HIUKN8EIIZ1.
DE DOLENDE JUWEELEN.
N.V. STOOMWASSCHERIJ
„DEN HELDER"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlai\dsch overzicht
60ste JAARGANG
De presidentsverkiezing in Duitschland. - Hen radio
rede van Hindenburg. - Het plan van Tardieu en de
houding van Italië. - De Volkenbondsresoluties over
het Chineesch-Japansch conflict. - Vooruitzichten op
een wapenstilstand te Sjanghai?
Briand f
De organisatie van
de presidentsverkiezing.
in 50 dessins,
Helpt bijtijds.
WILHELMINASTRAAT 63—67
TEL. 524
Onze inrichting staat onder voortdurende cóntroie van
Dr. Ir. H. J. DE WIJS,
Scheik. Ingenieur,
hetgeen voor U een waarborg beteekend
voor een juiste behandeling Uwer wasch
FEUILLETON
HELDERSCHE COURAN
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.Nederl. 0< st en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.Modeblad resp. f0.95,fl.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur; P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
De presidentsverkiezing in Duitsch
land staat nu vlak voor de deur. Morgen
(Zondag) zullen de Duitschers ter stem
bus trekken en dan zal de strijd gestre
den worden tusschen Hindenburg of
Hitier, want daar zal het om gaan. Overal
in Duitschland worden verkiezingsrede
voeringen gehouden, die door duizenden
bezocht worden. Hitier sprak Donderdag
in Keulen, voor een gehoor van zestig
duizend menschen. President Hinden
burg heeft de Radio gebruikt om zijn
rede voor millioenen uit te spreken, of
eigenlijk af te draaien, want Hindenburg
zelf heeft niet voor de microfoon gestaan,
doch er is voor de verschillende zenders
in Duitschland een grammofoonplaat af
gedraaid, waarop de rede van Hinden
burg was vastgelegd.
Ook in ons land hebben Donderdag
avond ongetwijfeld honderden naar de
uitzending geluisterd. Wij ontleenen aan
deze rede, die door een man in de kracht
van zijn leven kon uitgesproken zijn, het
volgende:
Mijn plan was oorspronkelijk geweest
om persoonlijk geheel buiten dezen ver
kiezingsstrijd te blijven, zoo zeide de pre
sident, maar het verloop van dien verkie
zingsstrijd heeft mij genoodzaakt tot in
grijpen, want er zijn zulke onwaarheden
verspreid over de redenen die mij zou
den bewogen hebben een nieuwe candi-
datuur te aanvaarden, dat ik het aan mijn
eigen eer en aan de waarheid verplicht
ben, die onjuistheden recht te zetten. Nie
mand zal een politieke programrede van
mij verwachten. Mijn heele leven is ge
wijd geweest aan den dienst van het va
derland en het volk en dat leven zegt
meer dan de mooiste woorden zouden
kunnen uitwerken.
Ik heb na rijp overleg een nieuwe can-
didatuur aanvaard, omdat ik geloofde
daarmee nogmaals mijn plicht tegenover
het Vaderland te vervullen. Ik zag n.1. het
gevaar dat een partijman van uiterst
rechts of mogelijk zelfs van uiterst links
bij de tweede stemming zou gekozen zijn
als ik mijn candidatuur zou hebben inge
trokken. Maar de verkiezing van een par
tijman, die dus feitelijk de meerderheid
van het Duitsche volk tegen zich zou heb
ben, zou ons vaderland in groote binnen-
en buitenlandsche moeilijkheden bren
gen, zoodat die verkiezing voorkomen
diende te worden.
Men heeft mij verkeerd begrepen en
verkeerd beoordeeld en onder die „men"
bevinden zich helaas ook oude front-ka
meraden, maar hoezeer mij dat ook spijt,
ik wordt liever aangevallen en miskend,
dan dat ik ons Duitsche volk, dat in de
laatste 15 jaar al zoo oneindig veel heeft
doorgemaakt, aan een nieuwen binnen-
landschen oorlog zou blootstellen als ik
dien verhinderen kan.
Wie mij niet kiezen wil, moet het laten,
zoo eindigde hij zijn rede. Iedereen moet
In volkomen vrijheid zijn stem uitbren
gen, maar het zelfde verantwoordelijks-
gevoel en besef dat mij in den oorlog be
zield heeft tot het bittere einde, dat mij
het overwonnen leger weer geordentï
naar huis heeft doen zenden, dat zelfde
gevoel bezielt mij ook op dit oogenblik
nog en het is de reden dat ik mijn laatste
krachten nog eenmaal in dienst wil stel
len van het Duitsche volk. Dat is het
eenige en waarachtige doel van mijn
canaidatuur.
Over het plan-Tardieu hebben wij Don
derdag al een en ander geschreven, terwijl
er in hetzelfde nummer een artikel aan
werd gewijd waarin öe onzuivere motieven
van Tardieu aan de kaak werden gesteld
De „Nw. Rott. Crt." schrijft nu o. m over
dit plan:
Tardieu is een doortastend man. Het is
echter niet voldoende alleen doortastend
te zijn; men moet ook resultaten daarmee
bereiken; anders schept men sechts on
rust.
De oude wonde. Het gevold van De
Valera's verkiezing).
„Ik lieb één voet. waarmee 'ik loopen
kan, en de andere, die zich nauwelijks kan
bewegen" en nu is het ook nog de arm.
Tardieu heeft nu zijn bijzondere belang
stelling gewijd aan een probleem, waarvan
hij de rijpheid voor een oplossing schijnt
te hebben overschat. Slaagde hij in zijn
streven, dan had heel Europa reden om
hem dankbaar te zijn. Het is echter reeds
gebleken, dat zijn optimisme in dit op
zicht te groot was. Wij hebben het oog op
zijn plan betreffende een Donaufederatie.
Die plannen zijn gezond, mits werkelijk
die federatie het eenige doel er van is en
Tardieu niet de bijgedachte heeft aan een
politieke pro-Fransche lokformatie. Maar
het zün plannen, die jaren voor de uitvoe
ring zouden eischen. Het is een pan-
Europa probleem in het klein. De landen,
die vóór 1918 voor een groot gedeelte nog
een oeconomische eenheid vormden, zijn
sedert dien vooral oeconomiseh ver uit el
kaar gegaan.
Het bewijs, dat Tardieu's optimisme te
groot was, leverden zün beschouwingen
in de Fransche Kamer over de houding
van Italië. Hii heeft gemeend te kunnen
spreken van de sympathie van Italië voor
het plan. Gelijktijdig verscheen een Ita-
liaansch memorandum, dat in den welwil-
lendsten vorm uiting geeft aan het wan
trouwen tegen de bedoelingen van Tardieu
met de Donau-federatie.
Italië wijst er on, dat het zelf het eerst
na den oorlog zorg getoond heeft voor het
lot van Oostenrijk en andere Donaustaten,
blijkbaar daarmee aanduidend, dat er geen
reden is om Italië te beschouwen als een
volgeling van een'Fransch initiatief. Het
wüst on het bijzonder kritieke in de po
sitie van Oostenrijk en het gevaarlijke in
de positie van Hongarije en herinnert aan
hetgeen Italië neg in den laatsten tijd door
zijn handelsverdragen daarvoor heeft ge
daan.
Italië komt met een voorstel dat he'«
plan zijn giftanden moet uittrekken.
Frankrijk, Duitschland, Italië en Enge
land moeten aan de onderhandelingen
deelnemen en verder de staten die het
meest kunnen bijdragen tot het economi
sche herstel van het Donaubekken. Geen
samenwerking onder Fransche leiding dus
en vooral geen groepsvorming tegenove1
Duitschland.
Wij gelooven niet besluit het blad dit
artikel dat dit antwoord overeenkom;
met hetgeen Tardieu had gehoopt. Mei
zou het veeleer een koud stortbad kunnen
noemen.
De Volkenbondsresoluties over het Chi
neeseh-Japansch conflict. De commissii
der Assemblee van den Volkenbond, die
belast was met de opstelling van de reso
luties in het Chineech-Japansche conflict
heeft haar taak volbracht en algemeen
wordt erkend, dat zij die goed en moed ie
volbracht heeft schrijft de ster-corr.
De resóluties zijn zoo krachtig uitge
vallen als men met redelijkheid .verwach
ten mocht. Als de algemeene commissie
deze resolutie goedkeurt, valt aan de aan-j
neming door de Volkenbondsvergadering.
niet meer te twijfelen.
In de resolutie wordt gezegd dat beslo
ten wordt tot instelling van een commis
sie van 19 leden, die de regeling van het
conflict verder zal behandelen. Deze com
missie moet zoo spoedig mogelijk aan de
V.B.-vergad%°ring rapport uitbrenger
over de staking der vijandelijkheden en
het terugtrekken der Japansche troepen.
Het terugtrekken der Japansche troepen
moet zich ook tot Mandsjoerije uitstrek
ken. Eventueel zal advies gevraagd wor
den aan het Haagsche Hof.
De bepalingen van het handvest wor
den in alle scherpte gehandhaafd voor
zoover dan door China geëischt kan wor
den nu dit geen beroep heeft gedaan op
artikel 16, dat feitelijk alleen van toe
passing is als' een oorlogstoestand is in-
ADVERTENTIËN;
20 ct. per regel (galjurd). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4ct.
het pact-Kellogg een aansluiting bij den
brief van Stimson.
De vooruitzichten op een werkelijke en
definitieve beëindiging der vijandelijk
heden tusschen Japanners en Chineezen
te Sjanghai, zijn de laatste twee dagen
belangrijk toegenomen. Nadat van Ja
pansche zijde verklaard is, dat men be
reid is tot onderhandelen over staking
der vijandelijkheden op -den grondslag
van de Volkenbondsvoorstelien, is men
ook van Chineesche zijde tot onderhan
delen bereid. De Chineezen stellen daar
bij de volgende voorwaarden:
1- De onderhandelingen moeten be
perkt blijven tot het staken der vijande
lijkheden en het volledige terugtrekken
der Japansche troepen.
2. Het terugtrekken der Japansche
troepen zal moeten geschieden zonder dat
daaraan bepaalde voorwaarden verbon
den zullen mogen worden.
Inmiddels vinden nog steeds op ver
schillende punten van het front gevech
ten plaats, hoewel deze in omvang afne
men. Tegelijkertijd doet een gerucht de
ronde, dat de Japanners in den Kwinsan-
sector een nieuwen aanval zouden voor
bereiden.
300.000 franken voor de begra
fenis van Briand.
De Fransche Kamer heeft Donderdag
morgen met de stemmen der communis
ten tegen een crediet van 300.000 franken
toegestaan voor de begrafenisplechtig
heid van Briand.
Het défilé.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Parijs meldde Donderdagavond:
Duizenden zün in de woning van Briand
langs het stoffelyk overschot getrokken
en duizenden hebben hem vandaag in zün
departement de laatste eer bewezpn. In
zijn huis betrof het een hulde aan zyn
persoon en in het departement aan zyn
politieken invloed. Aan het particulier
adres stonden de kleine kamers voor
ieder open. Men was er in zijn intimiteit.
De orde behoefde daar ternauwernood
gehandhaafd te worden. Men stond er ver
stomd over de eenvoudige omstandig
heden, waarin deze man leefde. Toen een
wacht van medewerkers en oud-strijders
bij het stoffelijk overschot stond opge
steld, was de kamer bijna vol. Het bezoek
van den Duitschen gezant heeft zeer de
aandacht getrokken. Met een vliegtuig
was hij uit Berlyn gekomen. In de Kamer
hoorde hij staande de toespraken ter eere
van den doode aan. In het sterfhuis
bracht hij een bos viooltjes mee. Tusschen
de 2000 en 3000 van zulke boeketjes zyn
er om het ontzielde lichaam heen gelegd.
Dit geschiedde meest door eenvoudige
menschen. Middelerwijl stapelden zich
telegrammen van hulde en leedwezen op.
Een bijzonder karakter droeg dat van een
gemeente van 150 menschen van wie er
35 in den oorlog sneuvelden. Vele men
schen schreven op het register eenige
woorden achter hun naam en die van moe
ders van oud-strijders zouden Briand het
meest gewaardeerd hebben. Den gehee-
len middag heeft het défilé aan de Quai
d'Orsay voortgeduurd. In de groote zaal
met hét uurwerk, die als chapelle ardente
was ingericht, hebben zich sedert den
oorlog de belangrijkste plechtigheden in
de internationale orde van dingen afge
speeld. Het laatst vergaderde er in De
cember de Raad van den Volkenbond
over het Japansch-Chineesche geschil.
Hier stond de kist opgesteld tegen een
reusachtige eikenkrans met de nationale
kleuren. In de zaal heerschte een gedemp
te gloed. Alleen de lampen ter zyde brand
den in zwarte lamfers. De geheele ruimte
droeg een tooi van zwart fluweel met zil
veren rand. Op de kist was een zilveren
kruisbeeld neergelegd. De menigte liet
zich als een kudde leiden. In de omgeving
werd nauwelijks en dan nog fluisterend
gesproken. Veel vrouwen en kinderen
waren er bij. De auto's gleden zonder ge
rucht te maken voorbij.
Tusschen 12.30 u. en 17 u. zijn Donder
dag 10.000 menschen voorbij de kist van
Briand gegaan, die in het departement
van buitenlandsche zaken was opgesteld.
I)e uitslag wordt Zondagnacht'
om 1 a 2 uur verwacht.
Voor de aanstaande verkiezing van den j
rijkspresident zijn in het geheele Duitsche
rijk niet minder dan 68.000 stembureaux
ingericht. In deze bureaux zullen de kie
zers Zondag van 9 uur 's ochtends tot 6
uur 's middags hun stem kunnen uitbren
gen. Prof. dr. Wagemann, de directeur
van den statistischen dienst van het rijk,
is, zooals gewoonlyk, ook ditmaal aange
wezen tot algemeen leider van de verkie
zingen. Op zijn bureau zullen Zondag
avond zoowel telegrafisch als telefonisch
de resultaten uit de 35 kieskringen van
het rijk binnenkomen. Men zal het daar
natuurlijk flink druk hebben, maar lang
niet zoo druk als bijvoorbeeld bij de ver-1
kiezingen voor den Rijksdag. Men heeft
thans het aantal op vyf personen uitge
brachte stemmen op te tellen. De lastige
verdeeling van de mandaten bij parlemen
taire verkiezingen, die zooveel tijd vergt,
is ditmaal niet aan de orde. Prof. Wage
mann zal daarom Zondag door tien of
twaalf beambten worden terzyde gestaan.
Van 8 uur Zondagavond af zullen de
resultaten per radio reeds worden ver
kleur-echt, - wasch-echt,
55 per el.
Verkrijgbaar by:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
spreid en men vermoedt algemeen, dat het
definitieve resultaat van de stemming
tusschen 1 en 2 uur 's nachts bekend zal
zijn.
DE VALERA'S EERSTE
PEGEERIXGSDAAD.
Invrijheidstelling van politieke
gevangenen.
De nieuwe Iersche minister van justitie
heeft op last van president de Valera
Donderdag 20 politieke gevangenen in
vrijheid gesteld, die door de onder Cos-
grave's bewind vorig jaar ingestelde rni-
Utaire rechtbank tot beteugeling van poli
tieke onlusten tot vrijheidsstraffen van 6
maanden tot 2 jaar veroordeeld waren.
Tevens heeft de minister in de Dail mee
gedeeld, dat de regeering het allereerst
een voorstel zal indienen tot opheffing
van die speciale rechtbank, waarbij zich
dan een amnestie voor alle tot dusver
door haar veroordeelden zou aansluiten.
Naar aanleiding van de Goethe-
herdenking.
„Mijnheer de geheimraad". Caricatuur van
den bekenden Engelschen romancier
Thackerag óver Goethe. 1830.
getreden. De resoluties hebben dan ook
algemeene bevrediging gewekt, vooral!
ook in het Amerikaansche kamp der ont-l
wapeningsconferentie. De Amerikanen j
zien in de bepaling, dat de verdragen
onder druk van militaire acties tot stand
gekomen, niet zullen kunnen worden er-i
kend en bovendien in de verwyzing naar
door
K. R. G. BROWNE.
*0)
Maar na die halve minuut kreeg ze
opeens het gebruik van haar ledematen
terug. Ze sprong op de deur af, gooide
er zich met kracht tegen aan, trok en
wrikte aan den knopMaar de deur
al was zy als zoodanig geen meesterwerk'
weerstond kordaat al haar aanvallen.
Daarbij ging zy naar binnen open en
toen na een kwart minuut mishandeling
de knop verder voor het genoegen be
dankte en zich van de rest afscheidde,
moest Carmencita deze manier als abso
luut hopeloos opgeven.
Ze schoot op het raam af, waardoor
tjeorge M. A. Carr eenige uren tevoren
zyn oneervol exit gemaakt had en keek
l!i 1" ^enige res,lltaat, was een glimp,
heel in de verte, van het onberispelijke
achteraanzicht van Fanshawe-Smith en
een gezicht in vogelvlucht 0p den dop
hoed van Mr. Edward Byng, die de
eigenaar geleund tegen de be
wuste waterton kauwgom stond te kauwen
of zyn leven ervan afhing.
Met een kleur van drift een emotie,
die haar buitengewoon goed stond ging
Carmencita een pas achteruit en dwong
zich tot rustig en geregeld denken. Ze
moest uit die kamer zien te komen, dat
stond vast. Maar hoe? De terugkeer van
Mrs. Turtle of van Mrs. Turtle's echt
vriend van waar-ze-dan-ook-mochten-zyn,
zou haar invrijheidstelling en voor
handlanger Edward, het begin van een
reeks moeilijkheden beteekenen. Maar die
gelukkige gebeurtenis kon nog uren op
zich laten wachten en het was beslist
noodzakelijk dat zij vrij kwam vóór Fans
hawe-Smith er radicaal met den buit van
verschrikte uitdrukking. Hy' ging nog vijl
stappen achteruit en keek bezorgd om
zich heen, want het kreunen en steunen
ging nu zoo energiek crescendo, dat er
spoedig ingegrepen moest worden of het
heele dorp kwam eraan te pas. Maar hoe
kon hij ingrijpen, als hij de oorzaak van
dat kreunen niet wist?
Edward gaf zijn dophoedje een zetje
naar voren en be-krabde zenuwachtig zijn
kogelvormig achterhoofd. Hy' bezat niet
bepaald een schitterend intellect en zijn
vermogen om conclusies te trekken was
nihil; dus kwam het niet bij hem op om
door ging. De deur was niet in beweging i de echtheid van die verschrikkelijke ge-
te krijgen en een exit langs den weg, dien luiden in twijfel te trekken. Waarom zon
George haar getoond had, trok haar niet
bepaald aan.
Na vijf minuten wikken en wegen be
sliste ze, dat dit een geval voor een stra
iemand kreunen zoo redeneerde hij
als die iemand geen reden had om te
kreunen? Misschien dat de gevangene,
van woede of verdriet te oordeelen
tegische behandeling was. Dus ging ze op naar wat hy' van haar gezien had, zou het
den rand van het bed zitten en staarde I wel van woede geweest zijn een zenuw
nadenkend naar den rand van het kar- j toeval gekregen had! Of dat ze verblind
pet. Opeens verhelderde haar geheele ge
zicht; ze keerde zich naar het raam, gooi
de haar hoofd in haar nek en begon aan
een serie kreunen en steunen-om-er-koud-
van-te-worden, afgewisseld zoo nu en dan
met een zwak, maar niet tè zwak
„Help!"
Bij den eersten kreet van „help** sprong
Mr. Edward Byng van zijn regenton en
slikte zijn kauwgom in. Toen het kreunen
doorging, ging hij een half dozijn stap
pen achteruit, keek naar omhoog en luis
terde. Er was niets te zien, maar de be
angstigende geluiden, die door het raam
naar buiten kwamen spraken van een
door tranen-van-onmacht, gestruikeld was
en zich aan een scherpen hoek van een
van de meubels bezeerd had! Of dat ze, J
heelemaal buiten westen doordat al haar;
plannen op niets waren uitgeloopen, be
zig was zelfmoord te plegen111
By die gedachte werd Edward zoo
ver mogelyk! wit om zyn neus. Hij
keerde zich een halven draai om, gedre-
ven naar een plotseling verlangen naar
de tegenwoordigheid van Fanshawe-1
Smith of, als 't moest, Alfred. Maar op
hetzelfde oogenblik bereikte een onge
woon luid en benauwd kreunen zijn ooi
en dus draaide hij zich weer terug, om de
menschelük wezen in den hoogsten nood. belendende huisjes bezorgd te inspecte*
ijn verweerd kogelgezicht kreeg een ren. Er vertoonde zich niemand; niemand
scheen de geluiden te hooren; 't leek wel
of hij en die juffrouw met de appelflauw
te alleen op de wereld waren 1 Daar be
gon het kreunen weer, en daar had je één,
nee, tweemaal dat halfgesmoorde grieze
lige geroep: „help! help!".
Edward begreep dat het zyn plicht was
om naar boven te gaan en een onderzoek
in te stellen.
Aarzelend deed bij een stap in de rich
ting van het huisje. Op hetzelfde oogen
blik kwam er door den open rechthoek
van het raam een kreun, vergeleken waar
bij de andere kreunen kinderspel geweest
waren; een lang-uitgehaald geweeklaag
van het een-koude-rilling-langs-je-rug en
je-haar-te-berge-genre die aangroeide tot
een jammerkreet van een verloren ziel.
en toen, opeens, met een benauwden, reu
telenden snik afbrak!.Daarna bleef
het stil, beklemmend, „onheimisch" stil.
„Genade!!" hijgde Edward.
Hij galoppeerde op het huisje af, dook
de deur in, joeg de trap op, tastte naar
den sleutel, draaide hem om, gooide de
deur open en vloog naar binnen, vast
overtuigd dat hy' iets verschrikkelijks te
aanschouwen zou krijgen. Maar toen hii,
hygend, transpireerend, met uitpuilöndej
ooken die, op zoek naar het „lijk ang
stig rondzwierven bü het voeteinde van
het bed stond, kwam Miss Milligan
triomfantelijk uit haar schuilhoek achter
de deur te voorschijn, legde haar kleine,
maar zeer spierkrachtige hand tusschen
zijn schouderbladen en duwde, duwde zoo
hard ze kon. Met een onwelluidenden
kreet die op het janken van een verbaas
den hond leek, schoot Edward half schui
felend, half suilend vooruit, botste tegen
de waschtafel op en greep zich in een
poging om zich staande te houden, aan
j dat meubelstuk vast. De waschtafel, die
door haar geamputeerden voorpoot niet
in een staat verkeerde, om zoo'n behan
deling te overleven, wankelde heftig, sloeg
om en sleurde hem mee. En terwijl hy
half-versuft door de lawine van aarde
werk die op zijn hoofd terecht kwam, nog
op den grond lag, werd de deur dichtge
slagen en de sleutel, met een aanmatigen
den „klik" omgedraaid....
Buiten op het portaal bleef Carmencita
staan om haar hoed recht te zetten of
beter, 0111 hem te zetten onder den hoek
door de mode voorgeschreven .Daarna in
specteerde ze zichzelf, kwam tot de ont
dekking, dat de eenige „blessure" die ze
bij dit avontuur opgeloopen had een lich
telijk rauwe keel was het gevolg van
vel en serieus kreunen en haastte zich
de trap af. Mr. Edward Byng was ver
geten. Ze was vervuld van slechts één
gedachte: Fanshawe-Smith ter-verant
woording-roepen vóórdat hij er met den
buit vandoor ging.
Maar ze was de trap nog niet af of ze
kreeg het volgende bewijs, dat de Voor
zienigheid niet onverdeeld op haar hand
was. Door het raampje boven de deur zag
ze namelijk een groote groene auto, be
stuurd door Mr. Alfred Byng, die den weg
naar Yeobury kwam afryden. Daar de
ongesteldheid van de magneet mindei
serieus gebleken was dan Alfred oor
spronkelijk had gedacht,had hij zijn huis
onverwijld „bereid" en kwam nu, over
eenkomstig de bevelen van zy'n chef, zijn
andere helft ophalen. Hij stopte voor het
witte tuin-hekje, sprong uit de auto en
Wacht niet, tot gij te bed moet blijven door
scherpe of voortdurende pijnen in den rug,
waterzuchtige zwellingen der ledematen of
onder de oogen, rheumatische pijnen onna
tuurlijk uitzicht der urine, pijnlijke loozing of
voortdurende aandrang tot loozing.
Begin onmiddellijk bij de eerste kenteeke-
nen met het gebruik van Foster's Rugpijn
IPilKn. Want zoo lang de in de lendenen ge
legen organen door verzwakking niet de ver
giftige onzuiverheden uit het bloed filtreeren
en verder uit het lichaam verwijderen, kunt
gij niet gezond worden.
Foster's Rugpijn Pillen werken recht
streeks op deze verzwakte organen, heelen
en versterken deze, en verschaffen zoodoende
behoorlijk gezuiverd, rijk en gezond bloed aan
alle deelen van het lichaam. En dan bestaat
geen verder gevaar voor rheumatiek, water
zucht, ischias, rugpijn, spit en gruis.
Bij alle drogisten enz. f 1.75 per flacon.
schreed met ferme schreden het pad naar
de bewuste groene huisdeur, die half
open stond, op.
Carmencita ging zich te buiten aan een
kort onvrouwelijk, maar zeer opluchtend
woord en verdween achter de open deur.
Van uit haar schuilplaats hoorde ze
Alfred naderbij komen, hoorde ze hoe hij
vlak voor de stoep bleef staan, alsof hij
niet recht wist, wat te doen. De reden
hiervan was, dat Fanshawe-Smith zeer
positief gezegd had, dat Edward in den
tuin des veldwachters patroilleerde, en in
den heelen tuin was geen Edward te
zien! Dus verhief hy zijn stem ein praaide:
„Hallo, Ted!"
Er kwam geen antwoord. Alfred wilde
juist een tweede poging doen, toen zijn
aandacht getrokken werd door vreemd
soortige geluiden, die uit de bewuste ka.
mer, één hoog, schuin boven de huisdeur
schenen te komen. Hij luisterde en kreeg
het volgende le hooren: een half dozyn
harde slagen, alsof in een kleine ruimte
al het aanwezige aardewerk door een
verwoed iemand aan diggels gegooid
werd. een serie kraak-knap-scheur-
geluiden, zooals men te hooren zou krijgen
als genoemd verwoed iemand zich bijvoor
beeld van onder een waschtafel probeer
de uit te werken en de stem van Edward
in een soort recitatief, dat getuigenis af
legde zoowel van den prikkelbaren staat
van zijn humeur als van de volmaakt
heid van zijn vocabulaire als het erop aan
kwam die prikkelbaarheid onder woor
den te brengen.
(Wordt vervolgd).