Koopt bij asser HET VRUCHTELOOS OFFER NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buiienlandsch overzicht DE MILLIOENENNOTA. ZOSVSERPRIJZEM 59ste JAARGANG De pogingen tot het oplossen van Engeland s finan- cieële moeilijkheden. - Britsch-Indië ^wil een compag nonschap met Engeland. - De mislukte staatsgreep in Oostenrijk. Een uitbreiding van den duur van het plan Hoover. Ingrijpende besnoeiingen op de uitgaven-conversie van de 6% leening 1922. - Vertraging in den nieuwen vlootbeuw. - Opschorting van de verdere Zuiderzee- inpolderingswerken. - Korting op de salarissen van 5% met zekere mitigaties voor wedden tot f. 1000.- en ge huwden. - Benzinebelasting van 3 cent per liter. Gedeeltelijke aanwending van het overschot-1929. Korting op de salarissen. Conclusie. Besnoeiing op de uitgaven. Verhooging tarief van invoer rechten benzinebelasiing. PROFITEERT van onze LAGE Anthracief vanaf f 1.50 Fa. H. BOOiJ ZOON FEUILLETO N COURANT rsSS Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant fl.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. ZoiWagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 0.95,11.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr.p.p.6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekstl dubbele prjjs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. De oplossing van de financieele moei- loosheid als de J^^«nieteand«B Ujkheden van Engeland zal nog met h«el j meer op weten, of niets anders a^durvem v.at hoofdbrekens gepaard gaan en tal van ln Engeland weet men er blijkbaar maatregelen zullen moeten worden ge- anders meer op. nomen die bij de groote massa op verzet Nu ziet men hoe protectionistische lan- zullen stuiten. Daar is b.v. de verminde ring van de gages van het marine-perso neel. Elders in dit blad vindt inen hoe daarop vooral door de militairen gerea- geerd is. Een geest van gemor en onte vredenheid is op de oorlogsvloot ontstaan, zoodatde admiraliteit het wenschelijk vond om de oefeningen van de Atlantische vloot uit te stellen, zoolang het onderzoek naar de gegrondheid der klachten hangen de is. Dat is nu nog maar onder een be paalde groen van de bevolking. Zoo zal echter ook door andere maatregelen, die noocLig zijn tot gezondmaking van den financieelen toestand, ontevredenheid ont staan. Benijdenswaardig is de positie van de Engelsche regeering niet, evenals trou wens die van de andere Europeesche landen, die allen gebukt gaan onder groote financieele zorgen. Nadat de aandacht even van Engeland was afgeleid door den staatsgreep in Oos tenrijk, is nu alle belangstelling weer op Engeland geconcentreerd. De Nw. R-ott. Crt. schrijft in een over zicht over Engeland o.m.: Men schiet daar goed op met de toe passing van de drastische middelen, waar mee bij tijd en wijle Engeland de wereld ontzag weet in te boezemen en die ook dezen keer niet nagelaten hebben grooten indruk te maken op het binnen- en bui tenland, Het verzet van de labourpartij moge in het parlement numeriek zeer be langrijk zijn, de innerlijke kracht er van lijkt niet bijster groot. Ook de houding van het congres der vakvereenigingen heeft niet veel indruk kunnen maken. Het was moeilijk daar een bepaald sterke strooming te vinden, tenzü dan de ver oordeeling van de besnoeiing der uitkee- ringen aan de werkloozen. In de discussies in het parlement hebben de leiders van labour het hard te verantwoorden gehad, toen de regeering de geschiedenis van haar ontstaan in het debat bracht; daarbij kon zij wijzen op het feit, dat de oppositie leden als ministers bereid waren geweest een belangrijk gedeelte der voorstellen, die zü nu zoo fel bestrijden, op hun ver antwoording te nemen. Er is geen reden tot twijfel, dat het kabinet zeer snel het program, waarover het bü zijn vorming overeenstemming had bereikt, zal kunnen verwezenlijken. Maar wat dan? De Londensche correspondent van dit blad heeft uiteengezet, dat met dit dras tische middel geen enkele oorzaak van het kwaad uit den weg wordt geruimd. De financieele en o economische toestand van Engeland eischt grondiger behandeling. Met het voorloopig herstel van vertrouwen der buitenwereld zullen de moeilijkheden niet verdwijnen. Het wantrouwen is bij slot van rekening niet enkel onstaan door het financieele beleid van de regeering. Natiurlijk ziet men dat in Engeland zelf ook zeer wel in en het gevolg is de vorming van een commissie, die Engeland plotseling weer in het middelpunt van de belangstelling der wereld plaatst. Die com missie, weer gevormd uit de hoofd personen in het kabinet, heeft tot taak de middelen te beramen tot verbetering van den handelsbalans van Engeland. Het is niet moeilijk te begrijpen, wat daarbij onder het oog wordt gezien. In Engeland verzwakt het verzet tegen protectie zien- deroogen. Protectionistische verhooging van tarieven, het is de politiek der rade maar slechts op de basis van gelijke plichten en gelijke privilegiën. Minister Samuel Hoare, die de spre kers beantwoordde dankte hen voor hun „eerlijkheid en openhartigheid" in het uiteenzetten van denkbeelden en verlan gens, al was hij het niet met hen eens. Hoe is het mogelijk? Spr. wilde gaarne afwachten met welke concrete voorstel len de Indische afgevaardigden ter tafel zouden komen. En daarop zullen wij ook maar wachten. zijn, doch het staat nog in geenen deele vast, of president Hoover tot hun meening is bekeerd. Volgens de Evening Post, het New- Yorksche blad, is Mellon voorstander van een moratorium gedurende drie jaar. Ban kiers hebben in een Langdurige gedachten- wisseling, volgend op een maaltijd in het Witte Huis, Hoover aangeraden zijn mo ratorium van een jaar voor oorlogs- en 'herstelschulden over een periode van drie tot vijf jaar uit te strekken. Een van de secretarissen van president Hoover heeft, naar aanleiding van het be- zin van uitbreiding van de moratorium periode te ondernemen. Over de mislukte staatsgreep in Oosten rijk, waarover wü in ons vorig overzicht al een en ander hebben gehad, schrijft de Nw. Rott. Crt. nog: Een oogenblik slechts heeft Oostenrijk de aandacht kunnen trekken door de po ging tot een staatsgreep. Toen was de wereld er weer achter, dat er een Wiener Operette in Stiermarken vertoond was. Men heeft nu gezien wat de burgerwack- Tweemaal den als Frankrijk met groote ongerust heid het oog gevestigd houden op het lot van den vrijhandel van Engeland. Ern stiger nog is de vrees der Franschen, dat Engeland fiscale afweermaatregelen gaat nemen tegen den invoer van weelde artikelen, die immers voornamelijk uit Frankrijk komen. In deze artikelen en in wijn voelt Frankrijk zich in bijzondere ten in Oostenrijk vermogen, mate kwetsbaar en Engeland is een van hebben zij getracht de macht in handen zijn beste klanten. te krijgen, een keer door het stembiljet, Ook in Duitschland is men zeer be- een andere keer door de wapenen. Beide zorgd. Hoe zal het met den grooten uit- pogingen liepen uit op een mislukking voer van Duitsche industrieele produc- j van een omvang, die slechts in de wereld oogenblik in de geheele wereld woedt ten naar Engeland gaan? En zonder ver- der politieke operettes mogelijk is. Dat de heeft, zooals vanzelf spreekt, haar in- mindering daarvan is de toestand in grondslag van het libretto ten slotte een vloed doen gevoelen ook op de raming der tragedie is, heeft deze vertooning slechts niiddelen voor het jaar 1932. met zooveel andere operettes gemeen. Te Genève, waar Oostenrijk op het oogenblik moeilijke onderhandelingen De Ronde-Tafel conferentie is nu defi- voert om nieuwe geldmiddelen los te krij- nitief begonnen en ook deze zal heel wat gen, heeft men Slechts even het oor ge- richt van de Evening Post gezegd, dat dit verhooging van den prijs per Liter met geheel en al verzonnen was- Het Witte'ongeveer 3 cent. Zij zal gedurende drie Huis was niet van plan een stap ^in den jaren gelden en bij een vroeger prijsher- ...ii j j. t kunnen worden ingetrokken. De op brengst van het eerstgenoemde ontwerp wordt geraamd op 11 millioen, die van het tweede op rond 10.5 millioen, zoo dat het tekort hierdoor slinkt tot 20.5 mil lioen. De ernstige depressie, welke op dit Ter overbrugging van dit laatstgenoem de tekort voor zoover het niet zal wor den opgevangen door de bekende „be sparing" op de uitgaven, waarvan echter bij den huidigen opzet der begrooting spanngen andere maatiegelen moesten „PP11 „.„„.f hebrat» mac wnrden verwacht. Duitschland reeds somber genoeg. spitst. Toen is men weer kalm verder ge gaan met de opmerking, dat Oostenrijk er vreemde manieren op na houdt om der- Indische onafhankelijkheidsbe-1 gelijke onderhandelingen te bevorderen, heeft het woord „schipperen' moeilijkheden voor de Engelsche regee ring geven. De eischen van Britsch-Indië zijn niet gering en Gandhi, de leider van de weging, niet in zijn woordenboek geschreven, dat bleek ook uit wat hij zei over 't document van den eersten minister, waarin de toe zeggingen en concessies werden opge somd, die Engeland aan Britsch-Indië wilde brengen. Ronduit verklaarde Gandhi, dat hij na bestudeering van dit document had moeten constateeren, dat deze concessies een heel eind bleven be neden de minimum eischen van het In dische volk. In een rede op een bijeenkomst van de Grondwetcommissie heeft Gandhi o.m. nog gezegd: Het congres had het beginsel van een Indisch Rijk met zelfbestuur op federa len grondslag, binnen het kader van het Britsche Imperium aanvaard en het kon ook in beginsel aanvaarden dat Enge land eenige waarborgen wenschte te stel- - len. Spr. komt hier dus niet paradeeren ZJJn P°£lnB mislukte met de stelling dat zijn partij alle relaties met Engeland wil verbreken, maar hij wil wel het beginsel erkend zien dat Enge land en Indië als het ware twee com pagnons zijn die volkomen gelijke rech ten hebben, o.a. ook het recht om by ge bleken onmogelijkheid van king de compagnonschap eenzijdig op te zeggen. Indië wil met Engeland de verantwoor delijkheid deelen, niet tot uitbuiting van De geheele middelenraming blijft voor het aanstaande jaar ruim 63 millioen ach ter bü die voor 1931, zooals deze luidde na de verhooging van den gedistilleerd- accijns. Daar bovendien de begrooting voor 1931, na de verhooging van dien accijns, sloot met een geraamd tekort van 5 millioen, stond de Regeering bij het opmaken van de begrooting voor 1932, bij gelijkblijvende uitgaven, voor een tekort van 68 millioen. Het is echter duidelijk, dat de uitgaven niet gelijk konden blijven. Immers naast de opbrengst van 's Rijks middelen moest ook die van de Gemeentefondsbelasting lf ger worden uitgetrokken. Hierdoor steeg de Rijksuitkeering aan het Gemeentefonds met 7.5 millioen. Alleen reeds tengevolge van het terug- loopen der gezamenlijke inkomsten ont stond derhalve een tekort van rond 75 millioen. Met het normaal accres der uitgaven ten gevolge van de bevolkingstoeneming is hierbij nog niet gerekend. Het wordt ge woonlijk geschat op 10 millioen 's jaars, worden genomen. Eén daarvan betrof een verdere beper king der uitgaven. Als zoodanig heeft de Regeering besloten tot een, met 1 Januari a.s. ingaande, korting op de salarissen. De overweging, dat een zeer groot deel van de bevolking in dezen tijd in inkomsten is achteruitgegaan en bovendien nog zeer onzeker is van de inkomsten, die het voorshands zijn overgebleven, alsmede de omstandigheid, dat het indexcijfer "sinds de laatste vaststelling van de wed den met 7 a 8 pet. is gedaald, heeft, al kan in geen dezer beide feiten op zichzelf na tuurlijk een reden tot salariskorting ge zien worden, het wel redelijk doen ach ten, dat, nu terzelfder tijd een aanzien lijke beperking der uitgaven volstrekt ge boden is, ook de wedderegeling hiertoe in bescheiden mate bijdraagt. In het voornemen ligt een korting van 5 pet., onder aanbrenging van de volgen de vier mitigaties: lo. zal een zekere degressie worden toegepast, in dier voege, dat van de eer ste 1000 van alle wedden slechts 24/2 geen groot bedrag mag worden verwacht heeft de Regeering zich beraden, een zoodanig deel van het overschot op het dienstjaar 1929, als financieel te verant woorden is, aan den dienst van 1932 ten goede te schrijven. De boven gegeven cijfers, voorzoover ze de eerstvolgende jaren betreffen, moeten naar den gedachtengang van den minister van Financiën meer als een werk-methode dan als een voorspelling worden be schouwd. Wü rijden op 't oogenblik econo misch en fiscaal in een nevel, waarin niet al te ver vooruit kan worden gezien en viaarin bij 't schaarsche licht, dat ons ge geven is, voor veiligheid op den nabijzijn- den weg zoo goed mogelijk dient te wor den gewaakt. „Niet te hard rijden" is daar bij de eerste eisch. De Regeering wil zich beijveren, zich hiernaar te gedragen en zy doet een beroep op allen, die verantwoor delijkheid dragen, welke politieke of maat schappelijke idealen zij ook koesteren, haar daarin te steunen. De minister wil zijn betoog niet eindi- en heeft natuurlijk ook dit jaar gewerkt,eveneens slechts 2V2 pet.; doch wordt wegens de onzekerheid van 2o. zal de pensioensgrondslag op het Dr. Piriemer, die de beenen nam, toen het bedrag hier verder buiten beschou- oude bedrag worden gehandhaafd, zoodat pet. zal worden gekort en van de volgen- i z,°^r er te lijzen, de ^hoed de 1000 van alle wedden van gehuwden z^mheid, waartoe de daling der middelen *-* i rvioovir -1 *-> wn,n.n/i hi Avi nto-»» r ay» r\i o t n r-r r\ Het plan van Hoover, dat met zooveel vreugde begroet is, zou van niet al te wing gelaten. Ten einde het zeer groot tekort van 75 millioen te overbruggen, heeft de Regee- groote beteekenis zijn, als het slechts voor j ring in de eerste plaats zich beijverd, op samenwer- een ïaar geldt. Het zou dan slechts een de uitgaven, voor zoover dit kon geschie- uitstel van executie voor het beproefde Europa zijn geweest. Het is immers niet doenlijk in een jaar tijds alle moeilijk heden te overwinnen waaronder men ge- de bewoners of onderdrukking van een bukt gaat, daarvoor is een langer tijds- of anderen stam of volk, maar tot verhef fing en welvaart van geheel Indië, wat daardoor ook ten goede zal komen aan de verhoudingen in de geheele wereld. Spr. is hier vooral gekomen om, zooals in een vennootschap gebruikelyk is, te onderzoeken wat iedere partij wil inbren gen voor het gemeenschappelijk doel. Bij de bespreking der afzonderlyke voorstellen zal Gandhi hierop nader terugkomen. De Pandit Malaviya sprak over betere controle over de Ind. financiën. De uit gaven waren veel te groot, vooral die voor het leger. Spr. en zijn partij wensch- ten niet dat geen enkel Engelsch officier meer in Indië zou aangesteld worden. Hun medewerking voor de opleiding van Indische officieren zou gaarne aanvaard worden, maar Engeland moest begrijpen dat het Britsche koloniale leger zoo spoe dig mogelijk het land Indië moest verla ten. Indië kwam hier onderhandelen verloop noodig. Volgens den correspondent van de Times te Washington zijn er nu echter vele teekenen, die er op wijzen, dat in de komende weken, misschien zelfs in de den zónder vitale belangen te schaden, aanzienlijke besnoeiingen aan te brengen. Het is gelukt, alle hoofdstukken der Rijks- begrooting beneden het eindcijfer van het loopende jaar te houden, sommige zelfs in zeer aanzienlijke mate. De verlaging van hoofdstuk VIII (De fensie) is onder meer te danken aan een voorgenomen vertraging van den nieuw bouw voor de vloot. De verlaagde raming komende dagen, een gewichtige wijziging j van hoofdstuk IX vloeit voornamelijk in de Amerikaansche politiek zal plaatsvoort uit een ook overigens wenschelijk vinden, welke bestaan zal in een uitbrei ding van den duur waarvoor het plan- Hoover werd aangegaan. Leidende ban kiers in de Vereenigde Staten hebben met klem op de noodzakelijkheid gewezen, een moratorium van 4 of 5 jaar voor alle oorlogsschulden af te kondigen. Eenstem mig zijn zü van meening, dat de onzeker- gebleken opschorting van de verdere Zul derzee-inpolderingswerken. Die opschor ting maakte het mogelijk de afschrijving van het verlies op de tot dusver tot stand gekomen werken in een langzamer tempo te doen geschieden dan aanvankelijk in de bedoeling lag. De bovenbedoelde besnoeiingen hebben de pensioenen van de weddekorting geen nadeel zullen ondervinden; 3o. zal de korting tijdelijk zün, in dien zin dat zij, indien zij niet tevoren door een nieuw besluit is opgeheven of gewijzigd, na drie jaar automatisch vervalt; 4o. zullen de kindertoeslagen aan de korting worden onttrokken en dus op 3 pet. van de vigeerende wedden blüven bepaald. Door den voormelden maatregel zal het tekort tot ongeveer 42 millioen worden teruggebracht. heid van den huidigen toestand onbe-tot het resultaat geleid, dat het gezamen rekprihnrp schaap aan handpl industrie en liik eindciifpr rrmd f 10 millinon lanra,- i< rekenbare schade aan handel, industrie en geldwezen aanbrengt, en zij staan er op, dat de noodige stappen zullen worden on dernomen, vóórdat het Oongres weer bij eenkomt. De correspondent meldt dan, dat er ongetwijfeld mannen in de regeering zijn, die het geheel met de bankiers eens Ulk eindcijfer rond 19 millioen lacer is kunnen geraamd worden dan dat van het loopende jaar. Het tekort van 75 millioen is hierdoor gedaald tot het bovenvermelde bedrag van 49 millioen. Het spreekt vanzelf, dat naast deze be- Naast de tot dusver besproken beper king der uitgaven zai voorts eenige ver- j cieele" kracht, sterking der middelen niet kunnen wor- Teruggang der den gemist. Twee wetsontwerpen voor zien daarin. Het eerste strekt tot een fis cale verhooging van het bestaande tarief van invoerrechten, waarin} het normale percentage van 8 op 10 wordt gebracht *en in verband hiermee ook de meeste der afwijkende percentages een soortgelyke verhooging ondergaan. Het tweede ont werp strekt tot de invoering van een tü- delijke benzine-belasting, waartoe speciaal aanleiding gevonden is in de enorme da ling, welke de benzineprijs in Nederland, in onderscheiding van dien in de omrin gende landen, in den loop van het laatste jaar ondergaan heeft. Een heffing van 4 per 100 kg. als voorgesteld, beteekent een maant, in misschien nog sterker mate ge vorderd wordt door de omstandigheid, dat de crisisuitgaven, welke buiten de normale begrooting ge-houden worden, een omvang dreigen aan te nemen, die vèr uitgaat bo ven het bedrag, dat den vorigen jaren ge raamd is als opbrengst van de nieuwe hier voor ingestelde heffing. Voor het jaar 1931 zullen zij, zooals uit eerlang in te dienen suppletoire begrootingen zal blijken, on geveer 17 millioen bedragen. Te vreezen staat, dat in 1932 deze som nog zal worden overschreden. Inmiddels woedt de oorzaak van die uitgaven in on getemperde kracht voort. Welke hoogte de uitgaven, waaraan hier gedacht wordt, in ons land zullen bereiken, is thans nog niet te zeggen, maar vast staat wel, dat zonder pynlijke ingetogenheid en offer zin bij het voorzien in normale behoef ten, zü ook hier een bedreiging zouden kunnen gaan vormen voor 'slands finan- middelen eenerzüds, toeneming der crisisuitgaven anderzijds, vormen het teeken waarin thans de finan cieele toestand zich ontwikkelt. (steen- en gruisvrlf). Tel. 235 en 479. Een verhaal uit een Nabij Verleden. Naar het Deensch van CARL MUUSMANN. (Nadruk verboden). 13) taVuif8 afes wat ie weet; je hoeft wer- n,v 'YI verzwügen. Misschien is er apYn mogelijk. We mogen onder E ™°?!aa,r<l6 onz« klamte en ons ge- ,erStand verliezen." andJIf Laald© diep adem. Er zat niets rs °P> dan deze koel-den kende, moe- ge vrouw klaren wijn te schenken, hoe eiaig geschikt zijn mededeelingen ook „De heele zaak draait voornamelijk om den brief." Welken brief?" „W aarmee je man den avond van den brand naar de stad gereden is." «Die was aan den agent van Wood ge richt." ..«Dat heeft Alfred ook meegedeeld, maar d. Heeft er niet bijgezegd, dat hy de ma- c*iine op crediet wilde hebben en dat hij een betaaltijd voorstelde, die ongeveer samenviel met de uitbetaling van de assu rantie-penningen. „Maar dat feit is toch niet bezwarend genoeg" om iemand in preventieve hech tenis te nemen 1" „Op zichzelf misschien niet. Maar in het licht van andere feiten gezien, is het wel zeer bezwarend. Alfred moet zich vóór den brand in groote geldverlegenheid be vonden hebben. Hij had verschillende schuld eischers om uitstel tot den zomer van 1866 verzocht." j; „Wat waren dat voor verplichtingen?' „In de eerste plaats had hü zich voor een bedrag van 5000 Kronen borg ge steld". „Voor wien?" „Ik geloof voor overste Grove uit Aar huis, een ouden academievriend van ons. Alfred heeft er nooit over gesproken, an ders had ik Grove wel willen helpen; het was my' niet zoo zwaar gevallen. Maar ik denk, dat Grove zich niet tot een actief- dienenden kameraad wilde wenden. En Alfred is altijd buitengewoon gesloten in geldzaken. Het was zijn eer te na om een - .-ander daarmee lastig te vallen." enten zijn, om de verdenking, die op i „Overste Grove", herhaalde, mevrouw a£ man rustte, weg te nemen. Bruhn peinzend. „Ja, Alfred was altijd veel te gesloten en te zelfstandig geweest in dat soort dingen. Zelfs met mij sprak hü nooit over zy'n financieele aangelegen heden. Waren er nog andere moeilijk heden?" „Alfred heeft jaren-lang zijn zusters ge steund." „Dat is ook nieuw voor my'!" „In den tijd vóór den brand heeft hij de ondersteuning een poos niet kunnen geven." „Arme Thora en Else", zuchtte mevrouw Bruiin. „Ik heb nooü geweten, dat zü °P hulp van Alfred aangewezen waren." „Na den brand heeft hy' de ondersteu ning weer hervat." „Is er nog meer?" „Thingsted veronderstelt, dat het ver haal van dien brief maar een voorwendsel is en dat er heelemaal niet zoo'n haast by' was. Alfred beweert, dat hü zich dien avond niet prettig voelde en dat jij hem zoudt hebben aangeraden, den rit te ma ken omdat je dacht, dat de lichaamsbewe ging en de frissohe lucht hem goed zou den doen." Mevrouw Bruhn staarde een poosje zwygend voor zich uit, alsof ze de ge beurtenissen van dien fatalen avond nog eens aan haar geestesoog liet voorby- trekken. „Is er verder niets?" vroeg ze toen. „Neen. Alleen heeft het de aandacht getrokken dat Alfred, toen hij gisteren de oproeping kreeg om gehoord te worden, zeer zenuwachtig is geworden en uren lang door den omtrek heeft rondgezwor ven. Maar dat is tenslotte een bijkomstig heid. Het voornaamste zijn de brieven en de borgtocht." Weer zat mevrouw Bruhn een tydlang in gedachten voor zich uit te kijken. Toen zei ze, op een merkwaardig-afwezigen toon, alsof ze diep in haar overpeinzingen verzonken en de heele omgeving ver geten was: „Dus Alfred hield vol, dat hü onschul dig is?" „Natuurlijk," verklaarde de kolonel. „Hij heeft niets gezegd, dat als een bekentenis zou kunnen worden uitge legd?" „Integendeel, hy heeft herhaaldelyk en met de grootste stelligheid zy'n onschuld volgehouen." „Wanneer denk je dat hü opnieuw ge hoord zal worden?" „Volgens den griffier niet voor mor gen." „Goed," was alles wat mevrouw Bruhn daarop antwoordde en er kwam iets raad- selachtiks, geheimzinnigs bijna, in haar blauw-groene oogen. Nog even bleef ze voor zich uit staren, toen scheen ze zich los te rukken uit haar gedachten. Ze stond opo, gaf den kolonel de hand toe en zei met klare, volkomen- beheerschte stem: „Christian, ik dank je hartelijk voor alles wat je vandaag voor mü gedaan hebt. Het moet een zware gang voor je zyn geweest en ik zal je vriendschap en toewijding zoo lang ik leef niet vergeten. Je moet me beloven dat je, wat er ook gebeuren mag, altüd goed over me zult blyven denken. Ik mag je dat toch gerust vragen, nietwaar.je bent toch een van m'n ouste vrienden Thalberg drukte ontroerd haar uitge stoken hand; hij was niet in staat een woord te zeggen. „En nu moet je gaan, Christian. Ik heb behoefte om alles rustig te overdenken." Nogmaals een warme handdruk en de kolonel ging heen. Hü voelde zich opge lucht, dat hü zich van zyn opdracht ge kweten had en dat zijn oude vriendin zich zoo rustig en sterk toonde onder den vreeselyken slag. Toen haar bezoeker vertrokken was, haastte mevrouw Bruhn zich naar de eet kamer, waar Astrid wachtte, tot het on derhoud afgeloopen was. Eerst had het meisje hartbrekend geschreid, langzamer hand was ze wat rustiger geworden, en ze zat nu met brandende oogen stil voor zich uit te staren. Haar moeder ging op haar toe en streelde haar over 't zachte haar, zooals de ritmeester het zoo vaak deed, en ze zei met haar vriendelykste stem: „Kindlief, er heeft ons een vreeselyke ramp getroffen, waar jü misschien het meest onder te lijden zult hebben. Je moet je beheerschen en je erop voorbereiden iets vreeselüks te hooren." Astrid slaakte een diepen zucht. „Papa is gearresteerd." De starre uitdrukking op Astrid's ge zicht veranderde bij deze mededeeling niet. Ze had reeds begrepen, dat het 1-ang- gevreesde geschied was en in het halve uur, dat ze hier in eenzaamheid had zit ten wachten, had ze haar best gedaan, zich met het ontzettende een weinig ver trouwd te maken. „Dat had ik al gedacht," stamelde ze. Toen barstte ze opnieuw in een wilde huilbui uit en tusschen de schokkende snikken door jammerde ze: „Och. dat is 't ergste niet, dat is 't erg ste niet!" „Wat bedoel je toch kind?" vroeg me vrouw Bruhn onthutst. Astrid stond op en klemde zich, trillend over haar heele lichaam, aan haar moeder vast. ,,Hot ergste is," klonk het nauwelijks verstaanbaar, ..het ergste is, dat ik geloof dat vader Mevrouw Bruhn duwde haar dochter heftig van zich af en beet haar met een scherpe stem toe: „Spreek dat woord niet uit, Astrid! Je mag dat zelfs niet denken! Vergeet wat je had willen zeggen!" Toen, als had ze berouw van haar bruuskheid, trok de moeder het meisje weer naar zich toe, gaf haar een kus op het voorhoofd en zei op den vriendelüken toon van straks: „Ga nu naar je kamer, kindlief. Het zal een zware nacht worden, die we alle bei, zoo goed en zoo kwaad als 't gaat, moeten zien door te komen. Ik geloof dat eenzaamheid voor ons beiden het beste is: anders maken we elkaar nog meer van streek. En wie weet of de komende dag niet nog zwaarder zal zün dan de nacht..." Het was dezen avond dat Astrid aan Holger Thalberg een brief schreef, dien deze op het laatste oogenblik voor zijn vertrek naar FYankrük ontving. Het wa ren maar enkele regels, haastig neerge schreven in de vertwüfelende verbijste ring van haar groot leed, maar met geen woord repte ze er in over het voorge vallene. Ze zei hem alleen, dat ze nooit en nimmer zijn vrouw zou kunnen wor den dathü zich in 't onvermijdelijke moest schikken en niet trachten haar op haar besluit te doen terugkomen. Daar ze er niet de minste verklaring bijvoegde, was de brief een volslagen raadsel; de eenige mogelijkheid was, meende hij, dat er, zooals hü al vroeger had gedacht, een ander was. Wie, dat kon hem niet meer schelen. Hij wilde het niet eens meer weten...hij wilde er niet meer aan den ken.hij wilde alleen maar wèg. wèg. En in deze wanhoopsstemming had hij de reis aanvaard. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1