Koopt bi] Kan ne wasser KEI VRUtHTELGOS KEI NIEUWSBLAD VOOR DEN Hf L >ER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BuêteriSandsch overzicht BINNENLAND. dS?dtn hiffS H i m an -niet-de-k 1 om pen looi tien blik of de stem van een vervolger fuist bevS 8311 06 PlaatS W98T hii zi,>h Nr 7C 33. EERSTE BLAD Dm D G 20 OCTOBER 1931. 59ste JAARGANG Brünings overwinning in het Duitsche kabinet. - In het buitenland gunstig ontvangen. - Het Chineesch- Japansche geschil nog verre van een oplossing. - i e zuinigingen in Amerika en geruchten over het aftre den van den minister van marine. Wsrkloosheidprogram van het Amerikaansch Vakverbond. Thomas Alva Edison Edison, f OOST-INDIË. breüt slles best, FEUILLETON HEtDERSCHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. I 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redacfcion tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Brüning heeft een overwinning behaald, zooals wij nog in het nummer van Zaterdag hebben meegedeeld. Alle moties van wan trouwen zijn met een meerderheid van. -o stemmen, grooter zelfs dan de optimisten hadden durven verwachten, verworpen. Rijksdag is tot 23 Februari verdaagd. ïn Duitschland zelf is deze cverwinri ng natuurlijk met gemengde gevoelens ont vangen. De bladen, die dicht bu de ïege. ring staan zijn zeer voldaan over 't succes. De Germania" spreekt van de over winning van het gezonde mensenver stand. De kleine meerderheid van nuchtere en zakelijke mannen heeft meer waarde dan een groote meerderheid van frase. Het „Berliner Tageblatt" noemt den uitslag een duidelijke nederlaag van de sa menzweerders van Harzburg en hun aan hang van de volkspartij. Brünings succes zou grooter geweest zijn, wanneer hij niet door pijnlijke en kleineerende onderhande lingen me;t de oeconomische partij zün overwinning had moeten koopen. De „Vossische Zeitung" zegt, dat geble ken is, dat het tweede kabinet Brüning on danks de kleine wijzigingen een heel ander karakter draagt dan de regeering der 3 noodverordeningen. De personen zijn ge bleven, maar de geest is gewijzigd. Ook de „Vorwarts" spreekt van een nederlaag der Harzburgers. De aanval der reactionairen heeft een eenheidsfront van de vakvereenigingen van alle richtingen ter verdediging van de rechten der arbei ders samengevoegd. Dit front heeft den val van Brni ng v erh inded Het resultaat beeft in de Engelsehe pers over het algemeen voldoening gewekt. De „Daily Mail" acht het van belang, dat tijdens de besprekingen tuSschen Laval en Hoover in Duitschland een verantwoorde lijke regeering aan het bewind is. Wan neer te Washington eenigerlei overeen komst wordt getroffen, dan kunnen de onderhandelingen tusschen Hoover, Laval en Brüning worden voortgezet. Het ver luidt, dat de kwestie van het Saargebied als grondslag voor de onderhandelingen zal dienen. De liberale „News Chronicle" laat door schemeren, dat de geringe meerderheid te leurstelt. Doch zii is voldoende om de re- geering-Brüning voor eenigen tijd aan het bewind te laten. Een regeeringswisseling zou ernstige gevolgen hebben gehad, die ook van invloed op het buitenland zouden zijn geweest. In verband met de algemeens onzeker heid in de wereld en den invloed daarvan op de goudbeweging meent de „Financial Times", dat men thans den toestand in Europa met iets meer vertrouwen kan in zien. Ook te New-Yerk werd de overwinning over het algemeen met voldoening ont vangen. Hoe de Volkenbondsraad zich de oplos sing denkt van het Japansch-Chineesche geschil is ongetwijfeld de moeite waard om te vernemen. Vooraanstaande Volken bondskringen beoogen, volgens een tele gram van V.D. uit Genève, de hijlegging van het geschil aldus te bewerken, dat de Raad gemeenschappelijk met de Japan sche regeering vaste richtsnoeren opstelt voor de ontruiming der bezette gebieden in Mantsjoerije. Voor de uitvoering hiervan moet een in ternationale commissie worden benoemd, welke evenwel slechts tot taak zal hebben de bescherming van leven en bezittingen der Japansche onderdanen op zich te ne men Een controle bii de uitvoering der ontruiming door de Japansche troepen zelf moet evenwel onvoorwaardelijk wor den vermeden. Men hoopt op deze basis tot een spoedige oplossing van het geschil te geraken. Over de deelneming van Amerika aan de vergadering van den Volkenbondsraad, lezen wij o. m. in de „Nw. Rott. Crt.": Hoe belangrijk het ook voor de toekom stige ontwikkeling van de betrekkingen tusschen den Volkenbond en Amerika moge zijn, dat Amerika voor de behande ling van het Chineesch-Japansche geschil aan de raadstafel heeft zitting genomen, en al zal wellicht ook in het verdere ver loop van dit geschil de Amerikaansche medewerking van practisch belang kunnen worden, in deze week heeft de Volken bondsraad zeer zeker van zijn zoeken naar de medewerking der Amerikaansche regee ring nog niet veel pleizier beleefdi. Heel wat kostbare tijd is met de besprekingen tusschen de raadsleden en de Japansche delegatie over deze kwestie verloren ge gaan en het resultaat is tot dusver geweest, dat Japan nog afwijzender tegen de vol kenbondsbemoeiingen tot de oplossing van het geschil tusschen Japan en China is geworden. Bezuiniging in Amerika. President Hoo ver heeft een beroep op het land gedaan hem te steunen hij het nemen van drasti sche bezuingingsmaatregelen, welke naar hij verklaarde, absoluut noodzakelijk zijn. De president verklaarde, dat met het oog op het te verwachten grcote tekort zelfs zeer nuttige ontwerpen moeten en dien worden uitgesteld. Verder verklaarde hij, dat op de uitga ven der regeering tot de laatste cent moet worden beziünigd. Naar men verneemt, wil het departe ment van marine 7.000.000 dollars minder bezuinigen dan de 61 millioen dollars, die president Hoover als vermindering der uitgaven voor de marine heeft gevraagd. De president heeft zijn misnoegen te ken nen gegeven dat nog geen definitieve op lossing is verkregen. Het gerucht gaat, dat de minister van marine Charles Adams voornemens is af te treden wanneer geen overeenstemming me,t den president over de bezuiniging op de marine kan worden bereikt. Het te Vancouver vergaderende congres van de Amerikaansche Federatie van den Arbeid heeft een uit negen punten be staand program tot bestrijding der werk loosheid en ondersteuning aan werkloozen behandeld. De negen punten waren de volgende: 1. handhaving van de bestaande loonen 2. verkorting van den werktijd; 3. garandeering van minimum-tewerk stelling door de werkgevers; 4. campagne om de werkgevers te be wegen meer arbeider sin dienst te stellen; 5. bevordering van den woningbouw en bouw van openbare gebouwen, teneinde de werkgelegenheid te verruimen; 6. betere arbeidsbeurzen; 7. langere leerplicht voor de jeugd, ten einde te voorkomen, dat oudere arbeiders door jonge krachten worden verdrongen 8. het geven van voorkeur aan arbei ders, die een gezin hebben te onder houden; 9. financieelen steun aan behoeftige arbeiders Uit openbare en particuliere kassen. Na een uitvoerige discussie werd deze resolutie echter door het Congres ver worpen. Met groote meerderheid sprak het Congres zich uit voor het stelsel van verplichte werkloosheidsverzekering, ge regeld door en onder toezicht van de regeering. Thomas Alvarus Edison (Met achting uitgesproken) Zoo is dan nu het csheidingsuur Voor U ook aangebroken. Gij wist in 't leven, dat gij had, Van slapen soms, noch eten, Van sluitingstijd, achturendag, Hebt gij hier niet geweten. Gij was bij 't werk, het werk bij U Die nimmer scheiden konden, Al was hte soms, dat vrouw en kind Op U te wachten stonden Het móést bij U, gij kón niet weg, Bij U was werken plicht, Eén resultaat, het grootst avn al, Was het electrisch licht. Gij bracth de wereld heel veel goeds, Zij zal het nooit vergeten, En bovendien, voor U het mooist, Zij wilde er van weten. Thans zijt ge weg, men ziet U na, Het was een vruchtbaar leven, Een dankbaar woord is alles slechts, Wat wij U kunnen geven. TH. J. V. Edison is niet zoo rijk gestorven, als velen gelooven. Zijn nalatenschap wordt geschat op een millioen dollar. Hij bezat twee groote landgoederen, een in New Jersey, waar hij zijn laboratorium had gevestigd en een ander in Florida, waar hij den winter doorbracht. Mevrouw Edison is zijn voornaamste erfgename. Frankrijk's vrees voor Laval's Amerikaansche reis. Het voelt zich achterafgezet. („Le Canard Enchainé"). Met Thomas Alva Edison gaat een der grootste ontdekkers en uitvinders van de wereld en in de geschiedenis heen. Zijn proeven en zijn resultaten en heel zijn levensloop grenst aan het wonderbaar lijke. Hij is het typische voorbeeld van den Amerikaan, die als krantenjongen begonnen, een der grootste genieën werd, welke de menschheid heeft aan te wijzen. Maar hij kan ook als voorbeeld dienen voor de werkkracht van een man, die wil, voor den onverpoosden en onvermoeiden arbeid van een mensch, die niet tevreden met de verkregen resultaten, waarop men Zondagochtend is, na een worsteling trotsch kan zijn, blijft voortzoeken. Hij is van eenige weken met den dood, op 84-het voorbeeld van den geleerde, die weet, jarigen leeftijd overleden, de beroemde dat nog niet een einde is gekomen aan de uitvinder Thomas Alva Edison. j ontdekkingen, dat het laatste woord nog Tot aan de beqrafenis zal het stoffelijk niet is gezegd bfj het zoeken naar nieuwe overschot in het laboratorium op een baar problemen, naar nieuwe ontdekkingen en 11 1 uitvindingen. De Italiaansohe dichter gesteld worden en gisteren en heden vanCardllzzi \eeft eens de wetenschap ver- 9 uur des morgens tot zes uur des avonds geleken met den ;;GH>ist) der stets ver- neint", die nooit stil blijft staan. Edison werd in 1847 te Melan in Ohio geboren. Zijn jeugd bracht hij door te zal er voor het publiek gelegenheid zijn een laatsten groet aan Edison te brengen. Woensdag zal een kerkelijke begrafenis plechtigheid worden gehouden, die slechts Port Huron. Zijn schoolsche kennis was De nieuwe Spaansche minister-president. Azana. door de bloedverwanten en vrienden zal worden bijgewoond. Uit alle deelen van de wereld zijn in den loop van den dag reeds telegrammen van leedwezen ontvan gen, terwijl ook talrijke personen een be zoek aan het sterfhuis brachten. Edison heeftzijn laatste levensdagen doorgebracht in zijn eenvoudig landhuis te West-Orange in den staat New Jersey, waar zich ook zijn laboratorium bevond. Edison's ziekte begon op 16 Juni j.1., toen hij van een vacantieverblijf in Ford Meyer (Florida) in West Orange terug keerde. In Augustus j.1. had een nieuwe instorting plaats en de geneesheeren con stateerden verscheidene complicaties als gevolg van suikerziekte, nieraandoening, uremie en maagzweer. Men was over 't algemeen van mee ning, dat Edison een vrijdenker was, doch dr. Howe, een jarenlange vriend van den overledene, verklaarde, dat de uitvinder in de laatste jaren een volkomen andere hou ding tegenover godsdienstige vragen had aangenomen. gering, toen hij als krantenjongen aan den Grand Trunk-Spoorweg, liet leven in ging. Maar reeds als krantenjongen voel de hij de lust naar onderzoek, niet alleen om het onderzoek alleen, maar ook om geld te verdienen En terwijl hij zoo reisde van de eene plaats naar de andere, al rijdende zijn kranten verkoopende, richtte hij in een der bagage-wagens een drukkerij en een chemisch laboratorium in. Daar zette hij en drukte hij zijn „Weekly Herald", waar van hij, behalve zetter en drukker en ver- kooper, ook uitgever en redacteur was. Dat ging goed, tot in zijn laboratorium in den bagagewagen een geweldige ontplof fing plaats had, die oorzaak was, dat bijna de geheele trein in brand geraakte. Van krantenjongen werd hij telegra fist, maar tegelijkertijd had hij weer zijn laboratorium om proeven te kunnen nemen. En zoo vond hij de automatic repater uit, een toestel om automatisch een telegram van de eene leiding op de an dere over te brengen. Dikwerf werkte hij in zijn werkplaats meer dan achttien uur per dag. Toen kwam hij door zijn uitvinding in dienst van de Goldindicator Company, die van een enkel centraal punt uit, aan hon derden kooplieden elk kwartier een tele grafisch bericht zond omtrent het dalen en rijzen der goudkoersen. Hij werd superintendant van genoemde maatschappij en begon met te zoeken naar een goede electrische lamp. Hij vond haar na vele mislukte proeven en nadat velen aan de resultaten van deze proeven had den getwijfeld. 21 October 1879 brandde zijn eerste gloeilamp. Een belangrijke datum in de geschiedenis der menschheid. Wat de gloeilamp in de wereld beteekent behoeft hier niet te worden uiteengezet. Men heeft dit uitvoerig gedaan in 1929, bij het vijftig-jarig jubileum van de gloeilamp. Reeds voor hij de gloeilamp had uitge vonden, had hij. de phonograaf ver vaardigd. Meer dan 800 patenten stonden op zijn naam, waarvan vele eigenlijk van weinig practisch nut zijn. Behalve als uitvinder van de gloeilamp en van den phonograaf kan Edison ge noemd worden, als uitvinder van den mi crofoon, de electrische accumulator, de kinematograaf enz. Bij zijn bezoek aan Edison heeft M. H. Schoop, de uitvinder van de methode der bedekking van voorwerpen met een laagje metaal door bespuiting, ons de volgende beschrijving van Edison gegeven: Krachtige kop met sneeuwwit haar, hoog, met groeven doorploegd voorhoofd, met heldere rustige trekken op zijn baar deloos gelaat. Edison, eens „de Toovenaar van Menlo Park" genoemd, was doof. Reeds in zijn jeugd was hij doof geworden, maar het belette hem niet scherp te hooren en te luisteren. In alles, wat hij aanpakte was Edison de Amerikaan, die bij alles wat hij deed een bijzondere volharding toont en voor geen moeilijkheden terugdeinst. Hij was vegetariër en geheelonthouder en hij was de meening toegedaan, dat de mensch over het algemeen veel te veel eet en veel te weinig werkt. Wanneer hü een uitvinding wilde ver beteren zag hij niet op geld. Vaak heeft hij daarvoor financieele offers moeten brengen. Aan de uitvinding van den nieuwen alcalischen accumulator heeft hij tien jaar besteed, aan de uitvinding van de magne tische ziftmachine acht jaar lang zonder onderbreking. Ontkend kan niet worden, dat omtrent vele uitvindingen van Edison, Edison zelf volstrekt niet als de uitvinder is te be schouwen, maar wel als degene, die de denkbeelden, welke den grondslag van de uitvinding vormden, practisch wist toe te passen of wist te verbeteren. DE BEGROOTINGSCOMMISSIE EN DE BEZUINIGING. Nog 59 millioen voor 1932 te bezuinigen op gewone uitgaven. Soerabaja. Het „Soer. Hbld." verneemt dat volgens oordeel der begrootingscom- missie voor 1932 nog 59.000.000 op ge wone uitgaven moet worden bezuinigd. Voorgesteld wordt deze als volgt te ver- deelen: pensioenen 13 millioen, verlofssa larissen een overtochtskosten 1 millioen, j uitkeering aan locale ressorten en zelfbe- j sturen 10 millioen, onderwijssubsidies lVa millioen, andere uitgaven 16 millioen, be- j zoldigingen 672 millioen, leger en marine j 12 millioen. In de jaren 1933 t/m 1985 zul len verdere bezuinigingen worden door gevoerd. De bezoldigingen zullen in 1935 nog 13 millioen gulden worden terugge bracht. zijn inderdaad het meest ideale middel ter bevorde ring van een normalen stoelgang. Gemakkelijk in te nemen, aangename smaak, verwekken geen krampen. 0.65 pet flacon. NEDERLAND TE VINCENNES. Een telegram uit Indië van den Fransehen minister van koloniën. Mr D Fock, minister van staat, alge meen voorzitter, belast met de opperste leiding van de Nederlandsche deelneming aan de internationale koloniale tentoon stelling te Parijs, heeft het volgende tele gram ontvangen van den Fransehen mi nister van koloniën, die, zooals bekend is, op het oogenblik in Nederl.-Indië ver toeft: „In bewondering voor hetgeen door uw land werd tot stand gebracht in Ned.- Indië, waarvan gij het hoofd waart, heb ik mij de ontroering voor den geest ge roepen, gemeenschappelijk ondervonden, tijdens de brand van uw paviljoen en zijn zegevierende herrijzenis. VOOR DE VER. TOT BEHOUD VAN NATUURMONUMENTEN. De Vereeniging tot Behoud van Natuur monumenten in Nederland, die thans bezig is de koopsom bijeen te brengen voor twee belangrijke terreinen, nl. een gedeelte van den polder Waalenburg op Texel en het Staalbergven met omgeving bij Oisterwijk mocht van vele leden blij ken van instemming ontvangen. Onder de schenkingen moge vermeld worden een aanzienlijk bedrag van H.M. de Koningin voor die beide plannen, terwijl de aankoop van de broedplaats in .Waalenburg gesteund werd o.a. door den ex-koning Ferdinand van Bulgarije en door verschillende Engelsehe vogel vrienden en ornithologen, die het be doelde terrein uit eigen aanschouwing kennen. »N.-H. Dagbl.* JAAP SNOR Vraagt onze Schoolkousen met dubbel gebreide knieën ZUIDSTRAAT 19. Let op den gelen winkel. Voor Texel: Wed. SCHUMAKER. Een verhaal uit een Naby Verleden. Naar het Deensch van CARL MUUSMANN. (Nadruk verboden). 28) „Als papa met den middagtrein komt, moet lm zoo aanstonds hier zijn Ais ié soms nog wat voor het eten in orde moet maken, bljjf ik zoolang in den tuin- dan kan ik nog eens rijpelijk nadenken'over alles wat je me verteld hebt." Met een hartelijk knikje ging Astrid heen en Holger wandelde langzaam, dien in gedachten, het laantje uit naar den klei nen heuvel. Daar ging hü op de bank zit ten en staarde over de velden. In den mil- den voorjaarszonneschiin teekende de stad met haar fijne, ranke torens zich schilder achtig tegen den horizon af, over de wijde landen lag een groen waas, overal in het rond was stilte; Holger hoorde niets dan het suizen van den zachten wind door de hoornen. Het wild-dooreenwoelen van zijn ge dachten, zijn pogingen om al het jammer lijke nieuws, waarmede Lij bij zijn terug keer overrompeld was te verwerken en te overleven en ook de zware, warme lente lucht maakte hem moe en weldra kwam er een droomerige, prettig-loome stemming over hem. Maar opeens, met een schok, ontwaakte een vreemd heldere bewustheid in hem, zooals de menscben dat vaker kunnen hebben, wanneer het weerzien van een oud© omgeving, waaraan vele herinnerin gen verbonden zijn en een hevige geeste lijke spanning hen daartoe ontvankelijk maken. Het was Holger also-f een soort zesde zintuig in hem aan het werk ging, het leek hem toe of hij dit oogenblik reeds tevoren beleefd had, dat hij al eerder op dezen heuvel in dezelfde droomerig-loome stemming, moe van ingespannen verdrie tig denken, gezeten had en had gestaard naar de zonbeschenen velden en de verre, vredige stad. De gedachte liet hem niet los, integendeel, de beelden van zijn herin nering namen steeds duidelijker vorm aan, het was of de weerklank van stemmen en geluidten in zijn ooren drong en menschen- gestalten zioh in het landschap gingen af- teekenen. H;j doorleefde alles opnieuw wat er ge weest was toen hij de laatste maal hier én gezeten- Weer was er het geklepper iip€n op den beneden, het ge- uwSh biopcn van iemand, die door vrees wordt voortgedreven. oehonden "If S®", rllk had het «eluid op- aJwi hadden minder luide voetstappen geklonken, maar zwaarder; van met ijzer beslagen schoenen. Een klagelijke, jammerende stem had hem bereikt, als van een mensch, die in ooodsangst om zijn leven smeekt- ruwe dreigende woorden waren het antwoord geweest. Daarop was het weer stil gewor den en het geluid van twee paren voeten was langzaam weggestorven. Holger Thalberg zat doodstil, ais was hij bang dat de minste beweging het'leven dige herinneringsbeeld zou doen ver vagen. Hij spande zijn hersens tot het uiterste in, om zich het twistgesprek van de twee mannen woord voor woord binnen te brengen. Het was een rauwe grove stem geweest, die hii had hoeren snauwen: „Zoo, kun je je mond niet houden, oude kletskous? Ik zie het aan je stomme ge zicht. Maar als je het in je hersens krijgt me te verraden, sla ik je je leelijke armen en boenen stuk, dat bezweer ik je, idioot." „Neen, neen," was het huilerige ant woord geweest, „ik zal wel zwijgen, maar ik vind toch, dat het heel erg verkeerd van je is, schandalig in één woord!" „Zoo, vind je dat? Nu laat ik je dan zeg gen, dat je het beste doet, je eigenwijze gedachten maar voor je te houden, hoor, anders jaag ik je dit mes in je ribbenkast, versta je? Dan is het voorgoed uit met je praatjes. Denk maar goed aan wat ik ge zegd heb!" Het was in den tijd geweest, bedacht Holger, dat de commissie van onderzoek de heele streek in onrust en beroering had gebracht, toen hii toevallig en zonder bet te willen dit onderhoud afgeluisterd had. Stille getuigen hadden hun tong weerge vonden en waren door bedreigingen tot zwijgen gebracht; lang-ingesluinierde wroeging was hier en daar ontwaakt en door list en geweld onderdrukt. Het gesprek, dat hii een jaar geleden voor een niets-om-het-lijf-hebbende ruzie tusschen een paar boerenarbeiders had gehouden, verscheen den jongen luitenant thans in een nieuw licht, en hü vroeg zich af of een gelukkige samenloop van om standigheden hem wellicht den sleutel in banden had gegeven voor de oplossing van het mysterie van den brand op „Seehof". Maar hü zag onmiddellijk in, dat hü met de grootste omzichtigheid te werk moest gaan; wilde hü niet door overijling alles bederven en bij Astrid ijdele hoop op wekken. Hü bleef nog een half uur op de bank zitten; zijn loome droomerigheid was nu geheel geweken en zijn hersens werkten koortsachtig-gespannenen overlegde hoe hü de zaak het beste zou kunnen aan pakken. Eindelijk geloofde hü de oplos- sing gevonden te hebben. Met een voldaan gevoel stak hii een sigaret aan, een genot, dat hü in Frankrijk had leeren kennen, en blies hehagelijk de rook de lucht in. Toen zijn sigaret was opgerookt, liep hij lang zaam naar het landhuis. Zijn vader bleek niet met den middag trein gekomen en Holger en Astrid ge bruikten samen den maaltijd. De stem ming was ongedwongen, beiden vermeden de onderwerpen aan te roeren, die hen toch zoo geheel vervulden en de luitenant vertelde monter en onderhoudend van zijn avonturen en ondervindingen in den vreemde. Hü merkte met genoegen dat zijn opgewekt gepraat het meisje afleiding schonk en uit den dagelü'kschen cirkel gang van eentonige bezigheid en droeve gedachten losmaakte. Toen de kolonel 's avonds thuiskwam, moe van de reis en terneergeslagen door de ontgoocheling, die het onderhoud met den rechter hem had bereid, was de onver wachte aanwezigheid van Holger een dub- bel-aangename verrassing voor hem. Tot diep in den nacht hieven vader en zoon praten en toen ze eindelijk naar bed gingen, voelde Christian Thalberg zich in hooge mate opgelucht, zelfs gelukkig, door de manier, waarop Holger, het nieuws op nam, dat een jaar lang zorgvuldig voor hem verborgen was gehouden. De kolonel had oprechte bewondering voor het nobele karakter van den jongen, die het meisje, dat hü liefhad, niet in den steek liet om de mogelijke misslagen van haar ouders. Van Astrid's weigering om met hem te trouwen en van zy'n plannen om het raad sel van den brand op te lossen, had Holger zijn vader niets verteld. HOOFDSTUK XVII. Den volgenden ochtend ging de jonge officier, onder voorwendsel voor zijn ba gage te moeten zorgen, naar de stad. Daar aangekomen liep hü rechtstreeks naar het gerechtsgebouw en zocht Dr. Jörgensen, den plaatselijken officier van justitie, op. Deze toonde zich oprecht verheugd, den zoon van een van zijn beste vrienden, dien hii van kiein kind af gekend had, weer behouden in het vaderland terug te zien. Nadat Holger eerst het een en ander van zijn wedervaren verteld had, bracht hij den magistraat op de hoogte van de nieuwe bekentenis van mevrouw Bruhn en gaf hem een uitvoerig verslag van het ge sprek, waarvan hii toevallige- getuige was geweest. Ten slotte gaf hij uiting aan zijn meening, dat dit gesprek vermoedelijk den sleutel vormde tot het raadsel van den brand op „Seehof". De officier van justitie luisterde met steeds grooter wordende belangstelling en toen Holger uitgesproken was, zei hij: „Ik kan me levendig voorstellen, beste jongen, dat je niets liever wilt dan dat de onschuld van mevrouw en meneer Bruhn bewezen wordt en ik geef je de uitdrukke lijke verzekering, dat je bii de pogingen aan mij een krachtigen steun zult hebben. Je weet, dat ik altüd heel bevriend met de familie ben geweest en het was voor mij persoonlijk een zware slag ook uit amb telijk oogpunt toen de zaak deze tragi sche wendng nam. Ik zou niets liever zien dan dat kwam vast te staan, dat de ver oordeeling van mevrouw Bruhn een rech terlijke dwaling is geweest. Ook voor me zelf zou dat een satisfactie zijn, omdat ik bij het eerste onderzoek geen bezwarend materiaal tegen den ritmeester of zijn vrouw heb kunnen vinden. Maar ik moet tot mijn spijt zeggen, dat ik verre van overtuigd ben, dat je vermoedens veel zul len helpen." „Hoe meer ik er over nadenk, hoe vaster ik geloof, dat die twee mannen iets met den brand uitstaande hebben", hield Hol ger vol. „Ik begry'p, dat jü er over denkt. Jy kunt immers niet weten, dat er in den zelfden tü'd ook nog andere dingen ge beurd zü'n. waarbij het de justitie niet is gelukt de daders te vinden en je vurige wensch om de Bruhns te helpen maakt je optimistisch. Voor mij staat de zaak an ders; als officier van justitie mag ik me niet door sympathieën laten leiden." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1931 | | pagina 1