Kan Indië zichzelf besturen
„Wij vreezen de
Het lijdelijk verzet een
Sowjets niet!"
doeltreffende methode.
Zonderlinge lotgevallen
uit het dagelijksch leven.
zei:
j TOB NOOIT HOEKJE
KWINKSLAGEN
elk dier is geschikt bevonden. Een
derde van de kinderkamer wordt als on
deugdelijk afgezonderd.
Eerst moeten de leerlingen zich aan
een bepaalde plaats gewennen. De
plaats welke een dier in de manége zal
innemen, blijft hem voor altijd aange
wezen. Elk dier heeft zijn eigen naam.
De dompteur roept gedurende het on
derricht elke leerling apart voor zich.
Niet met geweld, maar uitsluitend met
geduld, verstand, en met behulp van
lekkernijtjes streeft de dompteur zijn
doel na. Een beer, die hij over zijn kop
aait en hem daarbij in de hoogte
iets voorhout, zal vanzelf op zijn
achterste pooten gaan staan en rechtop
loopen. Een tijger, waarvan hii weet,
dat hij een goede springer is, laat hii
eerst van podest naar podest een lek
kernij naspringen. Dan zet hij de po-
desten verder uit elkaar, laat den leer
gierigen leerling door een hoepel sprin
gen, die steeds kleiner wordt Op een
dag is de tijger zoover, dat hü den viif-
metersprong door den hoepel gewillig
uitvoert. Hebben de dieren een half
jaar lang in stilte geleerd, dan treden
ze voor het eerst In het openbaar op.
Maar slechts weinige der dressuur-
troepen, welke de school verlaten, blij
ven in dezelfde samenstelling in den
loop der jaren bestaan. De intredende
geslachtsrijpheid brengt in de een
dracht der troep veel onrust en vordert
het afzonderen van de betreffende
dieren.
Dompteur Schilling wist een bijzon
der treffend geval van dit critische sta
dium te vertellen. Hij presenteerde in
1905 te Parijs een gemengde troep van
achttien van ongeveer vier tot vijf jaar
oude dieren. Sedert dagen was er een
groote onrust, zoowel onder elkaar, als
tegenover hun baas waren zij valsch en
biiterig geweest. Doch rustig en bezon
nen had de dompteur steeds weer de
manége betreden. Toen gebeurde er op
een avond aan het slot der voorstelling
een catastrophe. Als op een commando
sprongen alle dieren van de pyramide
naar beneden en vielen elkaar aan. De
dompteur stortte zich tusschen hen en
scheidde de brullende, grauwende en
vechtende massa. Maar verschillende
dieren hadden reeds zware verwondin
gen opgeloopen. De dompteur zelf had
door een slag in den rug een zenuw
schok gekregen, waaronder hij jaren
lang moest lijden. Het moeilijkste is
echter de dressuur, wanneer roofdieren
van dezelfde soort, maar van verschil
lend geslacht, in de manége moeten op
treden. Want ook onder de dieren,
evenals onder de menschen, bestaat
jalouzie en deze kan tot groote vecht
partijen onder de rivalen aanleiding
geven.
Dompteur K. Herrings.
door
MAHATMA GANDHI.
De heer Henry Eaton heeft mü uit
Californië een brief geschreven, waar
in hij als zijn meening uitdrukt, dat
het vertrek der Engelschen ons nood
lottig zou worden, omdat wij nog niet
in staat zijn, onszelf te regeeren, en
omdat wij bovendien spoedig ten prooi
zouden vallen aan Sowjet-Rusland. De
twee gewone vooroordeelen vinden ook
in dezen brief een plaats. Het eerste
is, dat Indië zichzelf nog niet kan be
sturen en verscheurd zou worden door
binnenlandsche onlusten. Verder is het
een verkeerd inzicht van den heer
Eaton, dat, ais de Engelschen Indië
verlaten, Rusland daarvan gebruik zal
maken om er zich op te werpen. Rus
land heeft wel wat anders te doen dan
volkeren te regeeren, die niet langer
door Engeland worden geregeerd. En
mocht het al zulke plannen hebben,
ziet de heer Eaton dan niet in, dat een
volk, hetwelk het Engelsche gezag
heeft omvergeworpen, wel weerstand
kan bieden aan aanvallen van andere
zijde?
In
Het spinnen met de hand.
zijin brief geeft de heer Eaton
Indië kan zichzelf regeeren?
Als het- verdrag met Engeland het
bestuur in handen legt van de Indische
afgevaardigden, kan dat slechts ge
schieden, wanneer Engeland zich ga
rant stelt voor de veiligheid van Indië
en voor zijn bescherming tegen elke
vreemde inmenging. Dat zal Engeland's
straf zijn voor het feit, dat het, al dan
niet opzettelijk, heeft nagelaten om
Indië in staat te stellen, zichzelf be
hoorlijk te verdedigen.
Ik persoonlijk zou, ondanks een der
gelijk verdrag, meer vertrouwen heb
ben in een campagne voor burgerlijke
ongehoorzaamheeid en lijdelijk verzet
tegen elke aanvaller, welke ook, dat
hebben wij verleden jaar reeds gedaan
tegen de Britsche machthebbers en wij
zijn gedeeltelijk geslaagd. Om een vol
komen succes te bereiken zou het volk
geheel en al in gedachten, woor
den en daden het principe van het
niet-gewelddadige moeten aannemen.
Er moet een ware demonstratie van het
succes der satyagarah (lijdelijk verzet)
voorafgaan en dan eerst is het mogelijk
dat de wereld erkent, hoe doeltreffend
deze methode is en, als logisch gevolg,
hoe nutteloos waoens zijn.
De verdeeldheid ls het gevolg
van Engeland's politiek.
De heer Eaton maakt zich ongerust
over onze onderlinge verdeeldheid.
Laten wij opmerken, dat diie verdeeld
heid door buitenstaanders altijd sterk
wordt overdreven. Bovendien wordt zij
veroorzaakt door de vreemde overheer-
schers en de imperialistische politiek,
waarvan de bekende zinspreuk luidt:
„Verdeel en heersch". Die verdeeldheid
zal verdwijnen met de drukkende
vreemde overheersching.
Handwerk is beter.
Ik ben van meening, dat het niet
goed is om machinaal te vervaardigen,
wat men beter met de hand kan maken.
Dat laatste is beter en veiliger voor de
duizenden inwoners der 700 Hindoesche
dorpen, die verspreid zijn over een ge
bied van 1000 bij 1000 Engelsche mij
len. Het is beter, dat zij zelf hun klee-
ren vervaardigen, zooals zij zelf hun
voedsel bereiden. Deze dorpen zullen
de zelfstandigheid, die zij sinds onheug
lijke tijden hebben gehad, niet kunnen
behouden, wanneer zij de controle over
hun voornaamste levensbehoeften ver
liezen. De fout van de Westersche ge
leerden is, dat zij redeneeren, alsof de
toestanden dezelfde zijn als in hun
eigen land, zonder rekening te houden
met het feit, dat de economische wetten
veranderen met de levensomstandig
heden.
Het machinale werk.
De machinale werkmethode is onge
twijfeld gemakkelijker. Doch dat wil
nog niet zeggen, dat zij beter is. Op
zekere berghellingen is het ook gemak
kelijk om te dalen, doch daarom is die
daling niet ongevaarlijk. Handwerk is
goed omdat het zekerheid geeft. Wan
neer het gebruik der machines zich uit
breidt, is het waarschijnlijk, dat wy na
eenigen tijd zoo zwak en machteloos
zullen worden, dat er ons niets anders
zal overblijven dan onszelf te vervloe
ken, omdat wij de levende machines
hebben verwaarloosd, die God ons heeft
gegeven. Waarom zullen wij een pro
ductieve, moeilijke en nuttige werk
wijze opgeven voor de onvruchtbare en
kostbare inspanning van sport en ath-
letiek om onszelf in goede conditie te
houden? Sport is goed als amusement,
doch wordt iets hatelijks, als wij er onze
toevlucht toe moeten nemen om onzen
eetlust te herstellen voor voedsel, dat
wij niet zelf hebben voortgebracht.
Echtgenoot: ,,'t Is zeker jammer dat
die dief vannacht je horloge gestolen
heeft, beste vrouw, maar er is toch iets
waarvoor wij hen dankbaar moeten
zijn."
Zij: „En waarvoor dan?"
Hij: „Dat hij 't kind niet wakker
maakte."
DE GEFOPTE KOOPER.
Dat was nog eens lijm!
Jansen trad den kruidenierswinkel
binnen en kocht een half pond kaas.
Terwijl de bediende de kaas afwoog,
viel Jansen's oog op iets glinsterends,
dat op den grond lag. Hij keek
keeken zonder twijfel was het een
goud tientje.
„Nog een ons rozijnen", zei Jansen
om de aandacht van den bediende af te
leiden. Meteen bukte hij zich te dek
sel het gouden tientje zat vast aan den
grond.
„Een ons pruimen".
Weer bukte hij zich, nog eens pro
beerde hij het gouden tientje op te
rapenhet was, alsof het zat vastge
klonken aan den grond.
„En een ons suiker".
Voor de derde keer bukte Jansen
zich.
Toen kwam de kruidenier uit de ach
terkamer, hij stapte op Jansen toe en
„Mijnheer, moet u misschien ook een
fleschje van deze lijm hebben, eigen
vinding, en fabrikaat, ijzersterk, u
heeft zelf uw krachten er op be
proefd
Maar Jansen had zijn boodschappen
al bijeen gepakt en was den winkel uit.
VERDRAAGZAAMHEID.
Verdraagzaamheid komt ons
altijd
KAMELEONROOZEN.
en
verder uiting aan een vooroordeel, dat
nog hardnekkiger is. Het betreft het
spinnen met de hand. Ook dit vooroor
deel is gegrond op de voorstellingen,
die door enkele personen van de zaak
gegeven worden. De heer Eaton stelt
handwerk gelijk aan onwetendheid en
machinaal werk aan vooruitgang. Dat
is echter nog niet bewezen, evenmin als
bewezen is, dat gemak beter is dan in
spanning. Het is nog meer twijfelach
tig, of elke verandering wel een verbe
tering is en of alles uit het verleden
wel verworpen moet worden.
Sia-
der
Het
De Japanners, Chineezen
meezen presteèren op het gebied
plantkunde opmerkelijke dingen,
meest verrassende kunststukje op dit
gebied is bekend als kameleonroos.
Deze bloem vertoont in de schaduw een
witte, in het zonlicht een roode
kleur, 's Nachts zijn de bloemen wit.
In de buitenlucht gebracht beginnen
zü te veranderen en nemen naar
gelang van de warmte en de intensi
teit van het zonlicht sneller of lang
zamer een lichtblauwe kleur aan om
daarna in 't rood over te gaan, dat
steeds intensiever wordt, tot de voor
een uur leliewitte roos donkerrood als
een pioen is.
HIJ WAS ZIJN BROEDER NIET.
Een mijner vrienden, die hoeden
verkocht, had twee klanten, een twee
ling, die in hun uiterlijk zooveel op
elkaar geleken, dat het moeilijk was ze
van elkaar te onderscheiden. Wat ze
zaak nog erger maakte w:as, dat een
van hen erg doof was, wat dikwijls tot
grappige verwikkelingen aanleiding
gaf.
Op zekeren dag in zijn winkel
staande, zag mijn vriend, zooals hij
meende den doove binnenkomen.
„Ik wilde een hoed hebben," sprak
de nieuw aangekomene.
Zonder een woord te zeggen haalde
mijn vriend een paar hoeden te voor
schijn. Geen van deze paste. In een
oogenblik lag de heele toonbank vol,
maar er was geen enkele hoed bij, die
in den smaak van den kooper viel.
Ten laatste begon het mijn vriend
te vervelen en hij mompelde tusschen
zijn tanden, maar toch hard genoeg om
verstaan te worden. „De oude gek weet
zelf niet wat hij wil."
„Dank u," zei de persoon, tot wie het
onvriendelijk woord gericht was: „ik
ben mijn broeder niet."
En hij stapte den winkel uit, mijn
vriend in de grootste verwarring ach
terlatend.
GLADSTONE TERECHTGEWEZEN.
Een kleindochtertje van Gladstone,
dat zeer in opa's gunst stond, had de
gewoonte te laat op te staan, en de
staatsman poogde hier verbetering in
te brengen.
Waarom sta je toch niet vroeger
op, lieve? vroeg Gladstone.
Wel Srootpa, u hebt mij toch
altqd gezegd, dat ik moet doen wat de
Bijbel zegt?
Ja zeker, m'n kind, maar.
De kleine haalde subiet een bijbeltje
sloeg Ps^ 127 op en wees op het tweede
opstaat!"^ V6rKeefS d8t vroe«
Franeche romanschrijver
Honoré de Balcac betrapte zijn huis
knecht eens op een leugen,
VrfUr?/1S,"' zei hü bestraffend, „is
het leelykste, dat er op aarde bestaat!
n«nJL,?r .stee^8 aan: wjj mogen onze
naasten niet beliegen!"
„Waarom laat u mü, als de deur
voor als een deugd die we moeten bi
trachten, speciaal tegenover hen, Vo
wier persoonlijkheid en denkbeex,
wij niet bepaald veel sympathietü;
ben. Weinigen beseffen dat daa^
tegen, in hoe inniger verstandhoudiM
we tot iemand staan, hoe meer ver.
draagzaamheid er noodig is. Wanneet
men veel van iemand houdt, begaat
men licht de fout, onbewust aan te
nemen dat die persoon altijd net zoo
gestemd moet zijn als men zelf is. Men
gaat van het standpunt uit, dat die
gelijkgestemdheid voortdurend bestaat
Toch is dat niet mogelijk. Twee men
schen mogen nog zooveel svmpathie
voor elkaar hebben, nog zooveel voor
elkaar over hebben, het blijven twee
menschen, elk met hun eigen zwak
heden gedachten en stemmingen.
Daarom kan het niet uitblyven dat op
een gegeven oogenblik de eene in een
andere stemming verkeert dan de
andere.
Wanneer ze dan niet over een vol
doende mate van verdraagzaamheid
beschikken, zal op een dergelijk
blik öf de een, öf de ander, zoo niet
beiden, zich pijnlijk getroffen v(%y
Men meent dan opeens zoo vreemd
staan tegenover degene waarvan men
houdt en met wie(n) men zich in zoo
volkomen harmonie meende. Want het
kan voorkomen, dat juist wanneer men
bijzonder veel behoefte heeft aan har
telijkheid en tegemoetkoming, de an
dere deze niet geeft, eenvoudig om
dat hij of zij zelf tijdelijk in een nega
tief stadium verkeert en niet in staat
is om opwekking uit te stralen. Wan
neer men zich dus in iets tekort gedaan
voelt, is het raadzaam om eens na te
gaan waarin de houding van de an
dere persoon haar oorsprong kan vin
den. Is hij (zij) misschien moe, of door
zorgen of andere redenen neerslachtig
gestemd? Is het niet mogelijk dat op
hetzelfde moment, waarop de een zicb
verongelijkt gevoelt, de ander zicb
eveneens stoort aan een gebrek aan
aanvoelen? Verdraagzaamheid van en
eerbied voor elkander's stemmingen
zijn een eerste vereischte voor twee
menschen, die door een nauwen band
samen verbonden zyn. En de groote
kunst is, om ook de stemmingen, waar
van de oorzaak ons niet onmiddellijk
duidelijk is, geduldig en vriendelijk te
verdragen. Niemand kan altijd geven,
en wij allen hebben wel eens recht
zoowel als reden om moe en negatief
te zijn. Men kan zacht en tactvol pro-
beeren om iemand, waarmee het 200
gesteld is, in een opgewekter stem
ming te brengen. Maar forceeren ia
altijd af te raden, daar dit hoogstwaar-
schynlijk meer kwaad dan goed zal
doen.
Dingen te laten uit genegenheid is
moeilijker dan dingen te doen, en
soms liefdevoller.
Dr. JOS DE COCK.
waarder komt, dan altijd zeggen, dat u
niet thuis bent?" waagde de bedien dj
het te vragen.
„Deurwaarders zijn onze naasten
niet!" gaf de Balsac ten antwoord.
Gymnastiek.
Mevrouw Hy'gs, voorzitster der ver-
eeniging „De Slanke Lijn", is 10 da
gen in het zeebad en heeft nog nietf
van haar vormen kunnen offeren. Zij
weegt nog steeds 103 Kilogram! Vaar-
om gaat zij naar den dokter.
„Doet u iederen morgen
lichaamsoefeningen?" vraagt deze' ur
»»0» ja." steunt mevrouw
sta toch altijd alleen op!"
„Je zult hard moeten werken 36
die millionairsdochter krijgen wit-
„Da's niks als ik haar niet
moet ik nog harder werken."
„Ik zag iets over den grond loopeI1
zonder beenen."
„Dat is vast een leugen."
„Toch niet, het was water!"
Meneer Mik: „Vind jij mevrouw Mak
niet verschrikkelijk langzaam?"
Mevrouw Mik: „Nou! Ze heeft veer
tig jaar noodig gehad om twee en 0
tig te worden."