met een tikje zout stijf geklopt en
bananen worden met de garde tot een
gelijke massa geslagen, waarna room,
bananen en fijn gehakte gember met
elkander vermengd worden en in kleine
schaaltjes opgediend, desgewenscht met
gehakte noten bestrooid.
Vragen worden voor deze rubriek
beantwoord door de
Redactrice „Onze Keuken",
Hofziohtlaan 4, Den Haag.
Onze patronen.
Bestellingen worden het snelst uit
gevoerd na overschrijving van het bij
ieder patroon vermelde bedrag op post
rekening 191919 ten name van den
„Knippatronendienst" te 's-Gravenha-
ge, onder duidelijke vermelding van
gewenscht nummer en juiste maat. Aan
vragen kunnen ook per postwissel of
per brief onder bijvoeging van post
zegels gericht worden aan de Mode
redactrice van dit blad, Muzenstraat
5 B, te Den Haag.
Maat
Bustewijdte
Heupwijdte
40
9.2
100
42
100
104
44
108
110
46
112
116
48
120
124
50
126
130
Het verdient wel aanbeveling om dit
lijstje even uit te knippen, opdat men
het kan raadplegen bij eventueel be
stellen der patronen.
Vragen betreffende deze rubriek
worden gaarne beantwoord mits post
zegel van 6 cent wordt ingesloten.
Gekleede japon voor zware figuren.
No. 7403.
Deze japon, bijv. van zwart crêpe
marocain of crêpe de chine gemaakt, is
bijzonder geschikt voor zware figuren.
Een effen japon, vooral zwart, draagt
er zeer toe bij, om een gezet figuur
slanker te doen blijven. Gewerkte stof
fen moeten voor gekleede japonnen
zooveel mogelijk vermeden worden.
De japon bestaat uit taille en rok
met smalle ceintuur met gesp. De hals
heeft geen garneering en is evenals
de tot onder de taille doorloopende
schuine lijn, die zich voortzet over de
voorbaan, afgebiesd; onder de taille
zijn twee mooie knoopen gezet. De
mouw- is glad gehouden en valt met
een kleine volant op de hand.
Benoodigde stof ongeveer 4 meter j
van 100 breed.
Patronen verkrijgbaar in de maten
42, 44, 46s 48, 50, 52, 58 voor 0.58.
Japan voor slanke figuren.
No. 7323.
Dit van gewerkte stof of fluweel ge
maakte japonnetje is zeer geschikt voor
slanke figuren. Het bestaat uit taille
en rok, met een lakceintuur om het
middel. De taille heeft gladde mouwen
en een smal shawlkraagje van witte
waschstof met een klein plat strikje.
Het voorpand heeft een naar boven toe
puntige patte, die zich in de klokrok
voortzet als een smalle voorbaan, naar
onderen toe een weinig breeder uit
loopend.
Het japonnetje is uitsluitend ge
schikt voor de maten42en44.
Patronen verkrijgbaar voor 0.58.
Moderne bolerojapon.
No. 1509.'
Dit zeer elegante japonnetje is ge
maakt van kunstcrêpe georgette, met
een groote moes, terwijl de ruim val
lende strook en de bolero van effen
georgette zijn, evenals de eenigszins
ruim vallende ceintuur, die een kleine
gesp heeft in de tint der moes met
twee afhangende einden midden-voor.
De japon heeft geen mouwen en is
uit één stuk, in de taille wordt de ruim
te verwerkt door smalle staande plooi
tjes, die aan de binnenzijde gestikt
worden en de geschulpte japon wordt
op het effen onderstuk gestikt.
Deze schulp zien wij eveneens aan de
bolero en mouwen en de afwerking
kan geschieden door afbiezen met ef
fen stof, doch een veel vlugger manier
is het machinaal te ajouren, hetgeen bij
dunne zomerstoffen heel goed staat en
heel veel minder werk geeft. Afbiezen
is een heel precies werkje.
Geschikt voor de maten 4248.
'""tronen verkrijgbaar voor 0.58.
Automaten.
Het is waarlijk niet nieuw, deze uit
spraak: dat ons leven in deze moderne
tijden hoe langer hoe meer ver-automati-
seerd wordt. Inplaats van het paard kwam
de automatisch werkende motor, inplaats
van de musicus de automatische grammo
foon, inplaats van de acteur de automa
tische bioscoop. inplaats van het leven
de gebaar van den redenaar het automa
tisch trillen van den luidspreker en het
automatisch gloeien van de ontvanglamp.
Maar al zijn de mechaniken die den kellner
en den winkelier vervangen ook al lang
bekend, nieuw is wel de mate waarin
de automaat den allerlaatsten tijd, vooral
ook hier in de hoofdstad, op het terrein
van het café- en restaurant-bedrijf en dat
der winkelnering met snelle schreden ter
overwinning schrijdt. Lunchsrooms met
automatische bediening kwamen hier, jaren
geleden, ook al wel eens in exploitatie,
maar brachten het toen. nadat de eerste
nieuwigheid er af was, nooit verder dan
tot een iet of wat kwijnend bestaan en een
schielijke terugtocht tot een bediening met
de levende hand. H*et publiek was tóen
blijkbaar nog niet zoo ver-automatiseerd
had nog niet die behoefte aan quick lun
ches, oftewel snelle noenmalen, als dat
heden ten dage het geval is. Het verlangde
toen nog, bij zijn halve houtsnip of zijn
huzarenslaatje, zijn kopje koffie of zijn
Pils de persoonlijke verzorging van een
mannelijke dan wel vrouwelijke gedienstige
geest en waardeerde «het gemoedelijk
praatje dat gratis, op de bestelling werd
toegegeven. Tegenwoordg rekent het,
ook al heeft het in de meerderheid der ge
vallen vanwege de malaise op kantoor en
in zaken tijd te over, nadat de bestelling
gedaan is, ongeduldig, met het horloge
in de hand, uit „hoe lang het nu wel
weer zal duren voordat je hier eindelijk
bediend wordt" en ergert zich aan de wei
nige efficiency van het koffiedrink-bedrijf.
Ook de gemoedelijke praatjes geraken,
vindt men, uit den tijd en men geeft ze
graag cadeau voor de cordate, efficiente
„klik" die de automaat na het inwerpen
van het muntje geeft, waarna men dan
verzekerd is a la minute het begeerde
schoteltje of broodje bemachtig te hebben
of wel zijn glas of kop onder de direct wer
kende fontein of kraan gevuld te zien. De
Automatiek in de Reguliersbreestraat en
soortgelijke, heel of half-automatische
inrichtingen die de laatste maanden ge
opend werden, hebben dan ook den loop
en zullen dien dit keer wel houden ook.
Nu met i Mei onder de nieuwe winkel
sluitingswet de „automaat" ook op straat
werd vrijgegeven doet trouwens dit sym
bool onzer eeuw (zooals men dien auto
maat immers noemen kan) ook in de
avonduren opgeld. Vooral de mechanische
sigarenwinkelier en de mechanische bon
bon-juffrouw werden in deze enkele weken
al danig pupulair. Ook hier schijnt men
gaarne het persoonlijk praatje en het per
soonlijk advies cadeau te geven voor de
nooit falende werktuigelijke reactie die de
automaat geeft nadat zij eenmaal door het
publiek in werking is gesteld door middel
van het in de gleuf geworpen geldstukje..
Automatisme in de politiek.
Niet alleen ver-automatiseeren we dus
steeds meer op het gebied van den detail
handel; ook op het gebied van depoli
tiek zijn er velen die van een persoonlijk
praatje, van het- persoonlijk advies en het
persoonlijk oordeel van den man achter
den toonbank, waarover heen de nieuwe
wetten en verordeningen worden uitgereikt
(dat is dus het Tweede Kamerlid of het
Raadslid) niets meer moeten hebben.
maar ook hier niets liever zien dan een....
automaat, die „klik" zegt en waarvan men
precies weet wat hij doen zal als een
maalhet stembiljet in de gleuf is ge
worpen! Dat is dan deze dagen wel geble
ken uit de wijze waarop den groot deel
van de Amsterdamsche kiezers, die inder
tijd mr. van den Bergh, dr. Polak en den
heer Ossendorp in den raad hebben gehol
pen gereageerd heeft op de houding door
dat drietal S.D.A.P.'sche Raadsleden aan
genomen inzake de korting op de gemeente-
loonen. Dat zij tenslotte naar eer en gewe
ten en al^ vertegenwoordigers der geheele
burgerij (Raadsleden zijn dat immers,
door wie en hoe ook gekozen!) voor die
korting meenden te moeten stemmen en
aldus een persoonlijken weg durfden te
bewandelen, die afwijkt van den weg die
de meerderheid van hun fractie en van hun
partij zich had uitgestippeld, wordt hun
door die kiezers zoodanig kwalijk geno
men, dat zij verzocht werden hun mandaat
ter beschikking te stellen, naar onlangs
in de Federatie-vergadering der S.D.A.P.
besloten werd.
Het is te betreuren dat aldus de aan
bidding van het automatisme ook op poli
tiek terrein blijkt veld te winnen. Men mag
dit gerust neerschrijven zonder zijn neu-
tiale standpunt te verlaten, nu ook in de
oetreffende partij menschen zijn, die dit
evenzeer betreuren! Een man als dr. Wi-
baut b.v. die, naar aanleiding van het be
treffende conflict, dat de laatste week
in de hoofdstad in breede kringen heel wat
stof opwoei, schreef dat „de democratie
ook personen noodig heeft die in geval
van geschil naar eigen inzicht durven han
delen, indien zij dit doen als bizonderen
plicht, als een nog sterkeren plicht dan de
algemeene (die zij tegenover „partij-instan
ties" hebben n.1.)" en die het een kortzich
tige democratie" noemde die „de persoon
lijkheid" niet ten volle eerbiedigde, mag in
dit verband genoemd worden.
Een gelukkige première.
Laat ons, tot herstel van evenwicht,
thans even aandacht wijden aan wat minder
automatische en aangenamer zaken. We
moeten dan eerst een oogenblik teruggrij
pen naar de opening van de nieuwe Ber-
lagebrug, die ik in mijn vorig schrijven
reeds memoreerde. Ter gelegenheid van
deze plechtigheid is het I.C.A., dat is:
het Initiatief Comité Amsterdam, dat, on
der aanvoering van dr. de Hartogh, wat
meer leven in de hoofdstedelijke brouwerij
bedoeld te brengen, voor het eerst in
het openbaar opgetreden. Het deed met
deze première zeer zeker een gelukkigen
greep en doet het bestaan verwachten voor
de nog volgende initiatieven van dr de
Hartogtogh en de zijnen. Het waterfeest,
dat het Comité dit keer ter opluistering
van deze brug-inwijding georganiseerd
had, mocht er inderdaad zijn en gaf aan dit,
anders misschien wat droog beleven offi
cieel gebeuren, een feestelijken en fleuri-
gen tint die door het publiek tmvoüe ge
waardeerd werd. Goed gezien was het van
het Comité in de eerste plaats, ter opluis
tering van een en ander, de Amsterdam
sche cano-sport-beoefenaars op te roe
pen. Die cano-sport toch is de laatste paar
jaar onder breede lagen der bevolking zeer
populair geworden en telkens zie: men b v.
in deze vroege zomerdagen de eigenge
maakte cano's uit de deuren van arbeiders-
en volkswoningen dragen of aan de hijsch-
blokken vanuit de zolderverdiepingen naar
beneden komen teneinde hen in het water
beneden komen teneinde hen in het water,
te laten van stapel loopen. Voor hen die
wat beters wenschen dan het min of meer
stuntelig ronddobberen in de piermagog-
geis die dan de Niéuwe Meer en op enkele
andere plaatsen te huur zijn en die toch
ook niet de kosten, verbonden aan het huren
van een behoorlijke zeilboot, of aan het
lidmaatschap van een onzer roeivereeni-
ginnen aan den Amstel kunnen bekostigen,
en die toch aan watersport willen doen is
de cano, de zelfgemaakte cano, een ware
uitkomst, die dan thans ook, zooals gezegd,
aan alle kanten wordt aangegrepen.
Cano-mode.
Ja, die cano-sport komt er zelfs zoo
in, dat men langzamerhand wel van een
cano-mode kan gaan spreken, die onder de
hoofdstedelijke vrouwelijke jeugd meer en
meer opgang maakt. De donker-blauwe,
wollen overall met om den enkel nauwslui
tende broek en buisje met rits-sluiting
wint onder de Amsterdamsche jonge doch-
teren zienderooge veld. Verheugder-ooge
zou men kunnen zeggen; want het staat in
de meeste gevallen vlot en aardig, het
flatteert. Het publiek heeft deze dracht
eigenlijk al ten volle geaccepteerd en van
ergernis over vrouwen of meisjes die de
broek aan hebben bespeurt men niet veel....
Er zijn er hier en daar echter wel enkelen
die zich afvragen: „ja, maar hoe moet dat
nu met de wettelijke verordening, waarbij
het verboden is zich in de dracht van de
andere kunne op straat te vertoonen
Zij kunnen gerust zijn. Onze politie schijnt
in dezen niet de minste bezwaren te hebben.
Misschien is zij reeds tot de overtuiging
gekomen, dat de pantalon al niet meer uit
sluitend tot de kenteekenen van de manne
lijke kunne behoort. En daar kon zij trou
wens wel een= gelijk in hebben.
Aangename zaken.
Aangenamer zaken dan die in verband met
de korting der gemeente-wedden kwamen
overigens ook deze week voor onze Raads
leden aan de orde. Zoo b.v. een bezoek, in
enkele groote autocars aan een complex nieu
we gemeentewoningen aan de overzijde van
het IJ en het luisteren naar een uiteenzetting
van de Spoorwegplannen in Oost, met de
uitvoering waarvan nu dan toch weldra een
aanvang kan gemaakt worden, door ir. de
Graaff van Publieke Werken in de Militie
zaal. Het eerste scheen echter slechts aange
naam toen de vroede vaderen met dit ge
meenschappelijk uitstapje onder een stralende
zon een aanvang maakten. Het aangename
werd hun vergald toen zij, bij die nieuwe
en toch inderdaad wel riante en goede ge
meentewoningen voor financieel weinig
draagkrachtigen aangeland, onthaald wer
den op een demonstratie van malcontenten die
hun allerlei leelijks naar het hoofd gooiden..
Zulk een onthaal was ten eenenmalc mis
plaatst en onverdiend. Wat de gemeente,
dat is dus in laatste instantie de Raad,
reeds voor de verbetering der volkshuis
vesting deed is reeds veel en wat ook nu
weer aan nieuwe goedkoope gemeentewonin
gen gereed kwam verdient inplaats van
blaam, lof. En dat in den laatsten tijd de
bouw van gemeentewoningen voor een groot
deel noodgedwongen moest worden stopge
zet, daarvan kan men onze Raadsleden
ook zeker geen verwijt maken.
Het tweede daarentegen, die uiteenzet
ting van de „spoorwegplannen" bovenge
noemd, kon wel een onverdeeld genoegen
heeten. Hier toch kreeg men te hooren, dat
de uiteindelijke saneering van die spoorweg
toestand in ons Oostelijk kwartier nu ten-
laatste, nadat men zooveel jaren al steeds
maar is blijven confereeren ensukkelen
met de hinderlijke overgangen naar de I"1'
dische buurt, en de Watergraafsmeer,
voor den boeg ligt. De Regeering, de Spoor
wegen en het Gemeentebestuur hebben nU
gezamenlijk de hand aan de ploeg geslagen
en na twee jaar hoopt men al zoo ver te zufl
