KAN N E W A SS S E R
Rijk en geen geld.
IS ALTIJD GOEDKOCPER
versch gekarnd met 25% allerfijnste
Roomboter onder Rijkscontrole.,
Holland's beste Standaardmerk
m
m
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BuaferaSandsch overzicht.
OOK VOOR D&MES-I
Nr. 7167. EERSTE BLAD
DINSDAG 6 SEPTEMBER 1932
60ste JAARGANG
De wapening van Duitschland. - Een communistisch
complot in Spanje ontdekt. - De economische wereld
conferentie. - Het Chineesch-Japansche conflict.
China en Japan.
Uitvaart Kardinaal
W. M. van Rossum.
FEUILLETON
42)
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen-
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. 0.50 f 0.70, f 0.70,
f i._. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct!
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
liedacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 10066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en.met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De wapening van Duitschland veroor
zaakt Frankrijk dezelfde ongerustheid,
als door ons Zaterdag geuit, n.1. dat het
directe gevolg er van zal zijn een bewa
peningswedstrijd „zooals in de laatste
jaren voor den oorlog", schrijven de
meeste bladen. Wij voegen daaraan toe
„nog een graadje erger". Want door den
oorlog heeft de techniek geweldige spron
gen gemaakt en kan de productie, door
deze technische vooruitgang, zeker ver
tienvoudigd worden. Men zal dus slechts
korten tijd noodig hebben, om zich tot de
tanden te wapenen.
Het „Journal" noemt de Duitsche
eischen een slag in het gezicht van de
ontwapening,
„Excelsior" schrijft, dat de laatste rede
voering en interviews van den Duitschen
Rijkskanselier en vooral van den rijks-
weerminister geen twijfel laten omtrent
de ware bedoelingen van de Duitsche re
geering. Tegenover die laatste Duitsche
eischen moet men zich afvragen, of
Frankrijk juist heeft gehandeld, toen het
JDuitschland te Lausanne van de herstel
betalingen bevrijdde.
De „Ere Nouvelle" meent te kunnen
eonstateeren, dat de Engelsch-Fransche
vriendschap een onoverwinbare dam voor
de Duitsche eischen zal zijn.
In de „Populaire" keert de leider der
Socialistische Partij Léon Blum, zich
scherp tegen de geruchten als zou de
Fransche regeering de Duitsche eischen
niet reeds priori afwijzen, doch onder
bepaalde voorwaarden tot concessies be
reid zou zijn, indien slechts tusschen het
Duitsche en het Fransche leger een be
paald verschil zou blijven bestaan tenein
de de overmacht van het Fransche leger
te garandeeren. Indien deze geruchten
juist zouden zijn, zou dit beteekenen, dat
Frankrijk aan wapening van Duitschland
de voorkeur zou geven boven ontwapening
van Frankrijk.
Dat het Duitschland ernst is met zijn
bewapening, blijkt ook wel uit wat Havas
uit den laatst gehouden ministerraad weet
te melden.
Men kan reeds zeggen, dat de regee
ring het stuk bespreekt met de regee
ring van de landen, die de overeenkomst
van vertrouwen van Lausanne geteekend
hebben en dat men zich ook tot Wash
ington heeft gewend of wenden zal. Men
vestigt er evenwel de aandacht op, dat
Üeze besprekingen vertraagd moeten wor
den doordat nog tal van ministers in ver
schillende landen met vacantie zijn.
I Een communistisch complot in Spanje,
dat bijtijds ontdekt werd, herinnert ons
weer eens aan de activiteit van de Sow-
jet-propaganda. In alle bladen van Euro
pa worden communistische cellen gesticht
en vandaar uit wordt een intense propa
ganda gevoerd, om, als de tijd rijp is, de
beslissende slag te slaan.
Vorige week Zondag dan werden te
Madrid een zevental communisten gear
resteerd, verdacht een centraal comité te
hebben gevormd, dat op Zondag 4 Septem
ber een uitgebreide reeks terroristische
daden had moeten plegen.
Er waren aanslagen op verschillende
ministers beraamd, voorts brandstichtin
gen in een aantal kerken, kloosters en
openbare gebouwen en een algemeene
staking.
De gearresteerden waren voornamelijk
gedelegeerden uit provinciesteden en er
bevonden zich twee vreemdelingen onder
hen, die in verbinding zouden staan met
de communistische beweging in Argen
tinië en Zwitserland. De politie onder-
WIJ BREIEN en repareeren alle soorten wollen
kleeding. Kousen en Sokken (ook de allerfijnste).
Voor nieuw werk zijn wij No. 1.
Voor Texel: Wed. BU1JSMAN, Parkstraat 30.
JAAP SNOR, Zuidstraat 19.
(Let op den gelen winkel.
oorlogsschulden gesproken zou mogen
worden, de conferentie tot mislukking ge
doemd zou zijn.
De bedoeling van de geruchten dienaan
gaande schijnt te zijn om de Amerikaan-
sche politici geen aanleiding te geven de
De nieuive Rijksdag president
ex-kapitein Göring.
zoekt ook de vertakking van dit complot
in de provincie.
De „Times"-correspondent zegt nog, dat
er geen reden is om aan te nemen, dat
deze communistische activiteit verband
zou houden met de onrust, die den laat-
sten tijd onder de syndicalistische organi
saties bestaan heeft als gevolg van de in
diening van de nieuwe wetten op ver
gaderingen en vereenigingen.
De economische wereldconferentie. In
een artikel over de economische wereld
conferentie, schrijft de „Times", dat in
dien daar niet over de tariefmuren en de
Een bekend verdachte Jimmg Walker,
burgemeester van New-York.
(„Judge").
oorlogsschulden en de tarieven bij de
presidentsverkiezingen ter sprake te
brengen en zoo de Amerikaansche regee
ring te binden.
Het zou beter zijn de voorbereidingen
voor de conferentie tot na de verkiezin
gen uit te stellen; dan zal de Amerikaan
sche regeering de handen vrijer hebben.
De correspondent van de „Daily Tele-
graph" te New-York zegt, dat de voor
naamste Republikeinsche deskundige voor
financieele zaken in het Huis van Afge
vaardigden .en intieme vriend van Hoover
Wood, verklaard heeft, dat hij van mee
ning is, dat Montagu Norman bij zijn be
zoek aan de Ver. Staten den weg gebaand
heeft voor een verlenging van het mora
torium voor de oorlogsschulden.
Wood zei, dat hij als gevolg van Nor-
man's bezoek een nieuwe beweging voor
schrapping of uitstel van de oorlogsschul
den verwacht.
Het Chineesch-Japansche conflict wordt
eerst gevaarlijk voor den wereldvrede als
Tokio zich niet meer bekommert om de
meening van de rest der wereld, schrijft
de „Nw. Rott. Crt." En het blad vervolgt
dan:
Er zijn in Japan menschen van invloed
die werkelijk dien kant zouden uitwillen
en het veroordeelen dat hun land nog
andere overwegingen er op na houdt dan
de vraag wat op het oogenblik met driest
toetasten als maximum te bereiken is. Al
dat rekening houden met de opvattingen
en vermaningen der buitenwereld be
schouwen zij als verwerpelijke zwakheid.
Soms heeft het er naar uitgezien of deze
gevaarlijke elementen de overhand zou
den krijgen. Het is daarom altijd gerust
stellend waar te nemen, dat men zich te
Tokio nog wel degelijk beklemd voelt
door het sterk, moreel verzet in de inter
nationale openbare meening.
Op het oogenblik gaat Japan doortas
tend in Mantsjoerije te werk. Het nieuwe
„defensieve verband" vormt de voltooi-
I ing van de positie van Mantsjoerije als
Japansch protectoraat. Er is reeds op ge
wezen, dat Japan waarschijnlijk zooveel
haast maakt met de algeheele onderwer
ping van Mantsjoerije aan zijn gezag om
dat het, voor de besprekingen der Mant-
sjoerijsche aangelegenheid te Genëve op
nieuw beginnen, zijn oogst zoo volledig
mogelijk binnen wil hebben. Het wil een
bolwerk uit voldongen feiten opgebouwd,
als basis bezitten in dien strijd. Juist de
haast die het daarmede had bewijst ech
ter, hoe groote beteekenis het hecht aan
die besprekingen. Was Japan voornemens
de heeren te Genève mede te deelen dat
zij wat Japan betreft, zich naar de maan
konden begeven, zooals zekere lieden te
Tokio dat voorstaan, dan was dit alles
niet noodig.
Nieuwe gevechten in Mantsjoerije..
De Times heeft een telegram van een
correspondent in Mantsjoerije waarin
gemeld wordt, dat Toenhoea in Mantsjoe
rije, oostelijk van Kirin gelegen, bij een
aanval door „bandieten" op verschillen
de punten in brand is gestoken. Zoowel
Mantsjoerije als Japansche troepen zijn
in gevechten met deze bandieten gewik
keld.
Het dreigement van M-airtsjeee^e
tot China.
De „Daily Express verneemt uit Pe
king, dat de waarschuwing van de regee-
ringring van den staat Mantsjoerije aan
de Chineesche regeering te Nanking
daar ontsteltenis heeft teweeg gebracht.
Te Nanking beschouwt men deze mede-
deeling van Mantsjoerije als een dreige
ment, bestemd om aan Japan het voor
wendsel te verstrekken, een gewapenden
inval te doen in de grensprovincie Jehol,
of zelfs om den grooten muur over te
trekken en China binnen te vallen.
STAAT VAN BELEG TE HARBIN.
In verband met dreigende aanvallen
van bandieten is te Harbin de staat van
beleg afgekondigd.
DE VLOOTMANOEUVRES.
Bijgewoond door den gouver
neur-generaal. De gouver
neur-generaal naar Soerabaja.
De gouverneur-generaal, leden van
den Raad van Indië en den Volksraad en
directeuren van de departementen heb
ben aan boord van den kruiser Sumatra
de vlootoefeningen bijgewoond voor het
eiland Edam. De oefeningen hadden een
schitterend verloop. De commandant der
zeemacht, schout bij nacht Oden, heeft
tijdens de lunch den gouverneur-gene
raal en de andere hooge gasten dank be
tuigd voor het aannemen van de .litnoo-
diging. De gouverneür-generaal sprak
zijn tevredenheid uit over het verloop der
manoeuvres.
Zaterdagmorgen scheepte de gouver
neur-generaal zich in op het stoomschip
van de gouvernementsmarine Rigel,
waarmede hij zijn reis naar Soerabaja
aanvaardde, begeleid door de Zeven Pro
vinciën.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te* Maastricht meldde Zaterdag aan1
zijn blad:
Geheel Katholiek Maastricht, de plaats
waar kardinaal van Rossum de laatste
oogenblikken van zijn leven sleet, heeft
zich gereed gemaakt om de laatste eer
aan dien doorluchtigen prelaat te bewij
zen.
Het bezoek aan de rouwkapel is ver
bazend druk geweest. Van heinde en ver
zijn de geloovigen toegestroomd 0111 hul
de te brengen aan den ontslapen kardi
naal. j
Vele hooge geestelijken zijn hierheen
gekomen om de begrafenis bij te wonen.
Zoo o.a. kardinaal van Roey, kardinaal
aarts-bisschop van Mechelen, mgr. J. Jan
sen, aartsbisschop van Utrecht, mgr. Lem-
men, bisschop van Roermond, mgr. Olav
Smit, van Noorwegen, mgr. Brent van
Denemarken, mgr. Biermans, algemeen
overste van de St. Jozef sociteit Mill Hill,
mgr. Muller, van Zweden.
In Maastricht
heerschte reeds vroeg in den ochtend een
ongekende drukte. Alle treinen en ver
dere vervoermiddelen brengen stroomen
menschen aan, die de plechtigheid, al is
het dan maar op straat, willen bijwonen.
De scholen, zelfs de stedelijke openbare,
hebben vrijaf. Reeds om half tien stonden
duizenden toeschouwers langs het Vrijt
hof geschaard. Langs den geheelen weg,
dien de stoet zal volgen, hangen de vlag
gen halfstok. De leerlingen der bijzonde
re scholen staan opgesteld langs den weg.
Daar verlaat eindelijk
de stoet
de St. Servatiuskerk aan de Zuidzijde en
zoodra het stoffelijk overschot den tempel
verlaat, beginnen de groote klokken te
luiden. Vooraan de pedel met staf en steek
en het jongenskoor van de St. Servatius
in koorkleedij; dan volgen witte, zwarte
en bruine paters, ongeveer 200 geestelij
ken in witte rochettes en daarna volgen
de bisschoppen en aartsbisschoppen.
Eindelijk het stoffelijk overschot van
den overleden kardinaal onder glazen
deksel, gedragen door geestelijken en ge
flankeerd door vier Malthezer ridders.
Achter de lijkbaar de familie van den
overledene en talrijke wereldlijke autori
teiten.
Het is ongeveer half twaalf voor de
stoet de kerk weer heeft bereikt, en dan
neemt
in de St. Servatiuskerk,
die stampvol is, de pontificale mis van
requiem een aanvang. Deze wordt gecele
breerd door mgr. Jansen, bisschop van
Utrecht, als presbyter, als assistent ter
zijde gestaan door mgr. Bauduin; sub
diaken bij den troon zijn mgr. Eras en
mgr. Taskin, diaken en subdiaken aan het
altaar pater Sweters en de heer Beckers.
Liturgische gezangen luisteren de plech
tigheid op. Aan het einde spreekt prof.
dr. Feron, uit Roermond, de lijkrede uit,
die den overledene karakteriseert als
kloosterling en als apostel. Dan spreekt
hij over het bloeiend en groeiend missie
leven. Hij eindigt: moge onze groote doode
zyn plaats gevonden hebben of spoedig
vinden naast den troon dier andere apos
telen, die hier eenmaal als apostel en bis
schop hebben geleefd en gewerkt, naast
den heiligen Servatius in wiens prachti-
gen tempel zijn lijk thans voor het laatst
heeft mogen rusten".
BBSl-A
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Terwijl hij nog stond te aarzelen, zag
hij ze met z'n drieën een kleine zijdeur
uitkomen, het grasveld oversteken en
door een hek naar de binnenplaats gaan,
waar de stallen op uit kwamen. Bijna on
middellijk daarna zag hij het schijnsel van
een electrische zaklantaarn. Hij bleef
staan en wachtte. Ze gingen een van de
stallen binnen en bleven er ongeveer
twintig minuten. Na verloop van dien
tijd kwamen ze naar buiten en gingen op
hun terugtocht vlak langs het boschje
heen, waarachter hij zich verscholen had.
„Groote God, kerel," hoorde hij de
schorre stem van Brownley zeggen,
„maak toch, dat dat canaille den mond
houdt. Als iemand haar hoort, dan zijn
we geruïneerd, kerel volkomen geruï
neerd."
„Ja, dat zal je zeker zijn," antwoordde
het meisje cordaat, „als je probeert hier
mee door te gaan."
„Wees toch niet zoo stom zeide haar
broer. „Weet je wel, dat jij de eenige
bent, die met zekerheid zou kunnen zeg
gen, dat het paard, dat we zoo juist heb
ben gezien, niet Mr. Pontifex is. Iedereen
denkt dat Prins George doodgeschoten
is. We hebben het hier in tegenwoordig
heid van een veearts laten doen en er
heeft een heel relaas van in de kranten
gestaan. Weet je wel, dat noch de vee-
arts, noch de staljongen de twee paarden
uit elkaar wisten te houden en ze waren
precies even oud ook, het scheelde geen
week. Wees toch niet zoo'n uilskuiken,
Kate. 't Is voor ons een kwestie van der
tig duizend pond. Ik zal je eens wat zeg
gen, ik zal jou er vijf duizend van geven,
als je je mond houdt."
Druk pratend gingen ze het huis bin
nen. Met een minachtend schouderopha
len keerde Bliss zich om en liep terug
naar den auto. Het meisje had blijkbaar
een of ander bedrog ontdekt, ze zou het
niet gemakkelijk hebben met twee man
nen van dat slag. Maar 't was of zijn
overgroote vermoeidheid hem onverschil
lig maakte voor alles wat daar binnen ge
beurde. Langzamerhand voelde hy zijn
oogen weer dichtvallen.
Met een schok werd hy wakker. De dag
begon aan te breken, 't was of het nu nog
kouder was dan den vorigen avond. Plot
seling hoorde hij, dat iemand met volle
vaart het grintpad aan zijn rechterhand
kwam afrennen. Meteen hoorde hij een
mannenstem.
„Zeg, Brownley, blijf met je handen
van haar af. Ze komt vanzelf wel terug,
als ze ziet, dat de auto weg is."
„Maar weet je wel", hoorde hij de op
gewonden stem van Brownley zeggen,
„dat we er bij zijn, als ze ontsnapt. Ten
koste van alles moeten we haar hier hou
den, desnoods sluiten we haar op. Ver
draaid, als je 't niet wil doen, zal ik zelf
ervoor zorgen. Ik zal wel oppassen, dat(
ze niet uit de school kan klappen."
Met een vaart kwam het meisje den
hoek om. Toen ze Bliss zag, die al gebo
gen voor den auto stond, met den handel
in de hand, stiet ze een kreet van blijd
schap uit. In een oogwenk zat ze op haar
plaats.
„Vooruit," zeide ze angstig, „vooruit,
ze hadden me verteld, dat ze u wegge
stuurd hadden. Goddank, dat u terugge
komen bent."
Met de handigheid van een acrobaat
sprong Bliss langs haar "heen op zijn
plaats. Op het oogenblik, dat de beide
mannen het hek bereikten, reden ze weg.
Nog juist hoorden ze den stortvloed van
woorden, waarmee Brownley zijn woede
uitte.
„Die verd. chauffeur is teruggeko
men", schreeuwde hy. „Daar gaan ze, o,
jou stommeling! Waarom heb je haar
niet tegengehouden, zooals ik je gezegd
had?"
„Hé, Kate," riep haar broer, „kom
terug, dan zullen we er nog eens over
praten."
Bijna onmiddellijk daarna hoorden ze
het geroep wegsterven, terwijl ze met
volle vaart langs den weg, welke nu
dwars door de hei liep, voortsuisden.
Het meisje had haar voile weer voor
gedaan. Bliss kreeg een vagen indruk
dat ze schreide. Zwijgend reed hij door
tot waar de weg plotseling een scherpe
bocht naar links maakte. Toen hield
hij in.
„Waarom stopt u?" vroeg het meisje.
Bliss bleef recht voor zich uit kijken.
„Ik dacht, dat u missschien langs den
lagen weg naar Newmarkct terug zou
willen gaan", stelde hy voor.
Zij sloeg haar voile terug.
„Waarom?"
„Ik heb luistervink gespeeld," vertelde
hij haar toen, „maar werkelijk uitsluitend
omdat ik dacht, dat ik misschien van
dienst zou kunnen zijn. Toen u binnen
was, kwam die ongunstig uitziende man,
Brownley, die, geloof ik de compagnon
van uw broer is, me een glas whisky-
soda brengen. Tegelijkertijd vertelde hij
me, dat ik naar Crawley moest gaan. Hij
zei me, dat u me dien nacht niet meer
noodig had, omdat u van plan was daar
te blijven. Op een of andere manier, ik
weet nog niet hoe, merkte ik, dat de vent
stond te lieggen. Ik deed net of ik weg
reed en na verloop van een tien minuten
ben ik weer stilletjes terug gekomen."
Het meisje boog zich iets voorover. Al
het harde was uit haar gelaat verdwenen,
met schitterende oogen keek ze hem aan,
„Goddank, ja," zeide ze zachtjes. „En
toen?"
„En toen ik weer op dezelfde plaats
stond," ging hij door, „wist ik eerst niet,
wat te doen. Daarom ben ik maar uitge
stapt, om eens polshoogte te nemen. En
toen ik by het huis kwam, zag ik, dat
een van de ramen verlicht was. Heel
voorzichtig ben ik toen naderbij geslo
pen. Tot mijn geluk, of liever, tot ons
beider geluk, was het raam van boven
open, waardoor ik zoo ongeveer het heele
gesprek heb kunnen volgen. En daarna
heb ik nog gehoord, wat er gezegd werd,
toen u met zijn drieën van de stallen
terug kwaamt."
„Vertelt u me eens precies wat u weet?"
vroeg ze.
„Ik heb den indruk gekregen," begon
hy, „dat zich daar in die stallen een
paard bevindt, dat door de buitenwereld
als een volkomen waardeloos dier be
schouwd wordt, maar dat in werkelijk
heid Prince George is. In Februari van
dit jaar stonden over dat geval kolom
men vol in de kranten: het beroemde
renpaard Prince George was steenkreu-
pel geworden en was in tegenwoordig
heid van een veearts doodgeschoten.
I 't Was een handige truc. Ik herinner me,
dat ze dat een jaar of zes geleden ook
eens geprobeerd hebben, met welk paard
weet ik niet meer, de naam is me ont
schoten. In dit geval is de Prince George
ingeschreven als Mr. Pontifex en natuur
lijk zal hij winnen."
„Ja, dat zijn de feiten," zeide ze half
luid. „Maar toen ik mijn broer smeekte
om in 's hemelsnaam van zijn plan af
te zien hij is in den grond van zijn hart
niet slecht, maar op het oogenblik staat
hij volokmen onder den invloed van dien
Sam Brownley werd hij zoo onheb
belijk, dat ik me voor hem schaamde. Hij
is beslist zijn hoofd kwijt geraakt door
de gedachte aan al dat geld. En weet u,
wat hij toen gedaan heeft? Hij is wegge
gaan, zoodat ik alleen met dien Sam
Brownley achterbleef. U weet niet wat
voor een slecht mensch dat is. Ik moet u
eerlijk zeggen, dat ik heel bang was. Op
't laatst heeft hij geprobeerd om me op
te sluiten. En toen ben ik weggeloopen."
„En daar zitten we nu," zeide Bliss
lachend.
Ze knikte.
„En wat bent u nu van plan te doen?"
ging hij voort.
„Ik weet het nog niet," was het ant
woord. „Het eenige wat ik voel is een
groote opluchting, dat ik daar heelhuids
vandaan gekomen ben. Die manik
ben heusch niet laf, maar ik moet u zeg
gen dat ik doodsbang was, toen Jack was
weggegaan en to
Ze brak eensklaps af en sloeg toen haar
handen voor haar gezicht. En ofschoon
Bliss koud en doodmoe was, trilde hij
een oogenblik van drift, toen hy dat ge
baar zag.
„De ellendeling", mompelde hij.
Gedurende een paar minuten schreide
ze zachtjes uit.
„Weet u, wat ik zou aanraden?" zeide
Bliss eindelijk. „Laten we langs dezen
lagen weg naar Newmarket teruggaan.
In het hotel daar behoeft u niet bang te
zijn, dat ze u zullen overvallen. Dan
schrijft u een briefje aan uw broer om
hem te melden, dat het in uw bedoeling
ligt om bij de rennen tegenwoordig te
zijn. En dan kunt u hem meteen zeggen,
dat uw handelwijze geheel zal afhangen
van het al of niet loopen van de Prince
George. Dat u de zaak openbaar zult ma
ken, als hij uw raad in den wind slaat."
„Het beteekent de totale ondergang
voor Jack," zuchtte ze, „maar er is niets
aan te doen. Zullen we dan nu maar
weggaan?"
Ze was nu een heel andere persoonlijk
heid, dan het arrogante meisje met wie
hij den vorigen avond den tocht begon
nen was. Ze sprak nu bijna nederig, de
bevelende toon was geheel verdwenen.
Bliss reed een zijweg in en binnen het
uur waren ze weer in Newmarket terug.
(Wordt vev-'
