buitenlandsche zaken als vertegen
woordiger van H. M. de Koningin, van
Maarschalk Lyautey en zoovele andere
hooge autoriteiten, de officieele opening
plaats hebben van het nieuwe Nederl.
Paviljoen op de Intern. Koloniale Ten
toonstelling te Parijs.
Aan uiterlijk vertoon was het eerste
paviljoen mooier, grootscher van opzet.
Doch men bedenke, dat het thans voor
alles de kwestie was: In een zoo kort mo
gelijk tijdsbestek een nieuw gebouw te
plaatsen, dat de inzending op waardige
wijze kan huisvesten.
Dat in oogenschouw nemend, kan men
slechts bewondering hebben, voor wat
hier gepresteerd is.. De heer Mooüen, de
Nederlandsche gedelegeerde, zoowel als
zijn helpers hebben reuzenarbeid verricht,
daarbij gesteund door de spontane hulp,
die .van alle zijden daagde.
Dag en nacht is er letterlijk gezwoegd
om Nederland een waardige vertegen
woordiging terug te geven. Dat men in
dien opzet is geslaagd, bewijst de Intern,
bewondering, welke reeds op ondubbel
zinnige wijze voor dit krachtwerk is uit
gesproken. Hedenmorgen is de schutting,
welke het gebouw en het terrein grooten-
deels aan de nieuwsgierige blikken der
bezoekers van de tentoonstelling onttrok,
verwijderd en kon het gebouw eerst in
zijn vollen omvang en krachtige vormen
overzien worden.
En de heer Mooüen was tevreden. Wat
hij wilde heeft hii bereikt. Nederland is
te Vincennes uit de asch herrezen.
DE BESTE
TELEFOON 339
Een aanbod van H. M.
Koningin.
de
toon vomu 26 op ^-verontwaardigden
poogt to „nouT Vr!noni 11 den verleider
om onafhankelijk te zijn. ik dat heb ge
daan onuhit ik strenge opvattingen huldfg
ir. ge dzaken. Ik heb niet willen teren op
de edelmoedigheid van anderen en zou
zeker niet willen leven van een bezit, dat
II: mijzelf dag en nacht verwijten zou.
Hoe u de zaak ook keert en wendt, u kunt
mün overtuiging in dit opzicht niet ver
anderen. _n als u er op gesteld bent om
de achting te behouden, die ik u toedraag vergeten door het gebruik van een ontel-
Ignace Lankwitz zat in een buitenge
woon slecht humeur in zijn weelderige zit
kamer, toen zijn valet hem Michel Cou-
dree's naamkaartje bracht. Zijn leven was
buitengewoon kostbaar: hij was een ge
trouw bezoeker van allerlei dure Parijsche
nachtlokalen, een „mauvais sujet" in elk
opzicht. Het kostte hem de grootste moeite
zijn inkomsten in evenwicht te houden
met zün groote uitgaven en op dit oogen
blik was zün financieele toestand al bij
zondesolaat doordat hij den vorigen
avond dertig duizend francs bü het spel
verloren had. Hij had ziin leed trachten te
bare reeks cocktails, met het gevolg, dat
hij nu met zware hoofdpijn op de divan
lag.
Maar de mededeeling dat zijn bezoeker
hem wilde spreken over het Chateau de
Cherchemont, deed hem besluiten hem te
woord te staan. Misschien een kooper; d.ie
zou hem te pas komen op het oogenblik!
Michel trad de kamer binnen met een
groote handtasch, waarin de juweelenkist
zich bevond en toen hij zijn wonderlijk
verhaal gedaan had, oordeelde Monsieur
Lankwitz dat dit bezoek nog velkomer
was dan van een aspirant-kooper!
Hier is het kistje, eindigde Michel,
terwijl hü het uit zijn tasch te voorschün
haalde en het den ander overhandigde,
u zult zien, dat Mlle. de Ccherchemont ten
behoeve van u afstand doet van een aan-
zienliik fortuin.
Wat hoopte Michel dat hij dit zei?
Dat ook Lankwitz zich grootmoedig zou
toonen? Dat hij zou zeggen: „Maar dat
kistje hoort van hóór!" Als Michel deze
vage hoop gekoesterd had, moesten de be-
geerige glans in de oogen van den ander,
de trillende vingers waarmee hii in de
kostbaarheden ^raaide, hem wel iedere
verdere illusie ontnemen.
En vooral de woorden die de man mom
pelde:
Dezen keer eens geluk! Geen twijfel
aan! De fortuin heeft zich gekeerd! Alle
machtig, wat een hoop geld!
En daarop richtte hii zich weer tot zijn
bezoeker:
Volgens de bepalingen van het koop
contract komen al deze dingen mij natuur
lijk rechtens toe, maar ik moet toch zeg
gen dat lang niet iedereen gehandeld zou
hebben als Mlle. de Cherchemont. Ik zal
haar een visite maken om haar te bedan
ken. U hebt u ook keurig gedragen! U
had alles voor u zelf kunnen houden zon
der dat er een haan naar kraaide. Of
schoon het u misschien toch wel moeite
zou hebben gekost ze van de hand te doen,
De Koningin heeft aan het Nederland
sche comité voor deelneming aan de in
ternationale tentoonstelling te Parijs
doen weten, dat zü bereid is, die voorwer
pen uit haar Indische verzameling, welke
daarvoor in aanmerking komen, aan het
Nederlandsche paviljoen in bruikleen af
te staan.
Giften.
De Kamers van Koophandel te Amster
dam en in Den Haag hebben aanzienlqke
zonder uw eigendomsrecht te kunnen be
wijzen i
Hü wachtte een oogenblik alsof hem
iets inviel en zei toen met een eigenaar-
digen blik op zijn bezoeker:
Er was geen inventaris in den kof
fer, nietwaar?
Neen, antwoordde Michel kortaf. Hü
voelde dat hij een kleur van verontwaar
diging kreeg om de onuitgesproken be
schuldiging, die in deze woorden lag.
Dat is merkwaardig, meende Lank
witz.
Wat bedoelt u?, vroeg Michel uit de
hoogte.
O niets. Monsieur Coudree, absoluut
niets! Ik heb inderdaad geen enkele reden
om kwaad van u te denken.... met dit
tactlooze excuus gaf de man meteen on
omwonden te kennen wat hij met zijn op
merking bedoeld had waar u zulk een
welsprekend bewijs van uw eerlijkheid
gegeven hebt. Maar u laat misschien
rechten gelden op de vondst? Dan moet
ik er u op attent maken, dat de uitdruk
kelijke bepaling in het koopcontract in
dit geval ieder mogelijk recht van den
vinder buitensluit. Dus daarom
Heb ik wellicht aanspraak op iets ge
maakt. monsieur, vroeg Michel boos.
Houdt u kalm. We praten zakelijk.
Ik ben toch ook niet boos omdat u in mijn
chóteau heeft ingebroken! Hü sloot den
koffer en ging voort:
U zei daarnet, dat Mll. de Cherche
mont het niet breed heeft. Als een paar
bankbiljettenEn u-zelf; u hebt kosten
gemaakt
Mlle. de Cherchemont zal niets van
u aannemen en ik raad u aan haar niets
aan te bieden. En wat mezelf aangaat, ik
ben gelukkig in staat om me de luxe \an
een retour naar Dom front voor eigen te
kening te veroorloven! En hiermee heb
ik miin boodschap volbracht.
Michel Coudree deed alsof hij de uitge
stoken hand van den ander niet bemerkte
bedragen in het vooruitzicht gesteld voor
den nieuwen bouw van het Nederlandsche
paviljoen ter Parqsche tentoonstelline,
waardoor het ingezamelde bedrag de
45.000 ruim heeft overschreden.
PETER HERBERT GALLÉ.
Vijf-en-twintig jaar meteoroloog.
Gisteren (Maandag 17 Augustus) wag
het 25 jaar geleden dat de toenmalige
zeeofficier P. H. Gallé, na ruim 13 jaar
dienst de Marine verliet en benoemd
werd tot adjunct-directeur der afdeeling
„Waarnemingen ter Zee" van het Kon.
Ned. Meteor. Instituut te De Bilt.
Reeds spoedig na zjjn benoeming tcCi
de de heer Gallé te begrijpen, dat zq'n
taak zich niet bepaalde tot het oimverken
der door het Instituut verzamelde waar
nemingen der Nederlandsche zeevaren
den tot de ook in het buitenland bekende
atlassen en tabehverken, doch dat ook op
andere wüze de bewerking van het ver
kregen materiaal nut voor de Scheepvaart
kon opleveren. Hiervan getuigden zqne
vele mededeelingen in het tijdschrift „De
Zee", waarvan hjj een ijverig redactielid
en een getrouw medewerker is. Niet al
leen in dit tijdschrift doch ook in vele
andere trachtte Gallé belangstelling voor
de Meteorologie en het onderzoek der zee
op te wekken.
Den len Augustus 1919 werd Gallé be
noemd tot directeur der Filiaal inrichting
van het Meteor. Instituut te Amsterdam,
wrnar hü, als adviseur der stoomvaart-
maatschappüen, deze nog beter dan tot
dusverre kon dienen en op buitenlandsche
reizen en gedurende het medevaren aan
boord zich bleef overtuigen, dat de uit
rusting der schepen op de hoogte van den
tjjd bleef.
Breidden de werkzaamheden der Fi
liaalinrichting zich tot 1930 voortdurend
uit, ook buiten dit gebouw neemt de ar
beid van Gallé steeds toe door zijn lid
maatschap van verschillende commissies,
zjjn aandeel in de hoogere vorming dei-
zeeofficieren en züne bemoeiingen op het
gebied van het zeevaartkundig onderwqs
en het reddingwezen.
Dat zün wetenschappelijk werk hieron
der niet leed, bewijst zqn laatste Mede
deeling en Verhandeling van het Meteor.
Instituut: Klimatologie van den Indischen
Oceaan.
(Hbld.).
Voor slechte spijsver
tering en verstopping
zijn Foster's Maagpil-,
len het middel bij uit
nemendheid. Zij pur-
geeren niet heftig, doch
werken zacht en zonder krampen.
Houdt steeds een flacon bij de hand.
Alom otrkrijgkaat a f 0.65 p. flacon.
en verliet zonder groet de kamer. Echter
niet zoo snel of hij hoorde Ignace Lank
witz nog mompelen:
Toch is het vreemd dat er geen in
ventaris bü is!
VI.
- En zeg nu maar dat het leven geen
boosaardige grap is, zei Michel tegen
Claudine den volgenden morgen, toen hü
haar de details van zijn bezoek bii Lank
witz vertelde.
Als ik bedenk, dat uw overgrootvader
met gevaar voor zün leven vluchtte en dat
de i-.iine liever ..et schavot beklom dan
een plecht ine belofte aan zijn meester te
schenden, met het resultaat dat u gouver
nante bent bjj de kinderen Perrin en dat
mijn "oorland is om een karig bestaaqtje
in een duffe provinciestad te vinden, ter
wijl het fortuin dat deze beide mannen
hebben getracht te redden, in handen is
gekomen van het inferieurste sujet dal
ooit geld er door gelapt heeft, dan vraag
ik u: Wat is het resultaat van den helden
moed van die twee?
Dat zal ik u zeggen, antwoordde
Claudine. Ik zal u zeggen waarvoor die
heldenmoed gediend heeft: Hij heeft lm
ons de gevoelens gewekt, die nu in ons
hart leven. u i
Terwijl ze dit zei, keek ze Michel met
schitterende oogen aan.
Staat u mü toe, u geregeld te bluven
bezoeken?, vroeg hii schuchter.
Zeker, antwoordde ze eenvoudig.
Dikwijls?
Dikwijls!
Toen hü terug was in zijn kamer, keek
hü als geboeid naar de oude dictionaire
j op de boekenplank. Hij trok haar uit da
rij, drukte er zün lippen op en zei half
luid:
Lieve, oude grootvader, God zegene
1 uw nagedachtenis!
Einde.