HEL-IIEKT BUS
S. I KMI i In.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Recht op den afgrond toe.
Een avontuur in het land
der Pharao's.
FBISOBAM
Nr. 7112.
EERSTE BLAD
ZATERDAG 30 APRIL 1932
60ste JAARGANG
De club der hulpeloozen te Genéve. - Wegens ziekte
de besprekingen gestaakt. - De wanhopige discussies
over de aanvalswapenen. - Italië voor herziening der
vredesverdragen. - Hervatting der bemiddelingsonder
handelingen te Geneve.
DEN HELDER-ALKMAAR.
DAGELIJKS.
Amerika en de wereldcrisis. Ziet men het gevaar niet in?
FEUILLETON
PER Vz POND
GEEL30 d.
GROEN 35
ROOD... 40
De komende herstelconferentie
in Lausanne.
in 50 dessins,
kleur-*oht, - wasoh-echt,
Verdraag geen rugpijn.
(Wordt vervolgd).
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land i 2.—, Nederl. Oost en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0. .0, f 0. 0,
f 1._. Modeblad resp. f 0.95,11.25, 11.25,11.35. Lossenos. 4 ct.; Ir.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Teleloon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, ie koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Wij schreven in een vorig overzicht
over de „ontwapeningscomedie" te
Genève, naar aanleiding van het bedroe
vend resultaat der besprekingen. De „Nw.
Rott. Crt," van Donderdagavond maakt
het niet beter en heeft het in een artikel
over de„club der hulpeloozen". Een ken
merk der hulpeloosheid is schrijft het
blad dat zij in den regel door speciale
ongelukjes schijnt te worden vervolgd.
Zelfs dit verschijnsel Ontbreekt niet. En
het blad vervolgt dan:
Een ziekte van Tardieu heeft de bij
eenkomst der minister-presidenten, die
tegen Vrijdag bepaald was, in het water
laten valen. Het is niet waarschijnlijk dat
wy met een diplomatieke ziekte te doen
hebben, zooals van zekere zijde is ge
opperd. Bang is Tardieu allerminst; en
een Fransch premier gaat niet spotten
met een k e e lziekte midden in den
verkiezingsstrijd!
Wij kunnen echter zeer goed komen in
den twjjfel van onzen Geneefschen cor
respondent aan het nut van de bijeen
komst der eerste ministers, als deze had
kunnen doorgaan. Uit de uitlatingen van
MacDonald tegenover de journalisten te
Genève mag men opmaken, dat ook hij
vrijwel allen goed verloren had. Was het
niet merkwaardig dat hij, de labour-man,
en in zijn party zelfs de pacifist bij uit
nemendheid zooals hij tijdens den oorlog
bewezen heeft, het oogenblik gekomen
achtte om half in het openbaar, en in
ieder geval zoo, dat de heele wereld ervan
verneemt, het dreigement uit te spreken
dat Engeland wel eens gebruik kon ma
ken van zijn recht om de speciale beper
kingen in den vlootbouw van de confe
rentie van Londen op te zeggen, als
Frankrijk en Italië zich ook op dat punt
niet wat toeschietelijker gingen toonen?
MacDonald is dus bitter teleurgesteld
over den toestand, dien hij ook ten op
zichte van de Fransch-Italiaansche vloot-
besprekingen te Genève heeft aangetrof
fen. Bovendien getuigt dit dreigement
van kwaad hümeür.H4j is over het gè-
heel zeer ontevreden en hij heeft daar
reden toe.
MacDonald heeft nu gezegd dat hij te
Lausanne een definitieve oplossing der
financieel® vraagstukken zal eisehen.
Mogen wij eruit hooren dat hij van
plan is, in het vraagstuk der oorlogs
schulden van Amerika afstand te eisc-hen?
vraagt de „Nw. Rott. Crt."
„De staatslieden", zoo heeft hij gezegd,
„behooren den moed te hebben radicale
oplossingen aan te hevelen, ook al zou
deze oplossing aanvankelijk bij het eigen
volk niet populair zijn." Weg met de be
talingen dus! Laat ons hopen dat dit al
leen tegenover de Franschen bedoeld is.
Zingt Engeland tegenover Amerika A,
dan zal men zien met hoeveel animo de
rest van hte koor zal invallen.
Het is wel heel duidelijk, dat men op
dit punt te Genève niet opgeschoten is.
Anders zou MacDonald nu niet zoo zijn
hart tegenover de pers hebben gelucht.
De geschiedenis van de vorige dagen
herhaalde zich, dat de delegaties zich bij
de beoordeeling van het al of niet offen
sieve karakter van bepaalde wapenen
blijkbaar door hun eigen bijzondere be
langen laten leiden. Terwijl de Engel-
schen en Amerikanen gisteren en eergis
teren toonden veel sterker bedenkingen
te hebben om aan bepaalde wapenen der
zeemacht een aanvallend karakter toe te
kennen dan zij een week te voren met be
trekking tot de machtigste wapenen der
landmacht gehad hadden, was vandaag
omgekeerd de Fransche delegatie, die
zoo krachtig het aanvallend karakter der j
tanks en zware kanonnen verleden week
bestreden had, thans veeleer geneigd om|
de machtigste wapenen der zeemacht on-i
der de aanvalswapenen te rangschikken.!
De oud-minister van marine Dumpnt was j
de woordvoerder der Fransche delegatie)
in de vlootcommissie Hij betoogde, dat
de slagschepen met een groot kaliber van
de daarop aanwezige kanonnen en voorts
de moederschepen voor vliegtuigen voor
zoover deze tot het werpen van bommen
en niet uitsluitend voor verkenning moch-1
ten geschikt zijn, op de lijst der aanvals- j
wapenen moesten geplaatst worden. Ook
de snelheid der slagschepen zou een cri
terium voor het offensief karakter ervan
kunnen zijn.
Op voorstel van den voorzitter besloot
de oommissie de volgende dagen achter
eenvolgens te behandelen: 1. de slagsche
pen, 2. de moederschepen voor vliegtui
gen, 3. de duikbooten, 4. de mijnen en 5.
verschillende andere onderwerpen, zooals
de chemische wapenen en kustverster-
kingen.
Hervatting der bemlddellngsonderhan-
delingen te Sjanghai. Naar Vaz Dias
meldt als gevolg van het aanvaarden van
het bemiddelingsvoorstel van den Brit
sehen gezant in China, Sir Miles Lamp-
son, zoowel door de Chineesehe als door
de Japansche regeering de bemiddelings
pogingen te Sjanghai Woensdag hervat.
Het is echter de vraag of de onderhande
lingen eenige kans op succes hebben, nu
de Japanners den nieuwen eisch hebben
gesteld van terugtrekking der Chinee
sehe troepen uit Poetoeng.
Ingaande: ZONDAG 8 MEI 1932.
Vertrek-tijd van: DEN HELDER
5 MINUTEN VERVROEGD, n.l.
8.40 en 17.40 van HAVENHOOFD
door
ónzen Amerikaanschen verslaggever
GEORGE O. CLAREN.
De discussie over de aanvalswapenen.
Dat men van Genève niets te verwachten
heeft, blijkt ook wederom uit de verschil
lende standpunten over het vraagstuk der
aanvalswapenen, waarover men de laat
ste dagen te Genève discussieert.
De corr. van de Nw. Rott. Crt. te Ge
lieve schreef daarover Donderdagavond
aan zijn blad o.a.:
Italië voor herziening der vredesver
dragen. Binnenkort zullen in Italië de be-
grootingsdebatten worden gehouden en
men kan daarbij een ondubbelzinnige
uiting ten gunste van hét denkbeeld van
herziening der vredesverdragen ver
wachten. Polverelli, die met Mussolini in
de buitenlandsche politiek ten nauwste
samenwerkt, heeft aan het parlement zijn
rapport over de begrooting aangeboden.
Italië, zoo wordt daarin gezegd, wil
door zijn eigen richtlijnen Europa tot er
kenning van een werkelrjken toestand
bewegen. De Italiaansche regeering wil
het herstel van den toestand van recht
vaardigheid onder de volkeren, opdat
men de stemming uit den oorlogstijd te
I boven komt en een weg omhoog kan be
treden. Italië eischt rechtvaardigheid
onder de naties. Er moet een streep ge
zet worden onder de tragische boekhou
ding, waarvan de eerste post het bloed
van tien millioen jonge menschen is, die
de zon niet zullen weerzien. Italië eischt
omverwerping der douanemuren welke
weliswaar den invoer kunnen beperken,
doch allen uitvoer lam slaan. De Donau-
en Balkanstaten moeten noodzakelijk ge
holpen worden, te meer daar eenige
reeds voor den wereldbrand, door oorlog
sterk waren uitgeput.
De herziening der verdragen is een his
torische noodzakelijkheid die bovendien
in het volkenbondsverdrag is voorzien.
Italië wil binnen het kader van den Vol
kenbond tot verhindering van een nieu
wen wereldbrand geraken. Het is niet on
waarschijnlijk, dat Mussolini zelf aan het
debat zal deelnemen.
(Telegrafische brief van onzen Amerika-
mectewerker naar aanleiding van de enorme
bankschandalen en het geldgebrek in de
Vereenigde Staten van Noord-Anierika.)
New-York. April 1932.
Een land, dat niet van humor ontbloot
is, dat is Amerika. Zulks moet men telkens
weer bekennen. Vandaag zoo, morgen ge
heel andersom! De energie en de werk
kracht van den Yankee is overigens be
wonderenswaardig!
Daar heeft men nu cm eens een voor
beeld te noemen de „prosperity" gehad!
Dat was geweldig! Alle zaken bloeiden op,
groeiden en breidden regelmatig uit.
Iedere arbeider, iedere tramp had, volgens
Henry Ford, „zijn auto in zijn zak". Divi
denden werden uitbetaald, waarvan buiten
staanders groen werden, van afgunst. En
met onbeschrijfelijke verachting keek de
Wallstreet-man op het gebrekkige Europa
neer, dat zich maar niet uit de put kon
werken, dat steeds en altijd in crisisnood
verkeerde.
En nu hebben zii zelf de crisis in huis!
Op een wijze, die zy nooit en nimmer ver
wacht hadden. Een paar weken geleden
nog stond Hoover in het Witte Huis te
Washington, wreef zijn van het talrijke
„shakehands" pijnlijke handen, maakte
„keep smiling!" en sprak zijn toehoorders
door de microfoon moed in, waarbij hii
zich in de meest-hoopvolte bewoordingen
uitliet. „Het zal wel gaan!" galmden de
microfoons door de leidingen„Het zal
wel gaan!" brulden dë luidsprekers buiten.
Zonder twijfel: Het zal wel gaan! Hoover
heeft gelijk gehad! Maar.... niet beter
gaan! Slechter zal het gaan! Zóó slecht,
dat de arbeiders en tramps niet alleen geen
auto in den zak, maar zelfs geen eten in
de pot zullen hebben!
De Fordfabrieken liggen stil! InsuH is
failliet en heeft tienduizenden ontslagen!
B39
Oorspronkelijk verhaal.
door
KEES MIDDELBERG.
(Auteursrecht voorbehouden).
3).
HOOFDSTUK II.
De zwarte Schim op de Mumm'ektet.
Het woonschip, geriefelijk, koel en rus
tig, voer langs den oever van den Nyl.
Niet ver af stonden de bruine huizen van
een dorp en uit dat dorp klonk het me
lancholisch geluid van een fluit, in den
stillen avond bespeeld door een inlander.
Een ry kameelen kwam met langzamen
regelmatigen stap nader en pas-
seerdehet schip; de drijvers liepen naast
hun dieren, een eentonige, ï'hytmische
wijze zingende, zooals kameeldrijvers dat.
gewoon zijn. Nu en dan streelde een
zachte wind de rivier en deed kleine
golf jes huppelden. Ginds aan de overzijde
ver weg, lagen de Lybische heuvels, don
kerblauw en purper in den naderenden
avond.
Een kwartier geleden was er eenige
drukte aan de rivier ontstaan. De post
boot uit Caïro, die onderweg een defect
had gehad en daardoor groote vertraging
had gekregen, had aan den oever aange
legd en had het gewone oploopje van
nieuwsgierige inlanders veroorzaakt. Nu
was alles weer stil. De avond naderde
snel. Na een half uur zou het volslagen
donker zijn.
De heer George T. Russell zat een cou
rant te lezen. Achterover in een gemak-
kelijken stoel op het dek van het woon
schip; met een koelen dronk naast zich
en een venijnige groene sigaar tusschen
de vingers, zag hij er tevreden en wel
varend uit. Maar als men hem aandach
tiger beschouwde, zag men lichte rim
pels op zijn voorhoofd en den onrustigen
blik in zijn oogen. Zijn vrouw zat tegen
over hem en beschouwde met droomeri-
gen blik het landschap aan gene zijde der
rivier en de lyn der verre heuvelen.
„Zou John nóg niet wakker zijn?" vroeg
de bankier, opkijkend van zyn courant.
„Ik denk het niet; anders kwam hij wel
naar boven, in de koele avondlucht. Hij
gevoelde zich vandaag veel beter dan
gisteren; hij had lang niet zooveel hoofd-
pyn meer."
„Gelukkig. Hij mag bly zijn, dat het
nog zoo goed met. hem is afgeloopen. Zon
hy zich zich nu langzamerhand ook niet
gaan herinneren, wat er eigenlijk met hem
gebeurd is?"
Mevrouw Russell schudde het hoofd.
„Ik verwacht het niet, George. Je weet,
PER '4 PD
de £*t Cjoedkwpe ÏJabak f
wat de dokter ons heeft gezegd. Ik heb
meer van zulke gevallen gehoord. Je
weet dat je eigen broer eens op het ijs is
gevallen met zijn achterhoofd tegen het
harde ijs en dat hij zich de laatste oogen-
blikken vóór den val en den val zelf nooit
meer heeft kunnen herinneren, hoewel
dat nu toch al een kleine veertig jaar
geleden is. De slag, die John op zijn
hoofd heeft ontvangen, en waarvan de
streep tot op zijn voorhoofd liep, heeft
by hem hetzelfde resultaat te weeg ge
bracht als die val op het ijs bij je broer.
Hij weet absoluut niets meer van wat er
met hem geburd is. De wetenschap neemt
aan, dat in een bepaald gedeelte van de
hersenen de herinnering zetelt en juist
dat gedeelte is by John geschokt door
den slag. Ik geloof nauwelijks, dat hij
zijn herinnering op dat punt ooit zal
terugkrijgen."
„Het is vreemd," zei de bankier pein
zend.
„Niet zoo vreemd, als je denkt, George.
En het is gelukkig ook niet zoo belang
rijk, nu John spoedig weer hersteld zal
zijn er er niets van zyn eigendom ge
stolen is."
„Je denkt steeds, dat het om diefstal
te doen is geweest!"
Mevrouw Russell zuchtte zachtjes.
„Waarom anders lieve? Ik begrijp niet,
dat je zoo vast houdt aan dwaze spook
beelden. Het is nat u u r 1 y k een dief
geweest. Jolin is wakker geworden, heeft
een dief gezien, is op hem afgesprongen
en is begonnen met hem te worstelen.
De man is hem te vlug af geweest en
heeft hem met een of ander voorwerp
De Hollywoodsche ateliers, waarin bijna
300.000 personen werkten, sluiten de
mooie poorten, zelfs Morgan, de groote
financier van Ivar Kreuger, zit niet alleen
volgens de geruchten, maar in werkelijk
heid op het droge! En Eugen Mayer,
de almachtige president van de Bondsbank,
heeft verklaard, dat hij ruim 1300 Ameri-
kaansche banken moet laten springen,
daar hy deze met den besten wil niet meer
kan subcentioneeren!
Will Rogers echter, de hoofdredacteur,
reporter, acteur en artiest, meent: „Nu zijn
wij er!", waarmede deze spotter, met het
geproefde avonturiersgezicht, wil zeggen,
dat een verschil in toestand van Europa
en Amerika niet meer bestaat!
En dus heeft dit rijke en buitengewoon
energieke land Amerika eveneens de crisis
in huis! Vijfentwintig milliard dollar, d.i.
meer dan zestig milliard1 gulden, zijn ver
loren gegaan! Millioenen menschen heb
ben alles verloren, wat zy bezaten!
En desondanks durft de heer Stimson,
de staatssecretaris, wederom te spreken
van „een wederom beginnende prosperity!"
En desondanks richten enkele lieden in
Ohio een „Amerikaansch-monarchistisohe
party" op. En desondanks hangt heel
Amerika aan de lippen van hun nieuwen
aigod, den nieuwen „heiland" Shri Mohar
Baba, die uit Indië kómt en de zeerver-
eerde profetes Aimée MacPherson concur
rentie wil aandoen.
Ik heb geleerd, my in dit land niet meer
te verwonderen. Maar dat juist in dezen
tijd van den bittersten nood 600.000 ver
klaren, dat zij een Amerikaanschen keizer
willen hebben en dat zii voor dit doel zelfs
geld beschikbaar stellen, dat er in deze
dagen menschen zijn, die voor den brui
nen Shri Mohar Baba een goudversierden
tempel bouwen, dat er politici zijn, die
ongeacht de onbarmhartige, opvallende
werkelijkheid spreken van een hetere
toekomst binnenkort.... daarvoor, kan
men slechts één verklaring vinden: De
zorgen maken het hoofd op hol!
Maai- misschien ik hoor de verwijten
reeds klinken ben ik onrechtvaardig!
Misschien zie ik slechts een dunne, uiterst
dunne laag van menschen en verbeet ik
de andéren te beschouwen?....
Neen helaas neen!
Ook Yankees, die de koele, onomkoop
bare blik en het rustige, berekenende ver
verstand van den geboren zakenman, van
den type-Amerikaan nog wisten te behou
den, zien de zaken even somber in, als ik:
Will Rogers, Hope Smith, de intelligent
ste Chicagosche hoofdredacteur, Dreiser,
•Sinclair Lewis! En de brutaalste van hen
en hii kan zich dit als schatrijk man
veroorloven heeft Rogers uitgesproken,
bij van dezen tijd denkt:
„Zyn jullie beneveld? Zien jullie den
afgrond niet?"
neergeslagen. Daarop is hij snel uit het
vertrek ontsnapt."
„Je spreekt of je er bij bent geweest"
„Maar het is toch duidelijk genoeg,
George. Het raam stond open."
„Dat staat den heelen nacht open; John
slaapt altijd met open raam. Dat zegt dus
niets. En heeft men sporen gevonden van
een inbreker?"
„Hoe kan men speciale voetstappen
vinden langs een hotel, waar den heelen
dag gasten en bedienden heen en weer
loopen? Het is immers onmogelijk, uit
dien warboel de voetstappen van één man
uit te zoeken!"
„In de kamer heeft men geen -sporen
gevonden, noch op het raam."
„Dat bewijst alleen maar, dat de dief
handig en voorzichtig is geweest."
„Waar is het wapen, waarmee die dief
John heeft getroffen?"
„Dat zal hij natuurlijk weer hebben
meegenomen. Het kan een revolver zijc
geweest of een ander inbrekersin
strument."
„Hm! En waarom lag John juist voor
die mummiekist?"
„Omdat hij daar den slag ontving, die
hem deed neervallen."
„En wie gaf hem dien slag?"
„De dief natuurlijk. Wil je dan in alle
ernst volhouden, dat de doode mummie
John heeft neergeslagen?"
„Je weet, dat het hoofd van de mum
mie anders lag dan den avond te voren."
„Dat is waar. Maar dat is immers ge
makkelijk te verklaren. De dief heeft de
kist geopend, denkende er voorwerpen
van waarde in te vinden. Hy heeft zijn
Mii heeft hem deze beide zinnen (zijn
hoofdartikelen zijn zelden langer, dan
enkele zinnen van het genre als boven)
zeer kwalijk genomen. Maar gelijk ge
lijk heeft hii toch!
Het is werkelijk een humoristisch land,
dit Amerika! Millioenen verhongeren,
millioenen! Maar een werkloozenzorg
wordt niet georganiseerd. Vijfentwintig
milliard dollar is verloren gegaan! En
een tweede vijfentwintig milliard zal
weldra volgen! Maar Stimson spreekt van
een „al weer beginnende prosperity!" Het
huis. waarin Amerika woont, kraakt in
haar voegen, brokkelt langzaam af! Maar
inplaats van het opnieuw op te houwen,
ric'ht men voor een onbekenden Indiër
(die geen andere verdiensten heeft dan
het feit, dat hii zeven jaargezwegen
heeft!) een gouden tempel op. En daar
men niemand vindt, dien men voor al
dezen onzin verantwoordelijk kan stellen,
waarop m ende sedert maanden en maan
den opgekropte woede kan luchten, eischt
men de veroordeeling en het ter-dood-
brengen van zes, arme, jonge negers
wiens schuld niet eens vaststaat of be
wezen is.
Humoristisch?.... Neen, humoristisch
is dit alles niet! Maar wel tragisch. Het
ontwaken in dit land zal wreed en hard
zyn. Als men ooit de oogen opent en de
dingen ziet, zooals zy werkelijk zijn!
Ongeveer half Juni a.s. wordt bet doek
opnieuw voor een nieuwe tragedie en wel
de finale(?) regeling van het herstel-beta
lingsprobleem en daarbij annex van de
oorlogssohulden.
Wii stellen ons nog altijd op bet stand
punt, dat Duitschland niet meer kan en
ook niet meer wil betalen en dat dus alles,
wat op deze conferentie te Lausanne ge
zegd zal worden en alles, wat daarbij zal
worden voorgesteld af zal stuiten op die
paar woorden, die Duitschland zal spre
ken: Wii kunen niet meer.
De verkiezingen in Duitschland, te
weten de beide verkiezingen voor het
Presidentschap en de landenverkiezing,
die net achter ons liggen, hebben bewe
zen, dat de macht van de nationaal socia
listen sterk aan het stijgen is en al mag
Hitier geen meerderheid hebben verkre
gen, het neemt niet weg, dat men zich in
het midden-Ëuropeesfhe Rijk meer en
meer moet wennen aan de eisehen, die de
nationaal-socialisten zoowel aan de bin-
nenlandsche als aan de buitenlandsche
politiek zullen stellen. De Regeering kan
nieuwe noodverordeningen maken, maar
druischen deze te sterk in tegen hetgeen
de meerderheid wenseht, dan zal een ex
plosie niet kunnen uitblijven, een explo
sie, die noch Hindenburg, noch Brüning
zullen willen forceeren. Trouwens Brü
ning heeft al namens de Regeering krach
tig gezegd, dat Duitschland geen beta
lingen meer zal doen, nu niet noch in de
toekomst, een verklaring, waaraan hii ge
bonden is.Was de situatie in Duitschland
in de laatste maanden anders geworden,
(ten zou hii misschien op handige wy'ze
terug kunnen krabbelen, maar dit is ons
inziens nu onmogelijk, nu het Duitsche
volk zich meer solidair met het nationaal
socialisme heeft verklaard.
Het is eigenaardig, dat men buiten
Duitschland zoo weinig met de realiteit
rekening houdt. Spitst zich in Duitsch
land het denkbeeld toe, dat er geen beta
lingen meer zullen mogen en kunnen
worden gedaan, het buitenland daarente
gen gaat de andere richting uit. Nu men
binnenkort voor de beslissing staat en nu
de crisis zich algemeen heeft verscherpt,
zoodat overal dé staats-budgetten in wan
orde zijn, nu begint men de consequenties
van het eventueel aanvaarden van het
Duische standpunt te realiseeren en zoo
hand in de kist gestoken en aldus het
hoofd van de mummie geraakt, dat daar
door verschoof. Daarvan is hij misschien
heftig geschrokken of John is op dat
oogenblik wakker geworden en heeft een
beweging gemaakt. Het deksel van de
kist is toen omlaag gevallen en door
dien slag ben jij wakker geworden. De
rest is duidelijk genoeg. John zelf is ge
heel van deze meening."
„Dat zegt niet. John kan zich niets
meer van het geval herinneren en zijn
hypothesen zijn niets meer of minder
waard dan die van jou. Voor mij is het
meest van gewicht, dat men in het geheel
geen spoor van een dief heeft kunnen
vinden.
„Omdat de man al lang in het donker
was verdwenen."
„Goed, maar men zou toch wel ecnig
spoor van zijn aanwezigheid hebben ge
vonden?"
„Je moet in een uithoek van Egypte,
te midden van de woestijn, geen Sherloek
Holmes verwachten."
„Dat doe ik ook heelemaai niet, Ik stel
heelemaal geen overdreven eisehen. Ik
constateer slechts, dat geen enkel mate
rieel spoor wijst op een dief."
„En dus.
De bankier haalde de schouders op.
„Dus mag ik er van denken, wat ik
wil. In vind het een zonderlinge geschie
denis. Je broer steeltnu ja, zeg dan
maar: laat een mummie stelen en smok
kelt ze zijn kamer binnen. In denzelfden
nacht, vinden we hem bewusteloos op den
grond liggen voor de kist, waarin hy de
mummie heeft geborgen; hij komt'een
SS per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
wel in Amerika als in Engeland begint
men in te zien. dat het schrappen van de
herstelsdhulden voor hen geen direct
voordeel zal kunnen opleveren. Wel be
staat er natuurlijk het indirect voordeel,
dat een regeling van het foutief gefun
deerde vredesverdrag van Versailles de
wereldcrisis in intensieit zal doen afne
men, maar voorloopig zal de bezwering
van de depressie niet in de richting van
de Amerikaansche en Engelsche bedrij
vigheid gaan. Wordt Duitschland onthe
ven van ziin herstelbetalingen, dan zal
daarmee gepaard moeten gaan een
schrapping van de oorlogssohulden. Fi-
nantieel zou Engeland daarvan weinig
nadeel ondervinden. Frankrijk zal een
grootere veer moeten laten, maar Ame
rika zal het loodje daarbij moeten leggen.
Waar de budgetaire situatie in Amerika
uiterst slecht is, is het toestemmen in
schulden annuleering voor dat land een
bijna onoverkomelijke verzwaring van de
financieele verhoudingen. Het is dus te
begrijpen, dat de Amerikanen, die hoe
langer hoe meer belastingen zullen moe
ten betalen en die hun inkomsten staag
zien terugloopen, er niets voor zullen
Blijf flink en gezond! Verdraag geen rug
pijn, aanvallen van duizeligheid, onnatuurlijke
vermoeidheid, rheumatiek, isschias, spit, urine-
stoornissen, blaaszwakte, bezinksel in de
urine! Deze verschijnselen wijzen er op, dat
het bloed niet behoorlijk gefiltreerd wordt en
dat gij dringend Foster's Rugpijn Pillen noo-
dig hebt.
Verwaarloozing maakt de zaak erger,
urinezuur en andere schadelijke onzuiverhe
den kunnen zich dan in het bloed ophoopen
en schade aanrichten in alle kwetsbare deelen
van het lichaam.
Gij kunt niet gezond worden, alvorens de
verzwakte organen in den rug, welke zorg
dragen voor de zuivering van het bloed, weder
gezond en sterk zijn. En het beste middel daar
toe zijn Foster's Pillen.
Dit speciale middel heeft duizenden hun
gezondheid hergeven. Waarom zoudt gij hun
voorbeeld niet volgen?
Foster's Rugpijn Pillen zijn verkrijgbaar bij
alle drogisten i 1.75 pfr flacon.
paar uur later tót bewustzijn en.weet
nergens meer van. Vind je dat niet zon
derling? Je weet wat er met Lord Carna-
von is gebeurd!"
Mevrouw Russell maakte een beweging
van ongeduld.
„George, je lijdt aan een idee fixe!"
„Ja, ja; dat is gemakkelijk te zeggen,
maar wat zijn de feiten? Lordt Carnavon
en de heer Carter hebben het graf van
dien ouden koning. hoe heette hij ook
weer.... Toet-ankh-Amen of zoo iets...
leeggehaald en er een boel reclame mee
gemaakt. En twee maanden later was
Lord Carnavon dood en de heer Carter,
die bijna gelijktijdig ziek werd, heeft zijn
leven nog op liet kantje af kunnen red
den. Weet je niet, dat naar aanleiding
van dit sterfgeval een heeleboel andere
sterfgevallen in de pers in herinnering
zyn gebracht, die allemaal verband hiel
den met mummies of met schendingen
van Egyptische graven?"
Mevrouw Russel zuchtte.
„Ik zie geen nut, daarover met je te
disputeeren, George," zei ze. „Als je met
alle geweld wilt gelooven, dat dié oude
mummie midden in den nacht uit de kis\!
is gestapt, John bij zyn kraag heeft ge
vat, hem uit zijn bed heeft getrokken,
hem een pats op zyn gezicht beeft ge
geven en daarna weer kalmpjes in de
kist is gaan liggen en het deksel weer
heetf dicht getrokken nu, geloof het
cl311 ni33r! Mssr doe me een pleizier en
zeg je meening niet hardop, als er ande
ren bij zijn."
