s. uwm s zl TOBRALCO (Ei Een avontuur in het land der Pharao's. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. Nr. 7125. EERSTE BLAD DINSDAG 31 MEI 1932 60ste JAARGANG Brüning over het werkloosheidsprobleem in Duitsch- land. - De ontwapeningsconferentie te Genéve - Nieuwe Amerikaansche ontwapeningsvoorstellen Wij Breien!!! en repareeren alle De Nederlandsch-Duitsche handelsbetrekkingen. Chantage-affaire in Noorwegen. in 50 dessins, FEULLIETON COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen- land f 2.Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1,Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p.p.6et. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Het werkloosheidsprobleem in Duitsch- land is een van de moeilijkste vraagstuk ken waarvoor de regeering zich geplaatst ziet. De werkloosheid is van zoo grooten omvang geworden, dat, zoo zeide Brüning aan een maaltijd van buitenlandsche pers vertegenwoordigers, het vraagstuk de re geering dag en nacht bezig hield. Hij repte ervan, dat bijna het vijfde van het Duitsche volk door deze plaag ge troffen, dat van deze zes millioen twee millioen beneden de 25 jaar is, werkloos op een leeftijd, waarin psychische krach ten en wilsinstincten het sterkst naar bezigheid trachten. En van deze twee mil lioen is een millioen beneden de 21, jonge menschen, die het leven voor zich heb ben, zonder een werkplaats te vinden. Menschen, wien zich op het oogenblik, waarop zij den kinderschoenen ontgroeien en in staat worden tot denken en hande len, geen werkplaats biedt en die in hun levensloop, welke hen in hun gerechtvaar digde verwachtingen omhoog moet voe ren, een onoverkomelijke hindernis ont moeten. Een wreede, in haar oorzaken niet begrepen storing der functies van het moderne economische organisme doemt hen er toe zich te voelen als overbodige en nuttelooze leden der maatschappij. Is het verwonderlijk, dat in de harten en geesten van dit millioen jeugdigen en ra dicalisme opkomt? Een radicalisme, dat slechts verbetering verwacht van den ondergang en het vernielen van al het be staande en dat daarop zijn hoop opbouwt? In vroegere tijden heeft men bij de snelle to.eneming der bevolkingen vrees gevoeld, dat het produceeren der voe dingsmiddelen geen gelijken tred zou houden met dit aangroeien der mensch- heid. De ontwikkeling is geheel anders geworden. Niet de voedingsmiddelen zijn het die ontbreken, integendeel. Het ont ginnen van steeds grootere stukken nog onbebouwd land, de geweldige vooruit gang der chemie en der techniek zijn een waarborg, dat de menschheid ook bij een snelle toeneming geen armoede behoeft te lijden. De menschen van tegenwoordig zien meer dan ooit in den arbeid een zegen, die Inhoud geeft aan het leven. Vandaar de moreele schade, de psychische declassee ring die de werkloosheid met zich mde brengt. Duitschland kan deze kwestie, die een voudig beslissend is, niet alleen oplossen van den geesel van de werkloosheid, die de heele wereld heeft aangetast, kan het slechts door een gemeenschappelijke actie bevrijd worden, zoo zeide Brüning aan het einde van zijn toespraak. Van de ontwapenings(?) conferentie. Vijf jaar lang hebben den deskunigen van de commissie tot voorbereiding van de ontwapeningsconferentie gewerkt aan een bruikbaar schema voor die conferen tie zoo schrijft de „Nw. Rott. Crt." Met den hartstocht die op dit punt deskundigen soorten wollen kleeding, kousen en sokken (ook de allerfijnste). Vraagt onze eigengebreide ijzer- sterke Sportkousen. JAAP SNOR, Zuidstraat 19 (Let op den gelen winkel) P.S. Voor Texel: Wed. BUIJSMAN, Den Burg. eigen is hebben zij gegroepeerd en ge classificeerd. Hun werk is nog aangevuld door het werk der drie viootconferenties. Nu is de ontwapeningsconferentie van Genève reeds bijna vier maanden bijeen, en nog zijn haar deskundigen lang niet klaar met het classificeeren der wape nen. Toen de conferentie begon moest de wereld het geruststellend gevoel hebben dat de kwestie uit de handen der deskun- j digen, die ertoe zijn opgeleid in termen van militaire „efficiency" te denken, over- j gegaan was in de handen van staatslie-1 den, die meer geleerd hebben te luisteren naar hetgeen de volken wenschen en die! ook alleen de verantwoordelijkheid kun nen dragen voor het vervullen dier ver langens. Eerst scheen dat geruststellend gevoel gerechtvaardigd. Maar als wij nu dag aan dag de berichten uit Genève lezen dan zien wij, dat de deskundigen reeds lang weer het geval in handen heb ben, dat zij hun dagen besteden aan het rangschikken en aan het streven naar mi litaire „efficiency" als in de beste tijden van de voorbereidende commissie. Naar de snelheid te oordeelen waarmede men vooruit komt zien wij geen enkel be zwaar waarom dit niet nog weer vijf jaar zou kunnen duren. Nu weten wij dat men op het oogenblik opzettelijk den pas markeert om te wach ten tot Frankrijk weer een regeering heeft die in staat is groote politieke be slissingen te nemen. Men treuzelt uit tactiek. Dit dan echter een tactiek waar aan alle tact vreemd is. Hoezeer moet het publiek door dit vertoon van hulpeloos heid worden geprikkeld! Hoe wordt ook het werk der deskundigen van de voorbe reidende conferentie daar verloochend! Heeft iemand geweten dat het zoo volko men verkeerd opgezet, zoo volkomen in competent was als men nu mag opmaken uit het aanvullende werk dat noodig is? Is de oorzaak van die indirecte verlooche ning van het voorbereidende werk daarin te zoeken dat men nu weer anders poli tiek tegenover de kwestie staat, dan moe ten wij vreezen dat ook dit werk der des kundigen weer monnikenwerk zal blijken als de nieuwe politieke omlijsting voor het werk der conferentie eindelijk zal zijn 1 gereed gekomen. Nieuwe Amerikaansche ontwapenings voorstellen? Van Amerikaansche zijde is in de laatste dagen herhaaldelijk con tact gezocht met de vertegenwoordigers der groote mogendheden, teneinde in ge meenschappelijke, vertrouwelijke bespre kingen, nieuwre bases te vinden voor de werkzaamheden der ontwapeningsconfe rentie. Deze besprekingen zijn hoofdzake lijk door den Amerikaansche senator Swanson gevoerd. De Amerikaansche delegatie gaat van het standpunt uit, dat de tot dusverre ge volgde methodes van de ontwapenings conferentie, waarbij het ontwapeningspro bleem werd aangevat van den kant van het afschaffen der aanvalswapenen, nog tot geen practische resultaten hebben ge leid. De Amerikaansche delegatie is der- i halve bij deze besprekingen uitgegaan van het voorstel, dat de vertegenwoordi ger van de Vereenigde Staten reeds op 9 Februari j.1. ter conferentie heeft inge diend en dat den volgenden inhoud heeft: Vaststelling der troepensterkten der af zonderlijke landen op den grondslag van het minimum, dat noodzakelijk is voor de handhaving van de binnenlandsche orde en de nationale verdediging. Den maat staf voor de berekening der legersterkten vormen de ontwapeningsbepalingen der vredesverdragen voor Centraal-Europa, volgens dewelke de troepenmachten alleen mogen dienen voor de binnenlandsche orde en de grensverdediging. Op de basis van dit Amerikaansche voorstel hebben thans de Amerikanen ge poogd een algemeene sleutel uit te werken voor de vaststelling der legersterkten in de afzonderlijke landen. De Amerikaan sche berekeningsformule is buitengewoon ingewikkeld. Zy berust hoofdzakelijk op de berekening der voor de binnenlandsche orde noodzakelijke legersterkten, houdt echter ook rekening met koloniale belan gen, lange grenzen, nationale verdediging en een reeks andere factoren. Naar medegedeeld wordt, stuiten deze besprekingen echter op moeilijkheden aangezien de Fransche delegatie voor de vorming van de nieuwe Fransche regee ring niet gemachtigd is tot vérgaande onderhandelingen of beslissingen. ONTSLAG VAN GEHUWDE AMBTEN ARESSEN-NIET-KOST- WINSTERS. Bepaald is dat géhuwde ambtenares- sen-niet-kostwinsters, waar mogelijk ver vangen moeten worden door ambtenaren op wachtgeld of ambtenaren welke elders kunnen worden gemist. RAPPORT BEZUINIG INGSCOMMISSIE. Vandaag is het tweede en laatste deel van het rapport der bezuinigingscommis sie aan de Koningin aangeboden. Het bevat voorstellen tot verlaging van uitgaven betreffende de departementen van defensie, van waterstaat, van econo mische zaken en arbeid en van koloniën, voorts beschouwingen over het gemeente lijke financieel beheer en het vraagstuk der kleine gemeenten in verband met de rijksfinanciën, een samenvatting van het geheele rapport en slotbeschouwingen over den financieelen toestand in de naas te toekomst. DOOR EEN MARECHAUSSEE DOODGESCHOTEN. Het Tweede Kamerlid De Visser heeft den minister van justitie gevraagd: 1. Is het juist dat een arbeider uit Op- bicht in Limburg op 16 Mei j.1. door een marechaussee is doodgeschoten omdat hij zonder licht reed en niet onmiddellijk stil hield toen hij daartoe werd aangeroepen? 2. Acht de regeering het toelaatbaar ook al werd genoemde overtreding in de nabijheid van de grens gepleegd dat hierbij van de vuurwapens werd gebruik gemaakt met noodwendige gevolgen als sub 1 genoemd? 3. Is de regeering bereid oogenblikke- lijk maatregelen te treffen waardoor her haling in den vervolge wordt voorkomen? 4. Is het juist dat het slachtoffer voor noemd een weduwe met tien kinderen on verzorgd achterlaat? 5. Zoo ja, is de regeering dan bereid de nagelaten betrekkingen voor het verlies schadeloos te stellen, en waarin zal die schadeloosstelling bestaan? De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Berlijn meldde Zaterdagavond: Twee Berlijnsche bladen houden zich bezig met de Nederlandsch-Duitsche han delsbetrekkingen, het „Berliner Tage- blatt" en de „Vossische Zeitung". Het „Berliner Tageblatt" bespreekt in een hoofdartikel, getiteld „De boteroor- iog", het geheele complex van vraagstuk ken, dat aan den beperkten invoer van zuivelproducten vastzit en polemiseert in het bijzonder met rijks-minister Schiele en anderen, volgens wie vrijwel alleen de import en niet de venpindering van de koopkracht aan den verminderden afzet van de Duitsche boter debet zou zijn. De stelling van minister Schiele, zegt het „Tageblatt, berust op de bewering, dat de prijsbeweging in binnen- en buitenland gelijken tred houdt; dit is evenwel aller minst het geval, in zooverre de prijs in Duitschland den laatsten tijd is gestegen, terwijl de wereldmarktprijs zijn daling heeft voortgezet. De „Vossische Zeitung" plaats boven haar beschouwing: Nederland's gevaarlijk dreigement. Na gewag te hebben gemaakt van vergeefsche onderhandelingen, ge voerd door de dezer dagen naar Neder land teruggekeerde delegatie, beweert het blad, dat Nederland heeft verlangd, dat het geheele actieve saldo van het Duitsch- Nederlandsche handelsverkeer door Duitschland ter beschikking zou worden gesteld aan de importeurs van Nederland - landsche zuivelproducten. Door dezen eisch, zoo betoogt de „Vossische Zeitung", verlangt Nederland van Duitschland het onmogelijke, want dit rijk zou door de consequenties, uit deze maatregelen voort vloeien, niet meer in staat zijn de rente van zijn buitenlandsche schulden te be talen. Het blad bespreekt vervolgens de actie van oud-minister Posthuma en de moge lijkheid van repressailles» op het gebied der deviezen. De Duitsche regeering kan natuurlijk niet verhinderen, zoo besluit de „Vossische Zeitung", dat Nederland, zonder daartoe te zijn genoodzaakt, op het stuk van de deviezen het voorbeeld van Duitschland volgt, maar een eenzij dige restrictie tegenover Duitschland zou tot een conflict voeren. Evenwel bestaat er vooruitzicht, dat dit wordt vermeden en overigens is ook de boterpolitiek van minister Schiele oorzaak van de bestaan de moeilijkheden. COMPLICATIES IN EEN BURGEMEESTERSFAMILIE. Men schrijft aan de Nw. Rott. Crt.: In een gemeente in WestFriesland deed zich Zaterdag het zeldzame geval voor, dat de echtgenoote van den burge meester zich met twee getuigen ter ge meente-secretarie vervoegde, teneinde den burgemeester een bewijs van onvermogen te vragen, om pro deo te procedeeren. Het proces moest tegen den burgemees ter worden gevoerd. Deze weigerde het bewijs af te geven, daar de getuigen niet pertinent konden verklaren, dat de aan vraagster onvermogend was. Den be trokken minister is nu om zijn tusschen- komst gevraagd. DOOR VRACHTAUTO OVERREDEN EN GEDOOD. De 21-jarige K. Neuhoff, gewoond heb bende aan de Maaskade is Zaterdagmid dag in de Boompjes te Rotterdam met zijn fiets geslipt en gevallen. Hij is onder een vrachtauto geraakt en met inwen dige kneuzingen naar het ziekenhuis aan den Coolsingel vervoerd. Bij aankomst aldaar bleek hij aan de gevolgen te zijn overleden. EEN BOM GEVONDEN. Te Zaandam is Zaterdag in de serre van het feestgebouw Thalia een bom ge vonden, die voorzien was van een tijd meter en ontplofbare stoffen bevatte. Het voorwerp is door de politie in be- slag genomen. Aangezien het gebouw Thalia het eigendom is van de gebroeders IJden- berg, aan wie ook de huizen behooren, waarover een huurstaking gaande is, wordt het vinden van de bom daarmee in verband gebracht. Buitenland. Tientallen voetballers er bil betrokken. Dezer dagen is de politie te Oslo een chantage-affaire van grooten omvang op het spoor gekomen. Een groep voetbal lers heeft er al eenige jaren lang werk van gemaakt, sportliefhebbers en andere personen, die iets op hun kerfstok had den of het een of ander voor hun ver wanten verborgen wilden houden, dreig brieven te sturen en geld af te persen. Verschillende personen moeten hierdoor volkomen geruïneerd zijn. De politie heeft tot nu toe twee internationale voet ballers, Harald Petersen en Knut Ander- sen gearresteerd. Zij hebben nimmer ge regeld werk gehad, maar leefden van de gunst van hun bewonderaars en van het geld dat zij hun slachtoffers wisten af té persen. De zaak is aan het licht gekomen, door dat een boscheigenaar, die thans in een inrichting voor zwakzinnigen wordt ver pleegd, aan een bezoeker meedeele, dat hem groote bedragen waren afgeperst. Weliswaar zeide de man kort daarop, dat er van zijn heele verhaal niets waar was, maar de politie was toen reeds op de hoogte gebracht en had al reden te over 0111 het onderzoek voort te zetten. In de correspondentie van den boscheigenaar zijn dreigbrieven gevonden van zestien verschillende personen, maar het staat vast, dat eenige tientallen sportsmen- schen bij de zaak betrokken zijn. Ver schillende personen uit Noorsche sport kringen zouden bovendien geweten heb ben welke praktijken Andersen en Pet- tersen toepasten om aan geld te komen. POLITIEKE KLOPPARTIJEN IN OOSTENRIJK. Bloedige botsingen te Höttlng nabij Innsbruck. 8» gewonden en een doode. In een nationalistische vergadering te Hötting bij Innsbruck ontstond Vrijdag avond naar Reuter meldt een hevige kloppartij met politieke tegenstanders, voor het meerendeel soc.democraten, welk gevecht op straat werd voortgezet. De gendarmerie moest met de gevelde bajonet de omgeving schoonvegen. Er werden 32 gewonden, o.w. eenige zwaar- gekwetsten naar het ziekenhuis over gebracht, waarbij de leden van den ge- kleur-eoht, - wasch-echt, HUIS per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Stalen-collectie neeskundigen dienst door de opgewon den menigte werden lastig gevallen en een wagen werd bebschadigd. Twee com pagnieën soldaten worden gereed gehou den. Nader meldt Reuter, dat bij de ongere geldheden te Hötting, zooals te midder nacht bekend werd, omstreeks 80 perso nen zijn gewond, van wie zes zwaar. Een S.A.-man is reeds aan zijn wonden over leden, een ander verkeert in levensge vaar. Te Linz 20 igekwesten. Ook te Linz kwam het Vrijdagavond tot hevige botsingen. Daar poogdeD soc. democraten een nationaal-socialistische vergadering uit een te jagen. Er werden 20 nazi's vrij zwaar gewond naar het zie kenhuis overgebracht. ONRUST IN HET WUPPERTHAL. Vrijdagavond is het in het stadsge deelte Heckinghausen tot renstige bot singen gekomen. Bij het invallen van de duisternis werden riooldeksels weggeno men, lantaarns stukgeslagen, het plavei sel opengebroken en in eenige straten ruiten ingeworpen. Tegen 10 uur werden politieagenten uit de huizen beschoten, en met projectielen bekogeld. De politie Indien gij voortdurend last hebt van schele hoofdpijn als gevolg van een slechte spijsvertering, gebruik dan eens een poosje Foster's Maagpillen, het betrouwbare, zacht werkende laxeermiddel. Alom verkrijgbaar A 0.65 pet flacon. Oorspronkelijk verhaal. door KEES MIDDELBERG. (Auteursrecht voorbehouden). 16) „Dit alles te zamen als louter toeval lige dingen aan te nemen, neen, dat was mij te sterk! Ik had nu het sterke ver moeden, dat Dr. Oxenham met of zonder zijn medeweten iets in zijn bagage moest hebben, waarop de dief het gemunt had. Ik ging dus naar Dr. Oxenham en vroeg hem vrijmoedig, of het zoo niet was. Daar op antwoordde hij eerst, dat hij niets van waarde had, wat trouwens ook de waar heid was. Maar toen ik hem sprak van de moord op Abdullah en van de inbraak in het bagagedepot, geraakte hij in eenige opwinding. En toen zei hij mij in vertrou wen, en dit blijft onder ons, nietwaar dat hij een mummie in een kist had, die hij onbemerkt wilde meenemen naar Ame rika. U moet weten, dat Dr. Oxenham een man is van wetenschappelyken aanleg met een hartstocht voor het verzamelen van antieke dingen en dat het bezit van een echte mummie een buitenkansje voor hem is. Hij had, zoo vertelde hij mij, de mum mie ontvangen uit de handen van twee Arabieren, die toevallig in de nabijheid van Luxor een plek hadden ontdekt, waar een paar mummies lagen. Zij hadden hem de mummie nabij zijn hotel in handen ge speeld op den avond vóór den nacht, waarin op zijn kamer werd ingebroken. Maar wat nog veel sterker is; dienzelfden nacht wei-den die twee Arabieren op eeni- gen afstand van Luxor vermoord! Toen ik dit alles vernam, was ik er zeker van, dat de misdadiger het had ge munt op de mummie, die Dr. Oxenham onder zijn bagage meevoerde. Maar op de vraag, waarom de man die mummie wilde hebben, kon ik met geen mogelijkheid een antwoord geven. Ik dacht er over na, maar kon er werkelijk niets van maken. En het was slechts een zuiver toeval, dat mij geheel onverwacht de heele raadsel achtige zaak duidelijk maakte". „Wist u dus, dat wij de juweelen van de hertogin van Parkminster in de mummie zouden vinden?" vroeg de directeur. „Ik was er bijna zeker van", antwoord de de oud-detective. „Ik had me natuurlijk langs een anderen weg daarvan kunnen overtuigen door aan Dr. Oxenham verlof te vragen de mummie te mogen onder zoeken. Maar ik wilde niet alleen de ju weelen hebben; ik wilde den man zelf op heeterdaad betrappen. Wij, politieman nen, hebben ook sportief instinct". „Hoe wist u dan, dat u de juweelen in de mummie zoudt vinden?" „Door een stoutmoedige combinatie van feiten, die, naar ik vrees, niet geheel vrij van eenige fantasie is. Maar fantasie kan den politieman soms te pas komen, hoe vreemd het misschien moge klinken. Het was door een zuiver toeval, dat ik de oplos sing in handen kreeg. Hier heb ik ze". De heer Beechespool haalde een cou rant uit zijn zak. „Toen ik gistermiddag bij Dr. Oxenham was geweest, ging ik de courant zitten lezen. En daar vond ik een lang bericht uit Luxor met den titel: Een verrassende ontdekking. Het is te lang, om het u hee- lemaal voor te lezen en dat is ook niet noodig. Ik kan het u in een paar woorden zeggen. Maar te voren moet ik u nog iets in herinnering brengen. U hebt natuur lijk beiden gehoord van den diefstal van de juweelen der hertogin van Parkmin ster uit haar kamer op de dahabiyah". „Her Grace heeft er mij zelf een paar woorden over gesproken", antwoordde de directeur. „Zij is nog steeds onder den in druk van het verlies, omdat er oude fami liestukken bij zijn". „Ik zal haar na het ontbijt weer geluk kig maken", zei de heer Beechespool glim lachend. „U hebt natuurlijk het relaas ge lezen van de achtervolging van een ver dachten kameelruiter door de woestijn tot in een kleine oase, in de richting van de Lybische heuvels? Dan herinnert u zich misschien nog een bijzonderheid. Aan den rand dezer oase stond een vervallen, oud-Egyptisch tempeltje, dat in het cou rantenbericht even werd genoemd. Her innert u zich dat nog? Welnu, in dit lange courantenbericht hier wordt verteld, dat een paar Engelsche toeristen heel toeval lig ontdekten, dat dit tempeltje toegang gaf tot een daaronder gelegen grafkamer en dat zij daar een paar mummies hebben gevonden, liggende naast omvergeworpen sarcophagen. Toen ik dit las, flitste mij de oplossing van het raadsel ineens door het hoofd. De kameelruiter, die natuurlijk de dief der juweelen was, heeft, toen hij zijn achterovlgers zag naderen, zijn ka meel tot spoed aangezet om nog vóór hen de oase te bereiken. Hij moet het bestaan van den grafkelder hebben gekend. In alle geval, hij is van zijn kameel gespron gen, het tempeltje en de grafkelder bin nengesneld en heeft de juweelen daar ver borgen. En vreezende, dat men zijn sporen wellicht zou vinden, heeft hij de juweelen door de holte van het ontbrekende oog, want de mummie heeft maar één oog in het hoofd van een der daar liggende mummies laten glijden. Daarna is hij snel doorgereden tot aan de bron, waar de achtervolgers hem hebben getroffen. Na tuurlijk heeft men geen spoor der gesto len juweelen bij hem gevonden. Doch hij wist niet, dat de oude grafkamer nog aan twee anderen bekend was en nog minder wist hij, dat dezen voor een goede som gelds hadden aangenomen, aan Dr. Oxen ham een mummie te brengen. Op den avond yan den dag zijn de twee Arabieren de mummie komen halen en ze namen juist de mummie, waarin de dief zijn grooten schat had geborgen! U kunt zich voorstellen, wat hij gevoelde, toen hij een poos later, bij donker, zijn buit wilde komen halen en de mummie niet meer vond. Hij heeft blijkbaar nog kunnen ont dekken, dat ze door twee mannen in de richting van Luxor was vervoerd en hij heeft zich gehaast, hen te achtervolgen. Hy moet nog dicht genoeg bij zyn ge weest, om te zien, wat er met de mummie gebeurde en waar ze bleef, maar hij kon de mummie op het oogenblik niet meer in zijn bezit krijgen. Hjj heeft zich dus eerst overtuigd, waar de mummie bleef, name- lyk in de kamer van Dr. Oxenham, waar ze van buiten af door het venster naar binnen werd geheschen. Toen heeft hij zjjn woede gekoeld, eerst door de twee Arabieren te achtervolgen en te dooden. En daarna heeft hy getracht, de mummie of althans den kostbaren inhoud van haar hoofd weer in handen te krygen. Ziedaar de verklaring van de inbraak in Dr. Oxen- hams kamer, van den moord op den hof meester dér dahabiyah en de schim in het babageruim, van de uit-den-weg-ruiming van Abdullah en van de inbraak in het bagagedepot van dit hotel. En zoo komt het, dat wy de juweelen van de hertogin van Parkminster hebben gevonden in het hoofd eener Egyptische mummie. Het is wel een der zonderlingste zaken, die ik ooit heb meegemaakt. U begrypt nu ook my'n handelwijze van hedenmiddag. Ik had Dr. Oxenham naderhand nog in het vertrouwen genomen en op my'n verzoek ging hij gistermiddag, terwijl Barouda in het bagagedepot was, naar zijn box en zocht schijnbaar iets in zyn bagage, waar bij hy „vergat", den sleutel weer uit het slot van de mummiekist te nemen. Barou da wist nu, waar hy zyn moest en toen hem nu zoogenaamd de wacht gedurende de eerste urén van den nacht werd opge dragen, stond het by mij vast, dat hy van die eenige gelegenheid gebruik zou maken. We konden ons nu veilig in de aangrenzende boxen opstellen zonder ge vaar, dat hy ons zou ontdekken. Daar de man er rekening mee moest houden, Dr. Oxenham wel eens te ontmoeten, moest hy zich natuurlyk vermommen. Zooals ik reeds dacht, waren haren en baard valsch. We hebben hem daarvan al bevrijd en ik ben er zeker van, dat het gezelschap van den hertog hem straks zal herkennen als den man, die verdacht van den diefstal door kolonel Saunderson en de andere achtervolgers werd meegenomen naar de dahabiyah". En zoo was het inderdaad. Barouda bleek de verdachte kameelruiter te zyn. Meer nog: De bedelaar uit Caïro en nog een ander herkenden in hem, nadat hem de valsche baard was aangedaan, den vreemdeling, die door Abdullah van de moskee van Omar was gebracht naar het kerkhof buiten de stadsmuur. En onder zyn bezittingen in de caravanserai vond men het Egyptische en Amerikaan sche geld, dat John had betaald aan de twee Arabieren voor de mummie. Dat alles besliste tegen hem en het eind van de zaak was, dat hy ter dood werd ver oordeeld en terechtgesteld. Dr. Oxenham herkende hem niet. Het hiaat in zyn geheugen is nog steeds open en zal het ook wel blyven. De hertogin van Parkminster beleefde de grootste verrassing van haar leven, toen de heer Beechespool haar by het ont bijt glimlachend en laconisch de gestolen juweelen kwam terugbrengen. Zy stelde aan Dr. Oxenham een aanzienlyke som gelds ter hand met verzoek, het te willen besteden voor de achtergebleven familie van Ahmed, den door Barouda vermoor den hofmeester. De mummie, wier verbryzeld hoofd helaas nooit meer geheel hersteld kon worden, prykt te midden van Dr. Oxen- hams Egyptische oudheden in een mooie zaal van zijn villa te Providence, Rhode Island. En dikwyls, als hy haar ziet, denkt hy nog terug aan de tragische gebeurtenis sen in het heilige, geheimzinnige land der oude Pharao's EINDE. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1