verkoopt uit DE SCHAT KONIJN's Vleeschwaren NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. DINSDAG 18 AUGUSTUS 1931. 59ste JAARGANG Wat geschiedt er als het jaar vari Hoover is afge- lonpen- Brüning óver den toestand in Euiopa. - De financieële crisis in Engeland. - Het groote aibeids- conflict in Noorwegen. - De opstand in Cuba gebro ken. FEUILLETON BINNENLAND. Ebreifi alles best, Bij de opening van hef nieuwe Nederlandsche paviljoen op de internationale tentoonstelling te Parijs. SPOORSTRAAT 122 FOSffisMAAGPIIifN r. 7003. EERSTE BLAD COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.Ê5 Losse nos. 4 ct.fr.p.p.6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Wat zal er geschieden als het jaar van Hoover is afgeloopen? dat is de vraag die op het oogenblik te Washington druk be sproken wordt. Misschien vanwege den komkommertijd, zoo kunnen we ons af vragen? Volgens de „New-Yorksche Evening Post" is men in de kringen van Wall- street over het algemeen van meening. dat men nimmer meer tot den grondslag van de oorlogsschulden zal terugkeeren, zooals die was voor de aanneming van het plan Hoover. Menschen, die pas uit Euro pa teruggekeerd zijn, zouden gezegd heb ben, dat men zulks in de groote hoofd steden algemeen inziet. Zij die meenen, dat Duitschland in staat of genegen zou zijn tot den ouden grondslag van betaling terug te keeren, hebben den toestand niet nauwkeurig nagegaan. Als Duitschland de betalingen zou hervatten, zou de toestand er nog erger zijn dan voor het plan, daar dan de last van de uitgestelde betalingen nog bij de overige lasten zal komen. De beter ingelichten achten het waarschijn lijk, dat Duitschland om een herziening van het verdrag van Versailles zal vragen en men neemt aan dat deze herziening ter sprake gebracht zal worden voor het mo ratoriumjaar is afgeloopen. De toestand in Europa baart alle staats lieden groote zorg en de bestrijding en oplossing van de crisis is niet het pro bleem van den enkeling, doch een vraag stuk voor allen geworden. In de „Nw. Rott. Crt." vinden wij een interessant in terview van een corr. van de „Daily Mail',' met den Duitschen rijkskanselier, dr. Brüning, dat wij hieronder laten volgen: „De landen van Europa moeten samen werken om het gemeenschappelijk gevaar te bestrijden. Ik ben er sterk voor, dat de verantwoordelijke staatslieden van Euro pa zooveel mogelijk bijeenkomen om over de vaststelling van internationale prijzen voor waren van dezelfde kwaliteit te be raadslagen en ook de industrieele en com- mercieele concurrentie, welke thans nog tusschen de afzonderlijke landen heerscht te bespreken. Vervolgens zou ik ook in ternationale besprekingen ter regeling van de hooge douanetarieven gehouden wenschen te zien en ik verheug mij te kunnen zeggen, dat dit niet slechts een vrome wensch is. Ik heb reeds, aldus dr. Brüning, particuliere besprekingen over dit punt met de minister-presidenten van Engeland en Italië gehad. Hierover kan ik intusschen niets meer zeggen voordat ik gelegenheid heb gehad deze kwesties ook met den Franschen minister-president bespreken. Het is een noodzakelijkheid van buiten gewoon groot belang, dat de landen van Europa voor vele, vele jaren aan den vrede gelooven. Ik ben overtuigd, dat de bevolking van elk land in West-Europa vrede noodig heeft. Ik heb getracht het Fransche volk van de oprechtheid van Duitschlands wensch naar een duurza- men vrede te overtuigen. De huidige moeilijkheden zijn volgens dr. Brüning het gevolg van de volgende oorzaken: le. Overmatige industrialiseering van de kleine, nieuwe landen; 2e. vermindering van de koopkracht in China en Indië; 3e. veel te hooge douanetarieven in de geheele wereld; 4e. de kunstmatige richting, waarin de Duitsche schadevergoedingsbetalingen vloeien. Tenslotte heeft Brüning nog opgemerkt, dat hij aan de gedachtenwisseling tus schen de minister-presidenten de groot ste waarde hecht. Het communisme beschouwde hij als Duitschlands grootste binnenlandsche ge vaar". De financieele crisis in Engeland baart den Engelschen staatslieden weer bijzon dere zorg, zooals de Duitschers weer in het bijzonder aandacht wijden aan de op lossing van eigen moeilijkheden. In Ne derland leven we tot nog toe als in Abra hams schoot en in de stad onzer inwoning zijn we wel heelemaal bevoorrecht. MacDonald heeft ter geruststelling een oproep gericht tot het Engelsche volk, waarin hij vermaant om in de huidige crisis zijn koelbloedigheid niet te verlie zen. In deze oproep zegt MacDonald o.a.: „Wij moeten volhouden. Luistert niet naar de alarmberichten. In werkelijkheid is ons land gezond. Onze moeilijkheden zijn geen gevolg van slechte financieele methoden, doch een gevolg van den slech ten economischen toestand van de wereld. Niet alleen Engeland bevindt zich in een moeilijke positie. De geruchten, dat niets gebeurt om de moeilijkheden meester te worden, zijn onwaar. De regeering is met alle middelen aan het werk. Met een ver mindering van het volksinkomen moet echter vermindering van uitgaven hand in hand gaan. Noodmaatregelen zjjn noo dig. Door deze maatregelen zal echter niet één bepaalde laag der bevolking getrof fen worden doch ieder zal het zijne moe ten bijdragen om het land over zijn on gunstige economische positie heen te hel pen. De vermindering der uitgaven zal aangevuld moeten worden met bijzondere lasten voor diegenen, die ze kunnen dra gen. Doch deze lasten zullen zoo gering worden gehouden als de toestand slechts veroorlooft". Zijn socialistische partijgenooten herin nert MacDonald eraan, dat de regeering met ongewijzigde idealen het probleem aanpakt. „Wij hebben onze politiek niet gewij zigd. Wij zijn slechts gedwongen bijzon dere maatregelen te nemen om de huidige moeilijkheden meester te worden. Ook on ze critici staan tegenover denzelfden toe stand; ook zij zouden zich gedwongen zien ze eerlijk in het belang van het land te boven te komen". Het groote arbeidsconflict in Noor wegen, dat nu reeds eenige maanden duurt, begint, naar wij in een bericht in de „Nw. Rott. Crt." lezen, een ernstig karakter aan te nemen. De Noorsche arbeidersorganisaties, zoo luidt het bericht, hebben Vrijdag de arbi trale uitspraak van den rijksbemiddelaar afgewezen, waardoor te Oslo een zekere crisisstemming is ontstaan, omdat men het uitbreken van groote arbeidsconflicten vreest. Uit een oogpunt van veiligheid wordt de woning van den bemiddelaar door politie bewaakt, naar hij mededeelt tegen zijn eigen zin. De revolutionaire vakvereenigingen hebben verschillende vergaderingen uitgeschreven en overal is de politiebewaking versterkt. Aangezien communistische arbeiders een poging hebben gedaan om het vakvereenigings- gebouw, waar het bestuur van het Noor sche vakverbond vergaderde, te bestor men, is de politie op alles voorbereid. Be halve de industrieën waar reeds gestaakt wordt of de uitsluiting is afgekondigd, zijn nu alle buiten Oslo gelegen drukke rijen der burgerlijke dagbladen en alle wijnhandels betrokken bij de staking. De opstand in Cuba gebroken. Uit Havana wordt gemeld, dat de opstande lingen een groote nederlaag hebben ge leden. Hun leiders, oud-president Menocal en de oversten Aguiar en Mendita zouden tezamen met 30 hunner aanhangers, in dc provincie Pinar del Rio gevangen zijn genomen. Door deze arrestaties zou de regeering thans definitief meester van den toestand zijn. President Machado heeft last ge geven de gevangenen aan boord van de kanonneerboot „Havana" te be handelen als gasten van den staat. Men vimoedt, dat Machado een algemeene am nestie zal afkondigen wanneer de aanhan gers van Menocal vrijwillig den strijd be ëindigen. Uit de provincie Santa-Clara worden minder gunstige berichten gemeld. Giste ren is het er tot een hevig gevecht geko men, waarbij velen gekwetst of gedood zijn. De troepen van de regeering moes ten terugtrekken. KERK EN STAAT IN SPANJE. Van welingelichte zijde wordt gemeld, dat de Spaansche politie aan de Fransche grens den vicaris heeft aangehouden, dien het kapittel Toledo had benoemd om kardinaal Segura in bepaalde zaken te vervangen. De vicaris, terugkeerend van zijn bezoek aan zijn naar Frankrijk uit geweken superieur, bleek de drager te zijn van compromitteerende documenten, n.1. van een circulaire door kardinaal Se gura aan de Spaansche bisschoppen ge richt. In deze circulaire zet Segura de bisschoppen aan zoo spoedig mogelijk de bezittingen van de kerk in Spanje: grond, gebouwen, kostbaarheden te verkoopen, vóór het ontwerp-Grondwet, waarin de scheiding tusschen kerk en staat is neer gelegd, door de Kamer wordt goedge keurd. DE NIEUWE GRONDWET IN SPANJE. Gemakkelijke echtscheiding. Naar de correspondent van de „Daily Telegraph" te Madrid mededeelt, is be kend geworden, dat in de nieuwe grond wet, die op het oogenblik door de commis sie uit het parlement wordt vastgesteld, een bepaling zal worden opgenomen, vol gens welke echtscheiding voortaan zal kunnen plaats hebben door wederzjjd- sche goedkeuring van de echtgenooten, door een met redenen omkleeden eisch van den man of door een eenvoudig ver zoek van de vrouw. Onwettige kinderen zouden dezelfde rechten hebben als wettige kinderen. Het schijnt de eerste keer te zijn, dat een dergelijke bepaling in een grondwet is opgenomen. Het burgerlijk wetboek zal nu onderzoek naar 't vaderschap eischen van staatswege. Voorloopig wordt het aprtieulier eigen dom erkend, maar geleidelijk wordt socia lisatie in het vooruitzicht gesteld. Aan het parlement wordt het recht ge geven om zonder schadevergoeding te onteigenen „indien sociale belangen dit eischen". Tenslotte zouden de wetten uitsluitend door de Kamer van afgevaardigden vast gesteld worden. I)E INDISCHE DELEGATIE VERTROKKEN. Van de Indiërs, die uitgenoodigd zijn om deel te nemen aan de Indische confe rentie te Londen, zijn er Zaterdagmor gen 27, w.o. Sapru, naar Engeland scheep gegaan. GANDHI TOCH NAAR ENGELAND Naar Reuter uit Simla meldt, is daar gisteren de Raad van den onderkoning opnieuw bijeengekomen, wat de veronder stelling wettigt, dat er, daar de briefwis- seling hervat is, mogelijkheid bestaat op een vergelijk tusschen de regeering en het bestuur van de congrespartij. Het is nog mogelijk dat Gandhi toch de Britsch- Indische conferentie te Londen zal bij wonen. Naar het Fransch van PAUL BOURGET. (Nadruk verboden). 3) De rechtmatige eigenaar van deze juweelenkist en haar inhoud is Monsieur Lankwitz. rr Omdat hij het chóteau gekocht heeft? et c°ntract zegt uitdrukkelijk: „met uki. 6I-in bevindt op het oogen- inner me f ei1Ken<1omsoverdracht". Ik her- en zei: „Jullie zTet £?Vr zijn, die aan het bestaan v-?8 n'enschen gelooven". uestaan van den schat Dus uw vader geloofd» Neen. IQe e* niet aan? Als hü het wel gedaan had, zou hii het kasteel dan toch verkocht hebben? Dat had hij in elk geval moeten doen klonk het droevig. Maar u bent toch zeker overtuigd, dat als hii aan het bestaan van den schat had geloofd, hü een bepaling in het con tract had gemaakt, om zich de rechten daarop te verzekeren? Het meisje knikte toestemmend. T>an, ging Michel vol vuur voort, is het mijn diepste overtuiging, dat u door dat contract niet gebonden bent. En hij gaf een spitsvondige juridische beschou wing ten beste, waarin hii met klem be toogde. dat de vondst hóór toekwam en biet aan monsieur Lankwitz. Het meisje luisterde naar zijn betoog met t uidelijk-merkbaar ongenoegen. En hoe staat het met u-zelf?, vroeg ze, toen hij uitgesproken was. U zoudt van uw kant redeneeren: dit kistje heeft geen wettigen eigenaar meer; de Cherche- monts hebben er na meer dan een eeuw geen enkel recht meer oo. Waarom moet ik er dan mee naar Mlle. de Cherchemont gaan? „Uw moreele plicht", zult ge ant woorden. Zeer juist. Maar mijn moreele plicht is het om eerbied te toonen voor de hand: ekening, die mijn vader onder een overeenkomst heeft gezet. Ze sprak met den gloed der overtuiging en er kwam een lichte blos op haar ge zicht en een glans in haar oog en. Op dat oogenblik was ze werkelijk buitengewoon mooi. En zoo stond ze daar, met haar aristo cratische schoonheid in een kale leerka mer, waar de heele sinistere omgeving sprak van haar moeilijk en vreugdeloos leven en versmaadde een fortuin! Haar schoonheid en de hoogheid van haar houding, spraken dieper tot Michel's hart, dan hjj zich op dat oogenblik be wust was. Neem tijd om na te denken, drong hij aan. Er is geen haast bij de zaak. Ik heb er voldoende over nagedacht, antwoordde Claudine. Ik ben niet van Plan om pogingen te doen een contract te ontduiken, dat door mijn lieven vader is liik^ ■•en<1'' ook a' zou rïat juridisch moge- drec begrüp niet, monsieur Cou JAAP SNOR ook wollen Badpakken a f3.50 per stuk ZUIDSTRAAT 19 Let op den gelen winkel. Voor Texel: Wed. SCHUMAKER. voor uw houding in dezen, raad me dan verder niet iets aan, dat ik gemeen en laf vind. Ze wachtte even en vervolgde toen: Bovendien, als u inderdaad van mee ning bent, dat het gevondene van mij is, zult u ook mijn recht moeten erkennen om er vrijelijk over te beschikken. Breng mü vandaag alles nog; dan zal ik het zelf naar monsieur Lankwitz brengen. Het zal natuurlijk een moeilijk ding voor mij zijn om (F man te moeten opzoeken, die ook door andere manoeuvres mijn vader ge ruïneerd heeft. Hü heeft het kasteel en de landerijen voor de helft van de waarde opgekocht. Wanneer kunt u mij den kof fer brengen? Ik zal hem zelf vandaag nog bü mon sieur Lankwitz afgeven, antwoordde Michel. Wat vriendelü'k van u!, riep ze uit en nu straalde haar gezicht. Ik ben u toch zoo oneindig dankbaar. Ja, zei ze pein zend, ik zou het hebben gedaan, maar vraag niet wat het me gekost zou hebben. Monsieur Lankwitz is een slecht mensch, in elk opzicht. En nu moet u gaan. Het is twee uur.... mijn leerlingen zullen direct komen. V. „Reconstruction du pavillon de la Hollande". Het stond er met even zoovele simpele woorden op de schutting, welke gedurende de afgeloopen dagen het nieu we gebouw van Nederland op de Interna tionale Koloniale Tentoonstelling te Parijs nog aan het oog der voorbijgangers ont trok. Luttele weken waren het. Want nog heugt ons de catastrophe, die het Holland- sche Paviljoen te Parijs trof en waarbij met een slag een geweldige arbeid ver nietigd werd. Een prachtverzameling der kostbaarste historische eultureele zeld zaamheden, een collectie, met bekwame deskundigheid opgebouwd, ging ten gronde. Het sierlijke Nederlandsche Pa viljoen op de Internationale Koloniale tentoonstelling te Parijs, dat in de rij dei- vertegenwoordigde koloniseerende landen zulk een waardige plaats innam, was in en kek uren door een feilen brand ver worden tot een rookende puinhoop. Het vernielde element liet van de waardevolle kunstschatten niets over dan enkele ver koolde, verbrijzelde fragmenten, die een droeve ïerinnering vormden aan wat en kele uren tevoren een schitterend onder deel der machtige expositie en ieders be wondering afdwong. De glorie van Neder land op de „koloniale" te Vincennes was gebroken, met den grond gelijk gemaakt, in een chaos neergesmakt. Maar niet voorgoed. Daarvoor zou de echte Nederlandsche energie en ondernemingsgeest borg staan. Ruim anderhalve maand is het geleden, dat de tüding van de vernietiging zich als een onheilspellende mare over binnen- en buitenland verspreidde. Nu amper zeven weken na de catastrophe staan we voor een nieuw gebouw. Slechts de herinnering aan hetoude paviljoen leeft nog voort, van het droeve gebeuren is geen spoor meer te ontdek ken. Een statig, monumentaal gebouw is in dit miniem tijdsbestek als 't ware uit den grond gestampt. Men vraagt zicL met verbazing af, hoe dit mogelijk is. E_- zou misschien menige explicatie nood:g zijn om dit schitterend resultaat te verklaren, doch zij culminee- ren allen in dit ééne: een saluut voor zulk een krachtprestatie. Want het was een kracht prestatie in den besten zin van het woord. Nederland mocht niet bij de pakken gaan neerzitten en het is ook niet ge beurd, want nauwelijks waren de laatste vlammen van het oude paviljoen gedoofd, of onmiddellijk rees de vraag: „Zal er een nieuw gebouw verrijzen?" Een vraag, die met een spontaan „Ja" is beantwoord. En het resultaat? Heden, 18 Augustus, zal in tegenwoor digheid van den nieuwen gouverneur-ge neraal van Ned.-Indië, Jhr. Mr. B. C. de Jonge, van den Nederlandschen minister van buitenlandsche zaken als vertegen woordiger van H. M. de Koningin, van Maarschalk Lyautey en zoovele andere hooge autoriteiten, de officieele opening plaats hebben van het nieuwe Nederl. Paviljoen op de Intern. Koloniale Ten toonstelling te Parijs. Aan uiterlijk vertoon was het eerste paviljoen mooier, grootscher van opzet. Doch men bedenke, dat het thans voor alles de kwestie was: In een zoo kort mo gelijk tijdsbestek een nieuw gebouw te plaatsen, dat de inzending op waardige wijze kan huisvesten. Dat in oogenschouw nemend, kan men slechts bewondering hebben, voor wat hier gepresteerd is.. De heer Mooüen, de Nederlandsche gedelegeerde, zoowel als zijn helpers hebben reuzenarbeid verricht, daarbij gesteund door de spontane hulp, die .van alle zijden daagde. Dag en nacht is er letterlijk gezwoegd om Nederland een waardige vertegen woordiging terug te geven. Dat men in dien opzet is geslaagd, bewijst de Intern, bewondering, welke reeds op ondubbel zinnige wijze voor dit krachtwerk is uit gesproken. Hedenmorgen is de schutting, welke het gebouw en het terrein grooten- deels aan de nieuwsgierige blikken der bezoekers van de tentoonstelling onttrok, verwijderd en kon het gebouw eerst in zijn vollen omvang en krachtige vormen overzien worden. En de heer Mooüen was tevreden. Wat hij wilde heeft hii bereikt. Nederland is te Vincennes uit de asch herrezen. DE BESTE TELEFOON 339 Een aanbod van H. M. Koningin. de toon vomu 26 op ^-verontwaardigden poogt to „nouT Vr!noni 11 den verleider om onafhankelijk te zijn. ik dat heb ge daan onuhit ik strenge opvattingen huldfg ir. ge dzaken. Ik heb niet willen teren op de edelmoedigheid van anderen en zou zeker niet willen leven van een bezit, dat II: mijzelf dag en nacht verwijten zou. Hoe u de zaak ook keert en wendt, u kunt mün overtuiging in dit opzicht niet ver anderen. _n als u er op gesteld bent om de achting te behouden, die ik u toedraag vergeten door het gebruik van een ontel- Ignace Lankwitz zat in een buitenge woon slecht humeur in zijn weelderige zit kamer, toen zijn valet hem Michel Cou- dree's naamkaartje bracht. Zijn leven was buitengewoon kostbaar: hij was een ge trouw bezoeker van allerlei dure Parijsche nachtlokalen, een „mauvais sujet" in elk opzicht. Het kostte hem de grootste moeite zijn inkomsten in evenwicht te houden met zün groote uitgaven en op dit oogen blik was zün financieele toestand al bij zondesolaat doordat hij den vorigen avond dertig duizend francs bü het spel verloren had. Hij had ziin leed trachten te bare reeks cocktails, met het gevolg, dat hij nu met zware hoofdpijn op de divan lag. Maar de mededeeling dat zijn bezoeker hem wilde spreken over het Chateau de Cherchemont, deed hem besluiten hem te woord te staan. Misschien een kooper; d.ie zou hem te pas komen op het oogenblik! Michel trad de kamer binnen met een groote handtasch, waarin de juweelenkist zich bevond en toen hij zijn wonderlijk verhaal gedaan had, oordeelde Monsieur Lankwitz dat dit bezoek nog velkomer was dan van een aspirant-kooper! Hier is het kistje, eindigde Michel, terwijl hü het uit zijn tasch te voorschün haalde en het den ander overhandigde, u zult zien, dat Mlle. de Ccherchemont ten behoeve van u afstand doet van een aan- zienliik fortuin. Wat hoopte Michel dat hij dit zei? Dat ook Lankwitz zich grootmoedig zou toonen? Dat hij zou zeggen: „Maar dat kistje hoort van hóór!" Als Michel deze vage hoop gekoesterd had, moesten de be- geerige glans in de oogen van den ander, de trillende vingers waarmee hii in de kostbaarheden ^raaide, hem wel iedere verdere illusie ontnemen. En vooral de woorden die de man mom pelde: Dezen keer eens geluk! Geen twijfel aan! De fortuin heeft zich gekeerd! Alle machtig, wat een hoop geld! En daarop richtte hii zich weer tot zijn bezoeker: Volgens de bepalingen van het koop contract komen al deze dingen mij natuur lijk rechtens toe, maar ik moet toch zeg gen dat lang niet iedereen gehandeld zou hebben als Mlle. de Cherchemont. Ik zal haar een visite maken om haar te bedan ken. U hebt u ook keurig gedragen! U had alles voor u zelf kunnen houden zon der dat er een haan naar kraaide. Of schoon het u misschien toch wel moeite zou hebben gekost ze van de hand te doen, De Koningin heeft aan het Nederland sche comité voor deelneming aan de in ternationale tentoonstelling te Parijs doen weten, dat zü bereid is, die voorwer pen uit haar Indische verzameling, welke daarvoor in aanmerking komen, aan het Nederlandsche paviljoen in bruikleen af te staan. Giften. De Kamers van Koophandel te Amster dam en in Den Haag hebben aanzienlqke zonder uw eigendomsrecht te kunnen be wijzen i Hü wachtte een oogenblik alsof hem iets inviel en zei toen met een eigenaar- digen blik op zijn bezoeker: Er was geen inventaris in den kof fer, nietwaar? Neen, antwoordde Michel kortaf. Hü voelde dat hij een kleur van verontwaar diging kreeg om de onuitgesproken be schuldiging, die in deze woorden lag. Dat is merkwaardig, meende Lank witz. Wat bedoelt u?, vroeg Michel uit de hoogte. O niets. Monsieur Coudree, absoluut niets! Ik heb inderdaad geen enkele reden om kwaad van u te denken.... met dit tactlooze excuus gaf de man meteen on omwonden te kennen wat hij met zijn op merking bedoeld had waar u zulk een welsprekend bewijs van uw eerlijkheid gegeven hebt. Maar u laat misschien rechten gelden op de vondst? Dan moet ik er u op attent maken, dat de uitdruk kelijke bepaling in het koopcontract in dit geval ieder mogelijk recht van den vinder buitensluit. Dus daarom Heb ik wellicht aanspraak op iets ge maakt. monsieur, vroeg Michel boos. Houdt u kalm. We praten zakelijk. Ik ben toch ook niet boos omdat u in mijn chóteau heeft ingebroken! Hü sloot den koffer en ging voort: U zei daarnet, dat Mll. de Cherche mont het niet breed heeft. Als een paar bankbiljettenEn u-zelf; u hebt kosten gemaakt Mlle. de Cherchemont zal niets van u aannemen en ik raad u aan haar niets aan te bieden. En wat mezelf aangaat, ik ben gelukkig in staat om me de luxe \an een retour naar Dom front voor eigen te kening te veroorloven! En hiermee heb ik miin boodschap volbracht. Michel Coudree deed alsof hij de uitge stoken hand van den ander niet bemerkte bedragen in het vooruitzicht gesteld voor den nieuwen bouw van het Nederlandsche paviljoen ter Parqsche tentoonstelline, waardoor het ingezamelde bedrag de 45.000 ruim heeft overschreden. PETER HERBERT GALLÉ. Vijf-en-twintig jaar meteoroloog. Gisteren (Maandag 17 Augustus) wag het 25 jaar geleden dat de toenmalige zeeofficier P. H. Gallé, na ruim 13 jaar dienst de Marine verliet en benoemd werd tot adjunct-directeur der afdeeling „Waarnemingen ter Zee" van het Kon. Ned. Meteor. Instituut te De Bilt. Reeds spoedig na zjjn benoeming tcCi de de heer Gallé te begrijpen, dat zq'n taak zich niet bepaalde tot het oimverken der door het Instituut verzamelde waar nemingen der Nederlandsche zeevaren den tot de ook in het buitenland bekende atlassen en tabehverken, doch dat ook op andere wüze de bewerking van het ver kregen materiaal nut voor de Scheepvaart kon opleveren. Hiervan getuigden zqne vele mededeelingen in het tijdschrift „De Zee", waarvan hjj een ijverig redactielid en een getrouw medewerker is. Niet al leen in dit tijdschrift doch ook in vele andere trachtte Gallé belangstelling voor de Meteorologie en het onderzoek der zee op te wekken. Den len Augustus 1919 werd Gallé be noemd tot directeur der Filiaal inrichting van het Meteor. Instituut te Amsterdam, wrnar hü, als adviseur der stoomvaart- maatschappüen, deze nog beter dan tot dusverre kon dienen en op buitenlandsche reizen en gedurende het medevaren aan boord zich bleef overtuigen, dat de uit rusting der schepen op de hoogte van den tjjd bleef. Breidden de werkzaamheden der Fi liaalinrichting zich tot 1930 voortdurend uit, ook buiten dit gebouw neemt de ar beid van Gallé steeds toe door zijn lid maatschap van verschillende commissies, zjjn aandeel in de hoogere vorming dei- zeeofficieren en züne bemoeiingen op het gebied van het zeevaartkundig onderwqs en het reddingwezen. Dat zün wetenschappelijk werk hieron der niet leed, bewijst zqn laatste Mede deeling en Verhandeling van het Meteor. Instituut: Klimatologie van den Indischen Oceaan. (Hbld.). Voor slechte spijsver tering en verstopping zijn Foster's Maagpil-, len het middel bij uit nemendheid. Zij pur- geeren niet heftig, doch werken zacht en zonder krampen. Houdt steeds een flacon bij de hand. Alom otrkrijgkaat a f 0.65 p. flacon. en verliet zonder groet de kamer. Echter niet zoo snel of hij hoorde Ignace Lank witz nog mompelen: Toch is het vreemd dat er geen in ventaris bü is! VI. - En zeg nu maar dat het leven geen boosaardige grap is, zei Michel tegen Claudine den volgenden morgen, toen hü haar de details van zijn bezoek bii Lank witz vertelde. Als ik bedenk, dat uw overgrootvader met gevaar voor zün leven vluchtte en dat de i-.iine liever ..et schavot beklom dan een plecht ine belofte aan zijn meester te schenden, met het resultaat dat u gouver nante bent bjj de kinderen Perrin en dat mijn "oorland is om een karig bestaaqtje in een duffe provinciestad te vinden, ter wijl het fortuin dat deze beide mannen hebben getracht te redden, in handen is gekomen van het inferieurste sujet dal ooit geld er door gelapt heeft, dan vraag ik u: Wat is het resultaat van den helden moed van die twee? Dat zal ik u zeggen, antwoordde Claudine. Ik zal u zeggen waarvoor die heldenmoed gediend heeft: Hij heeft lm ons de gevoelens gewekt, die nu in ons hart leven. u i Terwijl ze dit zei, keek ze Michel met schitterende oogen aan. Staat u mü toe, u geregeld te bluven bezoeken?, vroeg hii schuchter. Zeker, antwoordde ze eenvoudig. Dikwijls? Dikwijls! Toen hü terug was in zijn kamer, keek hü als geboeid naar de oude dictionaire j op de boekenplank. Hij trok haar uit da rij, drukte er zün lippen op en zei half luid: Lieve, oude grootvader, God zegene 1 uw nagedachtenis! Einde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1