KANNEWASSER
VERKOOPT UIT!
IPtiSSSSB
Rijk en geen geld.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERSNGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
DE MACHTHEBBERS ACHTER DE SCHERMEN.
KONIJN's Mager Ontbijtspek
Nr. 7158. EERSTE BLAD
DINSDAG 16 AUGUSTUS 1932
60ste JAARGANG
De hervorming van de Duitsche regeering. - Hitier
wil het onderste uit de kan en krijgt het deksel op
de neus. - De conferentie te Ottawa.
Na den opstand in Spanje.
Bolivië en Paraguay.
INVLOEDRIJKER DAN KONINGEN EN KEIZERS I
WAAR DE WERELD GEREGEERD WORDT
FEUILLETON
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, AnnaPaulowna, Breezand, Wieringenen Texel! 1.65;binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f l.Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, !1.35. Losse nos. 4ct.; fr.p.p.6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De kwestie van de regeeringshervorming
in Duitschland staat de laatste dagen in
het teeken dier belangstelling, en vooral
de houding van Hitier vroeg bizondere
aandacht. Deze houding is bekend gewor
den. Zaterdag is Hitier, nadat hij door den
Duitschen minister van de rijksweerbaar-
heid was ontvangen en nadat hij geconfe
reerd had met den rijkskanselier von Pa
pen, door den Rükspresident Hindenburg
ontvangen en dezen heeft hij kort en goed
te kennen gegeven, dat Mi alles wenscht
of niets. Een voorstel waarop Hindenburg
natuurlijk niet inging.
Hindenburg heeft den leider der natio-
naahsocialisten aangespoord, in de rijks-
regeering te treden, öf enkele zijner ver
tegenwoordigers daarvoor aan te wijzen.
Hitier heeft daarentegen het volstrekte
staatsgezag geëisch. De rükspresident
heeft dezen eisch van de hand gewezen op
grond dat hü het voor zijn geweten en het
vaderland niet kan verantwoorden er ge
volg aan te geven.
De geheele conferentie heeft ongeveer
20 minuten geduurd en de onderhandelin
gen zijn daarbij definitief mislukt.
Aan de „Nw. Rott. Crt." werd Zaterdag
avond uit Berlijn over dit mislukken ge
meld:
Het was reeds te voorzien, dat de onder
handelingen van Hiitler met von Papen en
president Hindenburg zouden mislukken.
In de gesprekken die Hitier 's ochtends
achtereenvolgens had gehad met generaal
von Schleicher en met rijkskanselier von
Papen bleek hü tot geen enkele concessie
bereid te zijn. Hij bleef niet alleen voor
zich de functie van rijkskanselier op-
eisehen, maar hij verlangde tevens dat zijn
partij in het vormen der regeering een be-
slissenden invloed zou verkrijgen.
Von Papen was hem zooveel mogelijk
tegemoet gekomen.
De pogingen tot het vormen van een
zoogenaamd presidenteel kabinet, onder
steund door de nationaal-socialisten, kim
den in deze omstandigheden althans voor
loopig mislukt heeten.
De kans op de vorming van een parle
mentair kabinet, gebaseerd op een coalitie
van nationaal-socialisten en centrum, is
op het oogenblik ook vrijwel verkeken,
sinds de nationaal-socialisten hebben ge
weigerd gevolg te geven aan een uitnoodi-
ging van het centrum tot het houden van
een bespreking over de verkiezing van den
Pruisischen minister-president. Indien
Hitier de toenadering in Pruisen van de
hand wijst waarom zou hij ze dan in het
rijk wel aanvaarden? Het is natuurlijk
toch wel mogelijk, dat pogingen zullen
worden ondernomen om beide partijen
toch nog tot elkander te brengen en der
gelijke onderhandelingen zijn reeds daar
om denkbaar, aangezien het centrum zich
tot nu toe nog steeds niet uitdrukkelijk
heeft uitgesproken tegen een benoeming
van Hitier tot rijkskanselier aan het hoofd
van een parlementaire regeering.
Te vreezen is echter wel, dat indien het
ooit tot onderhandelingen tusschen natio
naal-socialisten en centrum komt, de Hit-
lerianen eischen zullen stellen, welke de
katholieken onmogelijk kunnen aanvaar
den.
Het lijkt in deze omstandigheden meer
en meer waarschünlijk, dat het kabinet-
von Papen voorloopig aan het bewind zal
blijven, alhoewel de rijkskanselier weet,
dat hü in een dergelijk geval zonder ge
nade door de nationaal-socialisten zal wor
den bestreden.
Van bevoegde zijde wordt nog meege
deeld, dat zoowel generaal von Schleicher,
als rijkskanselier von Papen en rükspre
sident Hindenburg, Hitier hebben verze
kerd, dat in elk geval orde en rust in het
rijk zullen worden gehandhaafd. De rijks-
regeering beschikt over de noodige midde
len om elke poging tot het plegen van ge
weld, als reactie op de mislukte onderhan
delingen, te onderdrukken.
De conferentie te Ottawa begint op haar
laatste beenen te loOpen, als alles goed
gaat kan de conferentie, wat betreft de
hoofdzaken, Vrijdag zijn afgeloopen, al
blijven er dan nog enkele kwesties over
van ondergcscMkt belang.
Vrüdagavond is te Ottawa het rapport
van de financieele commissie openbaar ge
maakt, waaraan het volgende is ontleend.
Een algemeene prijsstijging in den
groothandel is over de geheele wereld
wenschelijk. De regeeringen ter confe
rentie zijn overtuigd, dat het in deze drin
gend noodzakelijk is internationaal te han
delen en geven daarom uiting aan haar
wensch, met andere volken samen te wer
ken, wat alle practisch mogelijke maatre
gelen betreft, die een prijsstijging ten doel
hebben.
De conferentie erkent voor den handel
het groote belang, dat die heeft bii wissel
koersen van een zoo groot mogelijk aantal
landen.
In afwachting van een volkomen oplos
sing van dit vraagstuk acht de conferentie
het mogelijk belangrijke resultaten te be
reiken in tweeërlei richtingen: ten eerste
door het scheppen van evenwicht tusschen
de wisselkoersen van die landen, welke hun
geldwezen regelen naar het pond sterling,
ten tweede dóór de hevige schommlingen
te voorkomen van de verhouding tusschen
het pond sterling en het goud.
In verband met de.belangrijke positie,
die Engeland in de wereld inneemt op mo
netair en handelsgebied, heeft de confe
rentie met voldoening de verklaring ont
vangen door den kanselier der Engelsche
schatkist afgelegd.
In deze verklaring (die ten deele over
eenkomt met den wensch dezer commissie
als reeds vermeld) wordt o. a. opgemerkt,
dat het beste middel tot de stijging der
prijzen in den groothandel is, de stijging
van den goudprijs. De prijsstijging kan
echter niet worden bereikt door maatrege
len op monetair gebied, daar ook andere
oorzaken tót de oeconomische inzinking
hebben geleid. Deze oorzaken dienen even
eens te worden verzwakt in hun werking
of zü moeten geheel verdwijnen.
De conferentie erkent, dat de monetaire
politiek het herstel van een internationa
len muntstandaard ten doel moet hebben
De vervulling van eenige voorwaarden
moet voorafgaan aan het herstel van den
internationalen munststandaard en wel:
de prijsstijging, meer gelijke kostprijzen,
w.o. schulden en andere lasten, vaste en
ten deele vaste. Verder wijziging van de
factoren op economisch, financieel en mo
netair gebied, die den trouw aan den gou
den standaard hebben geschokt en die,
worden zij niet gewijzigd, onvermijdelijk
leiden tot het verzwakken van eiken inter
nationalen standaard, die kan worden aan
genomen. Voor de goede werking van el-
ken internationalen standaard acht de con
ferentie het van het grootste belang, dat
internationale samenwerking verzekerd is,
opdat zooveel mogelijk schommelingen in
de ruilkraoht van dien standaard worden
vermeden.
Het aantal dooden.
Daar nog eenige gewonde soldaten zijn
omgekomen, bedraagt het aantal dooden
te Madrid als gevolg der gebeurtenissen
op Woensdag e 1 f.
De gendarmerie te Sevilla ontwapend.
Het geheele corps gendarmerie te Se
villa is ontwapend en voorloopig in arrest
gesteld. Verscheidene monarchisten zijn
gearresteerd.
Zal generaal Sanjurgo worden
ter dood veroordeeld.
Het staat nog niet vast, wanneer gene
raal Sanjurgo voor den krijgsraad zal ko
men. Hü is reeds eenige malen verhoord.
Verschillende politieke partijen eischen,
dat de doodstraf tegen Sanjurgo zal wor
den uitgesproken.
Paraguay verzet zich tegen
Bolivia's eisch om de forten bezet
te houden.
Naar Reuter uit Asuncion meldt, heeft
Ayala», de nieuw gekozen president van
Paraguay, verklaard, dat hü uitdrukkelijk
elk voorstel tot een wapenstilstand van de
hand wijst, dat gebaseerd is op behoud van
den huidigen toestand, daar zulks, naar
zün meening neer zou komen aan een on
derwerping van Paraguay aan Bolivia en
tevens in strijd zou zijn met de politiek
van de neutrale staten om het beginsel van
gewapende veroveringen te verwerpen.
Bolivia blijft weigeren de ver
overde forten te ontruimen.
Naar Reuter uit Santiago de Chili meldt,
verklaart de Boliviaansche regeering in
haar antwoord op het vertoog van de neu
trale mogendheden zich bereid de bestaan
de o°«^Hilleu met Paraguay aan een
scheidsgerecht ter oplossing voor te
leggen.
Bolivia weigert echter de forten in Pa-
rasruav. di het bezet heeft, te ontruimen.
Om wrijvingen na het staken der vijande
lijkheden te vermijden, zal Bolivia toe
stemmen in het samenstellen van een on
partijdig lichaam, dat zich met de regeling
van de eventueeele moeilijkheden zal be
lasten.
EEN POGING TOT OPSTAND VAN
STUDENTEN IN CHILI.
De staat van beleg afgekondigd.
Uit Santiago de Chili wordt gemeld, dat
400 studenten een poging tot opstand heb
ben gedaan. Zij zijn echter gearresteerd.
Volgens een bericht van Havas uit Rio de
Janeiro, heeft de Chileensohe regeering
den staat van beleg afgekondigd.
5.400.000 WERKLOOZEN IN
DUITSCHLAND.
Einde Juli waren bii de arbeidsbeurzen
in het Rijk 5.393.000 werkloozen inge
schreven. Dit is 60.000 meer dan begin
Juli. Sinds half Juli zijn evenwel 90.000
minder ingeschreven.
door
onzen reizenden correspondent
ANTON E. ZIEGFIELD.
II (Slot).
In Crisistijd is kwaliteit goedkooper
De machtigste man op dit terrein, een
soort afgod van onzen rijd, was Montague
Norman, de afgetreden gouverneur van
de Bank of England die sinds 1920 dit
instituut leidde.
De geringste wenk van Montague Nor
man was voldoende om zelfs de meest
trotsche Engelsche firma, het oudste
bankhuis, te dwingen dit of dat te doen.
Een geheel onofficieele vingerwijzing van
de Bank of Engeland, dat buitenlandsche
leeningen op zeker oogenblik niet wen
schelijk waren, deed elke Engelsche firma
dadelijk gehoorzamen, ofschoon zü uiter
lijk zoo vrij is als geen andere ter wereld.
De man dus, die het goud van het^Impe-
r.ium beheersohte, van een wereldrijk, dat
tweederde van de aarde beslaat; deze man,
Montague Norman, heeft in de Who's
Who" vier regels: „Ridder der Distin-
guisbed Service Order" sinds 1901. Dien
de in het vierde bataillon van het Bedfors-
hire-regiment. Studeerde in Eton en op
Kings College te Cambridge. Toen hij
laatst van Amerika was teruggekeerd,
mocht een journalist hem even spreken.
„Een groot financieel instituut moet ge
sticht worden", zei hij toen. „Een interna
tionaal instituut met internationale ga
ranties, wier hoofdbezigheid hieruit zal
moeten bestaan, de overschotten van kapi
taalkrachtige landen onder zekere voor
waarden aan kapitaalarme landen te ver
strekken en de noodlijdende industrie te
helpen. Het moet de moeilijkheden van het
oogenblik op de kapitaalmarkt overbrug
gen. Moeilijkheden, die de hoofdoorzaken
van de wereldcrisis schijnen te zijn".
Woorden, die iemand doode materie
schijnen, zoolang men niet weet, wie ze
zegt..2 en ofschoon het woorden waren
van Montague Norman, iemand, die meer
macht bezat, dan de meeste andere levende
menschen, woorden, dde eigenlijk geen
uitweg uit den wirwar bleken te zijn. Zijn
plan,' dat was oorspronkelijk de B.I.B., de
Bank voor Internationale Betalingen. Zij
heeft niet kunnen helpen. Wie kan eigen
lijk wel helpen?
Een andere rijke, diie plotseling oprees
uit het niet? Het mooiste voorbeeld hier
van is misschien Dr. Merensky, een Duit-
scher en waarschijnlijk iemand, over wien
men vroeger nimmer hoorde.
Dr. Merensky was een geoloog. Hij
woont op het oogenblik in Johannesburg,
leeft stil en teruggetrokken. Zijn bankbe-
zittingen bedragen meer dan 90 millioen
gulden, 90 millioen gulden contant geld..
En toch, tot voor tien jaren was deze Dr,
Merensky een kleine onbekende, arme
geoloog, zooals er honderden in Zuid-
Afrika zijn te vinden. Hij overlegde des
tiids, dat wat de diamantzoekers doen, ook
de natuur moet hebben gedaan. Dat rivie
ren en branding al lang diamanten uit het
gesteente moeten hebben gewasschen en
dat kostbare steenen, die in zee gespoeld
zijn, nu in het zand van de kust moeten
zijn terug te vinden
Als zü niet in bet zand zijn, dan moeten
zü onder de klippen liggen. Hü trok langs
de kusten. Jarenlang. Hij werd een der
beste kenners van Zuid-Afrika van de
diamantschatten ginds. Zijn vermoedens
werden bevestigd, hü vond diamanten....
Dit bericht over Ds. Merensky is echter
onvolledig. Hij deed meer. Hij zweeg over
zijn vondsen. Hij liep niet direct naar de
autoriteiten om de vindplaatsen te laten
registreeren. Hü meldde zijn „Claims"
niet aan, verkeerde voortdurend in gevaar,
alle aanspraken te verliezen, jarenlang
tevergeefs te hebben gewerkt, als een an
der toevallig zijn velden vond. Merensky
zocht stil verder, vond nieuwe, steeds
grootere vindplaatsen en wachtte totdat de
markttoestand gunstig voor hem werd, tot
de wereld overstroomd was met diamanten
en men slechte prijzen maakte. Toen meld
de hü plotseling al zijn vondsten tegelijk
aan. Een paniek ontstond. Had men Me-
rensky's vondsten laten exploiteeren, dan
was de prijs in het bodemlooze niet ver
zonken. Voor het diamantsyndicaat bleef
slechs dit ééne over. Voor fantastische
prijzen de velden van Merensky af te koo-
pen en deze onontgonnen te laten liggen.
Met één slag werd uit dien armen geoloog
de rijkste man ter wereld geboren. Geluk?
Overleg ook, beheerscbing der zenuwen
zooals men die slechts zelden vindt. Me
rensky reist op zijn eigen jacht door de
wereld. Hij leeft rustig, zeker en een
voudig. Hij laat zijn geld op de bank rente
afwerpen! In verschillendelanden! Schrijft
dikwijls ook nog vakartikelen. En toch is
liij bijna onbekend. Hij houdt er geen
theorie voor rijk worden op na, hij ont
vangt bijna niemand, zijn adres vindt men
slechts bii toeval.
Theorieën voor rijkdom, recepten om
rijk te worden, dat is de specialiteit van
John D. Rockefeller. De meeste van de
onderstaande uitlatingen bezigde hü je
gens vrienden bii het golspel in de heer
lijke bosschen van Cleveland.
„De menschen gelooven steeds, dat ik
een geweldig werker ben geweest, een
man, die van vroeg tot laat in touw was.
De waarheid is, dat ik reeds midden in de
vijftig lange vacanties hield en mijn tijd
doorbracht door hier boomen te planten,
het leven met mijn familie te genieten."
Gevraagd naar het ontstaan van de Stan
dard Oil antwoordde hij:
„In werkelijkheid stamt de gedachte van
de samenwerking niet van ons. De lieden
van de Western Union Telegraph waren
er destijds mee begonnen een paar kleine
lijnen te koopen en aan haar systeem toe
te voegen. De Standard Oil was minder de
vrucht van een idee, dan wel bittere nood
zakelijkheid. Destijds werden alle petro-
leummaatschappiien door een bankroet
bedreigd, omdat door de concurrentie de
prijzen onder de productiekosten bleven
Haat en nijd regeerden. Ik had een jaar
lang geen woord met een concurrent ge
sproken. Tot ik hem toen op zekeren dag
aansprak en hem er toe bracht de situatie
met rnii onder de oogen te zien. Het einde
ervan was, dat hij ons zijn bedrijven ver
kocht.
Voor dit doel moest ik een groote bank-
leening sluiten, groot 10.000 dollars. Dit
was zeer veel voor dien tijd, die zeer kapi
taalarm was. Ik kreeg het geld, omdat de
bankdirecteur mijn leven en mijn spaar
zaamheid kende en omdat mijn vroegere
werkgever hem had verteld, dat ik be
trouwbaar was. En dan vroeg ik steeds
weer zelfbewust aan de verkoopers, of ze
geld of aandeelen wenschten. Ik had het
chèqueboek in mijn hand...maar ze na
men meestal aandeelen.
Doordat wij de spoorwegondernemingen
aandeelen gaven, kregen we geheime kor
tingen op de transporten, de concurrenten
werden lamgeslagen en de petroleumhan-
del, niet alleen van Amerika, maar van
bijna de geheele wereld, kwam in mijn
handen. In 1907 werd de Standard Oil we
gens deze handelwijzen tot 29 millioen
veroordeeld, maar in tweede instantie werd
de straf opgeheven.
Veel kan men van dezen wonderlijken
man niet te weten komen. Maar zijn ver
leden ligt gegroefd in de duizenden
plooien in het gezicht en den scherp ge
sneden trek rond den mond, spreekt uit de
koude, diepliggende oogen.
Zou het toeval zün, dat men al deze
groote hoeren nimmer met een lach op het
gelaat ziet? Door het goud, dat zij behce-
ren, kennen zü de levensvreugde niet.
(Nadruk verboden.)
DE NIEUWBENOEMDE
BURGEMEESTER VAN STEDUM.
Heeft een pensioen van 3456.
Op de vragen van het lid der Tweede
Kamer, den heer B r a a t, dn verband met
de benoeming van een gepensionneerd
majoor der infanterie tot burgemeester
van Stedum;
1. Is het juist, dat die nieuwbenoemde
burgemeester van Stedum een gepension
neerd majoor der infanterie is, die nu
werkzaam is op de gemeentesecretarie te
Koudekerke a. d. Rijn?
2. Zoo ja, is de minister bereid mee te
doelen:
a. Hoe oud genoemde burgemeester is:
b. Hoeveel pensioen en hoeveel salaris
hij krijgen za] als burgemeester;
c. Of er geen jongere, bekwame krach
ten te krügen waren, die geen betrekking
kunnen bemachtigen en waarom die ge
passeerd zijn?
heeft de minister van binnenlandsche
zaken geantwoord:
1. Het antwoord op deze vraag luidt be
vestigend1.
2. a. Bedoelde burgemeester is 54 jaar
oud.
b. Hü geniet als gepensionneerd majoor
der infanterie een pensioen van 3450 en
als burgemeester een salaris Iran 2950.
In verband echter met het bepaalde in het
eerste lid van art. 23b der Pensioenwet
Inderdaad, er bestaat geen beter en
meer afdoend middel tegen slechte spijs
vertering en verstopping, en de daaruit
voortkomende kwalen.
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
8»)
HOOFDSTUK XV.
Toen Bliss aan de garage kwam, vond
hij er denzelfden slanken en eleganten
jongeman, die in het kantoor met een
verveeld gezicht op hem zat te wachten.
Hü keek nauwelijks op, toen hij Bliss
hoorde binnenkomen.
„Neem de zes cylinder Sun en ga naar
Harly street No. 7", zeide Mi kortaf.
„Moet ik den heelen nacht rilden?"
vroeg Bliss.
„Ik weet het niet," antwoordde de
jongeman, „je moet een dokter naar de
©en of andere negorij brengen."
Na een korte inspectie van de zes cy
linder Sun, welke hem volkomen in orde
toeleek, sprong Bliss op de chauffeurs
plaats, sloeg het deurtje achter zich dicht
én reed snel de garage uit. Al dien tijd
had hij een eigenaardig gevoel, alsof het
adres hem om een of andere reden be
kend was. Toen hij den hoek van Harley
street omdraaide en de nummers begon
af te lezen, begreep hij ineens, met een
schok van verbazing, dat aan dat vage
gevoel een heele positieve herinnering ten
grondslag lag.
Voor het huis van Sir James Alroyd
hield hij stil. Met samengeknepen lippen,
maar met oogen, die verdacht schitter
den, lien hü naar de deur en drukte op
het schelknopje. De deur ging open en
Bliss zag denzefden bediende, die hem
den vorigen keer met zooveel gedien
stigheid ontvangen had.
„De wagen van de Sun Motor Com-
pany", kondigde Bliss aan.
„Sir James heeft gezegd, dat je maar
even moet wachten, chauffeur", ant
woordde de buttler met een air van ge
wichtigheid, „hij komt dadelijk. Je be
hoeft je motor niet stop te zetten, want
hü heeft nogal haast."
Bliss liep toen terug naar den auto,
ging op zijn plaats zitten en trok zijn pet
ver in zijn oogen. Even daarna verscheen
Sir James met een kleine, zwarte instru-
mententasch in de hand. Met de hand op
den knop van het portier gaf hü orders.
„Naar Walton-on-Thames", zeide hij
kortaf. „Zoo snel mogelijk, maar niets
riskeeren alsjeblieft. Begrepen?"
„Ja, mijnheer," antwoordde Bliss, zon
der het hoofd om te draaien.
De dokter stapte in en trok het portier
achter zich dicht; even daarna reed de
auto weg. Nog binnen het uur hadden ze
Walton bereikt. Even daarna draaide
Bliss, volgens de instructies, welke hij
door de spreekbuis ontving, de oprijlaan
van een groot buiten in en hield stil voor
de voordeur. Alle ramen waren hel ver
licht. Voordat de auto stilhield, werd de
voordeur al geopend.
„Je zult waarschijnlijk een uur moetei
wachten," zeide Sir James, terwijl hü uit
stapte en snel naar de voordeur liep.
Bliss zette den motor af, leunde ge
makkelijk achterover en wachtte. Een paar
keer keek hij naar al de verlichte ramen
en telkens kon hij een huivering niet
onderdrukken.
Het was merkwaardig, hoe zijn mede
gevoel gedurende de laatste maanden
ontwikkeld had. Vroeger, toen hij zelf in
zulke gemakkelijke omstandigheden ver
keerd had, had hü nooit ook maar het
minste sympathie-gevoel voor het ver
driet en het lijden van zijn medemen-
schen gekend. En nu waren al zijn ge
dachten bij het drama, dat zich te midden
van de vier muren afspeelde, nu hoopte
bij van ganscher harte, dat het Sir James
mocht gelukken om den patiënt, wie liet
dan ook mocht zijn, te redden; nu leed hij
mee met de menschen, die daarbinnen ;u
de grootste spanning en angst zaten te
wachten. Plotseling werd Ce voordeur heel
zachtjes geopend en kwam er een be
diende naar buiten.
„Wilt u misschien iets hebben?" vroeg
hij Bliss fluisterend.
Dankbaar nam Bliss een whisky-soda
en een handvol sigaretten aan.
„Wie is er ziek?" vroeg hij zachtjes.
„Mevrouw. De dokter is aan 't operee-
re,K" Tïl-
De handen van den man trilden. Bliss
glimlachte geruststellend tegen hem,
toen hij de tumbler teruggaf.
„Sir James staat bekend als een buiten
gewoon knap chirurg", zeide hij. ,,'t Zou
•iiet de eerste keer zijn, dat hü iemand
het leven redde."
Langzaam aan werd het later. Er moest
ongeveer anderhalf uur verloopen zijn,
toen het Bliss opviel, dat een voor een
de lichten uitgedoofd werden. Even
daarna ging de voordeur open. In de
deuropening verschenen twee heeren, de
een was de dokter, de andere een lange,
magere man met een heel ernstig ge
zicht. Bliss kreeg een schok van verba
zing, toen Sir James begon te spreken.
Wat klonk die stem nu heel anders dan
op dien gedenkwaardigen dag in Decem
ber.
„Ik kan u werkelyk met de meeste
stelligheid verzekeren," zeide Sir James,
„dat de toestand v an uw vrouw heel gun
stig is. Volgens mijn opinie is er niet het
minste gevaar. De operatie is uitstekend
gelukt. U kunt werkelük met een gerust
hart naar bed gaan, Mr. Langdale."
Bliss zag dat het gezicht van den man
trok van emotie, toen h(j den dokter zwij
gend de hand druke; met een eigenaar
dig brandend gevoel achter zün oogleden
keek Mi snel den anderen kant uit, tot
dat lijj het korte „naar huis" van Sir
James hoorde. Precies om een uur hield
de auto voor Harley street no. 7 stil. Sir
James stapte uit en kwam naar Bliss toe.
„J? kunt tegen den patroon zeggen,
dat je uitstekend gereden hebt," zeide hü-
„Hier, dat is voor jou."
Bliss nam zijn pet af, keek even met
een eigenaar ügen trek op zijn g zicJht
naar den halven souvereign, die hij ver
volgens zorgvuldig in zijn vestzakje op
borg.
„Dank u wel, Sir James," zeide hij toen.
„Hoe staat bel met m bami 'ruk. :i i'uit
u toch wel vlijtig aan 't o 'enen?"
Bij die woorden keerde Sir James, die
bijna de voordeur van zijn huis bereikt
had, zich plotseling om en staarde den
snre.:er overbluft aan. Bliss schakelde in
op zijn eerste versnelling.
,,'t Gaat mij heel goed, dank u wel,"
ging hij lachend voort. „Kük, u schijnt
me nu toch te herkennen."
„Mijn jonge vriend met de millioenen!"
bracht Sir James er met moeite uit.
Met een verschrikt gezicht hief Bliss
de hand op.
„Sst", fluisterde bii. „Verraad me alsje
blieft niet. Ik ben niemand anders dan
Bliss, chauffeur bij de Sun Motor Com-
pany, op een salaris van dertig shilling
in de week, fooien niet inbegrepen. Dank
u nog wel voor den halven souvereign,
Sir James. Ik zal een gedeelte ervan be
steden om op uw gezondheid te drinken.
Goeden avond."
Bijna onhoorbaar reed de auto weg,
terwij] de dokter onbeweeglijk midden
op het trottoir hem overbluft stond na
te staren. Op den hoek van de straat
hield Bliss stil om een sigaret aan te
steken.
„Dat is nog eens een avond naar mijn
hart", mompelde hij tevreden, terwijl hij
den lucifer weggooide en den wagen
weer in beweging bracht. „Eerst Frances
en toen mijn waarde vriend, de escu
laap. Als ik nu.
Haastig remde hij en bracht den wa
gen een paar meter verder tot stilstaan.
In 't .ntn van ce stiaat stond een man
met uitgestrekte armen, een man, die
wel uit den grond verrezen scheen te
zijn, zoo plotseling was hij komen op-
da en. De verschijning was gekleed in
avondcostuum, zonder jas of hoed.
„Hallo," riep Bliss, „is er wat?"
Met een paar stappen was de man bij
den auto.
Het was iemand met een eigenaardig
uiterlijk, aan wien men duidelijk den bui
tenlander kon zien. Zijn gezicht was be
zaaid met zomersproeten, maar de huid
daaronder was zoo doodsbleek, dat de
sproeten sterk geprononceerde bruine
vlekjes werden. Met trillende handen
omgleir.de hü het portier van den auto,
terwijl hij angstig gejaagd begon te
spreken.
„Stop," zeide hij met een stem, die hij
tevergeefs trachtte rustig te doen klin
ken. „Stop ik moet mee."
Verwonderd boog Bliss zich over den
zijkant van den auto heen.
„U schijnt wel te denken," zeide hij
verontwaardigd, „dat deze wagen uw
particulier eigendom is."
Bij die woorden keerde de man, die
het portier al opengemaakt had, zich
weer tot Bliss.
„Je bent toch een taxi?" vroeg hij ver
baasd.
„Waarachtig niet," zeide Bliss met den
noodigen nadruk.
„O, maar dan kan ik ,je toch wel hu
ren?" vroeg de man haastig. „Ik zal je
een dubbel tarief betalen, als 't moet drie
dubbel en ik heb je maar een half uurtje
noodig: beslis nu maar gauw. Vijf pond
voor jou als je nu meteen decideert."
„Ja .eigenlijk is het een heel gewone
huurauto...." zeide Bliss nog wat on
ze!"»
(Wordt vervo'
