VERKOOPT UIT!
koopt
Rijk en geen geld.
VEItóCH GEKARND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buiienlandsch overzicht.
Het bezuinigings-rapport Weiter
DINSDAG 12 JULI 1932
60ste JAARGANG
De geslaagde conferentie te Lausanne. - Duitschland
bevrijd uit zware ketenen. - De sluitingsrede. - Een
woord van hulde aan MacDonald. - Verschillende
persstemmen.
JAAP SNOR
Breit alles best!!!
Amerika en het schulden-
vraagstuk.
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, fl.35. Lossenos.4ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jk.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENJIÊN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
Duitschland is nu bevrijd uit de zware
ketenen van de schadeloosstelling, meldt
de „Nw. Rott. Crt.", ketenen waarvan
weinige Duitschers in den beginne de
ondrageljjkheid ten volle hebben beseft.
Daarvoor is in de plaats getreden een last
die zeer dragelijk kan worden genoemd
en die alleen een gezond Duitschland te
dragen zal hebben.
Duitschland moet nu onmiddellijk na
ratificatie van het verdrag drie milliard
mark aan obligaties ter beschikking stel
len aan de Bank voor Internationale Be
talingen te Bazel. Duitschland kan die
obligaties te allen tijde zelf terugkoopen.
De eerste drie jaar mag er niets mee ge
beuren. Eerst na drie jaar mag de Bank
ze in den handel brengen, echter niet be
neden een koers van 90 pet. De rente van
5 pet, der obligaties behoeft slechts te
worden betaald voor zoover de stukken
als leeningen in omloop zijn gebracht.
Alleen in het gunstigste geval van een
snellen opbloei van Duitschland, heeft
fjuitschland dus kans binnen een aantal
jaren met rente en amortisatie, te zaraen
zes percent, te worden belast en dan eerst
nog geleidelijk aan, naarmate de leenin
gen kunnen geplaatst worden .Duitsch
land mag ook een lagere rente stellen,
maar moet dan de zekerheid verschaffen,
dat de leeningen tegen honderd percent
kunnen worden geplaatst.
Dit zijn de voornaamste bepalingen.
Tot zoover de „Nw. Rott. Crt." Zaterdag
heeft MacDonald, merkbaar onder den
indruk, de sluitingsrede uitgesproken.
Hij zeide: Wij hebben drie weken om
overeenstemming moeten vechten. Het
was niet gemakkelijk, want naties evenals
menschen, hangen aan hun tradities en
herinneringen. Maar wij wilden voor
waarts en dus moesten we onze herinne
ringen op den achtergrond dringen en
liefst vergeten.
Lausanne is zoowel de laatste als de
eerste bladzijde van een boek. De herstel
betalingen en groote transfers zijn geslo
ten omdat zij noodlottig voor alle volke
ren zijn geweest en misschien de oor
sprong van al onze ellende. Wij hebben
hu een eenvoudige en verstandige oplos
sing gevonden. Het is noodig ep billijk,
dat ook Duitschland aan den wederop
bouw van Europa medewerkt maar het
zou onbillijk geweest zijn groote sommen
vérder te blijven betalen voor bestendi
ging van oeconomisehe wanorde.
Wij hebben geen politieke sancties of
voorwaarden gesteld. Het was noodig
onze kaarten op de tafel te leggen en wij
hebben dit gedaan met het gelukkigste
resultaat.
Met verheffing van stem eindigde
MacDonald: Naar alle kanten liggen nu
groot heirbanen voor ons open die naar
veiligheid, welvaart en vrede voor de
menschheid leiden.
Deze rede van MacDonald werd zeer
toegejuicht.
De Engelsche pers is over het algemeen
zeer bevredigd over het resultaat dat te
Lausanne is verkregen.
De Duitsche pers is minder enthou
siast, zooals uit de volgende commen
taren blijkt:
Onder het opschrift „Het volk heeft het
woord", schrjjft „de Tag" o.a.: Het resul
taat beteekent, dat Frankrijk heeft over
wonnen. Herriot heeft zich teruggetrok
ken op het standpunt Versailles boven
alles. Herstelbetalingen in plaats van
vrijwillige bijdragen voor het hérstel van
Europa. Verdere militaire onderdruk
king van Duitschland, in stand houden
van de oorlogsschuldpsychose. Het resul
taat van deze conferentie herinnert op
fatale wijze aan gelijke overeenkomsten:
Steeds is Duitschland het lijdend voor
werp van dergelijke conferenties. Het zou
onjuist zijn te miskennen hoe zwaar de
lasten van Duitschland vóór Lausanne
waren. Het beslissende is het feit, dat wij
uit Lausanne thuiskomen met een poli
tieke milliardenschuld. Spoedig zal blij
ken, hoe krachtig de tegenstand van de
volksmassa tegen dit paragrafenwerk zal
zijn.
De „D. A. Ztg." schrijft onder den
tekst „Het losgeld" o.a.: Volgens zuiver
oeconomisehe gezichtspunten valt natuur
lijk niet te beslissen of de ratificatie van
het verdrag van Lausanne aanbevelens
waardig is of niet. Er bestaat eohter g<en
twijfel aan, dat het verdrag van Lausan
ne een bijzondere waarborg geeft voor
den weg tot herstel van het oeconomisch
leven. Of dit voordeel groot genoeg is om
de teleurstelling over dat wat politiek
niet bereikt kon worden weg te nemen,
moet nog bewezen worden.
Tenslotte laten we hier nog eenige
Fransche persstemmen volgen, waaruit
ook al blijkt, dat men absoluut niet meent
ook WOLLEN BADPAKKEN voor Dames en Heeren,
a l 3,50. KLEUR en MODEL naar keuze.
uit den crisis vandaan te zijn.
De te Lausanne bereikte overeenstem
ming wordt in de Fransche bladen uit
voerig besproken.
Het „Journal" schrijft, volgens Reuter,
dat als het verdrag zou leiden tot alge-
meene kwijtschelding der oorlogsschul
den, het inderdaad van zeer groote be-
teekenis is. De politieke eischen van
Duitschland zijn niet door het verdrag in
gewilligd, dooh er is te veel over ge
sproken, dan dat men deze kwestie als
definitief geregeld kan beschouwen. Men
moet dus niet denken dat thans de lang
verwachte ontspanning der internationa
le betrekkingen zal intreden.
De „Petit Parisien" is van meening,
dat Frankrijk door zijn bereidvaardig
heid en verzoeningsgezindheid veel heeft
bijgedragen tot het resultaat van Lau
sanne.
De „Victoire" verklaart, dat als men
uit de Europeesche crisis wenscht te ge
raken en het vertrouwen, dus het crediet
herstellen wil, dan moet men niet stil
blijven staan bij de thans gevonden op
lossing. De herziening is nu eerst begon
nen. Men moet thans artikel 321 van het
verdrag van Versailles nopens de Duit
sche verantwoordelijkheid aan den oorlog
schrappen. Men moet aan Duitschland
het recht tot wapening geven en het Dan-
zig teruggeven, dat even Duitsch is als
Lyon Fransch en Frankrijk moet afzien
van zijn tegenstand van de aansluiting
van Oostenrijk bij Duitschland.
Het congres tegen verlaging
of schrapping.
Vlak voor een van de belangrijkste ver
kiezingsveldtochten heeft het congres om
begrijpelijke redenen zijn verzet tegen
verlaging of schrapping der oorlogs
schulden herhaald. Senator MacKellar
diende een motie in, zeggende dat alleen
het congres bevoegd is de regeling der
schulden te wijzigen en dat dit officieel
te kennen heeft gegeven daartoe niet ge
negen te zijn.
Snoot, Watson en Bingham zijn eveneens
tegen nieuwe verlagingen, terwijl Borah
weigerde zich uit te laten en Gore een
motie indiende om Stimson te verzoeken
zich ervan te verzekeren of eenig schul
denaar bereid zou zijn zijn schuld met de
Ver. Staten af te doen door afstand van
koloniaal bezit.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE.
Een antwoord van Henderson
op het telegram van de 4200 Ne-
derlandsche doktoren aan Genève
De voorzitter van de Nederlandsche
maatschappij tot bevordering der genees
kunde, dr. Mauritz, heeft naar aanleiding
van het telegram, dat de maatschappij
dezer dagen heeft gezonden aan de ont
wapeningsconferentie te Genève. den vol
genden brief ontvangen van Arthur Hen
derson, den voorzitter van de conferentie:
„Hiermede betuig ik U mijn dank voor
het telegram, dat U mij hebt gezonden
namens de Nederlandsche Maatschappij
tot Bevordering der Geneeskunde, die 4200
medici vertegenwoordigt. Ik vraag op
neming van het telegram in het journaal
van de Conferentie, zoodat het onder de
aandacht van alle delegaties zal komen.
De schitterende bewijzen, die ik heb
ontvangen van het algemeen sterke ver
langen naar vrede en ontwapening, doen
mij hopen, dat in de eerstvolgende weken
belangrijke beslissingen van dien aard,
waar de volkeren op wachten, genomen
kunnen worden.
Het is daarom belangrijk, dat de vrien
den van den vrede in ieder land hun
uiterste kracht inspannen om bij hun re
geeringen de kracht van de openbare mee
ning ten gunste van verstrekkende maat
regelen voor ontwapening te doen steunen.
Wilt U aan de leden mün dank voor
hun boodschap overbrengen en mijn
beste wenschen voor het welslagen van
hun pogingen om dit groote werk ten
gunste van den vrede en ontwapening
krachtig te bevorderen.
(w.g.) Arthur Henderson.
Ingrijpende bezuinigingen. In totaal wordt 100 millioen bezui
nigd. Nogmaals dit bedrag zal noodig zijn voor een sluitend budget.
Ook voor Den Helder belangrijke versoberingen. Salarisverlaging
op werf, opheffing der vliegkampen, enz.
In ons nummer van Zatei-dag hebben
wij nog een korte samenvatting kunnen
geven van het zoo juist gepubliceerde rap
port der Commissie-Weiter. De allerbe
langrijkste bepalingen heeft men daarin
kunnen lezen en natuurlijk vraagt de lezer
zich af welken invloed de invoering der
voorgestelde bezuinigingen in het bijzon
der op onze plaats zou hebben.
Wij geven hieronder een samenvatting
van datgene wat voor Den Helder van be
lang is.
Inkrimping personeel-formaties. Voor
gesteld wordt 12 inkrimping. Hiermee
wordt bezuinigd „op den duim" pl.m. 7.2
millioen. Verder:
Blijvende salariskorting van 13 pet. voor
ongehuwden en 8 pet. voor gehuwden. Als
noodzakelijk gevolg hiervan acht de com
missie noodig een gelijksoortige verlaging
van de salarissen van gemeente-personeel,
desnoods wettelijk af te dwingen (na aftrek
van reeds bestaande kortingen wordt dit
per saldo 14.5 millioen).
Afvloeiing van personeel.
Bij de behandeling van de verlaging van
de kosten van salarissen en loonen merkt
de oommissie op, dat als gevolg van de
geldende, zeer vrijgevige wachtgeldrege
ling de te verkrijgen reëele bezuiniging
dus aanvankelijk veel minder zal bedragen
dan 12 pet. der kosten van de personeels
formaties, maar hierin zal moeten worden
berust. Het spreekt vanzelf, dat het in het
algemeen aanbeveling zal verdienen de
ambtenaren, die het dichtst den pensioen
gerechtigden leeftijd hebben bereikt, het
eerst voor afvloeiing in aanmerking te
brengen.
De oommissie merkt echter op, dat de
voorgestelde procentische inkrimping niet
zonder meer toepassing zal kunnen vin
den ten aanzien van het personeel van
leger en vloot en van dat van het lager-,
nijverheids-, middelbaar, voorbereidend
hooger en hooger onderwijs.
Rijkssubsidies. Voorgesteld wordt een
vermindering hiervan van 15 (Bezuini
ging rond 1 millioen gulden).
Gratificaties. Hiervoor wordt gemiddeld
25 vermindering voorgesteld, 240.000).
Reizen in rijksdienst. Voorgesteld wor
den verlaging van vergoeding voor gebruik
van rijwiel, auto, beperking van het aan
tal dienstreizen, en nog andere bezuini
gingen 855.000).
Vermindering kantongerechten en recht
banken. Reeds is door ons medegedeeld,
dat o. a. voorgesteld wordt opheffing van
het kantongerecht Schagen. Door deze in
krimping wordt bezuinigd 350.000.
Verlaging werkloozensteun. Voorge
steld wordt verlaging met 15 pet.
Stopzetting subsidieering lager dag
school landbouwonderwijs 420.000).
Versoberingen op visscherijgebied, o.a.
reorganisatie Rijksinstituut voor Biolo
gisch Visscherij-onderzoek 65.000).
Salarisverlaging leeraren Midd. en Nij
verheidsonderwijs tot gemiddeld 9.4 pet.,
alsmede toepassing van 15 pet. korting op
de posten waar dat mogelijk is 800.000).
Lager onderwijs. Concentratie van
openbare lagere scholen in de richting
van tenminste een tweemanssohool, welke
volgens het thans aanhangige wetsont
werp als minimum 46 leerlingen zou moe
ten tellen. Besparing 500.000.
Uitgebreid lager onderwijs. Concentratie
tot driemansscholen. Bezuiniging ƒ750.000.
Minimum aantal leerlingen. Opvoering
hiervan voor nieuwe lagere en U.L.O.-
scholen met 50
Van de verdere voorstellen op onder
wijsgebied noemen wü nog de
Vervanging van leerkrachten in de
laagste twee klassen der lagere school door
lager bezoldigde (als regel vrouwelijke)
leerkrachten. Deze moeten in het bezit
zijn van een speciaal hiervoor te introdu-
ceeren onderwijsbevoegdheid (dus minder
bevoegden dan onderwijzers met acte). Op
den duur zal hierdoor 4 millioen bezui
nigd worden.
Boventallige onderwijzers. Verbod voor
de gemeentebesturen tot aanstelling van
z.g. boventallige onderwijzers. De hieruit
voortvloeiende bezuiniging, op 9 millioen
geraamd, komt geheel ten goede aan de
gemeenten.
Soberheid voor scholen. Opneming in
art. 6 der L.O.-wef van de bevoegdheid om
inaximum-eisclien te stellen ten aanzien
van de oprichting en de inrichting van
scholen, ten einde zoo noodig soberheid
daarbij te kunnen afdwingen.
Verlenging leeftijdsgrens. Voorts wordt
aanbevolen het denkbeeld om de leeftijds
grens te verhoogen voor toelating tot de
lagere school waarvan een belangrijke
bezuiniging het gevolg zou kunnen zijn
in studie te doen nemen.
1ÜÈ
bezuinigt
VERSTANDIG
blue band
B.B.43-A
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
18)
Door zijn kijkgaatje in den wand zag i
Bliss, dat de oogen van mr, Cockeril en
thousiast schitterden. Zelfs in zijn manier
van spreken klonk zijn bedwongen op
winding door.
„Dat kan alles wel waar zijn," zeide de
ander beslist, „maar ik ben hier gekomen
om je te zeggen, dat je ermee moet op
houden. Wat mij betreft, kan je morgen
naar mijn compagnons gaan en ze pre
cies de waarheid vertellen. Hoe eerder
je het doet, hoe liever ik het heb.
schreeuw het voor mijn part van de da
ken, dat ik toentertijd mijn patroons
voor een paar honderd pond bestolen
heb. Toen heb je je mond gehouden en
al die jaren heb ik voor dat zwijgen ge
boet. Maar ik zeg je, dat het nu uit is.
Geen woord krijg je meer uit me. Bn
wat mijn cliënten betreft, die je al dien'
ttjd in spanning gehouden hebtik
ben van plan naar hen toe te gaan en ze
precies de waarheid te zeggen, dan
weten ze meteen, dat ze niets te vreezen
hebben."
„Klaarblijkelijk is er van morgen weer
niets met je te beginnen, beste Fenwick",
zuchtte Mr. Corwick. „Eerst de ongesteld
heid van mijn lieve Tommy en nu jouw
onredelijkheid.... Ik ben bang, dat
mijn dag niet zonder zware hoofdpijn zal
afloopen."
„Het kan me geen bliksem schelen,
hoe jouw dag afloopt", barstte Mr. Fen
wick los. „Ik zal je eens wat vertellen. Of
je geeft me goedschiks de papieren, die
je van me gestolen hebt, terug, of ik
knijp je de keel dicht."
Mr. Cockeril ging wat rechter in zijn
stoel zitten en keek zijn bezoeker ver
baasd aan.
„Je bedreigingen zjjn werkelijk onnoo-
dig", zeide hij rustig. „Ga gerust je gang,,
waarde vriend. Ik geef je verlof om mijn
schrijftafel en alles waarin je lust mocht
hebben, na te zoeken."
Fenwick begon onmiddellijk het ge-
heele kantoor overhoop te halen. Een
voor een trok hij de laden open, haalde
de papieren met armenvol tegelijk eruit
en begon ze nauwkeurig na te kijken. In
een van de bovenste laden vond hij het
keurig uitgewerkte manuscript van het
vogelboek, blad voor blad nam hij uit de
lade en wierp ze op den grond in de hoop
iets te ontdekken.
Weer zuchtte Mr. Cockeril.
„Niets is er vanmorgen met je te be
ginnen", herhaalde hij. „Ik moet zeggen,
dat je een verschrikkeljjken rommel
maakt."
Mr. Fenwick ging weer zitten.
„Ik ben van plan hier te blijven
ten," zeide hij, totdat je uit eigen
weging de papieren overhandigt."
„Als je dat stellig van plan bent."
woordde Mr. Cockeril, terwijl hij
schrijfmachine naar zich toetrok,
zit-
be-
ant-
zijn
„dan
zal ik zoo vrij zijn om met mijn werk door
te gaan."
Zoo zacht mogelijk liep Bliss de trap
af; beneden gekomen riep hij een taxi
aan en zeide den chauffeur zoo snel mo
gelijk naar de Acropolis Club te rijden.
Daar aangekomen liet hij het kaartje van
Mr. Cockeril zien, waarna de portier hem
doorliet zonder ook maar eenig bezwaar
te opperen. Binnen een kwartier was hij
j weer op zijn post terug. Voorzichtig keek
hij door het kijkgaatje in de kamer. Mr.
Cockeril zat met het kalmste gezicht ter
wereld te typen. Op een afstand van een
paar meter zat mr. Fenwick met zijn ge
kruiste armen achterover in zijn stoel ge-
leund. Toen ging Blis naar de deur,
klopte even aan en ging naar binnen
met een despatch-box in zijn hand.
„Ik heb u zooeeven naar een paar do
cuqienten hooren vragen," zeide hii tegen
Mr. Fenwick. Hier in deze doos kunt u
ze vinden."
Voor het eerst van zijn leven raakte
Mr. Cockeril zijn tegenwoordigheid van
geest kwijt. Overbluft zat hy zijn portier
i aan te staren. Aan den anderen kant van
Bliss zat Mr. Fenwick sprakeloos naai
de doos te kijken.
„Je bent een dief," braoht Mr. Cockeril
er op 't laatst met moeite uit. „Je bent
naar mijn kamers geweest je hebt me
I bestolen."
Bliss zette de doos naast Mr. Fondick
op den grond.
,,'t Kan zijn, dat ik een dief ben," zeide
hij, terwijl hij zich tot zijn patroon keer
de, „maar in elk geval bent u iemand
die chantage pleegt."
Gedurende een paar oogenb'.ikken
heersehte er een doodsche stilte in het
kleine kantoortje. Mr. Cockeril was
doodsbleek.
„Als u er de politie in wilt moeien,"
ging Bliss langzaam voort, „dan kunt u
dat gerust doen. Toen ik zooeven terug
kwam heb ik aan den portier beneden
i gezegd dat u kans had ruzie te krijgen
j en dat hij zoo gauw mogelijk een poiitie-
agent moest halen, als ik op het liftbel-
j letje drukte".
„Ik zal jullie allebei laten arresteeren,"
stotterde mr. Cockeril opstaande, „die
doos bevat alleen geldswaardige papie
ren."
„Het spijt mij, dat ik het moet zeggen,"
antwoordde Biss, „maar volgens mij staat
u te liegen. Maar hoe het ook zij u moet
ze dan maar gedurende een paar uur aan
mr. Fenwick toevertrouwen. En dan
nog iets."
Toen mr. Cockeril hem vragend aan
keek wees hij veelzeggend naar de ledige
plek bij het raam en boven den schoor
steen. Mr. Cockeril werd een en al agi
tatie, toen de beteekenis van die han
delwijze tot hem doordrong.
„Wat heb je met de vogels gedaan?"
riep hij angstig uit.
f „Ik heb ze zoolang op het platje ge
zet, om een beetje frissche lucht te hap
pen," antwoordde Bliss. „Als u mij be
looft om in deze quaestie als een ver
standig mensch te handelen, dan breng
ik ze over een paar minuten weer binnen,
maar als u dat niet doet, dan draai ik ze
een voor een den nek om en gooi ze naar
heneden."
Mr. Cockeri! stond op, greep zijn hoo
ren hoed, zette hem op en ging naar den
hoek bij de deur om zijn handschoenen
en parapluie te krijgen.
„Als je wilt, kunnen we nu meteen
even naar je kantoor gaan, Fenwick",
zeide hij kleintjes. „Dan kun je daar de
doos nazoeken en eruit nemen, wat je
noodig vindt. De papieren, die mijn per
soonlijk eigendom zijn, geef je me dan
wel terug."
„Gaat u daarmee accoord, mijnheer?"
vroeg Bliss aan Mr. Fenwick.
„Natuurlijk, God zij dank, dat alles in
orde komt," antwoordde de rechtsge
leerde.
Bliss gaf de despatch-box aan Mr. Fen
wick en hield de deur open om beide
heeren uit te laten.
„Wil je nog even voor de vogels zor
gen, voordat je weggaat?" vroeg Mr. Coc
keril smeekend.
„Ik zal ze nu meteen naar binnen
brengen, mijnheer," beloofde Bliss hem.
„En daarna verwacht ik je bij mij,"
zeide Mr. Fenwick terwijl hij Bliss een
kaartje overhandigde. „Hier heb je mijn
adres."
„Dank u wel, mijnheer," antwoordde
Bliss.
De beide mannen gingen naar bene
den. Bliss haalde de vogels van het platje,
hing de kooitjes op de gewone plaats,
maakte het geheele kantoor netjes in
orde, deed de deur achter zich op slot en
bracht den sleutel naar de Acropolis
Club. Daarna wandelde hij het Park in
en ging op een van de meest afgelegen
banken zitten. Uit den binnenzak van
zijn jas haalde hij een kalendertje te
voorschijn, uit zijn vestzakje vischte hij
een stompje potlood op en begon een be
rekening te maken. Voor den tweeden
keer was hij buiten betrekking en hij had
uog negui maanden, twee weken en een
dag van zijn proefjaar voor den boeg.
HOOFDSTUK X.
Met een heel ernstig gezicht keek Mrs.
Heath naar het keurige rijtje geldstuk
ken, dat het theeblad van haar commen
saal versierde; toen begon ze ze één voor
één aarzelend op te nemen.
,,'t Ls toch wel in orde, Mrs. Heath?",
vroeg Bliss zoo opgewekt mogelijk
„negentien shilling en zeven pence; 't is
waarachtig niet te veel voor alles wat u
voor me doet."
Ze keek hem even aan, alsof ze niet
wist, hoe ze zijn woorden moest opnemen.
„Het bedrag is in orde mijnheer,"
zeide ze toen, „maar. u moet me niet
kwalijk nemen, maar hoe staat het met
u zelf? Heeft u nu wel genoeg overge
houden voor eten en zoo?"
Met zijn gewichtigste gezicht rinkelde
Bliss met de drie pennies en twee half-
pennies, die hij nog in zjjn zak had.
„Voor mjjn eten heb ik in elk geval
genoeg," verzekerde hij haar, „en 't is
eigenaardig, maar ik heb zoo een gevoel,
dat ik vandaag een betrekking krijg."
Hoofdschuddend nam Mrs. Heath het
theeblad op.
„U deed veel verstandiger mijnheer,
als u een paar shillings van de huur.
begon ze.
„Van mijn leven niet," viel Bliss haa«
in de rede. ,,'t Is vandaag Maandag en
Maandag ih altijd mijn geluksdag ge
weest."
„Gaat u weer naar Smithson toe, mijn
heer?" vroeg Mrs. Heath.
(Wordt vervolgd.)
