HET BINNENHOF
OP EN OM I
Komkommertijd exit- Rond het bezui
nigingsrapport Weiter. - Katholieke en
socialistische oppositie. - De verslechten
de postdienst. - Crisisontwerpen in de
Eerste Kamer.
Practische wenken.
den. Of echter de uiteindelijke oplossing van
het moeilijke taxi-probleem inderdaad in deze
richting zal gevonden worden, moet nog wor
den afgewacht.
Tenslotte werd thans in den Raad officieel
besloten tot oprichting van een Stichting voor
Vereenigdè Woekerbestrijding, die de woe
kerbestrijding in den meest algemeenen zin
ter hand zal nemen en zoowel adviezen als
geldelijken bijstand verstrekken zal aan slacht
offers van den woeker. De gemeente, die
samen met een groot aantal particuliere ver-
eenigingen, aan deze stichting zal medewer
ken, zal het grootste deel van het bedrijfs
kapitaal (men rekent f 200.000.— noodig te
hebben) verstrekken. Voorschotten en leenin
gen zullen tegen 7 pet. rente worden gegeven.
Zoowel uit den Raad als van achter de tafel
van B. en W. werd bij deze gelegenheid hulde
gebracht aan mr. van den Bergh wiens bui
tengewoon verdienstelijken arbeid op het ge
bied der woekerbestrijding mede tot stand
komen van deze niéuwe instelling, die voor
talloos velen een uitkomst kan beteekenen,
heeft mogelijk gemaakt. Deze hulde zal mr.
van den Bergh waarschijnlijk in dezen tijd.
nu „de politiek"' hem zeker niet al teveel reden
tot verheuging heeft gegeven, dubbel wel
kom zijn geweest..'En gerechtvaardigd was
zij, die hulde, zeker tenvolle!
WEEK-
KRONIEK
De „parlementaire stilte" op het Binnenhof
Was deze week volkomen. Hetgeen echter niet
zeggen wil, dat 't ook in de Regeerings-cuisine
behagelijk kalm is geweest.
Integendeel.
In deze drukkende tijden kan niet worden
verwacht, dat de Landsregeering zich iets laat
gelegen liggen aan „komkommertijd", gelijk men
vooral in vroeger dagen de mid-zomerperiode
wel pleegde aan te duiden, omdat in die
periode zoo weinig „nieuws" viel te beleven.
De omstandigheden zijn wél veranderd! Wie
vindt den moed om te durven beweren, dat er
in deze dagen „de politiek zwijgt" en van het
wereldtooneel „niets bijzonders" valt te mel
den?
Maar om slechts bij ons eigen kleine landje
te blijven: is het noemen van het rapport-
Welter b.v. niet reeds in staat om in velerlei
kring de heftigste beroering te wekken?
Het rapport-Wel ter! De schrik, de ontgoo
cheling van talloos velen, die zich veilig waan
den voor de vernielende werking van de steeds
feller om zich heen grijpende crisis.
Het bezuinigings-snoeimes woedt met niets
ontziende kracht overal waar nog een „vet
boutje" zit era te worden uitgesneden en raakt
ook dikwijls bedenkelijk magere kluifjes
Ruim honderd millioen moet op het Rijksbudget
worden „gevonden". De salarissen van Rijks-
en Gemeentepersoneel ontkomen ook thans
weer niet aan een gevoelige „deuk". Ontslag
van overheidspersoneel dreigt allerwege. Op
heffing van niet minder dan zes rechtbanken
(o.a. die te Alkmaar) wordt voorgesteld;
voorts die van eventjesvijftig kantonge
rechten!
De allerergste „beweging" zal worden be
rokkend door het voorstel om 15 te korten
op de werkloozensteun. Wel mag niet onver
meld blijven, dat ook wordt gewezen op de
noodzakelijkheid om sommige uitkeeringen op
het platteland aan werkloozen, welke bepaald
te laag zijn, te verhoogen, Maar dat zullen
uitzonderingsgevallen zijn.
De bovengenoemde „bezuinigings-wenken"
zijn wel de voornaamste, althans de groote
massa wordt daardoor het sterkst aangegrepen,
ook omdat „meer" in vooruitzicht wordt ge
steld.
De groote vraag is nu: wat zal de Regeering
doen? Het „Handelsblad" kwam reeds met een
bericht, waarin gewezen werd op de groote
waarschijnlijkheid, dat de Regeering de lijn van
het rapport-Weiter volgen zal. Neemt men in
aanmerking het feit, dat minister Verschuur
bij de deliberatiën over de motie-Duijs betref
fende ontheffing van sociale lasten, over de
toen aanstaande publicatie van het rapport
sprekende, gewaagde van „leerzame en stich
telijke lectuur dan zou men tot de conclusie
kunnen komen, dat de Regeering zeer gunstig
oordeelt over het resultaat van het commisso
riale onderzoek.
Reeds is bekend geworden, dat maatregelen
la het rapport-Weiter al genomen zijn en
diverse „afvloeiingen" gaande zijn.
Dat is niet bemoedigend voor hen, die van
harte willen hopen, dat 't ten slotte toch nog
wel zoon vaart niet loopen zal.
Een zeer belangrijk iets is de vraag, hoe de
pers der verschillende politieke richtingen over
het product van de commissie oordeelt. Spe
ciaal zijn van belang de stemmen, die vanuit
de rechtsche gelederen worden gehoord, waar
ons Parlement momenteel immers een rechtsche
meerderheid vertoont.
Van een min of meer heftige oppositie kan
gesproken worden in het roomsch-katholieke
kamp. De „Residentiebode" liet zich o. m. als
volgt uit:
„Hier is een harde gevoellooze economie aan
het woord, waarin we niets terugvinden van de
christelijke eischen van rechtvaardigheid en
maatschappelijke orde. Het gemeenschapsleven,
schikt gemaakt aan een eenzijdig staatsbelang",
het algemeen welzijn is hier absoluut onderge-
Hier en daar soms minder scherp vereenigen
de meeste r.-k. bladen zich vrijwel met het
bovengenoemde oordeel.
De christelijke partijbladen laten over het
algemeen een ander geluid hooren. Zoo schreef
de a.-r. „Rotterdammer" o. a.:
„Zeer terecht heeft de commissie zich niet
alleen tot de rijksuitgaven bepaald; ook de ge
meenten krijgen een goede beurt. Dat moet.
Want de rechtvaardigheid eischt het, zoowel
ten aanzien van het personeel in publieke
diensten als tegenover de burgerij, die alle pu-
bleike kassen met haar bëlastinggeld moet
vullen."
Terwijl de a.-r. „Standaard" aandrong op
nog radicaler maatregelen, want het blad bleek
van meening, dat „met honderd millioen het
Op een cijfer van 150 millioen moet o. i.
budget niet voldoende gesaneerd" (is),
worden gerekend. We hebben daarmee niet
algemeen over de toekomst der e.v. jaren."
het jaar 1933 op het oog, doch spreken in het
Het christelijk-historische hoofdblad „De Ne
derlander" onthield zich tot nu toe van com
mentaar.
Het liberale „Vaderland" hield zich nog wat
„op de vlakte", waar het schreef:
arbeid der commissie, die overigens heel wat
stof zal doen opwarrelen, te overzien. En men
leze vooral wat zij over den algemeenen toe
stand zegt, omdat hier de rechtvaardiging wordt
gegeven van haar diep ingrijpende voorstellen.
De teostand wordt er zonder overdrijving in
afgeschilderd, en duidelijk wordt uiteengezet,
welk belang ieder burger heeft bij de alge-
meene verlaging van den levensstandaard, die
den meesten onzer al lang is opgelegd en die
nu voor andere categorieën dreigt. We ver-
keeren in een voor ons nationaal bestaan be
slissende periode. Wie dat met de commissiei
beseft, zal haar voorstellen in redelijkheid wil
len onderzoeken."
De eveneens liberale „Avondpost" neemt
wel reeds stelling:
„Waarlijk, het gaat te ver. Er moet dan,
voor een deel althans, maar iets anders op ge
vonden worden.
Immers:
wanneer dit alles verwezenlijkt wordt, en
p.og wel onder de leus dat de tweede helft zal
volgen,
dan kunnen we gerust spreken van een ge
schonden cultuur in ons vaderland."
Dat de gansche socialistische pers aanspoort
tot „hét meest-vastberaden verzet" tegen de
„bezuinigingswoede, die de bourgeoisie aange
grepen heeft", ligt voor de hand.
't Zij nogmaals gezegd, het wachten is
nu op de daden der Regeering.
Geheel onmogelijk lijkt het mij thans zeker
niet, dat de omstandigheden ert oe kunnen lei
den, dat vóór September a.s. de Tweede Ka
mer bijeen wordt geroepen of althans dat een
of meer fracties der Kamer pogingen zullen
aanwenden om spoediger bijeenroeping te for-
ceeren. De Kamer is op recès gegaan „behou
dens bijzondere omstandigheden" zei im
mers President Van Schaik in zijn afscheids-
speechje
Dit is zeker: „gesmeerd zal de doorvoering
van de denkbeelden, in het rapport-Weiter ont
wikkeld, stellig niet gaan!
Er valt uit de Binnenhof-sfeer nog meer
nieuws te melden.
Een „eindelijk!" zal velen ontvallen zijn toen
zij kennis namen van het bericht, dat de Re
geering maatregelen overweegt tegen het toe
vloeien van de véle buitenlandschc werkkrach
ten, die in ons land de eigen menschen het
brood uit den mond stooten.
De bedoeling schijnt te wezen om aan het
in dienst nemen van een „vreemdeling" over-
heidsvergunning te verbinden.
In het buitenland worden de Nederlanders in
al-grooter getale teruggestuurd. Moeten wij dan
maar toelaten, dat vele „vette baantjes" door
niet-landgenooten worden waargenomen? Men
zie maar eens in de kringen der musici en der
variété-artisten. In het kellners-vak. En in zoo
vele bedrijven meer.
De Regeering betrachte in deze toch den
meest mogelijken spoed!
Mevr. BakkerNort, het vrijz.-democratische
Tweede Kamerlid, heeft aan minister Reymer 1
vragen gesteld betreffende de verslechteringen
van den postdienst ten plattenlande. Maar de
bewindsman liet in zijn antwoord gevoelen, dat
„de zaak haar loop" moet hebben, men niet
behoeft te hopen op gunstige wijzigingen.
Arme plattelanders!
Ten slotte zij nog vermeld, dat in de vaca
ture van wijlen mr. Th. Heemskerk is benoemd
mr. H. A. Dambrink te Utrecht, die inmiddels
de benoeming reeds heeft aangenomen. Voorts
is het bericht, meldend dat het s.-d. Kamerlid
ds. Van der Heide zou aftreden, onjuist ge
bleken.
Gelijk ik in mijn vorige kroniek deed uitko
men, moet de Eerste Kamer nog spoedig bij
eenkomen om de laatstelijk in de Tweede Ka
mer aangenomen steun-ontwerpen in behan
deling te nemen.
De openbare zitting is nu bepaald op
Woensdag-middag 20 dezer. Dat zal dan wel
de „hekkesluiter" moeten zijn!
PARLEMENTARIËR.
Reinigen van haakwerk.
Meermalen hooren wij de klacht, dat
haakwerk zoo moeilijk weer mooi wit te
krijgen is, vooral kleedjes die een tijd
in een kast hebben gelegen.
De beste manier is, het haakwerk een
nacht over in lauwwarm water te zet
ten, onder bijvoeging van 1 dL. heet
water, waarin een theelepel borax is op
gelost. Den volgenden morgen knijpt
men het water uit en doet het haakwerk
in een pannetje met water en zeepvlok
ken op een lage pit, zoodiat het wel
warm blijft, doch niet gaat koken; daar
na geeft men het nog eens een vet
vlokkensopje en haalt het herhaaldelijk
op en neer, niet wrijven of boenen,
spoelt het eerst in warm en daarna in
koud water na en ge kunt er verzekerd
van zijn, dat uw gehaakte kant en
kleedjes er prachtig uitzien.
Naar verkiezing worden zij tenslotte
gespannen of aan den verkeerden kant
gestreken.
Als baby baadt.
Alle moeders weten hoe heerlijk baby
kan spartelen en plassen als hii of zii
in het bad zit.
Zijn de kleintjes al wat grooter, dan
kan men ze afleiden door gummi speel
goed of door hen een spons te geven,
waarmede zii zich mogen wasschen,
hetgeen hun gedachten bezighoudt. On
langs zagen wij een zeer practisch bad-
hangmatje, dat van stevig wit koord
geknoopt was en aan haken, die aan het
bed bevestigd waren, was vastgebon
den. Men kan deze hangmatjes zoowel
aan het kinderbad of de teil bevestigen
als aan het groote bad,; het lijfje der
kleinen ligt in het water, terwijl het
hoofd er bovenuit komt. De moeder be
hoeft het kind dan niet met beide han
den in het water te houden, doch heeft
de handen vrij, hetgeen veel vóór heeft.
Onderhoud van ringen.
Gouden ,en zilveren vingerringen kan
men het beste onderhouden door ze van
tijd tot tijd eenige minuten in een bakje
met, eau de cologne te leggen; ook de
glans der steenen zal dan veel meer uit
komen.
Nagelbijten.
Nagelbijten is in den regel een ner
veuze gewoonte, die men de kinderen
slechts met geduld kan afleeren.
Hoe vaak hooren wij toch de klacht
der moeders, dat zii alles geprobeerd
hebben, zelfs mosterd of aloë op de
vingertoppen smeerden en niets hielp.
Hebt u al eens opgelet, moeders, of
uw kind niet uiterst nerveus is en in
zulke oogenblikk-en het eerste de vin
gers naar d'en mond brengt?
Laten wij niet met hardheid1 begin
nen, maar in de eerste plaats nagaan of
ons kind niet door een rationeele leef
wijze hieronder te verstaan een een
voudige woeding veel groenten en
vruchten, veel buitenlucht, tijdig naar
bed gaan (vooral geen groote men-
schengenoegens als bioscoop, enz.),
niet sterker en daardoor minder ner
veus wordt?
Verder stellen wij hen een kleine be
looning in uitzicht, voor onze meisjes
b.v. een eenvoudige manicure, waar
door ze aangemoedigd worden te zorgen
dat haar nagels er netjes gaan uitzien.
Inderdaad, door op het gemoed der
kinderen te werken, bereiken w;i veel
meer, dan dat wij berispen of straffen.
Neemt u er de proef eens mee?
Openhartig.
Welk soort sigaren rookt u?
Dat hangt van mijn kennissen af.
Nee, dat vind ik nou we! jammer, dat nou
juist vandaag het niet meer zoo warm is.
Want de warmte was toch een goed smoesje
om te zeggen dat ik dit of dat niet doen wil
omdat het veels te warm is en nou had ik dat
ook willen zeggen omdat ik vandaag heele-
maal niet weet wat ik schrijven moet. Kijk,
dat komp nou omdat het zomer is en dat
noemen de menschen van de krant nou de
komkommertijd. Ik weet riiet of ze dat er
tegen zeggen omdatte ze zooveel vat? kom
kommers houwe maar ik vind ze niks niet
lekker, ze zijn allemaal veels te zuur en ik
heb van de week ook een kaart gekregen van
een meneer die de krant lees en die heb d'r
op gezet voor meneer Wimpie van de Helder-
sche krant en het was een mooie kaart. As
ze nou maar niet allemaal van die dingen gaan
sturen as ze met vacantie zijn en ik ga ook
met vacantie maar waar ik naar toe ga dat
weet ik nog niet want ik moet eerst over
gaan op school en nou ben ik maar heel koes
want as de meester nou de laatste dagen nog
de pik op me krijg dan ken ik wel gaan vis-
schen, zegt Heintje. En dat heb die meneer
van de krant ook wel kunnen doen want toen
die van de week bij de brug aan het eind van
de Binnenhaven was (daar komp immers een
nieuwe brug) toen heb ie daar een heele poos
moeten wachten omdat dat ding niet los wilde
maar as ik 'm was gewees dan was ik gaan
visschen, maar dan vind ik het toch veel fijn
der aan het strand. Daar was het van de week
ook prettig en vooral met de dames want die
worden nou allemaal bruin en dat vinden ze
wel mooi en d'r zijn ook een heele hoop die
heelemaal rood worden maar dat gaat pijn
doen, maar dat hebben ze wel d'r voor over
zeggen ze. En m'n zuster heb het ook gehad
en toen ik langs d'r kwam heb ik 'r bij onge
luk eens flink geknepen en toen.... maar
daar zeg ik niks van.
Want as het om die dames gaat nou....
Ik heb wel de pik op ze en nou zeg Heintje
z'n vader dat ik dat moet zien te houden. Maar
dat weet ik nog niet want d'r zijn d'r ook wel
bij die aardig zijn as ze lachen, maar daar
mag ik nog niet over schrijven zeg m'n moe
der want daar ben ik nog een veels te groote
aap voor.
En d'r zijn nog meer mannen die wel wat
om dames geevven want van de week waren
er een paar op de dijk aan het knokke. Das
voor een juffrouw zeg Heintje en wij d'r op
af en toen zij die meneer iets van die juf
frouw is van mijn en toen zij die andere weer
ze is van meines en dat kon de een niet heb
ben en toen heb ie d'r opgeslagen en wel zoo
hard dat de eene een heel bloedneus heb ge
had en de andere had een tand door z'n lippe
steeke en dat stond niks mooi en dat hebbe
ze nou gedaan voor die juffrouw. As die dat
had geweetten zou ze dan gekoomme zijn om
mee te vechte, dat zou ik wel lollig hebbe ge-
vonde en nou hebbe die meneere in Lausanne
gezeg dat ze niet meer vechtte gaan. As ze
het nou maar doen ook want veel geloof ik
er nog niet van want ze hebben nou al zoo
veel gezeg en ze doen het toch niet dus as ze
nou toch maar de boel een beetje beduvele.
Nou en nou duurt het ook niet meer lang
of we hebben vrij van school. Dan begint de
vacantie ook weer en dat is wel lollig. As ik
nou ook maar op reis mag en d'r he!5ben
van de week een hoop menschen in het water
geleegge, zeker omdat het zoo warrem was
maar dat waarren geen zwemmers maar dat
zijn menschen gewees die er zoo ingevalle
zijn maar ze hebben ze d'r ook weer uitge
haald en de boot met de aadelborsten is ook
weg, dat doenne ze nou omdat die binnen kort
met vacantie gaan daarom zijne ze nou gaan
vaarre alleen maar om te zeggen dat zij nou
ook gevaarre hebben en op het water zijn ge
wees want anders zouwe ze vas en zeekker
uitgelache worden as ze naar huis toe zouwe
gaan en ze moeste vertelle datte ze nog niet
op het water zijn gewees.
in met m'n zuster heb ik van de
week een heele hoop herrie gehad.
Nou komp Jaap niet meer, en nou zeg
Heintje dat de verkeering afgeloopen is en
daar geven ze mij nou de schuld van en daar
ken ik toch niks aan doen .Want ze moesten
de vorige week naar kassienno naar die uit
voering van de Heldersche krant en toen heb
m'n zuster mij de heele morgen geplaag en
toen heb ik al haar tanden weggestop. Nou
en toen kon ze ze niet vinden en toen durfde
ze 's avonds niet naar Jaap toe en toen Jaap
d'r was toen vroeg ie aan me waar m'n zus
ter toch bleef en toen heb ik hem gezeg datte
die d'r tanden aan het zoeken was omdat ze
die nergens kon vinden en toen is Jaap weg-
gcloopen en niet meer teruggekomen en nou
is m'n zuster aan het huilen en daar krijg ik
nou de schuld van. Ik heb toch niks met Jaap
te maken? Nou dat zal ook wel weer goed
komen en nou moet ik al weer ophouwen
want m'n brieffie is al weer vol. Tot de vol
gende week dan maar weer he, daaaaaaag.
