POPULAIRE RUËiÊI De man, die altijd waakzaam moet zijn. 500 VAN ZATERDAG 22 AUG. 1931. Het beroep van geheim koerier is niet zoo romantisch als U wel denkt. Slechts ijzeren plichtsbetrachting wordt geëischt. Roofdieren-dressuur. Het medaillon. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) Den slanken, door sport gestaaiden en elegant gekleeden heer van middel baren leeftijd, die in een gereserveerde afdeeling van den slaapwagen plaats neemt en dan verder niet meer gestoord wenscht te worden, ziet niemand zijn beroep aan. Men zou hem voor een mil- lionair kunnen houden, die uit een of andere grillige overweging naar het andere einde van de wereld wil reizen om weer te leeren slapen. Want de heer in den slaapwagen controleert met open oog en onvermoeid zijn koffers alsof deze onvervangbare schatten herbergen. Hij is de koerier van het ministerie voor buitenlandsche zaken en hij reist met acten, waarvan hij zelf den inhoud niet kent. In alle landen ter wereld zijn tot op den huidi" n dag de koeriers het beste en zekerste middel gebleken om belang rijke geheime berichten tusschen re geering en de vertegenwoordiging in het buitenland over te brengen. Deze instelling bestaat zoolang er staten be staan, die natuurlijk de behoefte had den hun mededeelingen aan hun ver trouwenslieden slechts in betrouwbare handen te geven en op den snelsten en zekersten weg over gewichtige ge beurtenissen in andere landen te wor den ingelicht. Uit de geschiedenis zijn genoeg gevallen bekend, waarin de snelheid en betrouwbaarheid der diplo matische berichtenoverbrenging van beslissende beteekenis was. Caesar, evenals Napoleon, hebben een deel van hun succes daar aan te danken. Vroeiger en nu. Voor den slaaf, op wiens gladgescho ren hoofd de belangrijke mededeelingen werden geschreven en die men op reis stuurde als het haar weer gegroeid was, is in onzen tijd de beëedigde koerier in de plaats gekomen, die enkele diploma tieke voorrechten geniet. Geen onderbrekingen. Slechts in één opzicht is het beroep van den koerier hetzelfde gebleven. Het stelt ontzettend zware eischen en vergt den geheelen mensch, terwijl 't minder romantisch is dan de meesten denken, j Want een koerier is slechts een rader- j tje, dat automatisch afloopt als een machina De koeriersdienstregeling, die even nauwkeurig moet verloopen als een spoorwegdienstregeling, ver oorlooft geen onvoorziene onderbre kingen. Op reis van Parijs naar Rome zal de koerier de dwingende lokstem van een Nice of Monte Carlo geen ge hoor mogen schenken. Een verfris- schend bad in Scheveningen van An gora naar Londen kan er niet op over schieten. Misschien is hij zoo juist van Warschau in Berlijn aangekomen en moet hij een uur later weer een ticket nemen naar Londen. Tegen zulke eischen is lang niet iedereen opgewassen. Voor den oorlog werden in verschillende landen hier voor in dienst genomen de elite van het officierscorps. Bijzondere behandeling. Maar ook thans bestaan de koeriers i van de ministeries van buitenlandsche zaken bijna uitsluitend uit voormalige officieren, die aan de verlangde eischen, die niet gering zijn, voldoen. Men ver langt van hen het hoogste aan plichts betrachting, aan talenkennis en soepel heid van bewegen. Zij reizen voortdu rend in slaapwagens, zoodat zij zelden van een hotelkamer behoeven gebruik te maken en desnoods 's avonds weer uit een plaats kunnen vertrekken. Als identiteitsbewijs dient bij het over schrijden der grens een koerierspas, die hen een bevoorrechte behandeling bii het betreden van een vreemd land verzekert, en hun bagage voor een douane-onderzoek bewaart. Alle be schaafde staten der aarde hebben zich verplicht den koeriers bijzondere hulp en bescherming te verleenen. Voor elke reis worden reisbagage, depêches en stukken gezegeld en geplombeerd. De koerier krijgt een nauwkeurige lijst van de hem toevertrouwde stukken. Slechts in zeer bijzondere gevallen zal hem een document overhandigd worden met het bevel het te verbranden indien dit noodig mocht blijken. Een koeriersdienst bestaat alleen tusschen de hoofdsteden van Europa. Een tusschen Berlijn, Kowno, Moskou, Warschau, Den Haag, Parijs, Brussel, Boekarest, Boedapest, Athene, enz. Voor de groote conferenties bestaat natuurlijk een vaste dagelijksche koe riersdienst tusschen de regeering en de delegaties. Ook de Ver. Staten van Amerika onderhouden een koeriers dienst tusschen de consulaten en ge zantschappen in Europa. Het belang bij de zekerheid van den koeriersdienst is natuurlijk algemeen. Gevallen van bewapende overvallen op koeriers be- hooren vrijwel tot de uitzonderingen. Veel grooter is het gevaar voor dief stal err*de koerier mag daarom zijn bagage nimmer uit het oog verliezen, ook niet voor enkele seconden. De telegraafkabel inplaats van den koerier. De koeriersdienst bestaat voor de Europeesche hoofdzakelijk alleen op het vasteland. Voor de overzeesche lan den, waarmee deze landen in diploma tieke verbinding staan, moet men tot andere middelen zijn toevlucht nemen. Een regelmatig met koeriers onderhou den dienst zou niet alleen kapitalen aan reiskosten verslinden, maar ook veel te lang duren. Hier moeten de tele graafkabel en de radio de berichten- overbrenging overnemen. In sommige gevallen worden gewichtige staatsstuk ken ook aan de hoede van den kapitein van een groot passagiersschip toever trouwd. Indien dit noodig mocht blij ken, worden deze zendingen door spe ciale beambten aan boord gebracht en gehaald. De steeds grooter wordende straal van het schriftelijke diplomatieke verkeer heeft de werkingskring van de koeriers wat beperkt. Misschien zal de groote tijd voor hen weerkeeren als het vliegtuigverkeer zonder moeite met de grootste snelheid ook de meest verwij derde aarddeelen overbrugt. De Engel- schen hebben reeds een vliegtuigkoe riersdienst met overzeesche gewesten ingesteld. De nieuwe jeugd. VP" „Hoe lang was je met hem verloofd?" „Ik weet het niet, mijn horloge stond juist stil!" De jeugdige bewoners der wildernis op de schoolbanken. Een strenge, doch niet wreede leerschool. Hagenbeek met zijn dierenpark in Stellingen heeft wereldberoemdheid verworven. Waar zou men beter dan daar inlichtingen kunnen inwinnen over roofdier-dressuur? Want aan het dierenpark is een dressuurschool ver bonden, waar de dieren bestemd voor de circussen worden opgekweekt en ge leerd. Als ze vrijwel volleerd zijn, dan worden ze als troepen verkocht of naar de eigen circusondernemingen ge zonden. De dressuurleeraar is de beste ken ner van roofdieren. Het is aan hem overgelaten uit een schare van pas uit de wildernis aangekomen roofdieren de meest geschikte exemplaren uit te zoe ken. De populairste figuur onder deze dressuurleeraars is wel de dompteur Schilling, die reeds tientallen jaren dit beroep uitoefent. Hem in zijn werk zaamheden gade te slaan is een ware vreugde. In het uiterste geval heeft hij een zweep in de hand, maar overigens voedt hij zijn dieren met een verma nenden blik en vermanende woorden op. Als een stramme, oude dorpsonder wijzer, die gewend is zijn leerlingen met kernachtige woorden toe te spre ken, beweegt hij zich onder de roof dieren, deelt hier en daar een klap uit of in andere gevallen een lekkernij en bereikt met deze methode de beste re sultaten. Evenals men moeilijk op te voeden kinderen naar een instituut zendt, wer den voor de dressuur bestemde dieren reeds in hun prilste jeugd in de z.g. kinderkamer tezamengebracht, waar zij hun toekomstigen baas in den vorm van een vredestichtenden en lekker nijen uitdeelenden opziener leeren kennen. In deze roofdierenkinderkamer worden tot dertig dieren van den meest uiteenloopenden aard tezamengebracht: leeuwen, tijgers, panters, puma's, hye na's, kraag-, ijs- en bruine beren. De dieren zijn alle ongeveer even oud, n.1. een jaar. Zij moeten elkaar leeren ken nen en de dompteur moet van zijn kant hun eigenschappen bestudeeren. Zes maanden kroelen en stoeien deze beest jes hier met elkaar, daarna begint voor hen eerst de ernst van het leven. De dressuurleeraar heeft hun bijzondere eigenschappen leeren kennen. In den geest heeft hij den troep reeds klaar, de dressuur kan beginnen. Maar niet door J. FRANCES. Mijmerend bekeek de oude man het medaillon, dat hij even te voren uit de lade van zijn secretaire had gehaald en liefkozend was de blik, dien hij sloeg op de reeds verbleekte foto, die door het medaillon beschermd werd. - og was het gezicht van de jonge derajhe?den et w0rtret dl,ideli.ik te on- scneiden. Een zachte glimlach lag gelaat °F onkere krullen omlijnde QZfUC^ Jendde de oude man zn gelaat af. Oude herinneringen ziin mooi, doch dikwijls ook pijnlijk on danks den tijd, die vele wonden' w»t te heelen. En voor hem was de hS innering ook wel bijzonder pjjnlajk Had zij, die jonge vrouw, niet eens de v-raigde en de hoop van zijn leven uit gemaakt en had zij van hem niet ge maakt, wat hij nu was? Als jeugdig student had hij het leven nog al gemakkelijk opgenomen. De studie was voor hem maar bijzaak ge weest, terwijl het feestvieren hoofd zaak was. Het duurde dan ook niet lang, of hü was geworden wat men noemde een losbol. Het was juist in dien tijd, dat hij kennis met haar maakte. Als een visioen was zij voor hem verschenen en op datzelfde oogenblik had hij gewe ten, dat zjj voor hem het mooiste en hóógste ter wereld beteekende. Eenigen tijd later had hij haar zijn liefde bekend, haar gezegd, dat hij zonder haar niet kon leven. Een onbeschrijfelijk lief lachje was op haar gelaat verschenen, haar oogen hadden een maar al te duidelijke taal gesproken. Op dat oogenblik had hij gemeend, de gelukkigste mensch op aarde te zijn. Haar woorden, die in tegenspraak waren met haar blik, hadden hem ech ter anders geleerd. Hoe kan je me vra gen, je vrouw te worden, had zij ge zegd, jij, die bekend staat als een losbol, die zijn studie verwaarloost, alleen om zijn genoegens na je jagen, die zich te buiten gaat aan alcohol. Een treurige klank had in haar laat ste woorden gelegen, hetgeen hem er ger aangegrepen had dan haar woor den zelf. Doch wel had zij hem hoop gegeven. Toon, dat je een man kunt zijn, dat hetgeen tot nu toe gebeurd is, slechts een kleine afdwaling is geweest. Gretig had hü toen gevraagd, of hij dan nog eens mocht terugkomen en haar blik had hem voldoende gezegd. Er brak voor hem een tijd aan van zwaren strijd. Hij, die geheel het inge spannen studeeren was ontwend, zat nu halve nachten over zijn boeken ge bogen. De verlokkende stem van zijn vroeger leven was dikwijls heel sterk geweest, zoo sterk, dat hij er soms wanhopig onder werd. Doch hij wist vol te houden en na 3 jaar van inge spannen studie behaalde hij zijn dok- terstitel. Het oogenblik was aangebroken, dat hij den prqs van zijn volharding zou gaan halen. Een telegram verwittigde haar van zijn komst. Haar vreugde was onbeschryflijk, toen hü haar mededeelde, hoe hij in het leven gezegevierd had en denzelf den dag nog waren zü verloofd. Eenige weken zou hij elders door brengen om zich daarna te vestigen, en hoewel noode nam hij afscheid van haar. Zij had het gewild, dat hü eenige weken rust zou nemen, om zich te ontspannen. Nog geen 14 dagen later geschiedde het vreeselüke. Hü ont ving een telegram van haar ouders, onmiddellü'k over te komen. Hij voelde het, er moest iets ernstigs gebeurd zqn. Vol angst bracht hij de uren tüdens zijn reis door. Haar moeder ontving hem aan de deur, trachtte hem zapht voor te bereiden: haar had een onge luk getroffen. Toen hij aan haar ziekbed kwam zag hij het reeds: het einde zou niet lang meer op zich laten wachten. Met een glimlach had ze hem ver welkomd. Liefste, ik ga voor altijd van je scheiden, had zij gezegd. Blüf sterk, dat is het eenige, dat ik je nog op aarde wil vragen. In zü'n armen was zij gestorven, haar laatste woorden waren voor hem geweest. Blijf sterk, blijf sterk, dat wa ren haar woorden geweest. Aan haar laatste wensch had hij voldaan, hoe moeilijk bet hem in het eerst ook gevallen was. En thans, als grysaard, bezat hij nog steeds de lief lijke en tevens zoo smartelijke herin nering aan haar, die ondanks haar jeugdig verscheiden, in zijn heele leven voor hem een steun was geweest. Met een zucht legde hij het medail lon weer in de lade. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 9