Ook voo" de .,"Tco'e"e" noot
eindelijk Iets „gedaan" worden!
Deze geeft ons de afbeelding van een
overgangsmantel, waaronder wij onee
zomerjaponnetjes nog wat door kunnen
dragen. In voor- en najaar zijn deze
mantels onontbeerlijk.
Ons voorbeeld is gemaakt van beige-
kleurisre wollen stoffen met beverbont
afgezet. De lijn is zoodanig, dat zij slank
af kleedt. Van achteren is de kraag rond
en van voren puntvormig. Knoopslui-
ting opzij en smalle gestikte ceintuur.
Zeer chique lichte herfstmantel. In
gezette deelen geven een mooie slanke
lijn aan het figuur. De sluiting is met
twee knoopen en de mantel slaat daar
door over elkander, waardoor knie en
been tegen de koude beschut worden.
De luipaard kraag zal in den herfst
weder gedragen worden.
In den rug wordt een gladde pas aan
gebracht en van daar uit beginnen de
ingezette deelen, die tot onder aan den
zoom doorloopen.
J| AM
STERDAMSCHE k
Een staartje. „Binnen."
De functie-verdeeling in het nieuwe
college van B. en W. heeft, nadat ik er
u in mijn vorigen brief over schreef,
nog een staartje gehad. Een staartje,
,0111 maar even bij deze schoone beeld
spraak te blijven, waarmede men voor
het aangelaat des Heeren Miranda
ietwat wantrouwend heeft.heen en
weer gekwispeld. Er bleken toch in de
jongste Raadszitting verschillende
Rden te zijn. die het vereenigen van
„Volkshuisvesting" en „Publieke Wer
ken" in één hand, die van wethou
der de Miranda, uit den booze acht
ten. Uit den booze voornamelijk hier
om, wijl hierdoor de „kleinste man uit
het College" een taak te torsen krijgt,
die voor één mensch „physiek te zwaar"
BRIEVE
is. En dus of wel Volkshuisvesting of
wel Publieke Werken noodzakelijker
wijze in de verdrukking moest komen.
Welke van de twee afdeelingen dit
zou zijn, daarover waren intusschen
de diverse opposanten het niet eens.
Terwijl men eenerzijds, in navol
ging van den heer ter Haar, vrees
de dat wethouder de Miranda terwille
van zijn idealen op 't gebied der Volks
huisvesting den gemeentegrond te
goedkoop beschikbaar zou gaan stel
len en aldus P.W. als „bedrijf" min of
meer in een hoek zou duwen, wreef
men anderzijds op het voetspoor van
den heer Wijnkoop, d zen wethouder
de bedoeling aan de Volkshuisvesting
n het gedrang t,e willen duwen!....
Un zoo bleef de staart der kritiek
Van het goed-Amsterdamsche ver
maak dat de September-kermis-maand
in vroeger jaren bood is niet veel meer
overgebleven. Eer. van de weinige din
gen die wèl bleef is: het.massale Ar-
tis-bezoek. Stadgenooten hebben, naar
oude traditie, ook in deze September
dagen wederom voor een kwartje toe
gang en deze, goedkoope, gele
genheid wordt dit .jaar met misschien
nog grooter vreugde dan anders door
talloos velen aangegrepen, nu de Ar-
tis-directie nieuwe attracties verzon
en, naast het ietwat passieve vermaak
van het slenteren langs de diverse
hokken en kooien, zorgde voor een
meer actief vermaak. Dit laatste be
staat dan in het. heldhaftig binnen
schrijden i n enkele kooien waar men
gelegenheid krijgt zich met enkele
roofdier-baby's in de arm te laten foto
grafeeren of wel voorvaderlijke familie
trekken mag ontdekken in de jongste
generatie der „mensen-apen". Het is,
dit nieuwe vermaak, natuurlijk in de
eerste plaats bedoeld voor de kinderen,
maar het blijkt ook in even groote,
zoo niet nog grootere mate, aan de
„grooten" besteed! Trouwens,
waarom altijd alleen maar de aardig
heidjes, de nieuwe attractietjes voor
de kinderen te reserveeren?. zii
die „groote menschen", hebben'er ook
wel eens behoefte aan! Zij hebben er.
nét zooveel pleizier in en men behoeft
waarlijk niet bang te zijn, dat het hun.
te kinderachtig is! Ik weet wel: men zal,
by wijze van zuik een aardigheidje!
in de winkels moeilijk aan de koopende
dames en heeren gratis luchtbal Ion ne
tjes kunnen gaan verstrekken of hen
„even over de toonbank" kunnen laten
snoepen.... Alhoewel, ja bij
andere plaatsen, bij avondlijke fees
ten in mondaine bars en restaurants b.v.
toonen zij zich dan toch maar voor der
gelijke. kinderlijke geneugten uiterst
dankbaar!.... Maar er is voor ons,
terwijl het borat tot aan den elleboog
reikt en in schulpen eindigt.
De coune is eeraigszins klokkend,
doch aangeslotenen de heupen.
eenigen tijd inderdaad heen-en-weer
gaan Tot hard blaffen of bijten kwam
het niet en nadat de burgemeester het
diertje, op zijn beproefde wijze, kaï-
meerend had toegesproken, legde het
zich rustig en gedwee voor de groene
tafel neer en werd de samenvoeging
bovengenoemd niet 28 tegen 13 stem-
men goedgekeurd.
Uit dit eerste bedat van de nieuwe
Heeren op het Prinsenhof zy verder
alleen nog maar aangestipt, dat de neer
Baas klaagde over het feit, dat z.i. de
sociaal democratie thanseen te groot
aandeel heeft in de taak van het Da-
gelijksch Bestuur. De Burgemeester
wist ook hier sussend op te treden en
zeide, na verklaard te hebben dat
hij, als Voorzitter nu eenmaal „geen
verstand had van politiek", dat „B.
en W. niet ongenegen zijn te zijner tijd
de vraag te overwegen of er wellicht
nog reden is (hoe krijgt men een.
toezegging met zóóveel voorbehoud
voor elkaar!) tot een kleine verschui
ving in de werkzaamheden"!
De Commissie van Bijstand voor P.
W. en Volkshuisvesting, die in de
plaats komt voor de tot nu toe be
staande twee commissies, werd ver
volgens, op voorstel van den heer
Romme, van 7 op 8 leden gebracht en
tenslotte werden de leden van de di
verse andere Commissies van Bijstand
benoemd. Dat ging alles zonder slag of
stoot en was eigenlijk van te voren al
geregeld. De eenige vermeldenswaar
dige bijzonderheid daarbij was, dat
thans cok weer de „Middenstanders",
die een tijd lang daaruit geweerd
werden, in die Commissies zijn op
genomen. Zoo zal b.v. de heer Weiss
in den vervolge zijn „bijstand" weder
om aan de Financiën en aan df Kunst
verleenen. De Raad nau ten dezen
blijkbaar het standpunt ir, dat nu een
maal niet gebleken is, dat verkiezing
van de candidaten van het „Neutraal
Blok aller Middenstanders" met wet
telijk ongeoorloofde middelen is tot
stand gekomen, men hen dus niet als
onvolwaardige raadsleden mag be
schouwen. Alleen de S.D.A.P. blijft
nog op het standpunt staan, dat „de
wijze waarop van de zijde van het
Blok de verkiezingscampagne is ge
voerd niet in overeenstemming is met
de eischen eener gezonde ontwikkeling
van het democratisch kiesstelsel" en zij
zou de „aldus gekozenen" niet meer
rechten willen verleenen dan hun
„strikt genomen toekomen". Maar dat
is, afgescheiden van de vraag aan
welke zijde hier de juiste opvatting te
vinden is. niet meer dan nasputte-
ren. De Middenstandsche Heeren zijn
nu eenmaal in de Commissies weer
„binnen" en, zooals het goed-Amster
damsche spreekwoord luidt: die binnen
binnen, binnen binnen.
Donkerbruine wollen mantel met bont
garneering. Het bont is op de kraag,
revers en mouwen aangebracht. De op
staande kraag is zeer gekleed. De mou-
Wb.- geven de nieuwe modelijn aan,
„grooten", dan toch in alle Kevai
wat anders aan „aardigheidjes" t
zinnen. Of desnoods behoeft m Vet'
eens wat nieuws te verzinnen niet
kan veel van wat de kinderèn~k?aar
wordt ook ons toch wel ei(3
„pretje" worden aangedaan' a|«
uYeet H ^at miJ deze noodkreetrf
achtergestelde en veroneeliikto
teren" in de pen geeft?. Het fè'iu-
dezer dagen, daar in de Biienkn-f
die hummels dan toch maar fiin" 1
de bioscoop-lens mochten pöseeriJ001
acteeren-nrar-hartelust en zii li!? e?
binnenkort bij Tuschinsky on hï v1
nen venster" (wat de nieirSste m?
voor het „witte doek" schijnt te
kunnen zien, - dit alles tenïvSv
van een westryd onder het motto- m-
lijkt het meest op Skippy, (ie 16
jonge film-ster?". Half ,,gr00t» AWfc'
sterdam is thans jaloersch. rv ,1
Amsterdam wordt benijd! Want h
veel dames en heeren zijn er n l T
toch heusch ook wel eens voor dip b
zouden willen staan en gebaren Ztiu
heusch ook wel eens zelf op dat linnen
venster zouden willen aanschop
al was 't alleen maar om nu werkkw
eens met eigen oogen te zien of hn
hun lukt, in houding en gebaar, in
kleeding en verdere „opmaak". te
lyken op hun geliefde filmheldin 0f
held, iets waarvoor zij immers, dag
in, dag uit, de grootste moeite do®/
De 2 uur-sl®tn?
Wij hebben misschien des te
recht op dergelijke moderne, zijïm
dan ook (maar dit fluister ik slechts
terzijde!) kinderachtige, vermaakjes, -
nu de ouderwetsche goed-Amsterdam
sche groote-menschen-vermaakjes voor
het grootste deel verdwenen zijn. Zoo
nu en dan doet men weliswaar een
poging een dergelijk vermaakje weer
uit het graf te doen opstaan, maat
dat lukt dan vrijwel nooit! Daar heb-
i ben we nu weer die 2 uur sluiting. Ift
zouden er eerst voorzichtelyk en op be
scheiden schaal weer eens een protl
mee gaan nemen, maar ook dat zelis
mocht niet en op het laatste oogenblil
werd de heele zaak weer afgelast. Dit
was nu eens een goed Amsterdamse!
herboren vermaak.ie geweest,
weer tot 2 uur plakken!
A:
Oude, goed Amsterdamse^
wachten
Neen, dan had Amsterdam en
in de eerste plaats onze studenten die
in deze Septemberdagen weer als groe
nen of als oudere jaars naar de hoofd
stad stroomen vanuit de diverse scho
ten hunner families waar zij de vacan-
ties doorbrachten, het een dertig,
veertig jaar geleden wat dit sluitings
uur en verder ook wat „nacht-ver
maak" betreft, heel wat „beter"! Ik zet
het woord expresselijk tusschen aan-
halingsteekens en wil, als deze of gene
er dan nog aanstoot aanneemt, ook wel
spreken van: gezelliger, levendiger of
kleur-rijker! „Freddy's Bekeering", het
stuk waarmede het Nederlandsch Toe
neel van Saalborn en Verbeek onlang
het seizoen in den Stadsschouwburg
openden, bracht velen die ouderwet
sche, goed Amsterdamschenachten
van zooveel jaren terug, door middel
van een kostelijk type ou.i-Amsterdarn-
schen nacht-snorder (creatie van rou
niaire) weer met een zekere weemoe
in de herinnering- - Als, in dien go
den ouden tijd, het „Nog vijf rmmU/
heeren!" om 1.55 geklonken bad'"^
stamcafé, behoefde men nog
naar huis of naar de Studente
op den Heiligenweg te ga8,?"' -n
dan nog goed bier te Vïehterzaatö0
Warmoesstraat b.v. in het ach een
van de Löwenbrau, 20 ets. pT
heel glas!-... Voor 15 ct. kre®«» nlet
ook een goed stukje Gruyère
een sneetje grijs brood fj
het holle van den nacht
smakelijke varkonseotelettcn^
ken! Op de Viieendam kon ie.--
der automaat, om drie uur
sigaren koopen En dan bad ,1 j
Nes, alles „keurig netjes
Bis, de Doelen, Matthieu.-- m
koopen" kon je, als je lust tot
bad, bij nachtsnorders als de 'jjj
Taaie, de Turk, enz., a"en.,.!! dn"
nachtsnorders met, soms w)t ,'aitiji
weer bruine paarden, maar m® .jj.
roode neuzen! En zij wisten vooi
lijk den weg naar De Habs in de
ljjnstraat, waar Eduard a^P?j.S „n i'ds
teerde met zijn „levensliedje" (t0- I
nieuws) in een sousterrain v „e 35
We zijn dan toch maar, ge.
jaar, een hoop netter en zedeUl*. pet
worden! Tenminste 's nachts,
openbaar. Er zijn er die als dat --^ei
baar" er wordt afgelaten, van t piet
blijk geven. Ik zal me in dat de zelli-
mengen. Maarkleurrijker, e
ger was hetl
