TOBRALCO NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buiterilandsch overzicht. Konijn'S Gebraden Rosbief S. I. MISSE»S in. F0STER5 MAAGPILLEN DE DDLENDE1DHEELEI. Nr. 7092. EêRSTE BLAD DINSDAG 15 MAART 1932 60ste JAARGANG De presidentsverkiezing in Duitschland. Een herstem ming noodig. Het is zeker dat Hindenburg bij de tweede stemming zal worden gekozen. - De Volkenbond en het Verre Oosten. De krachtige houding van de Assemblée. Wij Breien!!! en repareeren alle De Ontmoeting met Hitier. China en Japan. In Crisistijd is kwaliteit goedkooper. SPOORSTRAAT 98 TELEFOON 339. Nederland en België. in 50 dessins, kleur-eoht, - wasch-echt, FEUILLETON Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Keldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.Nederl. 0< st en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, iModeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p.p.6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16006. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t,'m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. De presidentsverkiezing in Duitschlaml heeft voor een paar dagen beslag op de "wereld gelegd en het oog van de andere narigheden afgewend. Nu is* de uitslag be kend en die is ten deele teleurstellend. Men had toch gehoopt, dat Hindenburg bij eerste stemming zou worden gekozen en dat is niet het geval geweest, daarvoor is het stemmenaantal 170.000 beneden de volstrekte meerderheid gebleven. Wel is het zoo goed. ais zeker, dat Hindenburg bij de tweede stemming zal worden geko zen, hoewel natuurlijk met de mogelijk heid rekening moet worden gehouden, dat de nationaal-sociaiisten, wier stemmen aantal in vergelijking met 1930 verdubbeld is en van 6^2 miilioen op bijna twaalf mii lioen sprong, al het mogelijke zullen doen om een verkiezing van Hindenburg te voorkomen en b.v. in de plaats van Hitier een Hohenzoilern prins in het vuur zullen brengen. De presidentsverkiezing in Duitschland is van zeer groote beteekenis. De „Nw. Rott. Crt." schreef er Zaterdag in een hoofdartikel o. m. over: De loods. Het is niet een beslissing voor Duitsch land. alleen, maar een beslissing voor heel Europa die de Duitse,he kiezers morgen zullen nemen, als zij zich ter stembus he geven voor de keuze van een president van hun republiek. In de heele overige wereld buiten Rusland zal het groote op luchting veroorzaken als de oude T---r- schalk bij eerste stemming gekozen wordt. Gebeurt dat niet, dan is nog niet alle hoop op een bevredigenden afloop verloren, maar dan is toch reeds aangetoond, hoe onrustwekkend de toestand in Duitsch land is. De verkiezing van Hitier tot president zou de positie van Brüning en van zijn stelsel van halve dictatuur tot handhaving van de bestaande orde van zaken onmoge lijk maken in Duitschland. Hitier en de zijnen zouden dan de geheele uitvoerende macht in handen krijgen. Ieder weet wat zij van plan zijn daarmede te doen. Nu heeft men wel met het toenemen van zijn macht, bij Hitier een toenemen van voor zichtigheid kunnen waarnemen. Wij we ten echter ook reeds, dat een groot gedeel te van zijn voornaamste helpers volstrekt niet van plan zijn in een „verloochening van de beginselen" te berusten. Maar zelfs al zou hij erin slagen zijn ruw revolutio nair program niet uit te voeren, dan nog zou alleen al het feit van zijn verkiezing en van de bevestiging van zijn macht bin nen en buiten Duitschland schokken in het vertrouwen teweeg brengen, die de economische toestand van het Rijk ternau wernood nog zou verdragen. Het zou bij die schokken, en hun nood- lottige, gevolgen voor de toch reeds zoo I labiele binnenland,sche orde stellig niet blijven. De communisten, die Hitier in het zadel zouden hebben geholpen, zou hij na tuurlijk in de onverzoenlijkste oppositie tegen zich vinden. Van een meerderheid voor zijn program, zelfs op zijn beschei- denst toegepast, zou geen sprake kunnen zijn. Het Chineesch-Japansch conflict, dat maandenlang de spanning van de wereld j heeft gaande gehouden, heeft voorloopig als oorzaak van onrust opgehouden. Zooals wij in ons vorig nummer hebben meege- j deeld is een commissie benoemd om de kwestie verder te behandelen. De verga-: dering van de Assemblée is inderdaad een j grooter succes geworden dan men had durven verwachten, en dat is in hoofdzaak i te danken aan de krachtige taal van de] kleinere staten, die in tegenstelling metj de groote mogendheden de vinger op de! wondeplek hebben gelegd, waarvan het gevolg was dat door de Assemblée een principieele resolutie werd opgesteld, welke de heerschende meening vrij on omwonden weergeeft. Een breed front is gevormd tot niet sanctioneering, althans in theorie, van hetgeen door geweld is verkregen. Het „Handelsblad" schrijft daarover: Dat het. niet in het voornemen van den Volkenbond ligt, om dit nieuwe beginsel j eventueel met behulp van geweld te doen eerbiedigen, is voldoende gebleken en ligt ook niet op den weg van Genève, dat zijn kracht uitsluitend moet zoeken en blijven zoeken in moreelen druk. Aan wending van geweld of toepassing van sancties (welke methode China ook aller minst heeft gevraagd) ware de remedie erger maken dan de kwaal, en bovendien nutteloos. Zooals indertijd mr. Struycken soorten wollen kleeding, kousen en sokken (ook de allerfijnste). Vraagt onze schoolkousen met dubbel gebreide knieën. JAAP SNOR, Zuidstr. 19 (Let op den gelen winkel) P.S. Voor Texel rechtstreeks aan ons zenden. schreef: „De oorlog als middel om het recht te garandeeren heeft tot nog toe zijn Tardieu in den orkaan der meeningen. („Rire"). doel gemist en niets doet voorzien, dat de Volkenbond er ooit in zal slagen om dit doel door den krijg te doen bereiken, hetzij deze wordt gevoerd door één staat, hetzij hij als een gezamenlijke actie onder nomen wordt". De aangenomen resolutie gaat geheel in die richting; van eenige bedreiging bij niet-nakoming der geuite wenschen is nergens sprake; maar door de eenstemmi ge aanneming van de verklaring door de leden van de Assemblée (behalve dan China en Japan, die zich onthielden van stemming) wordt Japan in moreel opzicht zulk een dwang opgelegd, dat het dit land wel uiterst moeilijk wordt gemaakt op den ingeslagen weg van geweld voort te gaan, hetgeen zou neerkomen op een algeheele negatie van de wereldopinie. Hetgeen tenslotte geen enkele mogendheid, hoe sterk zij ook is, zich ongestraft kan per- mitteeren. Een der lezers van de „Nw. Rott. O.L" schrijft aan zijn blad: Op één mijner reizen door Duitschland 's morgens in een der beste hotels van een groote stad in de ontbijtzaal komend, ontwaarde ik daar een mij eerst onver klaarbare opgewondenheid, zag toen voor het hotel een kleine honderd belangstel lenden en kreeg op mijn vraag aan den „ober" wat er aan de hand was de ver klaring, dat Hitier den vorigen avond laat Avas aangekomen. Na afloop van mijne zakelijke bespre kingen tegen 11 uur in het hotel terug- keerend, moest ik mij eerst een weg banen door een tot ten minste duizend belangstellenden gegroeide menigte, die getuige wilde zijn van het vertrek van Hitier. Zij werd op een afstand gehouden door een rij jongelui, S. A.-mannen, zoo als mij de portier inlichtte. „S. A.-mannen? Wat beteekent dat S A?" „Sturmabteilung" was het antwoord. Het wafen jonge sterke kerels, zonder uniform, de meesten echter met een blauwe pet, die klaarblijkelijk deel van een uniform uitmaakte. Deze S. A.-man nen maakten een zoo onvriendelijken, norschen indruk, dat het mij duidelijk werd, waarom de politieke vechtpartijen in Duitschland In den laatsten tijd zoo bloedig zijn afgeloopen. In de vrijgehouden ruimte voor het hotel ging het tusschen de Hitler-aanhan- gers erg militaristisch toe. Het salueeren was vervangen door een handzwaai, in plaats van het rechtuitstrekken'van den rechter arm, zooals ik volgens de plaatjes uit de Duitsche illustraties had verwacht. Daarentegen werd volgens de oude methode „Strammgestanden" en werden de hakken met groot geraas tegen elkaar geslagen als men een meerdere te woord moest staan. In het hotel was alles in rep en roer. Tientallen S. A.-mannen zaten in de hall om aankomende partijgenooten te be groeten; andere liepen aanhoudend trap op trap af om mantels en handtasschen naar beneden te brengen en van adjudan ten van Hitier bevelen in ontvangst te nemen. Hotel-boys vlogen heen en weer, brachten en haalden telegrammen, vele hotelgasten verzamelden zich in de hall om Hitier van nabij te zien, kortom het was een algemeene opwinding. Eerst verscheen de bekende kapitein Goering, één van Hitler's onderbevelheb bers. Met een pelsmuts op zijn hoofd en een soort militairen mantel om zijn breede schouders geslagen, hield hij eerst cercie in de hall totdat eenige auto's voorreden en Goering onder „Heil" geroep van de nog veel grooter geworden menigte in stapte. En toen kwam Hitier, door twee partij genooten begeleid, de groote trap naar de hall af. In tegenstelling met de van hem I bekende foto's en ook heel anders dan het gedoe 0111 hem heen, leek. Hitier een zeer i eenv°udig man, bescheiden, zonder eenige I pose, sympathiek zelfs. Geen pels aan, geen zweem van ijdelheid, snel door de menigte heen stappend, buiten ontvangen ooor geloei, met bloemen, die hem door fanatiek schreeuwende vrouwen werden toegeworpen. Na een paar handzwaaien en zonder een oogenblik te wachten om te genieten van de grootsche hulde, stap te Hitier direct in de auto en reed weg. EEN NIEUWE ACTIE DER LAPPO-MENSCHEN Men meldt uit Stockholm: Het te Helsingfors verschijnende blad „Svenska Pressen", dat doorgaans goed ingelicht is, heeft Donderdagmiddag ver- i opmen, dat Vuorimaa en Eerolainen een nieuw oproer voorbereiden. Men zou dezen keer in het zuiden van österbotten beginnen en reeds zouden kleine groepen Lappo-menschen uit verschillende plaat sen naar Österbotten vertrokken zijn. Het nieuwe oproer zou volgens de plannen Zaterdag of Zondag beginnen. Het is niet uitgesloten, dat een nieuwe actie tege-! üjkertijd in österbotten en te Helsing fors ondernomen wordt. Chineesche protesten. Het Chineesche ministerie van buiten- landsche zaken heeft bij Japan gepro-l testeerd tegen het feit, dat Poe-ji, de ge-, wezen keizer van China, met de leiding van de nieuwe Mandsjoerijsche regeering is belast. Chineesch-Japansche onderhan delingen. Chineesch-Japansche onderhandelingen over het staken van de vijandelijkheden te Sjanghai moeten reeds zijn begonnen. Een Fransch telegraafagentschap meldt, dat een vertegenwoordiger van de Chinee-, sche regeering reeds met een afgezant van den Japanschen minister van buitenland- sche zaken een onderhoud heeft gehad, waarvan het resultaat echter nog niet be kend is geworden. Van Fransche zijde wordt er op gewe zen, dat de resolutie van den Volkenbond over het staken van de vijandelijkheden en het terugtrekken van de troepen van bei de partijen verschillend uitgelegd wordt; daarom moet men door directe onderhan delingen tot overeenstemming zien te komen. Amerika en de Volkenbonds resolutie inzake het Verre Oosten. Naar aanleiding van de door den Vol kenbond aangenomen resolutie inzake het conflict in het Verre Oosten verklaarde de Amerikaansche secretaris van Staat, Stimson, dat hij van harte met den inhoud der resolutie instemde. In vooraanstaande Amerikaansche poli tieke kringen zou men weer opnieuw eenige hoop kosteren, dat het toch nog mogelijk is, Japan te bewegen tot terug trekking der Japansche troepen uit Sjanghai en uit Mantsjoerije. der het resultaat af te wachten van de rondetafel-conferentie. De taak, waarvoor deze troepen gezonden tverden, is n.1. ver vuld. Bloedige demonstratie voor het Japansche consulaat te Chicago. Voor het Japansche consulaat te Chi cago is Zaterdag een groote protestde monstratie gehouden. Tijdens botsingen tusschen de demonstranten en de politie werden talrijke personen gewond en twee politieagenten gedood. Terugtrekking van troepen uit Sjanghai. Japansche Reuter meldde Zaterdag uit Tokio: Berichten uit betrouwbare bron melden, dat een deel van de Japansche troepen te Sjanghai teruggetrokken zal worden, zon HET PONDEN VERLIES VAN DE NEDERLANDSCHE BANK. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot dekking van het verlies van de Nederlandsche Bank, geleden in het boekjaar 1 April 193131 Maart 1932. De regeering deelt in de memorie van toelichting mede, dat het door de Bank ge leden pondenverlies, in verband met de pondentransactie, welke met Neder- landsch-Indië is gesloten, zich zal bewegen tusschen 28.5 miilioen en 30 miilioen. Dit verlies zal in de eerste plaats gedekt worden uit het bedrijfsoverschot, dat, af gezien van het pondenverlies, te verwach ten is. Voorts zullen de algemeene en de bijzondere reserves tot bepaalde bedragen worden verminderd. Het daarna nog res- teerende verlies van ruim 30 miilioen zal, volgens een stelsel van geleidelijke af schrijving, worden gedekt. In verband met een en ander wordt een tijdelijke nieu we winstverdeeling voorgesteld. De Wielingen door Nederland prijsgegeven? Van doorgaans goed ingelichte zijdel verneemt het „Dagblad van Noord-Bra bant", dat minister Beelaerts van Blok- j land op nog andere punten dan het vraag-' stuk der nieuwe verbinding tusschen Schelde en Rijn tegenover den Belgischen aandrang gecapituleerd heeft. Volgens onzen zegsman, die over uit nemende middelen beschikt om ingelicht te worden over hetgeen tusschen de Ne- j derlandsche en Belgische onderhandelaars overeengekomen is, en die hoegenaamd geen reden kan hebben, om ons iets te vertellen waarvan hij de juistheid zou moeten betwijfelen, heeft min. Beelaerts van Blokland, aldus het blad, toegestemd in de parafeering van een voorloopige overeenkomst met België, waarin Neder land feitelijk afstand doet van de Wie lingen. 1 Op sommige punten van het nieuwe ver- drag met België wil minister Beelaerts van Blokland dus nog verder gaan dan eertijds minister Van Karnebeek. Zooals men weet uit het gevleugeld woord van minister Van Karnebeek: „wie Wielin-, gen zegt, zegt Schelde; wie Schelde zegt, zegt Zeeland, dus Nederland", was onze vorige minister van buitenlandsche zaken van oordeel, dat België, eenmaal in het bezit niet alleen van het grootste gedeelte j der Schelde, maar ook van het verleng- j stuk van den Scheldestroom in de Noord zee, de Wielingen, later gemakkelijk spel zou hebben om ook de Schelde tusschen J Zeeuwsch-Vlaanderen en de Zeeuwsche eilanden op te eischen. Daardoor zou het behoud voor Nederland van de geheele provincie Zeeland uiterst moeilijk worden en daarom heeft minister Van Karnebeek de historische rechten van Nederland op de Wielingen willen handhaven. Minister Beelaerts van Blokland nu heeft naar het blad wordt medege-j ISIS per el. Verkrijgbaar bij; Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Stalen-collectie deeld daarvan afgezien! Hij geeft de Wielingen prijs, zooals hij ook de „essen- tieele belangen van het land", welke im mers in zijn Memorandum van 7 Mei 1929 ieder Moerdijk-kanaal of ieder daaraan gelijkend kanaal verbieden, prijs geeft. Op verzoek van het blad om inlichtin gen, welke toch de internationale omstan digheden zijn, die kunnen hebben ver oorzaakt, dat minister Beelaerts van Blok land zoozeer aan de eischen der Belgen, welke, ook volgens onzen minister van buitenlandsche zaken, op geen enkelen rechtgrond steunen, tegemoet komt, is het de verzekering gegeven, dat er hoege naamd geen sprake is van eenigen druk der mogendheden op de Nederlandsche regeering. Wel heeft de Belgische minis ter Hijmans op spoed aangedrongen, doch zulks zou enkel te wijten zijn aan electo rale motieven. De heer Paul Hijmans wil namelijk nog vóór de verkiezingen van het volgend jaar in België met een groot diplomatiek succes voor den dag komen. Vandaar, dat de voorloopige overeenkom sten tusschen de Nederlandsche en de Belgische onderhandelaars aan een be paalden termijn gebonden zijn. In tegenstelling met hetgeen men uit de gepubliceerde memorie van antwoord bij de begrooting voor buitenlandsche zaken aan de Eerste Kamer gericht, zou kun nen afleiden, zijn er van Belgische zijde aan Nederland volstrekt geen compensa- Verstopping en slechte spijsvertering maken U ellendig en humeuriq. Neem bijtijds de zeer zarEp werkende Foster's Maagpillen. het bekende en beste laxeermiddel. Alom verkrijgbaar i f 0.65 per Bacon. door K. R. Q. BROWNE. 51) 1" kwam de stem van Edward door het open raam boven het hoofd van den toehoorder. „Hei!" riep Alfred verbaasd. „Watser gebeurd, Ted?" vzei de kamer achter het ge- ndemde raam. Een wit porceleinen zeep bakje dat niets anders op zijn geweten had, dan dat het zich binnen het bereik van den bewusten „verwoede-iemand" ge waagd had, kwam het raam uitzeilen en sloeg tegen het muurtje aan den anderen Kant van het grasveldje aan diggels. af ti'' ze^ pas °P'" schreeuwde Aitred verontrust. Het begon tot hem 00r te dringen dat het daarboven niet was, zooals het zijn moest. Of zijn andere neiit was aan het vechten met iemand, <>t 'Ui was door het een of andere van lotje getikt geworden en sloeg nu voor zyn plezier boven den boel kort en klein, in elk geval was interventie van hem, Ifred, noodzakelijk óf om hem een nancl.ie te helpen óf om de zaak te kal- meeren. Dus stapte Alfred het huisje binnen en liep met twee treden te gelijk de steile trap op. Boven kwam hij tot zijn niet geringe verbazing tot de ontdekking dat de deur, waarachter Edward zich zoo zonderling gedroeg, aan den buitenkant afgesloten was en dat de sleutel in het slot stak. Terwijl hij, op een halven meter afstand, dit verschijnsel nog stond te overdenken, deed zijn andere "helft opeens een aan val la Carmencita èn met evenveel suc ces, op de bewuste deur. Alfred maakte een luchtsprong van schrik „Hei, zeg!" barstte hij los. „Schei uit!. Een oogenblikkie geduld.Hij draai de den sleutel om en duwde de deur open. Het eerste wat hij zag was Edward een biet-roode, buiten-zich-zelf-ige Ed ward, die stond te stotteren en te stam pen de lucht te klauwen van woede en drift. Want het was juist tot hem door gedrongen, dat hij zich had laten „ne men" en evenals alle tragen van geest irriteerde hem niets zóó, als wanneer iemand hem erin liet loopen. Het hoopje gebroken aardewerk en de met kracht van vuisten uit elkaar genomen wasch- tafel achtej- hem demonstreerden, dat hij j de irritatie verhaald had op een quan- ,tum onschuldige meubelen, die ontegen- I zeggelijk een beter lot verdiend hadden, j Van den drempel bekeek Alfred zijn kokende andere helft met de grootst mo- I gelijke verbazing. Er was blijkbaar iets I gebeurd, dat Edward uit zijn humeur ge- .bracht had.... „Watser an de hand?" informeerde hij nieuwsgierig. „Watser Hij brak zijn zin middenin af, want op dat oogenblik begonnen de met bloed beloopen oogen van Edward, die over den schouder van zijn andere helft blijk baar iets zagen, wat hun aandacht trok, zoo angstwekkend uit te puilen, dat Alfred zich werktuigelijk omkeerde, om te zien, wat de oorzaak van die emotie was. Hij was echter niet vlug genoeg, om een herhaling van een zeker iets, dat nog niet lang geleden gebeurd was, te kunnen voorkomen. Een kleine, maar merkwaardig spierkrachtige hand plant te zich tusschen zijn schouderbladen en duwde energiek. Hy kwam met een smak tegen Edward op en Edward wankelde achteruit. En terwijl ze, in een poging om staande te blijven, een soort van lande- lijke dans uitvoerden, werd de deur voor j de tweede maal dichtgeslagen en knerste de sleutel eveneens voor de tweede maat in het slot. Daarna wandelde Carmencita met een glimlach van voldoening de trap af en het pad naar het hek op. De opini van Dan Milligan, dat zijn dochter een jongen had moeten zijn, berustte blijk baai- op een hechte waarnemings-basis. Vóór het witte hek stond de groene auto geduldig te wachten, tot het haar tijdelijken heer en meester die, tus schen twee haakjes, meer dan het dub bele van de geheele-auto-waarde voor één week aan huur betaald had weer zou behagen zich achter het stuur te zetten en met haar weg te rijden. Maar een huurauto heeft te veel heer-en-meesters in successie dan dat zij hen zon kennen en de groene wagen was in dat opzicht een echte huur-auto. Zij keek absoluut niet verwonderd op toen, in plaats van de kleine, gedrongen gestalte van Mr. Alfred Byng, een slank meisjesfiguurtje achter het stuur schoof en op den starter trapte. De motor begon tevreden te snorren en na eenige manipulaties van juffrouw Carmencita -beschreef de wagen gehoor zaam een wijde bocht en reed naar „Het Wapen van Cro.yde" terug. Op den drempel v.an de uitspanning stond Mr. Joseph Bolitho, genoeglijk dampend, een zonderling mechanisme te bekijken, dat vlak naast de deur tegen den muur stond. Toen de groene auto het voorpleintje opreed en op een paar meter afstand van genoemde deur stil hield, nam hij zijn pijp uit zijn mond en glimlachte de chauffeur allervriendelijkst toe. „Weer terug, juffie?" begon hij ami caal. „Anders fijn weertje om der op uit te gaan, wat?" Hij streek met het mond stuk van de pijp zijn snor weg en ge baarde er daarna mee naar het bewuste mechanisme. „Zoo ies dat zie je niet alle dagen, hè! T)a's een tandem, een fiets voor twee'.Een jong paartje zooeven derop gekomen mosten zandwitsjes hebben op hun huwelijksreis naar hun manier van doen te oordeelen. Een tandem", ging Mr. Bolitho gewichtig voort, „is om zoo te zeggen... Maar Carmencita was niet in een stem ming om belang in tandems of pas ge trouwde paartjes te stellen. „Heeft u Mr. Smith hier voorhij zien komen, Mr. Bolitho?" is om zoo te zeggen", ging Mr. Bolitho op zijn koppigen, vastbesloten toon van een humorist die zijn „mop" ten koste van alles wil debiteeren, voort, „een getrouwde fiets een echte fiets voor getrouwde menschen, omdat de man vóór kan zitten en het werk ken doen en de vrouw achter met een gezicht alsof zij 't doet...nou?" „Heeft u Mr. Smith ook voorbij zich komen, Mr. Bolitho?" Mr. Bolitho knikte met beleedigd air. „Ja, juffrouw." „Welken kant is hij opgegaan?" „Kant van Yeobury op, juffrouw.... hij wou de trein van elf uur tien naar Londen halen." Carmencita keek op haar horloge. „Elf uur-tien? Dien haalt hij nooit." „Loopend niet, maar hij rijdt! Ouwe j Bill kwam .juist langs, ziet-u, en die heb hem toen in ze vrachtauto meegenomen." „Hoe lang is dat geleden?" Mr. Bolitho dacht diepzinnig na. „Niet meer als een paar minuten, zou'k denke. Tien op z'n hoogst, of nee toch niet.... ja.... toch' wel.... Over die tandem daar gesproken, juffrouw ik herinner me den tijd nog goed. „Dank u wel," zei Carmencita. De groene auto draaide en reed weg. Mr. Bolitho bleef haar nakijken tot zij uit het gezicht verdwenen was; dan keerde hij zich hoofdschuddend om en ging voort met zijn beschouwing over de tandem. En ondertusschen overpeinsde hij, dat „de jonge meissies van tegenwoordig geen gevoel voor humor meer hadden. nee. en geen manieren ook, as je 't h em vroeg. De groene auto race-de voort. Car mencita had een doel voor oogen en op dat doel stuurae ze regelivcnl ar. Mr. Todd en George waren tijdelijk huiten ge vecht gesteld; 't was een vervelende ge- dgphte, dat ze op datzelfde oogenblik misschien heel onplezierige ondervindin gen opdeden, maar tijd, om zich hun lot aan te trekken, had Carmencita niet. Naderhand, als alles goed afgeloopen was, wilde ze hen met het meeste genoe gen gaan opzoeken, en doen, wat in haai vermogen lag, om hen uit hun benarde positie te verlossen; maar voor het oogenblik had ze haar handen vol met Smith. Smith moest ingehaald vóór de trein van elf uur tien hem naar onbeken de regionen meevoerde. Hij had een flinken voorsprong en de afstand naar Yeobury was maar een kilometer of zes; ze zou als de wind moeten rijden als ze hem nog bijtijds te pakken wilde krijgen. Dus zette ze zich tot zoo overtuigend mogelijk imiteeren van den wind. Het moet gezegd worden, dat de groene auto zich kranig weerde. Het was geen jonge auto en het was geen mooie auto in de huur rijden is niet bevorderlijk voor de jeugd en schoonheid eener auto Maar in haar goede dagen had zij over een behoorlijke snelheid be- 1 schikt en onder kundige leiding lei 1 ding zooals F.-S. of Carmencita geven p0I1 presteerde zij wel het een en an- j der. De weg naar Yeobury was wel geen i ideale snelheids-demonstratie-weg, hij was I niet bepaald recht en breed en de be- strating zag eruit of de landbouwers uit de buurt haar gebruikten om hun eggen te ürobeeren. I (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1