Rijk en geen geld.
KANNEWASSER
VERKOOPT UIT!
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitersïandsch overzicht.
China en Japan.
Nr. 7156. EERSTE BLAD
60ste JAARGANG
De nationaal-socialisten eischen de regeermacht in
Duitschland. - Krasse maatregelen tegen het terro-
ïisme. - Von Schleicher weer over de buitenlandsche
politiek. - Rechtsgelijkheid staat op den voorgrond. -
De oorlog tusschcn Bolivia en Paraquay.
BADPAKKEN (wollen)
De aanslagen in Duitschland
duren voort.
KONIJN'S Berliner Leverworst.
De opstand in Brazilië.
De bouw van den derden kruiser.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50- voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel! 1.65;binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0 70
i._. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, 1.35. Lossenos.4ct.;fr.p.p.6ct!
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De nationaal-socialisten die een werke
lijk behoorlijk percentage van het aantal
stemmen in Duitschland op zich hebben
vereenigd, zijn de meening toegedaan dat
het nu niet meer dan billijk is dat zij de
regeermacht in Duitschland krijgen. De
„Angriff", het Berlijnsche hoofdorgaan
van de nationaal-socialisten, stelt althans
den eisch, dat de partij van Hitier in de
regeering den koers zal aangeven. Doch
zoover is het nog niet en zal het waar
schijnlijk wel niet komen ook, om de
doodeenvoudige reden dat Hitier en de
zijnen daarop geen recht hebben.
De „Nw Rott. Crt." schrijft naar aan
leiding van dezen eisch van de nazi's een
artikel, waaraan wij het volgende ont-
leenen:
Het lijkt ons nuttig zoo zegt het blad
de rechtmatigheid van dezen eisch even
iets nader te bekijken. Immers, telkens
merken wij dat lezers onder den invloed
zijn geraakt van de suggestie der natio
naal-socialisten. Niet dat zij sympathie
zouden hebben opgevat voor deze revo
lutionaire partij; maar voor het spektakel
dat zij maakt, hebben die lezers een in
druk gekregen alsof Duitschland nu fei
telijk reeds een nationaal-soeialistisch
land was.
Daar lijkt het echter heelemaal niet op.
Wij hebben onze lezers voor kunnen re
kenen dat blijkens de jongste verkiezin
gen in Duitschland de nationaal-socia
listen, nadat alle middelpartijen vernie
tigd zijn, vrijwel de grens hebben bereikt
van hun tegenwoordige mogelijkheden
van uitbreiding. De 371/* pet. van de
stemmen en van de rijksdagzetels, die zij
op 31 Juli hebben veroverd, zijn onder de
tegenwoordige omstandigheden niet er
voor vatbaar boven de 40 pet. te worden
verhoogd. Wel zijn zij daarmede de
sterkste partij geworden in het Duitsche
parlement, maar hun kracht is niet van
dien aard dat deze hun zelfs maar mo-
reele rechten zou geven een meerderheid
van andersgezinden, ook al vormt de vol
strekt geen eenheid, naar hun hand te
zetten. Zoo is het naar parlementaire op
vatting en zoo zal het nog meer zijn naar
de opvatting van de tegenwoordige re
geering in Duitschland. Wie de demo
cratie, welke de macht verleent aan de
helft plus één, verwerpt, heeft zeker geen
reden een recht op de macht toe te ken
nen aan een groep die 13 pet. beneden de
meerderheid blijft en die, vereenigd met
alle denkbare bondgenooten, altijd 6 pet.
beneden die meerderheid moet blijven.
Daartoe is te minder reden als men ver
der nog rekening ermede houdt dat de
87llt pet. slechts bereikt zijn krachtens
een kiesrecht dat alle 20-jarigen tot kie
zers maakt. Aan de allerjongste kiezers
vooral heeft het nationaal-socialisme een
aantal percenten te danken. Wie dus
stemmen niet alleen wenscht te tellen
maar ook te wegen zal al heel weinig voor
de aanspraken der nazi's op „het alleen
aangeven van den koers" voelen.
Om de zaak te verduidelijken neemt
het blad verschillende voorbeelden van
den toestand in andere landen en noemt
naast België en Engeland, de toestand in
ons eigen land. Het blad zegt daarover:
naar maat, model en kleurkeuze, a I 3,50.
Tennis- en Wandelsokjes a f 1.10.
(Alles eigen werk).
JAAP SNOR
FEUILLETON
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
81)
"Kij niemand in den laatsten tijd", ant
woordde Bliss voorzichtig. „Maar het zal
toch wel goed gaan. Welken wagen bent
u van plan te nemen?"
Na eenig aarzelen koos de voorman, ecu
groote magere vent met hooge jukbeende
ren en half dichtgeknepen, ongunstige
«ogen, een kleine landaulette uit. Daarna
gal h(j Bliss een bus benzine.
«Over tien minuten ben ik weer terug",
seide hij, „vul in dien tusschentijd het
reservoir, kijk de bougies na en probeer
tv? 0|itsteking in orde is".
Bliss deed wat hem gezegd was. Na een
minuut of tien verscheen de voorman
?eer, gekleed in een korte jas en dikke,
wollen das.
„Nou vooruit er mee", zeide hij kortaf.
„We zullen eerst den kant van Shephard
Biisb opgaan. Weet je den weg?"
Bliss knikte. Gedurende de eerste paar
minuten was hij te zenuwachtig om te
Spreken, maar langzamerhand kwam zijn
zelfvertrouwen weer terug. Bij Shepherd
Bush stapte zijn passagier even uit, om
Wij hebben een extra-parlementair ka
binet, omdat het niet mogelijk was een
parlementaire coalitie op een vast pro
gram te vormen. Wat zou men zeggen
wanneer de katholieken nu, als verreweg
de sterkste onder de groepen die de re
geering vormen en met het voor alle par
tijen onbereikbare getal van 31 pet. der
stemmen, den eisch stelden dat zij alleen
den koers zouden aangeven in de regee
ring? Zooiets kan men stillekens probee-
ren als men er de kans toe ziet; maar er
van te voren luidkeels aanspraak op te
maken is een dwaze onbescheidenheid.
De stri,jd tegen het terrorisme in
Duitschland zal door president Hinden
burg, met achter hem de rijksregeering,
met krasse maatregelen worden bestre
den. Zij hebben daartoe Dinsdag een
noodverordening uitgevaardigd, die met
zeer strenge straffen bedreigd en voor de
ergste gevallen zelfs de doodstraf eischt.
Het geldende recht voorziet de dood
straf alleen voor moord en zware misdrij
ven met ontplofbare stoffen, maar voort
aan zal zij ook staan op doodelijke aan
vallen op politieke tegenstanders, een lid
van de rijksweerbaarheid of van de poli
tie. Ook zal de doodstraf staan op brand
stichtingen die den dood van een mensch
veroorzaken.
Tuchthuisstraf van ten minste 10 jaar
zal het treffen, die zwaar lichamelijk let
sel veroorzaken of die aan ernstige ge
vallen van oproer en landvredebreuk
deelnemen.
Met tuchthuis zal voortaan een reeks
van gewelddaden worden gestraft, waar
tegen tot dusver lichtere straffen werden
bedreigd, o.a. uit politieke motieven be
gane mishandeligen, aanvallen op politie
agenten, lichtere gevallen van oproer en
landvredebreuk en huisvredebreuk uit
politieke beweegredenen.
In de districten, waarvoor dat noodig
is gebleken, worden uitzonderingsrecht-
banken opgericht, die onder het gezag
van de betrokken landsregeeringen val
len. Hun vonnissen zijn dadelijk rechts
geldig en er is geen beroep tegen.
Overwogen was oorspronkelijk ook
scherpere strafbepalingen te treffen tegen
hen, die de massa heimelijk ophitsen tot
daden van gew eld. Voorloopig is daarvan
echter afgezien met het oog op art. 11
der verordening van 14 Juni 1.1. hetwelk
3 maanden gevangenisstraf bedreigt tegen
dergelijke opruiing.
Den laatsten tijd is herhaaldelijk de
wensch uitgesproken, dat de regeering
een vergaande amnestie zou afkondigen.
De rijksregeering is echter van meening,
dat in verband met de daden van geweld
der laatste tijden daarvoor geen termen
aanwezig zijn.
Op grond van art, 48 alinea II der
Rijksgrondwet heeft de rijkspresident
voorts den godsvrede verlengd voor den
tijd van 12 Augustus tot en met 31 Au
gustus a.s.
Von Schleicher heeft zich ook weer
doen hooren over de buitenlandsche poli
tiek en daarbij gezegd dat het vraagstuk
van de rechtsgelijkheid op den voorgrond
staat. De ontwapeningsconferentie heeft
na zes maanden bijeen te zijn geweest, een
resolutie aangenomen, die noch ontwape
een kort bezoek aan zijn familie te bren
gen. Op hun terugrit naar de garage keek
de voorman Bliss eens van terzijde aan
en streek heel gewichtig langs zijn kin.
„Wat is de betrekking je waard, jong-
mensch?" vroeg hij.
Bliss was een en al verbazing.
,,'t Is me natuurlijk heel wat waard",
antwoordde hij. „Ik ben nu al een heelen
tijd buiten werk, en om u de w aarheid te
zeggen, heb ik geen penny meer in mijn
zak".
„Luister eens", ging de voorman door.
„Je salaris is dertig shilling per week.
Als je me nu gedurende een maand elke
week vijf shilling geeft, dan zal ik een
gunstig verslag over je uitbrengen. Dat is
zoo de gewoonte".
Bliss zuchtte diep.
„Als dat werkelijk zoo de gewoonte is
zeide hij gelaten, „dan zal ik het natuurlijk
ook doen".
Hou dan voor dat café daar even stil,
dan zullen we er een glaasje op drin
ken", zeide de voorman. „Je rijdt heel be
hoorlijk. Je moet alleen nog wat meer zelf
vertrouwen hebben".
„Maar ik heb geen geld genoeg, om voor
ons allebei te betalen", verklaarde Bliss
Nadenkend wreef de voorman langs zijn
Dat is verduiveld jamroer", zeide hij.
Maar weet je wat ik zal doen? Ik zal je
vast een shilling leenen. Met het geld van
de eerste week mee, ben je me dan zes
shilling schuldig".
Meteen haalde hij een zeemledenn
geldzakje uit zijn zak en gaf Bliss een
ning, noch rechtsgelijkheid behelst, zoo
zeide de minister. En hij vervolgde:
Wat is er overgebleven van alle mooie
beginselen die de staten bij het begin der
conferentie ten beste gaven? De techni
sche commissies hebben ze grafwaarts ge
dragen. Aan Duitschland's aanspraken op
rechtsgelijkheid is geen gehoor geschon
ken, ofschoon een ontwapeningsconventie
toch alleen waarde kan hebben als deel
nemers met gelijke rechten vrijwillig de
bepalingen ervan aanvaarden. Daarom
heeft Duitschland, dat na 13 jaar wach-
tens niet langer kan wachten, tegenge
stemd.
Het zal geen vertegenwoordigers weer
naar Genève zenden, voordat de kwestie
der rechtsgelijkheid naar den zin van
Duitschland is geregeld. Hierover zijn
alle partijen het eens.
Als men thans duikbooten, zwaar ge
schut en tanks voor verdedigingsmidde
len wil laten doorgaan, met welk recht
kan men ze Duitschland dan onthouden?
Als Polen zijn grenzen kan versterken,
met welk recht kan men Duitschland dan
deze bescherming verbieden?
Dat Duitschland de eenige groote mo
gendheid is, die niet voor zijn nationale
veiligheid mag waken, Is een vernede
rende toestand, dien wij niet langer kun
nen dulden. De bepalingen van het ver
drag van Versailles moeten óf op alle
mogendheden worden toegepast, óf men
moet Duitschland het recht geven, zijn
verdedigingsstelsel zoo te reorganisee-
ren, dat zijn nationale veiligheid is ge
waarborgd. Wij willen geen wedstrijd in
wapening, wij zullen eiken ontwapenings
maatregel steunen, maar wij eischen vei
ligheid, rechtsgelijkheid en vrijheid.
Dinsdagochtend is te Stettin een dyna-
mietbom geworpen tegen het gebouw van
het soc. dem. blad „Volksbote". Er is
groote schade veroorzaakt. Te Hirschberg
is Maandagnacht een bomaanslag ge
pleegd op het nat. soc. vereenigingslokaal.
Niemand is echter getroffen. -
Een soc.-democraat doodge
schoten.
Maandagnacht zijn te Klipper bij Sei-
denberg (Oberlausitz) van dichtbij twee
schoten gelost op een metselaar, die lid is
van de Rijksbanier. De man is in het zie
kenhuis aan zijn kwetsuren bezweken.
F g meer aanslagen en slacht
offers.
Te Reichenbach heeft een S.A.-man ge
tracht een aanslag te plegen op den re
dacteur van het soc.-dem. blad „De Prole
tariër". De handgranaat ontplofte echter
te vroeg, waardoor de S.A.-man zoo ern
stig werd gekwetst, dat hij Maandagnacht
nog is bezweken.
Te Wünschelburg in het district Neu-
rode zijn Dinsdagmorgen zeven schoten
gelost op het huis van een leider van de
Rijksbanier. Niemand is geraakt.
Te Münsterberg is een overval ge
pleegd op het gebouw van het Centrum-
blad en op een winkel. Niemand is ge
kwetst.
Te Streklen zijn de winkelruiten van
twee Joodsche kooplieden door steenwor
pen verbrijzeld.
Te Waldenburg zijn Maandagnacht 11
nazia's wegens het onbevoegd dragen van
wapens gearresteerd. Men heeft op hen
pistolen en andere wapens gevonden.
Tenslotte is Dinsdagnacht het huis van
In Crisistijd is kwaliteit goedkooper
shilling. Met een eigenaardigen trek op
zijn gezicht nam Bliss het geldstuk aan
en stak het in zijn zak.
„Ben je soms nog familie van Shy-
lock?" vroeg Bliss met het onschuldigste
gezicht ter wereld, toen ze samen het
café'tje binnen gingen.
De voorman schudde het hoofd.
„Ik weet niet wat je bedoelt, jong-
mensch, maar in elk geval lijdt mijn dorst
er niet onder, geef mij maar een half
maatje van zeven stuiver".
Dienzelfden middag begon de volgende
episode in het leven van Bliss, nu in de
functie van chauffeur. De eerste dagen
gingen snel maar zonder eenig bijzonder
gebeuren voor hem voorbij. Doordat hij
in uniform moest rijden was hij steeds
warm gekleed en ofschoon het een of
tweemaal weinig scheelde of hij had een
ongeluk gekregen, was hij er tot dusver
door kalmte en handigheid nog steeds
heelhuids afgekomen.
Tot driemaal toe kreeg hij pen fooitje,
dat hij met een kalm gezicht opstak: een
halve crown van een dokter met wien hij
visites gereden had, een shilling van een
oude juffrouw, die hij van Hyde Park
Square naar een meeting in Richmond
moest brengen en vijf shilling van een
jongmenseh, een van zijn vroegere ken
nissen, die zijn auto voor een avond ge
huurd had en die hem ruim twee uur voor
den ingang van zijn eigen uitverkoren
restaurant liet wachten. Ontegenzegge
lijk had hij in zijn nieuwen werkkring
meer tijd tot nadenken, dan bij een van
zijn vroegere pogingen om zijn capacitei
ten in klinkende munt om te zetten. Uren
den burgemeester te Markowitz, een be
kenden Polen-leider, een aanslag met
handgranaten gepleegd.
Een prettige mededeeling.
Dinsdagochtend vroeg is het huis van
een gewezen communistisch gemeente
raadslid te Ortelsburg, die intusschen
naar de soc.-dem. partij is overgegaan,
beschoten. Niemand is getroffen. De
vorige week Donderdag heeft de man op
een briefkaart de mededeeling ontvangen
dat hij binnen veertien dagen niet meer
tot de levenden zou behooren.
Naar de politie te Gleiwitz (Silezië) mee
deelt zijn Maandagnacht te Schönwald
schoten uit pistool en karabijn gelost op
het huis van een schoenmaker, die lid
van het Centrum is.
Te Hindenburg is Maandagnacht een
bom geworpen door het raam van een
Joodsche winkelzaak. Kort daarna is in
een raam van het bureau van de inter
nationale arbeidershulp een bom tot ont
ploffing gebracht. Te Schomberg is Maan
dagavond in een tuin eveneens een bom
ontploft. Twee communisten zijn gear
resteerd, die worden verdacht de daders
te zijn.
VERLENGING VAN DE GODSVREDE
IN DUITSCHLAND.
Tot 1 September.
Naar Wolff meldt, heeft het kabinet in
zijn gehouden vergadering drie besluiten
genomen, en wel:
le. Tot verlenging van den godsvrede,
voorloopig tot 1 September. Uitgezonderd
van dit besluit is de dag van gister
(Grondwetsdag), zoodat de Godsvrede
weer begint op Vrijdag 12 Augustus.
2e. De noodverordening tot verscher
ping van de straffen op politieke daden
van terrorisme. Verwacht wordt, dat pre
sident Hindenburg daarop weldra zijn fiat
zal geven;
3e. De uitvoeringsbepalingen inzake de
instelling van uitzonderingsrechtbanken.
DE STAKINGSBEWEGING IN BELGIË
Naar uit Brussel gemeld wordt is in het
Kempengebied het werk weer normaal
aan den gang.
In het Luiksche mijngebied zijn 3223
werklieden weer aan den arbeid, in het
gebied van de Beneden Sambre 450, in de
Borinage 149.
Te Clarleroi is het aantal stakers met
ongeveer 1000 toegenomen. Hetzelfde
geldt voor het centrale gebied.
Veertienhonderd opstandelin
gen gevangen genomen.
Naar het hoofdkwartier van de Brazili-
aansche bondstroepen te Rio de Janeiro
heeft meegedeeld, zouden deze troepen
1400 opstandelingen gevangen hebben ge
nomen, die verzameld waren te Ponta
Grossa, Curytiba en bij Capao Bonita in
den staat Parana, d.w.z. in den staat, die
ten Zuiden aan Sao Paulo, het centrum
van den opstand, grenst.
Japansche oorlogsschepen voor
Nanking.
Voor Nanking zijn Dinsdag drie Japan
sche oorlogsschepen aangekomen.
DE BESTSUURSMACHT IN HANDEN
VAN TSJANG KAI SJEK.
Na het reeds gemelde aftreden van en
kele leden der nationale regeering, is de
feitelijke bestuursmacht thans grooten-
deels in handen gekomen van maar
lang zat hij soms de eb en vloed van de
groote Londensche menschenzee gade te
slaan. Hij zag de onderdeelen van dat
groote geheel niet langer als onderdeelen
maar als menschen, ieder met hun eigen
waarde. Nu en dan betrapte hij zich er op,
dat hij sommige typen, aan wie hij vroe
ger met de grootste onverschilligheid
voorbijgegaan zou zijn, nu met een nieu
we belangstelling en soms met een gevoel
van sympathie, bekeek. Maar het eigen
aardigste was toch wel, dat zijn vroeger
bestaan hem zulk een onwerkelijkheid
toeleek. Ofschoon hij nog wel zijn zwakke
oogenblikken had, waarin hij op een bijna
overdreven manier naar zijn vroegere
leven terug verlangde, dankte hij toch
meestal zijn goed gesternte, dat hij dien
eeuwigen tredmolen van (lat geestdoo-
dende bestaan veilig en wel ontsnapt was.
Op zijn vrije avonden ging hij bij voor
keur naar het East-End om daar eens
rond te kijken. Een van zijn grootste ge
noegens was om zich onder het eigenaar
dige publiek van de groote music-halls in
de buitenwijken van Londen te begeven.
Dikwijls ging hij op een van de drukke
pleinen staan, waar hij den geweldigen
polsslag van Londen het duidelijkst kon
voelen. En toch voelde hij zich al dien tijd
heel eenzaam. Op een van zijn vrije avon
den echter kwam hij onverwacht Frances
tegen.
„Eindelijk", riep hij bijna jubelend uit.
Met een lachje gaf ze hem een hand.
„Dat is nu heel aardig om „eindelijk"
te roepen", zeide ze openhartig, „maar
waarom ben je me niet komen opzoeken?"
„Verleden Zondag ben ik nog aan de
HSX&JS-
|cser*n
schalk Tsjang Kai Sjek. Deze verklaarde
in een persgesprek, tegenover Japan een
vreedzame politiek te willen voeren.
Verder wordt gemeld, dat de strijd tus-
schen Chineezen en Japanners in Mand-
sjoerije voorloopig beëindigd is door de
hevige overstroomingen. Een groot deel
der Ohineesche strijdkrachten zou, door
hongersnood bedreigd, zich aan de Ja
panners hebben overgegeven. De Japan
ners organiseeren hun strijdmethoden in
gemeenschappelijk overleg met het
Mandsjoerijsche leger.
De Japansche militaire autoriteiten in
Mandsjoerije deelen mede, dat naar
schatting 14.000 man van de troepen der
Chineesche vrijscharen in Noord-Mand-
sjoerü zich aan de Japanners hebben
overgegeven.
Rumoerige debatten in den
Volksraad.
De debatten in den Voksraad waren
heden rumoerig. Ze bereikten haar
hoogtepunt bij de behandeling van het
amendement-Soeroso, voorstellend den be-
treffenden post van de marine-begrooting
te verminderen met f 1.457.400, beoogend
den aanbouw van den derden kruiser ge
heel ten laste van de Nederlandsche be
grooting.
De regeerhigsgeniachtigde voor de af-
deeling marine deelt mede, dat het opper
bestuur ter wille van de bezuiniging den
totalen post voor den derden kruiser ge
bracht heeft op 2,314,800, zoodat daarop
300,000 is bezuinigd.
De heer Soeroso beschouwt deze mede
deeling als een kleine overwinning. Spr.
wijst er op, dat de werkloosheid door den
kruiserbouw voor Holland belangrijk ge
ringer zal* worden.
De regeeringsgemachtigde voor de af-
deeling marine moet de aaneming van liet
amendement ontraden. Hij verklaart, dat
de regeering ten volle toegeeft, dat min
der werkloozensteun behoeft te worden
uitgekeerd, welke toevallige bate echter
geen reden is de bestaande kosten verdee
ling te wijzigen.
De heer De Dreu verwijst naar de be
slissing, die over den kruiser reeds in het
college van gedelegerden viel en citeert
verschillende sprekers, die in het college
het woord voerden. Nu Nederland den
bouw wil voortzetten, moet het maar zelf
de kosten dragen.
De heer Kan meent, dat eenmaal aan
gegane verplichtingen niet meer zonder
meer op zijde kunnen worden geschoven,
terwijl de heer Fuilletau de Bruyn in we
zen sympathiek staat tegenover het amen
dement in zooverre een nadere kosten-
verdeeling gewenscht wordt geacht. Daar
dit niet incidenteel kan geschieden, is de
Vaderlandsche Club tegen het amende
ment.
De heer Soejona herinnert aan de motie
tot uitstel van den bouw en meent dat zij,
die voor deze motie stemden, zich niet
kunnen onttrekken aan stemming voor dit
amendement. „Men moet consequent blij
ven en, wil men het prestige van den
deur geweest", antwoordde hij, „maar ik
werd niet opengedaan".
Frances knikte.
„Dan ben je juist gekomen, toen ze al
lemaal uit waren", zeide ze, „en ik heb
nog wel mijn adres achtergelaten. Waar
ga je nu naar toe?"
Voor het eerst viehhet hem op, dat ze
er slecht uitzag.
„Ik heb mijn vrijen avond", zeide hij
opgewekt. „Ik was juist van plan ergens
iets te gaan eten en dan te probeeren of
ze op het schellinkje van het Lyceum nog
een plaatsje over hebben. En jij?"
„Ik kom juist van mijn werk", vertelde
zij hem', „ik was van plan naar huis te
gaan".
„Zeg, laten we samen gaan eten", stelde
hij voor.
Lachend schudde ze van neen.
„In de volgende straat is een klein
restaurant, waar je voor tien pence kan
eten", hield hij aan. „Kom ga mee, dan
kunnen we eens praten. We kunnen daar
na zelfs naar een schouwburg gaan als je
tenminste zin hebt, of naar den een of an
deren bioscoop".
„Als ik voor me zelf betalen mag", zei
de ze met een ernstig gezicht.
Hij lachte, nam haar ann en draaide
haar een halven slag om. Tezamen gin
gen ze het kleine restaurant binnen, dat
hij op een van zijn zwerftochten toevallig
had ontdekt. Het was er heel klein en
heel primitief, maar, merkwaardig genoeg
ook heel zindelijk, terwijl er als grootste
attractie steeds een paar tuimelramen
openstonden. In den hoek vonden ze een
nog onbezet tafeltje, daarna begonnen ze
Volksraad niet te grabbelen gooien, bij
zijn stem blijven."
De heer mr. Van Helsdingen acht het
amendement in ongerechtigheid geboren.
Het motief van de indiening van dit amen
dement is revanche. Spreker betreurt het,
dat aan de motie tot uitstel destijds geen
gevolg is gegeven, doch thans heeft men
tt doen met een in kracht van gewijsde
gegane zaak. De hoogste wetgever heeft
thans beslist en „het is klein-kinderwerk
en naar de maan gooien van het prestige
van den Volksraad om wederom in verzet
te komen". Het zou aangenaam zijn, in
dien door Nederland niet strak werd vast
gehouden aan de half om half verdeeling.
Spreker zal, wanneer het amendement
wordt verworpen, een' motie indienen,
waarin op de besparing op werkloozen
steun wordt gewezen.
De heer Thamrin is eveneens verbaasd,
doch over de houding van enkele leden,
die op doorzichtige wijze de zaak trachten
goed te praten. Er is alle reden om den
ernst van den toestand te realiseeren. Het
amendement steunt op een duidelijke uit
spraak van den Volksraad, is er de conse
quentie van. Speker acht het mogelijk te
bewijzen, dat de kruiser niet zoo noodza
kelijk is. Hü wijst er op, dat onlangs een
kruiser buiten dienst is gesteld.
De heer Wirana Takoesoema kondigt
aan ten behoeve van het prestige van den
Volksraad voor het amendement te zullen
stemmen.
De heer Ratulangi protesteert tegen de
uitlating van den heer Van Helsdingen
dat het amendement in ongerechtigheid
zou zijn geboren. Hij verklaart, dat zui
vere motieven bij de tegenstanders moeten
worden verondersteld. Spr. verklaart, dat
het amendement dient te worden ongevat
als een petitie van den Volksraad, waarbij
den staatsrechterlijke bezwaren vervallen.
Hierna wordt het amendement met 31
tegen 27 stemmen aangenomen.
EEN LUCRATIEF EEREBAANTJE.
Gratificatie voor dr. Stroom-
berg.
Dr. J. Stroomberg, thans gepensio-n-
neerd, doch tot voor eenige maanden
hoofd van de afd. Handel van het depar
tement van L. N. en H. te Buitenzorg,
was gedurende twee jaren secretaris
generaal van het Indisch comité voor de
koloniale tentoonstelling te Vincennes,
in welke functie hij destijds werd opge
volgd door mr. H. J. Dompierre de Chau-
fepië.
„Het „Nieuws" deelt thans mede dat
dr. Stroomberg als belooning voor zijn
werkzaamheden ten behoeve van het In
dische tentoonstellings-comité een grati
ficatie van twaalf duizend gulden ont
ving.
Dit bedrag is afkomstig, meldt het
blad, uit de kas van het Indische comité,
waarin zich, naar men weet, eenige ton
nen gouvernements-geld bevonden als
subsidie voor Indië's deelnemen aan de
Parijsche tentoonstelling.
Den opvolger van dr. Stroomberg als
secretaris-generaal werd f 3000 geschon
ken.
Is het waar dat de rekeningen van de
Indische en Nederlandsche comité's door
de Algemeene Rekenkamer hier te lande
moeten worden goedgekeurd? Zoo ja,
dan zijn wij benieuwd naar de opmerkin
gen ter zake in het verslag der Kamer
over 1931. (Hbl.)
met den meesten ernst de spijskaart te
bestudeeren.
„De quaestie is", zeide ze, terwijl ze het
menu even neerlegde, „dat ik niet meer
bij mr. Masters ben en verleden week heb
ik pas ander werk gevonden".
„Wat, ben je bij mr. Masters vandaan?"
vroeg hij overbluft.
Zonder hem aan te kijken knikte ze
even.
„Er was niets aan te doen", zeide ze.
„Ik zal je wel eens alles ervan vertel
len".
Het verschijnen van de soep brak het
gesprek af en daar ze beiden honger
hadden, begonnen ze smakelijk te eten,
zonder verder op het onderwerp in te
gaan. Terwijl hij met de eene hand den
soeplepel naar den mond bracht, telde hij
met zijn andere hand den geldelijken in
houd van zijn broekzak na.
„Dit eten", zeide hij toen gewichtig,
„kost je precies een shilling en een pen
ny. Ik heb het even uitgerekend, ik vind
het goed, dat jij dat betaalt, als jij het
goed vindt, dat ik op een flesch wijn trac-
teer".
Bestraffend schudde ze het hoofd.
„Je bent toch wel een merkwaardig
zorgeloos mensch", verklaarde ze. „Waar
voor is nu in vredesnaam die wijn noo
dig?"
Maar hij zette zijn zin door. Even daar
na stond er een flesch Médoc op tafel,
welke Bliss precies achttien pence kostte.
Met een gewichtig gevoel namen ze beV
den hun eerste slokje.
(Wordt vervolgd