HIUKN8EIIZ1. DE DOLENDE JUWEELEN. N.V. STOOMWASSCHERIJ „DEN HELDER" NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlai\dsch overzicht 60ste JAARGANG De presidentsverkiezing in Duitschland. - Hen radio rede van Hindenburg. - Het plan van Tardieu en de houding van Italië. - De Volkenbondsresoluties over het Chineesch-Japansch conflict. - Vooruitzichten op een wapenstilstand te Sjanghai? Briand f De organisatie van de presidentsverkiezing. in 50 dessins, Helpt bijtijds. WILHELMINASTRAAT 63—67 TEL. 524 Onze inrichting staat onder voortdurende cóntroie van Dr. Ir. H. J. DE WIJS, Scheik. Ingenieur, hetgeen voor U een waarborg beteekend voor een juiste behandeling Uwer wasch FEUILLETON HELDERSCHE COURAN Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.Nederl. 0< st en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f0.95,fl.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur; P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. De presidentsverkiezing in Duitsch land staat nu vlak voor de deur. Morgen (Zondag) zullen de Duitschers ter stem bus trekken en dan zal de strijd gestre den worden tusschen Hindenburg of Hitier, want daar zal het om gaan. Overal in Duitschland worden verkiezingsrede voeringen gehouden, die door duizenden bezocht worden. Hitier sprak Donderdag in Keulen, voor een gehoor van zestig duizend menschen. President Hinden burg heeft de Radio gebruikt om zijn rede voor millioenen uit te spreken, of eigenlijk af te draaien, want Hindenburg zelf heeft niet voor de microfoon gestaan, doch er is voor de verschillende zenders in Duitschland een grammofoonplaat af gedraaid, waarop de rede van Hinden burg was vastgelegd. Ook in ons land hebben Donderdag avond ongetwijfeld honderden naar de uitzending geluisterd. Wij ontleenen aan deze rede, die door een man in de kracht van zijn leven kon uitgesproken zijn, het volgende: Mijn plan was oorspronkelijk geweest om persoonlijk geheel buiten dezen ver kiezingsstrijd te blijven, zoo zeide de pre sident, maar het verloop van dien verkie zingsstrijd heeft mij genoodzaakt tot in grijpen, want er zijn zulke onwaarheden verspreid over de redenen die mij zou den bewogen hebben een nieuwe candi- datuur te aanvaarden, dat ik het aan mijn eigen eer en aan de waarheid verplicht ben, die onjuistheden recht te zetten. Nie mand zal een politieke programrede van mij verwachten. Mijn heele leven is ge wijd geweest aan den dienst van het va derland en het volk en dat leven zegt meer dan de mooiste woorden zouden kunnen uitwerken. Ik heb na rijp overleg een nieuwe can- didatuur aanvaard, omdat ik geloofde daarmee nogmaals mijn plicht tegenover het Vaderland te vervullen. Ik zag n.1. het gevaar dat een partijman van uiterst rechts of mogelijk zelfs van uiterst links bij de tweede stemming zou gekozen zijn als ik mijn candidatuur zou hebben inge trokken. Maar de verkiezing van een par tijman, die dus feitelijk de meerderheid van het Duitsche volk tegen zich zou heb ben, zou ons vaderland in groote binnen- en buitenlandsche moeilijkheden bren gen, zoodat die verkiezing voorkomen diende te worden. Men heeft mij verkeerd begrepen en verkeerd beoordeeld en onder die „men" bevinden zich helaas ook oude front-ka meraden, maar hoezeer mij dat ook spijt, ik wordt liever aangevallen en miskend, dan dat ik ons Duitsche volk, dat in de laatste 15 jaar al zoo oneindig veel heeft doorgemaakt, aan een nieuwen binnen- landschen oorlog zou blootstellen als ik dien verhinderen kan. Wie mij niet kiezen wil, moet het laten, zoo eindigde hij zijn rede. Iedereen moet In volkomen vrijheid zijn stem uitbren gen, maar het zelfde verantwoordelijks- gevoel en besef dat mij in den oorlog be zield heeft tot het bittere einde, dat mij het overwonnen leger weer geordentï naar huis heeft doen zenden, dat zelfde gevoel bezielt mij ook op dit oogenblik nog en het is de reden dat ik mijn laatste krachten nog eenmaal in dienst wil stel len van het Duitsche volk. Dat is het eenige en waarachtige doel van mijn canaidatuur. Over het plan-Tardieu hebben wij Don derdag al een en ander geschreven, terwijl er in hetzelfde nummer een artikel aan werd gewijd waarin öe onzuivere motieven van Tardieu aan de kaak werden gesteld De „Nw. Rott. Crt." schrijft nu o. m over dit plan: Tardieu is een doortastend man. Het is echter niet voldoende alleen doortastend te zijn; men moet ook resultaten daarmee bereiken; anders schept men sechts on rust. De oude wonde. Het gevold van De Valera's verkiezing). „Ik lieb één voet. waarmee 'ik loopen kan, en de andere, die zich nauwelijks kan bewegen" en nu is het ook nog de arm. Tardieu heeft nu zijn bijzondere belang stelling gewijd aan een probleem, waarvan hij de rijpheid voor een oplossing schijnt te hebben overschat. Slaagde hij in zijn streven, dan had heel Europa reden om hem dankbaar te zijn. Het is echter reeds gebleken, dat zijn optimisme in dit op zicht te groot was. Wij hebben het oog op zijn plan betreffende een Donaufederatie. Die plannen zijn gezond, mits werkelijk die federatie het eenige doel er van is en Tardieu niet de bijgedachte heeft aan een politieke pro-Fransche lokformatie. Maar het zün plannen, die jaren voor de uitvoe ring zouden eischen. Het is een pan- Europa probleem in het klein. De landen, die vóór 1918 voor een groot gedeelte nog een oeconomische eenheid vormden, zijn sedert dien vooral oeconomiseh ver uit el kaar gegaan. Het bewijs, dat Tardieu's optimisme te groot was, leverden zün beschouwingen in de Fransche Kamer over de houding van Italië. Hii heeft gemeend te kunnen spreken van de sympathie van Italië voor het plan. Gelijktijdig verscheen een Ita- liaansch memorandum, dat in den welwil- lendsten vorm uiting geeft aan het wan trouwen tegen de bedoelingen van Tardieu met de Donau-federatie. Italië wijst er on, dat het zelf het eerst na den oorlog zorg getoond heeft voor het lot van Oostenrijk en andere Donaustaten, blijkbaar daarmee aanduidend, dat er geen reden is om Italië te beschouwen als een volgeling van een'Fransch initiatief. Het wüst on het bijzonder kritieke in de po sitie van Oostenrijk en het gevaarlijke in de positie van Hongarije en herinnert aan hetgeen Italië neg in den laatsten tijd door zijn handelsverdragen daarvoor heeft ge daan. Italië komt met een voorstel dat he'« plan zijn giftanden moet uittrekken. Frankrijk, Duitschland, Italië en Enge land moeten aan de onderhandelingen deelnemen en verder de staten die het meest kunnen bijdragen tot het economi sche herstel van het Donaubekken. Geen samenwerking onder Fransche leiding dus en vooral geen groepsvorming tegenove1 Duitschland. Wij gelooven niet besluit het blad dit artikel dat dit antwoord overeenkom; met hetgeen Tardieu had gehoopt. Mei zou het veeleer een koud stortbad kunnen noemen. De Volkenbondsresoluties over het Chi neeseh-Japansch conflict. De commissii der Assemblee van den Volkenbond, die belast was met de opstelling van de reso luties in het Chineech-Japansche conflict heeft haar taak volbracht en algemeen wordt erkend, dat zij die goed en moed ie volbracht heeft schrijft de ster-corr. De resóluties zijn zoo krachtig uitge vallen als men met redelijkheid .verwach ten mocht. Als de algemeene commissie deze resolutie goedkeurt, valt aan de aan-j neming door de Volkenbondsvergadering. niet meer te twijfelen. In de resolutie wordt gezegd dat beslo ten wordt tot instelling van een commis sie van 19 leden, die de regeling van het conflict verder zal behandelen. Deze com missie moet zoo spoedig mogelijk aan de V.B.-vergad%°ring rapport uitbrenger over de staking der vijandelijkheden en het terugtrekken der Japansche troepen. Het terugtrekken der Japansche troepen moet zich ook tot Mandsjoerije uitstrek ken. Eventueel zal advies gevraagd wor den aan het Haagsche Hof. De bepalingen van het handvest wor den in alle scherpte gehandhaafd voor zoover dan door China geëischt kan wor den nu dit geen beroep heeft gedaan op artikel 16, dat feitelijk alleen van toe passing is als' een oorlogstoestand is in- ADVERTENTIËN; 20 ct. per regel (galjurd). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4ct. het pact-Kellogg een aansluiting bij den brief van Stimson. De vooruitzichten op een werkelijke en definitieve beëindiging der vijandelijk heden tusschen Japanners en Chineezen te Sjanghai, zijn de laatste twee dagen belangrijk toegenomen. Nadat van Ja pansche zijde verklaard is, dat men be reid is tot onderhandelen over staking der vijandelijkheden op -den grondslag van de Volkenbondsvoorstelien, is men ook van Chineesche zijde tot onderhan delen bereid. De Chineezen stellen daar bij de volgende voorwaarden: 1- De onderhandelingen moeten be perkt blijven tot het staken der vijande lijkheden en het volledige terugtrekken der Japansche troepen. 2. Het terugtrekken der Japansche troepen zal moeten geschieden zonder dat daaraan bepaalde voorwaarden verbon den zullen mogen worden. Inmiddels vinden nog steeds op ver schillende punten van het front gevech ten plaats, hoewel deze in omvang afne men. Tegelijkertijd doet een gerucht de ronde, dat de Japanners in den Kwinsan- sector een nieuwen aanval zouden voor bereiden. 300.000 franken voor de begra fenis van Briand. De Fransche Kamer heeft Donderdag morgen met de stemmen der communis ten tegen een crediet van 300.000 franken toegestaan voor de begrafenisplechtig heid van Briand. Het défilé. De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Parijs meldde Donderdagavond: Duizenden zün in de woning van Briand langs het stoffelyk overschot getrokken en duizenden hebben hem vandaag in zün departement de laatste eer bewezpn. In zijn huis betrof het een hulde aan zyn persoon en in het departement aan zyn politieken invloed. Aan het particulier adres stonden de kleine kamers voor ieder open. Men was er in zijn intimiteit. De orde behoefde daar ternauwernood gehandhaafd te worden. Men stond er ver stomd over de eenvoudige omstandig heden, waarin deze man leefde. Toen een wacht van medewerkers en oud-strijders bij het stoffelijk overschot stond opge steld, was de kamer bijna vol. Het bezoek van den Duitschen gezant heeft zeer de aandacht getrokken. Met een vliegtuig was hij uit Berlyn gekomen. In de Kamer hoorde hij staande de toespraken ter eere van den doode aan. In het sterfhuis bracht hij een bos viooltjes mee. Tusschen de 2000 en 3000 van zulke boeketjes zyn er om het ontzielde lichaam heen gelegd. Dit geschiedde meest door eenvoudige menschen. Middelerwijl stapelden zich telegrammen van hulde en leedwezen op. Een bijzonder karakter droeg dat van een gemeente van 150 menschen van wie er 35 in den oorlog sneuvelden. Vele men schen schreven op het register eenige woorden achter hun naam en die van moe ders van oud-strijders zouden Briand het meest gewaardeerd hebben. Den gehee- len middag heeft het défilé aan de Quai d'Orsay voortgeduurd. In de groote zaal met hét uurwerk, die als chapelle ardente was ingericht, hebben zich sedert den oorlog de belangrijkste plechtigheden in de internationale orde van dingen afge speeld. Het laatst vergaderde er in De cember de Raad van den Volkenbond over het Japansch-Chineesche geschil. Hier stond de kist opgesteld tegen een reusachtige eikenkrans met de nationale kleuren. In de zaal heerschte een gedemp te gloed. Alleen de lampen ter zyde brand den in zwarte lamfers. De geheele ruimte droeg een tooi van zwart fluweel met zil veren rand. Op de kist was een zilveren kruisbeeld neergelegd. De menigte liet zich als een kudde leiden. In de omgeving werd nauwelijks en dan nog fluisterend gesproken. Veel vrouwen en kinderen waren er bij. De auto's gleden zonder ge rucht te maken voorbij. Tusschen 12.30 u. en 17 u. zijn Donder dag 10.000 menschen voorbij de kist van Briand gegaan, die in het departement van buitenlandsche zaken was opgesteld. I)e uitslag wordt Zondagnacht' om 1 a 2 uur verwacht. Voor de aanstaande verkiezing van den j rijkspresident zijn in het geheele Duitsche rijk niet minder dan 68.000 stembureaux ingericht. In deze bureaux zullen de kie zers Zondag van 9 uur 's ochtends tot 6 uur 's middags hun stem kunnen uitbren gen. Prof. dr. Wagemann, de directeur van den statistischen dienst van het rijk, is, zooals gewoonlyk, ook ditmaal aange wezen tot algemeen leider van de verkie zingen. Op zijn bureau zullen Zondag avond zoowel telegrafisch als telefonisch de resultaten uit de 35 kieskringen van het rijk binnenkomen. Men zal het daar natuurlijk flink druk hebben, maar lang niet zoo druk als bijvoorbeeld bij de ver-1 kiezingen voor den Rijksdag. Men heeft thans het aantal op vyf personen uitge brachte stemmen op te tellen. De lastige verdeeling van de mandaten bij parlemen taire verkiezingen, die zooveel tijd vergt, is ditmaal niet aan de orde. Prof. Wage mann zal daarom Zondag door tien of twaalf beambten worden terzyde gestaan. Van 8 uur Zondagavond af zullen de resultaten per radio reeds worden ver kleur-echt, - wasch-echt, 55 per el. Verkrijgbaar by: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Stalen-collectie spreid en men vermoedt algemeen, dat het definitieve resultaat van de stemming tusschen 1 en 2 uur 's nachts bekend zal zijn. DE VALERA'S EERSTE PEGEERIXGSDAAD. Invrijheidstelling van politieke gevangenen. De nieuwe Iersche minister van justitie heeft op last van president de Valera Donderdag 20 politieke gevangenen in vrijheid gesteld, die door de onder Cos- grave's bewind vorig jaar ingestelde rni- Utaire rechtbank tot beteugeling van poli tieke onlusten tot vrijheidsstraffen van 6 maanden tot 2 jaar veroordeeld waren. Tevens heeft de minister in de Dail mee gedeeld, dat de regeering het allereerst een voorstel zal indienen tot opheffing van die speciale rechtbank, waarbij zich dan een amnestie voor alle tot dusver door haar veroordeelden zou aansluiten. Naar aanleiding van de Goethe- herdenking. „Mijnheer de geheimraad". Caricatuur van den bekenden Engelschen romancier Thackerag óver Goethe. 1830. getreden. De resoluties hebben dan ook algemeene bevrediging gewekt, vooral! ook in het Amerikaansche kamp der ont-l wapeningsconferentie. De Amerikanen j zien in de bepaling, dat de verdragen onder druk van militaire acties tot stand gekomen, niet zullen kunnen worden er-i kend en bovendien in de verwyzing naar door K. R. G. BROWNE. *0) Maar na die halve minuut kreeg ze opeens het gebruik van haar ledematen terug. Ze sprong op de deur af, gooide er zich met kracht tegen aan, trok en wrikte aan den knopMaar de deur al was zy als zoodanig geen meesterwerk' weerstond kordaat al haar aanvallen. Daarbij ging zy naar binnen open en toen na een kwart minuut mishandeling de knop verder voor het genoegen be dankte en zich van de rest afscheidde, moest Carmencita deze manier als abso luut hopeloos opgeven. Ze schoot op het raam af, waardoor tjeorge M. A. Carr eenige uren tevoren zyn oneervol exit gemaakt had en keek l!i 1" ^enige res,lltaat, was een glimp, heel in de verte, van het onberispelijke achteraanzicht van Fanshawe-Smith en een gezicht in vogelvlucht 0p den dop hoed van Mr. Edward Byng, die de eigenaar geleund tegen de be wuste waterton kauwgom stond te kauwen of zyn leven ervan afhing. Met een kleur van drift een emotie, die haar buitengewoon goed stond ging Carmencita een pas achteruit en dwong zich tot rustig en geregeld denken. Ze moest uit die kamer zien te komen, dat stond vast. Maar hoe? De terugkeer van Mrs. Turtle of van Mrs. Turtle's echt vriend van waar-ze-dan-ook-mochten-zyn, zou haar invrijheidstelling en voor handlanger Edward, het begin van een reeks moeilijkheden beteekenen. Maar die gelukkige gebeurtenis kon nog uren op zich laten wachten en het was beslist noodzakelijk dat zij vrij kwam vóór Fans hawe-Smith er radicaal met den buit van verschrikte uitdrukking. Hy' ging nog vijl stappen achteruit en keek bezorgd om zich heen, want het kreunen en steunen ging nu zoo energiek crescendo, dat er spoedig ingegrepen moest worden of het heele dorp kwam eraan te pas. Maar hoe kon hij ingrijpen, als hij de oorzaak van dat kreunen niet wist? Edward gaf zijn dophoedje een zetje naar voren en be-krabde zenuwachtig zijn kogelvormig achterhoofd. Hy' bezat niet bepaald een schitterend intellect en zijn vermogen om conclusies te trekken was nihil; dus kwam het niet bij hem op om door ging. De deur was niet in beweging i de echtheid van die verschrikkelijke ge- te krijgen en een exit langs den weg, dien luiden in twijfel te trekken. Waarom zon George haar getoond had, trok haar niet bepaald aan. Na vijf minuten wikken en wegen be sliste ze, dat dit een geval voor een stra iemand kreunen zoo redeneerde hij als die iemand geen reden had om te kreunen? Misschien dat de gevangene, van woede of verdriet te oordeelen tegische behandeling was. Dus ging ze op naar wat hy' van haar gezien had, zou het den rand van het bed zitten en staarde I wel van woede geweest zijn een zenuw nadenkend naar den rand van het kar- j toeval gekregen had! Of dat ze verblind pet. Opeens verhelderde haar geheele ge zicht; ze keerde zich naar het raam, gooi de haar hoofd in haar nek en begon aan een serie kreunen en steunen-om-er-koud- van-te-worden, afgewisseld zoo nu en dan met een zwak, maar niet tè zwak „Help!" Bij den eersten kreet van „help** sprong Mr. Edward Byng van zijn regenton en slikte zijn kauwgom in. Toen het kreunen doorging, ging hij een half dozijn stap pen achteruit, keek naar omhoog en luis terde. Er was niets te zien, maar de be angstigende geluiden, die door het raam naar buiten kwamen spraken van een door tranen-van-onmacht, gestruikeld was en zich aan een scherpen hoek van een van de meubels bezeerd had! Of dat ze, J heelemaal buiten westen doordat al haar; plannen op niets waren uitgeloopen, be zig was zelfmoord te plegen111 By die gedachte werd Edward zoo ver mogelyk! wit om zyn neus. Hij keerde zich een halven draai om, gedre- ven naar een plotseling verlangen naar de tegenwoordigheid van Fanshawe-1 Smith of, als 't moest, Alfred. Maar op hetzelfde oogenblik bereikte een onge woon luid en benauwd kreunen zijn ooi en dus draaide hij zich weer terug, om de menschelük wezen in den hoogsten nood. belendende huisjes bezorgd te inspecte* ijn verweerd kogelgezicht kreeg een ren. Er vertoonde zich niemand; niemand scheen de geluiden te hooren; 't leek wel of hij en die juffrouw met de appelflauw te alleen op de wereld waren 1 Daar be gon het kreunen weer, en daar had je één, nee, tweemaal dat halfgesmoorde grieze lige geroep: „help! help!". Edward begreep dat het zyn plicht was om naar boven te gaan en een onderzoek in te stellen. Aarzelend deed bij een stap in de rich ting van het huisje. Op hetzelfde oogen blik kwam er door den open rechthoek van het raam een kreun, vergeleken waar bij de andere kreunen kinderspel geweest waren; een lang-uitgehaald geweeklaag van het een-koude-rilling-langs-je-rug en je-haar-te-berge-genre die aangroeide tot een jammerkreet van een verloren ziel. en toen, opeens, met een benauwden, reu telenden snik afbrak!.Daarna bleef het stil, beklemmend, „onheimisch" stil. „Genade!!" hijgde Edward. Hij galoppeerde op het huisje af, dook de deur in, joeg de trap op, tastte naar den sleutel, draaide hem om, gooide de deur open en vloog naar binnen, vast overtuigd dat hy' iets verschrikkelijks te aanschouwen zou krijgen. Maar toen hii, hygend, transpireerend, met uitpuilöndej ooken die, op zoek naar het „lijk ang stig rondzwierven bü het voeteinde van het bed stond, kwam Miss Milligan triomfantelijk uit haar schuilhoek achter de deur te voorschijn, legde haar kleine, maar zeer spierkrachtige hand tusschen zijn schouderbladen en duwde, duwde zoo hard ze kon. Met een onwelluidenden kreet die op het janken van een verbaas den hond leek, schoot Edward half schui felend, half suilend vooruit, botste tegen de waschtafel op en greep zich in een poging om zich staande te houden, aan j dat meubelstuk vast. De waschtafel, die door haar geamputeerden voorpoot niet in een staat verkeerde, om zoo'n behan deling te overleven, wankelde heftig, sloeg om en sleurde hem mee. En terwijl hy half-versuft door de lawine van aarde werk die op zijn hoofd terecht kwam, nog op den grond lag, werd de deur dichtge slagen en de sleutel, met een aanmatigen den „klik" omgedraaid.... Buiten op het portaal bleef Carmencita staan om haar hoed recht te zetten of beter, 0111 hem te zetten onder den hoek door de mode voorgeschreven .Daarna in specteerde ze zichzelf, kwam tot de ont dekking, dat de eenige „blessure" die ze bij dit avontuur opgeloopen had een lich telijk rauwe keel was het gevolg van vel en serieus kreunen en haastte zich de trap af. Mr. Edward Byng was ver geten. Ze was vervuld van slechts één gedachte: Fanshawe-Smith ter-verant woording-roepen vóórdat hij er met den buit vandoor ging. Maar ze was de trap nog niet af of ze kreeg het volgende bewijs, dat de Voor zienigheid niet onverdeeld op haar hand was. Door het raampje boven de deur zag ze namelijk een groote groene auto, be stuurd door Mr. Alfred Byng, die den weg naar Yeobury kwam afryden. Daar de ongesteldheid van de magneet mindei serieus gebleken was dan Alfred oor spronkelijk had gedacht,had hij zijn huis onverwijld „bereid" en kwam nu, over eenkomstig de bevelen van zy'n chef, zijn andere helft ophalen. Hij stopte voor het witte tuin-hekje, sprong uit de auto en Wacht niet, tot gij te bed moet blijven door scherpe of voortdurende pijnen in den rug, waterzuchtige zwellingen der ledematen of onder de oogen, rheumatische pijnen onna tuurlijk uitzicht der urine, pijnlijke loozing of voortdurende aandrang tot loozing. Begin onmiddellijk bij de eerste kenteeke- nen met het gebruik van Foster's Rugpijn IPilKn. Want zoo lang de in de lendenen ge legen organen door verzwakking niet de ver giftige onzuiverheden uit het bloed filtreeren en verder uit het lichaam verwijderen, kunt gij niet gezond worden. Foster's Rugpijn Pillen werken recht streeks op deze verzwakte organen, heelen en versterken deze, en verschaffen zoodoende behoorlijk gezuiverd, rijk en gezond bloed aan alle deelen van het lichaam. En dan bestaat geen verder gevaar voor rheumatiek, water zucht, ischias, rugpijn, spit en gruis. Bij alle drogisten enz. f 1.75 per flacon. schreed met ferme schreden het pad naar de bewuste groene huisdeur, die half open stond, op. Carmencita ging zich te buiten aan een kort onvrouwelijk, maar zeer opluchtend woord en verdween achter de open deur. Van uit haar schuilplaats hoorde ze Alfred naderbij komen, hoorde ze hoe hij vlak voor de stoep bleef staan, alsof hij niet recht wist, wat te doen. De reden hiervan was, dat Fanshawe-Smith zeer positief gezegd had, dat Edward in den tuin des veldwachters patroilleerde, en in den heelen tuin was geen Edward te zien! Dus verhief hy zijn stem ein praaide: „Hallo, Ted!" Er kwam geen antwoord. Alfred wilde juist een tweede poging doen, toen zijn aandacht getrokken werd door vreemd soortige geluiden, die uit de bewuste ka. mer, één hoog, schuin boven de huisdeur schenen te komen. Hij luisterde en kreeg het volgende le hooren: een half dozyn harde slagen, alsof in een kleine ruimte al het aanwezige aardewerk door een verwoed iemand aan diggels gegooid werd. een serie kraak-knap-scheur- geluiden, zooals men te hooren zou krijgen als genoemd verwoed iemand zich bijvoor beeld van onder een waschtafel probeer de uit te werken en de stem van Edward in een soort recitatief, dat getuigenis af legde zoowel van den prikkelbaren staat van zijn humeur als van de volmaakt heid van zijn vocabulaire als het erop aan kwam die prikkelbaarheid onder woor den te brengen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1