HET BINNENHOF 1
OP EN OM
Over „officieuse tegenspraak". - De
groote slag voor de R.K. Staatspartij. -
,t Harce si oeimes. - Van den opper-
beul. - Aaneensluiten.
Vier vragen en vier antwoorden
dat hier dezer dagen in het Koloniaal
Instituut bijeen kwam en waarvoor hij
de openingsrede hield. Dit congres
is zeker wel een van de teekenen, die
getuigen van het snelle tempo, waarin
wij leven en van de snel veranderende
toestanden, waarover ik t hierboven
reeds had. In de eerste plaats was zulk
een bijeenkomst van zoo internationaal
formaat, waarin het probleem der pro
ductie en distributie vanuit zulk een
algemeen wereld-standpunt bekeken
werd, voor den oorlog, zooals een der
sprekers terecht opmerkte, in 't geheel
niet denkbaar geweest. En in de tweede
plaats zou er, had zulk een congres
nog maar enkele jaren geleden plaats
gevonden, geen sprake van geweest
zijn, dat ook de Russen er aan hadden
deelgenomen en er zich openhartig over
de economische problemen had uitge
sproken en noch minder er met vol
maakte welwillendheid en eenopen-
hartigen wil tot begrijpen zouden zijn
aangehoord. Er was wel geen enkele
onder deze industrieelen, handelslieden,
economen uit diverse landen, die,
al stonden zjj dan ook lang niet allen
op communistisch of zelfs maar socia
listisch standpunt, die niet overtuigd
bleek te zijn dat er, wil de wereld
weer eenigermate in haar voegen ko
men, in veel grooter collectiever ver
band geproduceerd en gedistribueerd
zal moeten worden, dan tot nu toe het
geval was. Elke poging in zulk een
riohting, of het nu een communisti-
schè dan wel een fascistische of zelfs
een kapitalistische is, kon op de aan
dachtige belangstelling rekenen. De
communistische en fascistische pogin
gen hebben dit voordeel, dat zjjreeds
in uitvoering zijn en daarheen ging die
belangstelling dan ook in de eerste
plaats, zoodat het dubbel jammer was,
dat tenslotte de Italiaansche delegatie
op het Congres-appèl ontbrak.
Het is te dezer plaatse natuurlijk niet
doenlijk van het verhandelde ook maar
een kort overzicht te geven. Wèl kan
hier gezegd worden, dat velen van de
meest uiteenioopende richting dit con
gres als een belangrijke gebeurtenis
gevoeld hebben; dat zij het beschouwen
als een eerste, geslaagde aanloop tot
het organiseeren van een soort econo
misch wereld-parlement, waartoe het in
de toekomst, vroeg of laat, wèl komen
moet.... En het is een reden tot ge-
rechtvaardigden trots, dat zulk een
„aanloop" voor het eerst in ons land en
in onze stad georganiseerd werd en zon
der eenigen wanklank kon verloop en!
Kleine datgelijksch h eden
Als men een tijd uit het venster naar
verie verschieten en grootsohe luchten
heeft gekeken, krijgt men dikwijls, bij
wijze van een soort reactie, behoefte
zich wat dieper in de gezellige kamer
terug te trekken en de kleine dageliik-
sche dingen om zich heen met extra op
lettendheid te gaan beschouwen. Heeft
men zich, via de begrooting met mil-
lioenen-versohieten bezig gehouden en,
naar aanleiding van het Sociaal Econo
misch Congres even met wereld-aspec
ten gezien vanaf een hoog standpunt,
dan gaat men haast vanzelf weer
terug naar de stedelijkehuiskamer,
ae straten en pleinen en merkt daar
met nieuwe interesse op wat er den
laatsten tijd aan nieuwe dingen der
kleine dagelijksche verschijnselen te
aanschouwen kwam
Het eerst valt dan zeker op, dat we
ongetwijfeld een nieuwe bloeiperiode
vanhet motorrijwiel tegemoet gaan.
Vooral van het motorrijwiel, dat niet
meer is dan een versterkte fiets met
achterop de bagage-drager of voor aan
het stuur de kleine„speelgoed"-
motor, die den laatsten tijd in den han
del werd gebracht. Er heeft hier blijk
baar een snelle verovering plaats. El-
ken dat- ziet men weer nieuwe exem
plaren van deze fietsen, diefiets
blijven met uitzondering van dit eene:
dat men niet meer behoeft te trappen!
Vooral onder de tallooze driewielige
bestel-rij wielen, van bakkers, melk
boeren, enz., heeft deze jongste baby
der motor-familie geweldige opgang
gemaakt en wordt hij reeds overal, in
het publiek, langs den weg vertroeteld.
mcn spreekt niiet van de din
gen, dlie op ons zitten, m.a.w. de
draKen- -ia. ik heb u
al gezegd, het zpn maar kleine daue-
Uiksche dingen! als mon d
spreekt moet ook van een vemvering
gewaagd worden. Een verovering voor
namelijk dan gemaakt onder de leden
van het zwakke geslachtHier is
het dan geen motor-baby, maar toch
ook wel iets, dat met de moderne tech
niek samenhangt, n,l. deteeken
film muis Micky Mouse, die wel zoo
vanaf het witte doek, in den vorm van
een speldje, een broche of ander snuis
terijtje op honderden, ja duizenden
mantels, blouses, hoedjes, enz. van onze
jonge, en ook nog wel wat oudere
dochteren schijnt te zijn overgestapt!..
Het is een plotselinge mode. waarvan
men, zooals dat eigenlijk met iedeere
mode het geval is, niet goed weet
van waar zij komt. Dat gaat, zulk een
plotselinge komst, zeggen mijn weten
schappelijke vrienden, door het „onder
bewustzijn"
Dat onderbewustzijn van de vrouw is
dan zeker Mij, dat het, nadat het
jarenlang zoo bang is geweest voor de
muis-van-vleesoh-en-bloed, nu einde
lijk eens die muis, zij het dan in den
vorm van een grappig „symbool", zon
der angst, maar integendeel met een
soort luxe-gevoelentje van lichte blijd
schap, op het costuum kan spelden..
Hoe het ook zij: vrouwelijk Amsterdam
staat den laatsten tijd, met die Micky
Mouse speldjes ongetwijfeld in het
symbool der Muis of men er nu een
onderbewuste beteekenlis aan wil hech
ten of niet!
Het derde nieuwe „dagelijkschheidje"
betreft de straat, het costuum der
straat zelf. Op dat costuum heeft men
de laatste jaren natuurlijk al meerdere
malen op verschillende plaatsen de
vluchtheuvelsopgespeld. Hier en
daar echter nog maar en tot nu toe
in verspreide exemplaren. Met de nog
steeds groote toeneming van het ver
keer en vooral ook door de „ruime"
wijze, waarop in de nieuwe wijken de
straten en pleinen worden aangelegd,
komt thans de noodzaak van het meer
groepsgewijs rtaatsen dezer voetganger
honkjes. In de eerste plaats dan op die
pleinen, die door hun vorm niet met
één centraal „honk" volstaan kunnen.
Een voorbeeld is b.v. het Roelof Hart-
plein, waar men er toe is moeten over
gaan een geheel stelsel van deze dingen
te doen aanbrengen, een stelsel, waarbij
het ontwerpen van den vorm, die deze
afzonderlijke heuveltjes ieder voor zich
moet hebben, willen zij: le. nut hebben
voor den voetganger; 2e. het riiverkeer
niet al te zeer hinderen en Se. het
schoonheids-aspect niet te zeer scha
den, heel wat hoofdbreken heeft ge
kost. Deze langzamerhand geboden
vluchtheuvel-mozaïeken, die meer en
meer zullen moeten verschijnen,
eischen, zou men zoo zeggen, op den
duur een nieuwen gemeentelijken func
tionaris: den gemeentelijken vluchtheu
vel-bouwer.die zich dan kan aan
sluiten bij de hern, min of meer nabij
komende gemeentelijke specialisten,
die we al hebben, als daar zijn: de ge
meentelijke beeldhouwer, de gemeente
lijke bruggenbouwer, de gemeente
lijke petten-ontwerper, welke laatste
we inderdaad ook al rijk zijn!
!a WEEK-
KRONIEK
Den Haag, 27 Augustus.
Van Regeeringswege is per „offi
cieus communiqué", d. w. z. half-of fi-
cieele mededeellng, aan de pers ver
strekt, wereldkundig gemaakt, dat de
jongste „onthullingen" over de plannen
van minister De Geer tot vermindering
der salarissen van de Rijks-ambtena
ren, welke in den Raad der Kroon niet
genoegzamen steun zouden hebben ge
vonden, verzinsels zijn, en anders
niet. Ik zal mij niet vermeten te be
weren, dat deze tegenspraaknu ja,
met 't bekende „korreltje zout" dient
te worden genoten. De ervaring heeft
ons intusschen geleerd, dat nu eenmaal
in sommige, misschien zelfs vele ge
vallen zoo'n „démenti", logenstrafferij,
na eenigen tijd door de waarheid en
werkelijkheid werd achterhaald.
Afwachten is en blijft de boodschap.
Over vier dagen wordt in den lande
met geestdrift gevierd de 51ste verjaar
dag van onze Koningin. Dit nationale
festijn is de kentering, de overgang
naar het herfst- en werk-seizoen. Over
ruim twee weken wordt het parlemen
taire Zittingjaar 1931'32 geopend.
Dan moet ook Z. Exc. De Geer de troe
ven op tafel leggen.
Dat het nieuwe Rijks-budget in zeer
sterke mate de teekenen zal vertoonen
van groote, ernstige, diepgaande pogin
gen tot bezuiniging, het achterwege la
ten van vele nieuwe uitgaven, die reeds
sinds lang op „het lijstje" stonden,
't is voor niemand een geheim. Voor
de zooveelste maal wijs ik erop, dat het
groot-politiek debat van November a.s.
allicht een heftig karakter zal dragen.
Nu reeds zal men iets „te hooren krij
gen" van het gedruisch der politieke
voorpost-gevechten, dewelke in 1933
zullen overgaan tot een extra-ordinair-
bewogen stembus-kamp.
Inzonderheid voor de Katholieke
Staatspartij, aan wie haar eminente
leider mgr. dr. Nolens ontviel, bre
ken bange dagen aan. Dat zij bij de na
derende herfst-campagne op het Bin
nenhof den grooten tacticus, staatsman
en diplomaat Nolens, die zoovele ge
varen voor haar wist te voorkomen of
te bezweren, juist nju zal missen; 't is
een voor de katholieken In Nederland,
en zelfs voor velen hunner partijge-
nooten buiten onze grenzen, denk-
major!
Het snoeimes der bezuiniging moet
nu door de overheid worden gehanteerd,
en dat wel volgens een methode,
welke denken doet aan mr. De Geer's
woord, eens aan de groene tafel in het
Lagerhuis gebruikt, luidend dat hij,
minister van Financiën, zich nu en dan
gevoelde als „de opperbeul tegenover
de belastingplichtigen".
't Was een coecl moment van zelfbe
wustzijn bij dezen zoo bekwamen chr.-
^torisehen staatsman-financier. Nie
mand zal durven betwisten, dat hij nu
een zeer zware, vaak ondankbare taak
heeft waar te nemen. Waarbij deze be
windsman door de omstandigheden ge
noopt wordt tot het treffen van maatre
gelen, strekkend om „erger te voor
komen" in het algemeen belang,
waarvan ook mr. De Geer 't voor velen
zeer harde beseft. Moge hij het hierbo
ven geciteerde woord over rol des op-
perbeuls niet ganschelijk uit het oog
verliezen!
Voor wat de allengs-naderende win
ter zal brengenj worden allerlei booze
voorspellingen gedaan, ook wat het
weer aangaat. De Duitsohe rijkskanse
lier Brüning heeft kort geleden gepro
feteerd, dat in zijn land welhaast het
cijfer der werkloozen tot zeven millioen
zal gestegen ziin. Een voorspelling, in
staat om ook den meest-optimistisohe
koortsig-koude rilling door de leden te
doen varen.
Zal 't er inderdaad toe komen, dat de
invoer onzer kolen naar België met
400.000 a Vi millioen zal verminderen?
Misschien zullen sommigen zich her
inneren, dat ik meine Wenigkeit,
voeg ik er haastigliik bijl, kort gele
den o>p deze mogelijkheid zinspeelde.
Na den grooten Parijschen broer
moest de kleinere broeder-vasal te Brus
sel immers wel volgen?....
Dr. Wibaut, de Machtige te Amster
dam, heeft kort vóór zijn afscheid
van de groote, moeilijke taak, die hij als
wethouder voor de Amsterdamsche fi
nanciën heeft vervuld, de gemeen
telijke begrooting der hoofdstad voor
1932 toch nog „sluitend" gemaakt. Wat
een krachttoer beteekende. 't Kon niet
geheimen zonder opvoering met dertig
oocemten meer op de Gemeentefonds-
belasting. En: zeer beduidende beper
king van uitgaven.
Dan staat men te Amsterdam nog
voor oplossing van diverse bezuini-
gings-kwestiën in de allernaaste toe
komst.
Aldus is 't thans ook geschapen met
Vader Staat's zorgen.
Zeker van beteekenis mogen worden
genoemd de deliberatiën, gevoerd op
het Sociaal-Economisch Congres, te
Amsterdam in het Koloniaal Instituut
aldaar gehouden. In sterke mate trok
daar de aandacht en belangstelling de
rede van dr. Lewis L. Lorwin,, van het
„Brookings-Instituut", te Washington.
Deze schrandere econoom heeft te Am
sterdam benleit het voorstel van een
vijfjaren-plan voor systematischen eco-
nomischen wereld-opbouw. Dr. Lewis
Lorwin kwam op voor: het volle profijt
trekken van productie-capaciteit der
wereld. Alsook voor: het geleidelijk dat
vermogen op te voeren. Bn: voor een
vijfjarig moratorium van alle oorlogs-
en reparatie-schulden. Wanneer deze
vijf jaren durende opschorting van
schulden-afdoening achter den rug is,
aldus nog dr. Lorwin, zal men
Alle jonge menschen hebben idealen.
De een droomt van roem, een tweede
van rijkdom, een derde van liefde. Nie
mand blijft gespaard voor ontgooche
lingen en teleurstelling. Het verschil
is echter, dat sommigen boven een te
leurstelling uit weten op te leven, en
dat de opgewektheid van anderen er
voor langen tijd, zoo niet voor goed
door geknakt wordt. Deze laatsten ma
ken de fout, dat ze alles op een kaart
zetten en geen nieuwe illusie gereed
hebben ingeval de eerste in duigen
valt. Daarbij voegen ze dikwijls nog de
fout, te,smalen op datgene wat ze te
vergeefs hebben trachten te bereiken.
Omdat het hen niet gelukt is, wordt het
eens vurig verlangde doel dan uitge
maakt voor „niet de moeite waard" of
erger. Dit is struisvogelpolitiek en
heeft gewoonlijk ook nog dit tegen, dat
men anderen er geenszins mee om 'den
tuin leidt. Het is veel eerlijker om te
zeggen: „deze poging is mislukt. Langs
welken anderen weg of wegen
kan ik het nu probeeren?"
En, men komt er heel wat verder
mee. Eigenaardig is, dat bijna alle men
schen het noodlot, de omstandigheden
of andere menschen de schuld geven
als iets hen niet gelukt. Het schijnt niet
bij hen op te komen om eens na te
gaan of zijzelf de zaak misschien op
een verkeerde manier hebben aange
pakt. Toch zou dit de eenige mander
zijn, om in het vervolg meer succes te
hebben. Zijn eigen fouten kan men im
mers altijd verbeteren. En het geeft de
zekerheid, dat men althans op dezelfde
klip niet meer zal stranden.
Begint daarom, als een plan mislukt,
met, terugwerkend uw eigen aandeel
in het geheele verloop na te gaan.
Heeft u bet wel goed aangepakt?
Niet te haastig, met voldoende zelfver
trouwen en op het juiste oogenblik?
Heeft er zich misschien een hinderpaal
voorgedaan, waarop u niet gerekend
had en die u had kunnen voorzien?
Gaat dan nu eens rustig, vaststellen,
hoe u uw volgende poging zult inrich
ten. Begint dit keer nie\ voordat u de
volle overtuiging heeft, dat u niet op
een nalatigheid van uzelf kunt vast-
loopen.
Een goede voorbereiding is het halve
werk; zelfvertrouwen en volharding
zorgen voor de rest.
Dr. JOS. DE COCK.
allicht tot het besluit ziin gekomen, da'
„de groote schrap" door de oorlogs-
schulden moet worden gehaald.
Een prachtig woord!
Symboliseerend,verzinnelijkend,
dat slechts aaneensluiting, altruïsme,
het achterstellen van persoonlijke baat
zucht bij zin tot samenwerking, dt
wereld nu redden kan tegen de doode-
Ijjke gevaren, haar al-meer besluipend.
Welke gedachte, voeg ik hier nog
bij, ook het Nederlandsche Parle
ment in zijn gestie gedurende de thans
aan brekende werk-maanden moge be-
heerschen.
Mr. ANTONIO.
Vraag 1. „Wat is een bungalow?"
Vraag 2. „Wat is dumping?"
Vraag 3. „Wat is universalisme?"
Vraag 4. „Wat is een logger?"
Antwoord 1. Een bungalow is een
apartstaand, lichtgebouwd huis, zonder
verdiepingen, in Britsch-Indië.
Antwoord 2. Een dumping is de
verkoop van waren tegen een goed
kooperen prijs voor buitenlandsche dan
voor inheemsche verbruikers, met het
doel afzetgebied te veroveren op de
buitenlandsche concurrentie of zich te
verzekeren van kartell- of ti'ustmono-
poliën.
Antwoord 3. Onder universalisme
verstaat men in de philosophie die 1
schouwing, die, in tegensteling me!
„individualisme", het algemeene s
bQven het individueele.
Antwoord 4. Een logger is een V'
scherpgebouwd kielschip met drie
ten en trapeziumvormige zeile:
U vraagt me, waarom ik i
vorige mevrouw heb verlaten? Heb ik
u gevraagd waarom uw vorige dienst
bode vertrokken is?