Gedistilleerd ook bij de maat verkrijgbaar
S. I. IWU t In.
Rijk en geen geld.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Nederlandsche Middenstandsfaank
De nood van de tuinbouwers
Nr. 7141. EERSTE BLAD
DONDERDAG 7 JULI 1932
60ste JAARGANG
De conferentie te Lausanne. - Engelsch-Duitsche
overeenstemming over een bedrag. - Het Duitsch-
Zweedsche handelsverdrag opgezegd. - De Iersche
kwestie.
KONINGSTRAAT 7
Effecten - Coupons
Provinciale Staten van Noord-Holland.
TIELEMANS' Wijnhandel
TOÜ^ALCO
in 50 dessins,
FEUILLETON
16)
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f 1.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 et.
De conferentie te Lausanne loopt op
haar laatste beenen en het leek aanvanke
lijk dat alles met een sisser af zou loopen
en dat de heeren Donderdag naar huis
zouden kunnen gaan, tot Italië met haar
voorstel tot algeheels schrapping kwam
en daarmee den knuppel in het hoender
hok gooide.
Er waren Maandag niet veel menschen
meer in de conferentiewereld te Lausanne
schrijft de Nw. Rott. Crt. die nog
aan een mislukking geloofden. Op het
eerste gezicht schenen de partijen nog ver
uit elkaar te staan. De geallieerden vroe
gen vier milliard, terwijl de Duitschers
twee milliard boden. Bovendien was er
nog het geschil of het achterstallige op de
betalingen voor het plan-Young, dat ont
staan is gedurende het moratorium van
Hoover, al dan niet daarbij inbegrepen
was.
Het blad vervolgt dan even verder:
Toen kwam Maandagavond nog de Ita-
liaansche verrassing als een donderslag
bij opklarenden hemel. Men meende dat
de Italianen zich hadden aangesloten bij
den gemeenschappelijken eisch der geal
lieerden. „Dat hadden wij ook," zeiden de
Italianen, „maar nu wij zien dat die eisch
niet wordt vervuld, vinden wij het voor
deel van die regeling niet groot genoeg
Bieer om daarvoor afstand te doen van
ons oorspronkelijk voorstel pm de heele
lei van de oorlogsschulden schoon te
vegen."
Zij hebben dit standpunt op ietwat
eigenaardige wijze bekend gemaakt, niet
door een mededeeling aan hun medestan
ders van den vorigen dag, maar door een
interview dat nog vóór het kon verschij
nen over de geheele wereld was gepubli
ceerd.
De bedoeling van dezen terugkeer tot
de coup d'éponge lijkt duidelijk. Italië zou
als dit voor de schuldenaren aangename
gebaar uitbleef, meer te betalen dan te
pntvangen hebben. Het is dus geen vrien
delijkheid die Italië den Duitschers heeft
wallen bewijzen, maar eenvoudig een die
nen van eigen belang. De geste heeft ten
doel een aansporing te zijn aan de gealli
eerden om, nadat zij Duitschland zooveel
van zijn verplichtingen hebben moeten
schenken, nu ook even royaal te zijn
jegens hun oude vrienden.
Von Papen's positie is wat krap tus-
schen deze dingen. Zij is naar het schijnt
niet veranderd door het optreden der Ita
lianen. De Duitschers gingen verder te
onderhandelen zooals zij Maandag onder
handelden.
In werkelijkheid heeft de stap van de
Italianen dan ook op hem geen betrekking,
want de Italianen willen den coup d'épon
ge alleen omdat Duitschland zoo weinig
biedt. Maar de oppositie in Duitschland
zal niet nalaten von Papen te verwijten
dat hij natuurlijk te veel heeft geboden
en beter aan het negatieve standpunt van
Brüning had kunnen vasthouden dan hij
gedaan heeft. Gelukkig voor von Papen
heeft hij de nationaal-socialisten, die nu
verdedigers zijn van een redelijk vergelijk,
ook al moet er wat worden betaald, op zijn
hand.
Zoo stonden de zaken er Dinsdag dus
voor. Intusschen heeft men getracht uit
de impasse te komen en naar gisteren
gemeld werd, zouden de Engelschen en
Duitschers het eens zijn geworden over
een bedrag van 2 milliard en 600 millioen
aan obligaties.
De eerste emissie van 1.600.000.000 zal
plaats hebben, zoodra dit mogelijk is,
tegen een koers van 90 pet. bij 5 pet.
rente; de tweede emissie ten bedrage van
een milliard zal plaats vinden als bij een
rente van 5 pet. een koers van 95 pet.
kan worden bereikt.
De Franschen kunnen zich echter nog
niet met deze schikking vereenigen.
Overwonnen zijn de moeilijkheden dus
nog niet, want de vraag blijft nu toch
nog hoe staat Italië tegenover de voorstel
len? Zal men tot een oplossing komen en
wanneer? Die vraag zal wel spoedig be
antwoord kunnen worden, omdat de hee
ren niet langer van huis kunnen blijven,
waar tal van dringende zaken wachten.
Het Duitsch-Zweedsche handelsverdrag
opgezegd. Volgens bericht van den
Deutschen Handelsdienst zou de Duit-
sche gezant te Stockholm Dinsdag met
ingang van 1 Februari het Duitsch-
Zweedsche handelsverdrag, annex twee
aanvullende overeenkomsten, opzeggen.
Dit handelsverdrag dateert van 1 Aug.
1926.
Door deze opheffing zal Duitschland
de handen vrij krijgen, om de douane
tarieven te verhoogen voor gezaagd hout
en om de invoer-contingenteering voor
levend rundvee te verminderen tot be
neden 6000 stuks.
Bovendien zal Duitschland de vrije
hand krijgen ten aanzien van invoer-be-
lemmeringen voor spek en reuzel! Doch
óók zal Duitschland nu aan bepaalde lan-
5 den tariefijconcessies kunnen doen voor
harde kaas.
Nederland geeft een bijzonder gunstige
I bepaling voor Goudsche en Edammer
De 3 H's
of hoe de Franschen zich Herriot's positie voorstellen.
(„Le Rire").
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4ct.
kaas, n.1. 20 mark terwijl het algemeene
tarief 30 mark bedraagt.
Wanneer het handelsverdrag met Ne
derland, dat ultimo December a.s. afloopt
en met een opzeggingstermijn van zes
maanden per 1 Juli 1933 zou worden op
gezegd, dan zou door het wegvallen van
het verdrag met Zweden, óók Nederland
het tarief van 30 mark moeten gaan be
talen. Zoolang Duitschland gebonden
was aan het verdrag met Zweden kon het
geen enkele nieuwe regeling treffen.
De Iersche kwestie. De Londensche corr.
van de „Nw. Rott. Crt." meldt aan zijn
blad:
De Valera verstaat de kunst om den in
druk te maken van hardnekkig aan zyn
denkbeelden vast te houden, maar toch vol
verrasing te zijn. Van een lid der opposi
tie moest minister Thomas hooren dat de
Iersche president de aan Groot Britannië
uit te betalen landsannuïteiten voorloopig
in een afzonderlijk fonds gestort heeft in
afwachting van den uitslag der abritage.
Afgaand op de Valera's vroegere verkla
ring, dat de Iersche regeering de van de
boeren geïnde gelden voor den vrijstaat
zelf wilde gebruiken, heeft Thomas aan
deze mogelijkheid natuurlijk nooit ge
dacht.
De verklaring van den liberalen afge
vaardigde werd nog gedurende het debat
op navraag voor den hoogen commissaris
bevestigd. Volgens Thomas wordt de
heele zaak daardoor zeer veel gemakke
lijker.
DE ENGELSCHE INVOERRECHTEN
OP IERSCHE GOEDEREN.
Het Lagerhuis heeft Dinsdag met 284
tegen 39 stemmen de financieele resolutie
bevestigd, die Maandagavond was aangeno
men en waarin de heffing van invoer
rechten op Iersche goederen was vastge
steld. De wet is daarop in eerste lezing
aangenomen.
CHINA EN RUSLAND.
Het herstel van de diplomatieke
betrekkingen.
Het Chineesche kabinet heeft na ampeV
besprekingen de mededeelingen van den
minister van buitenlandsche zaken over
het herstel van de diplomatieke betrekkin
gen tusscben Chiina en Rusland goedge
keurd. Verder werd het ontwerp voor het
Russiseh-Chineesch non-agressie-pact, dat
zooals bekend, de basis vormde van de on
derhandelingen met Rusland, goedgekeurd.
DE ITALIAANSCHE FASCISTISCHE
PARTIJ.
Volgens mededeelingen in de fascisti
sche pers bedroeg op 24 Juli van dit jaar
het aantal volwassen leden van de fascis
tische party ongeveer 1.330.000, wat een
toeneming van 182.000 tegenover het vori
ge jaar beteekent. De getallen voor de af
zonderlijke groepen bedragen: mannelijke
fascisten 748.000 (toeneming 48.000), vrou
welijke fascisten 136.000 (toeneming
27.000), meisjes-fascisten 37.000 (toe
neming 9000), leden van de fascistische
strijdgroepen 352.000 (toeneming 73.000),
leden van de universiteitsvereenigingen
57.000 (toeneming 24.000).
DE NAAM ISTANBOEL WETTELIJK
VOORGESCHREVEN.
De Turksche minister van binnenland
se!] e zaken heeft thans den naam Istan-
boel voor Konstantinopel uitsluitend ge
oorloofd verklaard. Het gebruik van den
naam Konstantinopel in Turkije zal straf
baar gesteld worden. Brieven, die het
adres Konstantinopel dragen, zullen niet
meer bezorgd worden.
KANTOOR DEN HELDER
ONGEWENSCHTE TOESTANDEN BIJ
DE MARINE
Vragen van het Tweede Kamer
lid Wijnkoop.
Het Tweede Kamerlid Wijnkoop heeft
den minister van Defensie de volgende
vragen gesteld:
Is de minister bekend met het optreden
van den marinecommandant in Den Hel
der, den commandant en de officieren aan
boord van de „Gelderland", op Womsdag
29 Juni j.1., waardoor de bemanning van
dit schip op ontstellende wijs werd g;iu-
peerd?
Acht de minister het niet vanzelfspre
kend, dat matrozen niet in vuilheid wen-
schen te verkeeren, en is het dus te ver
antwoorden, dat de bemanning gedwongen
werd op een door vuilheid onbewoonbaar
schip zee te kiezen?
Acht de minister het juist, dat een ver
zoek der bemanning om het schip behoor
lijk te mogen reinigen door de officieren
met dreigement, en toen het verzoek niet
teruggetrokken werd, met straf werd be
antwoord?
Heeft een commandant de bevoegdheid,
instee van verzoeken niet in te willigen,
hun terugtrekking te eischen en zoo ja,
waarop berust deze bevoegdheid?
Hebben de matrozen, evenals de officie
ren van de „Gelderland", het recht met re
volvers rond te loopen?
Acht de minister het met de veel ge
propageerde heiligheid van het gezinsle
ven overeen te brengen. het personeel on-
noodig veel buitengaats te doen ver
blijven?
Is de minister met ondergeteekende van
oordeel, dat de hierbij betrokken marine
autoriteiten in dezen willekeurig zijn op
getreden en is hij van plan hem deswege
te bestraffen?
DE SLECHTE UITKOMSTEN IN DEN
LAND- EN TUINBOUW.
Men schrijft van Langendyk:
Ter illustreering van de uiterst slechte
uitkomsten in het tuinbouwbedrijf diene,
dat de omzetten aan de veiling te Groote
broek in De Streek over het eerste half
jaar van 1930 803.000 bedroeg, in het
zelfde tijdvak van 1931 584.000 en in
1932 379.000. De cijfers te Broek op
Langedyk, Noord-Soharwoude en War-
menhuizen geven ongeveer hetzelfde
beeld.
De Staten zün Dinsdagochtend in de
eerste gewone zitting bijeengekomen
ondier voorzitterschap van den Commissa
ris der Koningin, jhr. mr. dr. A. Röell.
In de middagzitting komt in behande
ling het prae-advies van Ged. Staten op
het voorstel van de heeren Braakman c.s.
inzake de betaling van rente over de in
1923 en 1931 mede onder garantie van de
provincie verleende tuindersvoorschotten,
alsmede een voorstel tot het beschikbaar
stellen van gelden ten behoeve van maat
regelen in het belang der noodlijdende
tuinders.
Hierbij wordt tevens behandeld het prae-
advies op het voorstel-de Miranda c.s.,
waarbij Ged. Staten voorstellen over 1932
een bedrag van 100.000 te besteden tot
het verstrekken van tegemoetkomingen
aan tuinders, wier producten op de veilin
gen de onder goedkeuring van Ged. Staten
vastgestelde minimumprijzen niet opbren
gen, mits de tuinders van deze producten
afstond doen en indien een naar het
oordeel van Ged. Staten bruikbaar stelsel
kan worden gevonden, dat de noodige
waarborgen biedt voor een goede beste
ding van voornoemd bedrag.
De heer Kostelijk (v.d.) brengt dank
aan Ged. Stoten voor dezen eersten stop
op den weg naar verbetering in den toe
stand van den tuinbouw.
De heer Braakmans (r.k.) meent,
dat de tuinbouw niet geholpen zal worden
door de stichting van een in- en verkoop
bureau voor tuinbouwproducten. In de
eerste plaats moet de regeering helpen
door wijziging der handelspolitiek of door
het verieenen van financieelen steun.
Ook de heer VanNuIand (r.k.) twij
felt, of de tuinders geholpen worden door
een nieuw in- en verkoopbureau, dat
slechts een verplaatsing van de vraag zal
veroorzaken en verwarring zal stichten.
De heer A s s c h e r (lib.) vindt, dat de
commissie-Minderhoud de zaak niet vol
doende heeft overzien. Zal niet een groote
groep schade lijden bij de vaststelling van
het in- en verkoopbureau. Zijn de belang
hebbende organisaties wel voldoende ge
raadpleegd. Spr. is ten volle overtuigd, dat
steun aan den tuinbouw moet worden ver
leend, doch men hoede zich voor een ex
periment, waarvan die gevolgen niet zijn
te overzien. Ieder voorzichtig man zal zijn
stem niet geven aan een dergelijke niet
afgewerkte voordracht.
De heer VanLennep noemt de voor
dracht een slag in de lucht. Bü aanneming
is de positie van Ged. Staten niet benij
denswaardig, omdat zü een stelsel moeten
gaan toepassen, dat zü niet kennen. De
goedkeuring van de prijzen alleen reeds
lijkt spr. zeer moeilijk. Spr. vraagt of Ged.
Stoten de zaak niet nog eens onder oogen
willen zien om tot een meer afgerond ge
heel te komen en dat een beslissing eerst
in de najaarszitting wordt genomen.
De heer De Miranda (s.-d.) merkt op,
dat de commissie Minderhoud, die uit des
kundigen op tuinbouwgebied bestond en
die in ruime mate advies van belangheb
benden heeft ingewonnen, eenstemmig
was in haar advies. Dat dit advies niet
geheel volledig was, vond zijn oorzaak in
het feit, dat men niet beschikte over ge
gevens inzake de hoeveelheid producten,
welke aan de veilingen met den mini
mumprijs opbrengen.
Het plan der Commissie wordt in krin
gen van belanghebbenden zeer gewaar
deerd. Dat het zoo snel is ingediend, is
KONINGSTRAAT 85
TELEFOON 492
kleur-eeht, - wasch-echt,
per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
geschied omdat snelle hulpverleeniing
noodzakelijk is. De voorbereiding is zoo
danig gevorderd, dat het in- en verkoop
bureau nog deze maand in werking zou
kunnen treden. Spr. drong ex op aan, dat
Ged. Staten aan de regeering zullen ver
zoeken om eveneens financieelen steun
tot een gelijk bedrag van 100.000 be
schikbaar te stellen.
De heer G u p i n (lib.) merkt op, dat
de heer De Miranda heeft erkend, dat het
geen voorgesteld wordt, geen universeel
middel is om den tuinbouw te helpen. Het
eenig juiste middel is volgens spr. verbe
tering van den export door het zoeken van
nieuwe afzetgebieden. Uit sympathie met
den tuinbouw zal spr. vóór de voordracht
stemmen.
De heer Van d e V a 11 (s.-d.), algemeen
rapporteur, critiseert de wijze, waarop de
heer Kostelijk vragen aan Ged. Staten ge
distilleerd heeft uit gesprekken, welke hij
in de commissie heeft gehoord. Spr. weer
legt de opmerking van den heer Van Nu
land, dat door het plan de vraag verplaatst
zal worden.
De heer Ketelaar (v.-d.) zal met zijn
fractie vóór de voordracht stemmen. Hij
zet uiteen, hoe de heer Kostelijk er toe is
gekomen, zijn vragen te stellen.
De heer Bruinsma (middenst.) is
door de voordracht niet geheel bevredigd.
Spr. vreest b.v., dat instellingen, die van
de nieuwe regeling zullen profiteeren, niet
langer afnemers der tuinbouwproducten
blüven, zoodat men in een cirkel rond
draait.
De heer Wijnkoop merkt op, dat het
voorstel-De Miranda slechts beoogt, om
de S.D.A.P. bü de tuinders in het gevlei
te komen. Spr. zal evenwel vóórstemmen
om de tuinders in de gelegenheid te stel
len, door een revolutionnaire strijd inhoud
te geven aan deze zaak. Als de boeren
maat kapitalisten waren, dan zouden ze
wel afdoende geholpen worden, zelfs als
hun bedrijf ten doode is opgeschreven.
Men zie maar eens naar de Hollandsche
Lloyd.
De voorzitter: „Dat is nog geen boer!"
(hilariteit).
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
HOOFDSTUK IX.
Den volgenden morgen was Mr. Coc-
ikeril bij zijn komst op zijn kantoor in een
buitengewoon genoeglijke stemming. Met
een bosje viooltjes in zijn knoopsgat en
zfjn meest vaderlijken glimlach om zijn
lippen, kwam hij de laatste trap oploopen
en knikte Bliss uiterst welwillend toe.
„Zooals je ziet, ben ik iets vroeger
dan gewoonlijk", zeide hij. „De quaestie
is, ik heb me een beetje ongerust gemaakt
over Tommy. Gisteravond had hij niet
den minsten eetlust."
Terwijl hij sprak, haalde Mr. Cockeril
den sleutel uit zyn zak, sloot zyn kantoor
open en ging naar binnen met Bliss ach
ter zich aan. Zooals gewoonüjk, begonnen
alle vogels bij zyn binnenkomen te zin
gen. Alleen Tommy zat in een hoekje.
Tommy, de goudvink, wilde niet zingen
en voelde zich blijkbaar niet lekker. Ge
jaagd hing Mr. Cockeril zijn hoed op. on
handig trok hy zyn keurige zeemleeren
handschoenen van zyn trillende vingers.
„Wil je even wat warm water halen,
Bliss, en dan moet ik ook wat warme melk
hebben", zeide hy. ,,'t Beste is, dat je eerst
even de kachel aanmaakt, voordat je de
andere kooien gaat schoonmaken".
,,'t Is een schandaal", schreeuwde de
papegaai, terwijl hy al zyn veeren om
hoog zette.
Maar vandaag nam Mr. Cockeril niet
de minste notitie van hem. Hy was druk
bezig om het met flanel bekleede kooitje
van den goudvink in orde te brengen. Den
geheelen dag verder zat hij met het vogel
tje vlak naast zich, terwyl hy telkens met
werken ophield om met het diertje te
praten en hem een liedje voor te fluiten.
Toen het vyf uur was, de tijd waarop hy
gewoonlyk naar huis ging, riep hij Bliss
binnen.
„Ik ben bang, dat Tommy heel ziek is",
zeide hij. „Als ik eerlijk wil zijn, moet ik
zeggen, dat zyn toestand me groote onge
rustheid baart".
By die woorden keek Bliss zyn patroon
onderzoekend aan. Het leek toch wel, of
de man werkelijk in ernst was.
„Ik durf hem niet mee naar huis
nemen", ging Mr. Cockeril voort. „Ik ben
bang dat de avondlucht hem geen goed
zal doen. Nu is het morgen Zondag. Zou
jy nu de goedheid willen hebben, om mor
genochtend vroeg even te gaan kyken,
hoe het met hem gaat, dan kun je het me
daarna even komen vertelleïi. Wil je me
straks even eraan helpen herinneren, dat
ik je by myn vertrek den sleutel geef".
„Met alle soorten van genoegen wil ik
morgenochtend even gaan kijken", ant
woordde Bliss. „Maar waar woont u eigen-
lyk, mynheer?"
„Mijn adres is Acropolis Club. Pall
Mali," zeide Mr. Cockeril, terwyl hy een
kaartje uit zijn portefeuille nam en een
paar woorden er achterop schreef. „Als
je dit aan den portier laat zien, zal hij
geen bezwaar maken om je door te laten.
Wees zoo goed je werkzaamheden zoo te
regelen, dat je om ongeveer tien uur aan
de Acropolis Club zyn kunt."
Dien nacht sliep Bliss met den sleutel
van zyn kantoor onder zijn kussen. Het
Was nog geen acht uur, toen hy den vol
genden morgen de eindelooze trap van
het groote huis in King Street opging;
ongeveer tien minuten daarna sloot hy
de deur van het kleine kantoortje open.
De gewone welkomstgroet ontbrak nu
ook niet, de kanaries begonnen te zingen,
terwijl de papegaai milde aangename
tonen deed hooren. Bliss begon de jalou-
zieën op te trekken. Tommy had zijn
warme nestje al verlaten en scharrelde
nu tusschen de ornamenten op den
schoorsteenmantel. Daarna sloot Bliss de
deur af. Nu was het oogenblik gekomen,
waarop hij zijn besluit nemen moest, een
besluit, waarover hij den geheelen nacht
had liggen denken en dat nog moeilyker
gemaakt werd door het feit, dat het
bureau van Mr. Cockeril openstond. Hij
riep zich het aantal en het type van de
bezoekers van Mr. Cockerii voor den
geest. Hy dacht aan de angstige uitdruk
king op het gezicht van Miss Morrison
en van nog een paar andere bezoekers.
Toen nam hij zijn besluit. In zyn oogen
was het gerechtvaardigd. Met een strak
gezicht begon hy nna het bureau,' stapel
na stapel manuscripten keek hy door,
zonder eenig resultaat. Van het eerste
tot het laatste vel was het een verhande
ling over vogels. Daarna opende hij de
laden en keek den inhoud zorgvuldig na.
Elk memorandum dat hij vond had be
trekking op vogels, elke notitie, zelfs de
kleinste, verwees naar eigenaardigheden
of gewoonten van vogels. Er waren laden
met fotografieën van vogels, een andere
lade was geheel gevuld met brieven in
verschillende talen van autoriteiten op
vogelkundig gebied. In de geheele
schrijftafel vond hij geen enkel beschre
ven of bedrukt stuk papier, dat niet di
rect of indirect iets met vogels te maken
had. Toen hij met de schrijftafel klaar
was, begon hij de geheele kamer syste
matisch na te zoeken. Elke kast, elke
doos, elk hoekje of gaatje werd nage
snuffeld. Toen hij klaar was zag hy
vuurrood. Hij had zichzelf wel kunnen
slaan, toen hij de kamer uitging en de
deur achter zich afsloot. Maar niettegen
staande die gevoelens bracht hij toch ten
uitvoer, wat hy zich voorgenomen had te
doen. In den wand, welke op de gang
uitkwam, maakte hy een klein gaatje,
zoodat hij van buitenaf kon zien en hoo
ren wat er in de kamer gebeurde.
Precies om tien ur stapte hij den in
gang van de groote club in Pall Mali
binnen. De eerste dien hij tegenkwam
was Mr. Cockeril zelf, die klaarblijkelijk
,al op hem had zitten wachten. Nadat hij
hem van Tommy's herstel verteld had,
wat Mr. Cockeril een zucht van verlich
ting deed slaken, keerde hij zich om, om
weg te gaan.
,,'t Schijnt, dat je vanmorgen zelf niet
al te best in orde bent, Bliss," zeide Mr.
Cockeril met zijn meest vaderlijke ge-
zicht. „Ik hoop, dat je een kleine ver-
goeding voor deze verstoring van je Zon-
dagsrust zult willen aannemen. We kun-
l nen het ook beschouwen als een dank
offer voor het spoedige herstel van
Tommy.
Met een hoofd als vuur weigerde Bliss
den hem aangeboden halven souvereign.
„Neemt u me niet kwalijk, mijnheer,"
zei hy, „ik kan werkelyk geen geld van
u aannemen werkelyk niet. Ik zal zor
gen bytyds op kantoor te zijn morgen
ochtend."
Toen de deur van de club zich achter
hem sloot, slaakte hy een zucht van ver
lichting. Het verdere gedeelte van den
ochtend bracht hy in het park door,
daarna ging hij naar zijn zolderkamertje,
waar Mrs. Heath een heel eenvoudig
middagmaal voor hem klaar gezet had;
en eindelijk tegen vier uur wandelde hy
de richting van Hampstead uit en vond
na eenig zoeken het adres, dat Miss
Clayton hem gegeven had: een keurig
huisje in een buurt, die hem absoluut
vreemd was. Frances deed zelf de deur
open.
„En?" vroeg ze nieuwsgierig, terwijl
ze hem binnenliet in de kleine zitkamer.
Bliss lekde zijn hoed neer en keerde
zich impulsief om.
„Hoor eens," zeide hij, „ik hoop. dat u
me niet onredelijk zult vinden, maar ik
heb grooten zin om te zeggen, ik wou dat
Miss Morrison in de lucht gevlogen was.
Door haar toedoen heb ik iets gedaan,
dat gewoonweg niet te excuseeren is.
I Vanmorgen heb ik de heele schrijftafel
van Mr. Cockeril nagezocht. Myn kop
j gloeit er nog van. Ik heb een gevoel
alsof ik mezelf een pak slaag zou kun
nen geven."
„En?" herhaalde ze.
„Ik heb niet de minste aanwijzing ge-
1 vonden, dat Miss Morrison de waarheid
heeft gezegd", verklaarde Bliss: „Alles,
tot de kleinste notities toe, had betrek
king op vogels. Ik heb het manuscript
van zyn boek zelfs doorgelezen. En alles
wijst erop dat hy steeds, en vooral den
laatsten tijd, hard gewerkt heeft, zoodat
hij heusch niet veel tijd voor iets anders
overgehouden zal hebben. Niet het klein
ste bewysje heb ik kunnen vinden, dat
hij behalve dat vogelgedoe nog andere.
liefhebberyen had."
Frances had tact genoeg om te be
grijpen, dat ze niet op het onderwerp
door moest gaan.
,,'t Is jammer," zei ze, „maar er is niets
aan te doen. U heeft gedan, wat U dacht
dat uw plicht was, en dat is voor u de
hoofdzaak. Gaat u nu gezellig in diei.
stoel zitten. Dan zal ik een kopje thee
inschenken."
De volgende twee uren verliepen voor
Bliss zoo prettig, als hij maar had kun
nen wenschen. Het was alsof Frances
door haar onbezorgd bestaan een geheel
adere persoonlijkheid geworden was.
Zooals hij haar nu zag, in die smaakvol
ingerichte kamer, terwijl zij op haar
eigen gracieuse manier thee schonk,
leek ze hem heel aantrekkelijk, heel be-
geerenswaardig toe. Hy merkte nu ook,
dat ze veel gevoel voor humor had. Tel
kens en telkens weer kwam hun gesprek
vanzelf op die eerste moeilijke weken,
toen Bliss reiziger was by Mastes en Co.
en een paar maal zaten ze hartelijk t
lachen om de wanhopige pogingen, dii
hij toen had aangewend 0111 tenminste
één fornuis te verkoopen. Maar tegen het
einde van zyn bezoek zeide Bliss iets,
dat haar deed blozen,
(Wordt vervolgd.)