Rijk en geen geld.
IS ALTIJD GOEDKOOPER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
OOK VOOR DAMES-CONFECTIE
FOSTER'S
IHFaT.M'JHHU
No. 7176. EERSTE BLAD
DINSDAG 27 SEP) EMBER 1932
60ste JAARGANG
Oplossing van het geschil in de Engelsche katoen
nijverheid. - Een socialistisch kabinet in Zweden. -
Een groote redevoering van den Franschen minister
president. - Eerst veiligheid, dan ontwapening. - De
Raad van den Volkenbond over het Chineesch-Japan-
sche geschil.
De Vereenigde Staten en China.
Nieuwe Duitsche maatregelen
tegen Nederlandschen invoer.
Begrootingen.
FEU ILLETON
„Ja, misschien heeft u gelijk", ant
woordde Bliss, terwijl hü de chèque weer
opvouwde en in zijn vestzakje stak. „Ik zal
er nog eens over denken."
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f i.Modeblad resp. f 1.20, f 1.30, f 1.30, f 1.70. Lossenos.4ct.fr.p.p. 6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
Het geschil in de Engelsche katoen-
Industrie begint zijn einde te naderen.
Een van de voornaamste geschilpunten,
de loonkwestie, schijnt thans opgelost te
zijn. De patroons verlangden aanvankelijk
een loonsverlaging van 2 sh. in het pond,
terwijl de arbeiders geneigd waren niet
meer dan 1 sh. 4 d. te laten vallen, men
Is het tenslotte, na een strijd van weken,
eens geworden over een verlaging van
1 sh. 8 3/8 d. zoodat de werklieden dus een
kleinigheid meer prijs hebben gegeven
dan de patroons.
Over de andere belangrijke kwestie,
namelijk het op hun vorige plaats herstel
len van de arbeiders, is nog geen overeen
stemming bereikt en zelfs handhaven de
partijen daarover op het oogenblik nog
hun oude standpunt, waarbij de patroons
zich tot het herstel van alle werknemers
binnen een half jaar verbinden willen en
de werklieden zich daarbij niet willen
neerleggen. Deze kwestie zou het resul
taat van twee weken moeizaam onderhan
delen, onder bemiddeling der regeering
nog kunnen verijdelen, maar de hoop be
staat, dat men ook op dit punt tot rede,
d.w.z. tot een aannemelijke schikking zal
komen.
Een socialistisch kabinet in Zweden.
Zooals reeds werd verondersteld, zou, na
de jongste overwinning van de sociaal
democraten in Zweden (bij de Kamerver
kiezingen) het daar wel uitdraaien op een
socialistisch kabinet. De kabinetsforma
teur heeft nu bij den koning de volgende
lijst van ministers ingediend:
Premier: P. A. Hansson; buitenlandsche
zaken: Sandler; justitie: Schlyter; finan
ciën: Wigforst; eeredienst: Engberg;
landbouw: Sköld; verkeer: H. Leo; lands
verdediging: Wennerström; handel: Ek-
man en ministers zonder portefeuille:
Nothin en prof. Unden.
De koning heeft Zaterdagmiddag de be
noeming van deze ministers bekrachtigd.
In een verklaring der nieuwe regee
ring over haar program wordt gezegd, dat
zij zal streven naar het afbreken der
noodlottige internationale douane-bar
rières en ten dien einde een buitenl.sche
politiek zal volgen; zij zal verder trach
ten een beter evenwicht te verkrijgen tus-
schen den in- en den uitvoer. De grootste
taak zal echter zijn de hulpverleening
aan de slachtofers van de crisis door het
§cheppen van werkgelegenheid en gelde-
l|jken steun. De militaire uitgaven moeten
aanzienlijk beperkt worden. De verkla
ring duidt verder aan, dat er plannen tot
nationalisatie bestaan. Op buitenlandsch
febied wil de regeering streven naar
rachtige samenwerking tot beperking
van de bewapening.
Een redevoering van den Franschen
ml nister-president heeft de volle aandacht
$ui de groote pers, temeer waar hierna
wber voor de zooveelste maal naar voren
ljB gekomen het Fransche standpunt van
veiligheid vóór ontwapening, dat zooveel
beteékent als „bewapening", al gaat het
QjBn ook gepaard met schoone woorden
Over vredelievendheid en „theoretische"
Ontwapening. Doch laat ons Herriot zelf
net woord geven.
Evenals voor wijlen Briand, zei Herriot,
is de oorlog ook voor ons een misdaad.
Ons program is niet dubbelzinnig: wij
hebben dit duidelijk tot uiting gebracht
in ons antwoord op de Duitsche nota in
zake de bewapeningskwestie. Wij streven
naar een politiek van den Volkenbond,
een politiek, die voor alle volkeren, groot
en klein, op rechtsgelijkheid berust.
En dan hebben de heeren diplomaten
tegenwoordig groote handigheid in het
zich verschuilen achter anderen; luister
maar:
Met genoegen hebben wij vastgesteld,
aldus Herriot, dat wij niet de eenigen zijn,
die verklaard hebben, dat een herbewa
pening van Duitschland het begin is van
den terugkeer naar oude dwaasheden,
daar dit wederom een bewapeningswed
strijd tengevolge zou hebben. Door de in
Duitschland gepubliceerde noodverorde
ning in zake het disciplineeren der jeugd,
worden de Duitsche jongemannen gedrild
op een wijze, dat zij in staat zijn wapens
te dragen. Het is een zeer treurig hoofd
stuk van den tegenwoordigen tijd, om de
jonge generatie, in stede van hun leering
te doen trekken uit de smartelijke erva
ringen hunner vaders, tot oefeningen en
handelingen aan te sporen, welke voor de
ontwapening en vrede niet gunstig zijn.
Frankrijk, aldus de premier, kan de
wereld tot getuige roepen, dat het de
nationale opvoeding voor een ander doel
inricht. En toch hebben wij reden voor
verontrusting, daar men te Genève het
onderscheid, dat wij maken tusschen aan-
vals- en verdedigingswapens, tracht te be
spotten.
Het is waar, dat de geallieerden uit den
laatsten wereldoorlog beloofd hebben hun
bewapening te verminderen, doch deze
verplichting staat niet in het verdrag van
Versailles, doch in het door Clemenceau
opgestelde preambule op deel V en heeft,
ook volgens de meening van Engeland,
geen bindende kracht.
De eenige aanwijzing omtrent den aard
en manier, waarop de ontwapening moet
worden uitgevoerd, is vervat in artikel
VIII van het Volkenbondspact. En
Frankrijk zal de daarin vervatte verplich
ting zeer loyaal uitvoeren.
Frankrijk, aldus besloot Herrit zijn
rede, is kalm en rustig en zich bewust van
zjjn goed geweten. Het verklaart zich be
reid tot loyale overeenkomsten, die de
territoriale en politieke onafhankelijkheid
van alle naties waarborgen. Het heeft
slechts één wensch, n.1. de zware beproe
ving, de kinderen die nog zijn overgeble
ven, in eer en vrede op te voeden.
Het Chineesch-Japansche geschil is in
den Volkenbondsraad ter sprake ge
bracht als laatste onderwerp op de agenda
en wel naar aanleiding van het verzoek
van Japan om de discussies over het rap
port van de commissie-Lytton over
Mandsjoerije, niet te beginnen dan zes
WIJ BREIEN en repareeren alle soorten wollen
kleeding. Kousen en Sokken (ook de allerfijnste).
Voor nieuw werk zijn wij No. 1.
Voor TexelWed. BUIJSMAN, Parkstraat 30,
JAAP SNOR, Zuidstraat 19.
(Let op den gelen winkel).
weken nadat dit rapport in handen van <jen aftocht van de vechtenden; velen
de regeeringen van Japan en China zou daarvan sprongen in den Nijl, er kwamen
zijn gesteld. 13 lieden om en meer dan 200 werden ge
wond, terwijl 50 man gearresteerd werden.
Zal de vlootovereenkomst opge
zegd worden?
Reuter meldt uit Washington:
Naar uit particuliere bron gemeld wordt
zou de Amerikaansche regeering besloten
hebben om de tusschen Amerika en de
andere zeemogendheden bestaande vloot
overeenkomst op te zeggen, in verband
met den in Mandsjoerije geschapen toe
stand.
Deze vlootovereenkomst, zoo wordt er
op gewezen, berust voor zoover Amerika
hierbij betrokken is, grootendeels op het
verdrag tusschen de groote mogendheden,
waarbij de souvereiniteit van China ge
garandeerd wordt.
Volgens de opvatting van de Ameri
kaansche regeering is dit verdrag door
het optreden van Japan in Mandsjoerije
geschonden.
CHINEESCHE TARIEFOORLOG MET
MANDSJOEKWO.
Invoerrecht op alle goederen
komende van of gaande naar
Mandsjoerije.
De Chineesche autoriteiten hebben,
naar Reuter meldt, besloten invoerrech
ten te heffen op alle goederen afkomstig
uit Mandsjoerije. Bovendien zullen alle te
Sjanghai of in andere Chineesche havens
aangevoerde goederen, welke bestemd zijn
voor Mandsjoerije, aan een invoerrecht
worden onderworpen, zoodat hiervoor zoo
wel in China als in Mandsjoerije inveor-
rechten moeten worden betaald.
BOLIVIË EN PARAGUAY.
Verdere mobilisatie.
Havas meldt uit La Paz, dat Bolivië de
mobilisatie van de reserve-lichting 1923
1925 bevolen heeft.
De Valera, voorzitter van den Raad
van den Volkenbond.
De Japansche vertegenwoordiger Na-
gaoka lichtte dit verzoek aldus toe, dat de
regeeringen vier weken noodig zullen
hebben voor het bestudeeren van het rap
port en het opstellen van het antwoord in
een nota en dat daarna nog twee weken
noodig zjjn voor de reis van een specialen
Japanschen gedelegeerde van Tokio naar
Genèye. Raadsvoorzitter De Valera ver
klaarde, dat ieder Raadslid natuurlijk een
nieuw uitstel betreurt, doch dat anderzijds
de Volkenbondsraad verplicht is de nocdi-
ge maatregelen te treffen, opdat niet-
Europeesche staten zoo min mogelijk na
deel van hun verren afstand van Genève
ondervinden. De Valera was dus over
tuigd, dat alle Raadsleden met genoegen
Japan's verzoek zouden ingewilligd heb
ben, indien niet in de laatste weken een
gebeurtenis was voorgevallen, waarover
De Valera meende niet te mogen zwijgen.
De Valera verklaarde overtuigd te zijn,
uit naam van alle Raadsleden te spreken
wanneer hij zijn leedwezen er over uit
sprak, dat de Japansche regeering niet
alleen den z.g. staat Mantsjoerije erkend
heeft, doch daarmede zelfs een verdrag
heeft .onderteekend, aldus vooruitloopend
op de besprekingen in den Volkenbond
over het rapport der commissie-Lytton.
Deze handelswijze van Japan moest des
te meer betreurd worden, daar de Volken
bondsorganisatie zich daarentegen angst
vallig er van onthouden had eenig oor
deel over Mantsjoerije uit te spreken,
zoolang de commissie-Lytton haar rap
port nog niet had uitgebracht. De Valera
achtte zich verplicht deze opmerking
ronduit te maken, omdat daardoor de be
reidwilligheid van den Raad om het Ja
pansche verzoek in te willigen ongetwij
feld is verminderd. Intusschen meende
de Valera, dat desniettemin het verstan
dig zou zijn zich toch overeenkomstig
Japan's wensch te gedragen en stelde dus
voor dat de Raad in beginsel besluiten
zou het Japansche verzoek in te willigen.
Tenslotte werd bepaald, dat het rapport
reeds Zaterdag 1 October zal worden
openbaar gemaakt en dat de Volken
bondsraad 14 November weer te Genève
zal bijeenkomen voor de eerste bespre
kingen ervan.
STRIJD TUSSCHEN NIJLDORPEN.
Naar aanleiding van een geschil tus
schen de Egyptische dorpen Schag en
Akhmin waren 3000 inwoners van de
laatste plaats per boot den Nijl opgevaren
om die van Schag aan te vallen. Er ont
stond een verbitterd gevecht, maar een
detachement van 150 man politie kwam
tusschenbeide. De waarschuwingsschoten
van de politie veroorzaakten een verwar-
OUD-GENERAAL C. J. SNIJDERS.
Défilé van troepen op de Boule
vard te Scheveningen op zijn
80sten verjaardag.
Ter gelegenheid van de viering van den
80sten verjaardag van generaal C. J. Snij
ders, op Donderdag, zullen in den mid
dag van dien dag onderscheidene troe-
penafdeelingen van land- en zeemacht op
den strandboulevard te Scheveningen ter
hoogte van het monument van land- en
zeemacht voorbij den jarigen oud-opper
bevelhebber defileeren.
Aan dit défilé zal o.m. worden deelge
nomen door detachementen van korps
adelborsten en het korps mariniers.
VERHOOGING BENZINEPRIJS MET
TWEE CENT.
Met ingang van Zondag j.1.
Naar „De Telegr." verneemt zou met in
gang van Zondag j.1. de verkoopsprijs van
benzine in Nederland met twee cent per
liter worden verhoogd en als volgt wor
den vastgesteld:
voor particulieren: in bussen 0.17,
uit de pomp 16 cent per liter;
voor de industrie: in bussen 16 cent, uit
de pomp 15 cent per liter.
DE LOONSVERLAGING IN HET
BOUWBEDRIJF.
Ook de Christ. Nationale Bouwvakarbei
dersbond heeft de nieuwe arbeidsvoor
waarden in het bouwbedrijf aanvaard. Op
een ledental van ongeveer 300 bedroeg
het aantal tegenstemmers slechts 17.
De Duitsche minister von Braun heeft
gisterenmorgen, in een rede tot den Beier-
schen landbouwraad, nieuwe maatregelen
van contingenteering aangekondigd. „Tot
bescherming van inheemsche producten"
zullen 0. a. in de eerste plaats getroffen
worden: verschillende soorten kool, toma
ten, afgesneden bloemen, tafeldruiven, de
voornaamste fruitsoorten, enz.
De „Nw. Rott. Crt." schrijft daarover:
Met verbazing zal men bii ons vernemen,
dat wederom de invoer van een reeks van
Nederl. voortbrengselen uit Duitschland
zal worden beperkt, ten gunste van een
Duitsche productie, die in werkelijkheid
niet, of slechts in geringen omvang be
staat. Deze producten konden totnogtoe
zelfs met geen deviezenregeling uit
Duitschland worden gehouden, omdat
Duitschland in zijn op het oogenblik ove
rigens zeer geslonken behoefte aan de
meeste dezer dingen met geen mogelijk
heid kon voorzien.
Terwijl Duitschland aan Hongarije en
Roemenië preferentieele vea-laging van
rechten toekent op hun invoer van graan,
om den invoer van dat hoofdproduct van
den Duitschen landbouw te bevorderen,
vindt de Duitsche regeering het betame
lijk, tegenover ons, den besten klant, die
Duitschland voor zijn eigen producten
heeft, maatregelen af te kondigen, die ver
de verdediging van de belangen van eigen
landbouw te boven gaan, en er alleen op
berekend kunnen zijn om te trachten
kunstmatig een productie in Duitschland
op te wekken, die, zooals gezegd, niet, of
slechts in zeer gebrekkige mate bestaat.
Zij neemt niet- eens de moeite de voor dit
doel reeds zoo vaak misbruikte deviezen-
kwestie als voorwendsel te bedenken, maar
gebruikt een argument, waarvan de
plompheid zelfs de naïefste ziel in het oog
moet vallen. Het lijkt erop alsof wij den
invoer van Duitsche wijnen gingen contin
genteeren en als reden de bescherming
van eigen wijnbouw opgaven.
Verschenen zijn de begrootingen voor
1933 van het gemeentefonds, van het
staatsbedrijf der artillerie-inrichtingen,
van de landsdrukkerij en van het staats
bedrijf der posterijen, telegrafie en tele
fonie.
Begrooting Gemeentefonds.
Blijkens de begrooting van het gemeen
tefonds wordt de opbrengst van de hoofd
som der gemeentefondsbelasting geraamd
op 60.000.000, die van de nieuw voorge
stelde tijdelijke opcenten op 24.000.000,
die van 50 opcenten op de vermogensbe
lasting op 5.000.000; de opbrengst van
de nieuw voorgestelde tijdelijke opcenten
op de vermogensbelasting wordt gesteld
op 3.000.000. In totaal 82.000.000. De
uitgaven worden geraamd op 97.231.310,
zoodat de uitkeering van het rijk aan het
fonds 15.231.310 zal bedragen.
Begrooting P.T.T. Geeö
verlaging der posttarieven.
Uit de begrooting van den dienst der
P.T.T. blijkt, dat de baten voor 1933 ruim
7 millioen lager moesten worden ge
raamd dan voor het loopende jaar. Van
een verdere verlaging van de posttarie
ven zal dan ook geen sprake kunnen zijn.
De achteruitgang van het draadtelegraaf-»
verkeer is buitengewoon sterk. Tegen een
l opbrengst van het binnenlandsche ver-
keer van 1.326.000 in 1930 wordt de
raming voor 1933 op 850.000 gesteld. In
drie '|iar tijds een achteruitgang van bijun
40 pet. Voor het buitenlandsche telen
graafverkeer wordt tegenover de opn
brengst van 1930 een achteruitgang van
ongeveer 30 pet. geraamd. De opbrengst
van het radioverkeer is slecht weinig
lager geraamd dan in 1932.
Het interlocale en internationale tele-*
foonverkeer is in opbrengst gesteld op;
15.100.000 tegert 16.486.000 in 1932;
voor het locale verkeer zijn deze cijfers
resp. 8.100.000 en 8.350.000.
De omvang van het verkeer bij den;
postchèque- en girodienst blijft steeds toen
nemen. Uitgetrokken is een bedrag van
150.000 als dekking van het vermoede
lijke verlies op de vordering van den
dienst op de gefailleerde bankiersfirma
Scheurleer en Zoonen.
(„Nw.Rott. Crt.".)
""GEN DEN VERKOOP MET
CADEAUX.
Aanschouwelijke demonstraties
in Twente tegen den verkoop met
cadeaux.
De secretaris van het nationaal comité
tot beteugeling van het cadeaustelsel
schrijft:
In Twente worden thans, in verband
met de gewestelijke actie, welke daar tegen
het cadeaustelsel begonnen is, bijeenkom
sten gehouden, waarbij 0.0. een aanschou
welijke demonstratie wordt gegeven van
artikelen met en zonder cadeaux, waarbij
op overtuigende wijze wordt aangetoond,
dat artikelen met cadeaux veel duurder
komen en ten deele bovendien nog min
der in kwaliteit zijn, dan die zonder
cadeaux.
Het meest treffend was de demonstratie
met gebrande, ongemalen koffie, waarbij
van deskundige zijde vastgesteld werd,
dat een merk van 95 cent per pond met
cadeaux, nauwelijks een waarde had van
25 cent en dan ook zelfs nog verre in
kwaliteit ten achter stond bij een goed
koop merk van 45 cents per pond, dat zon
der cadeaux verkocht wordt. Deze „koffie
met cadeaux" bestond niet alleen uit een
zeer goedkoope soort koffie, doch bevatte
bovendien veel zeer kleine afval-boonen.
13 al Ce vaak oorzaak
van slechte spijsvertering
en verstopping. Neem
meer beweging en ge-
gebruik Foster's Maag-
pillen, het afdoende
laxeermiddel.
0.65 pet Flacon.
door
E, PHILLIPS OPPENHEIM.
01))
Met een dood ernstig gezicht liep hij
§chter zijn gastheer aan, eerst naar de
badkamer, toen naar zijn eigen kleed
kamer, waar hij met schrik constateerde,
dat zijn voorraad kleeren sterk aan 't ver
minderen was. Daarna deed hij de groote
spiegelkast open, monsterde de rij keu
rig gepoetste schoenen, inspecteerde zijn
Qollectei dassen en voedde of zijn overhem
den niet te veel gesteven waren.
„Je hebt een verduivelde handigheid
tfm de dingen te vinden," merkte Mr.
Dorrington op.
Bliss knikte.
„De betrekking van bediende heeft me
altijd wel aangelokt.Maar als u het
goed vindt, zou ik nu eerst wel graag
een bad willen nemen. Er is tijd genoeg."
Na verloop van drie kwartier kwam hij
de zitkamer binnen wandelen. Toen Mr.
|>orrington, die al dien tijd1 op hem had
zitten wachten, de deur hoorde openen,
keek hij ongeduldig op, maar toen hij de
verschijning in de deuropening zag,
drukte zijn gezicht een groote voldaan
heid uit.
„Verduiveld kerel, wat maakte je me
eerst aan 't schrikken," riep hjj uit.
Maar je behoeft je niet in 't minst onge
rust te maken, je' bent 't sprekend!"
„Geef me de ohèque nu maar," zeide
Bliss ongeduldig. „Hoe eerder het ge
daan is, hoe beter."
Mr. Dorrington schoof hem het bewuste
document over de tafel toe. Bliss bekeek
het nauwkeurig, daarna vouwde hij het op
en stak het in zijn vestzakje.
„Als er iets gebeurt, dat niet in den
haak is," zeide Mr. Dorrington, „probeer
me dan te telefoneeren. Maifair 1372. En
hoe voel je je? Kalm?"
„Zoo kalm als 't maar kan", stelde Bliss
hem gerust.
„Je behoeft ook werkelijk niet bang te
zijn, je bent 't precies", verzekerde Mr.
Dorrington hem nog eens. Natuurlijk ben
je niet zoo verwijfd en zoo fatterig als die
Bliss zelf, maar overigens, als je dat uit
schakelt, ben je zijn sprekend evenbeeld.
Je kunt ervan overtuigd zijn, dat ze je
geen oogenblik zullen verdenken. Het zou
me niets verwonderen, als het weken zou
duren, voordat ze er achter kwamen. Hier,
alsjeblieft", ging hij door, terwijl hij Bliss
een handvol zilvergeld gaf. „Dat is voor
de taxi heen en terug. En denk er om, dat
je zoo gauw mogelijk terug komt. Je kunt
wel begrijpen, dat ik al dien tijd op heete
kolen zal zitten."
Een kwartier daarna wandelde Bliss
doodkalm de bank binnen, waar zijn ver
schijnen een algemeene sensatie verwekte.
De directeur, die onmiddellijk gewaar
schuwd was, kwam zijn kantoor uit en liep
me.t uitgestoken handen op Bliss toe.
„Mijn waarde heer", riep hij uit. „Wat
ben ik blü u weer eens te zien. Gaat u even
met me mee naar de spreekkamer".
„Neen, geen tijd", antwoordde Bliss.
„Hoe staat het met mijn saldo?"
„Veel te groot", antwoordde de direc
teur. „Mr. Orawley is er een paar maal ge
weest om geld voor u te beleggen, maar het
is verwonderlijk zooveel rente u in den
laatsten tijd gemaakt heeft. Weet u wel,
dat we op het oogenblik bijna twee maal
honderd duizend pond hier van u hebben."
Bliss haalde de ohèque te voorschijn en
stak haar door het loket aan den directeur
toe.
Deze nam het langwerpige stukje papier
aan, keek er terloops even naar, hield het
toen tegen het licht en bekeek het daarna
nog eens nauwkeurig.
„Mijn schrift is toch niet veranderd?"
vroeg Bliss.
„Neen, dat is het niet", antwoordde de
kassier, wien de directeur de chèque in
handen had gegeven, eenigszins aarzelend,
„en toch, als deze ohèque door een vreemd
iemand gepresenteerd werd, zou ik de echt
heid van de handteekening bevestigd wil
len zien".
Tot zijn groote verbazing greep Bliss
zijn hand en schudde haar hartelijk.
„Ik maak u mijn compliment", zeide hij.
„De handteekening is valsch".
Alsof ze met stomheid geslagen waren,
keken de twee mannen hem aan.
„Maar, mijn waaide heer", bracht de
directeur er eindelijk met moeite uit.
„Weet u wel wat u daar zegt?"
„Zeker weet ik dat", stelde Bliss hem
gerust. „Op het oogenblik kan ik u onmo
gelijk alles vertellen, maar ik geef 11 mijn
woord, dat die handteekening valsch ia Ik
wou alleen maar eens weten, of ze aange
nomen zou worden of niet. En ik maak u
allebei mijn compliment. Als u me nu
even het boek wil geven, dan zal ik mijn
handteekening veranderen".
De kassier kwam met het lijvige boek
deel aandragen. Bliss zette zijn handteeke
ning met een paar kleine veranderingen,
welke hij nog eens speciaal onder de aan
dacht van de beide heeren bracht.
„Ik kan u de verzekering geven, mr.
Eliss," zeide de directeur, nog geheel in de
war, „dat we buitengewoon voorzichtig
zullen zijn met het honoreeren van uw
chèques, maar toch zou ik u de vraag wil
len stellen, met het oog op alle betrokken
personen, of aan een bedrog op zulk een
groote schaal geen ruchtbaarheid gegeven
moet worden. Ik hoop werkelijk, dat u het
doen zult."
Toen hü weer op straat stond, riep Bliss
een taxi aan. Twintig minuten later wan
delde hii kalmpjes den hoofdingang van
Arleton Court binnen, beantwoordde met
een korten hoofdknik de diepe buiging van
den overbulften hallportier en stapte in de
lift, welke hem naar de vierde étage bracht.
Dezen keer schelde hü niet aan, hii haalde
zijn huissleutel te voorschijn, stapte zonder
verdere plichtplegingen zijn eigen woning
binnen en liep regelrecht naar de zitka
mer. Toen hii de deur opendeed, was de
eerste dien hii zag. zijn bediende Olowes,
die opgewonden met Mr. Dorrington stond
te praten. Toen ze de deur hoorden open
gaan, keerden ze beiden zich gelijktijdig
om. Het gezicht van Clowes was een
studie waard. Met open mond bleef hü
Bliss aanstaren, terwijl zijn geheele ge
zicht een groen-gele tint kreeg.
„Groote hemel", bracht hii er eindelijk
met moeite uit, „de baas zelf".
Mr. Dorrington begon te lachen.
„Dat kan je een complimentje noemen",
zeide hij, terwijl hii zich met zenuwachtige
haast tot Bliss keerde. „Je kunt nu wel
gaan, Clowes. Op het oogenblik heb ik
geen tijd meer. Verdwijn nu maar zoo
gauw mogelijk. Nu?"
Met zijn handen op zijn rug stond Bliss
den spreker verbaasd aan te kijken.
„Mag ik eens weten wie u bent, mijn
heer? Hoe durft u hier', in mijn huis, be
velen uit te deeien?" vroeg hij.
„Buitengewoon," zeide Mr. Dorrington
opgewekt, .werkelijk buitengewoon. Maal
laten we nu geen tijd met zulke nonsens
verspillen. Heb je het geld gekregen?"
Bliss kwam een paar stappen de kamer
in en legde zijn hoogen hoed op tafel.
„Clowes," zeide hii, zich tot den bedien
de wendend, „wil je zoo goed zijn om me
onmiddellijk te vertellen, wie deze heer is
en wat hij hier in mijn kamers uitvoert?"
Dat was te veel voor Clowes. De laatste
paar weken was hü bijna doorloopend
dronken geweest en de plotselinge schrik
had zijn laatste restje zelfbeheersching
doen verdwijnen. Vóór Bliss begreep wat
hij wilde, lag zijn vroegere bediende voor
hem op de knieën.
„O, mynheer," snikte hii, .als u eens
wist. hoe ik me voel. Ik ben gek geweest,
volslagen gek. Ik had niets te doen en dan
die eenzaamheid, dag in, dag uit op het
laatst kon ik het niet meer uithouden.
Eerst begon ik te wedden en natuurlijk
verloor ik, om het tekort aan te vullen,
heb ik de kamers aan dezen mijnheer ver
huurd. Ik dacht, dat het wel goed zou zijn,
als ze gebruikt werden en ik was stellig
van plan, u het geld te geven."
„Je wilt toch niet zeggen, dat je een
volslagen vreemd iemand hier in mijn
huis toegelaten hebt? Dat je ze ver
huurd hebt als een paar gewone huur
kamers," zeide Bliss, terwijl hij ongeloovig
zijn wenkbrauwen optrok. „Je praat toch
zeker maar wat onzin?"
„Neen, mijnheer, 't is de waarheid, mijn
heer, zoo waar ik leef," zeide de man. „U
weet niet, hoe ik me schaam. Maar wat
kan ik meer doen, dan zeggen, dat 't me
spüt, mijnheer! Ik zal al mijn mogelijke
best doen om 't weer goed te maken; ik
hoop alleen, dat u maar weer voor goed
teruggekomen bent. Ik zou 't niet uit kun
nen houden, als ik nog langer niets te
doen zou hebben. Dat houdt geen mensch
uit, mijnheer, werkelijk niet."
Mr. Dorrington liep met eenige snelle
schreden de kamer door totdat hii vlak
naast Bliss stond. Hii keek hem aan alsof
hij hem met zijn blikken wilde doorboren.
„Zou ik eens even mogen weten, wie jij
eigenlijk bent?" vroeg hii toen.
„Wie ik ben," herhaalde Bliss verwon
derd. „Dat heeft u toch zeker wel uit de
woorden van mijn bediende begrepen. Na
tuurlijk ben ik Ernest Bliss. En als liet
verhaal van mijn bediende waar is, heb ik
niet het recht om u uw tegenwoordigheid
kwalijk te nemen, maar wel verzoek ik u
beleefd, zoo gauw mogelük te vertrekken.
(Wordt vervolgd.)