S. 1. KM VI i In.
Rijk en geen geld.
N.V. STOOMWASSCHERIJ
„DEN HELDER"
TOBRALCO
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
lïlï®
Nr. 7136. EERSTE BLAD
ZATERDAG 25 JUNI 1932
60ste JAARGANG
De ontwapeningsvoorstellen van president Hoover -
In Frankrijk niet met enthousiasme ontvangen. - Kerk
en ontwapening. - De conferentie te Lausanne.
Konijn's Theeworstjes
Rentelooze voorschotten ten
behoeve van den groven
tuinbouw in West-Friesland
Er is gewoon Krentenbrood
en er is Krentenbrood vanKrigée
WILHELM IN AST RA AT 63—67
TEL. 524
Verkeersongevallen.
in 50 dessins,
55 per el.
De oplichting te Limmen.
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.Modeblad resp. f 0.95,11.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.f r. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
De ontwapeningsvoorstellen van presi
dent Hoover waren wel een verrassing in
hun eenvoud, en zakelijkheid, en het was
zeker interessant hoe de verschillende ge
delegeerden er op reageerden. Eigenlijk
kon men, zonder al te veel te fantaseeren,
dat standpunt wel zoo'n beetje weten. Het
was Frankrijk weer, dat nog op hetzelfde
onverzoenlijke standpunt staat en het
voorstel den nek omdraaide. Engeland
draaide er ook een beetje omheen en maar
enkele mogendheden waren er enthou
siast over.
De „Nw. Rott. Crt." wijdt aan een en
ander een beschouwing, waaraan door ons
het volgende is ontleend:
Boncour heeft het voorstel den Fran-
schen das aangedaan zoo zegt de over
zichtschrijver door onder hemelhooge
lof van de edele bedoeling en onder ver
kondiging van de Fransche principieele
instemming, te kennen te geven, dat het
slechts aanvaardbaar is als het gepaard
gaat met maatregelen van veiligheid, die
den knuppel vormen waarmede iedere po
ging om iets op het gebied der ontwape
ning te bereiken wordt neergeslagen.
Wel hebben Duitschland, Italië, Sowjet-
Rusland en Spanje het voorstel met groote
instemming begroet, maar het karakter
van de ontvangst die het gevonden heeft
wordt natuurlijk bepaald door de redevoe
ringen van Sir John Simon en Paul Bon
cour, daar één weigering beslissender is
dan tien aanvaardingen. Het was een op
merkelijk verschijnsel, dat de Engelschen,
die altijd zoo hun best doen om in den pas
te blijven met de Amerikanen,, nu nog
al bij monde van den anders meestal zoo
zoetelijk negatieven Sir John Simon
zoo weinig vriendelijk voor den dag
kwamen.
Het blad zegt dan, en wij onderschrij
ven deze meening volkomen:
Wü kunnen slechts zeggen, dat ondanks
alle besef van de technische bezwaren het
woord van president Hoover ons met
vreugde heeft vervuld. Het is een opluch
ting eens een moedig woord van gezag
hebbend gezond verstand te hooren, als
men moet waarnemen, hoe hier het denk
beeld der ontwapening te Genève wordt
doodgedrukt in de omarming der deskun
digen van de technische commissie.
Natuurlijk heeft dit voorstel inderdaad
bezwaren. Maar daartegenover heeft het
het onmetelijk voordeel aan de goede zijde
te beginnen, n.1. een besluit voor te stel
len tot daden, die de wereld werkelijk res
pectabele resultaten van de ontwapenings
conferentie beloven, en die dan vervolgens
op grond van technische noodzakelijkhe
den te laten uitwerken.
Misschien kan het voorstel toch nog
verhinderen, dat de conferentie door de
deskundigen wordt doodgepraat en zeker
zal het menigeen nog even afhouden van
den gevaarlijk om zich heen grijpenden
indrukdat de ontwapeningsconferentie
er slechts goed voor is om den volkeren
het gevaarlijke en het dwaze en het druk
kende van de tegenwoordige bewapening
nog meer te laten gevoelen.
Kerk en ontwapening. De confederatie
van de kerken voor den vrede, te Amster
dam, waarin de meeste protestantsche en
In Crisistijd is kwatiteit goedkooper
de beide oud-katholieke gemeenten van
groot-Amsterdam vereenigd zijn, heeft
aan de Nederlandsche delegatie ter ont
wapeningsconferentie een adres gezon
den, waarin zii, „ziende, dat het werk der
conferentie zich in allerlei technische en
juridische bijzonderheden dreigt te ver
liezen en aldus' het eigenlijke doel der con
ferentie verloren gaat", haar diepe teleur
stelling uitspreekt over het ijdele en on
vruchtbare werk, dat tot nu toe ter confe
rentie is verricht.
Op deze wijze, aldus het adres, moeten
onvermijdelijk de volken den indruk krij
gen, dat men te Genève veeleer bezig is
met pogingen om zooveel mogelijk den
oorlog te redden, dan om dien zooveel mo
gelijk afbreuk te doen. Het heil der vol
ken is niet gebaat met deskundige betoo-
gen over het al of niet aanvallende karak
ter van bepaalde wapensoorten. Hun on
derlinge betrekking wordt niet verbeterd
door een humaner en goedkoopere wijze
van oorlogsvoering. De ten doode toe uit
geputte menschheid snakt naar verlos
sing uit de slavernij van oorlog en oor
logstoerusting.
Adr. verzoekt tenslotte de Nederlandsche
delegatie, de conferentie met allen nadruk
te herinneren aan haar oorspronkelijke
doelstelling: beperking en vermindering
van bewapening, met als einddoel: alge-
rneene ontwapening, en zij spreekt de vu
rige hoop uit, dat de verwachting dier vol
ken niet teleurgesteld worde.
Wij nemen dit adres onder het „Bui
tenlandsch overzicht" op, omdat het ver
heugend is, dat bij den droeven gang van
zaken te Genève krachtiger van verschil
lende kanten op ontwapening wordt aan
gedrongen. Dat ook van kerkelijke zijde
steeds meer stemmen in die richting wor
den gehoord, kan niet anders dan ver
blijdend zijn.
De conferentie te Lausanne blijft uit
munten door verwardheid, schrijft de
corr. van de „Kw. Rott. Crt." te Lausan
ne. Deze verwardheid is echter niet uit
sluitend nadeelig, want onder de kris en
kras door elkaar loopende economische
besprekingen zijn er, die heel goed tot
nuttig resultaat kunnen leiden. In ieder
geval moet het een gunstigen invloed
uitoefenen, dat de stugge Fransch
Duitsche onderhandelingen over het
vraagstuk van het herstel parallel loo-
pen met economisch-financieele en poli
tieke besprekingen, die en veel vriend
schappelijke!' karakter dragen.
Het Engelsche memorandum over de
herstelbetalingen is in vier artikelen
verdeeld, die in ieder toekomstig ver
drag moeten worden overgenomen.
Punt één bevat de stelling dat het ge-
heele complex herstelvraagstukken nu te
Lausanne behandeld moet worden en in
geen geval vraagstukken van beslissend
gewicht aan een latere of andere confe
rentie mogen worden overgelaten.
Punt 2 behelst de stelling dat Duitsch
land als het in de toekomst nog eenige
herstelbetaling zou kunnen doen, daar
door het oeconomisch evenwicht tus-
schen de andere staten niet mag ver
storen.
Punt drie behandelt het tijdperk ge
durende hetwelk Duitschland eventueele
herstelbetalingen zou doen en het bevat
de stelling dat Duitschland's oeconomisch
herstel en wederopbouw in geen geval
door zoodanige betalingen mogen getrof
fen of vertraagd worden.
Punt vier behandelt Duitschland's ver
mogen om te kunnen betalen, en komt
tot de slotsom dat algemeen bekend is
dat Duitschland op het oogenblik tot be
taling van welken aard ook niet in staat
moet worden geacht.
BLIJF IN EIGEN LAND.
Naar gemeld wordt, heeft het Episco
paat aan de geestelijken laten weten, dat
dit jaar geen verlof zal worden gegeven
voor buitenlandsohe vacantiereizen.
DE BOUW VAN DEN DERDEN
KRUISER.
De gunning.
Omtrent de' gunning van den bouw van
den derden kruiser wordt gemeld, dat het
geheel is gegund aan de werf Wilton
Feyenoord te Rotterdam. De machine-
installatie zal voor een belangrijk deel
worden vervaardigd door de Koninklijke
Maatschappij De Schede te Vlissingen en
de electrische installatie zal worden uit
gevoerd door de firma H. Croon en Co.
te Rotterdam.
Bij het afdeelingsonderzoek werd alge
meen instemming betuigd met de indie
ning van dit ontwerp, al meenden ver
scheidene leden de opmerking niet ach
terwege te mogen laten, dat, gezien den
nood in de betrokken landstreek, dit twee
de steunvoorstel eerder had behooren te
ziin ingediend.
Inmiddels wiezen zij er op, dat de alge-
meene toestand in dien tuinbouw over de
geheele lijn sedert de behandeling van het
eerste voorstel tot steun aan West-Fries
land nog aanmerkelijk slechter is ge
worden.
Het had deze leden dan ook zeer teleur-,
gesteld, dat de regeering nog niet met een
algemeene steunwet voor den tuinbouw
voor den dag is gekomen. Zij drongen op
een dergelijke wet met klem aan en hoop
ten van de regeering te mogen vernemen,
dat indiening van zulk een steunregeling
binnenkort mag worden tegemoet gezien.
Vele leden spraken hun ontstemming
uit over het feit, dat de regeering het be
drag, dat als maximum in rekening mag
worden gebracht voor het loon van een
volwassen arbeider, resp. het levenson
derhoud van den debiteur en dat onder
de thans geldende steunregeling in West-
Friesland 16 bedraagt, heeft terugge
bracht tót .12. Dit maximum heeft onte
genzeglijk de strekking, de loonen met
25 pet. omlaag te drukken en praktisch
t»\ dit wel het gevolg er van zijn.
Aangedrongen werd dan ook, het maxi
mum van 16 ook voor deze tweede
steunregeling te laten geldien.
DE NEDERLANDSCH-BELGISCHE
HANDELSOONVENTIE.
Publicatie gevraagd.
Het Tweede Kamerlid Kortenhorst
heeft tot den minister van buitenlandsche
zaken de volgende schriftelijke vraag
gericht:
Is de minister bereid den tekst van het
te Lausanne geparafeerde ontwerp trac-
taat met België en Luxemburg openbaar
te maken?
TWEEDE KAMER.
De vacature-Heemskerk.
Bij besluit van den voorzitter van het
Centraal Stembureau is in de vacature,
ontstaan door het overlijden van mr. Th.
Heemskerck, tot lid der Tweede Kamer
benoemd- verklaard mr. H. Bijleveld te
Amsterdam.
Volgens een bericht in De Standaard,
dat wij Donderdag hebben overgenomen,
zal mr. Bijleveld zijn benoeming niet
aannemen.
VEREENIGING VAN NOORD-
HOLLANDSCHE WATERSCHAPPEN.
Belangrijke vergadering.
In het Y-paviljoen te Amsterdam is
dezer dagen een drukbezochte vergade
ring gehouden van bovengenoemde ver-
eeniging, onder leiding van den heer J.
Commandeur K.Az., burgemeester van
Wognum. Verscheidene leden van de
Provinciale Staten waren aanwezig.
Na de huishoudelijke zaken werd aan
oe orde gesteld een verzoek van het water
schap de Beemster, om te bespreken de
opheffing van het hoogheemraadschap
Noord-Hollandisch-Noorderkwartier. V oor
die opheffing werd vooral gepleit door de
heeren Droog uit Beemster en Baren-
dregt uit Groote Polder, die meenden te
constateeren, dat het Hoogheemraadschap
zijn doel voorbijstreeft, nu men zich naast
de zeewaterkeering ook gaat bezig houden
met het gewone wegbeheer.
Bovendien zijn de kosten der huishou
ding, welke 30 pet. van bet totaal der uit
gaven bedragen, naar het inzicht van
velen in de vergadering te hoog. De dijk
graaf van het hoogheemraadschap, de
heer Wijdenes Spaans, gaf verschillende
inlichtingen, en deelde mede, dat men op
de salarissen in de begrooting 1933 ver
moedelijk wel zal bezuinigen. Hij zeide,
dat aan Gedeputeerde Staten is verzocht,
de watershoodlasten door de provincie te
doen overnemen. Dit geschiedde even
eens met 'n vraag van de Banne Haring
huizen naar de 111e klasse wegen, welke
door het Hoogheemraadschap worden
overgenomen. Zouden deze bü de over
name in slechten toestand zijn, dan zullen
de andere waterschappen moeten meebe
talen aan een verzaakten plicht van eén
waterschap. Meegedeeld werd, dat de pro
vincie wel zorgt, dat het zoover niet komt.
Een zeer uitgebreide discussie werd ge
voerd over het advies van het bestuur der
vereeniging op de circulaire van Ged.
Staten betreffende vermindering van het
getal waterschappen. Van bestuurszijde
werd gewezen op den chaos op water-
schapsgebied. Niet minder dan 372 water
schappen zijn er in deze provincie en on
veranderd kan men dezen toestand niet
bestendigen. Uit de vergadering werd
hevig geageerd tegen de opheffing dezer
historisch gegroeide besturen en men
vreesde, bij opheffing, nadeel en voor het
platteland. De hr. Kooiman, lid van Ged.
Staten, deelde mede, dat Ged. Staten zoo
veel mogelijk rekening zullen houden met
de wensch'en en het zelf-beschikkingg-
recht; daarop verflauwde de tegenstand
en besloot men eventueele voorstellen af
te wachten.'
Binnenland.
Onder voortdurende controle van Dr. Ing. H. J. DE WIJS.
Indien U er prijs op stelt Uw wasch helder
en keurig verzorgd binnen enkele dagen terug
te ontvangen, neemt U dan eens een proef
bij ons en U zult beslist tevreden zijn.
Donderdagmiddag om vier uur kwam
de 24-jarige J. M. H. de Spaarndammer-
straat te Haarlem uitfietsen. Op den
Rijksstraatweg naderde een tractor met
aanhangwagen van de Shell. H. werd
zenuwachtig, weifelde even, met het ge
volg, dat hij door den tractor werd aan
gereden en meegesleurd. Hij is naar het
St. Eisabethgasthuis gebracht. Een rib
was hem door een der longen gedrongen.
Zijn toestand was levensgevaarlijk. De
politie heeft den tractor met aanhangwa
gen in beslag genomen, daar gebleken is,
dat de remmen niet goed werkten.
SPELEND KINDJE DOOR AUTO
GEWOND.
Aan gevolgen overleden.
W oe.-0 was een twee-en-half jarig
knaapje in de Heidestraat te Hilevsum op
zijn driewielig fietsje aan het spelen op
den berm langs de straat, toen de be
stuurder van den auto der gemeenterei
niging signalen gevend zijn auto enkele
meters achteruit reed.
De bestuurder kon het knaapje, dat
plotseling van den berm kwam rijden,
niet zien. Het ventje reed tegen de num
merplaat op, waardoor de halsslagader
werd geraakt. Hevig bloedend is het kind
nog naar het Diaconessenhuis vervoerd,
waar het kort na aankomst is overleden.
DE VERDUISTERING BIJ EEN BANK
Boor een kassier.
In hooger beroep is voor de Vierde Ka
mer van het Gerechtshof te 's-Graven-
hage behandeld de zaak tegen den ge
wezen kassier 'van een Haagsche bank-
kleur-eoht, wasch-echt,
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
instelling, die door de Rechtbank aldaar,
wegens verduistering in dienstbetrek
king van een aanzienlijk bedrag is ver
oordeeld tot twee jaar en zes maanden
gevangenisstraf, met aftrek van twee
maanden preventieve hechtenis.
De advocaat-genraal, mr. J. A. de Vis
ser, weer er in zijn requisitoir op, dat
verd. heeft toegegeven, dat de oorzaken
van zijn val een te groote levenswijze én
speculatiën zijn geweest. Spr. meende,
dat er- aanleiding was, de aan ver. opge
legde straf eenigszins te mitigeeren en
requireerde thans deze straf terug te
brengen tot twee jaar met afrek van twee
maanden voorarrest.
Donderdag heeft het gerechtshof te
Amsterdam arrest gewezen in de zaak
tegen mr. D. L. S„ advocaat te Amster
dam, die in hooger beroep is gekomen
van een vonnis van de rechtbank, waarbij
hij wegens medeplichtigheid aan en uit
lokking tot valschheid in geschrifte en
voorts heling en verduistering is veroor
deeld1 tot een jaar en zes maanden gevan
genisstraf, onder aftrek van drie maan
den vooiioopige hechtenis. Het betreft
hier de zaak van de hypotheekaffaire,
waarvan een inwoonster van Limmen min
of meer slachtoffer is geworden en de
verduisteringen, die de advocaat zou heb
ben gepleegd in zijn functie als curator in
een faillissement.
Het Hof vernietigde het vonnis van de
rechtbank. Het achtte medeplichtigheid
aan valschheid in geschrifte bewezen en
overwoog dat het gevaar bestond, dat de
"2O' 50ctPer onS
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
U)
HOOFDSTUK VI.
Bliss stond voor het venster van zijn
zolderkamertje en keek diep in gedach
ten naar het drukke gewoel beneden in de
straat. Achter hem in de kamer was zijn
hospita bezig 0111 de restjes van een heel
schraal ontbijt weg te ruimen. Daar be
neden hem, in de van regen glimmende
straat, werd de stroom van voetgangers
en onaanzienlijke voertuigen steeds groo-
ter.
Aaji den overkant van de staat, waar
de vervallen huizen met hun vuile, scheef
hangende gordijnen zoo volkomen den
indruk maakten van armoede en ver-
waarloozing, stond een rij afgeknotte,
zielig uitziende hoornen, 't Motregende,
de geheele atmosfeer was dampig en
grauw. Voor het eerst van zijn leven
voelde Bliss den neerdrukkenden invloed,
welke uitgaat van een omgeving van
werkelijke armoede en misère.
„Neemt u me niet kwalijk, meneer,
maar het is al over achten."
Met een ruk keerde Bliss zich om. Bij
de geopende deur stond zijn hospita met
het theeblad in haar handen. Ze was een
kleine, magere vrouw, met een gezicht,
waarvan elke lijn teekenend was voor de
vele moeilijkheden, die ze in het leven
ondervonden had. Haar dun, peper-en-
zout-kleurig haar was glad naar achteren
gestreken. Toch ging er iets prettigs van
haar uit. Misschien was het de toon van
haar stem, misschien was het de uitdruk
king van haar oogen of waren het de ver
moeide lijnen om haar mond. Ze keek haar
huurder een beetje angstig aan, alsof ze
wel wist wat zijn antwoord zou zijn, maar
toch bang was voor de bevestiging van
haar vermoeden.
„Ik heb geen haast vanmorgen, Mrs.
Heath", zeide Bliss. „Die betrekking
waarvan ik u verteld heb, ben ik kwijt."
Zijn hospita zuchtte, terwijl ze het thee
blad even op een hoek van de tafel liet
rusten.
„Wat jammer, meneer", was het eenige
wat ze zei.
„Ja, verduiveld jammer".
„En 't is zoo vervelend als u in dit weer
uit moet gaan om werk te zoeken", ging
ze door. „Heeft u al iets op het oog?"
Bliss schudde neerslachtig van neen.
„Weet u wat het is, mrs. Heath", zeide
hij, „ik heb zoo iets nog biina nooit bij
de hand gehad, en ik geloof, dat ik het
zaakje verkeerd aanpak. Misschien kunt
u 't me zeggen. Wat doen uw commen
saals gewoonlijk als ze buiten werk zijn?"
„Of ze gaan naar de arbeidsbeurs öf
naar een of ander bureau voor werkver
schaffing", zeide mrs. Heath, „dat hangt
af van wat ze betalen kunnen en van het
soort werk waarvoor ze geschikt zijn".
„Ik heb op het oogenblik mijn heele
weeksalaris nog in mijn zak en u ben ik
toch niets schuldig, is 't wel, Mrs. Heath?"
„U weet heel goed, dat ik daar heele-
maal niet aan dacht, meneer", zeide Mrs.
Heath verwijtend.
„Goed, dan zal ik maar eens naar zoo'n
bureau voor werkverschaffing gaap", be
sliste Bliss. „Kunt 11 me ook zeggen, waar
er een is?"
Even viel er een stilte, terwijl Mrs.
Heath nadacht.
,,'t Hangt er beelemaal van af, wat soort
werk u hebben wilt", zeide ze toen. „Ik
zou denken, meneer, dat u 't beste ge
schikt was voor licht werk, iedereèn kan
aan u zien, dat u niet geschikt bent voor
werkelijken zwaren handenarbeid. En
daarbij komt, 11 hebt uw uiterlijk mee. Als
uw pak goed afgeborsteld is en u heeft
een schoone boord om. dan heeft u wer
kelijk iets van een heer. Als ik u was,
meneer, dan zou ik probeeren om een of
ander licht haantje te krijgen."
„Als ik zou moeten decideeren", zei
Bliss in gedachten, „wat bij mij het beste
ontwikkeld is, mijn spierkracht of mijn
verstand, dan zou ik werkelijk niet we
ten. wat te zeggen. De gulden middenweg
is dus 0111 te zeggen, wat je liet prettigste
zou vinden en dat is in mijn geval mijn
verstand."
„Dan doet u het beste naar Smithson
toe te gaan. Smithson op den hoek van
Endell street", besliste Mrs. Heath. „Een
tijdje geleden heeft een van mijn com
mensaals daar een goed haantje gekre
gen, ik geloof dat hij vier en twintig
shilling in de week verdiende en hij is
twee jaar in dezelfde betrekking geble
ven."
Bliss nam ziin hoed van den haak.
„Dan zullen we maar eens naar Smith
son gaan," zeide hij, „misschien boffen
we."
Maar dat „boffen" liet lang op zich
wachten.'
De eerste vier dagen was Bliss' eenige
werk geduld oefenen, 's Morgens vroeg
ging hij adressen bij Smithson halen,
het verdere gedeelte van den dag bracht
hij door met lange vermoeiende tochten
op zoek naar werk. Toen hy op den
morgen van den vijfden dag weer naar
Smithson toeging, zag hij van uit de
verte, dat het voor het kantoor nog
drukker was dan gewoonlijk. Een half
uur lang moest hij in de rij staan! Het
was opmerkelijk, hoe verschillende van
leeftijd en van type de menschen om hem
heen waren. Zoo nu en dan schuifelde de
geheele rij eenige stappen vooruit. Ein
delijk was de beurt aan hem. Toen hij
zich voorover boog 0111 door het loketje
te kijken, zag hij aan den anderen kant
denzelfden bediende, die hem de ..vorige
dagen ook te woord had gestaan; het was
een anaemiseh uitziende jonge man, die
hem met een paar eigenaardig ver
schrikte oogen door twee groote ronde
brilleglazen aankeek.
„Wat, bent u daar weer," zei hij ver
ontwaardigd, „ik geloof, dat ik u wel
twaalf adressen gegeven heb".
„Alles geprobeerd," antwoordde Bliss
kort en bondig. „By de laatste betrek
king was ik net vijf minuten te laat."
De jonge man krabbelde een naam
op een voor de hand liggend stukje pa
pier en schoof het Bliss toe.
„Hoor eens," zeide hy. „Als dit nu ook
weer niet lukt, dan moet u maar eens
naar een ander bureau toegaan. Me
dim kt, dat u hier waar voor uw geld ge
kregen hebt."
„Ik ben toch naar alle adressen, die u
me opgegeven heeft, toe gegaan," zeide
Bliss eenigszins beleedigd. „Mijn getuig
schriften zijn goed en ik stel waarachtig
geen hooge eischen. 't Is toch zeker niet
myn schuld, dat ik aldoor achter 't net
heb gevischt."-
„Schiet nou in elk geval maar op," zei
de bediende. „En u hoeft heusoh niet
terug te komen, als 11 niet van plan bent
opnieuw te betalen."
Zonder het vriendelijke jongmensch
verder een blik waardig te keuren, wan
delde Bliss de straat op, keek even op het
stukje papier en sloeg toen links af. Na
een half uur loopen had hij het aange
geven adres bereikt. Voor een groot,
grauw steenen gebouw in de Kingstreet
bleef hij staan, vergeleek het huisnum
mer met het adres op het papiertje, ging
daarna naar binnen en begon kalmpjes
aan het trap-bordes Van liet groote trap
penhuis te beklimmen.
Na. de zeer luxueuse trappen van de
eerste drie verdiepingen viel het lang-
zaam-aan armoediger wordend aanzien
van de volgende des te meer op. Op de
laatste twintig treden lag zelfs geen loo
pende wanden waren kaal, met hier en
daar uitgeslagen plekken. De lift ging
niet hooger dan de voorlaatste verdie
ping. De eenige deur, welke op het por
taal uitkwam, was versierd met een ko
peren plaatje, waarop dezelfde naam
stond, welke Bliss van den beminnelyken
klerk van het bureau voor werkverschaf
fing had gekregen:
Mr. W. Cockeril.
Bliss wachtte even met aankloppen,
totdat hij wat bekomen was van 't trap-
penklimmen. Toen klopte hy aan, deed
de deur open en ging naar binnen. Als
begroeting hoorde hij 'n schelle schreeuw
stem:
„O jou uilskuiken, jou uilskuiken."
Van schrik liet Bliss zijn hoed vallen
en vergat hem op te rapen. Vlak tegen
over hem bevond zich de schoorsteen
mantel. Bovenop dien schoorsteenmantel
zat een grijze papegaai, welke hem met
een groote klont suiker in zijn eenen
poot en een eenigszins schuinen kop aan
dachtig zat aan te kijken. Boven het raam
hing een groote kooi met vijf kanaries,
iets op zijde hing een kleinere met twee
goudvinken
Midden in de kamer stond .een groote
schrijftafel, beiaden met boeken en pa
pieren, waartussohen een derde goud
vink aan 't rondscharrelen was; aan de
schrijftafel zat een oude heer, die met
zijn witte haar, frissche tint en beminne-
lijk-vaderlijken oogopslag, een prachtig
type zou zijn geweest voor een St. Nico-
laas, al was het dan een St. Nicolaas met
een bril.
„Komt u binnen, mijnheer, komt u bin
nen," zeide mr. Cockeril. „Let u maar
niet op mijn vogels. Ze maken wel heel
veel leven, maar dat is juist wel gezllig.
En vertelt u me nu eens, waarmee kan
ik u van dienst zijn?"
Met moeite gelukte het Bliss, tenmin
ste uiterlijk, iets van zijn zelfbeheer-
sching terug te krijgen. Hij raapte zijn
hoed op en kwam een paar schreden de
kamer in.
„Ik heb van Smithson uw adres gekre
gen," zeide hij. „Ik kom voor de betrek
king van portier."
(Wordt vervolgd.)
