Wat kikker Karei en Tuimeltje beleefden.
Hoe moet men dieren
vasthouden?
JM
<Oh 1S-Cn hoe geweldiS een
Een alleraardigst gezelschaps
spel.
Wie herkent hem?
1 een beetje bedrukt geweest, maar
*i!oedig. door al ldeuvve wat iijj zag
SP het gezelschap der jongens en meis-
eD xe in andere wagens meetrokken.
'Iwamen vrooltike gedachten in hem op
genoot lui volop in het vooruitzicht
8°n een zoo lange reis. Alles ging goed:
wegen waren hier nog niet zoo
lacht zoodat de wagens heel rustig
Hoor de paarden getrokken werden. Als
hM moe was, klom Karei op den wagen,
«ndefö liep hij er achter, druk pratend
f luisterend naar de jongens en meis-
°L waarvan de meesten al eerder op
J I ffaren geweest en fantastische ver
haten over de Indianen, wilde paarden
li roovers deden. Hii hoorde, dat ze
hina allen reeds paard konden rijden,
omdat men dat in het nieuwe land nu
Ignmaal behoorde te kennen, daar er
To? geen of heel weinig wegen waren
en de afstanden van de eene blokhut
naar de andere zoo groot, dat men moei
lijk anders dan te paard kon gaan. Soms
was men door dampende moerassen of
bijna ontoegankelijke oerwouden, waar
veel slangen kropen en de vreemd-
soortigste vogels zich ophielden, van
zijn naaste buren gescheiden. Karei kon
z{jn ooren bijna niet gelooven. Zou hij
dan ook een paard -krijgen en er op
moeten leeren rijden en zou oom
Cephus hem dan wel eens alleen door
die donkere, gevaarlijke bosschen stu
ren om een boodschap te brengen bij
menschen, die twee dagen riidens ver
der woonden? Waar zou hij dan den
nacht moeten doorbrengen? Misschien
in dat donkere bosch, waar reuzenslan
gen onhoorbaar rondkropen? Het werd
hem reeds bang te moede en ongemerkt
verliet hij de jongens, om naar oom
Cephus te gaan, die toevallig alleen liep.
,.Moet ik ook leeren paardrijden als we
in het nieuwe land ziin?" „Wel zeker,
mijn jongen en je kriigt zelfs een eigen
paard". Karei zwol van trots in het
vooruitzicht een paard te hebben, dat
heelemaal van hem alleen was.
's Middags om 12 uur werd halt ge
houden en de paarden uitgespannen en
gevoederd. Er werd hout gesprokkeld
en vuur gemaakt om wat eten op te
warmen; boterhammen kwamen voor
den dag en melk, zoo juist gekocht bii
een boer, die men voorbij getrokken
was. Maar na anderhalf uur moesten
de-paarden weer voor de wagens en
trok men verder. Het was intusschen
erg warm geworden; urenlang sleepten
de paarden de karren met hun hooge,
witte zeildak verder, totdat eindelijk
tegen het vallen van den avond bii een
rivier een geschikte plaats gevonden
werd om te overnachten. Karei hielp
dapper mee de paarden verzorgen. Hij
haalde water uit de rivier en zocht
droog hout om vuur te maken en aan
te houden, zoodat de maaltijd er op ge
kookt kon worden. Na het eten droeg
oom Cephus hem op. de „bedden" m
orde te maken Karei was echter niet
weinig verbaasd, dat daarvoor niets
anders aanwezig was dan een paar ma
trassen en wat dekens: lakens waren
er niet en evenmin een hoofdkussen.
(Slot volgt.)
Jullie bent toch zeker allemaal echte
dierenvrienden. En hoogstwaarschijn
lijk heb je allemaal wel het een of an
dere diertje, dat je zelf verzorgt. Maar
dan moet je ook weten, hoe. je met die
huisdieren moet omgaan anders is
liet te verwonderen, dat deze dier-
'Jes; inplaats van je speelkameraadjes
en Je vriendjes schuw en angstig voor
ie zijn.
Kat en hond worden steeds met bei-
e handen onder het bovenlichaam op
rekt en opgetild, zoodat het achter-
i .di een steuntje op den arm vindt. Het
'«keewi honden of katten aan het
mém °P *e nemen> hoewel men deze
«node dikwijls hoort aanprijzen,
het s6n di®r niet langer bij je zijn, laat
m„ an "vrijuit loopen. Hoe meer dwang
tordti n'er aan doet> b°e schuwer het
deel L ?n bereifr je juist het tegen-
Diiw" e?ieen je bedoelt!
genoJ"Will?n niet graag in de hand
hebben s - Moet je er beslist een
met de'w°et ^et dan zoo, dat de vogel
IStkas in ie zachte handpalm
tomt
schen
en de
te
middel.
las in je zachte handpalm
en, terwijl de staart tus-
oe en wijsvinger heensteekt
Pink, in ,ge'Punten tusschen .duim en
2'ch on li, eze bouding voelt de duif
Kleine gemak.
^and eenl°gels 'noeten in de holle
??.°danig worden, maar steeds
Hèt k topje geheel vrij
^'ogeltjes v,„„?ste is> dergelijke kleine
^ullie moet h i113?1 niet aan te pakken.
ha menSc.}, e.denken, hoe enorm groot
eestjes moet voorkomen.
Geen wonder, dat je in je hand het
kleine Hartje in een zeer snel tempo
hoort kloppen!...
Wie een of meer konijntjes heeft,
denke er aan, deze diertjes steeds bij
het nekvel op te nemen en niet aan de
ooren, zooals men helaas zoo dikwijls
ziet doen! Het dier kan zelf niet zeg
gen, dat het oppakken aan de lepels
pijn doet, maar toch is dat zoo. Ook
marmotjes (Guineesche biggetjes) moet
men op deze wijze oppakken. Beter is
het nog deze laatste diertjes achter de
voorpooten in het lichaam te nemen.
Maar niet knijpen, want het zijn
teere beestjes!
Het eenige, wat je van een diertje
kunt verwachten, is aanhankelijkheid,
trouw en kameraadschap. Maar dan
moeten zij ook goed en rechtvaardig
behandeld worden. Alleen dan kan je
trouwe vrienden aan hen hebben!...
't Is weer vacantie en je hebt een
aantal vriendjes bij je op visite Wie
van jullie heeft dan niet eens meege
maakt, dat je op het laatst haast niet
meer weet, wat je zult gaan doen. Daar
weet ik raad op!.Een aardig gezel
schapsspel en de gezelligheid komt
^eer terug! Ken jullie het „combinatie
spel"?... Vast niet! Luister maar eens
goed
Er wordt om gedobbeld wie zal „wij
zen". Deze persoon gaat in de kamer
staan, neemt'een samengesteld woord
in de gedachte, b.v. „tafel-kleed", wijst
eerst de tafel en daarna een of ander
kleed aan. Wie het 't snelst begrijpt en
het eerste „tafelkleed!" roept, krijgt
een punt. Wijst hij een deur en daarna
een knop aan, dan moet jullie dus zoo
snel mogelijk roepen „deurknop!" Wijst
hij zijn hoofd en daarna een deksel
aan, dan is het weer „hoofddeksel!"
Hoe moeilijker natuurlijk, hoe beter.
Probeer het eens, het zal je vast en
zeker goed bevallen. Wie binnen een
bepaalden tijd het grootste aantal pun
ten heeft, is de winnaar. De winnaar
wordt natuurlijk op jullie schouders
geheschen en driemaal de benedenver
dieping rond gedragen, om dan gejo
nast en geschud te worden, totdat hij
niet meer op z'n beenen kan staan.
Vooral dat „jonassen" is iets, waar
iedere prijswinnaar recht op heeft
Dat moet je nóóit vergeten! En nu veel
succes. Probeer het recept maar eens.
Wij hebben hier een prachtig werk
stukje ontvangen, dat door een onzer
lezertjes werd ingezonden. Het is wer
kelijk een meesterwerk... Het is ge
heel en al met de schrijfmachine „ge-
teekend". De zwarte deelen van het
jasje, de schoenen en de hoed zijn door
dubbel aanslaan van de toetsen ont
staan. Wenkbrauwen, oogen en snor
zijn verschillende malen met verschil
lende letters overgetypt! Het is een
kunstwerkje, dat tegelijkertijd voor jul
lie een aansporing moet zijn. Als
vaders, moeders of andere familieleden
een schrijfmachine bezitten, en je be
looft hen er héél voorzichtig mee te
zijn, kan je eens probeeren dit plaatje
er op „na te teekenen" of zelf van derjifc.
gelijke teekeningen te ontworpen. A1H
je een teekening ei; onder legt en je™
typt op doorschijnend papier, is het
gemakkelijker! Maar wees voorzich
tig met die dure schrijfmachine, hoor!
De generaal komt het garnizoen in-
specteeren. Eerst de localiteiten, dan
de manschappen. De generaal schijnt
den geest van dezen tijd te verstaan;
hij verwaardigt zich een gesprek met
een der recruten aan te knoopen:
Generaal: Hoe heet je?
Recruut: Andree, generaal.
Dan heb je een beroemden naam,
kerel. Weet je daar meer van!
Ja generaal. Hij wilde naar de
Noordpool gaan in een luchtballon!
De generaal is zichtbaar verheugd
over de algemeene ontwikkeling van
den troep. Hij glimlacht.
Hoe weet je dat allemaal zoo
goed? vraagt hij.
Dat heeft de luitenant ons ver
teld, generaal.
Hm zoo. En heeft de luitenant er
nog nadere bijzonderheden van ver
teld?
Jawel, generaal, antwoordt de
recruut verheugd. Hij zei mij nog:
Jammer, dat hij den generaal niet mee
genomen heeft!
Meneer: Marie, ik heb gisteren
mijn portefeuille met honderd gulden
in mijn zak laten zitten, heb je die ook
ergens gezien?
Dienstbode: Neen, meneer, me
vrouw heeft uw kleeren opgeborgen.
Meneer: Waar is mevrouw nu?
Dienstbode: Ze is vanochtend da
delijk daarna boodschappen gaan doen.
215. In de nabijheid van de keuken hielden ze stil.
Tuimeltje sloop heel stil naar de keuken en haalde er
een grooten kurketrekker uit de kast. Toen zetten zij
de banaan rechtop en kikker Karei moest den kurke
trekker in de banaan boren. Het was een heel karwei,
want Tuimeltje kon de banaan bijna niet recht houden,
maar eindelijk waren ze klaar en begon het lieve leven.
216. Tuimeltje en kikker Karei klommen ieder op
den kurketrekker en de banaan schommelde lekker
heen en weer. Wat was dat gezellig. Tuimeltje wilde
hoe langer hoe harder wippen en kikker Karei, die
veel dikker was dan Tuimeltje, kon zich niet goed meer
vasthouden en viel er af. En de banaan, die nog altijd
heftig heen en weer ging, maakte een duikeling en
daar lag Tuimeltje naast kikker Karei op den grond.
217. Nou moesten we maar iets anders gaan doen,
z i Tuimeltje. En ze liepen samen druk lachend over
den schommel, waar ze uitgevallen waren, door de vel
den, toen kikker Karei plotseling een harden gil gaf.
Kijk eens, zei hij, daar ligt een muizenstaartje met een
touwtje er aan. Ik denk, dat een muisje dat verloren
heeft. Weet jij iets leuks, Tuimeltje, om er mee uit te
voeren?
218 Jawel, antwoordde Tuimeltje. Jij moet dat staartje
aandoen. Kom maar eens hier, dan zal ik het om je
heen binden. En Tuimeltje nam het staartje en bond
het om kikker Karei. Kareltje sprong, dat het een lust
was, net als een echte muis en Tuimeltje moest zoo
verschrikkelijk lachen, dat hij op den grond viel en zijn
handen op zijn buik hield.
*Oi 3771 .VU HU HU N tt K B NSK U tiN 11AS
n nnjhnhnbknxkk N ,v NV. MAO
f."nmnmpihï»xn hunhs:inm.-ocs
li HUIIN HttilHUHSMS S tilt 'IHKHitM
H^NNNVNNffMNNlKNKffNKXNNN'ia
«4N H H H ft M S NV N N Bil UI! N NII fijt fl II SiU
K N KHNH HUK NS* stitHMiHNNN IIN tl MO
NN ;j N N N X !W H f i tt li BH H U N HUHHHH ti S J> J
Nttfl «NNN;f.,c:t(r.'flNNNN*.'<>X*NMHNNN I
«NXN'WNNN.VKNlWINMNItSNHNNNSNNN
NXttNXNNNNHNNBNNKaMNXNNNffNHNHa
NKNKMNNWNNIMNNKNNNNNNNNNh'N»
n inkhhnitsitnuttitmtsminnuNtmtH
tiKNKKNKMKNNMmOttKNIfNNKN.VMNNX
tt N X N ,1 N N N N N WJUMUX N N N Ji N ft N N
ft li M N N N N SBH H H MQAtUOAfN N N fl NNN S
ft Vl K h .1k h M S .-MMtWVI.OA.-U V v vv'
S'KKNN.NNNNMKN tiKHHNMN*
KftHHHHHHNH tl H ft n u H
UNltKHfl NNNKNNNIKNtt SNCNy St:n^IHfi
NHMKmWNNHNflINNHK.XHNAhNH»
UUXNNyHHkNfc
l/l
laUAM
U u
vnarvu
777?T</77?rrrr~
~7Tr//////
