KLIEKtlE COUBANT
Een belangrijke dag voor Cailantsoog.
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
BALANS
OPRUIMING
Saamhoorigheid.
dot i$
Reeds velen profiteerden
van dezen belangrijken
uitverkoop. U ook
458e STAATSLOTERIJ
VAN DINSDAG 5 JANUARI 1932.
Licht op
voor alle voertuigen:
Wintertijd.
Dinsdag 5 Jan16.30 uur.
Woensdag 616.31
MARANATHA-SAMENKOMST.
Blijkens een in dit nummer voorko
mende advertentie zal de Maranatha-
samenkomst inplaats van Woensdag a.s.
volgende week Woensdag worden ge
houden.
RECTIFICATIE.
SAAMHOORIGHEID.
De Kon. Bond van Oud-O.Officieren
zal niet, zooals in ons nummer van Don
derdag vermeld stond, een uitvoering ge
ven op 9 Januari a.s. in „Casino", maar
in „Musis Sacrum".
SOIREE „HELDEITS MANNENKOOR".
Men schrijft ons:
Door bovengenoemd koor wordt op
Zaterdag a.s. in „Casino" een S o i r e
aangeboden aan de kunstlievende leden.
Evenals vorig jaar belooft dit weer een
echt gezelligen „Mannenkoor"-avond te
worden. Welwillende medewerking ver-
leenen de bekende „The Mixed Follies",
de heeren N. Jansen (voordrachten), A. J.
v. Weelde (bas-bariton) en eenige dames
en heeren, die een kluchtspel „De muzi
kale huisknecht" zullen ten tooneele
brengen. Het koor zingt enkele nummers
en natuurlijk het traditioneele „nadansen".
Voor deze Soirée zijn de kunstlievende
leden en genoodigden verplicht 10 cent
belasting aan het loket te voldoen, terwijl
voor anderen nog introducties a 50 cent
(bel. inbegrepen) verkrijgbaar zijn bij het
bestuur en de leden en 's avonds aan de
zaal.
Men zie verder de advertentie in dit
blad.
VISSCHERIJ.
Er is een enkel moment geweest, dat
'het scheen alsof er iets van den garnalen-
prijs terecht zou komen. Maar dat is van
korten duur geweest, want spoedig kwam
wéér de inzinking. En het vooruitzicht is
helaas, dat het wel niet zoo heel veel beter
zal worden. Misschien zien we het te don
ker in en we hopen inderdaad dat het zoo
mag zijn.
Het z.g. „zaad" schijnt verdwenen, want
men weet daarvan niet veel aan te voeren.
Met de botvisscherii wil het ook niet
naar wensch gaan. Dagelijks is men bezig
met het uitzetten der netten, maar de
vangsten zijn gering, terwijl de prijzen
eveneens aanmerkelijk naar omlaag zijn
gegaan.
Het oogenschijnlük mooie, maar door
het blijvend uithangen van het waarschu-
wingssein, niet betrouwbare weer deed
ook de kotters nog geen afsteker naar de
Noordzeevischgronden maken.
BRAND AAN DE WESTSTRAAT.
Zondagmorgen ontstond een begin van
brand in het Woningbureau Bos, aan de
Weststraat. Mevr. B., die alleen thuis was,
was in het benedenhuis werkzaam. Haar
aandacht werd getrokken door de hevig
schreiende kleine van drie maanden, die
boven lag. Toen zij daarheen ging be
merkte zij dat een rekje met waschgoed,
dat om een kachel op den overloop was
geplaatst, in lichte-laaie stond, terwijl een
verstikkende rook zich verspreidde. Zij
greep het kind en holde naar beneden.
Door energiek ingrijpen van bakker Bos,
eveneens op de Weststraat woonachtig,
werd het brandje met eenige emmers
water, gebluscht. De schade bepaalde zich
in hoofdzaak tot het verbrande wasch
goed.
ERNSTIGE AANRIJDING OP DEN
RUYGHWEG.
Zondagmiddag te ongeveer 1 uur heeft
een ernstige aanrijding op den Ruygh-
weg plaats gehad, welke nog betrekkelijk
goed afgeloopen is. Op dat tijdstip reed
de 15-jarige K. op de fiets op den Ruygh-
weg. Hij passeerde een auto, die juist
eenige personen had afgeladen. Daar
onder die personen ook eenige dames en
hoogstwaarschijnlijk aardige dames waren
had de chauffeur in kwestie het zoo druk
met „goedendag" te wuiven dat hij in
plaats van om K. heen te rijden deze par
does ondersteboven reed, met het gevolg
dat het achterwiel over het onder-lichaam
van den jongen reed, terwijl zijn fiets in
elkaar werd geramd. Daar de jongen over
pijn in de zijde klaagde werd hij door
denzelfden auto naar de „St. Lidwina-
stichting" vervoerd, waar dr. Thorbecke
hem onderzocht. Oogenschijnlijk man
keerde de jongen niets, doch dr. T. vond
het toch raadszaani K. eenige dagen in
observatie te houden. De politie heeft de
zaak in onderzoek.
AANRIJDING.
Maandagmorgen tegen 8 uur op de Mo
lengracht. Nog een beetje suf van den
genoten Zondag spoeden wij ons naar
kantoor. In een rustig gangetje rijdt een
sergeant van de marine op zijn fiets,
evenals wij, op weg naar zijn dagelijk-
sche beslommeringen. Uit de Spoorstraat
nadert een hulpbestellertje van tante Pos,
u weet wel zoo'n kwiek jochie dat overal
en met alles in staat is een gelegenheids-
boterham te verdienen. De sergeant
geeft, bij de Bierstraat gekomen, een rin-
kelend si&n&Bl, veronderstel ook, zooiets
kan een wakkere landsverdediger toch
moeilijk nalaten. Maar laat het nu juist I
zoo ongelukkig uitkomen dat het neefie j
van tante Pos niets hoort en pardoes de,
gestreepte lakenman ondersteboven rijdt.
Gelukkig liep het heele gevalletje nogal j
goed af en was het niet noodig dat de
geneeskundige dienst en rijwielhersteller
udrukten. Op den welgemeenden raad
van den marineman in het vervolg een
beetje beter uit z'n doppen te kijken,
antwoordt het jochie leuk: ,,'t Komt voor
mekaar hoor" en met een zwierige zwaai
wipt hij op zijn karretje en verdwijnt vir
tuoos het liedje fuitend: „Waarom, waar
om, ja waarom zijn de bananen krom
DE MODERNISEERING ONZER STAD.
Regelmatig en geleidelijk gaat thans de
moderniseering onzer stad verder. Wel
zeer gelukkig is de oplossing die men ge
vonden heeft voor het gevaarlijke uit
stads-aesthetisch oogpunt weinig fraaie
stratenkruispunt waar Spoorgracht, Jan-
zenstraat, Keizerstraat enz. elkander bij
de Keizersbrug ontmoeten. Daar is thans
een modern pleintje tot stand gekomen
met tegelbestrating en 2 keurige verkeers-
zuilen. Dit is een prachtige oplossing voor
dit oude stukje Den Helder, waarvoor het
gemeentebestuur zeker een woord van
hulde toekomt. Het gaat in dit opzicht hier
in de goede richting!
EEN LOOS ALARM.
Men schrijft ons:
Nauwelijks waren wij het nieuwe jaar
ingetreden, of de onrust over inbrekers
had ons aangegrepen. Op het vroege
morgenuur van den tweeden Januari
ontdekten eenige buren van een woning
in de Janzenstraat, dat het raam van de
keuken openstond, terwijl ze stellig wisten,
j dat de bewoners uitstedig waren. In al
lerijl werden eenige dappere en pootige
geburen van het wonderlijk geval in ken
nis gesteld en gezamenlijk trok men er
op uit om een onderzoek in te stellen.
Met groote nieuwsgierigheid sloegen ve
len, die door het bellen van kruidenier,
groenteman en melkventer aan de deur
hunner woningen waren geroepen, de ver
richtingen der dapperen gade met pope
lend hart en men hoorde uitroepen als:
„Ik moet toch eens kijken, wat er in het
huis van X te doen is." De brandsteeg
trok men door, men betreedt het erf van
het huis, waar de inbraak moest hebben
plaats gehad, stak het hoofd door het ge
opende keukenraam enzag het
goedmoedige, verwonderde gezicht van
den heer des huizes, die zoo juist was
thuis gekomen en niets begreep van
zooveel belangstelling van de zijde der
buren, die onder een schaterend gelach
het terrein der vermeende inbraak ver
lieten, tot groote hilariteit der belang
stellende toeschouwers.
ALWEER TWEE FIETSEN.
Hoe het nu komt, ik weet het niet, maar
het schijnt toch wel bewaarheid te worden,
dat velen des Maandags nog in de boonen
zijn, want, geachte lezeres en lezer, is het
u nooit opgevallen, dat de meeste vehikel-
t.jes op-Maandag sneuvelen? Zoo ook nu
weer. Wanneer we het amechtig hijgend
jochie voor ons zien, dat ons het nieuwtje
vertellen komt, indachtig dat een kwartje
vijf-en-twintig heele centen is, komt er
toch wel een beetje twijfel bij ons op. „Is
het beslist waar?" vragen wij dan ook.
„Nou mijnheer, vast hoor, op den Parallel
weg, want de eene had geen licht en de
andere wel, zoodat die eene suffert tegen
den anderen opreed. Enneo ja De
eene had z'n lamp kapot, de andere z'n
vork, nou en toen konden zij geen van
beiden meer verder!"
„Nou dank je wel hoor voor de inlich
tingen."
„Eh.... maar m'n kwartje, krijg ik dat
niet?" vraagt het jochie.
„O ja, dat is waar ook, dat zouden wij
heelemaal vergeten", en na een oogen
blikje wachten, verdwijnt het joch met z'n
zuiver verdiende niaffie.
KIND TE WATER GEDUWD.
Als de lucht egaal grauw is en het
geen dag schijnt te willen worden en je
bent dan zelf, door allerlei oorzaken, die
het leven nu eenmaal aankleven, in een
gedrukte stemming, dan kan het je zoo
weldadig aandoen als het wolkdek scheurt
en er een vreugdige zonneglans glijdt
over het landschap en dringt in je kamer,
waar je, misschien met het hoofd in de
handen gesteund, in gepeins ter neder zit.
Dan veert er iets in je op en het is
of er een druk van je is weggenomen,
terwijl je toch duidelijk weet, dat de last
zelf niet lichter is geworden.
Maar het is de zonnekoestering, die je
veerkracht brengt op de noodige span
kracht om, bemoedigd, verder te gaan en
daardoor in staat de last te dragen en
er niet onder te bezwijken.
Zoo kan het misschien voor de velen,
die het moeilijk hebben tegenwoordig,
een spanning van de veerkracht worden
als ze weten, dat er lieden naast hen
staan, die belangstellen in hun lot en die
ze de hand reiken, opdat ze gesterkt
verder kunnen gaan, krachtiger om het
juk te dragen.
Het begrip »Saanihoorigheid«, onder
j welk woord liet crisis-comité zijn oproep
i tot steun doet, kan groote beteekenis
hebben voor hen, die in den scbaduw-
i kant van het leven loopen. Te weten, dat
l er aan den zonnekant menschen leven,
die zich gehouden weten aan hen van
den schaduwkant, zal een stimulans kun
nen zijn om met meer geestkracht voor
waarts te gaan.
Natuurlijk is het gemakkelijk dit te
zeggen als men zelf nog niet wandelt in
i de schaduw en toch weet men zich over
tuigd, dat een band van saamhoorigheid
ons draagt en schraagt,
i Hieraan dacht ik, toen ik mocht luisteren
naar het opbouwend woord, dat tot grond
toon had: Richt op de trage handen en
de slappe knieën, dat eveneens in een
tijd van verwarring werd gesproken en
dat toen eveneens zijn krachtdadige uit-
werking zal hebben gehad, zooals het
ook nu van invloed zal kunnen zijn.
Het was voor mij kenmerkend, dat ik
even daarna een woord van Prof. Gasimir
mocht lezen, dat in denzelfden geest was
gesteld. Een bemoediging om niet het
defaitisme te koesteren, maar om integen
deel de glans te willen zien van een
betere toekomst en daarop al zijn aan
dacht te concentreeren.
j Het was in andere termen uitgedrukt,
maar het was hetzelfde als het bijbel
woord: richt op de trage handen en de
slappe knieën.
Maar behalve over dat bemoedigende
woord moet de menseh, vooral thans, ook
de kracht zich eigen maken om zijn beurs
langzaam schuifelde het voort langs de
huizenrijgeruischloos.met den
staart tussclien z'n pooten.... een oog
gericht op de kwebbelende damesen
het andere de hap.... dan.... een
sprong.... een gil.... nee twee gillen,
en zooals destijds Mussolini als overwin
naar Rome binnenstormde, zoo rent ook
het hondje als overwinnaar met het
kluifje als krijgsgevangene meevoerende
in de richting vischbuurt om in een van
de donkere straatjes te verdwijnen...
PUCK.
Wat de borstel is
voor Uw tanden -
25. 45 en 65 ets.
voor
Uw keel.
(Nlet-Offlcleel)
Trekkng van Maandag 4 Januari 1932
4e Klasse ie Lijst
HOOGE PRIJZEN
10232 5000
14937 2000
9914 1500
11477 11806 12079 15384 Ik 1000
Prijzen van ƒ65.—
83 109 118 1S3
445
767
993
1598
1944
2217
2755
Opening der nieuwe school.
waarop de nieuwe school in gebruik zou
worden genomen, 't Woord „nieuwe"
het werd ook in de toespraken bij deze
gelegenheid een en andermaal gerele
veerd is in den letterlijken zin niet ge
heel juist, omdat er slechts sprake is van
verbouwing der bestaande, maar die ver
bouwing is zoo radicaal, dat nagenoeg de
gansche school werd vernieuwd, 't Werd
tijd ook, want de oude was meer dan ooit
onvoldoende. In hoofdzaak waren het de
privaten, die aanstoot en ergernis gaven,
en nu dan met bekwamen spoed de
nieuw-opgetrokken oude school in het
nieuwe jaar kon worden in gebruik ge
nomen, nu hadden Burgemeester en Wet
houders besloten daaraan een feestelijk
cachet te geven en een groot aantal uit-
noodigingen rondgezonden.
Daar waren dan, dezen Maandagmid
dag, in het schoolgebouw aanwezig aller
eerst natuurlijk Burgemeester Breebaart
en de beide wethouders der gemeente, de
inspecteur van het L. O., de heer C. Chr.
Dun, het oud-raadslid R. Hollander, die
indertijd mede de beslissing heeft geno
men inzake dezen verbouw, de heer J.
Baas, oud-hoofd der school (thans opge
volgd door den heer Van Meerten), het
volledig personeel der school, de commis
sie tot wering van schoolverzuim, de com
missie van toezicht, de oudercommissie,
de gemeente-opzichter, de heer W. de
Leeuw, de aannemers, de heeren P. War
denaar en J. de Graaf, de schilder, de
heer J. Keesman, de electricien de heer
A. Thomasz. De schoolarts, dr. Oterdoom
van 't Zandt, was op het laatste nippertje
nog weer weggeroepen, doch kwam na af-
te openen en practisch overeenstemming loosp van de plechtigheid op het raadhuis
te brengen in zijn woord en daad, om van zjjn belangstelling blijk geven. Daar
't Was Maandagmiddag een belangrijke stuur op de hem eigen eenvoudige en ge
dag voor de gemeente Cailantsoog. De dag moedelijke wijze. Het is behalve aan de
daardoor beteekenis te geven aan het
begrip „saamhoorigheid".
j Deze tijd, die zelfs den verkilden schijn-
dooden mensch heet wakker te maken,
doet een gedachtenstroom te voorschijn
roepen, die de menschheid voorbereidt
om haar geschikt te maken het leven in
andere vormen te aanvaarden en zich
I daarin gelukkig (voor zoover dat in de
beste omstandigheden althans mogelijk
is) te voelen.
Nu beleven we een geweldige tijd
(sommigen zeggen: een grootsche tijd).
Maar ik kan nog de grootschheid ervan
niet aanvoelen en daarom spreek ik liever
van een geweldigen tijd. Want geweldig
is hij. Alles kraakt in de voegenalles
wankelt en er is geen stabiliteit waaraan
men zich kan vasthouden en optrekken.
En juist deze onstabiele werkelijkheid is
het die de geesten beroert en die schier
i niemand loslaat.
Eenmaal zal in die gedachtechaos orde
waren nog vele anderen in het school
lokaal, dames en heeren, en natuurlijk ont
brak ook buiten het officieele gedeelte de
belangstelling niet, zoo van volwassenen
als schooljeugd. Trouwens, de school
jeugd had des morgens het hare al ge
had; door de goede zorgen van het ge'
meentebestuur en voor zijn rekening
waren zij onthaald geworden en kent
iemand iets heerlijker dan dat, dat hij het
dan zegge.
Maar dezen Maandagmiddag dan waren
de grooten aan de beurt, en het was daar,
in het fraaie, lichte en vroolijke school-
vertrek gezellig ook al had hier alleen
maar het officieele gedeelte plaats.
Rede van Burgemeester Bree
baart.
Het was Burgemeester Breebaart, die
den aanwezigen hier het welkom toeriep,
namens het gemeentebestuur, en wees er
Zaterdagmiddag is de 3-jarige G. Bak
ker, wonende aan de Binnenhaven, door
een vriendje, van een steiger aan de
A. Binnenhaven in het Held. Kanaal ge
duwd. Het kind zou zeker jammerlijk
verdronken zijn als niet zekere Hessel
Bakker van de Keizersgracht, die het
ongeluk zag, oogenblikkelijk te water
was gesprongen en het kind op het droge
had gebracht.
Een woord van hulde aan den redder,
voor zijn snel optreden, is hier zeker op
zijn plaats.
CENTRAAL ORGAAN VOOR DE
BOUWWERELD.
Dat is de titel van het aloude „Centraal
Orgaan voor Handel en Industrie", uitge
geven bij ten Hagen's Drukkerij en
Uitg. maatschappij te 's Gravenhage, en
bij heeren aannemers welbekend, daar het
o.a. alle aanbestedingen vermeldde. In
1857 opgericht als bescheiden „Adverten
tieblad" (de eerste pagina ervan is in dit
jubileum-nummer gereproduceerd) is het
in den loop van hun welhaast drievierde
eeuw uitgegroeid tot een belangrijk or
gaan voor ieder, die met het bouwvak te
maken heeft.
INBRAAK.
Uit ons bericht over de inbraak bij de
firma Keiler en Bakker van de vorige
week was misschien te distilleeren, dat de
zaak niet goed gesloten was. De poort ech
ter, die opengevonden werd, was buiten
dienst. De werkplaats zelf was goed ge
sloten.
SPAARBANK
„HEILIGE ANTONIUS VAN PADUA".
Afdeeling: Den Helder.
Te goed der Inlegger op ultimo
November f 339.310.83
Ingebracht in December 5.513.23
f 344.824.06
i Terugbetaald in December 13.926.63
Te goed op ultimo Dec. f 330.897.43
I Aantal boekjes in omloop 838.
jTe goed der Inleggers op 1 Jan. 1931
f 273.064.97
Ingebracht gedureude het
tijdvak 1931
f 479.856.93
I Terug betaald gedurende het
tijdvak 1931 f 748.959.50
ning komen en eenmaal zal er dan weer T -n„
stabiliteit worden verkregen. .°P' dat de InSPecteur van het Lager. 0u
Maar zij, die nog rustig en gerust zijn,
kunnen
derwijs zoo welwillend was het gebouw
aanstond» ala goedgekeurd te «ijlen
meening dat de wordende stabiliteit is ^aijvaai'den. Voorasf gaf spi. ee:n kort _i
de stabiliteit van tot dusverre. |t°nsch overzicht van de tot standkomnq
En juist voor die thans nog rustigen i deze£ veiIxmwing- Nadat door het oo
en gerusten zal de ontgoocheling dan er '^°0 en de Commissie van toezie
des te erger zijn, omdat ze in den tijd °P Lager Onderwijs herhaaldelijk w s
van het nieuwe wordende niet hebben gewezen op het onhoudbare an den toe
kunnen realiseeren in hun gedachten i 0 der pnvaten, voor verbetenn0
hoe het kapmes heeft huisgehouden in I waarvan evenwel geen gelden beschik-
het oerwoud van het oude om aan te j j5331' ^;.ai'3n' hebben B. en Wtenslotte e
leggen den heirweg van het nieuwe. i^oe bij de horens gevat onder het m-
Dan zullen ze pas bemerken hoe ver- P3me.n v3n, standpunt „wanneer we
ward ze zijn geraakt in de lianen, die i ie*s doen, dan doen we het goed en dan
opschoten op den ouden weg, die niet t geen prutserij
meer werd onderhouden. I ®en voorloopige bespreking^ met en
En ook voor hen zal dan gelden het gemeente-opzichter had plaats in de ver
bijbelwoord: Richt op de trage handen 1 g ad er mg van B. en W. van
welke bespreking werd gevolgd door een
conferentie op 27 April d.a.v., waarbij
tevens tegenwoordig was de heer Dun en
waarin overeenstemming werd bereikt.
De portaaltjes voor de school en de pri
vaten, uitkomende op de lokalen, zijn ver
dwenen. Hiervoor zijn waterclosets aan
gebracht in een afzonderlijke gang. Het
geheel is verhuisd naar de Noordzijde,
terwijl de Zuidzijde is voorzien van moder
ne ramen, opdat de jeugd zal kunnen ge
nieten van frischheid, lucht en licht. Een
overdekte speelplaats is gebouwd. Ter vol
making van de inrichting is centrale ver
warming aangelegd, alsmede een kamer
tje voor den schoolarts.
Echter moesten nog vele moeilijkheden
worden overwonnen. De Raad gaf zijn
sanctie in de laatste vergadering van de
vorige zittingsperiode. Mij dunkt, aldus
„Foei toch" hoor ik de aandachtige spr., de jeugd van Cailantsoog kan den
lezeressen en lezers reeds zeggen. „Foei ouden Raad, die in zijn stervensuur nog
en de slappe knieën.
Maar ook voor hen, die het thans nog
goed hebben in het leven geldt hetzelf
de woord, want eerst dan kan het begrip
♦Saamhoorigheid* in den top van zijn
beteekenis staan, zoo elkeen voor zich
verstaat het woord »richt op de trage
handen en de slappe knieën*.
Crisis-dDmité en» Saamhoorigheid* com-
j bineer het met elkaar en waarschijnlijk
zal er iets uit ontspringen.
Robinson.
toch, hoe is het mogelijk, dat er nu steeds
zooveel stoute hondjes zijn, hoe komt dat
toch?"
't Ja, toch is het zoo, een hondje is nu
eenmaal een hondje, en dat hondje dat
Zaterdagavond in de Keizerstraat liep,
maakte hierop geen uitzondering. Loopen
dit besluit nam, niet dankbaar genoeg
zijn.
De geldleening werd aangegaan nog te
juister tijd, voor de banken het den ge
meenten moeilijk maakten en tot de aan
besteding kon worden overgegaan op 9
September 1931, waarbij aan de heeren
f 205.791.96
Te goed op 1 Jan. 1932 f 330.897.43
De al meer ingelegd dan
terug betaald f 57.832.45
Hi aan .1 boekjes in omloop bedroeg op
1 Ja 1931 742 en op 1 Jan. 1932 838,
alzoo 90 meer dan het vorige jaar.
deed dit hondje feitelijk ook niet, hetjJb. de Graaf en P. Wardenaar het werk
werd gegund. Met bekwamen spoed begon
nen deze heeren en werkten zij ook door
en het moet gezegd worden, zij met hunne
medewerkers, waarbij ik dan nog speciaal
wil noemen den schilder, hebben alle eer
van hun werk. Weliswaar is het „bui
tenom" nog niet gereed en zijn de bin
nenmuren nog niet geheel vrij van krin-
schuifelde zoo'n beetje om een paar
dames heen, begeerig en gluiperig z'n
bloeddoorloopen oogen op haar beenen ge
vestigd. O, pardon, U moet goed begrij
pen, niet de beenen die het trotsche
lichaam der dames torsten, o nee hoor,
wat zou een hondje daar nu mee moeten
doen, doch uit hun boodschappentasch
staken door de papieren verpakking
heen een soort van die beentjes die ons
vroeger in de verleiding brachten om aan
den slager te vragen, of die varkens
pootjes nu juist wel van hem warén. Zoo
als gezegd schuifelde dat hondje om de
beide dames heen, en de „dochteren
Eva's" waren zich in geenen deele be
wust dat straks hun uitverkoop- en op
ruimingspraatje wreedelijk verstoord zal]Leeuw.
worden. Van hem is het ontwerp en hij hiekl het
Fascineerend aanschouwde het onooge- voortdurend toezicht, besprak de zaak
voortreffelijkheid van de aannemers met
hunne helpers, ongetwijfeld voor een
groot deel aan zijn tactvol en prettig op- i
treden te danken geweest, dat geen wan-
klank, zelfs geen minder aangenaam
woord, dit werk heeft gestoord.
Ik wil hieraan nog toevoegen den dank
van het gemeentebestuur aan de leveran-1
ciers van de centrale verwarming en van
de overige aankleeding, den bewerker van
de ganglambrizeering van een nog wei
nig toegepaste, maar effectvolle uitvoe
ring en aan den electricien.
Hiermede ben ik nog niet gekomen aan
het einde van mijn rede, want, evenals dat
ook in de wetboeken het geval is, dient
nog melding te worden gemaakt van de
overgangs- en de slotbepalingen.
Tijdens den verbouw n.1. is aan de
schoolbevolking geheel belangeloos door
de Kerkvoogdij der Nederlandsch Her
vormde Kerk het kerkgebouw voor de les
sen beschikbaar gesteld. We hebben ons
hiermede prachtig gered en een welge
meend woord van dank aan het Kerkbe
stuur, dat zoozeer het „helpt elkander uit
den nood" heeft toegepast, mag niet ach
terwege blijven.
In zijn verdere rede herinnert spr. er
aan, dat de onderwijzers zich in de afge
loopen maanden zeer hebben moeten be
helpen, doch thans schadeloos worden ge
steld. Echter heeft de heer Baas wegens
vertrek eervol ontslag gekregen en is hij
opgevolgd door den heer Van Meerten.
De heer Baas was evenwel bij de plechtig
heid tegenwoordig. Ook de onderwijzeres,
mevr. Van MeertenZuêlen, heeft ons
verlaten, zegt spr., zij heeft een ander
land van belofte gevonden, en is in het
huwelijk getreden met het nieuwe hoofd
der school. Spr. richt enkele vriendelijke
woorden tot het nieuwe schoolhoofd, dankt
daarna den heer Dun voor diens vriend
schappelijke samenwerking met B. en W.
Het is de heer Dun geweest, die den eer
sten stoot heeft gegeven tot den bouw en
die met raad en daad ons steeds terzijde
stond, en verleent tenslotte het woord aan
den heer Dun voor de in gebruikstelling
der nieuwe school.
Rede van den heer Dun.
Gaarne heeft spr. aan het verzoek ge
volg gegeven; hij heeft onder 't hierheen
rijden 'gedacht aan het oude woord: alles
is nieuw geworden, een nieuwe school,
een nieuw hoofd, een nieuw jaar ook. Uit
de groote belangstelling bij deze in ge-
bruikname blijkt wel, aldus de spr., dat
zeer velen met dit feit medeleven. Het kan
ook niet anders; de school neemt een
groote plaats in het leven eener gemeente
in. De ouderen stellen er evenveel belang
in als de jongeren. Immers, niemand on
zer komt in de maatschappij zonder niet
eerst de school te zijn gepasseerd. Toen
indertijd de schooldwang werd inge
voerd, hoorde men daartegen nog al eenig
bezwaar; thans zijn we allen overtuigd hoe
noodig de leerplicht was. En het uiterlijk
eener school is zeker mede van groot be
lang. In dit opzicht is er veel veranderd;
met reuzenschreden zijn we de laatste
jaren vooruitgegaan. Spr. is tegenstander
van schoolpaleizen, maar uit deze school
ziet men, dat met betrekkelijk geringe
middelen veel tot stand kan worden ge
bracht. De gedachte, die bij onze moderne
scholen heerscht, is samen te vatten in
deze woorden: breng licht, vroolijkheid en
mooie kleuren aan, zet er bloemen in.
Het matglas van vroeger is verdwenen;
het is toch niet zoo erg als een kind eens
wordt afgeleid door een kip, die het ziet
voorbij gaan. Integendeel: het kind moet
voelen, dat ook in de school de aanraking
met het leven mogelijk is.
Spr. wijst er op, dat hier met weinig
middelen veel bereikt is. Deze gansche
verbouw kost niet meer dan ongeveer
11.000. Het oude gebouw was op het
noorden; nooit kwam er de zon, in de
nieuwe school is die aanwezig. En wij
weten allen welk een groote factor dit
vormt in het leven der kinderen. Spr. feli
citeert het gemeentebestuur met dit mooie
schoolgebouw, dal- veilig concurreeren kan
met een grootere gemeente. Spr. rient ge-
luk wensch en tot de ouders, wier kinderen
zoo'.n mooie school i;tijgen, tot het onder
wijzend, personeel, waarbij hij een woord
van welkom spreekt tot het nieuwe hoofd,
den heer Van Meerten en mevrouw Van
Meerten gelukwenscht met haar stap. Tot
den heer Baas, dien hij voor zijn onder
wijs dankt. Tenslotte wijst hij er op, dat
een school, wil hij werkelijk goed zijn, ook
naar het innerlijk goed moet zijn. De on
derwijzers hebben zich altijd te realiseeren
welke taak zij hebben, en dat zij een
groote verantwoordelijkheid hebben.
Rede van deu heer Van Meerten.
Het nieuwe hoofd der school, de heer
Van Meerten, richt woorden van dank tot
het gemeentebestuur. De persoonlijkheid
van den onderwijzer speelt in de school
een groote rol. Maar deze is niet maar een
504
773
1040
1610
1991
2312
2858
3209
3539
3795
4107
4360
4683
5054
5223
5607
5866
6057
6578
7174
7715
8004
8330
8678
8898
9258
9624
9920
188
614
871
1130
1691
2085
2334
3027
3238
3607
3954
4175
4387
4809
5110
5264 5266
5671 5680
5893 5907
6071 6109
6584 6606
7229 7239
7836 7838
8115 8121
8371 8376
8739 8759
8915 8990
9299 9303
9642 9730
9921 9928
516
857
1056
1629
2071
2319
2923
3222
3546
3799
4173
4378
4770
5076
36 60
265 325 413
660 712 719
885 901 980
1507 1508 1557
1766 1773 1856
2157 2163 2208
2498 2577 2720
3056 3101 3162 3198
3360 3377 3416 3472
3670 3711 3712 3757
3997 4064 4086 4098
4253 4259 4291 4323
4558 4618 4639 4650
4885 4905 4963 5010
5129 5144 5201 5211
5376 5474 5554 5595
5696 5697 5818 5822
5929 5950 5959 6026
6420 6507 6510 6513
6667 6749 6881 6903
7464 7530 7583 7697
7897 7930 7947 7964
8156 8223 8246 8271
8500 8528 8573 8588
8780 8812 8817 8883
9123 9132 9142 9233
9345 9386 9459 9468
9877 9894 9897 9914
9976
10016 10039 10127 10137 10169 10181 10215
10307 10355 10370 10522 10524 10544 10546
10657 10719 10735 10798 10862 10891 11063
11170 11207 11248 11254 11263 11335 11346
11417 11427 11440 11598 11600 11611 11724
11788 11924 11927 11932 11968 12008 12023
12079 12103 12158 12165 12171 12192 12210
12224 12239 12259 12263 12325 12336 12354
12377 12433 12450 12625 12687 12724 12769
12825 12848 12892 12938 13030 13066 13086
13278 13370 13381 13397 13454 13546 13560
13631 13686 13762 13765 13773 13795 14026
14127 14131 14156 14157 14263 14270 14301
14346 14348 14360 14400 14470 14553 14687
14849 14851 15144 15223 15307 15313 15344
15459 15463 15541 15547 15661 15694 15721
15768 15775 15783 15845 15887 15922 15950
16066 16089 16097 16162 16260 16318 16335
16364 16395 16414 16416 16487 16493 16613
16661 16695 16800 16826 16867 16887 16920
17003 17117 17216 17236 17243 17245 17250
17373 17413 17443 17456 17474 17528 17550
17579 17589 17651 17674 17690 17699 17710
17755 17758 17979 18068 18091 18135 18196
18321 18324 18354 18362 18497 18808 18854
18926 19021 19088 19090 19144 19154 19170
19183 19224 19286 19344 19366 19358 19403
19504 19523 19566 19634 19660 19718 19722
19765 19805 19854 19855 19876 19928 19958
20151 20208 20234 20263 20294 20296 20335
20423 20451 20454 20470 20486 20536 20558
20658 20750 20774 20788 20803 20844 20850
20955 20967
218
616
882
1400
1745
2104
2496
3037
3307
3637
3957
4244
4426
4818
5120
5304
5690
5925
6247
6639
7459
7853
8151
8447
8770
9111
9313
9767
9949
10276
10582
11110
11403
11787
12068
12218
12363
12807
13256
13574
14051
14345
14722
15383
15725
16061
16347
16644
16986
17258
17566
17751
18239
18871
19180
19471
19750
20005
20389
20594
20880
UUUiuuivu 11 c
gen, maar deze verdwijnen, wanneer anes, inrichting van onderwijs, neen, zij vormt
om het met een vakterm te noemen, is be- 00k voor de kinderen een tijdelijk tehuis,
storven. We kunnen gerust zeggen, „dit p;n nu worden in de wet wel allerlei hy-
gebouw kan wedijveren niet menige
school in een groote gemeente, het is een
juweeltje in zijn soort
geënische maatregelen geëischt, maar ner
gens staat, dat een school ook mooi moet
zijn. En dat is deze wel. Daarvoor dankt
I)e ziel van dit alles heb ik nog slechts spr. het gemeentebestuur, den inspecteur,
den architect, de aannemers en de arbei
ders. Aan de ouders geeft spr. de verzeke
ring, dat, waar aan de school niets man
keert, ook het onderwijs in de puntjes zal
zijn verzorgd. Moge de openbare school
even in het voorbijgaan genoemd, n.1. on
zen gemeente-opzichter, den heer De
lijk beestje het kluifje en langzaam, o zoo steeds met de leden van het gemeentebe- groeien en bloeien! zegt spr.
Rede van den heer Baas.
De heer Baas, oud-hoofd der school,
wijst er op, dat in een mooie omgeving
ook een prettige geest moet heerschen, en
onderlinge samenwerking aanwezig moet
zijn tussohen onderwijzers en leerlingen
eenerzijds en onderwijzers en ouders an
derzijds, tusschen gemeente en personeel.
Moge diezelfde samenwerking, zooals die
tot dusver bestond, blijven gehandhaafd!
Ite.
Slotwoord van den Burgemeester.
Burgemeester Breebaart merkt op, dat
dr. Oterdoom plotseling werd weggeroe
pen, toen hü onderweg was naar de plech
tigheid. Wellicht treffen wij hem ten
raadhuize. Spr. zegt dank aan den inspec
teur en de verschillende sprekers; hun
enthousiasme kwam regelrecht uit het
hart, en het gemeentebestuur is daarvoor
gevoelig. Onder dank voor de betoonde
belangstelling wordt de officieele bijeen
komst gesloten. De aanwezigen worden
nog ten raadhuize uitgenoodigd voor een
gezellig samenzijn.
Receptie ten Raadhuize.
In het o zoo gezellige raadzaaltje stond
de snorrende kachel en aan lange tafels
stonden de kopjes thee en de glazen port
en sherry te wachten op de bezoekers. Die
kwamen weldra aanzetten, en het spreek
woord, dat veel makke schapen in een hok
gaan, werd hier bewaarheid. Een van de
dames vond het er „rookerig". Toen zaten
we d'r nog maar vijf minuten in. Maar
met merkwaardig scherpen blik had ieder
mannelijk bezoeker de plaats der sigaren
ontdekt. Wat de Hollander ook laat: niet
het rooken. En steeds maar kwamen er
meer menschen, meer kopjes thee, meer
glazen port. En zoowaar gebakjes ook,
lekkere zoete, en nog lekkerder zoete.
Nu was dit een streng gesloten verga
dering. De pers werd er geduld, maar
mocht niets vertellen van het vele, dat er
gezegd werd. Burgemeester Breebaart
hield al dadelijk een geestig speechje,
waaraan elk officieel cachet ontnomen
was. Maar de zaak werd anders toen dr-.
Oterdoom het woord kreeg. Dat hoorde
nog bij het officieele gedeelte.
Rede dr. Oterdoom.
De schoolarts, dr. Oterdoom van 't Zand,
dan bracht allereerst de gelukwenschen
van hemzelf en den forens-collega over
om dan die felicitatie te onderstreepen,
door te wijzen op dit schitterende school
gebouw. Wat zou de pruik van meester
Pennewip een grooten sprong maken van
verbazing als de meester deze school eens
kon zien, zoo geheel verschillend van dij
in den t^d van Woutertje Pieterse. Wat
moet zij n\rt voor de onder wijzers en kin
deren en vooral voor de ouders een vol
doening schenken! Als schoolarts zegt
spr. tot de ouders: stelt het op zeer hoo-
gen prijs, dat met algemeene stemmen lot
oezen nieuwbouw werd besloten; met el
kaar is het uw plicht te zorgen, dat uw
kinderen dit gebouw waardig worden.
Voor spr. is de taak als schoolarts hier
'n gemakkelijke en aangename, omdat zijn
werk hier op prijs wordt gesteld. Zorgt
gü ervoor, ouders, zegt spr., dat de kinde
ren graag naar school gaan. Streef er
voorts zelf naar ook uw wroning in over
eenstemming te brengen met de sfeer, die
hier in de school heerscht. Misschien
wordt dan te eeniger tijd het werk van
den schoolarts overbodig. Al betreft bet
hier maar een kleine gemeenschap, deze
woorden worden er niet minder in waarde
door. Want grootere gemeenten mogen
een voorbeeld nemen aan het kleine Cai
lantsoog!
Nogmaals de goede samenwerking.
Een geestig speechje van den Burge
meester, een niet minder geestig antwoord
van den Inspecteur om nogmaals te dan
ken voor de goede samenwerking tus
schen dien autoriteit en het gemeentebe
stuur, de wensch 0111 nog vele jaren op
dezelfde wijze met den heer Dun te mo
gen samenwerken.... en koekjes, thee,
wijn en sigaren, gezelligheid en warmte
en stemming en saamhoorigheid, dat was
het slot van dezen voor Cailantsoog zoo
belangrijken dag.
