KANNEWASSER Rijk en geen geld. V onstifiariè msmmL NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BuitenSandsch overzicht. IS ALTIJD GOEDKOOPF.R Nr. 7S7-J- EERSTE BLAD DINSDAG 13 SEPTEMBER 1932 60ste JAARGANG De dreigende Kamerontbinding in België afgewend. - Mussolini over de Duitsche gelijkgerechtigdheid. - De Vereenigde Staten van Europa. Bolivië en Paraguay. Oost-indië, OOI€ VOOR DAMES-CONFECIR ©J [T •1 r BBS Het bezoek van de Koningin aan Amsterdam. KONIJN's Frankforter Worstjes. De crisis en het bouwbedrijf. De rijksbegrooting voor 1933. E-ISE V» COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65;binnen- land f 2.— Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0. i0, f 0.i0, fl._. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr.p.p. 6ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct. Dreigende Kamerontbinding in België. Het gevaar voor een ontbinding van het parlement in België en het daardoor nood zakelijk gevolg van vervroegde verkiezin gen was in het begin der vorige week zeer ernstig, doch is nu, voorloopig tenminste, geweken. Zoowel de liberale partijleider Devèze als de liberale minister van buiten- landsche zaken Hijmans waren er voor standers van en ook in sommige katholieke kringen bleek men er iets voor te voelen, maar Renkin wilde, om diverse redenen, van een Kamerontbinding vóór de ge meenteraadsverkiezingen, die over een maand plaats hebben, niets weten. De ka tholieke minister van staat, senator Segers, heeft, in de Libre Belgique van Vrijdag, eenige dezer redenen, die door den minis ter-president werden verzwegen, bekend gemaakt. Een andere reden, door Segers niet aangehaald, is dat men nauwelijks de mijnwerkersstaking, die vele gemoederen ophitste, achter den rug zou hebben en de verkiezing van 4 of 5 communistische Ka merleden zeer waarschijnlijk zou zijn. De katholieke Vlamingen, die het met de re geering houden, zullen er, verder, binnen enkele maanden, naar zij verwachten, be ter voor staan op Vlaamsch gebied dan nu, wanneer ook de wet tot vervlaam- sching van het gerecht zal zijn aangeno men. De algemeene indruk is dan ook, dat van een mogelijke Kamerontbinding, vóór dé gemeenteraadsverkiezingen, niet meer zal worden gesproken. Onmiddellijk daar na zou dit punt echter wel weer aan de orde komen. Mussolini over de Duitsche eischen voor gelijkgerechtigheid. We zijn door een artikel van den Italiaanschen dictator in de „Berliner Börsenkurier" in de gelegen heid onze lezers te doen kennismaken met het oordeel van Mussolini over de Duit sche eischen tot gelijkgerechtigheid. Het opschrift boven dit artikel laat reeds aan duidelijkheid niets te wenschen over. „Duitschland heeft gelijk", zegt Mussolini en hij betoogt dan o.m.: Het belangrijkste evenement in de in ternationale politiek is op het oogenblik het uitspreken van den Duitschen eisch van gelijk recht op het gebied der militaire wapening. Deze nieuwe situatie is ont staan op den dag, waarop Duitschland werd opgenomen als lid van den Volken bond. Op hetzelfde oogenblik werd voor Duitschland de juridische gelijkheid er kend, n.1, de gelijkheid van rechten en plichten met de andere mogendheden. Hierop volgde Locarno. Deze garantie be- teekende klaarblijkelijk, dat Duitschland door Frankrijk op denzelfden trap gesteld werd, dat het dus dezelfde verplichtingen had om niet aan te vallen en het zelfde recht op verdediging bij een aanval van anderen. Toch is Duitschland ondanks het feit, dat het in den Volkenbond is opge nomen, ondanks het verdrag van Locarno en van Kellogg, nog steeds in de positie van een staat van den tweeden rang. In het Verdrag van Versailles was de ontwapening van Duitschland slechts be doeld als inleiding tot een algemeen ver laging van den bewapeningstandaard tot het peil van Duitschland. Dat was een plechtige verplichting, die tot dusverre nog niet is nagekomen. Men moet noodzakelijkerwijze tot de erkenning komen, dat de Ontwapenings conferentie in haar eerste en belangrijk ste phaze schipbreuk heeft geleden. De teleurstelling is algemeen, vooral in Duitschland, waar men zich bewust is ge worden, dat de onderteekenende mogend heden van het Verdrag van Versailles geen poging hebben gedaan een werke lijke ontwapeningspolitiek te volgen en dat zij zich derhalve niet meer aan het verdrag houden. Oorsprong en rechtvaar diging van den Duitschen eisch liggen in het falen van de Conferentie van Genève, die hierop neerkomt, dat men tweeërlei recht wil maken tot een duurzamen toe stand tusschen Duitschland en de andere staten. Werkelijke veiligheid is slechts op de basis van het minimum mogelijk zoo zegt Mussolini heel verstandig, en hij vervolgt dan: Daarom is Duitschland, als de minimum wapeningsstandaard niet mogelijk is, in zijn recht wanneer het wapent. Dit recht op gelijkheid kan niet tegengesproken worden. Om Duitschlands uittreden uit den Volkenbond te verhinderen, is het onver mijdelijk, dat zijn recht op gelijkheid in het wapeningsvraagstuk erkend wordt. Het spreekt vanzelf, dat Duitschland het recht nu openlijk opeischt en niet wacht, totdat de ontwapeningsconferentie op één of andere wijze haar arbeid heeft geëindigd. Men moet niet veronderstellen, dat de loop der historie vastgehouden kan wor den in de meening, dat het mogelijk is een volk met een hooge cultuur als het Duitsche, eeuwig te knevelen. Dat is een illusie; men kan niet den weg naar de toe komst effenen door zich voortdurend aan het verleden vast te klampen. Pan-Europa. We hoorden dé laatste tijden heel weinig over het plan voor de „Vereenigde Staten van Europa", toch zal nu weer een stap in deze richting worden gedaan. De eerste dagen van October zal n.1. een Europeesch congres worden gehouden te Bazel, op initiatief van graaf Koudenhove-Kalergi. In den oproep tot dit congres schrijft de graaf o.m,: „De economische en politieke crisis, waarin Europa gedompeld is, toont aan alle onbevooroordeelde Europeanen de zinneloosheid en onhoudbaarheid van de tegenwoordige desorganisatie van hun werelddeel. Toch talmen de regeeringen om aan dezen beschamenden toestand- door een politieke organisatie van Europa bijtijds een einde te maken. Dit talmen in het aangezicht van het directe gevaar voor de politieke, oeconomische en cultureele toe komst van Europa heeft mij er toe ge leid, een rechtsstreeksch beroep te doen op de Europeanen, die zich hun verant woordelijkheid bewust zijn, en hen tot een groot Europeesch congres te Bazel uit te noodigen. Dit congres zal de voorvechters van de Europeesche gedachte uit alle volken en partijen, vrij van officieele banden, te zamen brengen, om naar een oplossing van de zakelijke problemen betreffende de aaneensluiting van Europa te streven. Tevens moet dit congres het Europeesche geweten mobiliseeren en over alle natio nale tegenstellingen heen het bewustzijn wekken van de groote Europeesche lots- gemeenschap. WIJ BREIEN en repareeren alle soorten wollen kleeding. Kousen en Sokken (ook de allerfijnste). Voor nieuw werk zijn wij No. 1. Voor Texel: Wed. BUIJSMAN, Parkstraat 30. JAAP SNOR, Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel. VEERTIEN MILLIOEN WERK- LOOZEN IN DE VER. STATEN. Volgens een statistiek van de Ameri- kaanscht Federatie van den arbeid be draagt het aantal werkloozen in de Ver. Staten nu 14 millioen. Hiervan zijn 800.000 Spoorwegarbeiders. Het te New York gevestigde bureau voor werkloo zen .ondersteuning heeft berekend dat al leen reeds voor steun aaa te New York wonende werkloozen gedurende den a.s. winter 250 millioen benoodigd zullen zijn. De steunkassen zijn volkomen uit geput. President Hoover heeft tegen 15 Sep tember een bijeenkomst uitgeschreven ter bespreking van de kwestie der werk- loozenondersteuning. De federatie heeft in dit verband een plan uitgewerkt naar het voorbeeld van de in Duitschland en Engeland gevolgde stelsels. Nieuwe credieten. Reuter meldt nader, dat president Hoover aan de verschillende regeerings- instellingen opdracht heeft gegeven om de uitvoering van het federale program van wederopbouw te verhaasten, tenein de werk te verschaffen. Er worden on geveer 200 millioen dollar beschikbaar gesteld uit de credieten voor hulpverlee ning en opbouw volgens de wet van 1932. Hierdoor stijgt het totaal bedrag, dat door de regeering beschikbaar is ge steld voor constructieve werken tot 750 millioen dollar. De oorlog in werkelijkheid be gonnen. Uit Asuncion, de hoofdstad van Para guay, komen berichten, die er op schij nen te wijzen, dat de „oorlog" tusschen Bolivië en Paraguay of hoe men het dan ook zou willen noemen thans in ernst is begonnen. Volgens een bericht zouden de Boli- viaansche troepen een groot offensief hebben ontketend tegen Paraguay. Een officieel bericht uit Paraguay meldt dienaangaande dat sterke Bolivi- aansche troepenafdeelingen uit Fort Bo- gueron zijn opgerukt naar Pozo Valencia, welke stad aan een zwaar kanonvuur is blootgesteld. Ook op andere punten vielen de Boli- vianen aan. Zoo werd een Boliviaansch draadloos bericht opgevangen behelzen de, dat een Paraguay'sch fort, Royas Sylvia, was vermeesterd. Een veranderde rivierbedding. Boliviaansche troepen zijn naar het gebied van Puerto Suarez, aan de grens van Paraguay, gedirigeerd. Bij de voor uitgeschoven grensstellingen worden lan dingsterreinen voor militaire vliegtui gen ingericht. Nieuwe verwarring is ont staan door het feit, dat de loop der rivier Pilcomayo, welke over groote afstanden de grens vormt tusschen Paraguay en Bolivië, zeer onlangs op een plaats on geveer 15 km naar het Zuiden is afge weken, zoodat gebieden welke tot nu toe bij Paraguay werden gerekend, thans gelegen zijn aan de zijde der rivier welke Bolivië toebehoort. De Boliviaansche troepen hebben dit nieuwe gebied reeds bezet en den bewoners aangezegd dat zij zich bij Bolivia moeten aansluiten. De strijd om het fort Boqueron. Volgens een telegram, dat door de Bo liviaansche legatie te Londen ontvangen is, hadden de Boliviaansche troepen, die het fort Boqueron verdedigen, na een strijd, die 15 uur duurde, den aanval der Paraquanen afgeslagen. Later: Naar Havas uit Asuncion meldt, wordt officiële medegedeeld, dat de Para- guaansche troepen het fort Boqueron herover hebben en de Boliviaansche troe pen op de vlucht gedreven hebben. Een telegram van den voorzitter van den Volkenbondsraad. De president van den volkenbondsraad, José Matos (Guatamala), heeft Zater dagavond de regeeringen van Paraguay en Bolivië een telegram gezonden, waar in hij hen andermaal aan hun verplich tingen als leden van den Volkenbond herinnert. Hij wijst erop, dat zij verleden maand de verzekering hebben gegeven, het conflict in overeenstemming met de bepalingen van het Volkenbondsverdrag te regelen, maar dat in den laatsten tijd onrustbarende persberichten aantoonen, dat de toestand zich ernstig heeft ver scherpt. Matos spreekt de hoop uit. dat beide regeeringen zoo spoedig mogelijk den Volkenbondsleden in kennis zullen stellen van hun maatregelen, die zij den ken te nemen om een einde aan dezen den vrede in gevaar brengenden toestand. DE NIEUWE SALARISSCHALEN. Het A.I.D. meldt, dat de voorloopig door de Salarisoommissie ontworpen schalen kortingen aangeven op de trac- tementen der landsdienaren tot 50 pet. Deze laatste kortingen gelden in hoofd zaak functies, bezet door inheemschen, waaromtrent het algemeen gevoelen is, dat deze volgens de huidige regeling te hoog gehonoreerd worden. Het ligt in de bedoeling de kortingen tot 25 pet. te doen ingaan per 1 Januari 1933 en de grootere kortingen over een tijdvak van twee jaar te doen verloopen. Het schema der salarisvoorstellen zal in November a.s. met de commissie voor georganiseerd overleg worden besproken en vervolgens in den Volksraad behan deld. Het A. I. D. teekent hierbij aan dat de Salariscomissie geen rekening houdt met de uitkomsten van het begrootingsonder- zoek, ingezet door het Centraal kantoor voor de statistiek. -5§ Verstopping verstoort Uw gestel en humeur. Neem geen sterk pur- geerende middelen, doch van tijd tot tijd de zacht werkende Foster's Maagpiilen, het ideale laxeermiddel. i»,|« f 0.65 pet flacon. Ook Zaterdagmorgen is de Koningin, vergezeld door de Prinses, weer te 10 uur ten Paleize aangekomen. Zaterdag ont ving H. M. in gehoor de heeren mr. G. Vissering, oud-president van de Neder- landsche Bank; Gottfr. H. Cröne, voor zitter van de Kamer van Koopjhandel en Fabrieken te Amsterdam; J. J. Korff, voorzitter van de Algemeene Winkeliers- vereeniging en A. Th. Waalberg, voor zitter van de Vereeniging van Amster- damsche winkeliers. Prinses Juliana heeft Zaterdagochtend de telefooncentrale aan de Heerengracht bezocht. Zaterdagmiddag zou op den Dam een betooging van Oranjevereenigingen plaats vinden. In opdracht van de Koningin heeft ba ron Van Geen, particulier secretaris van H. M. een bedrag in geld gegeven aan de Herv. Stadszending, die Zaterdag een col lectie hield ten bate van haar jeugdwerk. Het vertrek van H. M. uit de hoofdstad. Een Oranje-hulde op den Dam. Op initiatief van het Comité Oranje Getrouw, waren Zaterdagmiddag om half drie een aantal Oranje-vereenigingen, weeskinderen uit R, K. en Prot. huizen, allen getooid met oranje en voorzien van vlaggen, op het midden-Damplein bijeen gekomen. De politie, onder leiding van commissaris L. Hoogenboom, had voor een ruime afzetting zorggedragen. Na mens de vereeniging boden dr. W. G. Harrenstein en mevr. SchutBuree ten paleize H. M. de Koningin bloemen aan. Kort hierna verschenen de Koningin en prinses Juliana op het baloon, waarbij zich aansloten de burgemeester en comité leden. Een hartelijk en spontaan hoera werd aangeheven. Gedurende een kwar tier luisterden de Koningin en de Prinses naar de liederen, die hun werden toege zongen. Onder hartelijke toejuichingen van het publiek vertrok de stoet in de richting van het Rokin. Langs den geheelen weg was dezen middag veel publiek aanwezig. Op het groote terrein bij het Betondorp aan de Weesperzijde wachte H. M. nog een spon tane hulde. Ook hier hadden zich een groot aantal Oranje-vereenigingen, pad vinders en weeskinderen, allen weer voor zien van vlaggen, opgesteld. Een klein meisje heeft H. M. bloemen aangeboden, en gedurende eenige oogenblikken onder hield de Koningin zich met de comité leden en verzocht hen haar dank voor deze aardige hulde aan de vereenlgingen over te brengen. Hierna namen H. M. en de Prinses af scheid van den burgemeester, waarna de tocht naaKSoestdijk werd voortgezet. Ook de burgemeester werd bij zijn vertrek har telijk door de talrijke menigte toegejuicht. In Crisistijd is kwaliteit goedkooper! j A Op de Donderdag te Haarlem gehou den conferentie van afgevaardigden van werkgevers- en werknemersbonden in het bouwbedrijf is overeenstemming verkre gen over de contractloonen. Er zal een; eensluidend advies aan de ledenvergade ringen worden uitgebracht, en hechten deze daaraan haar goedkeuring, dan zal men zich opnieuw tot de regeering wen den, die dan zal hebben te beslissen, of zij onder de nieuwe arbeidsvoorwaarden het bekende bedrag van 20 millioen gld, voor het op gang brengen van het bouw bedrijf ter beschikking kan stellen en andere in uitzicht gestelde maatregelen kan nemen. Opmerking verdient, dat aan de con ferentie te Haarlem slechts twee pan troosbonden hebben deelgenomen n.1. de Algemeene Bon<j van Patroons in de bouwbedrijven en de R.K. Bond. De Christelijke Bond en de Ned. Bond van Bouwkundigen, welke wel aan de bespre kingen met de regeering hebben deel genomen, waren voor de conferentie te Haarlem niet uitgenoodigd en aldaar niet vertegenwoordigd. Het is hierom de vraag, of zij zich door haar resultaat gebonden zullen achten. Aan een Maan dag te houden conferentie van patroons- vereenigingen zullen zij niet deelnemen. (Nw. Rott. Crt.) Crisis-opcenten op de gemeente fondsbelasting? In aansluiting op het bericht, dat Za terdag aan de (a.r.) Rotterdammer over een te verwachten belastingverhooging ontleend was, verneemt het blad nog, dat, behalve de gemeenten, die al 80 en meer opcenten heffen en dus tegen het plafond zitten, alle gemeenten nog 20 opcenten op de gemeentefondsbelasting krijgen. Zij, die dan nog niet aan de 80 toe zijn, krijgen de helft van het verschil daar nog boven op. Om een voorbeeld te nemenj Den Haag heeft 6 opcenten, krijgt er dus 26; is dan nog 54 van de 80 af, krijgt er dus 27 bij, zoodat voor een stad als Derf Haag in totaal 53 opcenten zullen wor den geheven. UIT HET MIJNBEDRIJF. Hernieuwde loonsverlaging bil een particuliere mijn. Men meldt uit Kerkrade: Met ingang van 1 October wordt het salaris van de beambten van de particu liere mijn Willem Sophia wederom met 5 pet. verminderd. DE NIEUWE HILVERSUMSCHE ZENDER. In gebruik. Zaterdagavond acht uur is de nieuwe Hilversumsche zender in werking gesteld, Blijkens ontvangen rapporten is door het nieuwe antennesysteem een grootei verbetering van uitstraling en een sterke vermindering van lading verkregen. De 140 M. hooge mast met de Neder- landsche vlag in top wordt gedurende enkele avonden door zestien zoeklichten) verlicht. FEUILLETON door E, PHILLIPS OPPENHEIM. 45) „Ik vind uw voorstel heel aardig," zei- Je hü toen hartelijk, „maar u begrijpt toch wel, dat ik u geen kleeren voor mij kan laten koopen. Maar stopt u dan wat meer in de kleinere plaatsen. Ik kan u verzekeren, dat het me een heel groot genoegen zal doen om daar samen met u te dineeren en u 's avonds te vergezellen overal waar u naar toe zoudt willen gaan." Met een onwillig gezicht haalde ze de schouders op. „Goed, laten we dat dan maar eerst eens probeeren," zeide ze ontevreden. In de volgende paar weken vergat Bliss, dat er zoo iets als armoede en zon- der-betrekking-zijn bestond. In contrast met de vorige paar maanden werden deze weken een vacantie-tijd, waarvan hij door én door genoot. En op dien grooten rond- fit, met nu en dan alleen een kort opont houd hi een van de kleinere plaatsen, verdween het laatste restje ruwheid en terughoudendheid, welke eerst zoo op vallend in de manieren van zijn metge- lellin waren geweest. Langzamerhand, naarmate de dagen verliepen, werd hun verhouding vertrouwelijker. Maar na verloop van een paar weken begon het gevoel, dat er iets niet in orde was, weer bij hem aan te groeien. Zijn metgezellin werd bij den dag opgewekter en of schoon hij geen hoogen dunk van zijn eigen anatrekkelijkheden had, merkte hij toch al te goed, dat haar veranderde stem ming niet alleen aan den rit, maar even goed aan den dagelijkschen omgang met hem te danken was. Maar toen ze op een avond, terwijl ze te samen op een van de bruggen van Tewkesbury naar den zons ondergang stonden te kijken, plotseling haar arm door den zijne stak, stuurde hij zich dienzelfden avond een telegram, waarmee hij den volgenden morgen naar haar toeging. „Het spijt me heel erg", zeide hij, „maar ik heb zoo juist een telegram ont vangen, dat ik zoo gauw mogelijk naar huis moet komen". Toen hij begon te spreken, stond ze op het punt om in den auto te stappen. Met haar voet op de treeplank bleef ze een oogenblik doodstil staan. Ze was heel bleek geworden; de hand, welke op den rand van den wagen lag, trilde nauw merkbaar. „Naar huis", herhaalde ze langzaam. „En de auto dan? Ik kan toch zonder u niets beginnen?" „Ik zou naar de Sun Motor Company om een anderen chauffeur kunnen tele- grafeeren", stelde hij voor. „Als u dan van te voren vaststellen kon, waar u wilt overnachten, dan kan hij ons daar op wachten. Dan zou ik met den trein naar Londen terug kunnen gaan". „Zoudt u nog niet één dag kunnen blij ven?" vroeg ze. „U zoudt me dan naar Salisbury kunnen brengen en dan zoudt u met den auto naar huis kunnen gaan". Bliss aarzelde even. De onverschillig heid waarmee ze zijn bericht opgeno men had, bracht hem geheel van de wijs. „Ja, dat zou misschien wel gaan, als u dat beter zou schikken", antwoordde hij toen. Daarna stapte ze in den auto en sprak den geheelen verderen morgen bijna geen woord. Maar 's avonds onder het eten kwam haar opgewektheid weer te rug, ofschoon ze wel stiller dan anders was. Dadelijk na het eten verdween Bliss naar de garage en toen ze, gekleed voor hun gewone avondwandeling, beneden kwam, zag ze hem gebogen staan ever den motor, waarvan hij de kap afgeno men had. Ze ging naar hem toe, om te zien wat hij deed. Haar houding van zelfbewuste vrouw was nu geheel verdwenen, voor haar doen was ze zelfs een weinig ner veus. „Kunt u dat niet morgenochtend doen?" vroeg ze zonder hem aan te kijken. „Vol gens de menschen in het hotel moeten er hier in de buurt heel mooie wandelin gen zijn". Spijtig schudde hij het hoofd, zonder zijn oogen van den motor af te wenden. „Ik heb er meer dan een halven dag werk aan", vertelde hij. „Ik zal van avond heel hard moeten werken, als ik den wagen voor morgenochtend weer reisvaardig wil hebben". Het meisje gaf geen antwoord, stil stond ze toe te kijken, terwijl Bliss een dot poetskatoen greep en plotseling een en al aandacht was voor het toevloeien van de benzine naar den carburateur. „We zouden morgenochtend iets later op weg kunnen gaan", zeide ze heel zachtjes. Weer schudde Bliss het hoofd. „Nu ik eenmaal begonnen ben, moet ik hiermee doorgaan", zeide hij. „Zoo'n kar weitje moet je meteen doen of het wordt erger". Zonder te antwoorden keerde ze zich om en ging weg. Bliss wachtte nog tot ze geheel verdwenen was. Toen ging hij op de treeplank van den auto zitten, haal de zijn zakdoek te voorschijn en veegde met een zucht van verlichting zijn voor hoofd af. ,,'t Is meer dan tijd, dat ik terug ga", mompelde hij. „Eigenlijk is het schande om aan een auto, die zoo goed loopt, te moeten knoeien, maar het kan nu niet an ders, dus vooruit er mee". Een paar uur lang werkte hij aan een denkbeeldig defect in het electrisch cir cuit. Gelukkig zag hij dien avond zijn metgezellin niet meer terug; toen hij den volgenden morgen om negen uur voor reed kwam ze gekleed voor den rit naar buiten. „Zeker naar Salisbury?" vroeg hij. „Ik heb de route op de kaart nagekeken. De wegen er naar toe zijn bijna allemaal goed". Zonder te antwoorden ging ze naast hem zitten. Ze had een dichte voile voor gedaan. Gedurende den rit leunde ze ach terover, alsof ze heel moe was. Op het midden van den dag stapten ze in een klein hotel af, waar ze samen lunchten, bijna zonder een woord te spreken. Toen ze Salisbury begonnen te naderen, kon Bliss een gevoel van groote verlichting niet onderdrukken. „Blijkbaar heb ik nog al erg overdre ven", dacht hij, terwijl hij steelsgewijze zijn metgezellin aankeek. „Misschien is ze zoo stil omdat ze me heel ondankbaar vindt". Opgewekt begon hij te praten, maar als eenig antwoord kreeg hij „ja" en „neen" te hooren. Op het laatst wees hij naar een plaats aan hun rechterhand, waar de kathedraal van Salisbury in de vallende schemering flauwtjes zichtbaar was. „Het einde van onzen rit", zeide hij. „Over een half uur zijn we er". „Stop eens even", zeide ze kortaf. Onmiddellijk gehoorzaamde hij aan haar bevel. Ze bevonden zich juist boven op een heuvel, zoo ver ze zien konden strekte de breede weg zich eenzaam en verlaten voor hen uit. Langzaam sloeg ze haar sluier terug en keek hem strak aan. „Dit is dus het einde van onzen tocht", zeide ze. „Ik heb ervan genoten", zeide Bliss hartelijk. „Ik zal uw vriendelijkheid nooit vergeten". „Er was hier geen sprake van vrien delijkheid", zeide ze eenvoudig. „Dit is de eerste keer sinds den dood van mijn vader, dat ik me niet eenzaam en onge lukkig gevoeld heb. Ik ben bangik vind het afschuwelijk, dat het weer voor bij is". „Ja, het is heel prettig geweest', zeide' Bliss, terwijl hij zijn oogen hardnekkig op den weg voor hem gevestigd hield', ,,'t Is een echte vacantietijd voor me ge* weest, dat kan ik u verzekeren". Ze leunde iets voorover en dwong hem; zoo haar aan te kijken. „Moet het uit zijn?" vroeg ze zachtjes, „Ik ben bang van wel", antwoordde hij heel ernstig. „Mijn aanstaande vrouw; heeft me geschreven, dat ze erg naar mijn thuiskomst verlangt... en ik zal1 ook blij zijn, wanneer ik haar weer zie". Zonder een spier van haar gelaat te vertrekken, bleef ze hem gedurende, eenige oogenblikken strak aankijken. Toen leunde ze terug in haar zitplaats en maakte met trillende vingers haar sluier vast. „Wilt u nu maar doorrijden", was het eenige wat ze toen zei. HOOFDSTUK XXIII. Den volgenden namiddag om vijf uur reed Bliss de garage van de Sun Motor Company binnen. Hij was heel moe en heel stoffig de lange rit van Salisbury naar Londen was niet meegevallen maar overigens was hij zoo opgewekt als 't maar zijn kon. Er was weer een maandl van zijn proeftijd voorbij, op het kan* toor van de Sun Motor Company lag het salaris van vier weken op hem te wach«i ten en hij had alle kans zoo dacht h: tenminste om nu voor doorloopend b haar In dienst te komen. (Wordt vervolgd.])

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1