T .N.A. E.S.O.N.A. KONINGSTRAAT 76 stadsnieuws 3üss - de] SATERDAG GEOPcNO tot lO UUR TWEEDE EN LAATSTE BLAD. Louis <Wi_BQR.fi Verkeerslessen van de A.N.W.B. GEMEENTERAAD VOOR aanrijding. HOOFDKANTOOR VAN DONDERDAG 17 MAART 1932 Licht op voor alle voertuigen: Wintertijd. Donderdag 17 Mrt18.37 uur Vrijdag 18 Mrt18.39 DE GELDLEENING DER GEMEENTE. Naar wij vernemen, is de geldleening voor de gemeente geheel volteekend. ISAAK KORVER. t In den hoogen ouderdom van 88 jaren overleed Dinsdag 15 dezer de heer Isaak Korver, oud-raadslid, oud-schoolopziener in het arrondissement Helder (oude wet). Aan het tegenwoordig levend geslacht zegt deze naam niet veel; 0111 te begrijpen wat de naam Korver beteekend heeft, moe ten we een aantal jaren terug. Het was nog vóór de invoering der Evenr. Verte genwoordiging en ce benoeming van den heer Korver, door de toenmalige rechtsche reoeering, die wel lid was geweest van deii Raad, maar overigens buiten het on derwijs en zijn belangen stond, wierp zeer veel stof op. Mén laakte het in den minis ter (naar wij meen en Talma), dat hij, „uit louter partij-overwegingen" (de-heer Kor ver was anti-revolutionair), dezen leek in een zoo belangrijke positie plaatste als het schoolopzienerschap meebracht. Spotpren ten, spotverzen, scherpe couranten-artike len, verschenen bü menigte, en ook „De Bode", het orgaan van den Bond van Ne- derandsche Onderwijzers, fulmineerde heftig tecen deze benoeming. Echter: de heer Korver was een beza digd, welwillend man, die geen enkele maatregel heeft getroffen, waardoor het onderwijs schade heeft geleden. Integen deel: door zijn raadslidmaatschap maakte hij al vele jaren deel uit van de Plaatse- liike Oommissie van Toezicht op het Lager Onderwns en gaf daarbij steeds blijken van medeleven met dat onderwijs, het on derwijzend personeel en de kinderen. Hy' mocht dan niet uit onderwijskringen zijn voortgekomen, hij bezat buitengewoon veel mensohenkennis. Hü kende het per soneel van de verschillende scholen in zijn arrondissement door en door. Wanneer in z"'r ambtsgebied een hoofdplaats was te bezetten, zocht hii de onderwijzers, die naar zijn meening voor het vervullen van die vacature in aanmerking kwamen, op en probeerde hen te bewegen hun stukken in te zenden. Zoo zijn er verscheiden on derwijzers hoofd der school geworden. Wanneer de heer Korver de klas be zocht, had men nimmer het gevoel, dat de schoolopziener er was om controle uit te oefenen, maar meer de overtuiging, dat een vriend, zoowel van den onderwijzer als van de kinderen, van zijn belangstel ling blijk kwam geven. Des heeren Korvers schoolopziener- Bchap lag in de periode van 1 Mei 1911 tot 1 Mei 1917; voor zijn raadslidmaatschap moeten we veel verder terug in de Helder- sche geschiedenis. Hij werd lid van d«i Raad in Sept. 1885 en bekleedde deze func tie tot Juli 1903. Ook hier heeft hij zich verdienstelijk gemaakt op onderwijsgebied. Boven rele veerden wü al, dat hü als raadslid jaren lang deel uitmaakte van de Commissie v. Toezicht. Hij was zeer vooruitstrevend op het gebied van het onderwijs, en zoowel het bizonder als het openbaar onderwijs had zijn gelijke belangstelling. Hü heeft als raadslid den strijd moeten aanbinden tegen den invloedrijken A. P. Staalman, <iie uit alle macht, door persoonlijk optre- £n *n d.?n. Raad zoowei als in zijn blad „Extra Tijding", de voorgenomen stichting eener Rijks Hoogere Burgerschool tegen werkte. Ja, hü was in den Raad vrijwel Ce eenige voorstander. Gelukkig is, zooals m v H-B.S. er gekomen. v erder heeft hij krachtigen steun ver wan de oprichting van de door de nou. Mij. van Landbouw gestichte land- oouw-winter- en tuinbouwcursussen. voorts heeft hü zeer geijverd voor de gemeentelijke exploitatie van gasfabriek en waterleiding, welke in die dagen in particuliere handen waren. Voortdurend weer drong hy aan op gemeentelijke ex- succ2 rJna ziin. «veren had tenslotte icc.s Dat deze bedryven thans eigen min werk pemeenf* z«n' is voornamelijk naSeJor?tie, ViV' het onwelriekende ka- ni de dagen van 's heeren Kor vers raadslidmaatschap reeds urgent. On der de vele plannen, die in later jaren ge maakt werden (waarvan tenslotte het plan- Krünen voor het graven van het tegen woordige spuikanaal tot uitvoering kwam), vormde zijn plan een onderwerp van ge animeerde discussies. De heer Korver kwam n.1. met een voorstel om langs beide kanten van het kanaal een aantal riolen te maken, die zouden uitmonden in zink putten. Deze zouden de vervuiling in het kanaal opvangen en van tijd tot tijd moe ten worden geledigd. Het plan kwam even wel niet tot uitvoering. Tot zoover een vluchtig en zeer onvol ledig overzicht over het werk van den heer Korver. Hy was een man met een opge- wekten aard. enthousiast kon hii van zjjn werk in zyn arrondissement vertellen. Het onderwijs, het kind, had zijn groote liefde en zijn voortdurende warme belang stelling. Het woord „ouderdom" wilde hy niet kennen, en wie hem de laatste jaren dan ook nog in onze straten zag, zou hem j zeker niet voor zoo hoog bejaard hebben aangezien. De laatste maanden werd het minder; zonder ziekte, zonder pijn, is het lichaam als het ware geleidelijk afgestor ven. „Hoe gaat het u, meneer Korver?" j was de vraag, die wy hem bij die gelegen heden stelden. En het antwoord was ka- j rakteristiek: „best jong, ik ga langzaam achteruit, m'n krachten verminderen". Een mooi gaaf leven: een gave, vriende lijke dood. Wat kan men meer verlan- gen?En wü vragen ons af of de heer Korver. behalve dan bij de lang geleden hetze tegen hem, wel vijanden heeft gehad. By het onderwijs zeer zeker uitsluitend vrienden. De begrafenis is bepaald op Vrijdag a.s. Vertrek van het sterfhuis te 1 uur. VIJFTIG JAAR GETROUWD. Het echtpaar Moor, Timmersteeg 7, vierde gisteren zijn gouden huwelijks feest en familie en buurtbewoners had den gemeend dit zeldzame jubileum zoo maar niet ongemerkt voorbij te mogen laten gaan. Het huisje was van binnen feestelijk versierd en daarbij was het niet gebleven, doch ook aan den buitenkant was het in feestkleed gestoken, terwijl de steeg gisterenavond met lampions was verlicht. Het „Stedelijk muziekkorps" bracht gisterenavond een serenade en daardoor honderden belangstellenden in de Timmersteeg. Zooveel menschen had de steeg nog nimmer bevat en toen het „Stedelyk" goed en wel afgemarcheerd was, kwam Mieldijk met zjjn orgel en draaide er vroolijk op los. Of dat de stemming er dus even inbracht. Voor de oudjes zelf was het een genoegelyk feest en tegen een beetje drukte waren ze wel bestand, daar ze beiden nog een goede gezondheid genieten en de bruid den zeventigjarigen leeftijd nog niet heeft be reikt. De bruigom is al een dagje ouder en loopt tegen de tachtig, doch is ook nog flink ter been en beschikt over een paar goede oogen en een gezond gestel. K.V. „HET NEDERLANDSCH TOONEEL". jat van Saalbirn zelf. Dergelijke dingen bewyzen met welke groote zorg hier alles in Scène was gezet. Voortreffelijk was Tourniaire als ce hertog, voortreffelyk in spel, in mimiek, j in alles. Iemand, cie onbeteekenend is, het weet en er rond voor uitkomt, een gemoe delijke, genoegeliike baas. Het was jam mer, dat hy per vergissing van dien wijn dronk en toen, reeds vóór het einde, ster-1 ven meest. Saalbcrn als de parvenu Süss Oppenheimer was in het begin wat moei lijk te volgen tengevolge van erg rad spre ken; naarmate zijn positie aan het hof steeg, veranderde hy zijn houding van onderdanige en vleiende Jood in cie van den gebieder. Tot hij tenslotte, vernederd en geslagen, in de gevangenis zijn cood- vonnis verneemt, waarmede het stuk eindigt. Mevrouw RoyaardsSandberg hadden wij hier voor zoover wy ons herinneren kunnen, nimmer gezien, zoodat ook in dit opzicht de voorstelling een evenement was. Het is natuurlijk ondoenlijk e vele voortreffelijke tooneeltjes te beschrijven; professor Hilprecht (Elias van Praag) kreeg voor zijn vurig pl idooi ten gunste van Süss van het publiek een' hartelijk applaus en zoo waren er wel meer open doekjes al liet het publiek zich ongaarne afleiden. Carla de Raet scheen het hart te hebben gestolen van een der aanwezigen, die het aardige actricetje naar haar cham pagne-scène bloemen liet overhandigen. Wy kunnen niet anders dan zijn smaak bewonderen. En Carla de Raet werd er blijkbaar door geïnspireerd tot een luch tig gespeelde scène, die veel levendigheid en bekoring aan dit tafereel gaf. J. Stern- heim, oom van Süss, maar door hem in zijn machtswaan niet meer als zoodanig erkend, was een oude bekende van Den Helder en heeft hier meerdere malen in andere ensembles op het „Casino"-tooneel gestaan. Kortom, deze voorstelling was een waar dig slot van het seizoen, en het is zeker te hopen, dat de abonné's van deze voor stellingen ook weder voor het a;s. winter seizoen inschrijven. Want natuurlijk moe ten we deze voorstellingen in stand hou den, maar dat kan alleen indien er een kern van vaste abonné's is. Als we eens zouden verklappen wat voorstellingen als deze kosten, zou men wellicht schrikken. En dat zijn bedragen, die absoluut gega randeerd moeten werden, waarvoor dus het Comité hoofdelijk aansprakelijk is. Want een vereeniging als de Koninklijke Nederlandsche komt nu eenmaal niet op goed geluk naar Den Helder, dat begrijpt ieder. Overigens was dezen avond Casino tot in den nok toe gevuld. Het orkest was niet aanwezig, in hoofdzaak wel omdat het stuk, met de opeenvolgende tooneelen zich niet goed tot entr'acte-muziek leende, maar zeker ock om daardoor plaats te win nen, want de menschen zaten tot bijna op het tooneel. Tot het a.s. winterseizoen dan maar weer! Misschien krijgen we dan dit ge zelschap neg eens! Vervoer te «water is en blijft het goedkoopst Prachtvoorstelling van „Süss, m de Jood". - HOTEL-CAFÉ- RESTAURANT „DSM EIURJQ»» TELEFOON 55 Uitzending van diners Koude en warme schotels Croquettes - Pasteitjes - Rl&oles Slagroompudding en ijs De serie abonnementsvoorstellingen is Dinsdagavond geëindigd met een voor stelling, welke de Kon. Ver. „Het Neder- landsch Tooneel" hier gaf van het coor Paul Kornfeld uit den roman van Feucht- wanger bewerkte tooneelstuk „Süss de Jood". 00D De negen tafereelen vormden, met slechts enkele uitzonderingen, elk op zich zelf voortreffelijke stukjes tooneelspel en regie, die zeer bii 't publiek in den smaak vielen. De fraaie ensceneering van het Koninklijk Tooneel, de smaakvolle oos- tuums, het voortreffelijke spel der acteurs, dat alles gaf groote bekoring aan deze voorstelling, die een waardig slot van de reeks vormde. In negen tafereelen wordt ons hier de komst aan het Wurttembergsche hof van dezen intrigant, zijn snelle opkomst en val, vertoond. Al dadelijk komen we in aanraking met de rondom Süss gespon nen intrigues, die voor geen middel, hoe laag ook. terugschrikken, dat dienen kan om den Jood, die zich in de staatszaken heeft ingedrongen en door wiens invloed op den onbeteekenenden regeerenden her tog (die vóór alles geld moet hebben) de belastingen snel en sterk zyn gestegen, uit den weg te ruimen. En het einde ia dan ook onvermijdelijk: als de hertog bij vergissing gedronken heeft van den ver giftigden wijn, voor den Jood bestemd, en overleden is, is ook de macht van Süss weldra ten einde. Hoe hooger men ge plaatst is, des te grooter is de val, dat ondervindt deze man, wien de macht naar het hoofd gestegen was, in hooge mute, en in het tooneelstuk komt de tragiek van dit leven dan ook goed uit. Over de voorstelling zelve niets dan lof. Hier hadden we iets buitengewoons, iets, dat we om de groote kosten hier anders nooit krijgen. Niet alleen een groote staf van medewerkenden, op het programma stonden niet minder dan twintig namen van artisten maar ook de eigen decors van den Stadsschouwburg, de eigen, prachtige costuums, die zoo groote beko- ring aan dit alles gaf. Elk tooneeltje was een waar genre-stukje; tot in de kleinste kleinigheden was de regie af. De veeren pen, waarmede men in die dagen schreef, hoorde in een looden inktkoker; het ge- schilcerd portret boven het bureau van feuss, den eerste-minister, was werk ei i ik Vertrek dagelijks 7.30 v.m. SPEELTUIN VEREENIGING. Tentoonstelling en fancy-fair. Woensdagmiddag twee uur werd in „Musis Sacrum", Koningstraat, een door de Speeltuinvereeniging „Den Helder" georganiseerde tentoonstelling van het werk der kinderen geopend, met de be doeling allereerst aan het speeltuinwerk wat grooter bekendheid te geven, maar tevens om de kas der vereeniging te stijven. Voor wie het niet mochten weten, zij het volgende medegedeeld: de vereeniging bestaat uit drie afdeelingen, n.1. de afd. „Tuindorp", de afd. „Oude Helder" en de afd. „Vischmarkt". Hiervan bezit de afdeeling „Tuindorp" reeds een speeltuin en een, te klein, ontspanningsgebouwtje; voor de afdeeling „Oude Helder" is een tweeden tuin in aanleg, terwijl de afdee ling „Vischmarkt" helaas nog niet zoo ge lukkig is wegens het ontbreken van ge schikt terrein. Wel is ook daar een ont spanningsgebouw, waarin men des win ters de kinderen bezighoudt. Maar de animo en liefde, waarmede het speeltuinwerk wordt verricht, is in alle afdeelingen dezelfde: er is enthousiasme en heilig vuur om het beste van het beste te geven en als men een kijkje gaat ne men in de Koningstraat zal men van dat enthousiasme treffelijke staaltjes zien. De opening. Laat ons allereerst het zakelijke gedeelte vermelden. Te twee uur Woensdagmiddag was in de kleine zaal van Musis Sacrum het bestuur der Vereeniging, alsmede de dames en heeren der verschillende stands en eenige genoodigaen aanwezig, waar zij door den voorzitter, den heer Lucker, werden welkom geheeten. Het is zoo gemakkelijk, één telefoontje en haalt Uw goed af, ook ledige emballage. Het is mij een aangename taak, aldus deze spreker, u hedenmiddag namens het bestuur der Speeltuinvereeniging welkom te mogen heeten en wel bij de gelegenheid van de opening onzer eerste tentoonstel ling. Een woord van welkom in het bij zonder tot onzen edelachtbaren bescherm heer, welke zich bereid verklaarde heden middag de opening te verrichten, alsmede het verdere Dagelijksch Bestuur der Ge meente en de Directeur en de Hoofdinge nieur der Rijkswerf en de Raad van Toe zicht en Advies der Vereeniging. Nu we aan het einde van ons club seizoen staan, meende het Bestuur der Vereeniging goed te doen een tentoon- stelling te organiseeren, om aan de in gezetenen der gemeente te kunnen toonen. wat op speeltuingebied wordt gepresteerd. Het werk der vereeniging bestaat niet alleen hierin om gedurende den zomer de kinderen in de tuinen bezig te houden, maar ook om des winters bij de zeer lange avonden de kinderen van de straat binnen te loodsen in de clubhuizen om hen daar te ontwikkelen in verschillende vakken van handenarbeid. Of de vereeni ging hierin geslaagd is? Het antwoord wordt u gegeven bij het bezichtigen der stands. Ik wil niet eindigen, vooraleer u allen dank te hebben gezegd voor uw aan wezigheid, waardoor u getoond heeft dat ook het werk van de Speeltuinen u aller belangstelling wegdraagt. Ik eindig, dan dames en heeren, met het verzoek aan onzen edelachtbaren beschermheer, om deze tentoonstelling te willen openen. De Burgemeester zal gaarne aan dit verzoek voldoen: hij wees op het opvoe dend werk der speeltuinen, om welke reden spr. destijds dan ook gaarne het be schermheerschap der vereeniging heeft wilen aanvaarden. Hij dankte leidsters en leiders voor het door hen verrichte werk en hoopte, dat men op den ingeslagen weg zou voortgaan. De tentoonstelling. Hierna begaf men zich naar de groote zaal ter bezichtiging van de verschillende stands. Zoo toen we er binnenkwamen, werden we met een vurigen marsch be groet, welke marsch geproduceerd werd uit een aantal jongensmonden in samen werking met even zooveel mondorgels. Het was de beroemde mondorgelclub, die voor het muzikale gedeelte zorgde, en dat deed met buitengewoon veel animo. Die animo had geen kunstmatige aanwakke ring noodig, maar niettemin viel het glas ranja, dat even later werd aangedragen, op een gansje en ging er in alsja, niet als koek natuurlijk. En ook de groote menschen hadden in minder dan geen tijd een versnapering te pakken in den vorm van een heerlijke kop thee. Dit deel van het programma was dus in orde. Wat nu de verschillende stands betreft: elke afdeeling heeft op een afzonderlijke stand het werk van de meisjes en dat van de jongens geëxposeerd. Men krijgt dus daardoor een goed denkbeeld van de verrichtingen der kinderen. Alles wat er geëxposeerd is, is dus eigen werk, door de kinderen vervaardigd. Van de meisjes vindt men er alleraardigste handwerken. Soms is daarbij van een overgeschoten lapje stof iets aardigs vervaardigd, in de afdeeling Oude Helder zagen we aller aardigst lampje. Deze afdeeling heeft ook een naaikransje, terwijl, zooals wij bij een vroegere gelegenheid al eens vermeldden, de afdeeling „Tuindorp" ook een timmer- club bezit met een aantal vlijtig werkende jongens. Men liet ons zeer vakkundig ver vaardigd, eenvoudig werk zien. Verder is er houtzaagwerk, ook borden met hout figuren bewerkt, de afdeeling „Oude Helder" heeft een fraaie molen, en hier zijn een aantal artisten in den dop, die op werkelijke smaakvolle wijze vazen hebben versierd met eigen bedachte motieven. Het hier tentoongestelde werk is voor een deel eigendom der kinderen, een ander deel is bestemd om te worden verkocht ten bate der kas. In het midden der zaal is een stand die aan de reclame gewijd is, hier vindt men allerlei photos, het krantje der vereeniging enz. Het belang rijkste is hier een model van een speel tuin, van een „ideaaF'-speeltuin zouden we kunnen zeggen. Door een der leden hij verzocht ons den naam niet te noemen, en wij willen dat verzoek eerbiedigen is hier een volledig model vervaardigd van een slingerpaal of zweefmolen, alsmede van een draaimolen, welke door middel, van een motortje in beweging worden ge houden. Verder vindt men er modellen van'andere gymnastische toestellen, zoo als die in een speeltuin thuishooren en de vereeniging hoopt nu maar, dat het haar gelukken mag eens zoon speeltuin te ^rijgen. En dan in iedere afdeeling na tuurlijk! Behalve het hier bovengenoemde is de overige ruimte nog dienstbaar gemaakt aan de reclame. Aan de eene zijde expo seert de heer R. Kalff, voorheen Freeke, Spoorgracht, met glas, verfwaren en be hang, aan de overzijde vinden we den heer C. Boonen, uit het Tuindorp, die zijn vloeibare was meerdere bekendheid tracht te geven. Deze was wordt door middel van een bestuiver op de voorwerpen ge- j spoten, waardoor de verdeeling uiterst gelijkmatig geschiedt en de huisvrouw niet meer met groote krachtsinspanning de dikke klodders, die er met de hand wel eens opkomen, behoeft uit te wrijven. Na tuurlijk is deze methode ook veel zuiniger in het gebruik. Verder exposeert de heer Boonen nog een insectendooder. Beide artikelen zijn eigen fabrikaat. De heer Boonen draagt 10 van den verkoop aan de kas der vereeniging af. Als wij nu nog vermelden, dat de ten toonstelling open is tot en met Vrijdag avond (dagelijks van 2 uur af), dan zijn we hiermede aan de eind gekomen van ons verslag en willen wij de hoop uit spreken, dat de tentoonstelling in alle op zichten aan haar doel zal beantwoorden. Op dezen eersten middag was het bezoek reeds zeer druk. Gorgel ook op straat natuurlijk droog - met El 25, 45 en 65 ets. A N WB, TOEBISTENBOND VOOB NEDERLAND LAATSTE MARINE-CONCERT. Een overvolle zaal. Voor de laatste maal wederom in dit seizoen konden wy gisterenavond genieten van onze onvolprezen stafmuziek nu de dagen zoo lengen en de zon zoo lekker begint te schijnen en het jonge groen al plannen maakt om eens een kijkje in de wyde wereld te gaan maken, hangt de heer Leistikow zyn lier wederom aan de wilgen. Voortaan zal men weer de buiten lucht kiezen voor concertzaal. Het Heldersche publiek heeft van deze laatste gelegenheid behoorlyk gebruik gemaakt. Wy herinneren ons 'niet een ooit zóó volle zaal te hebben meegemaakt; de menschen puilden letterlyk uit. Steeds maar weer kwamen nieuwe troepen aan rukken en tenslotte was niet alleen geen stoel onbezet, maar voortdurend werden nieuwe stoelen bijgezet en nog hebben verscheidenen met staanplaatsen genoe gen moeten nemen. Dit gold zoowel voor de zaal als voor het balkon. Ongetwyfeld heeft de aanwezigheid van Mengelberg's eersten violist, den heer Louis Zimmer- man, daartoe bijgedragen, maar ook het feit, dat deze avond de laatste was van het seizoen en men gaarne het corps nog eens wilde danken voor het genot, dat ons in den afgeloopen winter geboden werd, heeft ook zyn aandeel. Om het den solist mogelyk te maken, nog denzelfden avond wederom naar Amsterdam te kunnen vertrekken, was het groote viool-concert van Mendels- sohn, dat hij vertolken zou, als het eerste nummer na de ouverture op het pro gramma geplaatst. En het duurde dus niet lang of we kregen het lang ver wachte. De heer Leistikow had als ope ningsnummer de bekende ouverture „die Fingal.shöhle" gekozen, zoodat wy reeds op de sfeer van Mendelssohn waren in gesteld. Men verwachte geen technische of cri- tische beschouwing van ons over dit vioolsolo. Ieder musicus heeft zoo zyn eigen opvattingen over hetgeen hy weer geeft, de heer Zimmerman zou niet eerste violist van het concertgebouworkest zyn indien hy niet een volkomen voor zyn taak berekend musicus ware. Hy speelde het groote nummer geheel uit het hoofd en gaf met name in het andante van het tweede deel blyk van een persoonlijke, zeer muzikale opvatting. In het laatste deel, het allegro molto vivace, bereikte liy een verbijsterende vaart en een be wonderenswaardig temperament. En het mag hier wel eens zeer bizonderlijk wor den „estipuleerd hoe voortreffelijk zich het orkest bij den solist aanpaste. De heer Zimmerman was des middags ge komen en had uit den aard der zaak het nummer niet dan vluchtig kunnen door nemen met het orkest. Maar ieder des kundige weet, dat men ook na zoo'n re petitie, des avonds toch geheel op eigen kracht is aangewezen, d.w.z. dat elk lid van het corps ter dege moet opletten en rekening moet houden met opvattingen, tempi enz. van den solist. In het bizon der voor den dirigent is hier de taak zwaar. Welnu: alles ging schitterend, voor- treffelyk, bewonderenswaardig. De solist gaf cr ondubbelzinnige blijken van aan het einde, toen hy den heer Leistikow en zyn corps in de hem gebrachte ovatie betrok, maar hy vertolkte dit na afloop nogmaals met. zooveel woorden in den foyer, en hy deed de belofte nog eens terug te zullen komen. Het huldebetoon aan het orkest was dubbel en dwars verdiendals begelei dend instrument hield het zicli op den achtergrond, begreep onmiddellyk de be doeling van den solist, zoodat hier inder daad een bewonderenswaardige prestatie is geleverd. In het bizonder de houten instrumenten moeten in dit verband wor den genoemd. Het publiek was enthousiast over het gebodene. Na de pauze kregen we het groote prachtige nummer: de e-moll symphonie van Dvorak, een werk dat een veertigtal minuten in beslag nam en vol isvanbe- koorlyke, origineele muziek. Speciaal het statige andante, het origineele scherzo moeten hier worden genoemd. Aan het einde betrad de heer Leewens het podium om namens allen den heer Leistikow en zyn korps hartelyk dank te zeggen voor het dezen winter gebodene. Speciaal dezen laatsten avond is hier een ware kunsisfeer geschapen door de aanwezigheid van den heer Zimmerman, zoo zeide hy. Hy bracht dank aan de autoriteiten, die het mogelyk maken dat deze concerten kunnen worden gegeven; den Schout-by-nacht, commandant der marine, den commandant van het wacht schip, voorzitter der muziek-commissie, den burgemeester, allen dezen avond tegenwoordig en hy maakte van de ge legenheid gebruik den burgemeester te te wyzen op het zeer nuttige gebruik i van het gemeentelyk subsidie. Ook het publiek oracht spr. dank voor zyn trouwe opkomst; het bezoek gaat in stygende lijn, moge dat zoo blyven! En namens j ons allen werd den heer Leistikow een Ifraaien krans overhandigd als blijk van dank en hulde. Met het spelen van liet Volkslied eindigde deze avond. Tot weerziens in October! WCS VODD SPEL EEN VEILIOE PLAATS 5e les. Speel op een veilige plaats! Heel vroeger, toen de vaders van tegenwoordig zelf nog kleine jongens waren, was het spelen op den rijweg niet zoo gevaarlijk als nu. Toen was er nog geen snelverkeer op den weg. waren er geen auto's en motorfietsen, die zóó snel naderen, dat ze bij je zyn vóór je het weet. Daarom is haspelen op straat zoo ge vaarlijk geworden. Speel dus, als dat eenigszins mogelijk is, op een speelterrein, of in een park of rustig plantsoen, maar nooit op den rij weg, ook niet in stille straten op den rij weg, want ook in een stille straat komt soms onverwacht een auto en die zal daar allicht snel rijden, juist omdat het een stille straat is. Weet je wel waarom spelen op straat nog gevaarlijker is dan loopen? Omdat onder het spelen de kinderen alleen maar denken aan hun spel en ner gens anders op letten. Kyk maar eens naar het linker plaatje, waar de jongens liet zóó druk hebben met hun voetbal, dat ze niet letten op de auto die aan komt en zelfs niet eens merken, dat de chauffeur, die zoo ineens voor hen moest uitwyken, tegen een paal langs den weg botst, met zoo'n geweld, dat de paal in tweeën breekt en de auto waarschijnlijk erg beschadigd wordt. Kies dus om te spelen een veilige plaats zooals de jongens op het andere plaatje, die van den rijweg afblyven. Gevaarlijke „spelletjes" zyn: op auto's, wagens of trams springen om een eindje mee te rijden, want hoe licht kom je dan te vallen en hoe groot is de kans om over reden te worden als je er af springt, en er net op dat oogenblik een ander voer tuig passeert. Hou je ook nooit aan een wagen of auto vast, als je op een fiets of vliedenden hollander zit. Dat is óók een gevaarlyk spelletje, evenals krijgertje spelen om een reclamezuil of een kiosk op een trottoir dicht by den rijweg. Hol ook nooit ineens een bal of tol na, als die op den rijweg rolt; je komt daardoor zelf in gevaar, of je brengt een ander in ge vaar. Vergadering van den Raad der ge meente Den Helder op Dinsdag 22 Maart 1932, des namiddags 8 uur, ten Raad- huize. Notulen. Ingekomen stukken, waaronder goedkeuringen van diverse raadsbesluiten; dankbetuiging van het bestuur van de eierveiling voor het toegekend subsidie; verzoek van D. C. A. de Zwart om ont slag als lid der Schattingscommissie voor de Inkomstenbelasting en als ambtenaar van den Burgerlijken Stand; van A. Zuidervliet en Egb. J. Bok om ontslag als lid van de Commissie voor de Beroepskeuze. Erfpacht en koop. Voorstellen tot overdracht van het recht van erfpacht op een perceel grond te Huisduinen aan F. Köhne; tot uitgifte van grond in erfpacht aan W. en IJ. Grimyzer, J. F. Bakker, H. Hagen, J. P. van Os, G. J. de Wit, G. Groot, A. Geervliet, J. en O. Roomeijer, P. C. Groot, F. de Groot en H. Bakker; tot verkoop van grond aan J. Dyks- hoorn. Subsidie Bewaarschool-onderwijs. Voorstel tot verleenen van subsidie voor het Bewaarschool-onderwys. Aanschaffing van gordijnen. Voorstel tot het verleenen van mede werking voor de aanschaffing van gor dijnen enz. voor de Chr. school te Koegras. Huurvermindering. Voorstellen tot vermindering van land* huur voor het jaar 1932 en tot het verhuren van weiland. Onderwijs. Voorstellen tot vermindering van hel aantal leerkrachten aan sohool 2 en tot overplaatsing van den onderwijzer L. D. de Snayer naar school 8 en tot het toekennen van voorschotten op de vergoeding overeenkomstig art. 101 der Lager Onderwijswet 1920 aan be sturen van Bijzondere Lagere scholen. Dinsdagmiddag kwam op den hoek KoningstraatSpoorstraat een fietsrijder in botsing met een auto. De fietsrijder, die uit de Koningstraat kwam, kon niet I tijdig genoeg stoppen voor den auto, die naar de richting Stationsplein reed. Hoe wel de chauffeur van den auto direct stopte kon hii niet verhinderen, dat de fiets onder het voorwiel kwam en daarbij (flinke schade opliep. De berjjdef kwam met den schrik vrij. UHIE-0BU6ATIEII

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 9