_J
AM SI
fERDAMSCHE L
=1
*1 BRIEVEN
7 la 05
GOEDKOOPE PATRONEN.
Hoe te bestellen?
Patronen worden binnen 3—6 dagen
toegezonden na overschrijving van het
bij ieder patroon vermelde bedrag op
postrekening 191919 ten name van den
„Knippatronendienst" te 's-Graven-
hage, onder duidelijke vermelding van
gewenscht nummer en juiste maat.
Aanvragen kunnen ook per postwissel
en indien niet anders mogelijk per brief
onder bijsluiting van postzegels ge
richt worden aan de Moderedactrice
van dit blad, Muzenstraat 6B, te 's-Gra-
venhage.
Een beknopte handleiding voor het
gebruik wordt met de patronen mede-
gezonden.
Hulsjapon.
Voor gezette figuren.
(Nr. 7543).
Deze japon kan van een of andere ge
werkte stof gemaakt worden, het meest
practisch is echter om een huis- of
morgenjapon van wasechte stof te
nemen. We kunnen cretonne, mousse
line of flanel kiezen.
Ons patroon bestaat uit blouse, heup
stuk, rok en blousemouwen, het voor
pand heeft een spits toeloopende boven-
pas, die met een smal effen biesje aan
beide zijden wordt gegarneerd; ook
langs het heupstuk zien wij dit af
stekende biesje.
De rok is een weinig klokkend en
heeft midden achter een vrij diepe
plooi, waardoor de noodige ruimte
wordt verkregen en die tot op knie
hoogte wordt opgestikt.
Patronen beschikbaar in de maten
44 tot en met 52 met korte- of blouse
mouw. Prijs der patronen 0.58.
Herfstjapon.
(Nr. 7588).
De koudere herfstdagen zullen niet
zoo heel lang meer op zich laten wach
ten, waarom wij dan cok gaarne voor
iets warmers willen zorgen. De japon
bestaat uit een eenvoudig glad lijfje,
dat tot op de heupen reikt en een rok
met ingezette geplooide zijstukken. Het
lijfje is vrij diep uitgesneden en sluit
met 2 x drie knoopen en knoopsgaten.
Het vest en de mouwopslagen zijn van
gemoesde zijde, terwijl een smal leeren
ceintuurtje om het middel wordt ge
dragen.
Geschikt voor de maten 4452.
Patronen verkrijgbaar voor 0.58.
Jongedamesjapon.
(Nr. 7605).
Dit japonnetje kleedt bijzonder aar
dig door het puntig geknipte boven
stuk en het in dezelfde lijn geknipte
heupstuk. De mouw is hier vervangen
door een volant, maar dit model leent
zich ook om gedragen te worden met
een langen, aangesloten mouw, waar
over de volant dan toch gemaakt kan
worden.
De japon kan geheel effen gemaakt
worden, maar is ook heel aardig, indien
bovenpas en volant van een of and«-e
aardige gewerkte stof gemaakt wor
den.
Een andere mogelijkheid is, om de
japon van effen zijde te maken en af
te biezen langs het kraagje; pas, heup
stuk en volant met een afstekend biesje,
vooral echter niet te breed, dit maakt
dadelijk zoo'n lompen indruk.
Bij de bestelling der patronen zullen
wij gaarne vernemen of lange mouwen
gewenscht worden, terwijl wij de patro
nen leveren in de maten 40-42-44-46.
De patronen zijn verkrijgbaar voor
0.58.
WAT „GOED GEKLEEDE"
VROUWEN AAN KLEEDGELD
NOODIG HEBBEN.
Onlangs werd een Fransche dame,
die met haar vijfde man naar New-
York reisde, door een verslaggever ge
ïnterviewd. Madame Dubonnet was van
meening, dat men van vijf en twintig
duizend gulden per jaar goed gekleed
kan gaan, hoewel in dit bedrag haar
pelsmantels en sieraden niet begrepen
waren; de chique gekleede vrouw, zoo
vertelde zij, heeft jaarlijks zeker wel
125 tot 150 duizend gulden noodig,
wanneer men pelsmantel en juweelen
mederekeni. Een mooie bontmantel kost
zeker 30 duizend gulden.
Mevrouw Rothschild heeft zelfs nog
meer noodig; deze vertelde aan de ver
slaggeefster, dat hare garderobe in
den regel ongeveer duizend japonnen
telt. Zij draagt zelden andere dan de
drie laatst aangeschafte en die ver
wisselt zij wekelijks. Over haar „nut
tig" verdeelde dag vertelde zij ver
der:
Ik ga meestal naar de feestelijke
seizoen opening van modeshows, ben
dan gewoon verrukt over alles wat ik
zie en bestel altijd eenige dozijnen
japonnen tegelijk, waar ik dan nood
zakelijk bijpassende hoeden, kousen
en schoenen bij uit moet zoeken. Het
is dan passen en nog eens passen,
totdat ik eindelijk van moeheid om
val. Het kost mij tijd, heel veel tijd en
meestal blijven er verscheidene ja
ponnen hangen, die ik niet draag, om
de eenvoudige reden, dat ik voortdu
rend japonnen zie, die mij beter be
vallen en dat werkt op den duur zoo
deprimeerendü
Arme, rijke vrouwen, hoe gelukkig
zouden zij zijn, indien zij eens moesten
werken, welk een weldadige rust zou
den zij daarna genieten!
lieden met kaarten, linten en insignes
die waarschijnlijk leidende functies i
en moesten regelenMaar het blee*
volkomen chaotische vertooning. Alles v'
doelloos door elkaar. Er werd ook gesprok
(van de genoemde „figuren" door Barh
en Patel; Rolland en Clara Zetkin waren*5'
tenslotte niet) op omgezette tijden. Maar
was meerendeels niets van te verstaan n'
chaos deinde en bruiste om hen heen; in.
nationale's werden plotseling aangehe'v,
e8
de elkaar meest weersprekende uitlating
de geluidsversterkers kraakten en
Het was niets en het werd
ten
et> Piep.
niets,
Het keerpunt.
Zijn we eindelijk genaderd aan het
keerpunt. Er zijn velen die het meenen, Pre
sident Hoover zegt het; Gouverneur gene
raal de Jonge heeft het gezegd en velen ook
in de hoofdstad beweren het. Onder die
laatsten treft men natuurlijk, gegeven het
feit dat in een stad als Amsterdam een
groot aantal menschen direct en indirect bij
de effectenwereld betrokken zijn, talloo-
zen aan wier optimistisch oordeel allerminst
objectief is. Zij hebben wederom iets op de
Beurs, in de hausse-richting „ondernomen"
en trachten nu overal, waar zij maar kun
nen, het kleine vlammetje van vertrouwen
dat onder het beleggend publiek weer ging
branden aan te wakkeren, opdat de koers
stijging van diverse papieren die we de laat
ste weken beleefden toch maar goed voort
gang zal hebben. Intusschen is die stijging
er dan als onweersprekelijk feit. Zij is dit
keer te constant en te langdurig dan dat men
haar alleen aan de technische markt-positie
of aan zuiver financieele manipulaties zou
kunnen toeschrijven. Zoodat ook onder hen
die de toestand bezadigd en zonder directe
eigenbaat bekijken, een voorzichtig op
timisme begint baan te breken. Wel zijn er
uit handel en industrie nog vrijwel geen fei
telijke gegevens te halen die op een opleving
wijzen, maar, zeggen deze voorzichtige
optimisten, de Beurs heeft nu eenmaal een
soort zesde zintuig, een feeling, een voorge
voel, dat veelal op de feitelijke gegevens
vooruitlooptin de juiste richting. En de
kans, dat het ook deze keer zoo zal zijn is,
schijnt (zeggen zij) vrij groot.
Intusschen hebben de laatste jaren al zoo
dikwijls de verzekering gehoord, dat „nu
dan toch wel het dieptepunt bereikt is", dat
we thans aan de aankondigingen van het
keerpunt geen al te groote illusies verbinden,
dat we het opgaan van diverse vliegers op
de effectenbeurs met een soort gematigde
belangstelling gade slaan!
De reëele vliegers inmiddels, die in dezen
vliegertijd-voor-de-jeugd, de echte lucht en
niet de, toch altijd ietwat kunstmatige at
mosfeer van een „Beurs" in gaan, getuigen
zonder eenigen schijn van twijfel, van een
zeer feitelijk en natuurlijk keerpunt: de over
gang van zomer naar herfst! Zooals de
regen- en stormdagen dat ook beginnen te
doen. Daar kan het Crisis-comité dat j.1. Za
terdag een tweede straat-collecte-offensief be
raamd had over mee praten. Patrij trekkende
van wat het eerste offensief eenige maanden
geleerd had, was deze aanval op de goed-
geefschheid van Amsterdam door het Comité
zoo grootsch en kundig opgezet, dat met
recht een nog veel grooter buit dan de halve
ton die men de vorige keer in de wacht
sleepte, mocht verwachten. De met bloemen
getooide zilvertram, de dito mailcoach,
tallooze op vrachtkarren snorrende, dan wel
stationeerende strijkjes, de zwermen
extra-lieftallige collectant] es werden op de
stad losgelaten, maar zij moesten het wel
tegen het noodweer afleggen en konden ten
slotte niet meer dan een totaal van 20 mille
in de kas brengen van de instelling die be
doeld is als.... noodweer tegen de crisis.
Direct weer, na dit verregend offensief,
toe-slaan; direct een revanche, dat moet
thans het wachtwoord zijn!
Het anti-oorlog-congres.
Revanche-gedachten uitbannen, het of
fensief, en, in het algemeen den oorlog
uitbannen, dat was de leus waaronder het
Internationale anti-oorlogs-congres, dat hier
in de laatste dagen van Augustus gehouden
werd, heette te gaan. Hoewel het reeds lan
ger dan een week achter ons ligt, wil ik er
in deze weekkroniek toch nog even op terug
komen. En wel om twee redenen. De eerste
reden is, dat het publiek van dit congres vrij
wel geen objectieve verslagen onder de oogen
kreeg. De zoogenaamd burgerlijke pers
zweeg, voor een gfoot gedeelte de zaak dood;
de socialistische ging er, voor een deel, reeds
bij voorbaat fel tegen te keer en de commu
nistische vond alles prachtig. Ooggetuigen
die, zonder eenige politieke of zelfs maar
organisatori»che vooringenomenheid een en
ander meemaakten, puur en alleen uit be
langstelling voor den persoon van figuren als
Romain Rolland, Henri Barbusse, Clara Zet
kin, Patel e.a die hier het woord zouden
voeren; ooggetuigen die dus in de eerste
plaats geschikt waren het publiek een objec
tief verslag te geven van de feiten, hebben
over het algemeen niet buiten „kleinen kring"
van zich laten hooren. Dat valt te betreuren,
omdat thans een deel van het publiek, be
grijpelijkerwijze min of meer wantrouwig ge
worden door dat genoemde doodzwijgen en
die-felle critiek, in den waan kwam verkee-
ren, dat de zaak toch wel iets meer om het
lijf heeft gehad, iets meer ook in den zin
van een waarlijke vredes-actic beteekend
heeft,dan uit de voorlichting in de pers
zou moeten worden opgemaakt!
Laat ik dus, waar ik zelf me onder de
bovenbedoelde ooggetuigen mag rangschik
ken, nog even, gewoon objectief verslag
doend, komen verklaren: het was.... een
bende! Van een Congres, dat toch een
zekeren geregelden gang van zaken in zich
sluit, kon eigenlijk niet eens gesproken
worden. Zeker: er waren inderdaad veel men
schen. Om te beginnen meer dan tweeduizend
afgevaardigden uit alle deelen der wereld.
En op den openbaren Zondagavond was ei
daarenboven nog een publiek van 5 a 6000
man. Zeker: er waren agenda's, heele
paperasscn-winkels zelfs, hier en daar; er
was een podium, luidsprekers, er liepen
Eigenlijk niet eens: een bende! Die heet
tenminste soms nog een bepaald karakte
zij het dan ook een negatief, destructjJ
karakter. Er viel niet de minste lijn j„
bekennen, ook zelfs niet de volgehouden 1
van een „doorgestoken Sovjet-kaart" j;"
sommigen meenden ontdekt te hebben. Ij
was voor niemand mogelijk zich ook ma»
de verste verte een denkbeeld te vormen
hetgeen hier in het belang van den wereld
vrede door dit, naar het aantal grootsch»
congres, zou worden bereikt of ook slechts
gehoopt!
Ziethier dan deze gebeurtenis naar waar-
heid geboekstaafd! Ik ga hier verder
beschouwingen aan vast knoopen. Het was
mij, zooals gezegd, slechts te doen om een
objectieve weergave der feiten.
Onze eerste zesdaags^
De tweede reden dat ik dit Congres nog
even te berde bracht, houdt verband met k((
gebouw waarin het samenkwam: het S..A.L
gebouw. Wie dit gebouw alleen kende van
zijn bezoeken aan de tentoonstellingen dit
hier de laatste jaren in een onafzienbare rij
gehouden werden, wist, dat het een groot
gebouw was. Maar wie het, ter gelegenheid
van dit Congres voor het eerst van binnen
aanschouwde in geheel ontruimden staat (eet
brandweermaatregel had zelfs het plaatsen
van stoelen verboden) stond toch even ver.
steld van de waarlijk formidabele afmetin
gen van deze zaal. En hij zal het niet meer
vreemd vinden, dat ondernemende exploitan
ten op de gedachte gekomen zijn hier een
wielerbaan te doen inbouwen waarop men
o.a. een Zesdaagsche wil laten verrijden. Voor
zulk een baan is hier, weet hij dan, ruim
schoots plaats. Onze wielersport-liefhebbers
zullen het reeds in November aanstaande
met eigen oogen kunnen zien. Dan zal n.1,
onze winterbaan gereed zijn en de eerste Am-
sterdamsche Zesdaagsche de groote attractie
voor hen worden. De groote.... on-orer-
dekte attractie van het jaar kregen deze
enthousiasten overigens reeds dezen DaAss-
dagavond in het Stadion, waar de Olympi
sche kampioen Van Egmond, in het bijzijn
van Prins Hendrik gehuldigd werd en de,
zoo juist van wereldkampioenschappen te
Rome teruggekeerde stayers en sprinters
elkaar revanche gaven.
Een koninklijk bcrotl
Het traditioneele koninklijk bezoek aan de
hoofdstad in de eerste dagen van September
biedt dit keer weinig publieke attracties.
H. M. toch brengt dit jaar dat bezoek als
koninklijk forens, zou men kunnen zeggen,
die 's ochtends zonder eenig vertoon naar ie
stad gaat, daar zaken afdoet en 's avonds,
voor het eten, weer even onopvallend naaf
haar woning in de buitengemeente vertrekt.
Inderdaad kan hier van zaken afdoen «'Or
den gesproken. Er is geen Gala-avond; («en
groote receptie of feestmaaltijd ten paleize.
Het Hoofd van Staat houdt slechts de nood
zakelijke conferenties en besprekingen met
stads-autoriteiten en de voormannen uit ban
de! en industrie en heeft van alle andere
punten die anders steevast in deze dagen van
het jaar op het programma staan, afgezien.
Ook zeer zeker uit de overweging dat
hoofdstedelijke gemeente in deze tijden ai
niet direct noodige kosten zooveel mogelijk
bespaard moet worden. Er moge dan al
de Beurs een zekere hausse zijn; er ma*'
hier en daar, voorzichtiglijk aan „het keer
punt" gedacht worden, nog altijd lis?en
er dan toch maar meer dan een zestigI'
schepen in onze haven opgelegd en vlak voor
dit koninklijk bezoek, kwamen er zelfs, te#
gevolge van de zeeliedenstaking, weer
bij.... De haven en het scheepvaartbed
kan in zekeren zin gelden als barometer
veUX
onze economische situatie. En die baromete
staat nog heel laag....
Onze verkeersongeval
De barometer van onze verkeersveilig^
staat, volgens de jongste cijfers, ook
steeds zeer laag. Het keerpunt, waar 1
zfto sterk naar verlangd wordt, is er blu
nog niet. Het aantal verkeersongevallen is
het eerste kwartaal 1932 wederom c
Tegen een totaal aantal slachtoffers van
in het eerste kwartaal 1931, staat een to
van 429 over hetzelfde kwartaal
jaar. De stijgende lijn (de totalen a"c)jjk
volle jaren 1930 en 1931 waren respceti"
1750 en 1958) heeft klaarblijkelijk voor_*
Er is een lichtpunt. Bij sterke s^g'naantjl
totaalcijfers, dalen die der jeugd I I f
kinderen onder de verkeersslachtof e
droeg in 1930: 16 pet., m '931
