Koopt bij
asser
HET VRUCHTELOOS OFFER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buiienlandsch overzicht
DE MILLIOENENNOTA.
ZOSVSERPRIJZEM
59ste JAARGANG
De pogingen tot het oplossen van Engeland s finan-
cieële moeilijkheden. - Britsch-Indië ^wil een compag
nonschap met Engeland. - De mislukte staatsgreep in
Oostenrijk. Een uitbreiding van den duur van het
plan Hoover.
Ingrijpende besnoeiingen op de uitgaven-conversie van
de 6% leening 1922. - Vertraging in den nieuwen
vlootbeuw. - Opschorting van de verdere Zuiderzee-
inpolderingswerken. - Korting op de salarissen van 5%
met zekere mitigaties voor wedden tot f. 1000.- en ge
huwden. - Benzinebelasting van 3 cent per liter.
Gedeeltelijke aanwending
van het overschot-1929.
Korting op de salarissen.
Conclusie.
Besnoeiing op de uitgaven.
Verhooging tarief van invoer
rechten benzinebelasiing.
PROFITEERT van onze LAGE
Anthracief vanaf f 1.50
Fa. H. BOOiJ ZOON
FEUILLETO N
COURANT
rsSS
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant fl.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. ZoiWagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.—. Modeblad resp. f 0.95,11.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekstl dubbele prjjs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
De oplossing van de financieele moei- loosheid als de J^^«nieteand«B
Ujkheden van Engeland zal nog met h«el j meer op weten, of niets anders a^durvem
v.at hoofdbrekens gepaard gaan en tal van ln Engeland weet men er blijkbaar
maatregelen zullen moeten worden ge- anders meer op.
nomen die bij de groote massa op verzet Nu ziet men hoe protectionistische lan-
zullen stuiten. Daar is b.v. de verminde
ring van de gages van het marine-perso
neel. Elders in dit blad vindt inen hoe
daarop vooral door de militairen gerea-
geerd is. Een geest van gemor en onte
vredenheid is op de oorlogsvloot ontstaan,
zoodatde admiraliteit het wenschelijk
vond om de oefeningen van de Atlantische
vloot uit te stellen, zoolang het onderzoek
naar de gegrondheid der klachten hangen
de is. Dat is nu nog maar onder een be
paalde groen van de bevolking. Zoo zal
echter ook door andere maatregelen, die
noocLig zijn tot gezondmaking van den
financieelen toestand, ontevredenheid ont
staan. Benijdenswaardig is de positie van
de Engelsche regeering niet, evenals trou
wens die van de andere Europeesche
landen, die allen gebukt gaan onder groote
financieele zorgen.
Nadat de aandacht even van Engeland
was afgeleid door den staatsgreep in Oos
tenrijk, is nu alle belangstelling weer op
Engeland geconcentreerd.
De Nw. R-ott. Crt. schrijft in een over
zicht over Engeland o.m.:
Men schiet daar goed op met de toe
passing van de drastische middelen, waar
mee bij tijd en wijle Engeland de wereld
ontzag weet in te boezemen en die ook
dezen keer niet nagelaten hebben grooten
indruk te maken op het binnen- en bui
tenland, Het verzet van de labourpartij
moge in het parlement numeriek zeer be
langrijk zijn, de innerlijke kracht er van
lijkt niet bijster groot. Ook de houding
van het congres der vakvereenigingen
heeft niet veel indruk kunnen maken. Het
was moeilijk daar een bepaald sterke
strooming te vinden, tenzü dan de ver
oordeeling van de besnoeiing der uitkee-
ringen aan de werkloozen. In de discussies
in het parlement hebben de leiders van
labour het hard te verantwoorden gehad,
toen de regeering de geschiedenis van
haar ontstaan in het debat bracht; daarbij
kon zij wijzen op het feit, dat de oppositie
leden als ministers bereid waren geweest
een belangrijk gedeelte der voorstellen,
die zü nu zoo fel bestrijden, op hun ver
antwoording te nemen.
Er is geen reden tot twijfel, dat het
kabinet zeer snel het program, waarover
het bü zijn vorming overeenstemming had
bereikt, zal kunnen verwezenlijken. Maar
wat dan?
De Londensche correspondent van dit
blad heeft uiteengezet, dat met dit dras
tische middel geen enkele oorzaak van het
kwaad uit den weg wordt geruimd. De
financieele en o economische toestand van
Engeland eischt grondiger behandeling.
Met het voorloopig herstel van vertrouwen
der buitenwereld zullen de moeilijkheden
niet verdwijnen. Het wantrouwen is bij
slot van rekening niet enkel onstaan door
het financieele beleid van de regeering.
Natiurlijk ziet men dat in Engeland
zelf ook zeer wel in en het gevolg is de
vorming van een commissie, die Engeland
plotseling weer in het middelpunt van de
belangstelling der wereld plaatst. Die com
missie, weer gevormd uit de hoofd
personen in het kabinet, heeft tot taak de
middelen te beramen tot verbetering van
den handelsbalans van Engeland. Het is
niet moeilijk te begrijpen, wat daarbij
onder het oog wordt gezien. In Engeland
verzwakt het verzet tegen protectie zien-
deroogen. Protectionistische verhooging
van tarieven, het is de politiek der rade
maar slechts op de basis van gelijke
plichten en gelijke privilegiën.
Minister Samuel Hoare, die de spre
kers beantwoordde dankte hen voor hun
„eerlijkheid en openhartigheid" in het
uiteenzetten van denkbeelden en verlan
gens, al was hij het niet met hen eens.
Hoe is het mogelijk? Spr. wilde gaarne
afwachten met welke concrete voorstel
len de Indische afgevaardigden ter tafel
zouden komen. En daarop zullen wij ook
maar wachten.
zijn, doch het staat nog in geenen deele
vast, of president Hoover tot hun meening
is bekeerd.
Volgens de Evening Post, het New-
Yorksche blad, is Mellon voorstander van
een moratorium gedurende drie jaar. Ban
kiers hebben in een Langdurige gedachten-
wisseling, volgend op een maaltijd in het
Witte Huis, Hoover aangeraden zijn mo
ratorium van een jaar voor oorlogs- en
'herstelschulden over een periode van drie
tot vijf jaar uit te strekken.
Een van de secretarissen van president
Hoover heeft, naar aanleiding van het be-
zin van uitbreiding van de moratorium
periode te ondernemen.
Over de mislukte staatsgreep in Oosten
rijk, waarover wü in ons vorig overzicht
al een en ander hebben gehad, schrijft de
Nw. Rott. Crt. nog:
Een oogenblik slechts heeft Oostenrijk
de aandacht kunnen trekken door de po
ging tot een staatsgreep. Toen was de
wereld er weer achter, dat er een Wiener
Operette in Stiermarken vertoond was.
Men heeft nu gezien wat de burgerwack-
Tweemaal
den als Frankrijk met groote ongerust
heid het oog gevestigd houden op het lot
van den vrijhandel van Engeland. Ern
stiger nog is de vrees der Franschen, dat
Engeland fiscale afweermaatregelen gaat
nemen tegen den invoer van weelde
artikelen, die immers voornamelijk uit
Frankrijk komen. In deze artikelen en in
wijn voelt Frankrijk zich in bijzondere ten in Oostenrijk vermogen,
mate kwetsbaar en Engeland is een van hebben zij getracht de macht in handen
zijn beste klanten. te krijgen, een keer door het stembiljet,
Ook in Duitschland is men zeer be- een andere keer door de wapenen. Beide
zorgd. Hoe zal het met den grooten uit- pogingen liepen uit op een mislukking
voer van Duitsche industrieele produc- j van een omvang, die slechts in de wereld oogenblik in de geheele wereld woedt
ten naar Engeland gaan? En zonder ver- der politieke operettes mogelijk is. Dat de heeft, zooals vanzelf spreekt, haar in-
mindering daarvan is de toestand in grondslag van het libretto ten slotte een vloed doen gevoelen ook op de raming der
tragedie is, heeft deze vertooning slechts niiddelen voor het jaar 1932.
met zooveel andere operettes gemeen.
Te Genève, waar Oostenrijk op het
oogenblik moeilijke onderhandelingen
De Ronde-Tafel conferentie is nu defi- voert om nieuwe geldmiddelen los te krij-
nitief begonnen en ook deze zal heel wat gen, heeft men Slechts even het oor ge-
richt van de Evening Post gezegd, dat dit verhooging van den prijs per Liter met
geheel en al verzonnen was- Het Witte'ongeveer 3 cent. Zij zal gedurende drie
Huis was niet van plan een stap ^in den jaren gelden en bij een vroeger prijsher-
...ii j j. t kunnen worden ingetrokken. De op
brengst van het eerstgenoemde ontwerp
wordt geraamd op 11 millioen, die van
het tweede op rond 10.5 millioen, zoo
dat het tekort hierdoor slinkt tot 20.5 mil
lioen.
De ernstige depressie, welke op dit
Ter overbrugging van dit laatstgenoem
de tekort voor zoover het niet zal wor
den opgevangen door de bekende „be
sparing" op de uitgaven, waarvan echter
bij den huidigen opzet der begrooting
spanngen andere maatiegelen moesten „PP11 „.„„.f hebrat» mac wnrden verwacht.
Duitschland reeds somber genoeg.
spitst. Toen is men weer kalm verder ge
gaan met de opmerking, dat Oostenrijk er
vreemde manieren op na houdt om der-
Indische onafhankelijkheidsbe-1 gelijke onderhandelingen te bevorderen,
heeft het woord „schipperen'
moeilijkheden voor de Engelsche regee
ring geven. De eischen van Britsch-Indië
zijn niet gering en Gandhi, de leider
van de
weging,
niet in zijn woordenboek geschreven, dat
bleek ook uit wat hij zei over 't document
van den eersten minister, waarin de toe
zeggingen en concessies werden opge
somd, die Engeland aan Britsch-Indië
wilde brengen. Ronduit verklaarde
Gandhi, dat hij na bestudeering van dit
document had moeten constateeren, dat
deze concessies een heel eind bleven be
neden de minimum eischen van het In
dische volk.
In een rede op een bijeenkomst van de
Grondwetcommissie heeft Gandhi o.m.
nog gezegd:
Het congres had het beginsel van een
Indisch Rijk met zelfbestuur op federa
len grondslag, binnen het kader van het
Britsche Imperium aanvaard en het kon
ook in beginsel aanvaarden dat Enge
land eenige waarborgen wenschte te stel- -
len. Spr. komt hier dus niet paradeeren ZJJn P°£lnB mislukte
met de stelling dat zijn partij alle relaties
met Engeland wil verbreken, maar hij wil
wel het beginsel erkend zien dat Enge
land en Indië als het ware twee com
pagnons zijn die volkomen gelijke rech
ten hebben, o.a. ook het recht om by ge
bleken onmogelijkheid van
king de compagnonschap eenzijdig op te
zeggen.
Indië wil met Engeland de verantwoor
delijkheid deelen, niet tot uitbuiting van
De geheele middelenraming blijft voor
het aanstaande jaar ruim 63 millioen ach
ter bü die voor 1931, zooals deze luidde
na de verhooging van den gedistilleerd-
accijns.
Daar bovendien de begrooting voor 1931,
na de verhooging van dien accijns, sloot
met een geraamd tekort van 5 millioen,
stond de Regeering bij het opmaken van
de begrooting voor 1932, bij gelijkblijvende
uitgaven, voor een tekort van 68 millioen.
Het is echter duidelijk, dat de uitgaven
niet gelijk konden blijven. Immers naast
de opbrengst van 's Rijks middelen moest
ook die van de Gemeentefondsbelasting
lf ger worden uitgetrokken. Hierdoor steeg
de Rijksuitkeering aan het Gemeentefonds
met 7.5 millioen.
Alleen reeds tengevolge van het terug-
loopen der gezamenlijke inkomsten ont
stond derhalve een tekort van rond 75
millioen.
Met het normaal accres der uitgaven ten
gevolge van de bevolkingstoeneming is
hierbij nog niet gerekend. Het wordt ge
woonlijk geschat op 10 millioen 's jaars,
worden genomen.
Eén daarvan betrof een verdere beper
king der uitgaven. Als zoodanig heeft de
Regeering besloten tot een, met 1 Januari
a.s. ingaande, korting op de salarissen. De
overweging, dat een zeer groot deel van
de bevolking in dezen tijd in inkomsten
is achteruitgegaan en bovendien nog zeer
onzeker is van de inkomsten, die het
voorshands zijn overgebleven, alsmede
de omstandigheid, dat het indexcijfer
"sinds de laatste vaststelling van de wed
den met 7 a 8 pet. is gedaald, heeft, al kan
in geen dezer beide feiten op zichzelf na
tuurlijk een reden tot salariskorting ge
zien worden, het wel redelijk doen ach
ten, dat, nu terzelfder tijd een aanzien
lijke beperking der uitgaven volstrekt ge
boden is, ook de wedderegeling hiertoe in
bescheiden mate bijdraagt.
In het voornemen ligt een korting van
5 pet., onder aanbrenging van de volgen
de vier mitigaties:
lo. zal een zekere degressie worden
toegepast, in dier voege, dat van de eer
ste 1000 van alle wedden slechts 24/2
geen groot bedrag mag worden verwacht
heeft de Regeering zich beraden, een
zoodanig deel van het overschot op het
dienstjaar 1929, als financieel te verant
woorden is, aan den dienst van 1932 ten
goede te schrijven.
De boven gegeven cijfers, voorzoover ze
de eerstvolgende jaren betreffen, moeten
naar den gedachtengang van den minister
van Financiën meer als een werk-methode
dan als een voorspelling worden be
schouwd. Wü rijden op 't oogenblik econo
misch en fiscaal in een nevel, waarin niet
al te ver vooruit kan worden gezien en
viaarin bij 't schaarsche licht, dat ons ge
geven is, voor veiligheid op den nabijzijn-
den weg zoo goed mogelijk dient te wor
den gewaakt. „Niet te hard rijden" is daar
bij de eerste eisch. De Regeering wil zich
beijveren, zich hiernaar te gedragen en zy
doet een beroep op allen, die verantwoor
delijkheid dragen, welke politieke of maat
schappelijke idealen zij ook koesteren,
haar daarin te steunen.
De minister wil zijn betoog niet eindi-
en heeft natuurlijk ook dit jaar gewerkt,eveneens slechts 2V2 pet.;
doch wordt wegens de onzekerheid van 2o. zal de pensioensgrondslag op het
Dr. Piriemer, die de beenen nam, toen het bedrag hier verder buiten beschou- oude bedrag worden gehandhaafd, zoodat
pet. zal worden gekort en van de volgen- i z,°^r er te lijzen, de ^hoed
de 1000 van alle wedden van gehuwden z^mheid, waartoe de daling der middelen
*-* i rvioovir -1 *-> wn,n.n/i hi Avi nto-»» r ay» r\i o t n r-r r\
Het plan van Hoover, dat met zooveel
vreugde begroet is, zou van niet al te
wing gelaten.
Ten einde het zeer groot tekort van 75
millioen te overbruggen, heeft de Regee-
groote beteekenis zijn, als het slechts voor j ring in de eerste plaats zich beijverd, op
samenwer- een ïaar geldt. Het zou dan slechts een de uitgaven, voor zoover dit kon geschie-
uitstel van executie voor het beproefde
Europa zijn geweest. Het is immers niet
doenlijk in een jaar tijds alle moeilijk
heden te overwinnen waaronder men ge-
de bewoners of onderdrukking van een bukt gaat, daarvoor is een langer tijds-
of anderen stam of volk, maar tot verhef
fing en welvaart van geheel Indië, wat
daardoor ook ten goede zal komen aan
de verhoudingen in de geheele wereld.
Spr. is hier vooral gekomen om, zooals
in een vennootschap gebruikelyk is, te
onderzoeken wat iedere partij wil inbren
gen voor het gemeenschappelijk doel.
Bij de bespreking der afzonderlyke
voorstellen zal Gandhi hierop nader
terugkomen.
De Pandit Malaviya sprak over betere
controle over de Ind. financiën. De uit
gaven waren veel te groot, vooral die
voor het leger. Spr. en zijn partij wensch-
ten niet dat geen enkel Engelsch officier
meer in Indië zou aangesteld worden.
Hun medewerking voor de opleiding van
Indische officieren zou gaarne aanvaard
worden, maar Engeland moest begrijpen
dat het Britsche koloniale leger zoo spoe
dig mogelijk het land Indië moest verla
ten. Indië kwam hier onderhandelen
verloop noodig.
Volgens den correspondent van de
Times te Washington zijn er nu echter
vele teekenen, die er op wijzen, dat in de
komende weken, misschien zelfs in de
den zónder vitale belangen te schaden,
aanzienlijke besnoeiingen aan te brengen.
Het is gelukt, alle hoofdstukken der Rijks-
begrooting beneden het eindcijfer van het
loopende jaar te houden, sommige zelfs in
zeer aanzienlijke mate.
De verlaging van hoofdstuk VIII (De
fensie) is onder meer te danken aan een
voorgenomen vertraging van den nieuw
bouw voor de vloot. De verlaagde raming
komende dagen, een gewichtige wijziging j van hoofdstuk IX vloeit voornamelijk
in de Amerikaansche politiek zal plaatsvoort uit een ook overigens wenschelijk
vinden, welke bestaan zal in een uitbrei
ding van den duur waarvoor het plan-
Hoover werd aangegaan. Leidende ban
kiers in de Vereenigde Staten hebben met
klem op de noodzakelijkheid gewezen, een
moratorium van 4 of 5 jaar voor alle
oorlogsschulden af te kondigen. Eenstem
mig zijn zü van meening, dat de onzeker-
gebleken opschorting van de verdere Zul
derzee-inpolderingswerken. Die opschor
ting maakte het mogelijk de afschrijving
van het verlies op de tot dusver tot stand
gekomen werken in een langzamer tempo
te doen geschieden dan aanvankelijk in de
bedoeling lag.
De bovenbedoelde besnoeiingen hebben
de pensioenen van de weddekorting geen
nadeel zullen ondervinden;
3o. zal de korting tijdelijk zün, in dien
zin dat zij, indien zij niet tevoren door een
nieuw besluit is opgeheven of gewijzigd,
na drie jaar automatisch vervalt;
4o. zullen de kindertoeslagen aan de
korting worden onttrokken en dus op 3
pet. van de vigeerende wedden blüven
bepaald.
Door den voormelden maatregel zal het
tekort tot ongeveer 42 millioen worden
teruggebracht.
heid van den huidigen toestand onbe-tot het resultaat geleid, dat het gezamen
rekprihnrp schaap aan handpl industrie en liik eindciifpr rrmd f 10 millinon lanra,- i<
rekenbare schade aan handel, industrie en
geldwezen aanbrengt, en zij staan er op,
dat de noodige stappen zullen worden on
dernomen, vóórdat het Oongres weer bij
eenkomt. De correspondent meldt dan, dat
er ongetwijfeld mannen in de regeering
zijn, die het geheel met de bankiers eens
Ulk eindcijfer rond 19 millioen lacer is
kunnen geraamd worden dan dat van het
loopende jaar.
Het tekort van 75 millioen is hierdoor
gedaald tot het bovenvermelde bedrag van
49 millioen.
Het spreekt vanzelf, dat naast deze be-
Naast de tot dusver besproken beper
king der uitgaven zai voorts eenige ver- j cieele" kracht,
sterking der middelen niet kunnen wor- Teruggang der
den gemist. Twee wetsontwerpen voor
zien daarin. Het eerste strekt tot een fis
cale verhooging van het bestaande tarief
van invoerrechten, waarin} het normale
percentage van 8 op 10 wordt gebracht *en
in verband hiermee ook de meeste der
afwijkende percentages een soortgelyke
verhooging ondergaan. Het tweede ont
werp strekt tot de invoering van een tü-
delijke benzine-belasting, waartoe speciaal
aanleiding gevonden is in de enorme da
ling, welke de benzineprijs in Nederland,
in onderscheiding van dien in de omrin
gende landen, in den loop van het laatste
jaar ondergaan heeft. Een heffing van 4
per 100 kg. als voorgesteld, beteekent een
maant, in misschien nog sterker mate ge
vorderd wordt door de omstandigheid, dat
de crisisuitgaven, welke buiten de normale
begrooting ge-houden worden, een omvang
dreigen aan te nemen, die vèr uitgaat bo
ven het bedrag, dat den vorigen jaren ge
raamd is als opbrengst van de nieuwe hier
voor ingestelde heffing. Voor het jaar 1931
zullen zij, zooals uit eerlang in te dienen
suppletoire begrootingen zal blijken, on
geveer 17 millioen bedragen.
Te vreezen staat, dat in 1932 deze som
nog zal worden overschreden. Inmiddels
woedt de oorzaak van die uitgaven in on
getemperde kracht voort. Welke hoogte
de uitgaven, waaraan hier gedacht wordt,
in ons land zullen bereiken, is thans nog
niet te zeggen, maar vast staat wel, dat
zonder pynlijke ingetogenheid en offer
zin bij het voorzien in normale behoef
ten, zü ook hier een bedreiging zouden
kunnen gaan vormen voor 'slands finan-
middelen eenerzüds,
toeneming der crisisuitgaven anderzijds,
vormen het teeken waarin thans de finan
cieele toestand zich ontwikkelt.
(steen- en gruisvrlf).
Tel. 235 en 479.
Een verhaal uit een Nabij Verleden.
Naar het Deensch van
CARL MUUSMANN.
(Nadruk verboden).
13)
taVuif8 afes wat ie weet; je hoeft wer-
n,v 'YI verzwügen. Misschien is er
apYn mogelijk. We mogen onder
E ™°?!aa,r<l6 onz« klamte en ons ge-
,erStand verliezen."
andJIf Laald© diep adem. Er zat niets
rs °P> dan deze koel-den kende, moe-
ge vrouw klaren wijn te schenken, hoe
eiaig geschikt zijn mededeelingen ook
„De heele zaak draait voornamelijk om
den brief."
Welken brief?"
„W aarmee je man den avond van den
brand naar de stad gereden is."
«Die was aan den agent van Wood ge
richt."
..«Dat heeft Alfred ook meegedeeld, maar
d. Heeft er niet bijgezegd, dat hy de ma-
c*iine op crediet wilde hebben en dat hij
een betaaltijd voorstelde, die ongeveer
samenviel met de uitbetaling van de assu
rantie-penningen.
„Maar dat feit is toch niet bezwarend
genoeg" om iemand in preventieve hech
tenis te nemen 1"
„Op zichzelf misschien niet. Maar in
het licht van andere feiten gezien, is het
wel zeer bezwarend. Alfred moet zich vóór
den brand in groote geldverlegenheid be
vonden hebben. Hij had verschillende
schuld eischers om uitstel tot den zomer
van 1866 verzocht." j;
„Wat waren dat voor verplichtingen?'
„In de eerste plaats had hü zich voor
een bedrag van 5000 Kronen borg ge
steld".
„Voor wien?"
„Ik geloof voor overste Grove uit Aar
huis, een ouden academievriend van ons.
Alfred heeft er nooit over gesproken, an
ders had ik Grove wel willen helpen; het
was my' niet zoo zwaar gevallen. Maar ik
denk, dat Grove zich niet tot een actief-
dienenden kameraad wilde wenden. En
Alfred is altijd buitengewoon gesloten in
geldzaken. Het was zijn eer te na om een
- .-ander daarmee lastig te vallen."
enten zijn, om de verdenking, die op i „Overste Grove", herhaalde, mevrouw
a£ man rustte, weg te nemen. Bruhn peinzend. „Ja, Alfred was altijd
veel te gesloten en te zelfstandig geweest
in dat soort dingen. Zelfs met mij sprak
hü nooit over zy'n financieele aangelegen
heden. Waren er nog andere moeilijk
heden?"
„Alfred heeft jaren-lang zijn zusters ge
steund."
„Dat is ook nieuw voor my'!"
„In den tijd vóór den brand heeft hij de
ondersteuning een poos niet kunnen
geven."
„Arme Thora en Else", zuchtte mevrouw
Bruiin. „Ik heb nooü geweten, dat zü °P
hulp van Alfred aangewezen waren."
„Na den brand heeft hy' de ondersteu
ning weer hervat."
„Is er nog meer?"
„Thingsted veronderstelt, dat het ver
haal van dien brief maar een voorwendsel
is en dat er heelemaal niet zoo'n haast by'
was. Alfred beweert, dat hü zich dien
avond niet prettig voelde en dat jij hem
zoudt hebben aangeraden, den rit te ma
ken omdat je dacht, dat de lichaamsbewe
ging en de frissohe lucht hem goed zou
den doen."
Mevrouw Bruhn staarde een poosje
zwygend voor zich uit, alsof ze de ge
beurtenissen van dien fatalen avond nog
eens aan haar geestesoog liet voorby-
trekken.
„Is er verder niets?" vroeg ze toen.
„Neen. Alleen heeft het de aandacht
getrokken dat Alfred, toen hij gisteren de
oproeping kreeg om gehoord te worden,
zeer zenuwachtig is geworden en uren
lang door den omtrek heeft rondgezwor
ven. Maar dat is tenslotte een bijkomstig
heid. Het voornaamste zijn de brieven en
de borgtocht."
Weer zat mevrouw Bruhn een tydlang
in gedachten voor zich uit te kijken. Toen
zei ze, op een merkwaardig-afwezigen
toon, alsof ze diep in haar overpeinzingen
verzonken en de heele omgeving ver
geten was:
„Dus Alfred hield vol, dat hü onschul
dig is?"
„Natuurlijk," verklaarde de kolonel.
„Hij heeft niets gezegd, dat als een
bekentenis zou kunnen worden uitge
legd?"
„Integendeel, hy heeft herhaaldelyk en
met de grootste stelligheid zy'n onschuld
volgehouen."
„Wanneer denk je dat hü opnieuw ge
hoord zal worden?"
„Volgens den griffier niet voor mor
gen."
„Goed," was alles wat mevrouw Bruhn
daarop antwoordde en er kwam iets raad-
selachtiks, geheimzinnigs bijna, in haar
blauw-groene oogen.
Nog even bleef ze voor zich uit staren,
toen scheen ze zich los te rukken uit haar
gedachten. Ze stond opo, gaf den kolonel
de hand toe en zei met klare, volkomen-
beheerschte stem:
„Christian, ik dank je hartelijk voor
alles wat je vandaag voor mü gedaan
hebt. Het moet een zware gang voor je
zyn geweest en ik zal je vriendschap en
toewijding zoo lang ik leef niet vergeten.
Je moet me beloven dat je, wat er ook
gebeuren mag, altüd goed over me zult
blyven denken. Ik mag je dat toch gerust
vragen, nietwaar.je bent toch een van
m'n ouste vrienden
Thalberg drukte ontroerd haar uitge
stoken hand; hij was niet in staat een
woord te zeggen.
„En nu moet je gaan, Christian. Ik heb
behoefte om alles rustig te overdenken."
Nogmaals een warme handdruk en de
kolonel ging heen. Hü voelde zich opge
lucht, dat hü zich van zyn opdracht ge
kweten had en dat zijn oude vriendin zich
zoo rustig en sterk toonde onder den
vreeselyken slag.
Toen haar bezoeker vertrokken was,
haastte mevrouw Bruhn zich naar de eet
kamer, waar Astrid wachtte, tot het on
derhoud afgeloopen was. Eerst had het
meisje hartbrekend geschreid, langzamer
hand was ze wat rustiger geworden, en
ze zat nu met brandende oogen stil voor
zich uit te staren. Haar moeder ging op
haar toe en streelde haar over 't zachte
haar, zooals de ritmeester het zoo vaak
deed, en ze zei met haar vriendelykste
stem:
„Kindlief, er heeft ons een vreeselyke
ramp getroffen, waar jü misschien het
meest onder te lijden zult hebben. Je moet
je beheerschen en je erop voorbereiden
iets vreeselüks te hooren."
Astrid slaakte een diepen zucht.
„Papa is gearresteerd."
De starre uitdrukking op Astrid's ge
zicht veranderde bij deze mededeeling
niet. Ze had reeds begrepen, dat het 1-ang-
gevreesde geschied was en in het halve
uur, dat ze hier in eenzaamheid had zit
ten wachten, had ze haar best gedaan,
zich met het ontzettende een weinig ver
trouwd te maken.
„Dat had ik al gedacht," stamelde ze.
Toen barstte ze opnieuw in een wilde
huilbui uit en tusschen de schokkende
snikken door jammerde ze:
„Och. dat is 't ergste niet, dat is 't erg
ste niet!"
„Wat bedoel je toch kind?" vroeg me
vrouw Bruhn onthutst.
Astrid stond op en klemde zich, trillend
over haar heele lichaam, aan haar moeder
vast.
,,Hot ergste is," klonk het nauwelijks
verstaanbaar, ..het ergste is, dat ik geloof
dat vader
Mevrouw Bruhn duwde haar dochter
heftig van zich af en beet haar met een
scherpe stem toe:
„Spreek dat woord niet uit, Astrid! Je
mag dat zelfs niet denken! Vergeet wat
je had willen zeggen!"
Toen, als had ze berouw van haar
bruuskheid, trok de moeder het meisje
weer naar zich toe, gaf haar een kus op
het voorhoofd en zei op den vriendelüken
toon van straks:
„Ga nu naar je kamer, kindlief. Het
zal een zware nacht worden, die we alle
bei, zoo goed en zoo kwaad als 't gaat,
moeten zien door te komen. Ik geloof dat
eenzaamheid voor ons beiden het beste
is: anders maken we elkaar nog meer van
streek. En wie weet of de komende dag
niet nog zwaarder zal zün dan de nacht..."
Het was dezen avond dat Astrid aan
Holger Thalberg een brief schreef, dien
deze op het laatste oogenblik voor zijn
vertrek naar FYankrük ontving. Het wa
ren maar enkele regels, haastig neerge
schreven in de vertwüfelende verbijste
ring van haar groot leed, maar met geen
woord repte ze er in over het voorge
vallene. Ze zei hem alleen, dat ze nooit
en nimmer zijn vrouw zou kunnen wor
den dathü zich in 't onvermijdelijke
moest schikken en niet trachten haar op
haar besluit te doen terugkomen. Daar ze
er niet de minste verklaring bijvoegde,
was de brief een volslagen raadsel; de
eenige mogelijkheid was, meende hij, dat
er, zooals hü al vroeger had gedacht, een
ander was. Wie, dat kon hem niet meer
schelen. Hij wilde het niet eens meer
weten...hij wilde er niet meer aan den
ken.hij wilde alleen maar wèg.
wèg.
En in deze wanhoopsstemming had hij
de reis aanvaard. (Wordt vervolgd.)