Astronomische verschijnselen in Augustus 1932
ijlen, die officieel naar Nice of Menton
gingen en in werkelijkheid naar Monte
Carlo.
Drie, vier jaar geleien bedroegen ae
inkomsten van Monaco meer dan ooit
tevoren na het einde van den oorlog het
geval was geweest. Doch de bezadigd
heid van Louis Blanc beheerschte niet
langer de directie van het Casino en er
was niemand, die René Léon ervan
terughield, als een waanzinnige te hou
wen. Er waren reeds twee casino's, doch
er werden er nog twee bijgebouwd.
Nice had kort tevoren een „Palais de la
Méditerranée" gekregen en daar tegen
over kon Monte Carlo toch niets min
der doen dan in ongelooflijk korten tijd
een nieuwe Sportclub in denzelfden
stijl op te trekken naast het beroemde
casino. Ten Zuiden van Monte, bijna in
het gebied van Roquebrune, werd er
voorts nog een zomercasino opgebouwd.
Bovendien was Monte Carlo niet langer
tevreden met zijn speelzaal: het kon
toch ook badplaats zijn! Alles wat de
moderne tourist verlangde, moest hij
hier kunnen vinden en daarom kreeg
de beroemde Panische architect Char
les Letrosne opdracht om een strand-
terrein met hotels, restaurants,.een bas
sin, sportvelden, enz. aan te leggen, be
nevens een exotischen tuin en het moet
gezegd worden: de mooiste, die ik ooit
gezien heb. Doch na de automobielra
ces, die officieel het winterseizoen be
sluiten, wist iedereen reeds, dat Monte
Carlo verloren was.
Zeker, Monte Carlo was nog mooier
geworden dan het reeds was, doch het
kleine staatje was eenige honderden
miillioen armer geworden. En juist, toen
de vreemdelingen niet meer kwamen.
Men deed van alles: de salons privés
werden gesloten, het Louis d'or-spel
werd verlegd naar de salie des graces.
Doch het gaf niets. Niemand wilde
meer met Louis d'ors spelen. De mini
mum-inzet werd van tien francs ver-
laagd tot vijf, dooh het tekort bleei stil-
gen. Er werd geen dividend uitgekeeio,
personeel werd ontslagen, het bouwen
hield eindelijk op. Aandeelen, die vroe
ger voor geen geld te krijgen waren,
zh'n nu onverkoopbaar. Gebouwen van
tien verdiepingen, die elk modern com
fort kunnen bieden, staan leeg. In de
luxueuse hotels woont men even goed
koop als by moeder thuis en toch is op
zijn best de helft van de kamers bezet.
De treurige toestand is niet langer ver
borgen te houden.
Doch al is het vreemdelingenverkeer
aan de Riviera achteruitgegaan, het
aantal avonturiers, systeemspelers, enz.
is niet verminderd. Voor danseressen
en gigolo's, die niets meer kunnen ver
dienen, is dit nog een toevluchtsoord.
Met hun ondervoede lichamen liggen
zii zich in de zon te warmen; zij spelen
tennis en golf als vroeger de millio-
nairs en hebben het betrekkelijk beter
dan vroeger. Ja, en dan zijn er nog en
kele vreemdelingen, die op het laatste
nippertje staatsburger van Moaco wer
den, omdat zij dan geen belasting be
hoefden te betalen. Doch ook deze spe
culatie dreigt te mislukken, want Mo
naco heeft alle kans, een Fransch de
partement te worden en dan moeten
zijn onderdanen dezelfde belastingen
betalen als elke andere Franschman.
Louis II, de tegenwoordige vorst van
Monaco, is trouwens reeds tweemaal
door zijn onderdanen alles behalve
vriendelijk ontvangen en heeft in ver
band daarmee Beaulieu voor de helft
opgekocht. Zal dit prachtige stukje
land dan geheel verlaten worden, even
als indertijd Eze, of hebben wij slechts
te doen met een verschijnsel van tijde-
lijken aard? En als de tegenwoordige
bezitters van al dit schoons failliet gaan
waar het snel heengaat wie zal
dan de Riviera van hen overnemen?
H NEVELVLEK
x STERRENHOOP
o DUBBELSTER
o VERANDERLIJKE ST.
STER DER 1? 2! GROOTTE
STER DERSf GROOTTE Of ZWAKKER
telefoon en roept de politie. Men vindt
mij, den inbreker, bij de deur van een
kamer, waarin een vermoorde vrouw
ligt",
„Én niemand gelooft je verklaring
natuurlijk!" juichte Ericti, „maar laten
we even bedenken, hoe ik mijn vrouw
heb vermoord. Messteek door het
hart?"
„Met mijn mes", zei Grans ijverig.
„Hoe kan dat dan?"
„Ik heb een mes bij me, dat weet u
te bemachtigen. Er is geen andere
deur naar de slaapkamer. U sluipt in
de kamer, terwijl ik op wacht sta. U
ïudt de messen, mijn mes steekt in
haar hart, met mijn vingerafdrukken".
„Man, kom aan m'n hart, je bent een
genie! juichte Erich. „Geef 'es even
die bloc-note, even noteeren. Wat voor
sporen kan de detective vinden?"
„Het andere mes," opperde Erich.
,nm ja.maar als we zoo doorgaan,
P3 het verhaal in twee hoofdstukken uit.
•tiet moet langor worden.99
„Dan moet u ook vermoord worden
zei Grans, „juist ik heb het! Tijdens
het onderzoek wordt u ook vermoord.
Die tweede moord is begaan door den
man, waarop u jaloersoh was...."
Het was geen jaloezie, maar een
verzekeringspremie," zei Erich.
„Bah een man die op u jaloersch
was!"
„En van dien moord moet óók weer
een verkeerde verdacht worden!"
kraaide Erich. „Ga weg, ik moet wer
ken! ik voel de inspiratie.
Hij stortte zich op zijn bureau, be
dacht zich toen en vroeg: „Is het veel.
wat je noodig hebt voor je moeder?"
„Dat zal ik je dan voorschieten. Je
betaalt het me terug tegen dat ik een
afgetakelde, slecht betaalde auteur
ben geworden. Het lijkt me een dege
lijke en solide geldbelegging."
„Ik. begon Grans.
Maar Eirch, na een chèque te heb
ben uitgeschreven, wuifde hem mèt
zijn dankbetuigingen en beloften weg
Grans was al buiten, toen hij opeens'
aan den sleutel dacht. Hij keek weife
lend omhoog, naar het nu verlichte
raam, stak den sleutel weer bij zich
en dacht: ik zal hem morgen wel af-
biThet w«rkU m°et ik hem niet storen
Dij het werken aan ons idee!
Zon: De tijdsvereffening bedraagt op:
1 Aug.: +6ml2s; 6 Aug.:
11 Aug.: +5ml0s; 16 Aug.: +4ml7s;
21 Aug.: +3ml0s; '26 Aug.: +lm53s,
31 Aug.: -j-0m25s.
Deze bedragen geven, opgeteld oy
den waren tijd, den middelbaren tijd.
De declinatie van de Zon neemt at van
-f-18°.l tot +8°.5; hierdoor neemt de
middaghoogte van de Zon af van 56 .1
tot 46°.5 en haar dagboog van 15u40in
tot 13u40m (voor 52° N.-breedte).
Op 31 Aug. heeft er een totale Zons
verduistering plaats, waarvan de cen
trale lijn door Noord-Amerika loopt.
Maan: 2 Aug.: N.M.; 9 Aug.: E.K.;
16 Aug.: V.M.; 24 Aug.: L.K.; 31 Aug.:
N.M.
Planeten:
Mercurius is op 17 Aug. in be-
nedenste conjunctie met de Zon. Aan
het einde van de maand komt de pla
neet ongeveer anderhalf uur voor de
Zon op en is dan wellicht in de och
tendschemering waar te nemen.
V e n u s komt aan het begin van de
maand even voor drie uur 's morgens
(zomertijd) op, aan het einde van de
maand om ruim twee uur 's morgens.
Op 5 Aug. bereikt de planeet haar
grootste helderheid 4u2). Aan den
morgenhemel vormt Venus dus een
schitterende verschijning.
Mars beweegt zich rechtloopend
van den Stier naar de Tweelingen.
Aan het begin van de maand komt de
planeet even voor drie uur 's morgens
(zomertijd) op, aan het einde van de
maand even voor half twee 's morgens.
Aan den morgenhemel is Mars, dus op
5 tot 7 graden afstand ten N.W. van
Venus zichtbaar.
J u p i t e r is op 2G Aug. in conjunc
tie met de-Zon en is in deze maand
dus ongeschikt voor de waarneming.
Saturnus beweegt zich terugloo
pend in den Steenbok. Aan het begin
van de maand gaat de planeet om ruim
half vijf 's morgens (zomertijd) onder,
aan het einde van de maand om onge
veer half drie 's morgens, 's Avonds is
Saturnus dus laag boven den Zuidelij
ken horizon waar te nemen.
U r a n u s beweegt zich rechtloo
pend in de Visschen. (1 Aug.: R.K1.
lh27m.5, Deel. -f-8°30';. 31 Aug.:
R.K1. lh26m.0, Deel. +8°21';
grootte 6m).
Neptunus is door zijn nabijheid
tot de Zon ongeschikt voor de waar
neming.
Het Zodiakaallicht is aan den mor
genhemel zichtbaar; aan den avond
hemel is het wegens de geringe helling
op den horizon slecht waar te nemen.
Sterrenbeelden:
In het midden van de maand, te 11 u j
's avonds (zomertijd) loopt de Melkweg
van het N.N.O. iets ten Oosten van het
Zenith naar het Z.Z.W. Het is in deze
zomermaand, waarin velen hunne va-
cantie doorbrengen ver van de storen
de lichten eener groote stad, de moeite
waard zijn aandacht te wijden aan
dezen merkwaardigen lichtband. Beter
toch dan in andere tijden van het jaar
kunnen wij in de zomermaanden den
grilligen vorm en den sterk wisselen
den glans van het verschijnsel opmer
ken. Want tusschen de sterrenbeelden
Zwaan en Arend, die hoog aan den
hemel staan, begint de splitsing van
den lichtband in twee takken, die vrij
wel evenwijdig aan elkaar tot ver op
net Zuidelijke halfrond doorloopen.
Ook de glans is zeer wisselend; hij
wordt gestadig grooter tusschen Cas
siopeia en den Zwaan, daarna weer
zwakker. In den Zwaan en den Schut
ter bevinden zich groote Melkwegwol
ken van zeer bijzondere helderheid.
Augustus is de maand der Perseiden,
een stroom van meteoren, die zich in
een gesloten baan om de zon bewegen
welke de baan der aarde snijdt in een
punt dat zij ongeveer 10 Augustus be
reikt. Omstreeks dien tijd is dus een
groot aantal vallende sterren te ver
wachten uit de richting van het ster
renbeeld Perseus. De Perseïden zijn
reeds eeuwen lang onder den naam van
Laurentius-stroom (de tranen van den
heiligen Laurentius) bekend geweest.
De verklaring van het verschijnsel als
een tot een gezelschap meteoren uit
leefkomeet, dagteekent pas van
tob nooit hoekje
5
kw!m' fde gelukkige, pas getrouwde,
kwam terug van kantoor, haastte zich
naar zijn zalig huisje, waar zijn vrouw
tje hem zou wachten. Terwijl hij zijn
jas uitdeed en zijn vrouw begroette
zong hij zonnig en blij gestemd:
Mijn liefste is als een roode, roode
roos!
- Je bent niets lief! sprak z« ver
wijtend.
^ls-™ ?en 8eheelen middag boven
dat gloeiende fornuis had gestaan zou
je ook als een roode roos zijn!
DE INNERLIJKE MACHT.
Als iemand tot dezen berg
zeide: Hef U op en stort U in
de zee... en in zijn hart niet
twijfelde, maar geloofde, dat
wat hij zeide gebeuren zou, het
zou geschieden.
In onze menschelijke wijsheid hou.
den wij een heeleboel dingen voor on-
mogelijk. „Dat is onzin," zeggen we,
„dat kan niet," we hebben het nooit
zien gebeuren, dus nemen we aan, dat
het ook nooit zal gebeuren.
Maar wat weten wij er eigenlijk van?
In onze aardsche wereld gelden wetten,
wetten van zwaartekracht, van oor
zaak en gevolg. In deze wereld kun
nen we alles natuurlijk verklaren, er
gebeuren geen wonderen. Als een berg
zich opheft en in de zee stort, dan
is een aardbeving daarvan de oorzaak,
Vulkanische stoffen hebben de aard-
beving veroorzaakt, enz. Dat een berg
zich op menschelijk bevel in zee zou
storten, „dat is onzin". I
Ja, voor ons is dat onzin, t ge
beurt ook nooit. Want er is niemand
die er in gelooft. En dat is juist
't eenige waar 't hier op aankomt: een
sterk onwrikbaar gelooven. Niet ^een
,,'t zou wel eens waar kunnen zijn' of
„verbeeld je, dat 't eens waar was
maar een zeker weten, dat ons bevel
opgevolgd zal worden.
We kennen de wetten van de uiter-
lijke, ons omringde wereld. De wetten
van de innerlijke, onze eigen wereld
zijn ongekend. Welke macht kunnen
die innerlijke wetten op de uiterlijke
hebben? Welke macht? In ieder geval
een ontzaglijke, geweldige macht!
Maar we kennen ook die macht niet,
denken zelfs niet aan haar. Wij kun
nen niets aan de wereld, aan 's werelds
loop veranderen. We wachten maar af,
wat er gebeuren zal, we onderwerpen
ons aan een noodlot, bereiden ons min
of meer gelaten op onheil en tegen
spoed voor. Wonderen gebeuren er
niet meer. Nee, want de wonderen ge
beuren niet van zelf, we moeten er in
gelooven.
En dat kunnen we niet. We zijn veel
te „verstandig" om werkelijk in een
wonder te kunnen gelooven. Als we
tegen den berg zeggen: stort U in zee,
dan denken wij misschien ondanks
onszelf: hij doet 't toch niet. We zijn
misschien zelfs bang dat hij 't doen
zal
Bang voor het wonder, bang voor
onze eigen macht. Huiverig staan we
tegenover het ongekende. We durven
er niet aanraken, niet in gelooven...
Misschien is 't voor ons tegenwoor
dige menschen ook wel wat veel ge
vergd te gelooven aan den berg, die
zich op ons bevel in zee stort, maar
zouden we niet kunnen gelooven aan
het geluk, dat luistert als wij het roe
pen, dat kost, als wij er op vertrouwen?
In ons sluimeren zooveel machten,
er is zooveel wat we nog niet kennen
cn waarvoor we schuw terugwijken.
Het zijn de mogelijkheden, die buiten
het uiterlijke, wonderlooze leven lig
gen. Het is vreemd, maar 't is „won
derlijk"
Laten we den berg nog even laten
rusten, laten we beginnen met het ge
luk tot ons te roepen, vertrouwend,
vast vertrouwend dat 't komen zal.
En als ge dan niet twijfelt, niet te
gauw den moed opgeeft, dan zal 't ko
men!
En dan zal 't U in 't, vervolg niet
meer zoo moeilijk vallen in Uw eigen
macht te gelooven. Ge zult er aan wen
nen, er U In verheugen. En niet meer
huiveren!
Pr. JOS. DE COCK.
In de treincoupé ging de conversatie
over de diverse manieren, waarop men
een gezond leven kan leiden. Een
groote, kern-gezonde man stak als
volgt van wal:
Kijk maar eens naar mij! Nooit
van m'n leven een dag ziek geweest!
En hoe komt dat? Van mijn twintigst®
jaar af tot aan mijn veertigste heb ik
een absoluut regelmatig leven geleid-
geen verwijfde dingen, geen late u^f1'
kortom: geen buitensporigheden. AU®
dagen, zomers en des winters, lag 1
regelmatig om negen uur in bed
prompt des morgens was ik er om V1F
uur uit. Ik werkte van acht tot een, dan
eten, hoogst eenvoudig, vervolgens ®en
uurtje lichaamsbeweging en daarop
Neem me niet kwalijk, viel een an
dere reiziger hem in de rede, maar
waarvoor hebt u gezeten?
