HET BINNENHOF 1 OP EN OM Over „officieuse tegenspraak". - De groote slag voor de R.K. Staatspartij. - ,t Harce si oeimes. - Van den opper- beul. - Aaneensluiten. Vier vragen en vier antwoorden dat hier dezer dagen in het Koloniaal Instituut bijeen kwam en waarvoor hij de openingsrede hield. Dit congres is zeker wel een van de teekenen, die getuigen van het snelle tempo, waarin wij leven en van de snel veranderende toestanden, waarover ik t hierboven reeds had. In de eerste plaats was zulk een bijeenkomst van zoo internationaal formaat, waarin het probleem der pro ductie en distributie vanuit zulk een algemeen wereld-standpunt bekeken werd, voor den oorlog, zooals een der sprekers terecht opmerkte, in 't geheel niet denkbaar geweest. En in de tweede plaats zou er, had zulk een congres nog maar enkele jaren geleden plaats gevonden, geen sprake van geweest zijn, dat ook de Russen er aan hadden deelgenomen en er zich openhartig over de economische problemen had uitge sproken en noch minder er met vol maakte welwillendheid en eenopen- hartigen wil tot begrijpen zouden zijn aangehoord. Er was wel geen enkele onder deze industrieelen, handelslieden, economen uit diverse landen, die, al stonden zjj dan ook lang niet allen op communistisch of zelfs maar socia listisch standpunt, die niet overtuigd bleek te zijn dat er, wil de wereld weer eenigermate in haar voegen ko men, in veel grooter collectiever ver band geproduceerd en gedistribueerd zal moeten worden, dan tot nu toe het geval was. Elke poging in zulk een riohting, of het nu een communisti- schè dan wel een fascistische of zelfs een kapitalistische is, kon op de aan dachtige belangstelling rekenen. De communistische en fascistische pogin gen hebben dit voordeel, dat zjjreeds in uitvoering zijn en daarheen ging die belangstelling dan ook in de eerste plaats, zoodat het dubbel jammer was, dat tenslotte de Italiaansche delegatie op het Congres-appèl ontbrak. Het is te dezer plaatse natuurlijk niet doenlijk van het verhandelde ook maar een kort overzicht te geven. Wèl kan hier gezegd worden, dat velen van de meest uiteenioopende richting dit con gres als een belangrijke gebeurtenis gevoeld hebben; dat zij het beschouwen als een eerste, geslaagde aanloop tot het organiseeren van een soort econo misch wereld-parlement, waartoe het in de toekomst, vroeg of laat, wèl komen moet.... En het is een reden tot ge- rechtvaardigden trots, dat zulk een „aanloop" voor het eerst in ons land en in onze stad georganiseerd werd en zon der eenigen wanklank kon verloop en! Kleine datgelijksch h eden Als men een tijd uit het venster naar verie verschieten en grootsohe luchten heeft gekeken, krijgt men dikwijls, bij wijze van een soort reactie, behoefte zich wat dieper in de gezellige kamer terug te trekken en de kleine dageliik- sche dingen om zich heen met extra op lettendheid te gaan beschouwen. Heeft men zich, via de begrooting met mil- lioenen-versohieten bezig gehouden en, naar aanleiding van het Sociaal Econo misch Congres even met wereld-aspec ten gezien vanaf een hoog standpunt, dan gaat men haast vanzelf weer terug naar de stedelijkehuiskamer, ae straten en pleinen en merkt daar met nieuwe interesse op wat er den laatsten tijd aan nieuwe dingen der kleine dagelijksche verschijnselen te aanschouwen kwam Het eerst valt dan zeker op, dat we ongetwijfeld een nieuwe bloeiperiode vanhet motorrijwiel tegemoet gaan. Vooral van het motorrijwiel, dat niet meer is dan een versterkte fiets met achterop de bagage-drager of voor aan het stuur de kleine„speelgoed"- motor, die den laatsten tijd in den han del werd gebracht. Er heeft hier blijk baar een snelle verovering plaats. El- ken dat- ziet men weer nieuwe exem plaren van deze fietsen, diefiets blijven met uitzondering van dit eene: dat men niet meer behoeft te trappen! Vooral onder de tallooze driewielige bestel-rij wielen, van bakkers, melk boeren, enz., heeft deze jongste baby der motor-familie geweldige opgang gemaakt en wordt hij reeds overal, in het publiek, langs den weg vertroeteld. mcn spreekt niiet van de din gen, dlie op ons zitten, m.a.w. de draKen- -ia. ik heb u al gezegd, het zpn maar kleine daue- Uiksche dingen! als mon d spreekt moet ook van een vemvering gewaagd worden. Een verovering voor namelijk dan gemaakt onder de leden van het zwakke geslachtHier is het dan geen motor-baby, maar toch ook wel iets, dat met de moderne tech niek samenhangt, n,l. deteeken film muis Micky Mouse, die wel zoo vanaf het witte doek, in den vorm van een speldje, een broche of ander snuis terijtje op honderden, ja duizenden mantels, blouses, hoedjes, enz. van onze jonge, en ook nog wel wat oudere dochteren schijnt te zijn overgestapt!.. Het is een plotselinge mode. waarvan men, zooals dat eigenlijk met iedeere mode het geval is, niet goed weet van waar zij komt. Dat gaat, zulk een plotselinge komst, zeggen mijn weten schappelijke vrienden, door het „onder bewustzijn" Dat onderbewustzijn van de vrouw is dan zeker Mij, dat het, nadat het jarenlang zoo bang is geweest voor de muis-van-vleesoh-en-bloed, nu einde lijk eens die muis, zij het dan in den vorm van een grappig „symbool", zon der angst, maar integendeel met een soort luxe-gevoelentje van lichte blijd schap, op het costuum kan spelden.. Hoe het ook zij: vrouwelijk Amsterdam staat den laatsten tijd, met die Micky Mouse speldjes ongetwijfeld in het symbool der Muis of men er nu een onderbewuste beteekenlis aan wil hech ten of niet! Het derde nieuwe „dagelijkschheidje" betreft de straat, het costuum der straat zelf. Op dat costuum heeft men de laatste jaren natuurlijk al meerdere malen op verschillende plaatsen de vluchtheuvelsopgespeld. Hier en daar echter nog maar en tot nu toe in verspreide exemplaren. Met de nog steeds groote toeneming van het ver keer en vooral ook door de „ruime" wijze, waarop in de nieuwe wijken de straten en pleinen worden aangelegd, komt thans de noodzaak van het meer groepsgewijs rtaatsen dezer voetganger honkjes. In de eerste plaats dan op die pleinen, die door hun vorm niet met één centraal „honk" volstaan kunnen. Een voorbeeld is b.v. het Roelof Hart- plein, waar men er toe is moeten over gaan een geheel stelsel van deze dingen te doen aanbrengen, een stelsel, waarbij het ontwerpen van den vorm, die deze afzonderlijke heuveltjes ieder voor zich moet hebben, willen zij: le. nut hebben voor den voetganger; 2e. het riiverkeer niet al te zeer hinderen en Se. het schoonheids-aspect niet te zeer scha den, heel wat hoofdbreken heeft ge kost. Deze langzamerhand geboden vluchtheuvel-mozaïeken, die meer en meer zullen moeten verschijnen, eischen, zou men zoo zeggen, op den duur een nieuwen gemeentelijken func tionaris: den gemeentelijken vluchtheu vel-bouwer.die zich dan kan aan sluiten bij de hern, min of meer nabij komende gemeentelijke specialisten, die we al hebben, als daar zijn: de ge meentelijke beeldhouwer, de gemeente lijke bruggenbouwer, de gemeente lijke petten-ontwerper, welke laatste we inderdaad ook al rijk zijn! !a WEEK- KRONIEK Den Haag, 27 Augustus. Van Regeeringswege is per „offi cieus communiqué", d. w. z. half-of fi- cieele mededeellng, aan de pers ver strekt, wereldkundig gemaakt, dat de jongste „onthullingen" over de plannen van minister De Geer tot vermindering der salarissen van de Rijks-ambtena ren, welke in den Raad der Kroon niet genoegzamen steun zouden hebben ge vonden, verzinsels zijn, en anders niet. Ik zal mij niet vermeten te be weren, dat deze tegenspraaknu ja, met 't bekende „korreltje zout" dient te worden genoten. De ervaring heeft ons intusschen geleerd, dat nu eenmaal in sommige, misschien zelfs vele ge vallen zoo'n „démenti", logenstrafferij, na eenigen tijd door de waarheid en werkelijkheid werd achterhaald. Afwachten is en blijft de boodschap. Over vier dagen wordt in den lande met geestdrift gevierd de 51ste verjaar dag van onze Koningin. Dit nationale festijn is de kentering, de overgang naar het herfst- en werk-seizoen. Over ruim twee weken wordt het parlemen taire Zittingjaar 1931'32 geopend. Dan moet ook Z. Exc. De Geer de troe ven op tafel leggen. Dat het nieuwe Rijks-budget in zeer sterke mate de teekenen zal vertoonen van groote, ernstige, diepgaande pogin gen tot bezuiniging, het achterwege la ten van vele nieuwe uitgaven, die reeds sinds lang op „het lijstje" stonden, 't is voor niemand een geheim. Voor de zooveelste maal wijs ik erop, dat het groot-politiek debat van November a.s. allicht een heftig karakter zal dragen. Nu reeds zal men iets „te hooren krij gen" van het gedruisch der politieke voorpost-gevechten, dewelke in 1933 zullen overgaan tot een extra-ordinair- bewogen stembus-kamp. Inzonderheid voor de Katholieke Staatspartij, aan wie haar eminente leider mgr. dr. Nolens ontviel, bre ken bange dagen aan. Dat zij bij de na derende herfst-campagne op het Bin nenhof den grooten tacticus, staatsman en diplomaat Nolens, die zoovele ge varen voor haar wist te voorkomen of te bezweren, juist nju zal missen; 't is een voor de katholieken In Nederland, en zelfs voor velen hunner partijge- nooten buiten onze grenzen, denk- major! Het snoeimes der bezuiniging moet nu door de overheid worden gehanteerd, en dat wel volgens een methode, welke denken doet aan mr. De Geer's woord, eens aan de groene tafel in het Lagerhuis gebruikt, luidend dat hij, minister van Financiën, zich nu en dan gevoelde als „de opperbeul tegenover de belastingplichtigen". 't Was een coecl moment van zelfbe wustzijn bij dezen zoo bekwamen chr.- ^torisehen staatsman-financier. Nie mand zal durven betwisten, dat hij nu een zeer zware, vaak ondankbare taak heeft waar te nemen. Waarbij deze be windsman door de omstandigheden ge noopt wordt tot het treffen van maatre gelen, strekkend om „erger te voor komen" in het algemeen belang, waarvan ook mr. De Geer 't voor velen zeer harde beseft. Moge hij het hierbo ven geciteerde woord over rol des op- perbeuls niet ganschelijk uit het oog verliezen! Voor wat de allengs-naderende win ter zal brengenj worden allerlei booze voorspellingen gedaan, ook wat het weer aangaat. De Duitsohe rijkskanse lier Brüning heeft kort geleden gepro feteerd, dat in zijn land welhaast het cijfer der werkloozen tot zeven millioen zal gestegen ziin. Een voorspelling, in staat om ook den meest-optimistisohe koortsig-koude rilling door de leden te doen varen. Zal 't er inderdaad toe komen, dat de invoer onzer kolen naar België met 400.000 a Vi millioen zal verminderen? Misschien zullen sommigen zich her inneren, dat ik meine Wenigkeit, voeg ik er haastigliik bijl, kort gele den o>p deze mogelijkheid zinspeelde. Na den grooten Parijschen broer moest de kleinere broeder-vasal te Brus sel immers wel volgen?.... Dr. Wibaut, de Machtige te Amster dam, heeft kort vóór zijn afscheid van de groote, moeilijke taak, die hij als wethouder voor de Amsterdamsche fi nanciën heeft vervuld, de gemeen telijke begrooting der hoofdstad voor 1932 toch nog „sluitend" gemaakt. Wat een krachttoer beteekende. 't Kon niet geheimen zonder opvoering met dertig oocemten meer op de Gemeentefonds- belasting. En: zeer beduidende beper king van uitgaven. Dan staat men te Amsterdam nog voor oplossing van diverse bezuini- gings-kwestiën in de allernaaste toe komst. Aldus is 't thans ook geschapen met Vader Staat's zorgen. Zeker van beteekenis mogen worden genoemd de deliberatiën, gevoerd op het Sociaal-Economisch Congres, te Amsterdam in het Koloniaal Instituut aldaar gehouden. In sterke mate trok daar de aandacht en belangstelling de rede van dr. Lewis L. Lorwin,, van het „Brookings-Instituut", te Washington. Deze schrandere econoom heeft te Am sterdam benleit het voorstel van een vijfjaren-plan voor systematischen eco- nomischen wereld-opbouw. Dr. Lewis Lorwin kwam op voor: het volle profijt trekken van productie-capaciteit der wereld. Alsook voor: het geleidelijk dat vermogen op te voeren. Bn: voor een vijfjarig moratorium van alle oorlogs- en reparatie-schulden. Wanneer deze vijf jaren durende opschorting van schulden-afdoening achter den rug is, aldus nog dr. Lorwin, zal men Alle jonge menschen hebben idealen. De een droomt van roem, een tweede van rijkdom, een derde van liefde. Nie mand blijft gespaard voor ontgooche lingen en teleurstelling. Het verschil is echter, dat sommigen boven een te leurstelling uit weten op te leven, en dat de opgewektheid van anderen er voor langen tijd, zoo niet voor goed door geknakt wordt. Deze laatsten ma ken de fout, dat ze alles op een kaart zetten en geen nieuwe illusie gereed hebben ingeval de eerste in duigen valt. Daarbij voegen ze dikwijls nog de fout, te,smalen op datgene wat ze te vergeefs hebben trachten te bereiken. Omdat het hen niet gelukt is, wordt het eens vurig verlangde doel dan uitge maakt voor „niet de moeite waard" of erger. Dit is struisvogelpolitiek en heeft gewoonlijk ook nog dit tegen, dat men anderen er geenszins mee om 'den tuin leidt. Het is veel eerlijker om te zeggen: „deze poging is mislukt. Langs welken anderen weg of wegen kan ik het nu probeeren?" En, men komt er heel wat verder mee. Eigenaardig is, dat bijna alle men schen het noodlot, de omstandigheden of andere menschen de schuld geven als iets hen niet gelukt. Het schijnt niet bij hen op te komen om eens na te gaan of zijzelf de zaak misschien op een verkeerde manier hebben aange pakt. Toch zou dit de eenige mander zijn, om in het vervolg meer succes te hebben. Zijn eigen fouten kan men im mers altijd verbeteren. En het geeft de zekerheid, dat men althans op dezelfde klip niet meer zal stranden. Begint daarom, als een plan mislukt, met, terugwerkend uw eigen aandeel in het geheele verloop na te gaan. Heeft u bet wel goed aangepakt? Niet te haastig, met voldoende zelfver trouwen en op het juiste oogenblik? Heeft er zich misschien een hinderpaal voorgedaan, waarop u niet gerekend had en die u had kunnen voorzien? Gaat dan nu eens rustig, vaststellen, hoe u uw volgende poging zult inrich ten. Begint dit keer nie\ voordat u de volle overtuiging heeft, dat u niet op een nalatigheid van uzelf kunt vast- loopen. Een goede voorbereiding is het halve werk; zelfvertrouwen en volharding zorgen voor de rest. Dr. JOS. DE COCK. allicht tot het besluit ziin gekomen, da' „de groote schrap" door de oorlogs- schulden moet worden gehaald. Een prachtig woord! Symboliseerend,verzinnelijkend, dat slechts aaneensluiting, altruïsme, het achterstellen van persoonlijke baat zucht bij zin tot samenwerking, dt wereld nu redden kan tegen de doode- Ijjke gevaren, haar al-meer besluipend. Welke gedachte, voeg ik hier nog bij, ook het Nederlandsche Parle ment in zijn gestie gedurende de thans aan brekende werk-maanden moge be- heerschen. Mr. ANTONIO. Vraag 1. „Wat is een bungalow?" Vraag 2. „Wat is dumping?" Vraag 3. „Wat is universalisme?" Vraag 4. „Wat is een logger?" Antwoord 1. Een bungalow is een apartstaand, lichtgebouwd huis, zonder verdiepingen, in Britsch-Indië. Antwoord 2. Een dumping is de verkoop van waren tegen een goed kooperen prijs voor buitenlandsche dan voor inheemsche verbruikers, met het doel afzetgebied te veroveren op de buitenlandsche concurrentie of zich te verzekeren van kartell- of ti'ustmono- poliën. Antwoord 3. Onder universalisme verstaat men in de philosophie die 1 schouwing, die, in tegensteling me! „individualisme", het algemeene s bQven het individueele. Antwoord 4. Een logger is een V' scherpgebouwd kielschip met drie ten en trapeziumvormige zeile: U vraagt me, waarom ik i vorige mevrouw heb verlaten? Heb ik u gevraagd waarom uw vorige dienst bode vertrokken is?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 13